57. Ose tė mos thotė: “Ah, sikur tė mė kishte udhėzuar All-llahu (nė rrugė tė drejtė) e tė kisha qenė prej atyre qė janė tė ruajtur!” 

58. Apo, kur ta shohė dėnimin tė thotė: “Sikur tė isha kthyer edhe njeherė e tė isha bėrė prej atyre bamirėsve!” 

59. Jo, ty tė patėn ardhur argumentet e Mia, e ti i pėrgėnjeshtrove ato, u bėre kryeneē dhe ishe prej atyre qė nuk besuan. 

60. E ata qė bėnė gėnjeshtėr ndaj All-llahut, do t’i shohėsh nė ditėn e kijametit, fytyrat e tyre tė nxira. A nuk ėshtė nė Xhehennem vendi i Kryelartėve? 

61. Ndėrsa All-llahu do t’i shpėtojė me atė suksesin e tyre ata, qė kishin qenė tė ruajtur. Ata nuk dot’i kapė e keqja e as nuk do tė jenė tė shqetėsuar. 

62. All-llahu ėshtė krijues i ēdo sendi dhe Ai ėshė mbikėqyrės ndaj ēdo gjėje. 

63. Vetėm te Ai janė ēelėsat e qiejve dhe tokės, ndėrsa ata qė nuk i besuan argumentet e All-llahut, tė tillėt janė ata tė dėshtuarit. 

64. Thuaj: “O ju injorantė, a mos mė thirrni tė adhuroj tjetėr, nė vend tė All-llahut?” 

65. Pasha Alahun, ty tė ėshtė shpallur, e edhe atyre para teje: “Nėse i bėn shok (All-llahut), veprat tua janė tė asgjėsuara dhe ti do tė jeshė prej tė humburve. 

66. Prandaj, vetėm All-llahun adhroje dhe bėhu mirėnjohės!” 

67. Ata nuk e ēmuan All-llahun me atė madhėshtinė qė i takon, ndėrsa, nė ditėn e kijametit e tėrė toka ėshtė nė grushtin e Tij, e qiejt tė mbėshtjellė nė tė djathtėn e Tij. Ai ėshtė i pastėr nga tė metat dhe Ai ėshtė i lartė nga ēka ata i shoqėrojnė!