Part 4
93.
Mów do tych którzy przyjęli pismo:
Nieodrzucajcie cudów Pańskich, on jest świadkiem spraw
waszych.
94.
Dla czego sprowadzacie wierzącego z drogi zbawienia? chcielibyście
ominąć ja, choć wam jest znaną; lecz Bóg
nieobojętnem okiem patrzy na sprawy wasze.
95.
Wy wierni, jeżeli pójdziecie za wiarą Żydów, oni
was odprowadza od waszej wiary.
96.
Jakto, możecież stać się odstępcami, kiedy wam
objawiają wyroki Nieba, i kiedy macie pośród was
apostoła? Kto się prawdziwie przywiązał do Pana, ten
postępuje prostą drogą.
97.
Wierni! miejcie bojaźń Bożą
prawdziwą, a umrzecie wiernymi.
98.
W całej obszerności przyjmijcie wiarę Boską,, nie czyńcie odszczeplcństwa, pamiętajcie
na dohrodziejstwa, któremi was niebo osypało; byliście nieprzyjaciółmi,
ono dało sercom waszym zgodę: staliście się braćmi,
dziękujcie za to Jego dobroci.
99.
Byliście nad brzegiem przepaści ognia. On
was wyrwał, tak to rozciąga swe miłosierdzie nad
wami, ażebyście szli drogą zbawienia.
100.
Ażebyście połączeni świętemi związkami,
pociągali ludzi do Islamu, zalecali sprawiedliwość, wyniszczali
zbrodnie i cieszyli się szczęśliwością,.
101.
Nie budźcie podobni do tych; którzy ujrzawszy prawdziwe
światło, zrobili odszczcpieiństwo, niezgody i męczarnie będą, ich udziałem.
102.
W ów dzień, wszystkie oblicza staną się czarne, albo
jaśniejące; których czoło pokryte będzie
ciemnością, należą, do odstępców. Bóg im
powie: idźcie w ogień, ponieważ odstąpiliście wiary
103.
Przeciwnie, których czoło stanie się promieniste, doświadczą.
miłosierdzia Bożego, i wiecznie niem
cieszyć się będą.
104.
Takie są wyroki Nieba;
opowiadam je tobie rzetelnie Bóg nie chce zguby swoich stworzeń.
105.
On panem wszystkiego na Niebie i Ziemi. On jest punktem, gdzie się wszystko zjednacza.
106.
Jesteście najwyborniejszym ludem w świecie, przewodniczycie
słuszności, zabraniacie występków i wierzycie w Boga. Jeśliby Chrześcianie i Żydzi, przyjęli wasza,
wiarę, ich los byłby szczęśliwszy; niektórzy z
pomiędzy nich wierzą, lecz większa, część stanowią
przewrotni.
107.
Żydzi, bardzo mało mogą wam zaszkodzić, jeżeli
walczyć będą z Wami, podadzą
tył i nie znajdą posiłków dla siebie.
108.
Pohańbienie rzucone na ich głowy,
wszędzie iść będzie za nimi, przymierze tylko z Bogiem i
ludźmi, mogłoby zabezpieczyć dni ich żywota. Bóg na ich czołach wyrył piętno gniewu swojego
ubóstwo sprzysięgło się na nich, ponieważ odrzucili
wiarę i cuda Boskie, niesprawiedliwie pozabijali Proroków sq.
nieposłuszni i przewrotni.
109.
Nie wszyscy którzy przyjęli pismo są
sobie podobni, ludzie z sercem nieprzewrotnem i wnocy rozpamiętywaj ą
przykazania Boskie, i są Jego czcicielami.
110.
Wierzą, w Boga i w dzień sądu, pełnią dobre,
wstrzymują. się od złego; z
zapałem odddają się pobożności, i
wypełniają. wszystko sprawiedliwie.
111.
Dobro które uczynicie, nie będzie nikomu odjęte. Bóg
zna tych którzy Go się boją.
112.
Niewierni, żadnego pożytku nie odniosą z swych bogactw;oni i ich dzieci, staną się pastwą ognia,
który nigdy nie zagaśnie.
113.
