Chapter 44 - Sura 44
1Ҳа-а. Мийм.
2Очиқ-ойдин
Китобга қасам.
3Албатта,
Биз уни
муборак
кечада нозил қилдик.
Албатта, Биз
огоҳлантиргувчи
бўлдик. (Ушбу
оятда зикр
этилаётган, Қуръон
нозил қилинган
кеча муборак
Рамазон
ойининг
кечаларидан
бири бўлмиш
«Лайлатул қадр»дир.
Бу кеча, дунё
тарихидаги
энг муборак
кечадир.
Чунки, бу
кечада Аллоҳ
таолонинг
охирги,
баркамол ва
бутун инсониятга
қиёмат
кунигача
саодат
йўлини
кўрсатиб берувчи
китоби туша
бошлаган.)
4Ўша(кеча)да
ҳар бир ҳикматли
иш ажратилиб,
ҳал қилинур.
5Биз
томонимиздан
бўлган амрга
биноан. Албатта,
Биз Пайғамбар
юборгувчи
бўлдик.
6Роббинг
томонидан
(кўрсатилган)
раҳматдир.
Албатта,
Унинг Ўзи ўта
эшитгувчи, ўта
билгувчи
зотдир.
7Осмонлару
ернинг ва
уларнинг
орасидаги
нарсаларнинг
Роббидир. Гар
ишонгувчи
бўлсангиз.
8Ундан
ўзга
ибодатга
сазовор зот
йўқ. У
тирилтирур
ва ўлдирур. У
сизнинг
Роббингиз ва
ота-
боболарингизнинг
Роббидир.
9Йўқ! Улар
шак-шубҳада,
ўйнамоқдалар.
10Бас, осмон
аниқ тутунни
келтирадиган
кунни кут.
11У
одамларни
ўраб олур. Бу
аламли
азобдир.
12Эй
Роббимиз!
Биздан
азобни
кушойиш қил!
Албатта, Биз
иймон
келтиргувчидирмиз.
13Уларга қаёқдан
ҳам эслатма
бўлсин. Ҳолбуки,
уларга очиқ-ойдин
Пайғамбар
келган эди.
14Сўнгра
ундан юз
ўгирдилар ва:
«Бу ўргатилган
мажнун»,
дедилар.
15Албатта,
Биз азобни
озгина
кушойиш қилгувчимиз.
Албатта,
сизлар қайтгувчисизлар.
(Биз сиздан
азобни
озгина кушойиш
қиламиз. Аммо
сиз бундан
ибрат
олмайсиз, яна
куфрга қайтасиз.)
16Катта
ушлаш ила
ушлаганимиз
куни,
албатта, Биз
интиқом
олгувчимиз.
(Бу ушлаш ва
интиқом олиш қиёмат
кунидадир.)
17Батаҳқиқ,
улардан
олдин
Фиръавн қавмини
синадик.
Уларга
карамли Пайғамбар
келди.
18«Сизлар
менга Аллоҳнинг
бандаларини
беринглар.
Албатта, мен
сизларга
ишончли Пайғамбарман.
19Ва Аллоҳга
мутакаббирлик
қилманг.
Албатта, мен
сизга очиқ-ойдин
ҳужжат
келтирурман.
20Ва,
албатта, мен
ўзимнинг
Роббим ва
сизнинг Роббингиздан
мени
тошбўрон қилишингиздан
паноҳ
сўрадим.
21Ва агар
менга иймон
келтирмасангиз,
мендан
четланинг»,
деб.
22Бас, у(Мусо)
Роббига: «Албатта,
анавилар
жиноятчи қавмдир»,
деб дуо қилди.
23Бас,
бандаларим
ила кечаси
юриб кет.
Албатта, сиз
изингиздан қувилурсиз.
(Бани
Исроилни
олиб, кечаси
Мисрдан чиқиб
кет. Душман,
албатта,
сизларнинг
изингиздан
тушади.)
24Ва
денгизни
сокин ҳолида қўй,
албатта, улар
ғарқ қилинадиган
қўшиндир.
(Дарҳақиқат,
Фиръавн ва
унинг
аскарлари ҳам
тўхтаб
турган
денгиз сари
тушдилар. Ҳаммалари
денгизда
очилган
йўлга тушиб
бўлганларидан
кейин шу
дамгача
иккига бўлиниб
сокин турган
сув ҳаракатга
келди ва
уларни ғарқ қилди.)
25Улар
ортларидан қанчадан-қанча
боғу роғларни
ва булоқларни.
26Экинзорларни
ва яхши
жойларни.
27Ва ўзлари
ичида маза қилаётган
нозу
неъматларни қолдирдилар.
28Мана
шундай! Биз
у(нарса)ларни
бошқа қавмларга
мерос қилиб
бердик.
29Бас,
уларга осмон ҳам,
ер ҳам йиғламади
ва улар муҳлат
берилганлардан
ҳам
бўлмадилар.
30Батаҳқиқ,
Бани
Исроилга
хорловчи
азобдан.
