34.Suretu Sebe' 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

 

1. Falėnderimi i takon All-llahut, e tė cilit ėshtė ē’ka nė qiej dhe ē’ka nė tokė dhe i tėrė falėnderimi i takon Atij nė botėn tjetėr. Ai ėshtė i urti i pėrsosuri nė njohuri. 

2. Ai e di ēka vihet nė tokė dhe ēka del prej saj dhe ēka zbret prej qiellit e ēka ngrihet nė tė; Ai ėshtė Mėshiruesi, Mėkatfalėsi. 

3. E ata qė nuk besuan thanė: “Nuk do tė na vijė neve kijameti!” Thuaj: “Po. psha Zotin tim qė e di tė fshehtėn, pa tjetėr do t’ju vijė ai juve. Atij nuk mund t’i shihet as nė qiell as nė tokė sendi sa grimca, e as mė i vogėl, e as mė i madh, vetėm se janė tė regjistruar nė librin e qartė”. 

4. (Janė tė shėnuar) Qė t’i shpėrblejė ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira. Pėr tė tillėt ka falje dhe furnizim tė mirė. 

5. Ata qė u prėrpoqėn t’i mposhtin faktet Tona, ata do tė kenė njė dėnim tė keq, tė dhėmbshėm. 

6. Ndėrsa atyre qė u ėshtė dhėnė dijenia, e dinė se kjo qė tė ėshtė shpallur ty nga Zoti, shtė e vėrtetė dhe se udhėzon pėr nė rrugėn e Fuqiplotit, tė lavdishmit. 

7. Dhe ata qė nuk besuan thanė: “A doni t’ju trgojmė pėr njė njeri qė do t’ju informojė juve se si, pasi qė (tė vdisni) tė jeni tė copėtuar plotėsisht, ju do tė krijoheni rishtazi? 

8. A ėshtė duke krijuar gėnjeshtėr ndaj All-llahut, apo e ka kapur ēmendia?” Jo, por ata qė nuk besojnė botėn e ardhme, janė tė dėnuar pėrjetė, e tash nė humbje tė pambarim. 

9. A nuk e shohin qiellin e tokėn qė i ka rrethuar ata para dhe prapa? Sikur tė duam, Ne e shafitim tokėn me a ose shembin mbi ta copa nga qielli. S’ka dyshim se nė kėtė ka argumente pėr secilin njeri qė kthen mendjen te Zoti. 

10. Ne i patėm dhėnė Davudit dhuratė tė madhe nga ana e jonė: “O male dhe shpezė, lartėsoni (me tesbih) sė bashku me tė!” Ne ia zbutėm atij edhe hekurin (si brumė). 

11. (I thamė) Puno kėmisha tė plota (nga hekuri) dhe thurri me precizitet ato. Dhe bėni vepra tė mira (o familja e Davudit), se Unė vėzhgoj atė qė ju punoni. 

12. Edhe Sulejmanit ia nėnshtruam erėn qė paraditja (e udhėtimit me tė duke shkuar) ishte sa njė muaj dhe pasditja e saj (nė tė kthyer) sa njė muaj (udhėtimi). I bėmė qė atij t’i rrjedhė burim i remit dhe me urdhėrin e Zotit tė tij, ia nėnshtruam xhinėt qė punonin sipas dėshirės sė tij, e kush largohet prej tyre nga urdhėri Jonė, atij do t’ia shijojmė zjarrin e fortė. 

13. I punonin atij ēka ai dėshironte: pallate tė fortifikuara, skulptura, pjata (tė drunjėta) sikurse rezervuare, enė (kazana) tė palėvizshme. veproni duke falnderuar, o familje e Davudit, e nga robėrit e Mi, pak janė mirėnjohės. 

14. E kur ia caktuam atij vdekjen, askush tjetėr, nuk i njoftoi ata (xhinėt) pėr vdekjen e tij, pėrveē krimbit qė i brejti shkopin e tij, e kur u rrėzua ai, pėr xhinėt u bė e qartė se sikur tė ishin ata qė e dinin tė fshehtėn, nuk do tė vazhdonin tė qėndronin nė mundimin e rėndė. 

15. Populli Sebe pati njė begati nė vendbanimin e vet: kishin nga tė dy anėt kopshte, nga ana e djathtė (e luginės) dhe nga ana e majtė. Hani (u thamė) nga begatitė e Zotit tuaj dhe falėnderonju Atij. Qytet i mirė dhe Zot mėkatfalės. 

16. Po ata i kthyen shpinėn, e Ne e lėshuam kundėr tyre rrjdhėn e pendės dhe dy kopshtet e tyre i shndėrram nė dy kopshte me fruta tė idhėt, drunj tė thatė dhe diēka pak bari tė egėr. 