Jałmużny ich, podobne są do wiatru
mroźnego, który wieje na pola przewrotnych i niszczy je,
niszcząc ich płody. Bóg nie obchodził śię z
nimi niesprawiedliwie, oni sami zdziałali sobie
niesprawiedliwość.
114.
Wierni! nie wchodźcie w ścisłe
związki z niewiernymi; niewierni usiłowaliby was zepsuć, oni
chcą waszej zguby; rozmowy dostatecznie wyjaśniły ich
nienawiść; co się zaś wylęga w ich sercu, gorszem jest
jeszcze. Dałem wam tego dowody oczywiste,
jeżeliście umieli poznać.
115.
Wy ich kochacie, oni was nienawidzą; wy wierzycie w waszą
księgę, a oni spotkawszy się
udają, że są waszej wiary; skoro odejdą, gryzą sobie
palce w zapale gniewu. Mów do nich, umrzecie w niewierności waszej,
a przedwieczny zna co się w sercach waszych kryje.
116.
Co się wam zdarzy dobrego, to ich smuci, a cieszą się z waszych
nieszczęść; lecz jeżeli cierpliwi i pobożni
jesteście, złość ich szkodzić wam nie będzie, bo Wszechmocny zna ich czynności.
117.
Gdy od rana, wybrałeś się z łona
rodziny, by przygotować wiernym pole bitwy, Bóg kroki twoje pilnie
uważał.
118.
Kiedy dwa oddziały waszych wojsk, zabierały się do ucieczki,
Bóg ożywił ich męztwo; niech więc wierni
położy, w nim swoją ufność.
119.
W ów dzień koło Beder, gdyście byli mniejsi w liczbie,
Najwyższy pospieszył wam na pomoc,
bójcie się więc Jego i bądźcie Mu wdzięczni.
120.
Powiedziałżeś wiernym: Czyż niedość jest wam,
że Bóg zesłał trzy tysiące Aniołów.
121.
Jeżeli okażecie wytrwanie i wierzyć będziecie w Pana, a
nieprzyjaciel spadnie na was niespodzianie, On wam
przyśle w pomoc 5000
jeźdźców uzbrojonych.
122.
On wam zesłał zastępy niebieskie, by w serca wasze wlać
radość i ufność; wszelka pomoc pochodzi od
Boga, On jest potężny i mądry, On może podług swej
woli zwalczyć niewiernych, rozpędzić i zniszczyć.
123.
Czy im Pan przebaczy, czy ukarze, los ich ciebie nic nie dotyczy, oni są, niedowiarstwu oddani.
124.
Bóg jest władca. Nieba i Ziemi, On
przebacza i pełni sprawiedliwość podług swej woli, lecz
jest pobłażający i miłosierny.
125.
Wierni! nie pomnażajcie waszych bogactw
lichwą,, bójcie się Pana, a będziecie szczęśliwi.
126.
Bójcie się ognia niewiernym przygotowanego, bądźcie
posłuszni Bogu i Prorokowi, iżbyście osiągnęli Jego
miłosierdzie.
127.
Starajcie się rozpamiętywać dziedzictwo raju i miłosierdzie
Pana. Obszerność raju, równa się Niebu i Ziemi, jest to mieszkanie
sprawiedliwych.
128.
Tych którzy czynią jałmużnę, tak w
szczęściu jako i w przeciwnościach, i którzy
będąc panami poruszeń gniewu swojego, umieją,
przebaczyć bliźniemu. Bóg kocha dobrze
czyniących.
129.
Ci którzy przeszedłszy drogę błędu i nieprawości
zwracają potem pamięć do Pana: używają przebaczenia za
swe winy, bo któż inny prócz Boga
ma prawo przebaczać? Oni poznawszy nieprawość stronią od niej.
130.
Doświadczą miłosierdzia Pana, będą
wiecznie mieszkać w ogrodach ożywionych rzekami, taka będzie
nagroda tym którzy pracują nad dobrem.
131.
Przed wami, powiedział Bóg do niewiernych: przejdźcie
ziemię i zobaczcie jaki był koniec tych co skarżyli wiernych nie
sprawiedliwie.
132.
Księga ta, jest światłością świata,
prawidłem wiary i przestrogą dla tych, którzy są pobożni.
133.
