Part 1

 

1.Suretu Al-Fatiha 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Me emrin e  All-llahut,  Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit! 

2. Falėnderimi  i takon All-llahut , Zotit  tė botėrave ! 

3. Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit! 

4. Sunduesit tė ditės sė Gjykimit! 

5. Ty tė adhurojmė  dhe prej Teje ndihmė kėrkojmė!

6. Udhėzona nė rrugėn e drejtė! 

7. Nė rrugėn e atyre ndaj tė cilėve ke bekimin,  e jo nė tė atyre qė je i hidhėruar , dhe 

kanė humbur

 

2.Suretu Al-Bekare  

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lam, Mim.    

2. Ky ėshtė libri nė tė cilin nuk ka dyshim, udhėzues pėr ata qė frikėsohen  (nga All-llahu).  

3. Tė cilėt e besojnė tė fshehtėn , e kryejnė faljen  dhe prej asaj qė Ne i kemi furnizuar, japin .  

4. Dhe ata tė cilėt e besojnė atė qė t’u shpall Ty,  dhe atė qė ėshtė shpallur para teje, dhe tė cilėt pėr ahiretin  (botėn tjetėr) janė tė bindur.  

5. Tė tillėt janė tė udhėzuarit nga Zoti i tyre dhe tė tillėt janė tė shpėtuarit.  

6. E pėr ata qė mohuan ėshtė njėlloj, ua tėrhoqe vėrejtjen apo nuk ua tėrhoqe, ata nuk besojnė.  

7. All-llahu vėndoi vulė nė zemrat e tyre dhe vėshėt e tyre, ndėrsa nė tė pamurit e tyre ka njė perde, e pėr ta ka dėnim tė madh.  

8. Ka prej njerėzve qė thonė: “Ne i besojmė All-llahut dhe jetės tjetėr (ahiretit)”, por ata nuk janė besimtarė.  

9. (Pėrpiqen ta) mashtrojnė All-llahun dhe ata qė besuan, por nuk mashtrojnė tjetėrkė pos vetes, dhe nuk e kuptojnė! 

10. Nė zemrat e tyre ka sėmundje, pra All-llahu ua shton sėmundjen, dhe pėsojnė dėnim tė dhembshėm pėr shkak se pėrgėnjenin .  

11. E kur atyre u thuhet: “Mos bėni ē’rregullira nė tokė”! Ata thonė: “Ne jemi vetėm paqėsues!”  

12. A nuk janė vėrtet ata ē’rregulluesit?; Por nuk kuptojnė! 

13. Dhe kur atyre u thuhet: Besoni sikurse besuan njerėzit! Ata thonė: “A tė besojmė ashtu siē besuan mendjelehtit?” A nuk janė vėrtet mu ata mendjelehtit?; Por nuk e dinė.  

14. E kur i takojnė ata qė besuan thonė: “Ne besojmė!” por kur veēohen me djajt e vet u thonė: “Ne jemi me ju, ne vetėm jemi tallur”.  

15. All-llahu tallet me ta, dhe ua shton tė kėqiat duke i lėnė tė bredhin.  

16. Tė tillėt janė ata qė blenė lajthitjen me udhėzimin, pra nuk pati fitim tregėtia e tyre dhe ata nuk qenė tė udhėzuar.  

17. Shembulli i tyre ėshtė si shembulli i atij qė ndezė njė zjarr dhe posa ai ndriēon vendin pėrreth tij, All-llahu ua shuan dritėn atyre dhe i lė nė errėsira, (dhe aty) nuk shohin.  

18. (Janė) Tė shurdhėr, memecė dhe tė verbėr, ata nuk kthehen (nga rruga e shtrembėr).  

19. Ose (Shembulli i tyre ėshtė) si ndonjė shi i rreptė prej sė larti me errėsirė, me bubullimė e me vetėtimė, e prej frikės sė vdekjes, nga rrufeja, ata vejnė gishtat nė veshėt e tyre. Po All-llahu ėshtė rrethues i mosbesimtarėve (atij nuk mund t’i shpėtojė askush).  

20. Vetėtima gati ua merrė tė pamurit dhe, saherė qė ajo u bėnė dritė atyre, ata ecin nė te, e kur u errėsohet mbesin aty. E sikur tė donte All-llahu, do t’ua merrte tė dėgjuarit (me krismėn e bubullimės) dhe tė pamurit (me shkėndijėn e vetėtimės). Vėrtetė, All-llahu ėshtė i plotėfuqishėm pėr ēdo gjė.  

21. U ju njerėz, adhuronie Zotin tuaj, i cili ju krijoi juve ashtu qė tė jeni tė devotshėm (tė shpėtuar).  

22. Ai, i cili pėr ju bėri tokėn shtrat, (vendbanim) e qiellin kulm, e prej qiellit ju lėshoi shi me tė cilin ju siguroi lloje tė frutave si ushqim pėr ju, pra mos i pėrshkruani All-llahut shokė, duke qenė se ju e dini (qė Ai nuk ka shokė).   

23. E nė qoftė se jeni nė dyshim nė atė qė Ne ia shpallėm gradualisht robit tonė, atėherė sillnie ju njė kaptinė tė ngjashme si ai (Kur’ani) dhe thirrni (pėr ndihmė) dėshmitarėt tuaj (zotėrat) pos All-llahut, nėse jeni tė sinqert (nė thėniet tuaja se Kur’ani nuk ėshtė prej Zotit).  

24. E mos e paēit bėrė (deri mė tash), e as qė do ta bėni kurrė (edhe nė tė ardhmėn), atėherė ruajuni zjarrit, lėndė e tė cilit janė njerėzit dhe gurėt, qė ėshtė i pėrgaditur pėr mosbesimtarėt.  

25. E, pėrgėzoi ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira se ata do tė jenė nė Xhennete nė tė cilėt rrjedhin lumenj. Saherė qė u jepet ndonjė ushqim nga frutat e tij, ata thonė: “Ky ėshtė qė me te u ushqyem edhe mė parė”. Ngase, u sillet ushqim i ngjashėm (vetėm nė formė, e jo edhe nė shije). Aty do tė kenė ata bashkėshorte tė pastra  dhe aty do tė jenė pėrgjithmonė.  

26. All-llahu nuk ngurron qė tė marrė ēfarėdo shembulli, qoftė mushkonjė a diēka edhe mė e imėt se ajo. Sa u pėrket atyre qė besuan, ata e dinė se ėshtė e vėrtetė nga Zoti i tyre, ndėrsa ata tė cilėt mohuan do tė thonė: “Ç’deshi All-llahu me kėtė shembull?” Ai me tė lajthitė shumė, dhe udhėzon me tė shumė (nė rrugėn e drejtė), por nuk lajthitė me tė (tjetėrkė), pos fasikėt (mėkatarėt e mėdhenj).  

27. Ata qė e thyejnė besėn e dhėnė All-llahut pasiqė ėshtė lidhur ajo, dhe e kėpusin atė qė All-llahu ka urdhėruar tė jetė e kapur (sa i takon fesė sė All-llahut, monoteizmit Islam, dhe tė praktikohen ligjet e saj nė tokė dhe gjithashtu sa i takon tė mbajturit e lidhjeve tė mira me farefisin dhe miqėsinė ) e edhe bėjnė shkatėrrimie nė tokė, tė tillėt janė ata tė dėshtuarit.  

28. Si e mohoni All-llahun, e dihet se ju ishit tė vdekur, e Ai ju ngjalli, mandej ju bėn tė vdisni e pastaj ju ringjall, e mandej te Ai do tė ktheheni?  

29. Ai (All-llahu) ėshtė qė pėr juve krijoi gjithēka ka nė tokė, pastaj vullnetin e vet ia drejtoi qiellit dhe i bėri ata shtatė qiej. Ai ėshtė i Gjithėdijshmi pėr ēdo gjė.  

30. (Pėrkujto Muhammed) Kur Zoti yt u tha engjėjve: “Unė po krijoj (po pėrcaktoj) nė tokė njė zėvendės”! Ata thanė: “A do tė vėshė nė te atė qė bėnė ērregullime dhe qė derdh gjaqet, e ne tė madhėrojmė Ty me lavdėrimin Tėnd dhe plotėsisht tė adhurojmė”! Ai tha: “Unė di atė qė ju nuk dini”!  

31. E Ai (Zoti) ia mėsoi Ademit tė gjithė emrat (e sendeve) , pastaj ata ua prezentoi engjėjve dhe u tha: “Mė tregoni pėr emrat e kėtyre (sendeve tė emėrtuara), nėse jeni tė drejt (ēka mendoni)?”  

32. (Engjėjt) Thanė: “Ti je i pa tė meta, ne kemi dije tjetėr pėrveē atė qė na mėsove Ti. Vėrtetė, Ti je i gjithdijshėmi, i urti!”  

33. (Zoti) Tha: “O Adem, njoftoj ata (engjėjt) me emrat e atyre (sendeve)!” E kur u rrėfeu atyre pėr emrat e tyre, (Zoti) tha: “A nuk u kam thėnė juve se Unė, mė sė miri e di fshehtėsinė e qiejve e tė tokės dhe mė sė miri e di atė, qė ju e publikoni dhe atė qė e mbani fshehtė. ”  

34. E kur u thamė engjėjve: pėruluni (bini nė sexhde) Ademit, ata menjėherė iu pėrulėn, me pėrjashtim tė iblisit (djallit). Ai rrefuzoi dhe u mbajtė nė tė madh dhe u bė pabesimtar.  

35. Ne i thamė: “O Adem, ti dhe bashkėshortja juaj banoni nė Xhennet dhe hani lirisht nga frutat e tij kah tė doni, po mos iu afroni asaj bime (peme) e tė bėheni zulumqarė (tė vetvetes suaj). ”  

36. Po djalli i bėri qė ata tė dy tė mashtrohen nė atė (pemė ose Xhennetin) dhe i nxori ata nga ajo (e mirė) qė ishin nė te, e Ne u thamė: “Zbritni (dilni), jeni armik i njėri-tjetrit, e ju deri nė njė kohė nė tokė keni vendbanim dhe dėfrim”.  

37. E Ademi prej Zotit tė vet pranoi disa fjalė (lutje) , prandaj Ai ia fali (gabimin), s’ka dyshim se Ai ėshtė Mėshiruesi, Pendimpranuesi.  

38. Ne u thamė: “Dilni prej atyhit qė tė gjithė, e juve gjithqysh do t’u arrijė udhėzim prej Meje, e kush pranon udhėzimin Tim, pėr ata nuk ka as frikė as qė do tė brengosen”.  

39. E ata qė mohuan dhe pėrgėnjeshtruan argumentet tona, tė tillėt janė banues tė zjarrit, ata do tė jenė aty pėrgjithmonė.  

40. O bijtė e israilit, kujtoni (jini mirnjohės pėr) tė mirat e Mia, tė cilat ua dhurova juve dhe zbatoni premtimin qė mė keni dhėnė Mua. Unė zbatoj atė qė u premtova dhe tė mė keni frikė vetėm Mua.  

41. Dhe besonie atė, qė e shpalla (Kur’anin), e qė vėrteton atė e keni ju e mos u bėni mohues tė parė tė tij, dhe mos i ndėrroni ajetet e Mia (Kur’anin) me njė vlerė tė paktė, por vetėm Mua tė ma keni dronė.  

42. E mos e ngatėrroni tė vėrtetėn me tė pavėrtetėn dhe me vetėdije tė fshehni realitetin .  

43. Falni namazin dhe jepni zeqatin, dhe pėruluni (nė ruku’ ) me ata qė pėrulen.  

44. A po i urdhėroni njerėzit pėr punė tė mira, e veten tuaj po e harroni?  Ndėrsa ju e lexoni librin (Tevratin). A nuk po mendoni?  

45. Kėrkoni ndihmė (nė tė gjitha ēėshtjet) me durim dhe me namaz, vėrtetė, ajo ėshtė e madhe (e vėshtirė), por jo edhe pėr ata qė kanė frikė (Zotin).  

46. Tė cilėt janė tė bindur se do tė takojnė Zotin e vet dhe se ata do t’i kthehen Atij.  

47. O bijtė e israilit, pėrkujtone dhuntinė, Time, tė cilėn ua dhurova, dhe Unė ju pata (tė parėt tuaj) dalluar ndaj njerėzve tė tjerė (tė asaj kohe).  

48. Dhe ruajuni njė ditė kur askush askujt nuk do tė mund t’i kryej asgjė, kur nuk pranohet pėr te (jobesimtarin) ndonjė ndėrmjetėsim dhe nuk pranohet pėr te kompensim, e as qė do tė ndihmohen ata (fajtorėt).  

49. Pėrkujtoni edhe kur ju shpėtuam prej popullit tė faraonit, qė nga ai shijuat dėnimin mė tė idhėt, duke ua therrur bijtė tuaj, e duke ua lėnė gjallė gratė tuaja. Nė kėtė torturė pėrjetuat njė sprovim tė madh nga Zoti juaj.  

50. Dhe kur pėr ju e ndamė detin, e ju shpėtuam, ndėrsa ithtarėt e faraonit i fundosėm, e ju i shihnit (me sytė tuaj).  

51. E kur i premtuam Musait (t’ia japim Tevratin) dyzet netė, pas tij ju (pasi shkoi ai pėr Tevrat) e adhuruat viēin, ju ishit dėmtues (tė vetes suaj).  

52. Mandej edhe pas asaj ua falėm (gabimin), ashtu qė tė falenderoni.  

53. Dhe (pėrkujtoni) kur ia dhamė Musait librin, dalluesin nė mėnyrė qė tė udhėzoheni nė rrugė tė drejtė.  

54. Dhe kur Musai popullit tė vet i tha: “O populli im, me adhurimin e viēit (nė vend tė Zotit), ju i bėtė zullum vetvetes, pra pendohuni para Krijuesit tuaj, dhe mbytne vetveten. Kjo pėr ju ėshtė mė sė miri te Krijuesi juaj. E Ai ua pranoi pendimin tuaj, Ai ėshtė mėshirues, ndaj pranoi shumė pendimin.  

55. Dhe kur i thatė: “O Musa, ne nuk tė besojmė ty derisa ta shohim All-llahun haptazi, e atėherė juve u rrėmbeu rrufeja (zjarri) dhe ju e shihnit.  

56. Pastaj, qė tė jeni mirėnjohės pas vdekjes suaj juve ju ngjallėm.  

57. Dhe Ne bėmė qė retė t’u bėjnė juve hije, ju furnizuam me rrėshirė (tė ėmbėl -Manna ) dhe me shkurtėza (Salwa). (Ju thamė) Hani nga tė mirat qė ju furnizuam! (Ata nuk qenė mirėnjohės). Po Neve ata nuk na bėnė kurrfarė dėmi, por ata dėmtuan vetveten.  

58. E kur ju thamė: “Hyni nė kėtė fshat (vendbanim), dhe hani nė te lirisht ku tė dėshironi, e hyni nė derėn (e fshatit) pėrulur dhe thuani: “Hittatun” - ndjesė, Ne ua falim mėkatet tuaja, e bamirėsve ua shtojmė shpėrblimin.  

59. E ata qė ishin mizorė atė qė u ishte thėnė e ndryshuan me njė fjalė tjetėr, e Ne pėr shkak se ata kundėrshtuan, lėshuam nga qielli Rizjan (lloj dėnimi)  kundėr atyre qė ishin mizorė.  

60. Dhe (pėrkujtoni) kur Musai kėrkoi ujė pėr popullin e tij, e Ne i thamė: “Bjeri gurit me shkopin tėnd”, atėherė nga ai gufuan dymbėdhjetė kroje qė secili grup e dinte vendin ku do tė pinte ujė. (U thamė) Hani dhe pini nga begatitė e All-llahut e mos vazhdoni tė jeni ērregullues nė tokė.  

61. Madje kur ju thatė: “O Musa, ne nuk mund tė durojmė (hamė) vetėm njė ushqim (tė njėjtė), lute pra Zotin tėnd pėr ne tė na furnizojė me ēka mbinė toka prej perimeve tė saj, prej trangujve, prej hudrave, prej thjerze (groshė) dhe prej qepėve tė saj”! (Musai) Tha: “A kėrkoni ta ndėrroni tė mirėn pėr atė qė ėshtė me e thjeshtė”? Zdirgjuni pra nė qytet, se aty do tė keni atė qė kėrkoni! E mbi ta rėndoi poshtrimi dhe skamja, e ata kundėr vetes shkaktuan hidhėrimin e All-llahut. Kjo ndodhi ngase ata mohonin argumentet e All-llahut, mbytnin pejgamberėt pa kurrfarė tė drejte, dhe pėr shkak se kundėrshtuan dhe i kalonin kufijt nė tė keqe.  

62. Vėrtet, ata qė besuan, ata qė ishin jehudi, krishterėt sabejėt , kush besoi prej tyre (sinqerisht) All-llahun, dhe botėn tjetėr dhe bėri vepra tė mira, ata e kanė shpėrblimin te Zoti i tyre. Pėr ta nuk ka frikė as nuk kanė pėrse tė pikėllohen.   

63. (Pėrkujtoni) Kur Ne patėm marrė prej jush besėn tuaj, ngritėm mbi ju (kodrėn) Turin (u thamė): veproni sipas atij (Tevratit) qė ua dhamė me seriozitet, e mėsoni atė qė ėshtė nė te, ashtuqė tė ruheni.  

64. E pas asaj (besės) ju mė vonė ia kthyet shpinėn e po tė mos ishte mirėsia dhe mėshira e All-llahut ndaj jush, ju do tė ishit prej tė dėshpruarve (nė tė dy jetėrat).  

65. Ju tanimė e keni tė njohur ēėshtjen e atyre nga mesi juaj qė nuk respektuan (urdhėrin) nė tė shtunėn, e Ne u thamė: Shndėrrohuni nė majmunė tė pėrbuzur!  

66. Atė (shndėrrimin e tyre) e bėmė masė ndėshkuese pėr ata qė e pėrjetuan (me sy) dhe pėr tė pastajshmit, por edhe si kėshillė pėr tė devotshmit.  

67. (Pėrkutjoni) Edhe kur Musai popullit tė vet i tha: “All-llahu ju urdhėron ta therrni njė lopė! Ata thanė: “A bėn tallje me ne?” Ai tha: “All-llahut i mbėshtetem tė mė ruaj e tė mos bėhem nga injorantėt!”  

68. Ata thanė: “Lute Zotin tėnd pėr ne tė na sqarojė ēfarė ėshtė ajo? Ai tha: “Ai thotė se ajo ėshtė njė lopė as e vjetėr (e moshuar) as e re (mėshqerė), ėshtė e mesme, zbatoni pra atė qė urdhėroheni!”  

69. Ata thanė: “Lute Zotin tėnd pėr ne qė tė na sqarojė ēfarė ėshtė ngjyra e saj? A tha: “Ai thotė se ajo ėshtė njė lopė e verdhė, ngjyra e saj ėshtė e fortė qė kėnaqė shikuesit”.  

70. Ata thanė: “Lute Zotin tėndė pėr ne qė tė na sqarojė ēfarė ėshtė ajo, se lopėt na janė pėrzier (janė bėrė tė ngjashme) e ne do tė gjejmė tė vėrtetėn nė dashtė All-llahu!  

71. Ai tha: “Ai thotė se ajo ėshtė lopė jo e lodhur duke lėruar tokėn as duke ujitur bimėt, ajo ėshtė pa tė meta dhe nė tė nuk ka shenjė (ngjyrė tjetėr)!” Ata thanė: “E tash na e sqarove saktė dhe e therrėn atė, e pėr pak e lanė pa e kryer punėn.  

72. (Pėrkujtoni) Kur e patėt mbytur njė njeri dhe u kundėrshtuat mes veti pėr te, e All-llahu ėshtė zbulues i asaj qė e mbanit fshehtė.  

73. E ne u thamė: “Mėshoni atij (tė vdekurit) me njė pjesė tė saj (tė lopės sė therrur)!” Ja, kėshtu All-llahu ngjallė tė vdekurit dhe ua sqaron argumentet e veta, ashtu qė tė kuptoni.  

74. Edhe pas (fakteve tė qarta) zemrat tuaja u bėnė pasandej tė forta si guri, e edhe mė tė forta, sepse ka nga gurėt prej tė cilėve gufojnė lumenj, e ka disa prej tyre qė ēahen dhe prej tyre buron ujė, madje ka prej tyre qė nga frika ndaj Zotit rrokullisen tatėpjetė (nga maja e kodrės). All-llahu nuk ėshtė i pakujdeshėm ndaj asaj qė veproni ju.  

75. A shpresoni se do t’u besojnė ata juve (jehudėt), kur dihet se njė grup prej tyre dėgjuan fjalėt e All-llahut, edhe pse i kishin kuptuar, e duke qenė tė vetėdijshėm (ē’bėnin) i ndryshuan ato.  

76. E kur takonin ata qė kishin besuar (muslimanėt) thonin: “Ne kemi besuar! E kur veēoheshin ata mes veti thonin: “A po ju tregoni atyre (muslimanėve) pėr atė qė All-llahu ua shpalli juve (nė Tevrat rreth Muhammedit a. s. )  qė ata para Zotit tuaj tė kenė argumente kundėr jush. A nuk jeni duke kuptuar.  

77. A thua nuk e dinė ata (jehuditė) se All-llahu e di atė ēka e fshehin dhe atė ēka e publikojnė?  

78. E ka disa prej tyre qė janė analfabetė, nuk e kuptojnė librin, por jetojnė vetėm nė shpresa, duke mos qenė tė sigurt.  

79. Ështė shkatėrrim pėr ata qė me duart e veta e shkruajnė librin, e pastaj thonė: “Ky ėshtė nga All-llahu!, e pėr tė arritur me te njė fitim tė paktė, pra ėshtė shkatėrrim i madh pėr ta ēka shkruan duart e tyre dhe ėshtė shkatėrrim i madh pėr ta ajo ēka fitojnė.  

80. Ata edhe thanė: “Neve nuk do tė na kapė zjarri vetėm pėr disa ditė tė numėruara!” Thuaj: “A mos keni marrė prej All-llahut ndonjė premtim, e All-llahu nuk e thyen premtimin e vet, ose jeni duke thėnė pėr All-llahun atė qė nuk e dini? 

81. Po, (do tė ju kapė zjarri) ai qė bėn keq dhe qė e vėrshojnė gabimet e tij, ata janė banues tė zjarrit, aty janė pėrgjithmonė.  

82. E ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, ata janė banues tė Xhennetit, aty janė pėrgjithmonė.  

83. (pėrkujtoni) Kur Ne morėm zotimin e bijve tė Israilit; mos adhuroni tjetėrkė, pėrveē All-llahun, tė silleni mirė ndaj prindėrve, ndaj tė afėrmėve, ndaj jetimėve, ndaj miskinėve  (tė varfėrve) dhe njerėzve u thuani fjalė tė mira; faleni namazin dhe jepeni zekatin, e pastaj ju e thyet zotimin dhe pėrveē njė pakice prej jush, ia kthyet shpinėn zotimit.  

84. Dhe kur morėm zotimin tuaj qė tė mos derdhni gjakun tuaj, tė mos dėboni vetėn tuaj nga vendi juaj, e ju e pranuat, ndaj dėshmonie.  

85. Pastaj qe, ju jeni ata qė mbytni njėri-tjetrin, i dėboni disa prej jush nga vendi i tyre duke bashkėpunuar kundėr tyre si ėshtė mėkatė e padrejtė, e nėse ata bien te ju nė robėri, ju jepni konpensim pėr (t’i liruar) ata, e dėbimi i tyre nga vendi ėshtė i ndaluar pėr ju. A e besoni njė pjesė tė librit, e tjetrėn e mohoni? ǒmund tė jetė ndėshkimi ndaj atij qė punon ashtu prej jush, pos poshtėrim nė jetėn e kėsaj bote, e nė ditėn e gjykimit ata hidhen nė dėnimin mė tė ashpėr. All-llahu nuk ėshtė i pakujdesshėm ndaj asaj qė veproni ju.  

86. Tė tillė janė ata, qė e vlerėsuan jetėn e kėsaj bote mbi botėn tjetėr, andaj atyre as nuk do tu lehtėsohet dėnimi, e as qė do tė ndihmohen ata.  

87. Ne i patėm dhėnė Musait librin dhe pas tij patėm dėrguar shumė pejgamberė. Isait, birit tė Merjemės i dhamė argumente (mrekulli) dhe e fuqizuam me (Xhibrilin) shpirtin e shenjtė. E saherė qė u erdhi ndonjė i dėrguar me ēka nuk u pėlqeu juve, a nuk u bėtė kryelartė dhe disa prej tyre i pėrgėnjeshtruat e disa i mbytėt? 

88. E (jehuditė e kohės sė Muhammedit) thonė: “Zemrat tona janė nė kėllėf!” Jo, por pėr shkak tė mosbesimit tė tyre, All-llahu i ka mallkuar, andaj pak janė qė besojnė (ose: pak send besojnė).  

89. E kur u erdhi atyre prej All-llahut libri (Kur’ani) qė ėshtė vėrtetues i atij, qė e kishin pranė, e qė para se t’u vinte e kėrkonin ndihmėn e tij kundėr mosbesimtarėve, e mohuan atė (Muhammedin) qė e njihnin, kur u erdhi. Pra mallkimi i Allahut qoftė kundėr mosbesimtarėve! 

90. E shėmtuar ėshtė ajo pėr ēka ata e shitėn vetvetėn. Atė qė e shpalli All-llahu tė mos e besojnė nga zilia, pėr shkak se All-llahu nga mirėsia e Tij t’i shpallė atij qė dėshiron nga robėt e vet. Andaj merituan zemėrim mbi zemėrim (gazep mbi gazep). Mosbesmtarėt kanė dėnim qė i poshtėrson.  

91. Dhe kur atyre u thuhet: “Besoni atė qė e shpalli All-llahu”, ata thonė: “Ne besojmė atė qė na u shpall neve”, kurse e mohojmė atė pas tij, edhe pse ėshtė vėrtetues i atij, qė e kanė ata dhe ėshtė i vėrtet. Thuaj: “Nėse jeni besimtarė, pse i mbytnit mė parė pejgamberėt e All-llahut?” 

92. Juve u pat ardhur Musai me argumente, por pas tij ju e adhuruat viēin, pra ju ishit mizorė.  

93. (Pėrkujtoni) Kur morėm premtimin tuaj dhe mbi ju ngritėm kodrėn Tur, (u thamė) merrni kėtė qė u dhamė seriozisht dhe dėgjoni (respektoni). Ata thanė: “Dėgjuam (me vesh) e kundėrshtuam”. E pėr shkak tė mosbesimit tė tyre, adhurimi ndaj viēit ishte pėrzier me gjak nė zemrat e tyre. Thuaj: “Nėse jeni besimtarė, besimi juaj ėshtė duke u udhėzuar keq”.  

94. Thuaj: “Nėse bota tjetėr (Xhenneti) te All-llahu ėshtė vetėm pėr ju, edhe pėr njerėzit e tjerė, nėse jeni tė sinqert, kėrkone vdekjen (e shkoni mė shpejtė).  

95. E pėr shkak tė veprave tė tyre (mėkateve), ata kurr nuk e dėshirojnė atė. All-llahu di pėr zullumqarėt.  

96. Ështė e sigurtė se njerėzit mė lakmues pėr tė jetuar, ti ke pėr tė gjetur ata (jehuditė), bile edhe mė lakmues se idhujtarėt. Ndonjėri prej tyre dėshiron tė jetojė njėmijė vjet, por edhe sikur tė jetojė, ajo (jeta e gjatė) nuk do ta shpėtoj atė prej dėnimit. All-llahu sheh ēka veprojnė ata.  

97. Thuaj: Kush ėshtė armik i Xhibrilit (ėshtė armik i All-llahut), e ai me urdhėrin e All-llahut e zbriti Kur’anin nė zemrėn tėnde, qė ėshtė vėrtetues i asaj qė ishte mė parė dhe udhėrrėfyes e pėrgėzues pėr besimtarėt.  

98. Kush ėshtė armik i All-llahut, i engjėjve tė Tij, i tė dėrguarve tė Tij, i Xhibrilit dhe i Mikailit (ai ėshtė mosbesimtarė), All-llahu ėshtė pa dyshim armik i mosbesimtarėve.  

99. Ne tė kemi shpallur ty (Muhammed) argumente tė qarta dhe ato nuk i mohon askush, pėrveē atyre qė kanė dalė respektit.  

100. (nuk besojnė argumentet tona se) Saherė qė ata kanė dhėnė ndonjė premtim, njė grup prej tyre e hodhi atė, por shumica e tyre nuk beson.  

101. E kur u erdhi atyre ndonjė i dėrguar prej All-llahut, vėrtetues i asaj qė kishin ata, njė grup prej tyre tė cilėve iu ishte dhėnė libri, e hodhi pas shpine librin e All-llahut, kinse nuk dinin (asgjė).  

102. (E hodhėn librin e Zotit) E ndoqėn atė qė thonin djajt nė kohėn e sundimit tė Sulejmanit. Por Sulejmani nuk ishte i pafe, djajt ishin tė pafe, sepse u mėsonin njerėzve magjinė. (Ndoqėn) Edhe atė qė u zbriti nė Babil dy engjėjve, Harutit dhe Marutit. E ata tė dy nuk i mėsonin askujt (magjinė) para se t’i thonin: “Ne jemi vetėm sprovė, pra mos u bėn i pa fe!” E, mėsonin (njerėzit) prej atyre dyve atė (magji) me ēka ndanin burrin prej gruas sė vet, por pa lejėn e All-llahut me atė askujt nuk mund t’i bėnin dėm dhe ashtu mėsonin ēka u sillte dėm e nuk u sillte dobi atyre. E ata (jehuditė) e kanė ditur se ai qė (hodhi librin) e zgjodhi atė (magjinė), ai nė botėn tjetėr nuk ka ndonjė tė drejtė (nė mėshirėn e Zotit). Po ta dinin, ata se pėr ē’ka e shitėn vetveten, ajo ėshtė shumė e keqe.  

103. E sikur tė kishin besuar ata dhe sikur tė ishin ruajtur (prej mėkateve), po tė dinin, shpėrblimi prej All-llahut do tė ishte shumė mė i dobishėm.  

104. O ju qė keni besuar, mos thuani: Raina  - po thuani: Undhurna dhe respektoni! Mosbesimtarėt kanė dėnim tė dhėmbshėm.  

105. As ata, ithtarėt e librit qė nuk besuan, e as idhujtarėt nuk duan qė juve tė ju vijė ndonjė e mirė nga Zoti juaj. Mirėpo, All-llahu me mėshirėn e vet veēon atė qė dėshiron, All-llahu ėshtė Zot i mirėsisė sė madhe.  

106. Ne nuk abrogojmė (pezullojmė) asnjė nga argumentet tona, apo ta hedhim nė harresė e tė mos sjellim edhe mė tė dobishėm se ai, ose tė ngjashėm me te. A nuk e ke ditur se All-llahu ėshtė i plotfuqishėm pėr ēdo send?  

107. A nuk e ke ditur se vetėm All-llahut i takon sundimi i qiejve e i tokės, dhe se pos All-llahut nuk keni as mbrojtės as ndihmėtar.  

108. A doni tė pyetni tė dėrguarin tuaj sikurse u pyet mė parė Musai. Ai qė e ndėrron besimin me mosbesimin, ai tanimė e ka humbur rrugėn e drejtė.  

109. Shumė ithtarė tė librit (jehudi, krishterė), edhe pasiqė iu ėshtė bėrė e qartė e vėrteta, nga vetė zilia e tyre personale dėshiruan qė pas besimit tuaj t’iu kthejnė nė mosbesimtarė, pra ju lini dhe largohuni prej tyre derisa All-llahu ta sjellė urdhėrin e vet. All-llahu ka mundėsi pėr ēdo send.  

110. Kryeni faljen (namazin) dhe jepne Zeqatin, e ēfardo tė mirė qė e pėrgatitni pėr veten tuaj, atė e gjeni te All-llahu. S’ka dyshim All-llahu pėrcjell ēdo veprim tuajin.  

111. Ata edhe thanė: “Kurrsesi nuk ka pėr tė hyrė kush nė Xhennet, pėrveē atij qė ėshtė jehudi ose i krishterė! Ato janė fantazi tė tyre! Thuaju: “Sillni argumentin tuaj (ēka thoni) po qe se jeni tė drejtė?  