17. Atė dėnim ua dhamė atyre pėr shkak se nuk besuan, e Ne nuk dėnojmė, pėrveē mohuesit. 

18. Dhe, nė mes tyre dhe mes fshatrave tė bekuara (nė Sham), ju bėmė fshatra tė njėpasnjėshme dhe ju bėmė udhėtim tė parshtatshėm. Udhėtoni tė sigurt nėpėr to natėn dhe ditėn. 

19. Po ata thanė: “Zoti ynė, na i largo udhėtimet tona!” E ashtu e dėmtuan veten dhe i bėmė ata ngjarje tregimesh, i ndamė plotėsisht. Nė kėtė ka argumente pėr secilin durimtar e mirėnjohės. 

20. Nė tė vėrtetė, djalli realizoi mendimin e vet ndaj tyre, ndaj edhe e dėgjuan atė, pėrpos njė grupi besimtarėsh. 

21. E ai (djalli) nuk pati kurrfarė pushteti nda tyre, pėrveē qė (dija e Jonė t dal nė shesh) tė dihet ai qė beson nė botėn tjetėr, prej atij qė ėshtė nė dyshim pėr tė. E Zoti yt ėshtė pėrcjellės ndaj ēdo gjėje. 

22. Thuaj: “Thirrni ata, tė cilėt i menduat pėr zota pos All-llahut!” Ata nuk posedojnė sa njė grimcė as nė qiej e as nė tokė dhe as qė kanė nė to nonjė pjesė, dhe Ai nuk ka prej tyre ndonjė pėrkrahje. 

23. Dhe ndėrmjetėsimi nuk bėn dobi ek Ai, pėrveē atij tė cilit i jep leje, e kur hiqe frika nga zemrat e tyre (tė ndėrmjetėsuesve), ata thonė: “ēka tha Zoti juaj!” (rreth shefatit). Ata (engjėjt e lartė) thonė: “Tė vėrtetėn!” (u dha leje). Ai ėshtė mė i larti, mė i madhi. 

24. Thuaj: “Kush ju furnizon nga qiejt e nga toka?” Thuaj: “All-llahu”. E atėherė, ose ne ose ju jemi nė rrugė tė drejtė, po nė njė humbje tė dukshme! 

25. Thuaj: “Ju nuk jeni pėrgjegjės pėr gabimet tona, e as ne nuk pėrgjigjemi pėr atė qė veproni ju!” 

26. Thuaj: “Zoti ynė n tubon neve dhe juve, e pastaj me drejtėsi gjykon mes nesh, se Ai ėshtė gjykatės i drejtė, i dijshėm. 

27. Thuaj: “M’i tregoni ata (idhuj) qė ia shoqėroni Atij si rivalė!” Jo, kurrsesi nuk ka shok, por Ai ėshtė All-llahu, i gjithfuqishmi, i urti!” 

28. Ne nuk tė dėrguam ty ndryshe vetėm se pėr tė gjithė njerėzit, myzhdedhėnėa dh tėrheqės i vėrejtjes, por shumica e njerėzve nuk e dinė. 

29. E thonė: “Kur ėshtė ai premtim, nėse jeni tė vėrtetė?” 

30. Thuaj: “Ju keni afatin e njė dite qė pėr asnjė moment nuk do tė shtyheni pėr mė vonė, e as nuk do tė nguteni mė para. 

31. Dhe ata qė nuk besuan thanė: “Ne nuk i besojmė kėtij Kur’ani, e as atij qė idhte para tij, (librave tė tjerė)?!” E sikur t’i shihje zullumqarėt kur ė dalin para Zotit tė tyre tė ndalen, kthejnė fjalėn (fyese) njėri-tjerit, atyre qė ishin pari, u thonė: “Sikur tė mos ishit ju, ne do tė kishim qenė besimtarė!” 

32. E ata qė ishin pari, atyre qė kishin qenė tė dobėt u thonė: “A ne ju penguam prej udhėzimit tė drejtė pasi qė u pat ardhur juve? Jo, por ju vetė ishit kriminelė!” 

33. E ata qė kishin qenė tė shtypur, atyre qė ishin krerė u thonin: “Jo, por dredhia juaj natė e ditė (na largoi prej besimit), kur ju na thėrrisnit tė mos e besojmė All-llahun dhe t’i bėjmė Atij shokė. E kur e shohim dėnimin, e fshehin dėshpėrimin e vet dhe Ne u vėmė prangat nė qafat e tyre qė nuk besuan. Ata nuk dėnohen pėr tjetėr pos pėr atė qė punuan. 

34. Ne nuk dėrguam nė asnjė vendbanim ndonjė nga pejgamberėt e qė pasanikėt e tij tė mos i thonin: “Ne nuk i besojmė asaj me ēka jeni dėrguar”. 