Nic traćcie męztwa, nic smućcie się, zwyciężycie
jeżeli będziecie wierni.
134.
Jeżeli was dotknie zabójcze żelazo, podobnyż loa spotka i
nieprzyjaciół waszych. Nic każdy ze śmiertelnych
zarówno jest szczęśliwy, a to, by
Bóg poznać mógł wiernych i z pomiędzy was
wybrać świadków swoich. On nienawidzi
złośliwych.
135.
I ażeby doświadczać wiernych, a wygubiać
niedowiarków.
136.
Myslicież prędzej wejść do raju, nim Bóg
wiedzieć będzie, kto z was walczył i kto był wytrwały.
137.
Żądaliście śmierci wprzód nim się
pokazała, a skoroście ją ujrzeli,
wahaliście się.
138.
Mahomet jest posłańcem Bożym, inni Apostołowie poprzedzili
go; czyby on umarł, czy był zabity, opuścilibyście Jego
naukę? Odstępstwo wasze nie zaszkodzi Bogu, lecz On
nagradza wdzięcznych sobie.
139.
Człowiek umiera tylko z woli Boga; koniec dni jego zapisany w
księdze. Kto będzie żądał nagrody w tem życiu,
odbierze ją; kto zaś dóbr w wiecznem
życiu oczekiwać będzie, otrzyma je; nagradzam tych którzy
są wdzięczni.
140.
Iluż proroków zwalczyło przeciwności jakich
doświadczyli utrzymując sprawę Nieba; nieszczęście ich
nie osłabiło, oni się nikczemnością spodlili.
Bóg kocha tych którzy są stali.
141.
Oni tylko mówili: Boże! przebacz nam nasze
winy i przestępstwa obowiązków naszych i umocnij kroki nasze,
pomóż nam przeciw niewiernym narodom. Bóg
osypał ich dostatkami wtem życiu, a
szczęśliwością opatrzył w przyszłem. On kocha wytrwałych.
142.
Wierni! jeżeli pójdziecie za niewiernymi,
oni was wstecz poprowadzą, zginiecie.
143.
Bóg jest waszym opiekunem, któż lepiej od
Niego może wam pomódz?
144.
Rzucę przestrach w serca bałwochwalców, ponieważ oni obok
Najwyższego, niedołężne bóstwa stawiali; ogień,
opłakany przytułek przewrotnych, będzie ich mieszkaniem.
145.
Bóg spełnił swoje obietnice; kiedyście gnali
porażonych nieprzyjaciół, lecz usłuchawszy rad
nikczemnych, kłóciliście się o przykazania Proroka,
zgwałciliście je, chociaż On wam
pokazał, jaki był cel waszych chęci.
146.
Jedna część z pomiędzy was wzdychała za życiem
doczesnem, a inni pragnęli życia wiecznego.
Bóg użył ramienia nieprzyjaciół waszych, dla
przymuszenia was do ucieczki i doświadczenia was, On
wam przebaczył, ponieważ pełen jest dobroci dla wiernych.
147.
Wtenczas gdyście w nieporządku uciekali, nie słuchaliście
głosu Proroka, który was wzywał do walki; niebo was
ukarało za wasze nieposłuszeństwo; niech utrata łupu, i
wasza przegrana, nie sprawia wam rozpaczy; wszystkie wasze sprawy wiadome są Bogu!
148.
149.
Ci którzy uciekli w dzień spotkania się z nieprzyjaciołmi,
byli uwiedzeni przez Szatana. Bóg im przebaczył, ponieważ
miłosierdzie Jego jest bez granic.
150.
Wierni! nie bądźcie podobni do tych, którzy stawszy się
niewiernymi, mówią: bracia nasi pomarli idąc do bitwy, albo
walcząc; gdyby zostali z nami nie byliby umarli. Słowa te
bezbożne, wiele smutku będą ich kosztować. Bóg daje
śmierć i życie. On widzi sprawy wasze.
151.
Jeżeli umrzecie lub zostaniecie, zabici broniąc wiary,
pamiętajcie, że miłosierdzie Boskie więcej znaczy, niż
bogactwa któreście nagromadzili i zostawili.
152.
Czy umrzecie, czy was zabiją. Bóg was stawi przed sąd
swój.