112. Nuk ėshtė ashtu (si thonė ata), po ai qė ėshtė dorėzuar All-llahut dhe ėshtė bamirės, ai e ka shpėrblimin e vet te Zoti i tij, pėr ata nuk ka frikė, as nuk kanė pse tė mėrziten.  

113. Jehuditė thanė se tė krishterėt nuk kanė tė mbėshtetur nė asgjė (nuk kanė fe tė vėrtetė). Edhe tė krishterėt thanė se jehudit nuk janė tė mbėshtetur nė asgjė, e duke qenė se ata tė dy palėt e lexojnė librin. Po kėshtu si thėniet e tyre, thanė edhe ata qė nuk dinin (idhujtarėt pėr Muhammedin). Po nė ditėn e gjykimit pėr atė qė ata nuk pajtoheshin, All-llahu gjykon ndėrmjet tyre.  

114. E kush mundet tė jetė mė mizor se ai qė nė xhamitė e All-llahut pengon tė pėrmendet emri i Tij (tė bėhet ibadet) dhe pėrpiqet pėr shkatėrrimin e tyre. Atyre ndryshe nuk u takoi tė hyjnė vetė nė to, vetėm duke qenė rrespektues (tė tyre e jo rrėnues). Ata nė kėtė jetė kanė nėnēmim e nė botėn tjetėr dėnim tė madh.  

115. Tė All-llahut janė edhe (anėt nga) lindja edhe  perėndimi, dhe kahdo qė tė ktheheni, aty ėshtė anė e All-llahut. Vėrtetė, All-llahu ėshtė i gjerė (nė bujari) e i dijshėm.  

116. Ata (ithtarėt e librit) thanė: “All-llahu ka fėmijė”  I pastėr ėshtė Ai nga kjo e metė! E Tij ėshtė gjithēka nė qiej e nė tokė, gjithēka i ėshtė nėnshtruar Atij.  

117. Ai ėshtė shpikės i qiejve e i tokės (pa kurrfarė modeli tė mėparshėm) e kur dėshiron diēka, ai vetėm i thotė: “Bėhu!” nė atė moment bėhet.  

118. E ata qė nuk dinė (kurejshitėt politeistė) thanė: “Pėrse tė mos na flasė neve All-llahu, ose tė na vijė ndonjė argument!” po kėshtu, thėniet e tyre nė mėnyrė tė njėjtė i patėn pėrsėritur edhe ata qė ishin para tyre. Tė njėjta janė zemrat e tyre. Ne tanimė sqaruam argumentet pėr njė popull qė dėshiron tė bindet.  

119. Ne tė dėrguam ty (o Muhammed a. s.) me tė Vėrtetėn (Islamin), pėrgėzues dhe nedhir (vėrejtės, qortues, paralajmėrues),  e ti nuk je pėrgjegjės pėr banuesit e Xhehennemit.  

120. As jehuditė, e as krishterėt kurrė nuk do tė jenė tė kėnaqur me ty deri qė tė pasosh fenė e tyre. Thuaju: “Udhėzimi i All-llahut ėshtė udhėzim i drejtė. E nėse pasiqė tė ka ardhur ty e vėrteta shkon pas mendimeve tė tyre, nuk ka kush tė ndihmojė e as tė mbrojė nga All-llahu.  

121. Atyre, tė cilėve u dhamė librin dhe tė cilėt e lexojnė drejtė ashtu si ėshtė, ata e besojnė atė (Kur’anin). E ata qė e mohojnė atė, tė tillėt janė ata qė dėshtuan (nė dynja e nė ahiret).  

122. O bijtė e israilit, kujtoni tė mirat e Mia qė ua dhurova, qė ju dallova mbi njerėzit tjerė (tė asaj kohe).  

123. Dhe ruajuni njė ditė kur askush nuk do tė mund ta ndihmojė tjetrin pėr asnjė send, nuk pranohet prej askujt kompensim, nuk do t’i bėjė dobi askujt ndonjė ndėrmjetėsim dhe as qė do tė ndihmohen (mėkatarėt).  

124. Pėrkujto (O i dėrguar) kur Zoti i vet, Ibrahimin e provoi me disa obligime, e ai i pėrmbushi ato, e Ai tha: “Unė po tė bėj ty prijės (imam) tė njerėzimit!” Ai tha: “(bėn o Zot) Edhe nga pasardhėsit e mi!” (Zoti) Tha: “Mirėsinė Time nuk mund ta gėzojnė mizorėt!”  

125. Dhe kur shtėpinė (Qaben) e bėmė vendkthim dhe vendsigurie pėr njerėzit, (u thamė) Vendin ku qėndroi Ibrahimi pranonie pėr vendfalje! Ibrahimin dhe Ismailin i urdhėruam: ju tė dy pastrone shtėpinė Time pėr vizituesit, pėr ata qė qėndrojnė aty dhe pėr ata qė falen aty.  

126. Dhe kur Ibrahimi tha: “Zoti im, bėje kėtė njė qytet sigurie dhe banorėt e tij, qė besuan All-llahun dhe jetėn tjetėr, furnizoj me lloje tė frutave!” Ai (All-llahu) tha: “(e furnizoj) Edhe atij qė nuk besoi do t’ia mundėsoj shfrytėzimin e frutave pėr njė kohė tė shkurtėr, e pastaj do ta shtyej nė dėnimin e zjarrit, e sa pėrundim i shėmtuar ėshtė ai.  

127. Edhe kur Ibrahimi dhe Ismaili, duke i ngritur themelet e shtėpisė (Qabes luteshin): “Zoti ynė, pranoje prej nesh, se me tė vėrtetė Ti je qė dėgjon dhe di!”  

128. Zoti ynė, bėna neve dyve besimtarė tė sinqertė ndaj Teje dhe nga pasardhėsit tanė, njerėz tė bindur ndaj Teje, na e mėso manasikun (rregullat e adhurimit)  dhe falna neve, vėrtetė Ti je Falėsi, Mėshiruesi!”  

129. Zoti ynė, dėrgo ndėr ta, nga gjiu i tyre tė dėrguar qė t’u lexojė atyre ajetet Tua, t’u mėsojė atyre librin dhe urtėsinė, e t’i pastroj (prej ndytėsisė sė idhujtarisė) ata. S’ka dyshim se Ti je ngadhėnjyesi, i dijshmi.  

130. E kush largohet prej fesė sė Ibrahimit pėrveē atij qė poshtron vetveten. Ne atė e bėmė tė zgjedhur nė kėtė botė, kurse nė botėn tjetėr ai ėshtė njėri prej tė lartėve.  

131. Kur Zoti i vet atij i tha: “Dorėzohu”! Ai tha: “Iu kam dorėzuar Zotit tė gjithėsisė”!  

132. E Ibrahimi i porositi bijtė e tij me kėtė (fe), e edhe Jakubi, (u thanė) “O bijtė e mi, All-llahu ua zgjodhi fenė (islame) juve, pra mos vdisni ndryshe, por vetėm duke qenė muslimanė!”  

133. A ishit ju (ithtarė tė librit) dėshmitarė kur Jakubit iu afrua vdekja, e ai bijve tė vet u tha: “Çka do tė adhuroni pas meje”? Ata thanė: “Do tė adhurojmė Zotin (Ilah ) tėnd, dhe Zotin e prindėrve tuaj: Ibrahimit, Ismailit, Is’hakut, Njė tė Vetmin Zot dhe ne, vetėm Atij i jemi dorėzuar!”  

134. Ai ishte njė popull qė kaloi, atij i takoi ajo qė fitoi, e juve u takon ajo qė fituat, prandaj ju nuk jeni pėrgjegjės pėr atė qė vepruan ata.  

135. Ata (ithtarėt e librit) thanė: “Bėhuni jehudi ose tė krishterė, e gjeni rrugėn e drejtė”! Thuaj: “jo, (asnjėrėn) por fenė e drejtė tė Ibrahimit qė ai nuk ishte nga idhujtarėt.   

136. Ju (besimtarė) thuani: “Ne i besuam All-llahut, atė qė na u shpall neve, atė qė iu shpall Ibrahimit, Ismailit, Is’hakut, Jakubit dhe pasardhėsve (tė Jakubit qė ishin tė ndarė nė dymbedhjetė kabile), atė qė i ėshtė dhėnė Musait, Isait dhe atė qė iu ėshtė dhėnė nga Zoti i tyre pejgamberėve, ne nuk bėjmė dallim nė asnjėrin prej tyre dhe ne vetėm atij i jemi bindur.  

137. Nė qoftė se ata besuan ashtu siē besuat ju ata vėrtetė kanė gjetur rrugėn e drejtė, e nėse refuzojnė, atėherė ata janė kundėrshtarė (opozitė), po ty (Muhammed) kundėr tyre do tė mjaftojė All-llahu. Ai ėshtė dėgjuesi, i dijshmi.  

138. (kjo fe jona ėshtė) Njgyrosje e All-llahut, e kush ngjyros (me fe) mė mirė se All-llahu? Ne vetėm atė e adhurojmė.  

139. Thuaj: “A doni tė grindeni me ne pėr All-llahun, e Ai ėshtė Zoti ynė dhe Zoti juaj dhe ne kemi vepra (shpėrblimin e veprave) tona, e ju keni veprat tuaja.   Por ne jemi (besimtarė) tė sinqertė ndaj Tij.  

140. A pretendoni se Ibrahimi, Ismaili, Is-haku, Jakubi dhe pasardhėsit kanė qenė jehudi ose tė krishterė? Thuaj: “A e dini ju mė mirė apo All-llahu? Kush ėshtė mė mizor se ai, qė e ka dėshminė e All-llahut pranė veti dhe e fshehė. All-llahu nuk ėshtė i panjoftuar me veprimet tuaja”.  

141. Ai ishte njė popull qė shkoi, tė cilit i takoi ajo qė fitoi, e juve u takon ajo qė fituat, prandaj ju nuk jeni pėrgjegjės pėr atė qė ata vepruan.  

 

Part 2

 

142. Disa mendjelehtė nga njerėzit do tė thonė: “Çka i ktheu ata (muslimanėt) prej kiblės (drejtimit) nė tė cilin ishin ata (Kudsi)? Thuaj: “Tė All-llahut janė lindja dhe perėndimi, Ai e vė nė rrugėn e drejtė atė qė do”.  

143. Disa ashtu (sikur u udhėzuam nė fenė islame) Ne u bėmė juve njė popull tė drejtė (njė mes tė zgjedhur) pėr tė qenė ju dėshmitarė (nė ditėn e gjykimit) ndaj njerėzve , dhe pėr tė qenė i dėrguari dėshmitar ndaj jush. E kiblen nga e cila ti u drejtove nuk e bėmė pėr tjetėr, vetėm se pėr tė provuar atė qė shkon pas tė dėrguarit, nga ai qė kthehet prapa, ndonėse kjo ka qenė vėshtirė (pėr disa), por jo edhe pėr ata qė All-llahu i drejtoi. All-llahu nuk ėshtė qė t’ua humbė besimin tuaj. S’ka dyshim se All-llahu ėshtė shumė i butė dhe mėshirues ndaj njerėzve.  

144. Ne shumė herė po shohim kthimin e fytyrės tėnde kah qielli, e Ne gjithqysh do tė drejtojmė ty nė drejtim tė njė kibleje (Qabja) qė ti e do atė. Pra kthehu anės sė xhamisė sė shenjtė (Qabes), dhe kudo qė tė jeni (o besimtarė) kthehuni kah ajo anė. E atyre qė u ėshtė dhuruar libri, ata e dinė sigurisht se kjo (kthesė) ėshtė e vėrtetė nga Zoti i tyre. E All-llahut nuk mund t’i fshihet ajo qė veprojnė ata.  

145. Po edhe sikur t’u sillshe ēdo lloj argumenti atyre qė u ėshtė dhėnė libri, ata nuk pasojnė kiblen tėnde, e as ti nuk do tė pasosh kiblen e tyre, po asnjėra palė nuk do ta pasojė kiblen e tjetrės. E pas dijes, e cila tė ka ardhur, po e zėmė se ishe vėnė pas dėshirave tė tyre, atėherė ti do tė ishe mizor.  

146. Atyre qė u kemi dhėnė librin, ata e njohin ate (Muhammedin) siē i njohin bijtė e vet, e njė grup prej tyre edhe pse e dinė kėtė, janė duke e fshehur tė vėrtetėn.   

147. E vėrteta ėshtė nga Zoti yt, pra kurrsesi mos u bė nga ata qė dyshojnė.  

148. Secili (popull) ka njė anė, tė cilės ai i kthehet, ju shpejtoni kah punėt e mbara, kudo qė tė jeni All-llahu ka pėr t’ju tubuar tė gjithėve, All-llahu ka fuqi pėr ēdo send.  

149. Kahdo qė tė shkosh ktheje fytyrėn tėnde kah ana e xhamisė sė shenjtė, kjo ėshtė e vėrtetė nga Zoti yt. All-llahu pėrcjell gjithēka veproni ju.  

150. Dhe kahdo qė tė dalėsh, ktheje fytyrėn tėnde kah ana e xhamisė sė shenjtė (Qabja) dhe kudo qė tė gjendeni ktheni fytyrat tuaja kah ana e saj, ashtu qė njerėzit mos tė kenė argument kundėr jush, pėrveē atyre qė janė mizorė nga ata (qė nga inati nuk pranojnė kurrfarė fakti), por mos ia keni frikėn atyre, frikėsohuni prej Meje (e bėra kėtė) qė tė gjeni rrugėn e drejtė dhe qė tė plotėsojė mirėsinė Time ndaj jush.  

151. (sikurse plotėsova mirėsinė Time ndaj jush) Ashtu siē dėrguam nga gjiu i juaj tė dėrguar t’u lexojė ajetet Tona, t’ju pastrojė, e t’ju mėsojė librin dhe traditėn, e edhe t’ju mėsojė atė qė nuk e dinit.  

152. Pra mė kujtoni Mua,  Unė ju kujtoj juve, Mė falėnderoni e mos Mė mohoni.  

153. O ju qė keni besuar, kėrkoni ndihmė me durim e me tė falur, se vėrtetė All-llahu ėshtė me durimtarėt.  

154. E pėr ata qė u mbytėn nė rrugėn e All-llahut mos thoni: “Janė tė vdekur”, Jo, ata janė tė gjallė, por ju nuk kuptoni.  

155. Ne do t’ju sprovojmė me ndonjė frikė, me uri, me ndonjė humbje nga pasuria e nga jeta e edhe nga frytet, por ti pėrgėzoji durimtarėt.  

156. Tė cilėt, kur i godet ndonjė e pakėndėshme thonė: “Ne jemi tė All-llahut dhe ne vetėm te Ai kthehemi!”  

157. Tė tillėt janė ata qė kanė bekime prej Zotit tė tyre dhe mėshirė dhe tė tillėt janė ata tė udhėzuarit.  

158. “Safa” dhe “Merve” janė nga shenjat (pėr adhurim) e All-llahut, e kush e mėsyen shtėpinė pėr haxh (Qaben pėr haxh), ose pėr umre (vizitė jashtė kohės sė haxhit), nuk ėshtė mėkat pėr te t’i vizitojė ato dyja  (tė ece nė ato dy vende). E kush bėn ndonjė tė mirė nga vullneti (jo obliguese), s’ka dyshim se All-llahu ėshtė shpėrblyes i gjithdijshėm.  

159. Ata, tė cilėt fshehin argmentet dhe faktet qė Ne i shpallėm, e pasi qė ato ua sqaruam njerėzve nė librin, tė tillėt i mallkon All-llahu, i mallkojnė edhe ata qė mallkojnė.  

160. Pėrveē atyre qė pendohen, qė pėrmirėsohen dhe qė u shpjegojnė njerėzve, (tė vėrtetėn), tė tillėve ua pranoj pendimin, se Unė pranoj shumė pendimin, jam mėshirues.  

161. Ata, tė cilėt mohuan dhe vdiqėn si pabesimtarė, kundėr tyre ėshtė mallkimi i All-llahut, i engjėjve dhe i tė gjithė njerėzve.  

162. Ata pėrgjithmonė janė aty (nė zjarrė), as nuk u lehtėsohet dėnimi, as nuk u jepet afat.  

163. Zoti juaj (qė meriton adhurim) ėshtė njė, All-llahu, nuk ka zot pos Atij qė ėshtė mėshirėplotė, gjithnjė mėshiron.  

164. Ështė fakt se nė krijimin e qiejve e tė tokės, nė ndėrrimin e natės e tė ditės, tė anijes qė lundron nė det qė u sjell dobi njerėzve, nė atė shi qė e lėshon All-llahu prej sė larti e me tė ngjall tokėn pas vdekjes sė saj dhe pėrhapė nė te nga ēdo lloj gjallese, nė qarkullimin e erėrave dhe reve tė nėnshtruara mes qiellit e tokės, (nė tė gjitha kėto), pėr njė popull qė ka mend ka argumente.  

165. E nga njerėzit ka asish qė nė vend tė All-llahut besojnė idhujt , qė i duan (i madhėrojnė) ata, sikur (qė besimtarėt e vėrtetė e duan) All-llahun, po dashuria e atyre qė besuan All-llahun ėshtė shumė mė e fortė. E sikur qė dinin ata qė bėnė mizori se kur do ta shohin dėnimin (nė botėn tjetėr), do tė binden se e tėrė fuqia i takon vetėm All-llahut (e jo idhujve) dhe se All-llahu ėshtė ndėshkues i rreptė.  

166. Dhe (sikur tė shihnin) kur do tė largohen ata qė u prinin atyre qė i ndiqnin (paria largohet prej atyre qė u shkuan pas), e tė gjithė e shohin dėnimin dhe kėputen lidhjet e tyre.  

167. E Ata, tė cilėt u patėn shkuar pas do tė thonė: “Ah, sikur tė na lejohej njė kthim (nė dynja) e tė largohemi prej tyre (prijėsve) siē u larguan ata tash prej nesh!” Kėshtu All-llahu do t’ju paraqesė veprat qė janė dėshprim pėr ta, e ata nuk kanė tė dalė prej zjarrit.  

168. O ju njerėz, hani nga ajo qė ėshtė nė tokė e qė ėshtė e lejuar dhe e mirė, e mos shkoni hapave tė djallit se ai ėshtė armik i hapėt i juaji.  

169. Ai ju urdhėron vetėm me tė kėqia e turpėsi, dhe ju shtyen tė thoni pėr All-llahun atė qė nuk e dini.  

170. E kur u thuhet atyre (idhujtarėve): “Pranoni atė qė All-llahu e shpalli!” Ata thonė: “Jo, ne ndjekim atė rrugė nė tė cilėn i gjetėm prindėrit tanė!” Edhe sikur prindėrit e tyre tė mos jenė udhėzuar nė rrugėn e drejtė (ata do t’i pasonin)?”  

171. Shembulli i (i thirrėsit tė) atyre qė nuk besuan ėshtė sikurse i atij (bariut) qė u lėshon britmė atyre (bagėtive) qė nuk dėgjojnė tjetėr vetėm se britmė e zė (e nuk kuptojnė). Ata janė tė shurdhėr, memecė e tė verbėr, ata nuk kuptojnė.  

172. O ju qė besuat, hani nga tė mirat qė u kemi dhėnė,  dhe falėnderoni All-llahun, nėse jeni qė vetėm Atė e adhuroni.  

173. (All-llahu) Ua ndaloi juve vetėm tė ngordhtėn, gjakun, mishin e derrit dhe atė qė therret (ngritet zėri me te) jo nė emėr tė All-llahut. E kush shtrėngohet (tė hajė nga kėto) duke mos tepruar, pėr tė nuk ėshtė mėkat. Vėrtetė All-llahu falė, ėshtė mėshirues.  

174. Ata qė fshehin nga libri atė qė shpalli All-llahu dhe pėr te fitojnė shumė tė paktė, ata nė barqet e tyre fusin vetėm zjarr. Atyre All-llahu nuk do t’u flasė nė ditėn e gjykimit dhe as nuk i shfajson ata, por pėr ta pason dėnimi i rėndė e i padurueshėm.  

175. Ata janė qė nė vend tė udhėzimit e morėn humbjen dhe dėnimin nė vend tė shpėtimit. Sa tė durueshėm qenkan ata ndaj zjarrit?  

176. Atė (dėnim) pėr shkak se All-llahu e zbriti librin (Tevratin), me sqarim tė drejtė, e ata qė bėnė ndryshime nė librin, janė nė njė pėrēarje tė largėt nga e vėrteta.  

177. Nuk ėshtė tėrė e mira (e kufizuar) tė ktheni fytyrat tuaja kah lindja ose perėndimi, por mirėsi e vėrtetė ėshtė ajo e atij qė i beson All-llahut, ditės sė gjykimit, engjėjve, librit, lajmėtarėve  dhe pasurinė qė e do, ua jep tė afėrmve, bonjakėve, tė vėrfėrve, udhėtarėve, lypėsve dhe pėr lirimin e robėrve, dhe ai qė e fal namazin, e jep zeqatin, dhe ata qė kur premtojnė e zbatojnė, dhe tė durueshmit nė skamje, nė sėmundje dhe nė flakėn e luftės. Tė tillėt janė ata tė sinqertit dhe tė tillėt janė ata tė devotshmit.  

178. O ju qė besuat, u ėshtė bėrė obligim gjurmimi pėr dėnim pėr mbytje: i liri pėr tė lirin, robi pėr robin, femra pėr femrėn. Kurse atij qė i falet diēka nga vėllau i vet atėherė ajo le tė pėrcillėt (e atij qė e fal) kuptueshėm dhe shpagimi (nga dorasi) atij le t’i bėhet me tė mirė. kjo ėshtė njė lehtėsim dhe mėshirė prej Zotit tuaj. E kush tejkalon pas kėtij (pajtim), ai ka njė dėnim tė idhėt.  

179. O ju tė zotėt e mendjes, kjo masė e dėnimit ėshtė jetė pėr ju, ashtu qė tė ruheni (nga mbytja e njėri tjetrit).  

180. Kur ndonjėrit prej jush i ėshtė afruar vdekja, nėse lė pasuri pas vete, testamenti (vasijeti) pėr prindėrit dhe pėr tė afėrmit u ėshtė bėrė juve obligim, por ashtu siē ėshtė drejtė. Pėr ata qė janė tė devotshėm kjo ėshtė detyrė qė lypet kryer.  

181. Kush bėn ndryshimin e tij pasi qė ta ketė dėgjuar (ditur) atė, mėkati pėr te u takon atyre qė ndryshojnė. All-llahu dėgjon dhe di.  

182. E kush frikėsohet prej testamentuesit se gabimisht po largohet nga drejtėsia, ose qėllimisht do tė bėjė mėkat, ai qė bėn pajtim ndėrmjet tyre, ai nuk ka mėkat. Vėrtetė All-llahu shumė falė dhe shumė mėshiron.  

183. O ju qė besuat, agjėrimi (saum ) u ėshtė bėrė obligim sikurse qė ishte obligim edhe i atyre qė ishin para jush, kėshtu qė tė bėheni tė devotshėm.  

184. (jeni tė obliguar pėr) Ditė tė caktuara, e kush ėshtė i sėmurė prej jush ose ėshtė nė udhėtim (e nuk agjėroi), atėherė ai (le tė agjėrojė) mė vonė aq ditė. E ata qė i rėndon ai (nuk mund tė agjėrojnė), janė tė obliguar pėr kompenzim, ushqim (ditor), i njė tė varfėri ai qė nga vullneti jep mė tepėr, ajo ėshtė aqė mė mirė pėr te. Mirėpo, po qė se dini, agjėrimi ėshtė mė i mirė pėr ju.   

185. (ato ditė tė numėruara janė) Muaji i Ramadanit qė nė te (filloi tė) shpallet Kur’ani, qė ėshtė udhėrėfyes pėr njerėz dhe sqaruesi i rrugės sė drejtė dhe dallues (i tė vėrtetės nga gėnjeshtra). E kush e pėrjeton prej jush kėtė muaj, le tė agjėrojė, ndėrsa kush ėshtė i sėmurė ose nė udhėtim, le tė agjėrojė aqė ditė nga ditėt e mėvonshme. All-llahu me kėtė dėshiron lehtėsim pėr ju, e nuk dėshiron vėshtėrsim pėr ju. (tė agjėroni ditėt e lėshuara mė vonė) Qė tė plotėsoni numrin, tė madhėroni All-llahun pėr atė se u udhėzoi dhe qė tė falenderoni.   

186. E kur robėt e Mi tė pyesin ty pėr Mua, Unė jam afėr, i pėrgjigjem lutjes kur lutėsi mė lutet, pra pėr tė qenė ata drejt tė udhėzuar, le tė mė pėrgjigjen ata Mua dhe le tė mė besojnė Mua.   

187. Natėn e agjėrimit u ėshtė lejuar afrimi tė gratė tuaja, ato janė prehje pėr ju dhe ju jeni prehje pėr ato. All-llahu e di se ju e keni mashtruar vetveten, andaj ua pranoi pendimin tuaj dhe ua fali gabimin. Tash e tutje bashkohuni me to dhe kėrkoni atė qė ua ka caktuar All-llahu dhe hani e pinin derisa qartė tė dallohet peri i bardhė nga peri i zi nė agim, e pastaj agjėrimin plotėsojeni deri nė mbrėmje. E kur jeni tė izoluar (nė i’tikafė) nė xhamia, mos t’u afroheni atyre (pėr marėdhėnie intime). Kėto janė dispozitat e All-llahut, pra mos i kundėrshtoni. Ja kėshtu, nė kėtė mėnyrė All-llahu ua sqaron njerėzve argumentet e veta qė ata tė ruhen.  

188. Dhe mos e hani pasurinė e njėri- tjetrit nė mėnyrė tė palejuar, e as mos u paraqitni me te (me ryshfet) te gjyakatėsit pėr tė grabitur nė mėnyrė tė padrejtė njė pjesė tė pasurisė sė njerėzve, kur ju e dini (se pa tė drejtė po e hani atė).  

189. Tė pyesin ty pėr hėnėn e re (dhe fazat e saj) Thuaj: “Ato janė pėrcaktime tė kohės prė njerėzi dhe pėr haxh. Nuk ėshtė mirėsi tė hyni nga mbrapa nė shtėpitė por ėshtė mirėsi kush ruhet (nga tė kėqiat). Nė shtėpia hyni kah dyert e tyre dhe kinie frikė All-llahun qė ashtu tė gjeni shpėtim.  

190. Dhe luftoni nė rrugėn e All-llahut  kundėr atyre qė ju sulmojnė e mos e teproni se All-llahu nuk i do ata qė e teprojnė (e fillojnė luftėn).  

191. Dhe luftoni ata kudo qė t’i zini, dėboni prej vendit ata sikurse ju pėrzuan ata juve. Fitneja  ėshtė mė e rėndė se vrasja. Mos i luftoni ata pranė xhamisė sė shenjtė (Mesxhidul-Haram ) deri qė ata t’ju luftojnė juve aty, e nėse ju sulmojnė, atėherė sulmoni edhe ju ata. I kėtillė ėshtė ndėshkimi ndaj pabesimtarėve.  

192. Dhe nėse heqin dorė, pra All-llahu ėshtė Mėkatfalėsi, Mėshiruesi.  

193. Vritni ata derisa tė zhduket fitneja dhe tė aplikohet feja vetėm pėr All-llahun.   E nė qoftė se ndalen (nga propaganda dhe lufta), atėherė lereni armiqėsinė, pėrveē atyre qė janė zullumqarė.  

194. Muaji i shenjtė ( i sivjetit) ėshtė pėr muajin e shenjtė (tė vjetit), e shenjtėritė (shkelja e tyre) janė masė ndėshkuese. Pra, kush ju sulmon juve, kthenia sulmin atij edhe ju po nė atė masė dhe kini frikė nga All-llahu e ta dini se All-llahu ėshtė me tė devotshmit.   

195. Dhe jepni pėr njė rrugė tė All-llahut e mos hidhni veten nė rrezik dhe bėni mirė, se me tė vėrtetė All-llahu i do bamirėsit.  

196. E kryenie haxhin dhe umrėn pėr hir tė All-llahut, po nė qoftė se pengoheni, atėherė (therrni pėr kurban) ēka t’ju vijė mė lehtė prej kurbanėve, e mos i rruani kokat tuaja derisa tė arrijė kurbani vendin e caktuar. Po kush ėshtė prej jush i sėmurė ose ka mundim koke (e rruhet para kohe) kompensim ėshtė: agjėrim, sadaka ose kurban. E kur jeni tė sigurt, ai qė bėnė umrėn para haxhit (duhet therrė) njė kurban qė i vjen mė lehtė, mirėpo nėse nuk ka, le tė agjėroj tri ditė gjatė haxhit e shtatė ditė kur tė ktheheni, kėto jeni dhjetė ditė tė plota. Ky ėshtė rregull pėr ata qė nuk kanė familjen pranė xhamisė sė shenjtė. Pra kinie dro All-llahun dhe dine se All-llahu ėshtė ndėshkues i rreptė.   

197. Haxhi ėshtė nė muajt e caktuar e kush bėn (ia fillon tė zbatojė) haxhin  nė kėta muaj, nuk duhet afruar gruas, nuk bėn tė merr nėpėr kėmbė dispozitat e sheriatit, as nuk duhet shkaktuar grindje. All-llahu di pėr atė qė e punoni nga e mira. Dhe pėrgatituni me furnizim (pėr rrugė), e furnizimi mė i mirė ėshtė devotshmėria, e ju tė zotėt e mendjes keni dronė Time.  

198. Nuk ėshtė mėkat pėr ju tė kėrkoni begati nga Zoti juaj (tė bėni ndonjė tregti gjatė haxhit). E kur tė derdheni (hiqeni) prej Arafatit , pėrmendeni All-llahun nė vend tė shenjtė (Muzdelife) , pėrmendeni Atė, ashtu si u ka udhėzuar Ai, sepse mė parė ishit tė humbur.  

199. Pastaj zdirgjuni andej kah zdirgjen njerėzit, kėrkoni All-llahut falje, se All-llahu fal e ėshtė mėshirues.  

200. E kur t’i kryeni detyrat tuaja, pėrmendeni All-llahun sikurse i pėrkujtoni prindėrit tuaj, bile pėrmendeni edhe mė fortė. Ka disa prej njerėzve qė thonė: “Zoti ynė, na jep Ti neve nė kėtė botė!” pėr tė nuk ka asgjė nė botėn tjetėr.  

201. E, ka prej tyre asish qė thonė: “Zoti ynė na jep tė mira nė kėtė jetė, tė mira edhe nė botėn tjetėr, dhe na ruaj prej dėnimit me zjarr!”  

202. Tė tillėt e kanė shpėrblimin nga ajo qė e fituan. All-llahu ėshtė i shpejtė nė llogari.  

203. All-llahun pėrmendeni nė ditėt e caktuara  (nė ditėt e bajramit). Kush ngutet (tė largohet prej Mines) pėr dy ditė, nuk bėn mėkat, po edhe ai qė e shtyen (edhe pėr njė ditė) nuk bėnė mėkat, kėto rregulla janė pėr atė qė don tė jetė i pėrpikėt. Pra, kini kujdes All-llahun dhe dine se ju, te Ai tuboheni.  

204. Ka ndonjė nga njerėzit qė fjala e tij tė mahnit, por vetėm nė kėtė botė (pse nė botėn tjetėr gjykon Ai qė e di tė fshehtat), dhe pėr atė qė ka nė zemrėn e tij, e paraqet All-llahun dėshmues, e nė realitet ai ėshtė kundėrshtari mė i rreptė.   

205. E posa tė kthehet, ai nė tokė vepron tė bėjė shkatėrrim nė te, tė asgjėsojė tė korrat (mbjelljet) dhe gjallesat. E All-llahu nuk e do ērregullimin (fesadin).  

206. Dhe kur i thuet atij: “Kij frikė All-llahun!”, atė e kap eufori pėr punė mėkati. Shtrat i shėmtuar ėshtė ai qė i takon atij (Xhehennemi).  

207. Ka nga njerėzit, i cili pėr hirė tė All-llahut e flijojnė vetveten, e edhe All-llahu ėshtė shumė i mėshirshėm pėr robtė e vet.  

208. O ju qė besuat, hyni nė islamizmin e tėrėsishėm (Pėrqafoni fenė islame nė tėrėsi), e mos ndiqni rrugėn e djallit, sepse ai ėshtė armik i juaji i hapėt.  