31Фиръавндан
нажот бердик.
Албатта, у
мутакаббир
ва ҳаддидан
ошганлардан
эди. (Фиръавн
ва қавмини ҳалок
қилиш билан
биз Бани
Исроилни
азобдан озод этдик.
Улар унинг қавми
қўл остида
азоб чекар
эдилар.)
32Батаҳқиқ,
Биз уларни
билиб туриб,
оламлар
ичидан танлаб
олдик.
33Ва уларга
оят-мўъзижалардан
ичида очиқ-ойдин
синов бор
нарсаларни
бердик. (Аллоҳ
таоло Бани
Исроилга
турли
оят-мўъжизалар
юборди.
Уларда синов
бор эди.)
34Албатта,
анавилар
дерлар:
35«Биринчи
ўлимимиздан
бошқа ҳеч қандай
ўлим йўқ ва
биз қайта
тирилтирилувчи
эмасмиз.
36Агар
ростгўй
бўлсангиз,
ота-боболаримизни
келтиринглар».
37Улар
яхшироқми
ёки Туббаъ қавмию
улардан
олдин
ўтганларми?!
Биз уларни ҳалок
қилдик.
Албатта, улар
жиноятчи
бўлган эдилар.
(« Туббаъ» Яман
подшоҳларининг
лақабидир.
Араблар
ичида
уларнинг
довруғи кенг
тарқалган
эди.)
38Осмонлару
ерни ва
уларнинг
орасидаги
нарсаларни
ўйнаб
яратганимиз
йўқ!
39Биз
уларни фақат ҳақ
ила яратдик,
лекин
кўплари
билмаслар.
40Албатта,
ажратиш куни
барчалари
учун белгиланган
вақтдир.
(«Ажратиш
куни» қиёматнинг
номларидан
бири. У кунда ҳақ
ботилдан,
мўминни
кофирдан,
яхши ёмондан
ажратилади.
Шунинг учун ҳам
« ажратиш
куни « деб
номланган.
Ана ўша кун ҳамманинг
қайта
тирилиши ва
тўпланиши
учун
белгиланган
вақтдир.)
41У кунда
дўст дўстга
бирон
нарсада асқотмас
ва уларга
ёрдам ҳам
берилмас.
42Магар
кимга Аллоҳ
раҳм қилсагина
(ёрдам
берилур).
Албатта, У
азиз ва ўта
раҳмли
зотдир. (Азиз
ва раҳимли
сифати ила
мўмин-мусулмон,
тақводор
бандаларига
раҳм қилади,
ёрдам
беради.)
43Албатта,
Заққум
дарахти.
44Гуноҳкорлар
таомидир.
45У худди
эритилган
маъдандек қоринларда
қайнайдир.
46Қайноқ
сувнинг қайнашига
ўхшайдир.
(Дўзахилар қоринлари
очса, нима
ейишади?
Уларга қоринлари
очганида
таом учун Заққум
дарахтининг
меваси
берилади. Заққум
аччиқлиги ва
заҳарлилиги
билан оғизларда
зарбулмасал
бўлиб кетган.
Ана ўша заҳар
гуноҳкорларга
таом бўлади, қоринларида
эритилган
маъдан, темир
ёки мисдек
ёхуд доғ қилинаётган
ёғдек қайнаб
туради. У
худди сувдек қайнайди.)
47Уни тутиб,
жаҳиймнинг
ўртасига
судраб олиб
боринглар!
48Сўнгра
боши устидан қайноқ
сув азобини қуйинглар!
49Тотиб кўр!
Албатта, сен
ўзинг «азизу
мукаррамсан»!
50Албатта,
бу сиз
(бўлишида)
шубҳа қилиб
юрган
нарсадир!
51Албатта,
тақводорлар
омонлик
жойида.
52Боғу роғлар
ва булоқларда
бўлурлар.
53Улар шойи
ипак киюрлар,
бир-бирларига
юзма-юз ҳолда
(ўлтирурлар).
54Ана
шундай! Ва
Биз уларни ҳури
ийнларга
уйлантирдик.
55Улар у
ерда омонлик ҳолларида
турли
меваларни чақирурлар.
56Улар у
ерда биринчи
ўлимдан бошқа
ўлимни
тотмаслар. У
зот уларни жаҳийм
азобидан сақлар.
(Яъни, тақводорлар
бу дунёдан у
дунёга
ўтишда тотган
ўлимдан бошқа
ўлимни
тотмайдилар,
жаннатда
абадий тирик қоладилар.
Ҳамда Аллоҳ
таоло уларни
дўзах
азобидан сақлайди.)
57Бу
Роббингдан
бўлган
фазлдир. Ана
шу улкан ютуқдир.
58Бас,
албатта, Биз
у(Қуръон)ни
сенинг
тилинг ила
осонлаштирдик.
Шоядки
эсласалар.
59Бас, кутиб
тур. Улар ҳам
кутгувчидирлар.