153.
Bardzoś łagodnie odmalował im łaskawość
Boską, gdybyś więcej surowy, samą tylko ostrość
im okazał, oniby się odlączyli od ciebie; pobłażaj im,
błagaj o przebaczenie dla nich, radź im w ich
przedsięwzięciach, a skoro będziesz rozmyślał nad
jakową sprawą, połóż twą ufność w
Panu, On kocha tych którzy mu ufają.
154.
Jeżeli Bóg przyjdzie wam na pomoc. Któż was
zwycięży? Gdy zaś opuści was; kogóż ku waszej
pomocy wezwiecie?
155.
Niech wierni położą swą ufność w Panu. Prorok nie
może
że was oszukiwać; w dzień
zmartwychwstania zwodziciel ukaże się z oszukaństwem. W
dzień ten każdy odbierze nagrodę za swe czynności, a
dokładna sprawiedliwość przewodzić będzie sądowi.
156.
Myślicie, że ten który wypełniał wolę
Bożą, będzie doświadczał Jego gniewu, jeśli
nań zasłużył kto inny, i że oddany będzie
męczarniom piekła i pomieszkaniu rozpaczy.
157.
Najwyższy inaczej z nimi postąpi, On waży sprawy
śmiertelnych.
158.
Bóg ukazał już wiernym swe dobrodziejstwo; On im zesłal
Apostoła z pomiędzy nich, dla ogłaszania Jego cudów,
oczyszczenia ich i nauczenia ksiąg mądrości. Gdyby oni przed tem
na świat przyszli, byliby w błędzie.
159.
Gdy się dało czuć nieszczęście i wyście go
doświadczyli, zawołaliście; Zkąd nam ta
przeciwność? Odpowiedziano wam: Z was samych. Moc Boża jest
nieskończona.
160.
Nieszczęście które was w dzień bitwy spotkało,
Bóg zrządził; aby rozróżnić wiernych od
obłudników. Gdy powiedziano wiernym: Idźcie walczyć pod chorągwią
wiary, idźcie nieprzyjaciół odeprzeć. Oni odpowiedzieli:
gdybyśmy umieli walczyć, poszlibyśmy za tobą w tej chwili.
Oni już byli bliżsi niedowiarstwa niż wiary.
161.
Serce ich zdradzało to, co wymawiały usta; lecz Bóg zna to co
oni taili.
162.
Tym co zostali w swych domach i wołali: nie pomarliby nasi bracia, gdyby
nas słuchali; odpowiedz: uchrońcież się od śmierci
jeżeli prawdę mówicie.
163.
Niesadźcie, aby ci co padli na wojnie, pomarli, przeciwnie oni
żyją, i przyjmują pokarm z rąk Najwyższego.
164.
Upojeni radością, osypani łaskami, cieszą się z tego,
że ci którzy wstępują w ich ślady, i ci
którzy ich jeszcze nic dosięgli, bedaą wolni od strachu i
męczarni.
165.
Oni się cieszą z tego, że Pan wylał na nich skarby swych
dobrodziejstw, i z tego, że nic dopuści aby zaginęła
nagroda wiernym.
166.
Ci którzy po niełasce Boga (w bitwie pod Ohud) posłuszni Jemu
byli i Prorokowi czynili dobrze, a boją się Pana, odbiorą,
nagrodę.
167.
Ci którzy na odgłos, że nieprzyjaciel zbiera siły,
zamiast bojaźni zawołali: Bóg nam pomoże, On jest
dawcą wszech rzeczy.
168.
Powrócili osypani względami Nieba; nie byli oni wydani na
próbę przeciwności, ponieważ szli za wolą Boga,
którego szczodrobliwość jest nieskończona.
169.
Szatan będzie usiłował natchnąć was
bojaźnią, nie lękajcie się go, bójcie się mnie,
jeśli jesteście prawdziwie wierni.
170.
Niechaj ci którzy postępują, drogą niedowiarstwa,
nietrapią ciebie, oni nie potrafią szkodzić Bogu. On ich nie
uczyni życia przyszłego uczestnikami, oni będą znosić
srogie męki.
171.
Ci, których interes przywiódł do odszczepieństwa, nie
zaszkodzą Wszechmocnemu, piekło będzie ich mieszkaniem.