209. E nėse devijoni pasi u kanė ardhur argumentet e qarta, ta dini pra se All-llahu ėshtė i plotėfuqishėm, i vetėdijshėm.  

210. Ata nuk janė duke pritur tjetėr, por vetėm t’u vijė All-llahu (urdhėri i All-llahut nė ditėn e gjykimit) nėn hije tė reve, (t’u vijnė) engjėjt dhe ēėshtja tė jetė e kryer (kush pėr Xhennet e kush pėr Xhehennem). Vetėm te All-llahu ėshtė fundi i tė gjitha ēėshtjeve.  

211. Pyeti bijtė e Israilit, se sa argumente tė ēarta u kemi dhėnė atyre (dhe nuk besuan). E kush e ndėrron tė mirėn e All-llahut pasi qė t’i ka ardhur ajo, s’ka dyshim se ndėshkimi i All-llahut ėshtė i ashpėr. 212. Atyre qė nuk besuan, u ėshtė bėrė e hijshme jeta e kėsaj bote dhe bėjnė tallje me ata qė besuan. Po ata qė u ruajtėn (besimtarėt) nė ditėn e kijametit. All-llahu i jep (shpėrblim) pa masė atij qė e do.  

213. Njerėzit ishin njė popull (tė fesė sė natyrshme islame) e (kur u pėrēanė) All-llahu dėrgoi pejgamberėt pėrgėzues dhe qortues, dhe atyre Ai u zbriti edhe librin me fakte tė sakta pėr tė gjykuar nė atė qė u kundėrshtuan vetėm ata qė kishin libėr (ithėtarėt e librit). E pėrpos atyre qė iu kishte dhėnė ai (libri) dhe u kishin ardhur argumente tė qarta, nuk kundėrshtoi kush nė te (nė librin), po edhe atė (kundėrshtim e bėnė), nga zilia ndėrmjet tyre, mirėpo All-llahu me mėshirėn e Tij i udhėzoi ata qė besuan te e vėrteta e asaj pėr ēka ishin kundėrshtuar. All-llahu e vėnė nė rrugė tė drejtė atė qė dėshiron.  

214. Po ju menduat se do tė hyni nė Xhennet, pa u provuar edhe ju me shembullin e atyre qė ishin para jush, tė cilėt i patėn goditur skamjet e vuajtjet dhe qenė tronditur, sa qė i dėrguari thoshte, e me te edhe ata qė kishin besuar: “Kur do tė jetė ndihma e All-llahut?” Ja (u erdhi ndihma) vėrtetė ndihma e All-llahut ėshtė afėr!”  

215. Tė pyesin se ēdo tė japin. Thuaj: “Atė qė jepni pėr tė afėrmit, pėr bonjakėt, pėr tė varfėrit, pėr gurbetēinjtė. E ēdo tė mirė qė punoni, s’ka dyshim se All-llahu e di.  

216. Juve u ėshtė bėrė obligim kitali (xhihadi) , ndonėse ju e urreni atė. Por mund qė ju ta urreni njė send, e ai ėshtė shumė i dobishėm pėr ju, dhe mund qė ju ta doni njė send, e ai ėshtė dėm pėr ju. All-llahu di, e ju nuk dini.  

217. Tė pyesin pėr luftėn nė muajin e shenjtė, thuaj: “Lufta nė te ėshtė e madhe (mėkat i madh) , por pengimi nga rruga e All-llahut, mosbesimi ndaj Tij, pengimi nga xhamia e shenjtė (Qabja) dhe dėbimi i banorėve tė saj nga ajo, janė mėkate edhe mė tė mėdha te All-llahu. E fitneja  ėshtė edhe mė e madhe se mbytja. Ata do t’u luftojnė juve vazhdimisht pėr t’ju zbrapsur, nėse munden, nga feja juaj. E kush zbrapset prej jush nga feja e tij dhe vdes si pabesimtar, ata i kanė zhdukur veprat e veta nė kėtė jetė dhe nė jetėn tjetėr. Tė tillėt janė banorė tė zjarrit dhe nė tė do tė qėndrojnė pėrjetshėm.  

218. Ata tė cilėt besuan, ata qė u shpėrngulėn dhe luftuan nė rrugėn e All-llahut, ata meritojnė tė shpresojnė nė mėshirėn e Tij. All-llahu falė shumė dhe ėshtė mėshirues.  

219. Tė pyesin ty pėr verėn dhe bixhozin . Thuaj: “Qė tė dyja janė mėkat i madh, e ka edhe dobi nė to (tė pakta) pėr njerėz, por dėmi i tyre ėshtė mė i madh se dobia e tyre. Tė pyesin ty edhe se ē’do tė japin. Thuaj: “Tepricėn!” Kėshtu ua sqaron All-llahu juve argumentet ashtu qė tė mendoni (ēka ėshtė mirė e ēka ėshtė keq).   

220. (tė mendoni) Pėr kėtė botė dhe pėr botėn tjetėr. Dhe tė pyesin ty pėr bonjakėt. Thuaj: “Po t’i ndihmoni nė punėt e tyre ėshtė mė mirė, e nėse i pėrzieni (pasurin e tyre me tuajėn), ata janė vėllezėrit tuaj. All-llahu di tė dallojė qėllimkeqin nga qėllimmiri. E sikur tė dėshironte All-llahu do t’ju rėndojė. All-llahu ėshtė mė i fuqishėm, mė i urti.  

221. Mos u martoni me idhujtare deri qė ato tė besojnė (Zotin). Njė robėresh besimtare ėshtė mė e vlefshme se njė idhujtare, edhe nėse ajo (idhujtarja) ju mahnitė. Mos u martoni as me idhujtarė  deri qė ata tė besojnė (Zotin). Njė rob besimtar ėshtė mė i vlefshėm se idhujtari edhe nėse ai ju mahnit. Ata ju ftojnė pėr nė zjarr, e All-llahu me mėshirėn e vet ju fton pėr nė Xhennet, pėr nė shpėtim dhe u sqaron njerėzve argumentet e veta, ashtu qė ata tė pėrkujtojnė.  

222. Tė pyesin ty pėr menstruacionin (hajdin). Thuaj: “Ajo ėshtė gjendje e neveritur, andaj largohuni prej grave gjatė menstruacionit dhe mos iu afroni atyre (pėr marėdhėnie) derisa tė pastrohen. E kur tė pastrohen, atėherė afrohuni atyre ashtu siē u ka lejuar All-llahu. All-llahu i do ata qė pendohen, dhe ata qė ruhen prej punėve tė ndyta e tė neveritshme.  

223. Gratė tuaja janė vendmbjellje e juaj, afrohuni vendmbjelljes suaj si tė dėshironi, por pėrgatitni pėr vetėn tuaj, dhe kinie frikė All-llahu, e ta dini se fundi juaj ėshtė te Ai, e besimtarėve jepu myzhde.  

224. E mos e bėni All-llahun peng tė betimeve tuaja (kur betoheni nė Te), kur doni tė bėni vepra tė mira, tė silleni mirė dhe tė bėni pajtim ndėrmjet njerėzve. All-llahu dėgjon tė gjitha dhe i di.   

225. All-llahu nuk ju merr nė pėrgjegjėsi pėr betimet tuaja tė paqėllimta, por ju merr pėr ato qė i bėni qėllimisht me gjithė zemėr. All-llahu ėshtė i butė dhe falė shumė.  

226. Ata qė betohen  se do tė largohen prej grave tė tyre (tė mos bėjnė kontakt me to), afati i pritjes ėshtė katėr muaj. Nė qoftė se kthehen ata (heqin dorė nga betimi), s’ka dyshim All-llahu bėn falje dhe mėshiron.  

227. E nė qoftė se ata kanė vendosur pėr shkurorėzim, All-llahu dėgjon (fjalėt e tyre) i di (qėllimet e tyre).  

228. E ato gra qė janė shkurorėzuar janė tė obliguara tė presin tri menstruacione. Nėse ato i besojnė All-llahut dhe ditės sė mbramė, atyre nuk u lejohet tė fshehin atė qė All-llahu krijoi nė mitrat e tyre. E burrat e tyre kanė mė shumė tė drejta qė gjatė asaj kohe, nėse duan pajtim, t’i rikthejnė ato. Edhe atyre (grave) u takon e drejta sikurse edhe pėrgjegjėsia nė bashkėshortėsi, e burrave u takon njė pėrparėsi ndaj tyre. All-llahu ėshtė i gjithfuqishėm, i urtiė.  

229. Lėshimi (pas sė cilit mund tė bėhet rikthimi) ėshtė dy herė, e (pastaj) ose jetė e njerėzishme (bashkėshortore) ose shkurorėzim me mirėkuptim. E juve (burrave) nuk u lejohet t’u merrni asnjė send nga ajo qė u keni dhuruar (si niqah), vetėm nėse qė tė dy frikėsoheni se nuk do tė mund t’i ruajnė dispozitat e All-llahut (nė bashkėshortėsi). E nėse keni frikė se ata tė dy nuk do tė mund t’i ruajnė dispozitat e All-llahut, atėherė pėr atė, me ēka ajo bėn kompensim pėr shkurorėzim (hule) , pėr ata tė dy nuk ka mėkate. Kėto janė dispozita tė All-llahut, pra mos i kundėrshtoni, sepse kush i tejkalon dispozitat e All-llahut, pikėrisht tė tillėt janė zullumqarėt.  

230. E nė qoftė se ai (burri) e lėshon atė (pėr herė tė tretė), pas atij (lėshimi) nuk lejohet mė derisa tė martohet ajo pėr njė burrė tjetėr. E nėse ai (burri i dytė) e lėshon atė, atėherė pėr ata dy, po qe se mendojnė se do t’i zbatojnė dispozitat e All-llahut, nuk ka pengesė tė rikthehen (nė bashkėshortėsi). Kėto janė dispozita tė All-llahut qė ia sqaron njė populli qė kupton.  

231. E kur t’i keni lėshuar gratė dhe ato i afrohen afatit tė tyre, atėherė ose mbani si duhet, ose i lėni si duhet (tė kryejnė fatin), e mos i mbani sa pėr t’i dėmtuar, e tė bėheni tė padrejtė. E kush bėn atė, ai e ka dėmtuar vetveten. Dispozitat e All-llahut mos i merrni pėr shaka. Pėrkujtoni tė mirat e All-llahut, ndaj jush edhe atė qė ju shpalli Kur’ani dhe dispozitat e sheriatit me tė cilat ju udhėzon, dhe keni frikė All-llahun e dine se All-llahu ėshtė i gjithdijshėm pėr ēdo send.  

232. Dhe kur i lėshoni gratė, e ato e pėrmbushin afatin e tyre (tė pritjes), nėse pėlqejnė mes vete ashtu si kėrkojnė rregullat, mos i pengoni qė tė martohen pėr burrat e tyre. Me kėtė kėshillohet ai qė prej jush e beson All-llahun dhe botėn tjetėr, kjo ėshtė mė e dobishme pėr ju, mė e pastėr, se All-llahu e di, e ju nuk e dini.  

233. Nėnat, ato qė duan ta plotėsojnė gjidhėnien, janė tė obliguara t’u japin gji fėmijėve tė vet dy vjet tė plota. I ati i fėmijės ėshtė i obliguar pėr furnizim dhe veshmbathjen e tyre (gruas) ashtu si ėshtė rregulli. Askush nuk ngarkohet mė tepėr, vetėm aq sa ka mundėsin e tij. Asnjė nėn nuk bėn tė dėmtohet me fėmijėn e saj, e as babai me fėmijėn e tij. Po ashtu ėshtė i obliguar edhe trashėgimtari (i fėmijės). E nėse pas njė konsultimi dhe pėlqimi (prindėrit) shfaqin dėshirėn pėr ndėrprerjen (mė heret) e gjinit, nuk ėshtė ndonjė mėkat pėr ta. Nėse ju baballarėt) pėr fėmijėn tuaj dėshironi gjidhėnėse tjetėr me kusht qė pagesėn t’ia bėni nė mėnyrė tė duhur, nuk ėshtė ndonjė mėkat. Kini frikė nga All-llahu dhe dine se All-llahu sheh ēka punoni.  

234. E ata qė vdesin dhe lėnė gra pas vete, ato (gratė) presin katėr muaj e dhjetė ditė. E kur ta kryejnė ato afatin e tyre, nuk ėshtė mėkat pėr ju (familja kujdestare) pėr atė qė bėjnė ato nė mėnyrė tė njerėzishme mė veten e tyre. All-llahu hollėsisht e di ēka veproni.  

235. Paraqitja juaj pėr martesė ndaj grave (qė kanė kryer afatin e tyre), nė mėnyrė tė tėrthortė, ose mbajtja fshehtė nė veten tuaj, nuk ėshtė mėkat pėr ju. All-llahu e di se ju do t’ua pėrmendni atyre (dėshirėn pėr martesė), por kursesi mos u premtoni atyre fshehtazi (diē tjetėr), pėrpos t’u thoni fjalė tė lejuara. Dhe mos vendosni lidhjen e kurorės derisa tė pėrfundojė afati i caktuar. Ta dini se All-llahu e di ēka fshehni nė vete, pra kini frikė prej Atij, dhe dine se All-llahu shumė falė ėshtė i butė.  

236. Nuk ėshtė mėkat pėr ju nėse i lėshoni gratė pa pasur kontakt (martesė) me to dhe para se t’u caktoni atyre ndonjė caktim (kurorė-nikah), po pajisni ato (me ndonjė pajisje), pasaniku sipas mundėsisė sė tij dhe i varfėri sipas mundėsisė sė tij. Njė pajisje e zakonshme ėshtė obligim pėr bėmirėsit.  

237. E nėse i lėshoni ato para se tė kontaktoni, por u keni pas caktuar atyre njė caktim (kurorės), atėherė duhet t’u jepni gjysmėn e asaj qė e keni caktuar, pėrveē nėse ju falin ose ju falė ai nė duart e tė cilit ėshtė lidhja e kurorės. E tė falni (burra ose gra) ėshtė mė afėr devotshmėrisė, e mos e harroni bamirėsinė ndėrmjet jush. Vėrtetė, All-llahu sheh atė qė veproni.  

238. Vazhdoni rregullisht namazet (faljet), e edhe atė namazin e mesėm , dhe ndaj All-llahut tė jeni respektues (nė namaze).  

239. E nėse kėni frikė (nga armiku), atėherė fauni duke ecur ose duke kaloruar , por kur tė jeni tė siguruar, pėrkujtoni (me namaz) All-llahun ashtu si u mėsoi Ai pėr atė qė ju nuk dinit.  

240. Ata qė vdesin nga mesi i juaj dhe lėnė pas vete gra, le tė testamentojnė (lėnė porosi) pėr gratė e tyre, furnizimin pėr njė vjet, duke mos i nxjerrė prej shtėpisė. E nėse (me dėshirėn e vet) dalin, nuk ėshtė mėkat pėr ju pėr atė punė tė lejueshme qė bėjnė ato me vetveten. All-llahu ėshtė mė i fuqishmi, mė i dituri.  

241. Pėr tė devotshmit ėshtė obligim qė edhe pėr gratė e lėshuara tė bėjnė njė furnizim tė zakonshėm.  

242. Kėshtu, qė t’i kuptoni, All-llahu ua shpjegon argumentet e veta.  

243. A nuk di pėr ata, tė cilėt nga frika prej vdekjes u larguan prej atėdheut tė vet, e tė cilėt ishin me mijėra, e All-llahu atyre u tha: “Vdisni!” (ata vdiqėn) Pastaj i ngjalli. All-llahu ėshtė shumė bamirės pėr njerėz, por shumica e njerėzve nuk janė mirėnjohės.  

244. Luftoni pėr hirė tė All-llahut, etė dini se All-llahu dėgjon, di.  

245. Kush ėshtė ai qė i huazon All-llahut njė hua tė mirė, e Ai t’ia shtojė atij shumėfish Atė? All-llahu shtrėngon (varfėron) dhe ēliron (begaton) dhe kthimi juaj ėshtė vetėm te Ai.  

246. A nuk ke marrė vesh pėr parinė e bijėve tė israilit pas Musait? Kur i patėn thėnė njė tė dėrguarit tė tyre (Shem’unit): “Cakto pėr neve njė sundues e tė luftojmė nė rrugėn e All-llahut!” Ai (pejgamberi) tha: “A mund tė ndodhė qė nėse lufta u bėhet obligim ju tė mos luftoni!” ata thanė: “E ē’kemi ne qė tė mos luftojmė nė rrugėn e All-llahut, kur dihet se ne jemi dėbuar nga atdheu dhe bijt tanė?” E kur u obliguan me luftė, pėrveē njė pakice prej tyre, ata u zbrapėn. All-llahu ėshtė i njohur pėr punėt e zullumqarėve.  

247. Pejgamberi i tyre u tha: “All-llahu caktoi sundues tuajin Talutin” Ata thanė: “Si mund tė jetė ai sundues yni, kur ne kemi mė shumė meritė se ai pėr sundim, madje ai edhe nuk ėshtė i pasur? Ai tha: “All-llahu zgjodhi atė sundues tuajin dhe e pajisi me dituri tė gjerė e me fuqi trupore!” All-llahu ia jep sundimin e vet atij qė do, All-llahu ėshtė dhurues i madh, i dijshėm.  

248. Lajmėtari i tyre u tha: “Shenjė e sundimit tė tij ėshtė qė t’ju sjellė arkėn, qė e bartin engjėjt, dhe qė nė te gjeni qetėsim (shpirtėror - Sekine)  nga Zoti juaj e, edhe diēka qė ka mbetur nga thesari i familjes sė Musait dhe Harunit. S’ka dyshim se ky, po qe se jeni besimtarė, ėshtė njė fakt pėr ju”.  

249. E kur doli (prej qytetit) Taluti me ushtrinė, tha: “All-llahu do t’ju sprovojė me njė lumė, e ai qė pi prej atij, ai nuk ėshtė me mua, e kush nuk shijon atė, ai ėshtė me mua, pėrveē atij qė me dorėn e vet e pi njė grusht?” Mirėpo, me pėrjashtim tė njė pakice prej tyre, tė tjerėt pinė nga ai. E kur e kaloi ai (taluti) atė sė bashku me te edhe ata qė ishin besimtarė thanė: “Ne sot nuk kemi fuqi kundėr Xhalutit dhe ushtrisė sė tij!” Po ata qė ishin tė bindur se do ta takonin All-llahun thanė: “Sa e sa grupe tė vogla me dėshirėn e All-llahut kanė triumfuar ndaj grupeve tė mėdha!” All-llahu ėshtė me durimtarėt.  

250. E kur dualėn pėrballė Xhalutit dhe ushtrisė sė tij, thanė: “Zoti ynė! na dhuro durim! na i pėrforco kėmbėt tona dhe na ndihmo kundėr pabesimtarėve!  

251. Me ndihmėn e All-llahut i thyen ata, e Davudi e mbyti Xhalutin dhe All-llahu i dha atij (Davudit) sundimin dhe hikmetin (urtėsinė, nubuwetin ) dhe e mėsoi atė pėr ēdo gjė qė deshi. Dhe sikur All-llahu tė mos i mbronte njerėzit me disa prej disa tė tjerėve, do tė shkatėrrohej toka, po All-llahu ėshtė bamirės i madh ndaj njerėzimit.  

252. Kėta janė argumente tė All-llahut, po t’i lexojmė ty me saktėsi, e s’ka dyshim se ti (Muhammed) je prej tė dėrguarve.   

 

Part 3

 

253. Kėta (pėr tė cilėt tė rrėfyem) janė tė dėrguarit, disa prej tyre i dalluam nga tė tjerėt, prej tyre pati qė All-llahu u foli, disa i ngriti nė shkallė mė tė lartė, Isait, birit tė Merjemės i dhamė argumente dhe e pėrfocuam me shpirtin e shenjtė (Xhibrilin). E sikur tė donte All-llahu, nuk do tė mbyteshin ndėrmjet vete ata (populli) qė ishin pas tyre, pasi qė atyre u patėn zbritur argumentet, por ata megjithatė u pėrēanė. E pati prej tyre qė besuan dhe pati tė tillė qė nuk besuan,e sikur tė dėshironte All-llahu ata nuk do tė mbyteshin, por All-llahu punon ēka dėshiron.  

254. O ju qė keni besuar, para se tė vijė njė ditė kur nuk do tė ketė as shitblerje, as miqėsi, e as ndėrmjetėsi, jepni nga ajo me ēka Ne u furnizuam juve. Pabesimtarėt janė mizorė.  

255. All-llahu - s’ka zot pos Tij. I Gjalli, Vigjiluesi. Nuk e ze tė koturit, e as gjumi. E Tija ėshtė ē’ka nė qiej dhe ē’ka nė tokė. Kush mund tė ndėrmjetėsojė te Ai, pos me lejėn e Tij? Ai e di se ē’po u ndodhė dhe ē’do t’u ndodhė. Dhe asgjė nga dija e Tij nuk mund tė pėrvetėsojnė, pos sa tė dojė Ai. Ndėrsa pushteti  i Tij pėrfshin qiejt dhe tokėn. E nuk lodhet duke i ruajtur (mirėmbajtur), ngase Ai ėshtė i Larti, Madhėshtori. (Ky ajet quhet edhe “Ajetul-Kursij”) 

256. Nė fe nuk ka dhunė. Ështė sqaruar e vėrteta nga e kota. E kush nuk i beson tagutėt , e i beson All-llahut, ai ėshtė kapur pėr lidhjen mė tė fortė, e cila nuk ka kėputje. All-llahu ėshtė dėgjues i dijshėm.  

257. All-llahu ėshtė mbikėqyrės i atyre qė besuan, i nxjerr ata prej errėsirave nė dritė. E kujdestarė tė atyre qė nuk besuan janė djajtė qė i nxjerrin ata prej drite e i hudhin nė errėsira. Ata janė banues tė zjarrit, ku do tė qėndrojnė pėrgjithmonė.  

258. A nuk ke arritur tė dijsh pėr atė qė pėrse All-llahu i kishte dhėnė pushtet, ai (Nemrudi) polemizoi me Ibrahimin rreth Zotit tė tij. Kur Ibrahimi tha: “Zoti im ėshtė Ai qė jep jetė dhe vdekje!” Ai tha: “Edhe unė jep jetė dhe vdekje!” Ibrahimi tha: “Zoti im e sjell diellin nga lindja, sille pra ti atė nga perėndimi?” Atėherė ai qė nuk besoi mbeti i hutuar. All-llahu shpie nė rrugė tė drejtė popullin mizor.  

259. Ose (nuk je i njohur) me shembullin e atij qė kaloi pranė njė fshati qė ishte rrėnuar nė kulmet e tij, e tha: “Si e ngjallė All-llahu kėtė pas shkatėrrimit tė tij?” e All-llahu e bėri tė vdekur atė (pyetėsin - Uzejrin) njėqind vjet, pastaj e ringjalli dhe i tha: “Sa qėndrove (i vdekur)?” Ai tha: “Njė ditė, ose njė pjesė tė ditės!” Ai (All-llahu) Tha:”Jo, por ke ndejtur (i vdekur) njėqind vjet, shikoje ushqimin dhe pijen tėnde si nuk ėshtė prishur, e shikoje edhe gomarin tėnd (si i janė shkapėrderdhur eshtrat). E pėr tė bėrė ty argument pėr njerėzit (bėmė kėtė sprovė), shiko se si i kombinojmė eshtrat e pastaj i veshim me mish. E kur iu bė e qartė atij tha: “U binda se me tė vėrtetė All-llahu ka mundėsi pėr ēdo send!” 

260. “Pėrkujto kur Ibrahimi tha: “Zoti im, mė mundėso tė shoh se si i ngjallė tė vdekurit?” Ai (Zoti) tha: “A nuk beson?” Ai (Ibrahimi) tha: “Po, por desha qė zemra e ime tė ngopet (bindje)!” Ai (Zoti) tha: “Merri katėr shpezė pranė vete (therri e copėtoji), e pastaj nė ēdo kodėr vėne nga njė pjesė tė tyre, mandej thirri ato, do tė vijnė ty shpejt, e dije se All-llahu ėshtė i Gjithfuqishmi, i Urti. ” 

261. Shembulli i pasurisė sė atyre qė e japin nė rrugėn e All-llahut ėshtė si njė kokėrr prej tė cilės mbijnė shtatė kallinj, ndėrsa nė secilin kalli ka nga njėqind kokrra. All-llahu ia shumėfishon (shpėrblimin) atij qė dėshiron, All-llahu ėshtė Bujar i Madh, i di qėllimet.  

262. Ata qė pėr hir tė All-llahut e japin pasurinė e tyre, e pastaj atė qė e dhanė nuk e pėrcjellin me tė pėrmendur e me mburrje, ata e kanė shpėrblimin e vet tė Zoti i tyre, pėr ta nuk ka frikė, ata as qė do tė brengosen.  

263. Njė fjalė e mirė dhe njė lehtėsim (qė i bėhet lypėsit) ėshtė mė e mirė se njė lėmoshė qė pėrcillet me tė keqe. All-llahu nuk ka nevojė pėr askė, ėshtė i Butė.  

264. O ju qė besuat, mos i prishni lėmoshat tuaja me tė krenuar e me ofendim siē bėn ai qė ia jep pasurinė e vet sa par sy e faqe tė njerėzve, e nuk beson All-llahun dhe botėn tjetėr. Shembulli i tij ėshtė si njė gur i madh e i lėmuar bmi tė cilin ka pak dhe, e kur e godet atė njė shi i madh e lė tė zhveshur (lakuriq). Ata (formalistėt) nuk arrijnė asgjė nga ajo qė punuan. All-llahu nuk udhėzon popullin pabesimtar.  

265. E shembulli i atyre qė pasurinė e vet e japin nga bindja e tyre e duke kėrkuar kėnaqėsinė e All-llahut, i pėrngjan njė kopshti nė njė rrafshnaltė qė i bie shi i madh, e ai jep fruta tė dyfishtė. Po edhe nėse nuk i bie shi i madh, i bie njė rigė (qė i mjafton). All-llahu sheh atė qė veproni.  

266. A dėshiron ndonjėri prej jush ndonjė kopsht me hurma e rrush nė tė cilin rrjedhin lumenj, nė tė cilin ka nga tė gjitha frutet, e atė (pronarin e kopshtit) ta ketė kapur pleqėria dhe ai tė ketė pasardhės tė mitur, e atė (kopshtin) ta godasė ndonjė stuhi me zjarr e ta djegė. Kėshtu All-llahu jua sqaron argumentet qė tė mendoni.   

267. O ju qė besuat, jepni nga mė e mira e asaj qė e fituat dhe nga ajo qė ju dhamė prej tokės, e mos nxitoni ta jepni atė mė tė pavlefshmen nga ajo, e qė ju nuk do ta pranonit pėr vete pos symbyllas. Dhe dijeni se All-llahu nuk ka nevojė pėr ju, ngase ėshtė i Madhėruar.  

268. Djalli ju frikėson me varfėri dhe ju urdhėron pėr tė kėqija, e All-llahu ju garanton falje (mėkatesh) e begati; All-llahu ėshtė Dhurues i Madh, i Dijshėm.  

269. Ai ia dhuron hikmetin  atij qė do, e kujt i ėshtė dhėnė hikmeti, i ėshtė dhėnė mirėsi e shumtė, por nuk pėrkujtohet askush pos tė menēurve.  

270. All-llahu di pėr atė qė e keni dhėnė nga pasuria ose keni zbatuar ndonjė premtim (nedhėr), e pėr mėkatarėt nuk ka ndonjė ndihmės.  

271. Nėse lėmoshat i jepni haptazi, ajo ėshtė mirė, por nėse ato ua jepni tė varfėrve fshehurazi, ajo ėshtė edhe mė e mirė pėr ju dhe Ai ua largon tė kėqiat. All-llahu ėshtė i njohur hollėsisht pėr veprat e juaja.  

272. “Nuk ėshtė obligim yti (Muhammed) udhėzimi i tyre (nė rrugė tė drejtė), All-llahu e shpie nė rrugė tė drejtė ate qė do. Çkado qė tė jepni nga pasuria, e keni pėr veten tuaj, po mos jepni pėr tjetėrkė, por vetėm pėr hir tė All-llahut, e ēkado qė t’u jepni tė tjerėve nga pasuria, ajo do t’u kompensohet nė mėnyrė tė plotė duke mos ju dėmtuar. ” 

273. (Jepni) pėr tė varfėrit qė janė tė angazhuat nė rrugėn e All-llahut dhe nuk kanė mundėsi tė gjallėrojnė nė tokė, duke qenė se ata nuk lypin, prandaj ai qė nuk e di gjendjen e tyre mendon se ata janė tė pasur. Ata i njeh nga vetė pamja e tyre (tė raskapitur), por nuk kėrkojnė e as nuk i mėrzisin njerėzit.   Pra ēkado qė tė jepni nga pasuria, s’ka dyshim se All-llahu e di atė mirė.  

274. Ata, tė cilėt pasurinė e tyre e shpėrndajnė (nė rrugė tė Zotit) natėn e ditėn, fshehurazi ose haptazi, ata shpėrblimin e vet e kanė tė Zoti i tyre dhe pėr ta nuk ka as frikė, as pikėllim.   

275. Ata qė e hanė kamatėn  nuk ngrehen ndryshe pos siē ngrehet i ēmenduri nga tė prekurit e djallit. (Bėjnė) kėshtu ngase thanė: “Shitblerja nuk ėshtė pos kamatė!” e All-llahu ka lejuar shitblerjen, ndėrsa ka ndaluar kamatėn. Atij qė i ka ardhur kėshillė (udhėzim ) prej Zotit tė tij dhe ėshtė ndalur (prej kamatės) i ka takuar e kaluara dhe ēėshtja e saj mbetet te All-llahu, e kush e pėrsėrit (pas ndalimit), ata janė banues tė zjarrit, ku do tė mbesin pėrgjithmonė.  

276. All-llahu zhduk kamatėn dhe shton lėmoshėn, All-llahu nuk e do asnjė besėprerė dhe mėkatar.  

277. S’ka dyshim se ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, falėn namazin dhe dhanė zekatin i pret shpėrblim i madh te Zoti i tyre, ata nuk do tė kenė kurrfarė frike as brengosje.  

278. O ju qė besuat, keni frikė All-llahun dhe nėse jeni besimtarė tė sinqertė hiqni dorė prej asaj qė ka mbetur nga kamata.   

279. E nė qoftė se nuk e bėni kėtė (nuk heqni dorė nga kamata), atėherė binduni se jeni nė konflikt me All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij.   E nėse jeni penduar, atėherė juve ju takon kryet e mallit tuaj - askė nuk dėmtoni, e as vetė nuk dėmtoheni.  

280. Po nė qoftė se ai (borxhliu) ėshtė nė gjendje tė vėshtirė, atėherė bėni njė pritje deri sa tė vijė nė njė ēlirim. E t’ia falni (borxhin) nė emėr tė lėmoshės ėshtė shumė mė e mirė pėr ju, nėse dini.  

281. Dhe ruajuni ditės kur do tė ktheheni te All-llahu, dhe secilit njeri i plotėsohet ajo qė ka fituar, dhe atyre nuk u bėhet padrejtėsi.  

282. O besimtarė, kur merrni hua prej njėri-tjetrit pėr njė afat tė caktuar, shkruajeni atė. Dhe nga gjiu juaj le tė shkruajė njė shkrues i drejtė dhe tė mos ngurrojė nga tė shkruarit ashtu siē e ka mėsuar All-llahu. Le tė shkruajė, ndėrsa atij le t’i diktojė ai qė pranon borxhin, le t’i frikėsohet All-llahut, Zotit tė tij e tė mos lėrė mangėt asnjė send nga ai. E nė qoftė se ai qė ngarkohet me borxh ėshtė i paaftė mentalisht, ėshtė i mitur ose nuk ėshtė nė gjendje tė diktojė, atėherė le tė diktojė drejt kujdestari i tij. Kėrkoni tė dėshmojnė dy dėshmitarė burra nga mesi juaj, e nė qoftė se nuk janė dy burra, atėherė njė burr e dy gra, nga dėshmitarėt qė i pėlqeni. (Dy gra nė vend tė njė burri) Pėr atė se nėse njėra prej tyre gabon, t’ia pėrkujtojė tjetra. Dėshmitarėt tė mos refuzojnė kur tė thirren. Dhe mos pėrtoni pėr ta shkruar atė dhe afatin e tij, i vogėl qoftė ose i madh, sepse kjo ėshtė mė e drejtė te All-llahu, mė e fortė pėr dėshmi dhe mė afėr mosdyshimit. Vetėm nėse ėshtė tregti e menjėherėshme (dora-doras) qė e praktikoni mes jush, atėherė nuk ėshtė ndonjė mėkat tė mos e shėnoni. Por, kur bėni shitblerje, dėshmojeni. E ai (pronari i pasurisė) nuk dėmton as shkruesit as dėshmitarėt, e nėse bėni (dėmtimin), ai ėshtė mosrespekt i juaj (ndaj dispozitave tė All-llahut). Keni frikė All-llahun se All-llahu ju dhuron dituri (tė jashtzako-nshme), All-llahu ėshtė i Gjithdijshėm pėr ēdo send.  