35. Ata thoshin: “Ne kemi mė shumė pasuri e fėmijė, e ne nuk do tė jemi tė ndėshkuar”. 

36. Thuaj: “All-llahu ia shumon begatinė atij qė do, e edhe ia pakėson, por shumica e njerėzve nuk dinė”. 

37. Nuk ėshtė pasuria juaj, e as fėmijėt tuaj ajo qė ju afro pranė Nesh, ėshtė vetėm besimi dhe veprat e mira; tė tillėt shpėrblehen shumėfish pėr atė qė vepruan dhe ata janė nė dhoma tė larta tė shpėtuar. 

38. Ndėrsa, ata qė pėrpiqen t’i mposhtin argumentet Tona, tė tillėt janė tė dėnuar. 

39. Thuaj: “S’ka dyshim se Zoti im ėshtė Ai qė jep furnizim tė begatshėm atij qė do nga robėrit e vet dhe Ai ia pakėson atij, e ēkado qė tė jepni, Ai e kompenson atė dhe Ai ėshtė dhuruesi mė i madh. 

40. Dhe, (pėrkujto) ditėn kur i tubon ata tė gjithė e pastaj engjėjve u thotė: “A kėta ishin qė etėm juve u adhuronin?” 

41. Ata (engjėjt) thonė: “I pa tė meta je o i madhėruar! Ti je Zoti ynė, larg asaj qė ata thonė! Por ata kanė qenė qė adhuronin xhinėt (djajtė) dhe shumica sish u besonin atyre”. 

42. E sot pra, Nuk keni gjė nė dorė t’i bėn dobi, as dėnim njėri-tjetrit, dhe atyre qė ishin zullumqarė u themi: “Shijoni dėnimin e zjarrit, tė cilin e konsideruat gėnjeshtėr!” 

43. E kur u lexohen atyre ajetet tonaa tė qarta, ata thoshin: “Ky nuk ėshtė tjetėr vetėm se njeri, i cili dėshiron t’ju shmangė nga ajo qė adhuronin prindėrit tuaj” dhe thoshin: “Ku (Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr vetėm se gėnjeshtėr e trilluar!” Madje, ata qė nuk besuan tė vėrteėn, pasi ajo u erdhi, i thanė: “Kjo (Muhammed, feja islame, Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr vetėm se maxhi e qartė!” 

44. Po Ne nuk kemi u dhėnė atyre ndonjė libėr qė tė mėsojnė dhe as nuk dėrguam te ata ndonjė pejgamber para teje (pra ata nuk dinė si ėshtė pejgamberi as si ėshtė shpallja). 

45. Edhe ata qė ishin para kėtyre (kurejshitėve) patėn pėrgėnjeshtruar, dhe kėta nuk kanė (kurejshitėt) as njė tė dhjetėn e asaj, qė Ne u patėm dhėnė atyre, e konsideruan rrenacakė tė dėrguarit e Mi, ja si ishte dėnimi Im. 

46. Thuaj: “Unė ju kėshilloj vetėm me njė gjė: Pėr hir tė All-llahut tė angazhoheni sinqerisht dy nga dy ose njė nga njė, e pastaj tė mendoni thellė (qė ta kuptoni) se shoku juaj (Muhammedi) nuk ka ndonjė ēmendje. Ai nuk ėshtė tjetėr vetėm t’ju tėrheqė vėrejtjen pėr njė dėnim tė ashpėr (nėse nuk besoni)”. 

47. Thuaj “Unė nuk kėrkova prej jush ndonjė shpėrblim, nėse kam kėrkuar, ai le tė, mbetet juve, shpėrbilmi ėshtė vetėm prej All-llahut, e Ai ėshtė dėshmitarė pėr ēdo send”. 

48. Thuaj: “Zoti im, Njohės i tė fshehtave, sjell tė vėrtetėn”. 

49. Thuaj: “Erdhi e vėrteta, e kota u zhduk pa fillim dhe pa kthim!” 

50. Thuaj: “Nėse unė kam humbur, atėherė e keqja e humbjes ėshtė vetėm nė dėm timin, e nėse e kam gjetur tė vėrtetėn, atėherė ajo ėshtė me ndihmėn e Zotit tim; Ai ėshtė dėgjues, i afėrt!” 

51. E sikur t’i shohėsh ata kur i kap frika e nuk kanė shpėtim ehe tė kapen prej njė vendi afėr (do tė shihje tmerr tė madh). 

52. Dhe thonė: “Ne i kemi besuar atij (Kur’anit, Muhammedit)!” Po si arrijnė ata beimin prej sė largu? 

53. Kur ata mė parė e mohuan atė dhe prej sė largu thoshin me hamendje (s’ka ringjallje, s’ka pėrgjegjėsi etj. ). 

54. Dhe ndėrhyhet (ndėrhyn All-llahu) ndėrmjet tyre dhe ndėrmjet asaj qė dėshirojnė ata, ashtu sikurse ėshtė vepruar me parė me tė ngjashmit e tyre (partinė e tyre); vėrtet, ata ishin ė njė dyshim tė fortė.