172.
Niech niewierni długiego życia nie uważają za
szczęście; jeżeli dni ich będą przedłużone,
to dla tego, aby zapełnili miarki, swoich bezbożności, i zostali
ofiarą haniebnej kary.
173.
Bóg tylko do czasu utrzymuje wiernych w stanie w jakim jesteście,
dopóki nie rozróżni złych od dobrych.
174.
Bóg was nie wzniesie do poznania Jego tajemnic; On je powierzył
swoim posłańcom wybranym, którzy mu się podobali,
wierzcie więc w Niego, wiara i bojaźń Pańska znajdą
swą nagrodę.
175.
Niech skąpy, nie uważa darów danych od Boga za względy,
gdyż one sprawią zgubę jego.
176.
Przedmioty chciwości będą zawieszone na jego szyi, w dzień
Zmartwychwstania. Bóg jest dziedzicem Nieba i Ziemi nic utaić
się nie może przed Jego wiadomością.
177.
On słyszał głos tych, którzy mówili: Bóg
jest ubogi, a my bogaci. Oni zdadzą, rachunek ze swych rozmów, i z
krwi Proroków niesprawiedliwie przelanej; powiedz im: Zakosztujecie męczarni
ognia.
178.
Oni zostaną tam pogrążeni za swe grzechy, ponieważ
Bóg nie jest dla ludzi niesprawiedliwym.
179.
Są między nimi którzy mówią:
przysięgliśmy nie wierzyć Bogu i żadnemu Prorokowi, chybaby
ofiarę przezeń złożona ogień z Nieba spalił.
180.
Odpowiedz im: mieliście Proroków przedemną, oni czynili cuda
między któremi i ten cud o którym mówicie sprawili.
Dla czegóż krwią ich zbroczyliście ręce wasze;
jeżeli mówicie prawdę.
181.
Jeżeli przeczą twojemu posłania, to dla tego że tak
postąpili i z Apostołami którzy Ciebie poprzedzili;
chociaż obdarzeni byli władzą czynienia cudów i
chociaż przynieśli księgi które oświecały.
182.
Wszyscy ludzie ulegną śmierci, każdy odbierze nagrodę za
swe uczynki w dzień zmartwychwstania, kto się ustrzeże ognia i
wnijdzie do raju, zażywać będzie prawdziwej
szczęśliwości, życie światowe jest tylko
zwodniczą pociechą.
183.
Będziecie wystawieni na próbę majątkiem i osobą
waszą, będziecie cierpieć potworze od Żydów i Pogan;
lecz zachowajcie cierpliwość i bojaźń Bożą, albo
mcm wszystko to Jest zawarte w wyrokach Przedwiecznego.
184.
Bóg uczynił z Żydami przymierze z warunkiem, iżby
wyznawali Pentateuchum i nie ukrywali Jego nauki; oni je z wzgardą
odrzucili i sprzedali za mała cenę, dla nikczemnych zysków.
Biada tym co sprzedawali.
185.
Nie sądźcie, aby ci którzy się z czynności swoich
przechwalają., wolni byli od kary; oni chcą być chwaleni z tego,
czego nie uczynili, ale będą surowo ukarani.
186.
Panowanie Nieba i Ziemi do Boga należy, On jest Wszechmocny.
187.
Stworzenie Nieba i Ziemi, następstwo dnia i nocy, w oczach mądrego,
są znakiem Jego potęgi.
188.
Ci którzy stojąc, siedząc i leżąc myślą o
Bogu i rozpamiętywając o stworzeniu świata wołają:
Bóg napróżno tych rzeczy nie tworzył. Niech Imię
Twoje pochwalone będzie o Panie, zachowaj nas od kary ognia.
189.
Panie! pohańbienie na tego padnie kogo Ty w ogień
pogrążysz; tam nie ma żadnej nadziei dla przewrotnych.
190.
Panie! myśmy słyszeli głos Proroka, który nas wzywał
do wiary i który wołał: wierzcie w Boga; i myśmy wierzyli.
191.
Panie! przebacz nam błędy nasze, obmyj nas z grzechów naszych,
i spraw abyśmy umarli na drodze sprawiedliwych.