283. E nė qoftė se gjendeni nė udhėtim dhe nuk gjeni shkrues, atėherė merrni peng (paradhėnie ose kapar) . E nėse i besoni njėri-tjetrit, atij qė i ėshtė besuar le ta zbatojė atė (amanetin) qė i ėshtė besuar, dhe le tė ketė frikė All-llahun, Zotin e tij. Mos e fshehni dėshminė, sepse ai qė e fsheh atė ėshtė mėkatar me zemrėn e vet, All-llahu di atė qė veproni. 

284. Tė All-llahut janė ē’ka nė qiell dhe ē’ka nė tokė, e pėr atė qė e keni nė veten tuaj, e shfaqėt haptazi ose e mbajtėt fshehtė, All-llahu do t’ju marrė nė llogari, e Ai ia fal atij qė do dhe dėnon atė qė do. All-llahu ka mundėsi pėr ēdo send.  

285. I dėrguari i besoi asaj qė iu shpall prej Zotit tė Tij, si dhe besimtarėt. Secili i besoi All-llahut dhe melekėve tė Tij dhe tė dėrguarve tė Tij. “Ne nuk bėjmė dallim nė asnjėrin nga tė dėrguarit e Tij”, dhe thanė: “Dėgjuam dhe respektuam. Kėrkojmė faljen tėnde o Zoti ynė, te Ti ėshtė ardhmėria (jonė). ” 

286. All-llahu nuk ngarkon askė pėrtej mundėsive tė veta, atij (njeriut) i takon ajo qė e fitoi dhe atij i bie ajo (e keqe) qė e meritoi. “Zoti ynė, mos na dėno nėse harrojmė ose gabojmė! Zoti ynė, mos na ngarko neve barrė tė rėndė siē i ngarkove ata para nesh! Dhe Zoti ynė, mos na ngarko me atė pėr tė cilėn nuk kemi fuqi! Dhe na i mbulo tė kėqiat, na fal dhe na mėshiro. Ti je Mbrojtėsi ynė, pra na ndihmo kundėr popullit pabesimtar!  

 

3.Suretu Ali-Imran  

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lamė, Mimė.  

2. All-llahu ėshtė Njė, e nuk ka tė adhuruar (Zot) pos tij, ėshtė i pėrjetshėm mbikėqyrės.  

3. Ai ta zbret ty (Muhammed) librin me argument qė tė ėshtė vėrtetues i librave tė mėparshme. Ai e zbriti mė parė Tevratin dhe Inxhilin.  

4. Udhėrrfim pėr njerėz, e zbriti edhe Furkanin (dalluesin e sė vertetės nga gėnjeshtra). S`ka dyshim pėr se ata qė mohojnė argumentet e All-llahut i pret ndėshkimi i rreptė. All-llahu ėshtė ngadhėnjyes, shpagimtar.  

5. S`ka dyshim se All-llahu nuk mund t`i fshihet asgjė nė tokė e as nė qiell.  

6. Ai ėshtė qė ju krijon (formon) juve nė mitra ashtu si tė dojė. S`ka Zot pos Tij, e qė ėshtė fuqiplotė i urti.  

7. Ai ėshtė qė ta zbriti ty e qė nė tė ka ajete tė qarta dhe ato janė bazė e librit, e ka tė tjerė qė nuk janė krejtsisht tė qarta (muteshabih). E ata, qė nė zemrat etyre kanė anim kah e shtrembėta, ata gjurmojnė atė qė nuk ėshtė krejt qartė pėr tė shkaktuar huti, e kinse kėrkojnė komentin e tyre. Po, pos All-llahut askush nuk e di domethėnien e tyre tė saktė. Dijetarėt e pajisur me dituri thonė: “Ne u kemi besuar atij (atyre qė janė tė paqarta), tė gjitha janė nga Zoti ynė! Por kėtė e kuptojnė vetėm ata qė janė tė zotėt e mendjes.  

8. “Zoti ynė, mos na i lako zemrat tona pasi na i drejtove, na dhuro mėshirėn Tėnde, pse vetėm Ti je dhuruesi i madh”.  

9. “Zoti ynė Ti je ai qė nė njė ditė do t`i tubosh njerėzit, ditė qė pėrtė cilin nuk ka dyshim. All-llahu nuk shkel premtimin e vet.  

10. Ështė e vertetė se atyre qė nuk besuan nuk do t`u vlejė asgjė para All-llahut, as pasuria e as fėmijėt e tyre. Ata vetė janė lėndė e zjarrit.  

11. Si gjendja e pasardhėsve tė faraonit dhe e atyre qė ishin para tyre, qė pėrgėnjeshtruan argumentet tona, e All-llahu i shkatėrroi me fajet e tyre, All-llahu ndėshkon shumė ashpėr.  

12. Thaju atyre qė nuk besuan: “Do tė jeni tė mposhtur (ne kėtė jetė) dhe do tė hidheni nė Xhennenem. Sa i shėmtuar ėshtė ai djep (shtrat).  

13. Ju (jehudi) patėt njė pėrvojė tė madhe nė ato dy grupet qė u konfrontuat ndėrmjet vete, njėri grup luftonte nė rrugėn e All-llahut e tjetri ishte pabesimtar, dhe me shikimin e syve tė tyre i shihnin se ishin dy herė mė shumė se besimtarėt. Po, All-llahu me ndihmėn e vet pėrforcon atė qė do. Vėrtetė, nė kėtė ėshtė njė pėrvojė e madhe pėr ata qė kanė mendje tė kthjelltė.  

14. U ėshtė zbukuruar njerėzve dashuria ndaj tė kėndjeve prej grave, djemve, pasurisė sė grumbulluar nga ari e argjendi, ndaj kuajve tė stolisur, bagėtisė e bujqėsisė. Kėto janė kėnaqėsi tė kėsaj bote, po te All-llahu ėshtė e ardhmja mė e mirė.  

15. Thuaj: “A t’ju lajmėroj pėr diē shumė mė tė mirė se ato? Pėr ata qė frikėsohen , ata kanė te Zoti i tyre Xhennete nėpėr tė cilat rrjedhin lumenj dhe aty do tė jenė pėrgjithmonė, kanė bashkėshorte tė pastra , dhe kėnaqėsi nga All-llahu. All-llahu ėshtė Basir (Ai qė sheh ēdogjė) pėr robėrit.  

16. Tė cilėt thonė: “Zoti ynė, ne vėrtet besuam, na i falė mėkatet tona dhe na ruaj prej ndėshkimit tė zjarrit!” 

17. Durimtarėt, tė drejtit, tė devotshmit, dorėdhėnit, faljekėrkuesit nė as’har  (syfyr).  

18. All-llahu vėrtetoi se nuk ka zot tjetėr pėrveē Tij, e dhe engjėjt e ata qė kanė dijeni, se Ai ėshtė Zbatues i drejtėsisė. Nuk ka zot pėrveē Tij, Fuqiplotit, tė Urtit.  

19. Pa dyshim feja te All-llahu ėshtė Islami. U kundėrshtuan ata qė u ėshtė dhėnė libri, pasi qė u erdhi e vėrteta, nga zilia mes vete. E kush mohon argumentet e All-llahut, (le ta dijė se) All-llahu (ia) llogaritė shpejtė.  

20. E, nėse tė polemizojnė, thuaj: “Ia kam nėnshtruar fytyrėn (qenien) All-llahut, e edhe ithtarėt e mij!” E thuaju edhe atyre qė u ėshtė dhėnė libri dhe analfabetėve: “A u nėnshtruat?” Nėse janė nėnshtruar, atėherė janė pėrudhur e nėse refuzojnė, vėrtet ti ke (pėr obligim vetėm) kumunikimin; All-llahu ėshtė Basir (Ai qė sheh) pėr robėrit.  

21. Ata qė mohojnė argumentet e All-llahut, mbysin pejgamberėt pa farė tė drejte, mbysin njerėz qė kėshillujnė pėr tė drejtėn, ti ata lajmėroi pėr njė ndėshkim tė dhembėshėm e pikėllues.  

22. Ata veprat e tyre i asgjėsuan nė kėtė botė dhe nė botėn tjetėr, ata nuk kanė ndonjė mbrojtės.  

23. A nuk i sheh ti ata, tė cilėve u ėshtė dhėnė mjaft nga libri, kur tė thirrėn qė ndėrmjet tyre tė gjykojė libri i All-llahut, se si njė grup prej tyre prapėsohej. Ata janė refuzues.  

24. E atė (e bėnin) ngase ata thonin: “Neve nuk do tė na djegė zjarri vetėm pėr pak ditė tė numėruara, e ajo qė shpifėn pėr fenė e tyre, i mashtroi keq.  

25. E, si do tė jetė gjendja e tyre kur Ne do t’i tubojmė ata njė ditė, pėr tė cilėn nuk ka dyshim dhe ēdo njeriu do t’i ofrohet ajo qė e ka e fituar, duke mos iu bėrė atyre kurrnjė e padrejtė.  

26. Thuaj: “O All-llah, Sundues i ēdo sendi, Ti ia jep pushtetin atij qė do, Ti ia heq prej dore pushtetin atij qė do dhe e pėrul atė qė do, e lartson atė qė do. ēdo e mirė ėshtė nė dorėn Tėnde , vėrtet, Ti ke mundėsi pėr ēdo gjė!” 

27. Ti e fute natėn nė ditė dhe Ti e fute ditėn nė natė, Ti nxjerr nga i vdekuri tė gjallin dhe nga i gjalli tė vdekurin dhe Ti e begaton pa masė atė qė do!  

28. Besimtarėt tė mos i miėsojnė mosbesimtarėt, e t’i lėnė manash besimtarėt. E kush bėn atė, ai nga feja e All-llahut nuk ka asgjė, pėrveq pėr qėllim ruajtja prej tė keqės sė tyre. All-llahu ju tėrheq vėrejtjen prej (dėnimit tė) Tij  pse vetėm te All-llahu ėshtė e ardhmja. 

29. Thuaj: “Edhe nėse e fshefin atė qė keni nė zemrat tuaja ose, e publikoni, All-llahu e di gjithēka ka nė qiej e ē’ka nė tokė; All-llahu ėshtė i plotėfuqishėm pėr ēdo send.  

30. Ditėn kur ēdo njeri e gjen pran vete atė qė veproi mirė ose keq, e pėr atė tė keqe qė bėri, do tė dėshiroj qė nė mes tij dhe nė mes asaj tė jetė njė distancė shumė mė e madhe (e mos ta shohė). All-llahu u jep tė frikėsohen prej dėnimit Tij, megjithqė All-llahu ėshtė i mėshirshėm ndaj robėve.  

31. Thuaj: Nėse e doni All-llahun, atėherė ejani pas meje qė All-llahu tė ju dojė, t’ju falė mėkatet tuaja, se All-llahu ėshtė qė fal shumė, mėshiron shumė.  

32. Thuaj: “Binduni All-llahut dhe tė dėrguarit, e ata refuzojnė, atėherė All-llahu nuk i do pabesimtarėt!”  

33. All-llahu e zgjodhi (pejgamber) Ademin, Nuhun, familjen Ibrahimit, familjen e Imranit mbi popujt tjerė (tė asaj kohe). 

34. Qė janė pasardhės njėri prej tjetrit. All-llahu dėgjon gjithēka dhe i di tė gjitha.  

35. (Pėrkujtohu) Kur gruaja e Imranit pat thėnė: “Zoti im, Unė kėtė qė ėshtė nė barkun tim, vendosa ta kushtoj thjesht vetėm pėr shėrbimin Tėnd, pra pranoje kėtė prej meje, vertetė Ti je Ai qė dėgjon e di!” 

36. E kur ajo e lindi tha: “Zoti im, unė e linda femėr!” Po All-llahu e di mė sė miri atė qė ajo e lindi. E mashkulli nuk si femra. ”Dhe unė e emėrtova atė Merjeme , e atė dhe pasardhėsit e saj po t’i lė Ty nė mbrojtje prej djallit tė mallkuar.  

37. Zoti i saj e pranoi premtimin e saj si ėshtė mė mirė, e rriti me njė edukatė tė mirė e tė plotė dhe e vuri nėn kujdesin e Zekirjas. Sa herė qė hynte Zekirjaja nė mihrabin  e saj gjente te ajo ushqimin e thonte: “Ai ėshtė nga All-llahu, se All-llahu atė qė do pa masė e furnizon!” 

38. Aty nė atė moment Zekirjaja e lut Zotin e tij e thotė: “Zoti im, falma edhe mua nga ana juaj njė ppasardhės (fėmijė) tė mirė,vėrtet, Ti je dėgjues i lutjes”!  

39. E duke u falulr ai nė faltore engjėjt e thėrrasin: “All-llahu tė pėrgėzon ty me Jahjanė, qė do tė vėrtetojė fjalėn (Isain) e ardhur nga All-llahu, e qė do tė jetė prijės i matur dhe pejgamber nga tė dalluarit!” 

40. Ai (Zekirjaja) tha: “Zoti im,si mund tė kem unė djalė kur mua mė ka arritu pleqėria dhe shoqja ime beronjė (sterile)?” Tha (All-llahu): “Kėshtu,All-llahu punon ēka tė dojė!” 

41. Ai (Zekirjaja) tha: “Zoti im mė jepė mua njė shenjė!” Shenja e jote - tha Ai - ėshtė qė tri ditė nuk do tė mund t’u flasėsh njerzve, pos me gjeste (mimikė),e ti pėrmende shumė Zotin tėnd dhe madhėroje mbrėmje e mėngjes!”  

42. Pėrkujto kur engjujt i thanė:”Oj Mejreme, All-llahu tė dalloi ty (me besim e karakter), dhe tė lartėsoi mbi gratė e botės.  

43. Oj Mejreme, vazhdoje adhurimin ndaj Zotit tėnd, bėn sexhde dhe falu pėr Zotin bashkė me ata qė falen!  

44. Kėto janė nga lajmet e fshehta (tė hershme) qė po t’i shpallim ty. Ti nuk ishe ndėr ta kur i hidhnin shortet se kush prej tyre do tė bėhej kujdestar i Mejremes, nuk ishe pranė tyre as kur ata ziheshin mes vete.  

45. Pėrkujto kur engjujt i thanė: “Oj Mejreme, All-llahu tė pėrgėzon me fjalėn e vet (me lindjen e njė fėmije si rezultat i fjalės sė Zotit).  

46. E qė duke qenė nė djep (foshnje) u flet njerėzve,  e edhe si i rritur e qė ėshtė nga tė pėrsosurit. 

47. Ajo tha: “Zoti im, si mund tė kemė unė djalė e mua s’mė ka prekur njeriu (nuk jam e martuar)? Ai (All-llahu) tha: “Ja, kėshtu, All-llahu krijon ēka tė dojė. Kur Ai vendos pėr njė ēėshte, vetėm i thotė: Bėhu! Ajo menjėherė bėhet.  

48. Ai (All-llahu) ia mėson atij librin (besimin), urtėsinė, Tevratin dhe Inxhilin.  

49. Dhe, tė dėrguar te bijtė e Israilit: unė kam ardhur nga Zoti juaj me argument, unė nga balta ju bėj diē si shpendi, i fryej atij dhe ai me lejen e All-llahut bėhet shpend, unė i sheroj tė verbėrit, tė sėmurit ne lėkurė, dhe unė me lejen e All-llahut ngjalli tė vdekurit: unė ju tregoj pėr atė qė e hani dhe pėr atė qė e depononi nė shtėpiat tuaja. Vertetė, kjo ėshtė fakt pėr ju nėse jeni besimtarė.  

50. Dhe (kam ardhur) qė t’ju vėrtetoj Tevratin qė e keni para duarsh, t’ju lejoj disa qė u ishin ndaluar juve, kam ardhur me argument nga Zoti juaj, pra kinie frikė All-llahun dhe mė dėgjoni mua.  

51. All-llahu ėshtė Zoti im dhe Zoti juaj. Adhuronie Atė; kjo ėshtė mė rrugė e drejtė!  

52. E kur e kuptoi Isai vendosmėrinė e tyre nė mosbesim (dhe qėllmin qė ta mbysin), tha: ‘Kush janė ndihmėtarėt e mij pėr nė rrugė tė All-llahut?’ Havarijunėt thanė: ‘Ne jemi ndihmėtarė tė fesė sė All-llahut, nei besuam All-llahut, e ti dėshmo pėr ne se jemi muslimanė (tė bindur, tė dorėzuar)!  

53. Zoti ynė, ne e besuam atė qė e zbrite (shpalljen), e pasuam tė dėrguarin (Isain), pra shėnona bashkė me ata qė dėshmojnė (besimin e drejtė)!’  

54. E, ata (jehudiė) i kurdisėn njė dredhi (mbytjen e Isait), All-llahu iu kundėvu dredhisė sė tyre, All-llahu ėshtė asgjėsuesi mė i fuqishėm kundėr atyre qė bėjnė dredhi.  

55. (Pėrkujto, o i dėrguar) Kur All-llahu tha: ‘O Isa, Unė po tė marr ty, po tė ngris te Unė, po tė shpėtoj prej sherrit tė atyre qė nuk besuan. E ata qė tė besuan ty, do t’i ngrisė lart mbi ata qė nuk besuan deri nė ditėn e kijametit , pastaj vetėm te Unė ėshtė kthimi juaj, Unė gjykuj mes jush pėr atėqė kudėshtoheshit.  

56. Pėr sa u pėrket atyre qė nuk besuan, Unė do t’i ndėshkoj me njė ndėshkim tė ashpėr nė kėtė botė dhe nė botėn tjetėr,dhe ata nuk do tė kenė ndihmėtarė.  

57. E pėr sa u pėrket atyre qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, atyre u japė shpėrblim tė plotė. All-llahu nuk i do tė padrejtit.  

58. Kėto qė po t’i lexojmė ty (o i dėrguar) janė nga ajetet, janė nga Kur’ani i pa tė meta (i rrezistueshėm).  

59. Vėrtet, qėshtja e Isait (tė lindur pa baba) te All-llahu ėshtė sikurse qėshtja e Ademit. Atė e krijoi Ai nga dheu, e pastaj atij i tha “Bėhu!” ai u bė.  

60. E vėrtetėėshtė (kjo) nga Zoti yt, e ti kurrsesi mos u bėn nga ata qė dyshojnė.  

61. E kush tė kundėrshton ty nė qėshtjen e tij (Isait) pasi tė ėshtė bėrė e ditur e vėrteta, ti thuaj: ‘Ejani i thėrrasim bijtė e tanė dhe bijtė tuaj, gratė tona dhe gratė tuaja, vetė ne dhe vet ju, mandej sinqerisht tė lutemi pėr mallkim, dhe mallkimi nga ana e All-llahut ta hedhim kundėr gėnjeshtarėve.  

62. S’ka dyshim, ky ėshtė lajm i vėrtetė. Nuk ka asnjė tė adhuruar tjetėr pos All-llahut. All-llahu ėshtė Ai, i plotėfuqishmi, i vetėdijshmi.  

63. E nėse ata refuzojnė (besimin e drejtė), ata janė ngatėrrestarė, pėr tė cilėt All-llahu e di shumė mirė.  

64. Thuaju (o i dėrguar): “‘O ithtarė tė librit (Tevrat e Inxhil), ejani (tė bashkohemi) te njė fjalė qė ėshtė e njejtė (e drejtė) mes nesh dhe mes jush: tė mos adhurojmė, pos All-llahut, tė mos ia bėjmė Atij asnjė send shok, tė mos konsiderojmė njėri - tjetrin zotėr pos All-llahut!” E nė qoftė se ata refuzojnė, ju thoni: “Dėshmoni pra, se ne jemi muslimanė (besuam njė Zot)!”  

65. (madje thuaju): “O ithtarė tė librit,pse po polemizoni me ne rreth Ibrahimit? E, nuk ja nė shpallur as Tevrati as Inxhilli, vetėm se pas tij?! A nuk e kuptoni (gėnjeshtrėn tuaj)?” 

66. Ja ju jeni ata qė polemizuat edhe pėr atė qė e dinit (pėr Isain) e pėrse polemizoni pėr atė qė s’keni kurrfarė dije (ppėr Ibrahimin)? All-llahu e din tė vėrtetėn e ju nuk e dini.  

67. Ibrahimi nuk ka qenė as jehudi as i krishterė, por ai ishte larg besimeve tė kota, ishte musliman dhe nuk ishte prej idhujtarėve.  

68. Njerėzit mė me meritė pėr t’u thirrur nė Ibrahimin, ishin ata qė e ndoqėn atė (besimin e tij) dhe ky Pejgamber me ata qė besuan (ymeti i kėtij). All-llahu ėshtė mbrojtės i besimtarėve.  

69. Njė grup nga uthtarėt e librit kishin dėshirė t’u shpiejnėnė rrugė tė gabuar por ata nuk mashtrojnėtjetėrpos vetes sė tyre, dhe nuk e vėrejnė.  

70. O ithtarė tė librit, pėrse nuk i besoni ajetet (Kur’anin) e All-llahut, e duke e ditur tė vertetėn? 

71. O ithtarėt e librit, pėrse, duke qenė se ju e dini tė vertetėne ngatėrroni me gėnjeshtėn dhe fshihni realitetin? 

72. Njė grup nga ithtarėt e librit thanė (tė vetėve): “Besoni para dite nė atė qė u ėshtė shpallur atyre qė besuan (muslimanėve), e pasdite mos e besoni, e ndoshta edhe ata (muslimanėt), do tė zbrapsen (nga besimi i tyre).  

73. Dhe (u thonin):Mos i besoni askujt pėrveē atij qė ėshtėnė fenė tuaj!”Thuaj (o i dėrguar):”I vetmi udhėzim ėshtė udhėzimi nga All-llahu!” (u thoni tė vetėve mos besoni nga droja) Se po i jepet ndokujt (pejgamberllėku) sikurse u ėshtė dhėnėjuve dhe (nga droja) se t’ju paraqesin fakte (muslimanėt) para Zotit tuaj (ditėn e gjykimit). Thuaju: “E tėrė e mira ėshtė nė duar tė All-llahut,Ai ia jep atė kujt tė dojė; All-llahu ėshtė dhurues i gjėrė, i gjithdijshėm” 

74. Ai veēon me mėshirėn e vet (me pejgamerllėk) kė tė dojė. All-llahu ėshtė Zot i mirėsisė sė madhe.  

75. Ndėr ithtarė tė librit ka, qė po ia besove njė sasi tė madhe (ari), ai ta kthen ty atė, por ka tė atillė qė po ia besove njė dinarė, ai nuk takthen ty atė, pėrveē nėse gjithnjė irri gati (ia kėrkon pajada). Kėtė (e bėjnė)pėr arsye se ata thonin:”Ne nuk kemi kurrfarė pėrgjegjėsie ndaj (pasurisė qė u marrim) tė tė paditurėve (arabėve analfabetė). Pra duke e ditur tė vertetėn, ata bėjnė gėnjeshtėr ndaj All-llahut.  

76. Jo,(nuk ėshtė ashtu si thonė ata)po kush e pėrmbush emanetin e vet (ėshtė besnik) dhe ruhet nga mėkatet, s’ka dyshim,All-llahu i do ata qė ruhen.  

77. Ata qė pėr njė vlerė tė paktė e shesin besėn e dhėnė All-llahut, ndryshojnė edhe zotimet e tyrue, tė tillėt nuk kanė pjesė (mėshirė) nė botėn tjetėr, dhe nė ditėn e kijametit All-llahu nuk u flet atyre,nuk i shikon ata dhe i pastron (prej barrės sė gabimeve), ata kanė njė dėnim tė dhembshėm.  

78. Nė tė vertetė, njė grup prej tyre janė ata qė pėhtjellojnė gjuhėt e tyre kur lexojnė librin (pėr tė deformuar kuptimin) ashtuqė ju tė mendoni se ajo (shprehje) ėshtė nga libri, po ajo nuk ėshtė nga (i vertetė), adje thonė:Kjo ėshtė nga All-llahu!”Po ajo nuk ėshtė nga All-llahu. Ata duke ditur thonė gėnjeshtra pėr All-llahun.  

79. S’ėshtė e drejtė as nuk i takoiasnjė njeriu qė t’i ketė dhėnė All-llahu librin, urtėsinė dhe pejgamberllėkun,e pastaj ai t’u thotė njerėzve:”Bėhuni rob tė mij (adhuromėni mua) e jo tė All-llahut!” por (ju thotė):”Bėhumi dijetarė tė mėsimeve tė Zotit, ngase e keni mėsuar njerėzve livrin dhe e keni studiuar atė.  

80. Dhe as qė ju urdhėron ai (pejgamberi) qė tė adhuroni engjėjt , as pejgamberėt pėr zota. Vallė, a ju urdhėoi ai juve mosbesimin pasiqė ju jeni muslimanė? 

81. Pėrkujtoni (o ithtarė tė librit) kur All-llahu mori zotimin e pejgamberėve: nga ajo se juve ju dhashė libėr e urtėsi, e qė verteton atė qė ju keni pranė veti. Tha (All-llahu):”A pranuat, a e morėt sipėr obligimin Tim? “Ata thanė:”Ne e pranuam!”Tha (All-llahu):”Dėshmoni pra, edhe Unė dėshmoj bashkė me ju!” 

82. E kush shkel kėtė (zotim) pas kėsaj, ata janė jashtė respektit ndaj All-llahut.  

83. A mos kėrkojnė ata (ithtarėt e librit) fe, pos fesė sė shpallur nga All-llahu? E Atij i ėshtė dorėzuar gjithė ē’ka nė qiej e nė tokė, me dashje dhe te Ai kthehen.  

84. Thuaj: “Ne i kemi besuar All-llahut, edhe asaj qė na zbrit neve, edhe asaj qė i ėshtė zbritur Ibrahimit, Ismailit, Is-hakut, Jakubit dhe pasardhėsve. Edhe asaj qė i ėshtė dhėnė Musait dhe Isait,edhe asaj qė i ėshtė zbritur tė gjithė pejgamberėve nga Zoti i tyre. Ne nuk bėjmė kurrfarė dallimi nė mes tyre dhe ne vetėmAtij jemidorzuar.  

85. E, kush kėrkon fe tjetėr pėrveē fesė islame, atij kurrsesi nuk do ti pranohet dhe ai nė botėn tjetėr ėshtė nga tė dėshpruarit.  

86. E,si ta udhėzojė All-llahu njė popull qė pas besimit tė tyre u bėnė pabesimtarė dhe pasi dėshmoi se i dėrguari ėshtė i vėrtetė, dhe pasi t’ju kenė ardhur atyre argumente tė qarta? Alllahu nuk i mundėson udhėzimin e Vet popullit zullumqarė.  

87. Ndėshkimi i tė tillėve ėshtė:mallkimi nga All-llahu, nga engjėjt dhe nga gjithė njerėzimi tok.  

88. Ata pėrgjithmonė janė nė te (nė zjarr), atyre as nuk ju lehtėsohet dėnimi dhe as nuk u jepet afat.  

89. Pėrveq atyre qė pas asaj upendan dhe u pėrmirsuan. Vėrtet , All-llahu falė shumė dhe mėshiron.  

90. Ata, tė cilėt pas besimit tė tyre u bėnė pabesimtarė,e pastaj e shtuan mosbesimin, atyre kurrsesi nuk du pranohet pendimi. Tė tillėt janė mu ata tė humburit.  

91. Ata qė nuk besuan dhe vdiqėn si mosbesimtarė, anjėrit prej tyre nuk do t’u pranohet ėr konpensim, qoftė edhe plotė faqen e dheut ari. Ata i pret dėnim dhėmshėm dhe pėr ta nuk ka ndihmėtarė.  

92. Kurrė nuk do tė arrini sinqeritetin e plotė me besim (as kėnaqėsinė e lumtur nė Xhennet) derisa tė mos e jepnimė tė dhėmbshmen (mė tė dashurėn) e pasurisė suaj. ēkado qė jepni (pėr Zotin), All-llahu atė e di.  

 

Part 4

 

93. I tėrė ushqimi ishte i lejuar pėr bijtė e israilit, pėrveē atij qė Israili (Jakubi) para se tė s briste Tevrati, ia ndaloi vetvetės. Thuaju: “Sillne pra njė Tevrat dhe lexoni atė, nėse jeni tė vėrtetė (nė ēka thoni)? 

94. Ai qė edhe pas kėsaj shpif gėnjeshtra kundėr All-llahut, ata vėrtet janė mizorė.  

95. Thuaj: “Alahu e tha tė vėrtetėn, pra ndiqne fenė e pastėr tė Ibrahimit, sepse ai nuk u ta konte idhujtarve.  

96. Shtėpia (xhamia) e parė e ndėrtuar pėr njerėz, ėshtė ajo nė Bekė (Mekė), e dobishme  udhėrrėfyese pėr mbarė njerėzimin.  

97. Aty ka shenja tė qarta: vendi iIbrahimit, dhe kush hyn nė te, ai i sigurt, Pėr hirė tė All-llahut, vizita eshtėpisė (Qabes) ėsht obligim pėr atė qė ka mundėsi udhėtimi te ajo, e kush nuk e beson (ai nuk e viziton); All-llahu nuk ėshtė i nevojshėm pėr (ibadetin qė e bėjnė) njerėzit.  

98. Thuaj: “O ithtarė tė librit, pėrse i mohoni ajetet (argumentet) e All-llahut? E All-llahu mbikėqyr atė qė veproni.  

99. Thuaj: “O ithtarė tė librit, pėrse e pengoni atė qė besoni nga rruga e All-llahut , duke u angazhuar qė ta paraqitni atė tė shtrembėr, ndėrsa vetė ju, jeni dėshmues se ėshtė e vėrtetė! Veprimi juaj nuk mund t’i shmanget mbikėqyrjes sė All-llahut.  

100. O ju qė besuat, nė qoftė se ju i bindeni njė grupi tė atyre qė iu ėshtė dhėnė libri, ata, do t’ju kthejnė nė mosbesimtarė.  

101. Si bėn tė mos besoni, kr juve janė duke iu lexuar (duke iu shpallur) ajetet e All-llahut dhe kur nė mesin tuaj gjendet i derguari i Tij? E kush i pėrmbahet fesė sė All-llahut, ai padyshim ėshtė i udhėzuar nė rrugėn e drejtė.  

102. O ju qė besuat, kinie frikė All-llahun me sinqeritet tė vėrtetė dhe mos vdisni, pos vetėm duke qenė muslimanė (besimtarė)! 

103. Dhe kapuni qė tė gjithė ju pėr litarin (fenė dhe Kur’anin) e All-llahut, e mos u pėrēani!Pėrkujtomie nimetin e All-llahut ndaj jush, kr ju(para se ta pranonit fenė islame) ishit tė armiqėsuar, e Ai bashkoi zemrat tuaja dhe ashtu me dhuntitė e Tij aguat tė jeni vėllezėr. Madje ishit nė buzė tė greminės sė Xhehennemit, e Ai ju shpėtoi prej tij. Po kėshtu All-llahu ua shqaron juve argumentet e veta qė ju tė gjeni tė vėrtetėn e lumtur.  

104. Nga ju le tė jetė grup qė thėrret nė atė qė ėshtė e dobishme, urdhėron pėr punė tė mbara dhe ndalon nga e keqja. Tė tillėt janė ata tė shptuarit.  

105. E mos u bėni si ata qė u ndanė dhe u pėrēanė pasi u patėn zbritur argumentet. Ata do tė pėsojnė njė dėnim tė madh.  

106. Nė ditėn kur ka fėtyra qė zbardhen dhe ka fytyra qė nxihen. E pėr sa u pėrket atyre fėtyrave qė janė nxirė u (thuhet): “A edhe pasbesimit tuaj u bėtė pabesimtarė? Vuanie pra, dėnimin pėr shkak se ishit qė nuk besojshit!” 

107. Ndėrsa atyre qė u janė zbardhur, ata janė nė mėshirėn (Xhennetin) e All-llahut dh aty janė pėrgjithmonė.  

108. Ja, kėto qė po t’i lexojmė ty janė argumentet e sakta tė All-llahut. E All-llahu nuk ėshtė ai qė e do padrejtsinė pėr njerėz.  

109. Tė All-llahu jaė ē’ka nė qiej dhe ē’ka nė tokė dhe vetėm te All-llahu kthehen ēėshtjet.  

110. Je jeni populli mė i dobishėm, i ardhur pėr tė mirėn e njerėzve, tė urdhėroni pėr mirė, tė ndaloni nga veprat e kėqia dhe tė besoni nė All-llahun. E sikur ithtarėt e librit tė besonin drejt, do tė ishte shumė mė e mirė pėr ta. Disa prej tyre janė besimtarė, por shumica e tyre janė larg rrugės sė Zotit.  

111. Ata kurrsesi nuk mund t’ju sjellin ndonjė dėm jve, pėrveē ndonjė shqetėsimi, po edhe nė ju luftofshin, ata do tė zmbrapsen prej jush. Mandej ata nuk janė tė ndihuar.  

112. Atyre (jehudive) u ėshtė vėnė njollė e nėnēmimit kudo qė tė gjenden, vetėm nėse kapen pėr litarin (fenė) e All-llahut dhe kthehen nė besėn e njerėzve (tė muslimanėve), ata kanė shkaktuar kundėr vetes pėrbuzje nga All-llahu, andaj atyre u ėshtė shtar shtypja e mjerimi. Kėtė pėr shkak se ata i mohonin argumentet e All-llahut, i mbytnin mizorisht pejgamberėt dhe pėr shkak se kundėrshtonin (udhėzimet e Zotit) dhe tejkalonin (ēdo normė njerėzore).  

113. Ata (ithtarėt e librit) nuk janė tė njejtė. Nga ithtarėt e librit ka qė janė nė rrugė tė drejtė, gjatė natės lexojnė ajetet e All-llahut duke u lutur.  

114. I besojnė All-llahut dhe sė ditės, kėshllojnė pėr tė mirė dhe largojnė nga tė dobishme, edhe ata janė prej tė mirėve.  

115. E ēfarėdo tė mire qė bėjnė, ajo nuk u mohohet. All-llahu i di shumė mirė tė devotshmit.  

116. S’ka dyshim se atyre qė nuk besuan, nuk do t’u bėjnė dobi ndaj (dėnimit tė) All-llahut as pasuria e as fėmijėt e tyre. Ata janė banues tė zjarrit dhe aty janė pėrgjithmonė.  

117. Shembulli i asaj qė ata e japin nė kėtė jetė (pėr t’u lavdėruar e pėr e pėrmendur) ėshtė si i njė erė me breshėr qė godet dhe shkatėrron tė mbjellat e njė populli qė e ka lėshuar rrugėn nė dėm tė vetes. All-llahu nuk u bėri zullum atyre, por ata ishin qė i benė tė padrejtė vetes sė vet.  

118. O ju qė besuat, mos i zini pėr miq tė ngushtė tė tjerėt jashtė mesit tuaj, ata nuk pushojnė sė bepruari nė dėm tuajin, u dėshirojnė ēka u mundon juve. Urrejta kundėr jush duket nga gojėt e tyre, por ajo qė fshehin nė tyre, ėshtė edhe mė e madhe. Ne pra, u kemi sqaruar faktet nėse ju i kuptoni.  

119. Ja, ju (muslimanė) jeni qė i doni ata, e ata nuk u duanjuve. Madje ju i besoni librat nė tėrėsi (tė gjitha shpalljet), e kur u takojnė thonė:”Ne kemi besuar!” e kur veēohen,ata mllefi kundėr grisin majet e gishtrinjve. Thuaju: “Vdisni me atė mllef tuajin!” All-llahu i di shumė mirė se ēka mbajnė (tė fshehtat) zemrat e tyre.  

120. Nėse ju pėrjetoni ndonjė tė mirė, ata i dėshpron ajo, e nėse u godet ndonjė e keqe, ata gėzohen pėr atė. Po, nė qoftė se ju bėhi tė durueshėm dhe ruheni (mėkateve), dinakėria e tyre nuk do tė t’u dėmtojė aspak. Ështė e sigurt se All-llahu e ka nė dorė atė qė punojnė ata.  

121. Pėrkujto (O i dėrguar) kur dole nga familja jote qė t’ua pėrcaktosh besimtarėve vendet pėr luftė, e All-llahut ėshtė qė dėgjon (fjalėt) dhe qė kupton (qėllimet).  

122. Kur dy grupe prej jush gati u treguan tė dobėta, po All-llahu ishte qė u ndihmoi atyre (qė tė mos largoheshin), andaj besimtarėt le t’i mbėshteten vetėm All-llahut.  

123. All-llahu u ndihmoi juve nė Bedr kur ju ishit pak nė numėr, e pėr tė qenė mirėnjohės, keni frikė nga Zoti.  

124. Kur ti u thoshe besimtarėve: “A nuk ėshtė mjaft pėr ju qė Zoti juaj t’ju vazhdojė ndihmėn me tre mijė engjėjt e zbritur?” 

125. Po, nėse jeni tė qėndrushėm e tė matur, e ata (armiqtė) t’ju vinė tash nė kėtė momoent, Zoti juaj ua vazhdon juve ndihmėn me pesė mijė engjėjve tė ushtruar (pėr luftė) ose tė shėnuar.  

126. E atė(ndihmė) All-llahu nuk e bėripėr tjetėr por vetėm pėr t’ju gėzuar dhe me tė tė qetėsojė zemrat tuaja, pėrndrushe ndihma vjen vetėm prej All-llahut, ngadhėnjyesit, tė urtit.  

127. (u ndihmoi) Qė ta kėpusė njė grup nga ata qė nuk besuan (duke i mbytur a zėnė rovėr), ose pėr t’i demoralizuar dhe ashtu tė kthehen tė dėshpruar.  

128. Ty nuk tė takon asgjė rreth ēėshtjes se a do t’u pranojė Ai pendimin apo do t’i dėnojė ata,nė tė vėrtetė ata janė zullumqarė.  

129. Vetėm e All-llahut ėshtė gjithē’ka nė qiej e nė tokė, Ai i fal atij qė do dhe Ai dėnon atė qė do. All-llahu ėshtė mėkatfalės, mėshirues.  

130. O ju tė clėt besuat, mos e hani kamaatėn qė po e shumė fishoni dhe kini frikė (dėnimin e) All-llahut ashtu qė tė gjeni shpėtim.  

131. Dhe ruajuni zjarrit qė ėshtė pėrgaditur pėr pabesimtarėt.  

132. E bindjuni All-llahut dhe tė dėrguarit, ashtu qėtė mėshiroheni.  

133. Dhe ngutuni (me punė qė meritoni) nė falje mėkatesh nga Zoti juaj dhe pėr nė njė Xhennet, gjerėsia e tė cilit ėshtė si gjerėsia e qiejve dhe e tokės, i pėrgatitur pėr tė devotshmit.  

134. Tė cilėt japin kur janė shlirė edhe kur janė nė vėshtirėsi dhe qė e frenojnė mllefin, qė u falin (keqen) njerėzve, e All-llahu i do bamirėsit.  

135. Edhe ata tė clėt kur bėjnė ndonjė (mėkat) tė shėmtuar ose i bėjnė zullum vetės sė tyre, e pėrmendin All-llahun dhe kėrkojnė falje pėr mėkatet e tyre - e kushi i falė mėkatet pėrveē All-llahut? - dhe qė duke ditur, nuk vazhdojnė nė ata qė kanė punuar (nė tė keqen).  

136. Shpėrblimii tė tillėve ėshtė falja nga Zoti i tyre dhe Xhennetet nėpėr tė cilėt rrjedhin lumenj e aty do rrijnė pėrgjithmonė. a i mirė ėshtė shpėrblimi i atyre qė punojnė.  

137. Pėrpara jush kanė kaluar ppopujt ndaj tė cilėve janė zbatuar ligjet, ndaj, udhtoni nėpėr tokė dhe shikoni si qe pėrfundimi i atyre qė pėrgenjeshtruan.  

138. Ky (Kur’ani) ėshtė sqarim pėr njerėzit, ėshtė dhėzim dhe kėshillė pėr tė devotshmit.  

139. E mos u dobėsoni (fizikisht0 dhe mos u dėshproni (shpirtėrisht) derisa ju jeni mė tė lartit, po qe se jeni besimtarė tė sinqert.  

140. Nė qoftė se juve u preku ēka u dhemb (nė Uhud). edhe atė popull (armikun) e pat prekur dhembje si kjo e juaja (nė Bedr. Ne, kėto ditė i ndrrojmė (u japim nė pėrdorim) mes njerėzve pėr t’u ditur te All-llahu ata qė besuan dhe pėr t’i zgjedhur disa prej jush pėr dėshmorė (ose dėshmues). All-llahu nuk i do zullumqarėt.  

141. Dhe qė All-llahu t’i pastrojė besimtarėt, ndėrsa gradualisht t’i shkatėrrojė mosbesimtarėt.  

142. A mos menduat ju se do tė hyni nė Xhennet e All-llahu pa i ditur (pa u vėrtetua nė praktikėse prej jush kanė luftuar, dhe pa u ditur cilėt prej jush ishin tė durueshėm.  

143. Ju ishit ata qė dėshironit vdekjen para se tė ballafaqoheshit me te. Ja pra, atė e patė dhe e shikuat me sytė tuaj.  

144. Muhammedi nuk ėshtė tjetėr vetėm se i dėrguar. Edhe pėrpara tij pati tė dėrguar (qė vdiqėn ose u vranė). E nėse ai vdes ose mbytet, a do tė ktheheshit ju prapa (nga feja ose lufta)?E kushdo qė kthehet prapa, ai nuk i bėn dėm All-llahut aspak, kurse All-llahu Ne do t’i shpėrblejė mirėnjohėsit.  

145. Askuh nuk vdes pa vullnetin dhe lejen e All-llahut. Ai ėshtė shėnim i afatit tė caktuar. E kush e dėshiron shpėrblimin e kėsaj bote, Ne atij ia japim, e kush e dėshiron shpėrblimin e botes tjetėr, edhe atij do t’ia japim atė, kurse mirėnjohėsit Ne do t’i shpėrblejmė.  

146. E sa pejgamberė pati qėsė bashku me tė luftuan turma tė mėdha besimtarėsh dhe pėr atė qė i goditi nė rrugėn e All-llahut, ata nuk u dobėsuan dhe nuk u pėrulėn. All-llahu i do durimtarėt.  

147. Fjala e tyre nuk ishte jetėr pos vetėm: “Zoti ynė, na i falė mėkatet tona dhe lėshimet nė punėt tna dhe na forco nė vendet tona (nė luftė), nduhmona kundėr popullit jobesimtar!” 

148. Ndaj All-llahuua u dha atyre shpėrblimin e kėsaj bote dhe shpėrbllimin mė tė mirė tė botės tjetėr; All-llahu i do punė mirėt.  

149. O besimtarė, nėse u nėnshtroheni jobesimtarėve, ata ju kthejnė prapa aty ku ishit (nė kufėr) dhe atherė do tė jeni tė humbur.  

150. Sepse vetėm All-llahu ėshtė ndihmėtar i juaji dhe Ai ėshtė mė imiri ndihmės.  

151. Ne do tė mbjellim frikėn nė zemrat e atyre qė nuk besuan sepse ata All-llahut i trillojnė e imveshin zota tė tjerė, duke mos pasur pėr tė kurrėfar fakti, ndaj vendbanimi i tyre do tė jetė xhehnemi. Sa i shėmtuar ėshtė vendi i mizorėve.  

152. All-llahu pėrmbushi premtimin e vet ndaj jush, ngase me vullnetin e Tij i korrėt ata (me shpata) deri kur u dobėsuat dhe u pėrēatė ndėrmjet vete, nė ēėshtjen e vendit (qė u pat caktuar Pejgamberi) dhe pasi vrejtėt atė qė e dėshironit (prenė e luftės ), e atėherė kundėrshtuat (urdhėrin e Pejgamberit). Pati prej jush qė e deshėn kėtė jetė (ata qė u ngutėn pas presė) e pati prej jush qė e deshtėn botėn tjetėr. Pastaj, pėr t’ju sprovur u zmbrapi juve nga ata. Po All-llahu u fali juve; All-llahu ėshtė dhurues i madh ndaj besimtarėve.  

153. Dhe kur largoheshit e nuk pėrfillshit as njėri-tjetrin, ndėrsa i dėrguari ju thėrriste mbrapa. Atėherė u goditi me dėshprim pėr dėshprim (qė i shkaktuat Pejgamberit), ashtu qė mos pikėlloheni pėr atė qė u shpėtoi (preja e luftės) e as pėr atė qė u goditi. All-llahu ėshtė i njohur hollėsisht me atė qė veproni.  

154. Mandej, pas asaj tronditjeje tėrėndė, Ai u lėshoi sa pėr qetėsim, njė kotje (gjumi tė lehtė) qė i kaploi njė grup prej jush, kurse njė grup i kishte preokupuar vetėm ēėshtja e vetvetes. Ata formuan bindje tė padrejtė ndaaaaj All-llahut, bindje injorante, e thonin: “ Ne nuk kemi nė dorė asgjė nga kjo ēėshtje!” Thuaj: “E tėrė ēėshtja ėshtė vetėm nė duar tė All-llahut!” Ata fshehin nė vetvete atė qė uty nuk ta shprehin. Thonin : “Sikur ne tė kishim diēka nė dorė nė kėtė ēėshtje, ne nuk do tė mbyteshim kėtu!” Thuaj: “Edhe sikur tė ishit nė shtėpitė tuaja, atyre qė ėshtė caktuar mbytja (vdekja), do tė dilnin nė vendin e flijimit tė tyre!” Nė mėnyrė qė All-llahu tė provojė atė qė ėshtė nė zemrat e tuaja (sinqeritetin, ose hipokrizinė) dhe qė tė pastrojė atė qė ėshtė nė zemrat tuaja. All-llahu i di shumė mirėtė fshehtat nė zemrat.  

155. Vėrtet, ata qė u zbrapsėn prej jush ditėn e ndeshjes sė dy grupeve (besimtarė dhe idhujtarė nė Uhud), ata vetė djalli i shtyri tė rrėshqasin me disa punė tė tyre qė i bėnė, po All-llahu ua fali atyre gabimin; All-llahu ėshtė mėkatfalės dhe i butė.  

156. O besimtarė, mos u bėni si ata qė nuk besuan dhe, pėr vllezėrit e tyre qė kishin dalė nė udhėtim (tregtie e gjallėrimi) ose qė kishin shkuar nė luftė thonin: “ Sikur tė kishin ndejtur pranė nesh (e tė mos dilnin), atė (bindje), All-llahu ua bėri njė dėshprim nė zemrat etyre. Pse All-llahu ė ėshtė Ai qė jep jetė dhe jep vdekje dhe All-llahu sheh atė qė ju punoni.  

157. E sikur tė ishit mbytur nė rrugėn e All-llahut, ose t’u kikshte zėnė vdekja, do tė gėzonit falje e mėshirė prej All-llahut qė ėshtė shumė mė e dobishme se ajo ēka ata grumbullojnė.  

158. Ti ishe ibutė ndaj atyre, ngase All-llahu tė dhuroi mėshirė, e sikur tė ishe i vrazhdė e zemėrfortė, ata do shkapėrderdheshin prej teje, andaj ti falju atyre dhe kėrko ndjesė pėr ta, e konsultohu me ta nė tė gjitha ēėshtjet, e kur tė vendosėsh, atherė mbėshtetu nė Allhun, se All-llahu ido ata qė mbėshteten.  

160. Nėse All-llahu dėshiron t’ju ndihmojė, s’ka kush qė mund t’ju mposhtė, e nėse Ai iu lė pa ndihmė, atherė kush ėshtė ai pas Tij, qė dot’jundihmojė? Pra vetėm All-llahut le t’i mbėshteten besimtarėt.  

161. Asnjė pejgamberi nuk i takoi tė bėjė hile dhe kush bėn hile (nė ndarjen e plaēkės sė luftės), ai nė ditėn e kijametit vjen i ngarkuar me atė qė ka bėrė, pastaj secilit njeri i jepet ajo qė e ka fituar, duke mos iu bėrė e padrejtė.  

162. A ėshtė i njejtė ai qėiu bind All-llahut dhe kėrkoi kėnaqėsinė e Tij, si ai qė tėrhoqi kundėr vetes hidhėrim tė madh nga All-llahu dhe e ardhmja e tij ėshtė Xhehennemi, qė ėshtė pėrfundim shumė i keq? 

163. Ata kanė dallim te All-llahu, e All-llahu she shumė mirė ata qė veprojnė.  

164. Ështė e vėrtetė se All-llahu u dha dhurataė tė madhe besimtarėve, kur ndėr ta nga mesi ityre dėrgoi tė dėrguarqė atyre t’u lexojė shpalljen e Tij, t’i pastrojė ata, t’ua mėsojė Kur’anin dhe sheriatin, edhepse, mė parė ata ishin krejtėsisht tė humbur.  

165. E kur juve u goditi njė dėshtim (nė Uhud) e qė ju ia patėt dhėnėatė dyfish (armikut nė bedėr), thatė: “Prej nga kjo?” thuaj: “Ajo ėshtė nga vetė ju!” S’ka dyshim se All-llahu ėshtė i plotėfuqishėm pėr ēdo send.  

166. Ajo qė ju goditi juve ditėn eballafaqimit tė dy grupeve (besimtarė dhe idhujtarė), ishte me lejen e All-llahut, pėr t’u dalluar besimtarėt e sinqert.  

167. Dhe, pėr t’u ditur ata qė ishin hipokritė. E atyre u ėshtė thėnė: “Ejani e luftoni nė rrugėn e All-llahut ose mbroni vetėn!” E ata thanė: “Sikur tė dinim se do tė luftohej, ne do tė vinim pas jush!” Nė atė moment ata ishin mė afėr mosbesimit se besimit. Flisnin me gojėt e tyre atė qė uk e kishin nė zemrat e tyre, po All-llahu edi mirė pėr atė qė fshehin.  

168. Dhe ata qė nuk luftuan dhe atyre tė vetėve u thanė: “ Sikur tė na dėgjon neve (e tė ktheheshin siē u kthyem ne ), nuk do tė mbyteshim!” thuaju: “Largoie pra vdekjen prej vetes suaj, nėse jeni tė sigurt ēka thoni?” 

169. Kurrsesi tė mos mendoni se janė tė vdekur ata qė ranė dėshmorė nė rrugėn e All-llahut. P ėrkundrazi, ata janė tė gjallė duke u ushqyer te Zoti ityre.  

170. Janė tė gėzuar me atė qė u dha All-llahu nga tė mirat e Tij, dhe atyre qė kanė mbetur ende pa i bashkuar rradhėve tė tyre, u marrin myzhde se pėr ta nuk ka as frikė dhe as qė kanė pse tė brengosen.  

171. Ata janė tė gėzuar me begati e dhurata qė ua dha All-llahu, e s’ka dyshim se All-llahu nuk ua humb shpėrblimin besimtėrėve.  

172. Tė cilėt edhe pasi i goditi plaga iu pėrgjegjėn All-llahut dhe tė dėrgurit. E pėr ata prej tyre qė bėnė, mirė dhe u rujtėn, ėshtė njė shpėrblimi madh.  

173. E atyre (shokėve tė pejgamberit) qė dikush u tha : “Populli (idhujtaėt( ėshtė tubuar t’ju sulmoja, pra kini friė!” Ajo, vetėm u a shtoi edhe mė shumė besimin e thanė e thanė: “Neve na mjafton qė kemi All-llahu, Ai ėshtė mbrojtėsi mė i mirė!”.  

174. Dhe atė pa i gjetur kurrfarė e keqe fituan begati e mirėsi tė mėdha nga Allhu dhe e arritėn kėnaqsinė e Tij All-llahu ėshtė dhurues i madh.  

175. P atė (propagndė) e bėri vetėm shejtani qė dėshironte me miqtė e vet (idhujtarėt), t’ju friksojė, poju mos u frikėsoni prej tyre, frikėsomėnu Mua, nėse jeni besimtar.  

176. E ty tė mos tė brengosin ata qė pėrpiėen pėr mosbesim, ata kurrsesi nuk mund tė dėmtojnė asgjė All-llahun. All-llahu me urtėsinė e vet dėshiron qė atyre tė mos u takojė kurrfarė e mire nė botėn tjetėr dhe ata kanė njė dėnim tė madh.  

177. Ata qė nė vend tė besimit pranuan kufrin, nuk i bėjnė asgjė dėm All-llahut, ata ipret njė dėnim i idhėt.  

178. Tė mosmendojnė ata qė nuk besuan se afatin qė u dhamė Ne atyre tė jetojnė, ėshtė nė dobi tė tyre. Ne i lamė tė jetojnė vetėm qė shtojnė edhe mė shumė mėkate, se ata ipret njė dėnmim nėnēmues 

179. All-llahu nuk ju zblon juve tė fshehtat (e tė dini se ē’mbajnė nė zemrėt e tyre). Por All-llahu ėshtė Ai qė nga tė dėrguarit e vet zgjedh atė qė do (e i zbulon ndonjė tė fsehtė). Prandaj, bsoni All-llahut dhe tė dėrguarit tė Tij, e nė i besofshit dhe nėse ruheni, atėherė ju keni njė shpėrblim tė madh.  

180. Ata, tė cilėt bėjnė koprrraci me atė nga tė mirat e veta u dha All-llahu, tė mos mendojnė kurrsesi se ajo ėshtė nė dobi tė tyre. Jo, ajo ėshtė nė dėm tė tyre. Ajo e mirė me ēka bėnė koprraci, nė ditėn e kijametit do t’u mbėshtillet nė qafėn e tyre. All-llahut i mbesin trashėgim qiejt dhe toka, All-llahu ėshtė i njohur mirė mė atė qė veproni.  

181. All-llahu ka dėgjuar fjalėn e tyre qė thanė: “ All-llahu ėshtė i varfėr e ne jemi tė pasur!” Ne do tė shėnjojmė atė qė thanė ata dhe qė i mbytėn pejgamberėt pa kurrfarė faji, e do t’ju themi: “Vuane mundimin e djegjies sė zjarrit.  

182. Kjo ėshtė meritė e duarve tuaja, se All-llahu nuk zullumqarė ndaj robėve.  

183. Ata janė qė thanė: “All-llahu na ka porositur qė tė besojmė asgjė tė dėrguar derisa ai tė na sjellė njė kurban qė do ta ngrėnė zjarri. Thuaju: “Para meje juve u erdhėn tė dėrguar me argumente dhe me atė qė e thatė, e pėrse i mbytet ata, nėse thoni tė vėrtetėn?” 

184. Po nėse ata ty tė pėrgėnjeshtrojnė, janė pėrgėnjeshtruar edhe para teje tė dėrguar qė u erdhėn me argumente tė prera, me shkrime qiellore dhe me libėr tė nditshėm.  

185. Secili njeri do tė shijojė vdekjen, e shpėrblimet tuaja u plotėsohen diten e kijametit, e kush shmanget zjarrit e futet nė Xhennet, ai ka arritur shpėtim, e jeta e kėsaj bote nuk ėshtė tjetėr pos njė pėrjetim mashtrues.  

186. Ju patjetėr do tė sprovoheni si nė pasurinė tuaj, si nė vetėn tuaj, madje do tė dėgjoni ofendime tė shumta prej atyre qė u ėshtė libri para jush, e edhe prej idhujtarėve, po nė qoftė se duroni dhe ruheni, ajo ėshtė gjėja mė vendimtare.  

187. Dhe kur All-llahu mori zotimin nga ata qė i pat dhėnė libri: qė githqysh t’ua publikoni atė njerėzve, e tė mos e fshehni, por ata e lanė pas dore atė pėr pak send tė kėsaj jete; pra, bėnė punė tė keqe.  

188. Mos mendo se janė tė shpėtuar ata qė gėzohen pėr atė qė bėnė (e fshehen ēėshtjen tėnde) dhe dėshirojnė tė jenė tė lavdėruar pėr atė qė nuk e punuan mos llogarit shpėtimpėr ta (nu e thanė tė vėrtetėn), ata kanė njėė dėnim tė dhėmbshėm.  

189. Vetėm All-llahut i takon sundimi i qiejve e i tokės dhe All-llahu ėshtė i gjithfuqishėm pėr ēdo send.  

190. Nė krijimin e qiejve e tė tokėr, nė ndyshimin e natės dhe tė ditės, ka argumente tė qarta pėr ata qė kanė arsye dhe intelekt.  

191. Pėr ata qė All-llahun e pėrmendin me pėrkujtim kur janė nė kėmbė, kur janė ulur, kur janė tė shtrirė dhe thellohen nė mendimie rreth krijimit tė qiejve e tė tokės (duke thėnė)::Zoti ynė, kėtė nuk e krijove kot, i lartėsuar qofsh, ruanaprej dėnimit tė zjarrit! 

192. Zoti ynė, atė ti e fute nė zjarr, atė e ke poshtėruar; oėr mizorėt nuk ka ndihėtarė! 

193. Zoti ynė, ne dėgjuam njė thirrės qė ftonte pėr besim(e qė thoshte):Tė besoni Zotin tuaj! E ne besuam! Zoti ynė, na i falė mėkatet tona, na i mbulo tė metat dhe pas vdekjes na bashko me tė mirėt!  

194. Zoti ynė, jepna atė qė nėpėrmjet tė dėrgurėve Tu, na e premtove dhe nė ditėn e kijametit mos na turpėro; vėrtet Ti je Ai qė nuk e shkel premtimin!”  

195. Zoti i tyre iu pėrgjegj lutjes sė tyre (e tha): Unė nuk ia humb mundin asnjėrit prej jush, mashkull qoftė apo femėr. Ju jeni njėri nga tjetri por ata qė u dėbuan prej shtėoive tė tyre dhe emigruan, u munduan vetėm pse ishin nė rrrugėn Time, lftuan dhe u vranė, atyre patjetėrdo t;ua shlyej mėkatet e tyre dhe do t’i veje nė Xhennete nė tė cilėt burojnė lumenj. Ai ėshtė shpėrblim nga ana e All-llahut, se mė i miri i shpėrblimeve ėshtė te All-llahu.  

196. Tė mos mashtrojė bredhja nėpėr qytete e atyre qė nuk besuan.  

197. Ajo ėshtė njė kėnaqėsi e pakėt, e pastaj vendi i tyre ėshtė Xhehennemi qė ėshtė vend mjerimi.  

198. Por ata qė ia patėn frikėn Zotit tė tyre, ata i kanė Xhennetet nėpėr tė cilat rrjedhin lumenj dhe aty janė pėrgjithmonė. Ajo ėshtė pritje nga ana e All-llahut, e pėr tė mirėt mė e dobishmja ėshtė ajo qė ėshtė te All-llahu.  

199. Po edhe nga ithtarėt e librit ka qė besojnė All-llahun, e besojnė atė qė u ėshtė shpallur juve, e besojnė atė qė ėshtė shpallur atyre, janė tė bindur ndaj All-llahut nė shpallje nuk i shesin pėr pak sendtė kėsaj jete. Tė tillėt kanė shpėrblimin e vet te Zoti i tyre, e All-llahu ėshtė qė llogarinė e bėn shpejt.  

200. O ju besimtarė, bėni durim, bėhuni tė qėndrueshėm kundėr armikut, rrini tė pėrgaditur dhe, qė tė shpėtoni, ruajuni dėnimit tė All-llahut.  

 

4.Suretu Nisa  

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. O ju njerėz! Kinie frikė Zotin tuaj qė ju ka krijuar prej njė veteje (njeriu) dhe nga ajo krijoi palėn (shoqėn) e saj, e prej atyre dyve u shtuan burrra shumė e gra. Dhe kinie frikė All-llahun qė me emrin e Tij pėrbetoheni, ruajeni farefisin (akraballėkun), se All-llahu ėshtė mbikėqyrės mbi ju.  

2. Bonjakėve (jetimėve) jepini kur tė rriten pasurinė e tyre, dhe mos e ndėrroni tė pastėrtin (mallin tuaj qė e keni halall) me tė ndytin (me haramin) edhe mos ehani pasurinė e tyre (tė pėrzier) me asurinė tuaj, pse ky ėshtė mėkat i madh.  

3. Nė qoftė se frikoheni se nuk do tė jeni tė drejtė ndaj bonjakeve, atėherė martohuni me ato gra qė ju pėlqejnė; me dy, me tri e me katra. E nėse i frikoheni padrejtėsisė (ndaj tyre), atėherė vetėm me njė, ose (martohuni) me ato qė i keni nėn pushtetin tuaj (robėreshat). Ky (pėrkufizim) ėshtė mė afėr qė tė mos gaboni.  

4. Grave jepnu dhuratėn e kurėzimit sė tyre (niqahin) mė tė mirė, e nė qoftė se ato nga vullneti i vetju falin diēka nga ajo, atėherė hane atė hallall tė mirė.  

5. Mendjelehtėsve (tė papjekurve) mos u jepni pasurinė tuaj qė All-llahu e bėri pėr ju mekamje, e ata ushqeni nga ajo, veshni dhe u thoni fjalė tė mira.  

6. Provoni bonjakėt derisa tė bėhen pėr martesė,e nėse vėreni te ta pjekuri, atherė drzonju atyre pasurinė e tyre. Mos e hani atė duke shkapėrderdhur dhe duke u ngutur para setė rrite ata. Kush ėshtė i pasur le tė ruhet (shfytėzimit tė pasurisė tė jetimėve), e kush ėshtė ivarfėr, le tė hajė me maturi. E kur t’ju dorėzoni atyre pasurinė e vet, dėshmoni atė (qė ju dorėzoni). Mjafton qė All-llahu ėshtė llogaritės.  

7. Meshkujve ju takon pjesė nga pasuria qė e lėnė prindėrit e tė afėrmit (pas vdekjes), edhe femrave ju takon pjesė nga ajo qė lėnė prindėrit e tė afėrmit, le tė jetė pak ose shumė ajo qė lėnė, ju takon pjesė e coaktuar (nga Zoti).  

8. Kur tė prezentojnė (nė pjestimin e pasurisė qė ka lėnė i vdekuri) tė afėrmė, bonjak dhe varfnjak (qė nuk janė pjestarė nė trashigim), jepnu nga ajo (pasuri e lėnė) dhe atyre thuanu fjalė tė mira.  

9. Le tė frikėsohen ata (nė prag tė vdekjes) sikur tė linin pas vete pasardhės tė paaftė pėr tė cilėt kanė dro (si do tė jetė gjendja e tyre) le t’i ruhen allahut (dėnimit tė Tij) dhe le t’ju thonė (jetimėve) fjalė prindore.  

10. Ata qė e hanė pa tė drejtė pasurinė e jetimėve, nė tė vėrtetė ata hanė atė qė mbush barkun e tyre zjarr dhe do tė futen nė zjarrin e Xhehennemit.  

11. All-llahu ju urdhėron pėr (ēėshten e trashigimit) fėmijėt tuaj:pėr mashkullin hise sa pėr dy femra; nėse janė (trashėgimtare) vetėm femra, dy e mė shumė, atyre ju takojnė dy tė tretat e pasurisė qė trashėgohet; nėse ėshtė njė femėr, asaj i takon gjysma; pėr prindėrit, pėr seilinnga ata, lu takon e gjashta nga ajo qė ka lėnė (i vdekuri) nėse ka fėmijė; e nėoftėse (i vdekuri) nuk ka fėmijė e atė e trashėgojnė (vetėm) prindėrit, atėherė nėnės sė tij i takon njė e treta; nė qoftė se ai (i vdekuri) ka vėllezėr, nėnės sė tij itakon vetėm njė e gjashta, (kjo e drejtė nė trashėgim bėhet) pasi tė kryhet (vasijjeti) qė ka lėnė dhe pasi tė lahet borgji; ju nuk dini se kush ėshtė mė afėr dobisė suaj. (Ky pėrcaktim ėshtė) Urdhėr nga All-llahu. Vėrtet All-llahu ėshtė mė i Dijshmi, mė i Urti.  