192.
Panie! daj nam coś przyrzekł przez Twojego Apostoła, nie rzucaj
na nas zniewagi w dzień Zmartwychwstania, ponieważ obietnice Twoje
są nie zachwiane.
193.
Pan im odpowiedział: Nie, nie zapomnę o sprawach ludzkich; każdy
odbierze zasłużoną nagrodę.
194.
Zgładzę grzechy tych, którzy będą wypędzeni ze
swych domów, którzy będą cierpieć, walczyć, i
umrą w obronie wiary mojej, wprowadzę ich do ogrodów gdzie
rzeki płyną.
195.
Bóg sam nagradzać będzie, a Jego nagrody są hojne.
196.
Niech pomyślność niewiernych którzy są w Mekce nie
uwodzi ciebie; pociechy ich krótko trwać będą,
pomieszkaniem ich będzie piekło, przytułek
najnieszczęśliwszych.
197.
Ci którzy się boją Pana, mieszkać będą w
ogrodach rozkosznych; oni tam wiecznie mieszkać będą, bo
będą gośćmi Boga. Któż lepiej nad Niego
obdarzyć może sprawiedliwych.
198.
Pomiędzy Chrześcianaml i Żydami, ci którzy wierzą: w
Boga, pismo i Koran, i którzy się zdają na wolę Nieba:
nauki swej dla nikczemnego zysku nie sprzedają:
199.
Znajdą swą nagrodę u Przedwiecznego, który dokładnym
jest w ocenianiu spraw ludzkich.
200.
Wierni! bądźcie cierpliwi, walczcie ze słabością,
bójcie się Pana, a będziecie się cieszyć
szczęśliwością.
4. Surah an-Nisâ'
[KOBIETY, objawiona w Medynie]
W
imię Boga Litościwego i Miłosiernego.
l. Śmiertelni!
bójcie się Pana, który was wszystkich z jednego
wyprowadził człowieka, dla którego utworzył
niewiastę i okrył ich potomstwem ziemię. Bójcie się
Pana, w Imię którego prosicie, wzajemnie szanujcie
wnętrzności które was nosiły. Bóg postrzega sprawy
wasze.
2.
Oddawaj sierotom to, co im należy, nie odpłacaj złem za dobre,
lecz przeciwnie; nie obracaj ich dziedzictwa dla powiększenia swego, takie
czyny są występne.
3.
Jeżeliś lękał się być niesprawiedliwym dla
sierot; lękaj się być niesłusznym względem niewiast
twoich, nie miej więcej, nad dwie, trzy, lub cztery żony, wybieraj
takie jakie się tobie podobały. Jeżeli ich uczciwie
utrzymywać niemożesz, poprzestań na jednej tylko lub ogranicz
się niewolnicami twojemi. To mądre postępowanie poda tobie
środki zostania sprawiedliwym. Dawaj im posag, jaki twój byt
pozwala, jeżeli wspaniałość pobudzi je do zwrotu: użyj
go na wypadki jakie przypaść mogą w życiu.
4.
Dóbr których clę Bóg uczynił
stróżem, niepolecaj opiece słabych, niech służą
do karmienia i odziewania wychowańców twoich; powinieneś im
dawać uczciwe wychowanie, prowadzić aż do wieku, w którym
będą mogli żenić się.
5.
A gdy spostrzeżesz, że sami dobrze prowadzić się mogą,
oddaj ich rządowi majątki ich. I strzeż się marnować
rozrzutnością, albo wczesnem do ich rąk oddaniem, gdy są
zanadto młodzi.
6.
Niech opiekun wystrzega się dotknąć własności swoich
wychowańców; kto zaś ubogi, niechaj z wielkiem pomiarkowaniem
ich używa.
7.
Gdy będziesz zdawać rachunek z dóbr ich, zwołaj
świadków. Bóg będzie także świadkiem twoich
czynności.
8.
Mężczyźni i niewiasty powinni mieć swój udział
w bogactwach które im zostawili rodzice, lub krewni; udział ten
powinie być prawem oznaczony, czyby dziedzictwo było znaczne czyli
też małej wartości.
9.