12. Juve ju takon gjysma e asaj (pasurie) qė e lėnė gratė e tuaja, nėse ato nuk kanė fėmijė, por nėse ato kanė fėmijė,juve ju takon njė e katėrta nga ajo qė lėnė ato, pasi tė kryhet testamenti i tyre dhe pasi tė lahet borgji. Atyre (grave) ju takon njė e katėrta nga ajo qė lini ju, nėse nuk kini fėmijė, por nėse keni fėmijė, atyre ju takon njė e teta nga ajo qė leni pas kryrjes sė testamentit qėkeni pėrcaktuar ose borxhit. Nė qoftė se (i vdekuri) ėshtė mashkull ose femėr, e trashėgohet nga ndnjė ilargėt (pse s’ka as prindėr as fėmijė) po ka hjė vėlla ose njė motėr (nga nėna), atėherė secilit prej tyre u takon njė e gjashta, e nė qoftėse sejanė mė shumė (se njė vėlla ose se nj motėr) ata janė pjesmarrės tė barabartė nė tė tretėn (e tėrė pasurisė), pas testamentit tė porositur ose borxhit, e duke mos dėmtuar (trashėguesit). Ky pėrcaktim ėshtė porositur prej All-llahu. All-llahu ėshtė i gjithėdijshmi, jo ingutshėm.  

13. kėto janė (dispozita) tė caktuara prej All-llahut (urdhėrave) dhe tė dėrguarit tė tij, atė e dėrgon nė Xhennete nėn tė cilin burojnė lumenj. Aty do tė jenė pėrgjithmonė. E ky ėshtė shpėtim i madh.  

14. Kush e kundėrshton All-llahu dhe tė dėrguarin e Tij, dhe i shkel dispozitat e Tij, atė e shtie nė zjarr tė pėrjetėshėm. E pėr tė ėshtė njė dėnim i rėndė.  

15. Ato nga gratė tuaja qė bėjnė imoralitet (zina), kėrkoni qė kundėr tyre tė dėshmojnė katėr vetė prej jush (burra); nėse vėrtetohet mė dėshmitarė (imoraliteti), mbyllni ato nė shtėpia derisa t’i marrė vdekja ose derisa All-llahu tė pėrcaktojė ndonjė rrugė pėr to.  

16. Ataa tė dy prej jush qė bėjnė atė (imoralitet-zina), ndėshkoni; e nė qoftė se ata pendohen dhe pėrmirėsohen, atėherė hiqni dorė prej tyre, pse All-llahu pranon fort pendimin dhe mėshiron shumė.  

17. Pendim i pranueshėm te All-llahu ėshtė vetėm ai i atyre qė r bėjnė tė keqen me mosdije shpejt pendohen; tė tillėve All-llahu ju pranon pendimin, se All-llahu ėshtė mė i dijshmi, mė i urti.  

18. Nuk ėshtė pendim (i pranueshėm) i atyre qė vazhdimisht bėjnė punė tė kėqia dhe vetėm atėherė kur t’i vjen vdekja ndonjėrit prej tyre, tė thotė: “Unė tash u pendova!” e as i atyre qė vdesin duke qenė jobesimtarė. Ndaj tyre kemi pėrėnim tė ashpėr.  

19. O ju qė besuat, nuk ėshtė lejuar pėr ju tė trashėgoni gratė (e tė vdekurve) nė mėnyrė tė dhunshme, e as t’i shtėngoni pėr t’u marrė diēka nga ajo qė ju keni dhėnė atyre, pėrveē nėse ato bėjnė ndonjė imoralitet tė hapur. ēoni jetė tė mirė me to. Nėse urreni ato, bėni durim qė All-llahu tė japė shumė tė mira nė njė send qė ju e urreni.  

20. Nė qoftė se dėshironi tė ndėrroni (ta merrni) njė grua nė vend tė njė gruaje (tė lėshuares) i keni pas dhėnė shumė tė madhe, mos merrni prej saj snjė send. A do tė merrni atė pa tė drejtė e nė mėnyrė mizore? 

21. Dhe si mund tė merrni atė kur njėri-tjetri iu keni bashkuar (nė njė shtrat) dhe kur ato kanė marrė prej jush njė besė tė fortė? 

22. Mos u martoni me ato gra me tė cilat qenė tė martuar prindėrit tuaj, me pėrjashtim tė asaj qė ka kaluar (para islamizmit) pse ajo ishte turpėsi, pėrbuzje e traditė e shėmtuar.  

23. U janė ndaluar juve (tė martoheni me): nėnat tuaja, bijat tuaja, motrat tuaja, hallat tuaja, tezet tuaja, bijat tuaja, bijat e motės, nėnat tuaja qė ju kanė dhėnė gji, motrat nga gjiri, nėnėat e grave tuaja (vjehrrat) dhe vajzat qė janė nėn kujdesin tuaj e tė lindura (prej tjeėr babai) nga gratė tuaja me tė cilat patėt kontakt, e nėse nuk ken pasur kontakt me to (me gratė), atėherė s’ka pengesė (tė martoheni me ato vajza), dhe (janė tė ndaluara) gratė e bijve tuaj qė janė tė lindjes suaj (jo tė bijėve tė afoptuar), dhe tė bashkoni (pėrnjeherė nė njė niqah) dy motra, pėrpos asaj qė ka kaluar. Vėrtetė, All-llahu falė shumė, ėshtė mėshirues i madh.  

 

Part 5

 

24. (Nuk u lejohet tė martoheni) Edhe me gra tė martuara (qė kanė burrat e nuk janė tė lėshuara), pėrveē atyre qė i keni futur nė pushtetin tuaj (robėreshat e lufrtės). (Ky ėshtė) obligim mbi ju nga All-llahu. U janė lejuar, pos kėtyre (qė u pėrmendėn), tė tjerat qė t’i merrni me pasurinė tuaj (me niqah) duke pasur pėr qėllim bashkėshorėsi e jo prostitucion (kurvėni). Epėr atė qė pėrjetuat ju nga ato (gratė me tė cilat patėt kurorė), jepnu shpėrblimin e tyre tė caktuar se ėshtė obligim. E nuk ka pengesė pėr ju, pas pėrcaktimit (te niqahut), nė atė qė ju pėlqeni mes vete. All-llahu ėshtė i gjithėdijshėm, i urti.  

25. Dhe kush nuk ka prej jush mundėsi materiale qė tė martohet me femra tė lira besimtare, le tė martohet me ato besimtare tuaja qė i keni nėn pushtetin tuaj (robėreshat). All-llahu di mė sė miri pėr besimin tuaj. Ju jeni nga njėri- tjetri (tė njė origjine0. Pra, martohuni me ato (robėresha) r me lejen e tė zotėrve tė tyre dhe jepnu kurorėn nė mėnyrė tė drejtė, (zgjidhni) tė ndershme e jo prostitute tė hapta e tė fshehta. E kur tė jenė tė martuara ato,nėse bėjnė ndonjė punė tė turpshme, ndėshkimi kundėr tyre ėshtė sa gjysma e atij tė grave tė lira (jo robėresha). Kjo (martesė me robėresha) ėshtė e lejuar pėr ata qė i frikėsohen imoralitetit, por tė jeni tė durueshėm, ėshtė mė mirė pėr ju. All-llahu ėshtė mirrėdashės, mėshirėplotė.  

26. All-llahu dėshiron t’ju sqarojė ēėshtjet et’ju drejtojė nė rrugėn e atyre qė ishin para jush (pejgamberėt) dhe t’ju pranojė pendimin. Alahu e di mė sė miri gjendjen e robėrve dhe ėshtė mė i urti.  

27. All-llahu dėshiron t’ju pranojė pendimin, e ata qė ndjekin dėshirat e epsheve, dėshirojnė qė ju tė shmangeninė tėrėsi (nga rruga e drejtė).  

28. All-llahu dėshiron t’ju lehtėsoj (dispozitat), e megjithatė njeriu ėshtė i paaftė (pėr t’ju pėrballuar epsheve).  

29. O ju qė besuat, mos e hani mallin e njėri-tjetrit nė mėnyrė tė palejuar, pėrpos tregtisė nė tė cilėn keni pajtueshmėri mes vee, dhe mos mbytni veten tuaj (duke mbytur njėri-tjetrin). Vėrtet, All-llahu ėshtė i mėshirueshėm pėr ju.  

30. Kush bėn kėtė (qė ndaloi Zoti) qėllimisht dhe tejkalon kufijtė, Ne do ta hudhim atė nė njė zjarr tė fortė. Dhe kjo ėshtė leht pėr All-llahun.  

31. Nėse lagoheni prej mėkateve tė mėdha, tė cilat u janė tė ndalueshme, Ne ju shlyejmė mėkatet e vogla dhe ju fusim nė njė vnd tė ndershėm.  

32. Mos lakmoni nė atė, qė All-llahu gradoi disa nga ju mbi disa tė tjerė. Burrave ju takon hise nga ajo qė fituan ata dhe grve gjithashtu ju takon hise bga ajo qė fituan ato. All-llahut kėrkoni nga tė mirat e Tij. All-llahu ėshtė i dijshėm pėr ēdo send.  

33. Ne u kemi caktuar pėr secilin trashėgimtarė, pjesėn e pasurisė qė e lėnė prindėrit ose tė afėrmit. E atyre qė ju keni premtuar, jepnu pjesėn ė tyre. All-llahu ėshtė dėshmues mbi ēdo send.  

34. Burrat janė pėrgjegjės pėr gratė, ngase All-llahu ka graduar disa mbi disa tė tjerėt dhe ngase ata kanė shpenzuar nga pasuria e tyre. Prandaj, me atė qė All-llahu i bėri tė ruajtura, gratė e mira janė respektuese, janė besnike ndaj tė fsheftės. E ato qė keni dro kryelartėsisė sė tyre, kėshilloni, madje largohuni nga shtrati (e mė nė fund), edhe rrahni (lahtė, nėse nuk ndikojnė kėshillat as largimi), e nėse ju respektojnė, atėherė mos u sillni keq ndaj tyre. All-llahu ėshtė mė i larti, mė i madhi.  

35. Nėse i frikėsohen pėrēarjes mes tyre (burrit e gruas), dėrgoni njė pari tė drejtė nga familja e tij dhe njė pari tė drejtė ngafamilja e saj. Nėse ata tė dy (ndėrmjetėsuesit) kanė pėr qėllim pajtimin, All-llahu ju mundėson afrimin mes tyre (burrit e gruas). All-llahu ėshtė i dijėshėm, ėshtė njohės i mirė.  

36. Adhurone All-llahun e mos i shoqėroni Atij asnjė send, sillnu mirė ndaj prindėrve, ndaj tė afėrmve, ndaj jetimėve, ndaj tė varfėrve, ndaj fqiut tė afėrt, ndaj fqiut tė largėt, ndaj shokut pranė vetes, ndaj udhėtarit tė largėt dhe ndaj robėrve. All-llahu nuk e do atė qė ėshtė kryelartė dhe atė qė lavdėrohet.  

37. Ata qė vetė janė koprracė dhe urdhėrojnė njerėzit pėr koprraci, dhe e fshehin atė qė ju ka dhėnė All-llahu nga mirėsitė e veta. Ne kemi pėrgatitur dėnim tė turpshėm pėr jobesimtarėt; 

38. Edhe ata qė e japin pasurinė e tyre pėr sy e faqe tė botės,e nuk e besojnė All-llahun as ditėn e mbramė. E ai qė e k shok djallin, ai pra ėshtė shok i shėmtuar.  

39. Dhe ēka do t’i gjente ata, po ta besonin All-llahun, ditėn e gjykimit dhe tė jepnin nga ajo qė i dhuroi All-llahu? Po All-llahu di mė sė miri pėr ta.  

40. S’ka dyshim se All-llahu nuk bėn pa drejtė as sa grimca, e nėse ajo vepėr ėshtėe mirė, Ai e shumėfishon atė dhe Vetė Ai i jep shpėrblim tė madh.  

41. Dhe si do tė jetė gjendja e atyre (qė nuk besuan), kur Ne do tė sjelli dėshmitarė pėr ēdo popull, e ty do tė sjellim dėshmitarė mbi ata (qė nuk besuan)? 

42. Atė ditė ata qė nuk besuan dhe kundėrshtuan tė dėrguarin, do tė dėshironin (tė varroseshin) tė rrafshohej mbi ta toka ngase nuk mund t’i fshehin All-llahut asgjė.  

43. O ju qė besuat, mos iu afroni namazit duke qenė tė dehur, deristė dini se ē’flitni, e as duke qenė xhuhubė (tė papastėr) derisaaa tė laheni, pėrpos kur jeni udhėtarė. Nėse jeni tė sėmurė, jeni nė ndonjė udhėtim, ose ndonjeri prej jush vjen nga ultėsira (nevojtorja), ose keni takuar gratė, e nuk gjeni ujė, atėherė mėsyne dheun dhe fėrkoni me duart (tejemmum). All-llahu shlyen e falė mėkatet.  

44. A nuk i vure re (Muhammed) ata qė iu pate dhėnė pjesė nga libri (paria fetare jehude) se si e vazhdojnė rrugėn e gabuar dhe dėshirompjnė qė e edhe ju tė humbni!? 

45. All-llahu di mėsė miri pėr armiqtė tuaj. Mjafton qė All-llahu ėshtė pėrkrahės i juaj dhe mjafton qė All-llahu ėshtė ndihėtarėr i juaji.  

46. Njė palė bga jehudite ėshtė qė ndryshojnė fjalėt (e Zotit) nga vendet e veta, e (kur i thėrret ti) ata thonė: “Degjuam (fjalėn tėnde) fhe kundėrshtuam (thirrjen tėnde), dhe thonė: “dėgjo mos dėgjofsh!” (dhe thonė): “Raina” (kėto i thonė) duke pėrdredhur gjuhėt e tyre dhe duke atakuar fenė. E sikur tė thoshin ata: “Dėgjuam, respektuam, dėgjo dhe vėshtrona”, do tė ishte mė e drejtė, por pėr shkak tė refuzimit tė tyre, All-llahu i mallkoi, prandaj besojnė vetėm pak (besim gjysmak).  

47. O ju qė u ėshtė dhėnė libri, besone atė qė e zbritėm (Kur’anin) e qė ėshtė vėrtetues i atij qė e keni (Tevratit), para se tė shlyjmė fytyra (t’ua fshijmė shqisat) dhe t’i rrotullojmė ose t’i mallkojmė ata si i mallkuam ata tė sė shtunės. Urdhėri i All-llahut ėshtė i kryer.  

48. S’ka dyshim se All-llahu nuk falė (mėkatin) t’i pėrshkruhet Atij shok (idhujtarinė), e pėrpos kėtij (mėkati) i falė kujt tė do. Kush pėrshkruan All-llahut shok, ai ka trilluar njė mėkat tė madh.  

49. A nuk ke kuptuar pėr ata qė vlerėsojnė vetveten? Jo, All-llahu vlerėson atė qė do dhe nuk bėn padrejtė asnjė fije.  

50. Shiko se si shpifin kundėr All-llahut! Mjafton kjo (shpifje) si mėkat i hapėt.  

51. A nuk u vure re atyre qė iy ėshtė dhėnė pjesė nga libri? Besojnė idhuj e djallėzi dhe pėr ata qė nuk besuan thonė: “Kėta janė nė rrugė tė drejtė, se ata qė besuan!” 

52. Ata janė qė All-llahu i mallkoi, e atė qė e mallkon All-llahu, pėr tė nuk ka ndihmėtarė.  

53. A mos kanė ata ndonjė pjesė tė pshtetit? Ata nuk do t’u jepnin njerėzve as sa grimca.  

54. A u kanė zili atyre njerėzve pėr atė qė All-llahu u fha nga mirėsitė e Tij? Ne u patėm dhėnė pasardhėsve tė Ibrahimit librin e sheriatin dhe u patėm dhėnė atyre pushtet tė madh.  

55. Po disa prej tyre i besuan atij (Muhammedit), e disa e refuzuan. Pėr ta mjafton zjarri i Xhennemit.  

56. Ështė e vėrtetė se ata qė mohuan argumentet Tona, do t’i hudim nė zjarr. Sa herė qė u digjen lėkurat e tyre, Ne ndėrrojmė lėkura tė tjera qė tė shijojnė dėnimin. All-llahu ėshtė i plotėfuqishėm, i drejtė.  

57. ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, Ne do t’i fusim nė Xhennet nėn tė cilin burojnė lumenj, ku do te jenė pėrgjithmonė. Aty kanė edhe bashkėshorte tė pastra e hije tė mrekullueshme.  

58. All-llahu ju urdhėron qė t’u jepni amanetin tė zotėve tė tyre dhe kur tė gjykoni, ju urdhėron tė gjykoni me tė drejt mes njerėzve. Sa e mirė ėshtė kjo qė ju kėshillon. All-llahu dėgjon dhe sheh si veproni.  

59. O ju qė besuat, nėnshtrojuni All-llahut, dhe nėnshtrojuni tė dėrguarit dhe pėrgjegjėsve nga ju. Nėse nuk pajtoheni pėr ndonjė ēėshtje, drejtojuni All-llahut dhe tė Dėrguarit po qe se i besoni All-llahut dhe ditės sė fundit. Kjo ėshtė mė e dobishmja dhe pėrfundimi mė i mirė.  

60. A i vure re ata qė mendojnė se besuan atė qė tė zbriti ty, dhe atė qė zbriti para teje, se si dėshirojnė mes tyre tė gjykojė djalli, e duke qenė se janė urdhėruar qė tė mos e besojnė atė. E djalli dėshiron t’i humbė nė pafundėsi.  

61. Kur u thuhet atyre: “Ejani (pėr tė gjykuar) te ajo qė e zbriti All-llahu dhe te i dėrguari” i sheh se si dyfytyrėshit ta kthejnė shpinėn.  

62. E qysh do tė jetė (gjendja e tyre) kur t’i godasė ata ndonjė e keqe, e shkaktuar nga vetė duart e tyre, e pastaj vinė te ti (pėr t’u arsyetuar) dhe betohen nė All-llahun: “Ne nuk patėm tjetėr qėllim, vetėm afrim e pajtim” (e jo refuzimin e gjykimit tėnd).  

63. Ata janė pėr tė cilėt e di All-llahu ēka mbajnė nė zemrat e tyre. Po ti hiqu tyre, tėrhiqu vėrejtjen (pėr hipokrizi) dhe thuaju fjalė qė lėnė pėrshtypje nė veten e tyre.  

64. Ne nuk dėrguam asnjė tė dėrguar vetėm qė me urdhėrin e All-llahut t’i bėhet respekt (nga njerėzit) atij. E sikur tė vinin ata te ti, pasi qė ta kenėdėmtuar veten e tyre (nuk kanė pranuar gjykimin tėnd), e tė kėrkonin ata vetė ndjesė te All-llahu, e edhe i dėrguari tė kėrkojė ndjesė pėr ta, ata do tė kuptonin se All-llahu pranon pendimin dhe ėshtė mėshirues.  

65. Pėr Zotin tėnd jo, ata nuk janė besimtarė (tė asaj qė tė zbriti ty as tė asaj para teje) derisa tė mos zgjedhin ty pėr tė gjykuar nė atė konflikt mes tyre, e pastaj (pas gjykimit tėnd) tė mos ndiejnė pakėnaqėsi nga gjykimi yt dhe (derisa) tė mos binden sinqerisht.  

66. Sikur t’i kishim obliguar ata: mbytni vetvetn tuaj,atė (obligim) nuk do ta zbatonin, me pėrjashtim tė njė pakice prej tyre. Po sikur tė zbatonin atė qė kėshilloheshin do tė ishte mė mirė pėr ta dhe do t’i pėrforconte mė shumė.  

67. Dhe atėherrė do t’u jepnim atyre nga ana Jonė shpėrblim tė madh.  

68. Dhe do t’i udhėzonim nė rrugė tė drejtė.  

69. E kushdo qė i bindet All-llahut dhe tė dėrguarit, tė tillėt do tė jenė sė bashku me ata qė All-llahu i shpėrbleu: (me) pejgamberėt, besnikėt e dalluar,dėshmorėt dhe me tė mirėt. Sa shokė tė mirė janė ata! 

70. Ky shpėrblim i madh ėshtė prej All-llahut. Mjafton qė All-llahu di mėsė miri.  

71. O ju qė besuat, rrini tė pėrgatitur (tė armatosur) dhe dilni (pėr nė luftė) grup pas grupi apo tė gjithė sė bashku.  

72. Ka disa prej jush qė zvaritet (nuk del nė luftė). E nėse ju godet juve ndonjė e papritur thotė: “Zoti mė favorizoi qė nuk isha i pranishėm bashkė me ta” (nė luftė).   

73. Po nėse ju takon juve ndonjė e mirė nga All-llahu, ai (munafiku) me siguri do tė thoshte: si mos tė kishte ekzistuar mesh jush dhe mes tij ndonjė njoftėssi, pėr fat, tė kisha qenė sė bashku me ta e tė kisha arritur njė fitim tė madh.  

74. Le tė luftojnė nė rrugėn e Allaut, ata qė e japin jetėn e kėsaj bote pėr tjetrėn. Kush lufton nė rrugėn e All-llahut e mbytet (bie dėshmor) ose triumfon, Ne do t’i japim atij shpėrblimtė madh.  

75. ē’keni qė nuk luftoni pėr Zotin dhe pėr (t’i shpėtuar) tė paaftit : nga burrat, nga gratė e nga fėmijėt, tė cilėt luten: “Zoti ynė! nxirrna nga ky fshat (Meka), banorėt e tė cilit janė mizorė. Jepna nga ana Jote shpėtim e ndihmė!” 

76. Ata qė besuan luftojnė nė rrugė tė All-llahut, e ata qė nuk besuan luftojnė nė rrugė tė djallėzuar. Luftoni pra miqtė e djallit, s’ka dyshim se intriga e ėshtė e dobėt.  

77. A nuk i vure re ata tė cilėve iu pate thėnė: “ndalni duart tuaja jepne zeqatin!” E kur iu bė atyre obligim lufta, qė njė grup prej tyre u frikėsoheshin njerėzvesiē ėshtė frika ndaj All-llahut, e edhe mė fort. Thonin: “Zoti ynė, pse na e bėre obligim luftėn? Sikur tė na e kishe shtyrė deri nėnjė afat tė afėrt!” Thuaju: “Pėrjetimi ikėsaj bote ėshtė pak, e pėr atė qė ėshtė i devotshėm, bota tjetėr ėshtė shumė mė e dobishme. Nuk do t’ju bėhet pa drejtė as sa fija.  

78. Kudo qė tė jeni vdekja do t’ju kapė, po edhe nė qoftė se jeni nė pallate tė fortifikuara. E nėse i qėllon ata (munafikėt) ndonjė e mirė, thonė: “Kjo ėshtė nga All-llahu”. E nėse i qėllon ata ndonjė e keqe: “Kjo ėshtė nga ti (Muhammed)”. Thuaju: “Tė gjitha janė nga All-llahu!” ē’ėshtė me kėtė popull qė nuk kupton gati asnjė send? 

79. ēfarėdo e mire qė tė vjen ėshtė nga All-llahu, e ēka tė ndodhė nga ndonjė e keqe ėshtė nga vetė ti. Ne tė dėrguam ty Pejgamber pėr mbarė botėn. Mjafton qė All-llahu ėshtė dėshmues pėr kėtė.  

80. Kush i bindet Pejgamberit, ai i ėshtė bindur All-llahut, e kush e refuzon, Ne nuk tė dėrguam roje kundėr tyre .  

81. Dhe thonė: “jemi” Tė bindur”. E kur largohen prej teje, njė grup prej tyre (natėn) planifikon diēka tjetėr nga ajo qė u thua ti. All-llahu shėnon atė qė e ndryshojnė. Mos u vė veshin atyre e mbėshtetu All-llahut.  

82. A nuk e pėrfillin ata (me vėmndje) Kur’anin? Sikur tė ishte prej dikut tjetėr, pėrvrē prej All-llahut, do tė gjenin nė te shumė kundėrthėnie.  

83. Madje kur u vjen atyre (munafikėve) ndonjė lajm qetėsues (kur fitojnė myslimanėt) ose shqetėsues (kur dėshtojnė), ata e pėrhapin atė, sikurt’ia linin atė (pėrhapjen lajmit) Pejgamberit dhe pėrgjefgjėsve tė tyre, ata do dinin tė nxjerrin pėrfundime (se si do tė duhej shpallur). Por sikur tė mos ishte dhuntia e All-llahut ndaj jush dhe mėshira e Tij, u, pos njė pakice, do tė ndiqnit rrugėn e djallit.  

84. Lufto nė rrugėn e All-llahut1 Nuk obligohet kush pos teje. Ngacmoi besimtarėt (pėr luftė), allahu do tė zmbrapsė fuqinė e tė pabesėve. All-llahu ėshtė mė fuqiforti, mė ndėshkuesi.  

85. Kush ofrin ndihmė tė mirė, do tė ketė pjesė nga ajo,dhe kush ofron ndihmė tė keqe do tė ngarkohet me tė. All-llahu ėshtė i plotfuqishėm ndaj ēdo sendi.  

86. Kush pėrshėndeteni me ndinjė pėrshėndetje, ju ktheni pėrshėhdetje edhe mė tė mirė, ose kthenie ashtu. All-llahu llogarit pėr ēdo send.  

87. Pėr All-llahun, qė s’ka tjetėr pos Tij, pa tjetėr Ai do t’ju tubojė nė ditėn e gjykimit pėr tė cilėn gjė nuk ka dyshim. E mund tė jetė mė i vėrtetė se All-llahu nė thėnie? 

88. E ēka ėshtė me ju qė nė ēėshtjen e munafikėve jeni dy grupe; derisa pėr atė qė bėn, All-llahu i pėrmbysi ata? a mos doni ta vini nė rrugė tė drejtė atė qė All-llahu e ka humbur? Pėr atė qė All-llahu e ka humbur, nuk do tė gjeni rrugė!  

89. Ata dėshirojnė qė edhe ju tė mos besoni sikurse nuk besuan vetė dhe bėheni tė njejtė. MOs izininipėr miq prej yre deisa ata tė shpėngulen (si ju) pėr hirė tė All-llahut, enėse refuzojnė,ataherė kudo qė t’i gjeni, kapni dhe mbytni dhe prej tyre mos zini as mik as ndihmės.  

90. Pėrpos atyre qė srtehohen te njė popull, me tė cilin keni marrveshje, e ju u vjen rėndė tė luftojnė kundėr jush ose kundėr popullit tė vet. Skur All-llahu tė donte do t’ju jepte atyre fuqi e pushtet mbi ju dhe do t’ju luftonin. Nė qoftėse ata tėrhqen prej jush, nuk ju luftojnė dhe ju ofrojnė paqe, atėheė All-llahu nuk ju lejon rrugė (rrugė) kundėr tyre.  

91. Ju do tė hasni nė tė tjerė, qė duan tė sigurohen te ju (duke u paraqitur si bsimtarė) dhe tė sigurohen te populli i vet (si jobesimtarė). E, saherė qė thirren, (kundėr jush) i pėrgjigjen thirrėjes. Nė qoftė se nuk largohen prej jush, nuk ju ofrojnė paqe dhe nuk heqin dorė nga lufta kundėr jush, atherė kapeni dhe mbytni kudo qė t’i takoni. Kundėr tyre u kemi dhėnė fakte tė qarta.  

92. Asnjė besimtarėi nuk i ėshtė i lejuar tė mbysė besmitarin tjetėr, pėrpos gabimisht. E kush e mbytė gabimishht njė besimtarė, ai ėshtė i obliguar ta lirojė nj rob besimtarė dhe shpagimin (e gjakut). Nė se ia falin (familja gjakun). Nė qoftė se ai (i mbyturi gabimisht) ėshtė besimtarė, por i takon popullit qė ėshtė armik ijuaji, atėherė ėshtė obligil vetėm lirimi injė robi besimtar. Nė qoftėse se ai (i mbyturi) ėshtė nga ai popull qė keni marrveshjen me tė, atėherė ėshtė obligim shpagmi i (gjakut) qė i dorėzohet familjes sė tij dhe lirimi injė robi besimtar. E kush nuk ka mundėsi (tė lirojė njė rob), letė agjėroj dy muaj rresht, si pendim (i pranuar) ndaj All-llahut. All-llahu ėshtė mė idijshmi, ligjdhėnėsi mė i drejtė.  

93. Kush e mbytė njė besimtarė me qėllim, dėnimi itij ėshtė Xhehnemi, nė tė cilin do tė jetė pėrgjithmonė. All-llahu ėshtė i hidhėruar ndaj tij, e ka mallkuar dhe ika pėrgaditur dėnim tė madh.  

94. O ju qė besuat, kur marshoni nė rrugėn e All-llahut (pėr nė luftė), tė jeni tė matur (tė mos nguteni), e mos i thoni atij qė ju shpreh selamin (besimin): “Nuk je besimtarė!”, duke kėrkuar me tė mjet (mall0 tė kėsaj bote, pse te All-llahu janė begatitė e mėdha. Ashtu (jo besimtarė) ishit edhe ju mė parė, e All-llahu ju dhuroi (besimin), pra sqaroni mirė! All-llahu e di nė hollėsi ēka veproni.  

95. Nuk janė tė barabartė prej besimtarėve ata qė ndejtėn (nuk luftuan) dhe ata qė me pasurnė dhe me jetėn e tyre luftuan nė rrugėn e All-llahut, me pėrjashtim tė atyre qė ishin tė penguar pa vullnetin e vet. Ata qė luftuan me pasurinė dhe jetėn e tyre,All-llahu igradoi nė njė shkallė mė tė lartė mbi ata qė ndejtėn (me arsye). Por tė gjithėve All-llahu u premtoi shpėrblim, ndėrsa ata qė ndejtėn (pa arsye) All-llahu gradoi luftėtarėt me njė shpėrblim tė madh.  

96. Vende tė larta me falje gabimesh e mėshirė nga Ai. All-llahu ėshtė qė falė shumė dhe mėshiron.  

97. Engjėjt qė ua morėn shpirtine atyre qė ishin mizorė tė vetėvetės ju thanė: “Nė ēka ushit ju? - Ata thanė: “Ne ishim tė paftė nė atė tokė!” (engjujt ju thanė: “A nuk ishtė e gjėrė toka e All-llahut e tė migroni nė tė?” (e tė praktikonit lirisht fenė e Zotit). Vendi ityre ėshtė Xhehennemi dhesa vend i keq ėshtė ai! 

98. Pėrveē atyre qė ishin tė paaftė nga burrat, grat e fėmijėt qė nuk kishin mundėsi tė gjenin, as mėnyrė, as rrugė (pėr shpėrngulje).  

99. Atyre do t’ua falė All-llahu. All-llahu ėshtė qė shlyen e falė shumė (gabime).  

100. Kush shpėrngulet pėr hirė tė (tė fesė) All-llahut, ai gjen mundėsi tė madhe dh begati nė tokė. E kush del prej shtėpisė si migrues te All-llahu dhe i dėrguari i Tij, dhe e zė vdekja (nė rrugė), te All-llahu ėshtė mėshirues, mbulon tė metat.  

101. Kur tėjeni nėudhėtim e sipėr, nuk ėshtė mėkat pėr ju tė shkurtoni namazin, nėse frigoheni se jobesimtarėt dot’ju sjellin ndonjė tė keqe. Jobesmtarėt janė armiq tuaj tė hapėt.  

102. Kur tė jesh ti (Muhammed) bashkė me ta dhe ju falė namazin, njė grup prej tyre, duke i bartur armėt, le tė vijė e le tė falet me ty (grupi tjetėr nė roje),ekur tė bien nė sexhde (tė kryejnė njė reqatė),kėta le tė tė qėndrojnė mbrapa jush (nė roje) e le tė vijė grupi tjetėr, qė nuk ėshtė falur , e tė falet me ty dhe le t’i bartin armėt dhe tė jenė nė gjendje gadishmėrie. Ata qė nuk besojnė, e dėshirojnė moskujdesin tuaj ndaj armėve e mjeteve qė t’iu vėrsulen njėherė me tė gjitha fuqitė. Nėse jeni tė lodhur nga ndonjė shi ose jeni tė sėmurė, nuk ėshtė mėkat tė mos ibartni armėt, por mbani gadishmėrinė tuaj. All-llahu ka pėrgaditė dėnim nėnqmues pėr jobesimarėt.  