Skoro się zbiorą dopodzialu dziedzictwa, niech mają. wzgląd
na utrzymanie ubogich rodziców, krewnych, lub sierot, i niech
pocieszają ich słowami ludzkości.
10.
Niech ci, co się lękają zostawić swe dzieci w wieku
niedolęztwa, przejęci politowaniem i bojaźnią
Bożą, wzniosą głos swój za sierotami i przeznaczenie
leli oddadzą sprawiedliwości Bożej.
11.
Kto niesprawiedliwie zagarnia dziedzictwo sierot, będzie karmiony ogniem,
który pożre jego wnętrzności.
12.
Bóg ci zaleca; abyś podzielając majątek swój
między swe dzieci, synom dwa razy tyle dawał, co dajesz
córkom. Jeżeli dwie lub więcej będzie samych
córek, wezmą, dwie trzecie majątku. Jeżeliby zaś
była tylko jedna: weźmie połowę. Jeżeli zmarły
zostawi jednego tylko syna: rodzice zmarłego wezmą tylko
szósta część. Jeżeli zmarły niezostawia dzieci,
a rodzice zostają: matka weźmie jedną trzecią
część spadku, a jeżeliby miał braci: jedną
szósta, a to po zaspokojeniu zapisów i długów
zmarłego; nie wiecie, kto wam z waszych rodziców lub dzieci
bardziej użyteczny. Bóg wam podał te prawa, On jest rozumny i
mądry.
13.
Połowa majątku żony zmarłej bezpotomnie należy do jej
męża, a czwarta część, jeżeliby zostawiła dzieci,
po odtrąceniu zapisów i długów.
14.
Żony brać będą czwartą część tego co
mężowie zostawią po odtrąceniu zapisów i
długów, w razie bezdzietności; a jeśli są dzieci,
żony biorą ósmą część dziedzictwa.
15.
Jeżeliby na miejsce brata lub siostry, był naznaczony dziedzic z
dalszej familji, obowiązany on będzie: dać im
część szóstą spadku, trzecią zaś
część, gdy ich się wiele znajduje, a są biedni, lecz
to, po zaspokojeniu prawnem zapisów i długów.
16.
Nie ukrzywdź nikogo, Bóg ci tak każe, on jest mądry i miłosierny.
17.
Strzeż się gwałcić te przykazania, one są dane od Boga
miłosiernego i mądrego. Kto je zachowywać i Prorokowi
posłusznym będzie, wprowadzonym zostanie do ogrodów, gdzie
kosztować będzie wiecznej szczęśliwości.
18.
Kto zaś nieposłusznym będzie Bogu i Jego posłańcowi, i
przestąpi Jego prawa: zostanie wtrąconym do przepaści ognia,
gdzie wiecznie będzie pastwa męki i pohańbienia.
19.
Jeżeliby która z żon twoich popełniła
cudzołóztwo; zwołaj czterech świadków, jeżeli
świadectwa ich przeciw niej jednozgodnie świadczą, zamknij ja w
domu twoim, póki śmierć jej życia nie skończy.
20.
Karćcie mężczyznę i niewiastę złapanych na
wszetecznym uczynku, choćby oboje wolni byli, a jeżeli tknięci
żalem poprawia się, przebaczcie im. Bóg jest
pobłażający i miłosierny.
21.
Ci którzy grzeszą przez niewiadomość i powracają do
Pana z sercem skruszonem, doświadczą Jego miłosierdzia,
ponieważ On jest rozumny i mądry.
22.
Żal jednak nie jest użyteczny dla tych, którzy się
zestarżeli w zbrodniach, a wstępując do grobu mówią:
już się upamiętam. Nie jest pożyteczny dla tych
którzy umierają w niedowiarstwie bez upamiętania, przygotowane
już są dla nich męki piekielne.
23.
Wierni! niewolno wam brać majątków żon waszych bez ich
woli; ani przeszkadzać wychodzić im za mąż, kiedy się
rozwiodą a to, w celu zabrania im w części tego coście im
dali, chyba obwinionym o jawne zbrodnie. Staraj się przywiązać
je do siebie dobrodziejstwy, jeżeli się srodze z niemi obchodzisz:
nieraz nie widzisz tych, które Bóg utworzył dla twego
szczęścia.