103. Kur tė kryeni namazin (e frikės) pėrmendeni All-llahun, kur jeni nė kėmbė, ulur, tė mbėshtetur. E kur tė qetėsoheni (nga lufta), atėherė faleni namazin nė mėnyrė tė rregullt, pse namazi ėshtė obligim (pėr kohė) i caktuar pėr besimtarėt.  

104. Mos u tregoni tė dobėt nė ndjekjen e armikut, pse nėse ndieni dhėmbje edhe ata ndjejnė dhėmbje sikurse ju, e ju shpresoni nga All-llahu ēka ata nuk shpresjnė. All-llahu ėshtė i Dijshėm, Ligjdhėnės i Matur.  

105. Ne tė zbritėm ty (Muhammed)librin (Kur’anin) me plot tė vėrteta, qė tė gjykosh mes nerzėve me atė qė tė mėsoi All-llahu. Mos u ngatėrro pėr tradhtarėt (mos udil nė ndihmė).  

106. Kėrko falje (pėr kėtė) All-llahut. All-llahu falė, mėshiron.  

107. Mos polemizo pėr ata qė tradhtojnė vetveten. All-llahu nuk e do atė qė ėshtė gėnjeshtar e mėkatar.  

108. Ata fshihen (turpėrohen) prej njreėzve, e nuk turėprohen prej All-llahut, e Ai ėshtė me ta edhe kur planifikojnė fshehtas thėnie me tė cilat nuk ėshtė ikėnaqur Ai. All-llahu nuk mund t’i shpėtojnė veprimet etyre.  

109. Ja, ju jeni ata qė i mbrojtėt (gėnjeshtarėt) nė ejtėn e kėsaj bote, kush do tė polemizojė me All-llahun pėr ditėn e gjykimit, apo kush do ti marrė nė mbrojtje? 

110. Kush bėn ndonjė tė keqe apo ngarkon veten, pastaj kėrkon falje te All-llahu, ai e gjen All-llahun falės dhe mėshirues.  

111. Kush bėn ndonjė mėkat, ai ka ngarkuar vetveten. All-llahu idi hollėsitė, ėshtė gjykatės i drejtė.  

112. Kush bėn ndonjė gabim ose mėkat,e pastaj atė ia hudh njė tė pafajshmit, ai ngarkohet me njė shpifje e me njė mėkat tė hapėt.  

113. E sikur tė mos ishte dhuntia e All-llahut dhe mėshira e Tij ndaj teje, njė grup prej tyre do tė humbte ty, por ata nuk humbin tjetėr, poos vetes sė tyre. Ty nuk mund tė dėmtojė asgjė . All-llahu tė shpalli ty, librin dhe sheriatin, tė mėsoi ēka nuk dije. Dhuntia e All-llahut ndaj teje ėshtė shumė e madhe.  

114. Nė shumė biseda tė tyre tė fshehta nuk ka kurrfarė dobie, pėrveē (bisedės) kush kėshillon pėr lėmoshė, pėr ndonjė tė mirė ose pajtim mes njerėzve. e kush i bėn kėto duke pasur pėr qėllim vetėm kėnaqėsinė e All-llahut, Ne do ti japim mė vonė (nė botėn tjetėr) shpėrbllim tė madh.  

115. Kush ikundėrvihet tė dėrguarit, pasi qė iėshtė bėrė eqatė e vėrteta dhe ndjek rrugė tjetėr nga ajo e e besimtarėve, Ne e lėmė nė atė qė ka zgjedhur (nė dynja) e e fusim nė Xhehennem. Pėrfundim i keq ėshtė ai.  

116. Ështė e vėrtetė se All-llahu nuk falė (mėkatin) t’i bėhet Atij shok, pos kėtij (mėkati), tė tjerat i falė atij qė dėshiron. Ai qė i pėrshkruan shok All-llahut, ai ka humbur dhe bėrė njė largim tė madh (prej tė vėrtetės).  

117. Ata nuk lusin tjetėr pos Tij vetėm (emra idhujsh) femra dhe nuk tjetėr pos djallit plot sherr.  

118. Atė e mallkoi All-llahu. Ai ka thėnė: “Unė do tė pėrfitoj njė pjesė tė caktuar tė robėrve tė tu”.  

119. Do t’i (shmang nga e vėrteta), do t’i bėjė tė shpresojnė nė gjėra tė kota; do t’i urdhėroj dhe ata dotė shqyejnė veshėt e bagėtive; do ti urdhėroj dhe ata do tė shėmtojnė krijesat e All-llahut. E kush bėn mik djallin, e jo All-llahun, ai ka dėshtuar sheshazi.  

120. Ai u premton atyre dhe i bėn tė shpresojnė, por djalli nuk premton tjetėr vetėm se mashtrim.  

121. Tė tillėt (qė ndjekin djallin) kanė vendin nė Xhehennem dh e prej tij nuk kanė pėr tė ikur (shpėtim).  

122. E ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, Ne do t’i vendosim nė Xhennete, ku rrjedhin lumenj e ku do jenė pėrgjithmonė. Premtimi i saktė i All-llahut. E kush mund tė jetė mė saktė nė fjalė se All-llahu? 

123. Nuk ėshtė (shpėtim) sipas shpresave tuaja as sipas shpresave tė ithtarėve tė librit. Kush bėn ndonjė nga punėt e mira, qoftė mashkull ose femėr duke qenė besimtarė, tė tillėt hyjnė nė Xhennet dhe nuk u bėhet farė padrejtėsie.  

124. Kush bėn ndonjė nga punėt e mira, qoftė mashkull ose femėr duke qrnė besimtarė, tė tillėt hyjnė nė Xhennet dhe nuk u bėhet farė padrejtėsie.  

125. Kush ka fe mė tė mirė se ai i qė sinqerisht i ėshtė bindur All-llahut dhe, duke qenė bamirės, e ndjek fenė e drejtė tė Ibrahimit? All-llahu e zgjodhi Ibrahimin tė dashurin mė tė ngushtė.  

126. Vetėm tė All-llahut janė ē’ka nė qiej dhe ē’ka nė tokė. All-llahu ka pėrfshirė ēdo send.  

127. Kėrkojnė prej teje (Muhammed) pėrgjigje - fetva pėr (ēėshtjen) gratė. Thuaju: “All-llahu ju sqaron nga libri (Kur’ ani) pėrkitazi me gratė jetime, me tė cilat lakmoni tė martoheni me to, e nuk u jep atė qė ėshtė caktuar (niqah ose miras), (ju sqaron) lidhur me tė paaftit (fėmijėt jetimė) dhe qė tė mbani drejtėsi ndaj jetimėve! Dhe, ēfarėdo tė mire qė punoni, All-llahu di shumė pėr tė.  

128. Nėse ndonjė grua i frikėsohet largimit pse ftohjes sė burrit tė vet ndaj asaj, atėherė nuk gabojnė po qe se bėjnė mes vete mbarim (pajtim). Pajtimi ėshtė mė i dobishmi. Megjithėkėtė, koprracia ėshtė epranishme ndėr njerėz. Por, nėse silleni mirė dhe ruheni, s’ka dyshim se All-llahu hollėsisht me gjithēka veproni.  

129. Ju kurrsesi nuk do tė mund ta mbani drejtėsinė mes grave edhe nėse pėrpiqeni, pra mos anoni plotėsisht nga ndonjėra e tė lini tjetrėn si tė varur. E nėse pėrmirėsoheni dhe ruheni se (padrejtėsisė), All-llahu ju dhe ju mėshiron.  

130. Por nėse ndahen prej njėri tjetrit, All-llahu begaton me mirėsinė e Tij secilin prej tyre. All-llahu ėshtė bujar i madh, i plotdijshėm.  

131. Vetėm e All-llahut ėshtė ē’ka nė qiej e ē’ka nė tokė. Ne patėm sugjeruar atyre qė iu pat dhėnė libri para jush, e edhe juve qė tė keni frikė nga All-llahu. Po nė mos besofshit, (dine) e All-llahut ėshtė ē‘ka nė qiej e ē’ka ka nė tokė. All-llahu ėshtė i panevojė e i falėnderuar.  

132. Tė All-llahut janė gjithė ē’ka nė qiej e ē’ka nė tokė. Mjafton qė All-llahu ėshtė ipėrkujdesshėm.  

133. Nėse Aėshiron, ju zhduk juve or njerėz, e sjell tė tjerė. Pėr kėtė ėshtė i plotfuqishėm.  

134. Kush (me punėnė e vet) dėshiron shpėrblimin e kėsaj bote, (ai gabon), shpėėėėrblmi i kėsaj dhe i asaj botės tjetėr ėshtė te All-llahu, e All-llahu dėgjon, sheh.  

135. O ju qė besuat, vazhdimisht tė jeni dėshmues tė drejtė pėr horė tė All-llahut edhe nėse ėshtė kundėr (interesit) vetvetes suaj, kundėr prindėrve ose kundėr tė afėrmve, le tė jetė ai (pėr tė cilin dėshmohet) pasanik ose varfnjak, pse All-llahu di mė mmirė pėr ta. mos ndiqni pra emocionin e t’i shmangeni drejtėsisė. Nėse shtrėmbėroni ose tėrhiqeni, All-llahu plotėsisht di ē’ka punoni.  

136. O ju qė besuat, besoni vazhdimisht All-llahun, tė dėrguarit tė Tij, librit qė gradualsht ia shpalli tė dėrguarit tė Tij dhe librit qė e pat zbritur mė parė. Kush nuk i beson All-llahut, engjėjve tė Tij, librave tė Tij, tė dėguarve tė Tij dhe botės tjetėr, ai ka humbur tepėr larg.  

137. Vėrtet, ata qė besuan e pastaj tradhėtuan, pėrsėri besuane pastaj tradhtuan dhe e shtuan mosbesimin, All-llahu nuk u falė atyre as nuk i udhėzon nė rrugė tė drejtė.  

138. Ti (Muhammed) lėjmėroj munafikėt se me tė vėrtetė ata kanė njė dėnim tė dhembshėm.  

139. Janė ata qė, pėrkundėr besimtarėve, i miqėsojnė jobesimtarėt. Vallė, a mos kėrkojnė fuqi te ta? S’ka dyshim, e tėrė fuqia i takon All-llahut.  

140. Juve u ėshtė shpallur nė librin (Kur’anin) qė, kur tė dėgjoni se po mohohet Kur’ani i All-llahut dhe po bėhet tallje me tė, mos rrini me ata derisa tė mos hyjnė nė bisedė tjetėr. Pėrndyshe, ju do tė jeni si ata. All-llahu do t’i tubojė tradhėtarėt dhe jobesimtėrėt qė tq gjithė nė Xhehennem.  

141. Ata janė qė presin se ē’po ju ngjanė juve. Nėse me ndihmėn e All-llahut ngadhėnjeni, ata thonė: “A nuk ishim me ju?” E nėse jobesimtarėve u takon ndonjė fitim, ata thonė: “A nuk mbizotėruam ne mbi ju (por nuk deshtėm tė mposhim0 dhe penguam prej jush besimtarėt!” All-llahu do tė gjykojė mes jufsh ditėn e gjykimit. All-llahu krrsesi nuk iu mėndėson jbesimtarėve mbizotėrim tė pltė mbi besimtarėt.  

142. Munafikėt pėrpiqen tė mashtrojnė All-llahun (duke u paraqitur rrejshėm si besimtarė), por All-llahu mbizotėron dinakėritė e tyre. Ata edhe kur falen, falen me pėrtaci dhe vetėm sa pėr t’u dukur te njerėzit dhe fare pak e pėrmendin All-llahun.  

143. Ata janė tė luhatshėm ndėrmjet atij dhe atij (besimit dhe mosbesimit) e nuk janė asme ata (me jobesimtarėt). Po atė qė e mposht All-llahu, ti nuk mund tė gjesh shpėtim pėr te.  

144. O ju qė besuat, mos zini miq jobesimtarėt e t’i lini manash besimtarėt! A doni t’i sillni allahut argument tė qartė kundėr vetės! 

145. S’ka dyshim, munafikėt do tė jenė nė shtresėn mė tė ulėt (nė fund0 tė zjarrit dhe pėr ta nuk do tė gjesh mbrojtės, 

146. Pėrveq atyre qė u penduan, u pėrmirėsuan, iu pėrmbajtėn All-llahut (mėsimeve tė Tij) dhepraktikojnė sinqerisht fenė e tyre pėr All-llahun. Tė tillėt do tė jenė bashkė me besimtarėt, e All-llahu ka pėr t’iu dhėnė besimtarėve shprblim tė madh.  

147. ēfarė ka All-llahu me dėnimin tuaj? E falėnderuat dhe i besuat? (e para nuk i pakėson sundimin e as e dyta nuk ishton) All-llahu ėshtė mirėnjohės i dijshėm.  

 

Part 6

 

148. All-llahu nuk do publikimin e shprehjeve tė kėqia pėrveē (publikimit) tė atij qė i bėrė padrejt. All-llahu ėshtė dėgjues, i dijshėm.  

149. Nėse publikoni ndonjė tė mirė ose e fshihni, ose i falni ndonjė tė keqe (dikujt), All-llahu i plotfuqishėm falė shumė.  

150. S’ka dyshim se ata qė nuk besojnė All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, dėhirojnė tė bėjnė dallim mes All-llahut dhe tė dėrguarve tė Tij e thonė: “Ne i besojmė disa e nuk i besojmė disa tė tjerė” e mes kėtij duam tė marrin rrugė.  

151. Tė tillėt lanė jobesimtarėt e vėrtetė; e Ne kemi pėrgatitur dėnim tė fortė e nėnēmues pėr jobesimtarėt.  

152. E ata qė besuan All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij dhe nuk bėnė kurrfarė dallimi nė asnjė prej tyre, tė tillėve do t’u jepet shpėrblim i merituar. All-llahu falė shumė dhe ėshtė mėshirues.  

153. Ithtarėt e librit (jehuditė) kėrkojnė prej teje t’u sjellėsh njė libėr (komplet) nga qielli. Po ata patėn kėrkuar prej Musait edhe mė tepėr e i patėn thėnė: “Dėtfona Zotin shesheas” (ta shohim me sy) e pėr shkak tė mizorisė sė tyre i kapi rrufeja. mandej edhe pasi qė iu patėn shfaqur atyre mrekulli tė qarta, ata adhuruan. Ne u patėm falur atė, e Musait i dhamė argumente tė forta.  

154. Ne ngritėm mbi ta (bregun) Tur’in pse ishin zotuar (ta pranojnė Tevratin)’ u patėm thėnė: “Hyni nė derė (tė bejtul mukadesit) tė pėrulur, dhe u patėm thėnė: “Mos e thyeni tė shtnėn” (mos gjuani peshk). Ashtu Ne patėm marrė prej tyre besėtė fortė.  

155. Dhe pėr shkak tė thyerjes sė besės sė dhėnė, tė mohimit tė ajeteve (shpalljes) tė All-llahut, tė mbytjes sė pejgamberėve pa kurrfarė tė drejtė dhe thėnies sė tyre: “Zemrat tona janė tė mbuluara” (me perde). Jo, por pėr shkak tė mohimit tė tyre All-llahu ua vulosi ato (zemrat), e nuk besojnė prej tyre vetėm pakkush.  

156. Edhe pėr shkak tė mosbesimit dhe tė thėnies sė tyre shpifėse kundėr Merjemes; 

157. madje pėr shkak tė thėhies sė tyre: “Ne e kemi mbytur mesihun, Isain, birin e Merjemes, tė dėrguarin e All-llahut”. Po ata asnuk e mbytėn as nuk e gozhduan (nuk e kryqėzuan nė gozhda), por atyre u pėrngjau. Ata qė nuk u pajtuan rreth (mbytjes sė) tij, janė nė dilemė pėr tė (pėr mbytje) e nuk kanė pėr tė kurrfarė dije tė saktė, pėrveē qė iluzojnė. E ata me siguri nuk e mbytėn atė.  

158. Pėrkundrazi, All-llahu e ngriti atė pranė Vetes. All-llahu ėshtė i poltfuqishėm, i dijshėm.  

159. Nuk ka asnjė nga ithtarėt e librit vetėm se ka pėr t’i besuar atij (Isait) para vdekjes sė vet, e nė ditėn e gjykimit ai dėshmon kundėr tyre.  

160. Dhe pėr shkak tė mizorisė sė tyre, qė ishin jahudi, dhe pėr shkak se penguan shumė nga rruga e All-llahut, Ne ua ndaluam (ua bėmė haram) disa (lloje ushqimesh) tė mira qė u ishin tė lejuara.  

161. Edhe pėr shkak tė marrjes sė kamatės edhe pse e kishin tė ndaluar atė dhe ngrėnies sė pasurisė sė njerėzve nė mėnyrė tė padrejtė. Ne kemi pėrgatitur dėnim tė mundimshėm pėr ata qė nuk besuan prej tyre.  

162. Por ata, prej tyre qė kanė thesar tė diturisė, dhe besimtarėt, besojnė atė qė tu shpallty dhe atė qė u shpall para teje, besojnė edhe ata qė e falin namazin dhe japin zeqatim dhe besimtarėt nė All-llahun e nė jetėn e ardhshme. Tė tillėve do t’u japim shpėrblim tė madh.  

163. Ne tė frymėzuam ty me shpallje sikurse e patėm frymėzuar Nuhun dhe pejgamberėt pas tij; e patėm frymėzuar Ibrahimin, Ismajlin, Is-hakun, Jakubin dhe pasardhėsit e tij, Isain, Ejubin, Junusin, Harunin, Sulejmanin, e Davudit i patėm hėnė Zeburin.  

164. Dhe (dėrguam) tė dėrguar mė parė qė tė rrėfyem pėr ta,dhe tė dėrguar tė tjerė pėr tė cilėt nuk tė rrėfyem, e Musait i foli All-llahu me fjalė.  

165. tė dėrguar qė ihin lajmgėzues e kėrcėnues, ashtu qė pas dėrgimit tė dėrguarve njerėzit tė kenė fakt (arsyetim) pars All-llahut. All-llahu ėshtė i pavarur nė sundimin e vet dhe di si tė veprojė.  

166. (Jehuditė i thanė se nuk tė besojnė nė shpallje Muhammedit) Por allahu dėshmon pėr atė qė t’u zbrit ty, atė ta zbriti sipas dijes sė Vet, edhe engjėjtė dėshmojnė, po mjaft ėshtė All-llahu dėshmues.  

167. Ata qė nuk besuan dhe penguan nga rruga e All-llahut, ata kanė humbur shumė larg.  

168. Aa qė nuk besuan dhe bėnė zullum, All-llahu as nuk ka pėr t’i falur as nuk ka pėr t’i drejtuar nė rrugė , 

169. Pėrpos rrugės sė Xhehennemit, nė tė cilin do tė jenė pėrjetė tė pėrsosur. E pėr All-llahun kjo ėshtė lehtė.  

170. o ju njerėz, juve u erdhi i dėrguari me tė vėrtetėn (fenė e drejtė) nga Zoti juaj, pra tė i besoni se ėshtė mė e dobishme pėr ju. por nėse vazhdoni ta refuzoni, ta dini se ē’ka nė qiej e tokė ėshtė vetėm e All-llahut. All-llahudi (gjendjen e robėve), ėshtė mė urti.  

171. O ithtarėt e librit, mos teproni nė fenė tuaj dhe mos thuani tjetėr gjė pėr All-llahun, pėrveē asaj qė ėshtė e vėrtetė. Mesihu Isa, bir i merjemes, ishte vetėm i dėrguar i All-llahut. Ishte fjalė e Tij (bėhu) qė ia drejtoi Merjemes dhe ishte frymė (shpirt) nga Ai. Besonie pra All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij e mos thoni: “Tre” (trini). Pushoni (sė thėni), se ėshtė mė mirė pėr ju. All-llahu ėshtė vetėm njė All-llah; larg qoftė asaj qė Ai tė kektė fėmijė. ē’ka ka nė qiej dhe nė tokė ėshtė vetėm e Tij. Mjafton qė All-llahu ėshtė planifikues i pavarur.  

172. Mesihu nuk tėrhiqet prej asaj se ėshtė rob i All-llahut, nuk tėrhiqet as engjėjt mė tė zgjedhur. Kush tėrhiqet prej adhurimit ndaj Tij dhe bėn mendjemadhėsi, Ai so t’i ringjallė dhe do t’i tubojė tė gjithė pranė Tij.  

173. E pėrsa i pėrket atyre qė besuan dhe vepruan mirė, Atyre do t’ju pėrmbushet shpėrblimi i e merituar, por edhe do t’iu shtohet prej dhuntisė sė Tij. Pėrsa i pėrket atyre qė u tėhoqėn dhe mbajtėn veten kryelartė, ata do t’i ndėshkojė me njė ndėshkim fort dhėmbshėm dhe pos All-llahut nuk do t’i gjejnė vetes as mbrojtės as ndihmės.  

174. O ju njerėz, juve ju erdhi nga Zoti juaj argument dhe Ne ju zbritėm dritė tė qartė.  

175. Ata qė i besuan All-llahut dhe iu pėrmbajtėn Atij (librit tė Tij), Aido t’i fusė nė mėshirėn (Xhennetin) e Tij dhe do t’i gradojė e do t’i udhėzojė pėr nė rrugė tė drejtė.  

176. Kėrkojnė pėrgjigjen tėnde. Thuaju: “All-llahu ju pėrgjigjet pėr ēėshtjen e “kelale-s” (ai qė nuk prindėr as fėmij qė e trashigojnė). Nėse vdes njė njeri qė nuk fėmijė, por ka motėr, atėherė asaj (motrės) i takon gjysma e pasurisė sė lėnė. Ai (vėllau) trashėgon tėrė atė (qė le motra) nėse ajo nuk ka fėmijė. Nė qoftė se ato janė dy (motra qė trashėgojnė), atyre dyjave u takojnė dy tė tretat qė lė ai. Nė qoftė se janė vėlezėr dhe tė pėrzier burra dhe gra, atėherė mashkullit i takon hise dy fish mė shumė se sa femrės. All-llahu ju sqaron, ashtu qė tė mos humbni. All-llahu di pėr ēdo send.  

 

5.Suretu El-Maide  

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. O ju qė besuat! Zbatoni premtimet (obligimet). U janė (lejuar t’i hani) kafshėt shtėpiake, me pėrjashtim tė atyre qė po ju lexohen (nė kėtė kaptinė si tė ndaluara) dhe pėrveē gjetisė, qė nuk ėshtė e lejuar derisa jeni nė ihram. Vėrtetė, All-llahu vendos atė qė dėshiron.  

2. O ju qė besuat! Mos i shkelni simbolet e All-llahut, as muajin e shejtė (mos lejoni luftėn), as kurbanin (mos e pengoni), as atė me qafore (tė caktuar pėr kurban), as (mos pengoni) ata qė duke kėrkuar begati nga Zoti i tyre dhe kėnaqėsinė e Tij, kanė mėsyrė (pėr vizitė) shtėpinė e shejtė (Qaben). E kur tė hiqni ihramin, atėherė ghahtoni. Urrejtja ndaj njė populli, qė iu pat penguar nga xhamia e shenjtė, tė mos iu shtyej tė silleni nė mėnyrė tė padrejtė kundėr tyre. Ndihmohuni mes vete me tė mira dhe nė tė mbara, e mosni nė mėkate e armiqėsi. Kini dro dėnimit tė All-llahut, se me tė vėrtetė All-llahu ėshtė ndėshkues i fortė.  

3. Juve u janė ndaluar (t’i hani): ngordhėsira, gjaku, mishi i derrit,ajo qė therret jo nė emrin e All-llahut, e furmja, e mbytura, e rrėzuarja, e shparja (nga i tjetrės), ajo qė e ka ngrėnė egėrsira, pėrveē asaj qė arrini ta therrni (para se tė ngordhė), ajo qė ėshtė therrur pėr idhuj, dhe (u ėshtė e ndaluar) tė kėrkoni me short fatin. Kjo ėshtė mėkat ndaj All-llahut. Tashmė, ata qė mohuan, humbėn shpresėn pėr fenė tuaj (se do tė ndėrroni), andaj mos u frikėsonju atyre, por mua tė mė frikėsoheni. Sot pėrsosa pėr ju fenė tuaj, plotėsova ndaj jush dhuntinė Time, zgjodha pėr ju islamin fe. E kush detyrohet nga uria (tė hajė nga tė ndaluarat), duke mos anuar dhe duke mos patur qėllim mėkatin, All-llahu falė shhumė dhe ėshtė mėshirues.  

4. Tė pyesin ty (Muhammed), ēka u ėshtė lejuar atyre? Thuaju: “U janė lejuar tė gjitha ushqimet e mira dhe ai (gjahu) i gjahtarėve (shtazėve) tė dresuara qė i mėsoni ashtu si ju ka mėsuar juve All-llahu. Hani, pra, atė qė gjahtuan pėr juve dhe mė parė pėrmendie emrin e All-llahut. Kini dro nga All-llahu pse All-llahu shpejt merr masa.  

5. Sot u lejuan pėr ju ushqimet e mira, edhe ushqimet (tė therrurat) e ithtarėve tė librit janė tė lejuara (hallall) pėr ju, edhe ushqimet (tė therrurat) tuaja janė tė lejuara pėr ta (u janė lejuar). Gratė e ndershme besimtare, dhe (gra) tė ndershme nga ata tė cilėve u ėshtė dhėnė libri para jush, kur atyre u jepni pjesėn e caktuar tė kurorės, por duke pasur pėr qėllim martesėn, jo imoralitetin dhe jo si dashnore ilegale. E kush mohon (tradhton) besimin, ai ka asgjėsuar veprėn e vet dhe ai nė botėn tjetėr ėshtė prej tė shkatėrruarve.  

6. O ju qė besuat! Kur doni tė ngriteni pėr tė falur namazin, lani fytyrat tuaja dhe duart tuaja deri nė bėrryla; fėrkoni kokat tuaja, e kėmbėt lani deri nė dy zogjt. Nėse jeni xhunubė, atėherė pastrohuni (lahuni)! Nė qoftė se jeni tė sėmurė, ose nė ndonjė udhėtim,ose ndonjėri prej jush vjen prej vendit tė nevojės, ose keni kontaktuar me gratė dhe nuk gjeni ujė, atėherė mėsyne (merrni tejemum) dheun e pastėr dhe me tė fėrkoni fytyrat dhe duart tuaja. All-llahu nuk dėshiron (me obligim pėr abdest e larje) t’iu sjellė ndonjė vėshtirėsi, por dėshiron t’ju pastroj tė mirėn e Tij ndaj jush e qė t’i falėnderoheni.  

7. Pėrkujtoni dhuntinė e All-llahut, qė ju dha (fenė Islame) dhe zotimin e Tij, tė cilin e pat marr prej jush kur thatė: “Dėgjuam e respektuam”. Kinie frikė All-llahun, pse All-llahu i di shumė mirė tė fshehtat nė gjoksa (nė zemra).  

8. O ju qė besuat! Bėhuni plotėsisht tė vendosur pėr hir tė All-llahut, duke dėshmuar tė drejtėn, dhe tė mos u shtyjė urrejtja ndaj njė populli e t’i shmangeni drejtėsisė; bėhni tė drejtė se ajo ėshtė mė afėr devotshmėrisė. Kinie dro Alahun se All-llahu di holėsiht pėr atė qė veproni.  

9. Atyre qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, All-llahu u premtoi falje pėr mėkate dhe shpėrblim tė madh.  

10. E ata qė mohuan dhe pėrgėnjeshtruan argumentet Tona, ata janė banues tė Xhehennemit.  

11. O ju qė besuat! Pėrkujtone tė mirėn e All-llahut ndaj jush kur, njė populltentoitė zgjasė duart e veta (pėr mbytje)kundėr jush, krse Ai zmbrapsi duart e tyre prej jush. Respektonie All-llahun (duke zbatuar urdhėrat e Tij) dhe vetėm All-llahut le t’i mbėshteten besimtarėt.  

12. nė tė vėrtet All-llahu pat marrė zotimin e beni israilve. Dhe prej tyre dėrguam (caktuam) dymbėdhjetė prijės. All-llahu tha: “Unė jamė (mbrojtės) me ju!” Nė qoftė se falni namazin, e jepni zeqatin, u besoni tė dėrguarve tė Mi dhe u ndihmoni atyre, huazoni pėr hirė tė All-llahut hua rė mirė, Ai patjetėr do t’ju shlyejmėkatet tuaja dhe do t’ju shtie nė zhenete nėn tė cilėt rrjedhin lumenj. E kush kundėrshton pas kėtij (zotimi) prej jush, ai e ka humbur rrugėn e drejtė.  

13. Pėr shkak se ata e thyen zotimin e tyre, Ne i mallkuam ata, dhe zemrat e tyre i bėmė tė forta (tė shtangura). Ata i ndryshojnė fjalėt (nė Tevrat) nga domethėnia e tyre dhe braktisėn njė pjesė me tė cilėn ishin urdhėruar. Ti vazhdimisht do tė vėrejsh tradhtinė e njė pjese tė tyre, pėrpos njė pakice nga ata. Pra falju dhe hiqu tyre. All-llahu ido ata qė bėjnė mirė.  

14. Ne e morėm zotimin dhe tė atyre qė thanė: “Ne jemi nesara” e edhe ata e harruan njė pjesė tė saj me tė cilėn ishin udhėzuar, andaj Ne kemi ndėrsyer armiqėsinė e urrejtjen ndėrmjet tyre deri nė dtėn e kijametit. E mė vonė All-llahu do t’injohtojė ata me atė qė bėnė.  

15. O ithtarė tė librit, juve ju erdhi i dėrguari Jonė qė ju sqaron shumė nga ajo qė fshihnit prej librit, e pėr shumė nuk jep sqarime. Juve ju erdhi erdhi nga All-llahu dritė, dhe libėr i qartė.  

16. All-llahu e vė me atė (me Kur’anin) nė rrugėt e shpėtimit atė qė ndjek kėnaqėsinė e tij dhe me ndihmėn e Tij i nxjerr ata prej errėsirave nė dhe i udhėzon nė njė rrugė qė ėshtė e drejtė.  

17. E mohuan (e bėnė kufr) tė vėrtetėn ata qė thanė se: “Zot ėshtė ai, Mesihu bir i Merjemes” Thuaju: “ Nėse dėshiron All-llahu ta shkatėrrojė Mesihun, birin e Merjemes, nėnėn e tij dhe gjithė ē’ka nė tokė, kush mund ta pengojė atė?” Vetėm Atij i takon pushteti i qiejve, i tokės dhe ē’ka mes tyre. Ai krijon ēdo gjė qė dėshiron. All-llahu ėshtė i gjithfuqishėm pėr ēdo gjė.  

18. Jehuditė dhe tė krishterėt thanė: “Ne jemi bijtė e All-llahut dhe tė dashurit e Tij”. Thuaju: “E pse pra, Ai ju dėnon me mėkatet tuaja?” Jo, ju jeni njerėz qė Ai ju krijoi. Ai i falė atij qė do dhe dėnon atė qė do. Sundimi i qiejive, itokės dhe i githė ē’ka ka nė mes tyre ėshtė vetėm e All-llahut dhe vetėm te Ai ėshtė e ardhmja.  

19. O ihtarė tė librit, ju erdhi i dėrguari i Jonė, ju sqaron (ēėshtjet e fesė) pas ndėrprerjes sė tė dėrguarve, nė mėnyrė qė tė mos thoni: “Neve nuk na erdhi as i dėrguar qė tė na pėrgėzojė, e as tė na tėrheqė vrejtjen “. Pra ja, ju erdhi pėrgėzuesi dhe kėrcenuesi. All-llahu ėshtė fuqiplotė pėr ēdo send.  

20. Pėrkujto (O i dėrguar) kur Musai i tha popullit tė vet: “O popull imi, pėrkujtonie dhuratėn e All-llahut ndaj jush, kur nė mesin tuaj fėrgoi pejgamberė, ju mundėsoi tė jeni sundues dhe ju dha ēka nuk idha askujt nga popujt.  

21. O popull imi, hyni nė tokėn e shejtė, tė cilėn All-llahu ua premtoi, dhe mos u ktheni mbrapa, pse atėherė khteheni tė dėshpruar.  

22. Ata (populli i Musait) thanė: O Musa, aty ėshtė njė popull i fuqishem (dhunues), prandaj ne nuk do tė hyjmė aty kurrė derisa ata tė mos dalin nga ajo (tė na e lirojnė pa luftė), nėse dalin ata nga ajo, ne nuk hyjmė.  

23. Dy burra, prej tyre (prijėsve) qė All-llahu i kishte pajisur me bindje dhe kishin frikėn e Tij, thanė: “Hynjy atyre nga dera, e kur t’u hyni nga ajo, atėherė ju jeni ngadhėnjyes. Dhe vetėm All-llahut mbėshtetjuni, nėse jeni besimtarė tė sinqertė.  

24. Ata thanė: “O Musa, ne kurrė nuk hyjmė nė tė derisa ata janė aty, shko pra ti dhe Zoti yt e luftoni, ne po rrimė kėtu!” 

25. (Musai) Tha: “Zoti im! Unė nuk kam nė dorė pos vetes sime dhe as vėllai im (Haruni nuk ka nė dorė pos vetvetes, ose: pos vetes sime dhe vėllai tim), ndana, pra, neve prej popullit tė fėlliqtė.  

26. (All-llahu) Tha: “Ajo (tokė) ėshtė e ndaluar (haram) pėr ta katėrdhjetė vjet. Do tė sillen nėpėr tokė (tė hutuar). Ti mos u keqėso pėr popullin e shfrenuar.  

27. Lexoju (Muhammed) atyre (jehudive e tė tjerėve) ngjarjen e vėrtetė tė dy djemve tė Ademit, kur tė dy flijuan kurbanė, nga tė cilėt njėrit iy pranua. Ai (qė nuk iu pranua) tha: “Unė do tė tė mbys ty” (Kabili i tha Habilit). E ai (qė iu pranua) tha: “All-llahu pranon vetėmprej tėsinqertėve”, 

28. Dhe, nėse ti e zgjatė te unė dorėn tėnde pėr tė mė mbytur, unė nuk e zgjas te ti dorėn pėr tė mbytur; unė i frikėsohem All-llahut, Zotit tė botėrave!” 

29. Unė (nuk dua tė tė mbys, por) dua qė ta barėsh mėkatin tim dhe mėkatin tėnd, e tė bėhesh nga banorėt e zjarrit, e ai ėshtė dėnim i zullumqarėve.  

30. Atėherė epshi i tij e bindi atė pėr mbytjen e tė vėllait dhe e mbyti atė. Ai mbeti prej mė tė dėshpruarve (hidhėroi prindėtit, mbeti pa vėlla, u pėrbuz prej Zotit dhe u fut nė Xhehennem).  

31. All-llahu dėrgoi njė sorrė, e cila groponte nė dhe, pėr r’i reguar atij se si ta mbulojė trupin e tė vėllait. E ai i tha: “I mjei unė, a nuk qesh i afrė tė bėhem si kjo sorrė, e a mbuloja trupin e vėllait tim?” Ashtu mbeti i penduar.  

32. Pėr kėtė (shkak tė atij krimi) Neu shpallėm (ligji) beni israilve se kush mbyt njė njeri (pa tė drejtė), pa pasė mbytur ai ndonjė tjatėr dhe p pasė bėrė ai ndonjė shkatėrrim nė tokė, atėherė (krimi i tij) ėshtė si t’i kishte mbytur gjithė njerėzit. E kush e ngjall (bėhet shkak qė tė jetė ai gjallė) ėshtė si t’i kishte ngjallur (shpėtuar) tė gjithė njerėzit. Atyre (beni israilve) u erdhėn tė dėrguarit Tanė me argumente, mandej edhe pas kėtij (vendimi) shumė prej tyre e teprojnė (kalojnė kufinjt nė mbytje) nė kėtėtokė.  

33. Dėnimi i atyre qė luftojnė (kunddėrshtojnė) All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij dhe bėjnė shkatėrrime nė tokė, nuk ėshtė vetėm se tė mbyten ose tė gozhdohen, ose (tė gjymtohen), t’u priten duart dhe kėmbėt e tyre tė anėve tė kundėrta, ose tė dėbohen nga vendi. Kjo (masė ndėshkuese) ėshtė poshtėrim pėr ta nė dynja, dhe nė botėn tjetėr ata do tė kenė dėnim tė madh.  

34. Pėrveē atyre qė janė penduar para se tēi kapni. E, dine pra se All-llahu bėn falje tė madhe, ėshtė mėshirues.  

35. O ju qė besuat! Kinie frikė All-llahun dhe kėrkoni afrim te Ai, luftoni nė rrugėn e Tij qė tė gjeni shpėtim.  

36. Atyre qė mohuan, edhe sikur tė ishte e tyre e gjithė ajo qė ėshtė nė tokė,e edhe njėherė aq pėr ta dhėnė shpagim (zhdėmtim) nga dėnimi i ditės sė kijametit, nuk u pranohet. Ata kanė dėnim tė dhembshėm.  

37. Ata pėrpiqen tė dalin nga zjarri, por s’kanė tė dalė nga ai, ata kanė dėnim tė pėrhershėm.  

38. Vjedhėsit dhe vjedhėsit preniu duart, si shpagim i veprės qė bėn, (kjo masė ėshtė) dėnim nga All-llahu. All-llahu ėshtė i fuqishėm, ligjdhėnės i urtė.  

39. E kush pendohet pas punės sė keqe (vjedhjes) dhe pėrmirėsohet, s’ka dyshim, All-llah ia pranon pendimin, All-llahu ėshtė qė falė shumė, ėshtė mėshirues.  

40. A nuk di se All-llahu ėshtė Ai qė sundimi i qiejve dhe i tokės ėshtė vetėm iTij, andaj Ai dėnon atė qė do dhe e falė atė qė do. All-llahu ėshtė i plotfuqishėm pr ēdo gjė.  

41. O ti i dėrguar! Tė mos brengos vrapimi nė mosbesim i tyre qė me gojėt e tyre thanė: “Ne kemi besuar”, e zemrat e tyre nuk kanė besuar (munafikėt), e as i tyre qė janė jehudi, tė cilėt shumė i pėrgjigjen gėnjeshrės dhe shumė e dėgjojnė (fjalėn) njė populli qė nuk vjen te ti, ata janė qė i menjanjojnė fjalėt pas vėnies sė tyre nė vendin e vet ( nga ana e All-llahut) e thonė: “Nėse u jepet kjo, pranoni, e nėse nuk u jepet,atėherė refuzoni. Po atė qė All-llahu do, tė humbė, ti nuk mund tė bėsh asgjė pėr te (nuk mund ta shpėtosh). Janė ata tė cilėve All-llahu nuk deshi t’iu pstrojė zemrat (prej kufrit). janė ata qė nė kėtė jetė kanė poshtėrim, kurse nė botėn tjetėr  

42. Janė ata qė i pėrgjigjen tė pavėrteės dhe hanėshumė haramin (ryshfetin). Nėqoftė se vijnė te ti (pėr ndonjė gjykim), gjyko mes tyre ose hiqu tyre. nėse prapsesh prej tyre (nuk gjykon), ata nuk mund tė sjellin ty kurrfarė dėmi. Po nėse gjykon ms tyre, gjyko drejtė; All-llahu i do tė drejtit.  

43. E si kėrkojnė ata gjykimin tėnd, kur ata kanė Tevratin, e nė tė cilin ėshtė vendimi i Allauhut, e pastaj ata refuzojnė mė vonė atė (vendimin tėnd)? Ata nuk janė besimtarė.  

44. Ne e zbritėm Tevratin, nė tė cilin ėshtė udhėzimi i drejtė dhe drita. Sipas tij gjykuan ndaj atyre qė ishin jehudi, pejgamerėt qė ishin tė bindur, gjykuan edhe dijetarėt e devotshėm e paria fetare, ngase ishin tė obliguar ta ruanin librin e Allauhut dhe ishin mmbrojtės tė tij. Prandaj, mos u frikėsoni nga njerėzit, vetėm Mua tė mė frikėsoheni dhe mos i ndėrroni argumentet e Mia pėr pak send. E kush nuk gjykon me atė qė zbriti All-llahu, ata janė mohues.  

45. Ne u caktuam atyre nė tė (nė Tevrat) kundėrmasat ndėshkuese: njeriu (mbytet) pėr njeriun, syri pėr syrin, hunda pėr hundėn, veshi pėr veshin,dhėmbi pėr dhėmbin, por edhe plagėt kanė kundėr masė. E kush e falė atė (hakmarrjrrjen), ajo ėshtė shpagim (nga mėkatet) pėr tė. E kush vendos sipas asaj qė zbriti All-llahu, ata janė mizorė (tė pa drejt).  

46. Ne vazhduam gjurmėt e tyre (tė pejgamberėve) me Isain, birin e Merjemes, vėrtetues i Tevratit qė kishin mė parė. Atij i dhamė Inxhilin, qė ėshtė udhėzim i drejtė dhe dritė, qė ėshtė vėrtetues i Tevratit qė kishin pranė, qė ishte udhėzues e kėshillues pėr tė devotshmit.  

47. (E zbritėm) Qė ithtarėt e Inxhilit tė gjykojnė sipas asaj qė All-llahu e zbriti nė tė. E kush nuk gjykon sipas asaj qė All-llahu e zbriti, tė tillėt janė mėkatarė tė dalė jashtė rrugės sė Zotit.  

48. Ne edhe ty (Muhammed) ta zbritėm librin (Kur’anin) e vėrtetė qė ėshtė vėrtetues i librave tė mėparshme dhe garantues i tyre. Gjyko, pra, mes tyre me atė qė All-llahu e zbriti, e mos pėlqe epshet e tyre e tė largohesh nga e vėrteta qė i erdhi. Pėr secilin prej jush, Ne caktuam ligje program (tė posaēėm nė ēėshtje tė veprimit). Sikur tė donte Alahu, do t’ju bėnte njė popull (nė fe e sheriat), por deshi t’ju sprovojė nė atė qė iu dha juve, andaj ju (besimtarė) pėrpiquni pėr punė tė mira. Kthimi i tė gjithė juve ėshtė te All-llahu, e Ai do t’ju njoftojė me atė qė kundėrshtoheshi.  

49. (Ta zbritėm) Qė edhe ti tė gjykosh me atė qė tė zbriti All-llahu, e mos ndiq dėshirat e tyre dhe ruaju rrezikut tė tyre qė tė mos tė shmangin nga njė pjesė e asaj qė ta zbriti All-llahu. Nėse ata refuzojnė (gjykimin tėnd), ti dije se All-llahu ka pėr qėllim t’i ndėshkojė pėr disa mėkate tė tyre. Nė tė vėrtetė, njė shumicė e njerėzve janė jashtė rrugės.  

50. A thua mos po kėrkojnė gjykimin e kohės sė injorancės, po pėr njė popull qė bindshėm beson, a ka gjykim mė i mirė se ai i All-llahut? 

51. O ju qė besuat! Mos zini miq as jehuditė, e as tė krishterėt. Ata janė miq tė njėri-tjetrit. E kush prej jush i miqėson ata, ai ėshtė prej tyre. Vėrtetė All-llahu nuk vė nė rrugė tė drejtė popullin zullumqarė.  

52. E ata qė nė zemrat e tyre kanė sėmundje, i sheh se ngarendin te ta (pėr miqėsi) duke thėnė: “Po frikėsohemi se mos po na sillet ndonjė e keqe”. Po All-llahu do tė sjellė fitoren, ose diē tjetėr nga ana e Tij, e atėherė do tė pendohen pėr atė qė e mbanin fsheht nė shpirtin e tyre.  

53. Ata qė besuan ju thonė: “A kėta ishin qė u betuan nė Zotin me betimin mė tė fortė tė tyre se ishin me ju? I shkatėrruan veprat e veta dhe aguan tė dėshpėruar.  

54. O ju qė besuat! Kush largohet prej nga feja e vet (i bėn dėm vetes) s’ka dyshim se All-llahu do tė sjellė njė popull qė Ai e do atė (popull) dhe ata e duan Atė (Zotin),(njė popull) qė ėshtė modest e i butė ndaj besimtarėve, por i ashpėr dhe i fortė ndaj mohuesve, qė lufton nė rrugėn e All-llahut dhe qė nuk i frikėsohet kėrcėnimit tė asnjė kėrcėnuesi. Kjo (cilės e atij populli) ėshtė dhuratė e All-llahut qė i jep atij qė do. All-llahu ėshtė dhurues i madh, i dijshėm.  

55. Mik (i afėrt) juaji ėshtė vetėm All-llahu, ėshtė i dėrguari i Tij dhe ata qė besuan e qė falin namazin dhe jalin zeqatin duke bėrė rukuė (duke qenė respektues).  

56. E kush ka pėr mik All-llahun, tė dėrgurin e Tij dhe ata qė besuan, s’ka dyshim se ana (pala-krahu) e All-llahut ėshtė ngadhėnjyese.  

57. O ju qė besuat! Mos i merrnipėr miq aaata tė cilėve u ėshtė dhėnė libri para jush edhe as jobesimtarėt qė me fenė tuaj tallen dhe luajnė. Kinie dro All-llahun po qe se jeni besimtarė.  

58. Edhe thirrjen (ezanin) tuaj pėr namaz ata e marrin pėr tallje e lojė. Me kėtė vėrtetojnė se janė popull qė nuk kupton.  

59. Thuaj: “O ithtarė tė librit, a na shihni pėr tė me tė vetėm pse besuam All-llahun; besuam atė qė na zbriti neve dhe atė qė zbriti mė parė! S’ka dyshim, shumica jush janė tė shfrenuar.  

60. Thuaj: “ A t’ju lajmėroj pėr njė tė keqe (tė zezė) mė tė dėmshme (nga ajo e metė qė na e shihni) si dėnim nga All-llahu? (Ajo ėshtė) Mallkimi i atij qė e mallkoi All-llahu dhe hidhėrimi ndaj tij, qė disa rej tyre i shdėrroi nė majmunė e nė derra, e i bėri tė djallit. Tė tillėt janė nė pozitė mė tė keqe dhe mė tė humburit prej rrugės sė drejtė.  

61. E kur vijnė te ju, thonė: “Kemi besuar”, ndėrsa ata me (kufr) mosbesim kanė hyrė dhe me tė kanė dalė. Po All-llahu di mė sė miri se ēka fshihnin ata.  

62. Dhe, shumė prej tyre isheh se nguten nė mėkat, nė mizori e nė ngrėnie tė haramit. Sa e shėmtuar ėshtė ajo qė bėnė ata.  

63. E, pse paria fetare (e krishterė dhe jehude) tė mos i ndalin nga ato thėnie tė tyre tė rreme dhe nga ngrėnia e haramit (e ryshfetit)! Sa punė e keqe ėshtė ajo e tyre (e parisė fetare).  

64. Jehuditė thanė: “Dora e All-llahut ėshtė e shtrėnguar!” Qofshin tė shtangur duart e tyre dhe qofshin tė mallkuar, pse thanė atė. Jo, duart e Tij janė tė shlira. Ai furnizon ashtu si tė dojė. Kjo qė t’u zbrit ty do t’u shtojė disave nga ata (nga paria fetare) shumė largimin dhe mohimin. Ne ndėrmjet tyre hodhėm armiqėsi dhe urrejtje qė do t’u vazhdojė deri nė ditėn e kijametit. Sa herė qė ndezėn zjarr pėr luftė, All-llahu e shuajti atė, e ata pėrpiqen pėr shkatėrrime nė tokė. All-llahu nuk i do ngatėrrestarėt. .  

65. Sikur ithtarėt e librit tė besonin dhe tė ruheshin (naramit), Ne do t’ua shlyenim mėkatet e tyre dhe do t’i fusnim nė Xhennete me pėrjetime tė begatshme.  

66. Dhe, sikur ta zbatonin Tevratin, Inxhilin dhe Kur’anin, qė u zbritėn nga Zoti i tyre, ata do tė kishin furnizim me bollėk nga qielli dhe toka. Ështėnjė grup i drejtė (i matur) prej tyre, por ėshtė e keqe ajo qė punojnė shumica prej tyre.  

67. O ti i dėrguar! Komunikoje atė qė t’u zbrit prej Zotit tėnd, e nėse nuk bėn (kumtimin nė tėrėsi), atėherė nuk e ke kryer detyrėn (revelatėn-risalen). All-llahu tė garanton mbrojtjen prej njerėzve (prej armiqve). All-llahu nuk vė nė rrugė tė drejtė popullin qė mohon.  

68. Thuaj: “O ithtarė tė librit, junuk jeni asgjė (nė fe) derisa tė mos zbatoni Tevratin, Inxhilin dhe atė qė ju zbriti nga Zoti i juaj. E kjo qė t’uzbrit ty nga Zoti yt do tė shtojė te shumica prej tyre rezistencė e mohim. Po ti, mos u keqėso pėr popullin qė nuk beson.  

69. S’ka dyshim se kush e beson All-llahun (sinqerisht) e beson ditėn e gjykimit dhe bėn vepra tė mira, qoftė prej atyre qėbesuan, prej jehudivė, prej sabiinėve (tė krishterė qė adhurojnė yjtė), prej tė krishterėve, pėr ta nuk do tė ketė frikė as pikėllim (me kusht qė tė kenė pranuar tė dėrguarin e fundit- Muhammedin).  

70. Ne patėm marrė besėn prej beni israilve, atyre u dėrguam pejgamberė, por sa herė qė u erdhi atyre ndonjė pejgamber qė (me mėsime) nuk u pėlqeu epsheve tė tyre, ata disa prej tyre i pėrgėnjeshtruan, kurse disa tė tjerė i mbytėn.  

71. Ata menduan se nuk do tė kenė telashe (qė i mbytėn pejgamberėt), mirėpo ashtu u verbuan (nga rruga e drejtė) dhe u shurdhuan (nga e vėrteta). Pastaj (pasi i zuri belaja) All-llahu u pranoi pendimin. Mirėpo, mė vonė shumė prej tyre mbetėn tė verbėr e tė shurdhėr. All-llahu di pėr atė qė punuan.  

72. Bėnė kufr (mohuan tė vėrtetėn) ata qė thanė: “All-llah ėshtė ai, Mesihu, bir i Merjemes”. E vetė Mesihu, (Isai) tha: “O beni israil, adhuronie All-llahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj, sepse ai qė i pėrshkruan Zotit shok, All-llahu ia ka ndaluar (ia ka bėrė haram) atij Xhennetin dhe vendi i tij ėshtė zjarri. Pėr mizorėt nuk ka ndihmės.  

73. Gjithashtu bėnė kufr (mosbesim) ata qė thanė: “ All-llahu ėshtė i treti i treve”. S’ka nė gjithėsi tjetėr pos njė All-llahu, e nėse pushojnė nga ajo qė thanė (tre zotėra), do t’i kapė dėnim i dhėmbshėm, ata qė nuk besuan prej tyre.  

74. E pse tė mos pendohen dhe tė kėrkojnė te All-llahu falje, kur All-llahu dihet se falė shumė, ėshtė mėshires.  

75. Mesihu, bir i Merjemes, nuk ėshtė tjetėr, vetėm se i dėrguar; para tij pati shumė tė dėrguar. Nėna e tij ishte e drejtė (e ndershme). Qė tė dy ata ishin qė ushqeheshin (si njerėzit tjerė). Ja, si u sqarohen atyre argumentet dhe shih pastaj sesi ikthejnė shpinėn tė vėrtetės! 

76. Thuaju: A adhuroni pos All-llahut atė qė nuk mund t’ju sjellė as dėm as dobi? All-llahu ėshtė qė dėgjon (ē’thoni) qė di (ē’veproni).  

77. Thuaju: “O ithtarė tė librit, mos e teproni nė fenė tuaj jashtė tė vėrtetės dhe mos shkoni pas epsheve tė njė populli mėparshėm qė ka humbur, qė ka shkakttjerėve dhe qė u largua nė tėrsi prej rrugės sė drejtė.  

78. Ata qė mohuan tė vėrtetėn nga beni israilėt, u mallkuan prej gjuhės sė Davudit dhe tė Isait, tė birit tė Mejremės. Kshtu uveprua sepse kundėrshtuan dhe e tepruan.  

79. Ata ishin qė nuk ndalonin njėri-tjetrin nga e keja qė punonin. E ajo qė bėnin ishte e shėmtuar.  

80. I sheh shumė prej tyre qė i miqėsojnė ata qė mohuan. E keqe ėshtė ajo qė i pėrgaditėn vetės sė tyre ngase All-llahu ėshtė i hidhėruar kundėr tyre dhe ata pėrjanė nė azab (nė vuajtje tė dėnimit).  

81. Sikur tė ishin ata qė vėrteėtė e besojnė All-llahun, pejgamberin dhe atė qė i zbriti atij, nuk do t’i zinin pėr miq ata (idhujtarėt), por shumica prej janė fasika (mėkatarė).  

 

Part 7

 

82. Gjithqysh ti do tė vėresh se jehuditė dhe ata qė i pėrshkruan Zotit shok (idhujtarėt) janė njerėzit me armiqėsi tė fortė kundėr kundėr besimtarėve (kundėr muslimanėve). Ndėrsa do tė vėresh se mė tė afėrmit si miq pėr besimtarėt thanė: “Ne jemi nesara-krishterė”. Kėtė ngase prej tyre (tė krishtrėve) ka dijetarė (ulema) dhe tė devotshėm, dhe se ata nuk janė kryeneēė.  

83. kur edėgjojnė atė qė i ėshtė zbritur tė dėrguarit (Kur’anin), prej syve tė tyre rrjedhin lotė, ngase e kanė kuptuar tė vėrtetėn dhe thonė: “Zoti ynė , ne kemi besuar, pra regjistro ndėr ata qė qė dėshmojnė (ndėr ymetin e Muhammedit).  

84. (the thonė) Pėrse tė mos besojmė All-llahun dhe atė tė vėrtetė qė na erdhi, duke qenė se ne shpresojmė qė Zoti ynė do tė na qojė (nė Xhennet) sė bashku me njerėzit emirė.  

85. Pėr ata qė thanė, All-llahu i shpėrbleu me Xhennete, nė tė cilėt rjedhin lumenj, ku do tė jenė pėrgjithmonė. Ky ėshtė shpėrblimi pėr njerėzit bamirės.  

86. Ndėrkaq, ata qė mohuan dhe pėrgenjeshtruan arumentet Tona, janė banues tė zjarrit.  

87. O ju qė besuat! Mos i ndaloni (mos i bėni haram) tė mirat qė pėr ju i lejoi (i bėri hallall) dhe mos teproni, se All-llahu nuk i do ata qė teprojnė (i kalojnė kufijtė e dispozitave tė Zotit).  

88. Hani nga ajo qė All-llahu ju furnizou si hallall tė mirė dhe, duke qenė se ju All-llahut i besoni, ruanu dėnimit tė Tij! 

89. All-llahu nuk ju merr nė pėrgjegjėsi pėr betimiet e juaja tė paqėllimta (pėr betim), por ju merr pėr ato qė jeni zotuar qėllimisht. E shpagimi i tij (i betimit tė bėrė) ėshtė duke i ushqyer dhjetė tė varfėr me ushqim mesatar qė ushqeni familjen tuaj, ose duke i veshur ata (tė dhjetė), ose duke liruar njė rob. E kush nuk ka mundėsi t’i bėjė kėto, le tė agjėrojė tri ditė. Ky ėshtė shpagim pėr betimet tuaja kur itheni ato. Ruani betimet tuaja. Kėshtu All-llahu ju shqaron dispozitat e veta, ashtu qė jeni mirėnjohės.  

90. O ju qė besuat, s’ka dyshim se vera, bixozi, idhujt dhe hedhja e shigjetės (pėr fall) janė vepra tė ndyta nga shejtani. Pra, largohuni prej tyre qė tė jeni tė shpėtuar.  

91. Shejtani nuk dėshiron tjetėr, pėrveē se nėpėrmjet verės dhe bixhozit tė hedh armiqėsi mes jush, t’ju pengojė nga tė pėrmendurit Zotit dhe t’ju largojė nga namazi. Pra, a po i jepni fund (alkoolit e bixhozit)? 

92. Bindjuni All-llahut dhe tė dėrguarit e kini kujdes (mos kundėrshtoni). E nėse refuzoni, atėherė pra, dine se obligim i tė dėrguarit Tonė ėshtė vetėm komunikimit i qartė.  

93. Ata qė besuan dhe bėnė punė tė mira, nuk kanė mėkat pėr atė qė u ushqyen (mė herėt) derisa ruhen (prej haramit), besojnė dhe bėjnė vepra tė mira, mandej ruhen (nga ajo qė ka qenė e lejuar e ėshtė e ndaluar) dhe besojnė dhe pastaj ruhen (nga ēdo mėkat) dhe bėjnė mirė. All-llahu i do ata qė bėjnė mirė.  

94. O ju qė besuat, All-llahu do t’ju sprovojė me diēka nga gjahu qė e arrijnė duart ose shigjetat tuaja, pėr t’u te All-llahu ai qė i frikėsohet Atij nė heshtje (nė bazė besimi). E kush i shkel (dispozitat) pas kėtij (sqarimi) ai ka dėnim tė dhėmbshėm.  

95. O ju qė besuat, mos e mbytni gjahun, duke qenė ju nė ihram. E kush e mbyt atė me qėlim, aterė dėnimi ėshtė therrorizimi injė kafshe shtėpiake tė ngjashme me atė (tė egrėn) qė ka mbytur. Pėr kėtė ēėshtje vendosin dy njerėz tė drejtė nga mesi juaj, duke bėrė at kurban pėr Qabe, ose (dėnimi ėshtė ) duke ushqyer tė varfėr, ose sa ai (ushqimi), agjėrimi, kėtė pėr shijuar tė keqen e punės sė tij. All-llahu ka falur tė kaluarėn. E kush bėn pėrsėri, (gabimin) All-llahu dėnon ashpėr. All-llahu ēshtjet), hakmerret (me dėnim).  

96. Gjahu dhe ushqimi nė det u ėshtė lejuar, si pėrjetim pėr ju dhe pėr udhėtarėt, kurse gjahu tokėsor u ėshtė ndaluar sa tė jeni nė ihram. Kinie dro All-llahun, te i cili do tė tuboheni! 

97. All-llahu e bėri Qaben, shtėpinė e shenjtė, vend jetėsimi (ēėshtjet tė fesė tė jetės) pėr njerėz, dhe muajin e shenjtė, edhe kurbanin edhe (ato kafshė tė shėnuara pėr kurban) atė me qafore. Kėtė (pėrcaktim nga Zoti) qė ta dini se All-llahu e di ē’ka nė qiej dhe ē’ka ka nė tokė dhe se All-llahu ka pėrfshirė me urtėsinė e dijen e vet ēdo send (pėrcaktimi i Zotit pėr kėto ėshtė me qėllim tė caktuar, e pėr tė mirėn e njerėzve).  

98. Dijeni se All-llahu ėshtė ndėshkues i rreptė, dhe se All-llahu ėshtė dhurues, ėshtė mėshirues.  

99. I dėrguari nuk ka tjetėr obligim vetėm tė kumtojė (shpalljen); All-llahu di ē’publikoni dhe ē’bani fshehtė.  

100. Thuaj: “Nuk ėshtė e njejtė e keqja dhe e mira, po edhe nėse tė mahnit ty shumimi i sė keqes, pra kini frikė All-llahun (e mos pranoni tė keqen) o ju tė zotėt e mendjes, ashtu qė tė shpėtoni.  

101. O ju qė besuat, mos pyetni pėr sende qė, nėse u thuhet ajo (pyetja) haptazi, ju vjen keq juve, e nėse pyetni pėr to gjatė kohės kur zbritej Kur’ani, do t’ju dalė nė shesh (dhe do ta ngarkoni veten pa nevojė). All-llahu u fali (pyetjet qė i bėtė mė herėt); All-llahu falė shumė, ėshtė i bute.  

102. Njė popull qė ishte para jushpat bėrė aso pyetjesh, e pastaj (nuk i zbatoi) u bė mohues i tyre.  

103. All-llahu nuk emėroi (pėr tė shenjtė) Behirėn, as Saibėn, as Vesilėn, dhe as Hamėn, porata qė nuk besuan trillojnė rrenė pėr All-llahun, (duke thėnė se All-llahu i pėrcaktoi) dhe shumica e tyre nuk kuptojnė (se janė duke shpifur).  

104. E kur ju thuhet atyre: “Ejani te ajo qė zbriti All-llahu dhe te (ēka thotė) i dėrguari, ata thonė: “Na mjafton ajo qė igjetėm prindėrit tanė”, (a mjafton) edhe nėse prindėrit e tyre ishiin qė nuk dinin asgjė dhe nuk ishin nė rrugė tė drejtė.  

105. O ju qė besuat, ruane veten tuaj! Ai qė ka humbur, nuk ju dėmton juve kur jeni nė rrugė tė drejtė. Kthimi i tė gjithė juve ėshtė te All-llahu dhe Ai ju njohton pėr atė qė vepruat.  

106. O ju qė besuat, dėshmimi me rastin e atij qė lė testament (vasijjet) kur i ėshtė afruar ndonjėrit prej jush vdekja, bėhet me dy dėshmitarė tė drejtė nga mesi juaj, ose nga dy tė tjerė pos jush, nėse jeni nė udhėtim (nė rrugė e s’keni tė afėrm) dhe ju gjen telashja e vdekjes. E nėse dyshoni (nė dėshminė e tyre) i ndalni ata tė dy pas namazit (tė iqindisė) dhe ata betohen nė All-llahun: “Ne nuk e japim betimin nė All-llahun pėr asgjė edhe sikur tė jetė (ai pėr tė cilin betohemi) i afėrm dhe nuk e fshehim dėshminė e (porositur prej) All-llahut, pse atėherė ne do tė jemi mėkatarė!” 

107. E nėse dihet se ata tė dy kanė merituar mėkat (kanė gėnjyer) atėherė nė vend tė tyre merren dy tė tjerė prej atyre qė kanė meritė (meritė trashėgimi) dhe ata tė dy betohen nė All-llahun: “Dėshmimi ynė ėshtė mė i drejtė nga dėshmimi i atyre (dy tė parėve), dhe ne nuk e tejkaluam (drejtėsinė), pse atėherė do tė ishim nga mizorėt!” 

108. Ky (rregull) ėshtė mė afėr qė tė bėjnė dėshmimin (dėshmitarėt e testamentit) ashtu si ėshtė drejt, dhe qė tė frikėsohen (dėshmitarėt trashėgimtarė) se po thyhet betimi i tyre me njė betim tjetėr. Kini frikė All-llahun dhe bindjuni, se All-llahu nuk vė nė rrugė tė drejtė popullin shkatėrrues.  

109. (Pėrkujtonie o njerėz) Ditėn kur All-llahu i tubon tė dėrguarit e u thotė: “ēfarė pėrgjigje (popujt) u dhanė juve?” Ata (pejgamberėt) thonė: “Ne nuk dimė, vėrtet Ti je qė i di tė gjitha tė fshehtat!” 

110. All-llahu (atė ditė) i thotė: “O Isa, bir i merjemes, pėrkujtoj tė mirat e Mia ndaj teje dhe ndaj nėnės sate, kur tė fuqizova me shpirtin e shenjtė (Xhibrilin), e ti u fole njerėzve (kur ishe) nė djep dhe (kush ishe) i pjekur (si burrė), kur ta mėsova ty librih e urtėsinė Tevratin e Inxhilin, kur melejen Time formove nga balta si formė shpeze e i fryve asaj dhe me urdhėrin Tim u bė shpezė, kur e shėrove tė verbėrin dhe tė sėmurin nga sėmundja e lėkurės me dėshirėn Time, kur me urdhėrin Tim i nxore (tė gjallė) tė vdekurit, kur i zbrapa beni israilėt prej teje (qė deshėn tė tė mbysin) atėherė kur erdhe me argumente, e disa prej tyre qė nuk besuan than: “Kjo (mrekullia e Isait) nuk ėshtė tjetėr vetėm se magji e qartė!” 

111. Dhe kur i frymėzova Havarijjunėt (i urdhėrova): “Tė mė besoni Mua dhe tė dėrguarin Tim!” E ata thanė: “ Ne besuam, e ti dėshmo se ne jemi muslimanė”.  

112. Dhe (pėrkujto) kur Havarijjunėt thanė: “ O Isa, bir i Merjemes, Zoti ta mund tė na zbresė njė tryezė nga qielli?” (Isai) tha: “Keni frikė All-llahun nėse jeni besimtarė!” 

113. (Ata) Thanė: “Ne dėshirojmė tė hamė nga ajo dhe tė na binden (edhe mė shumė ) zemrat tona dhe tė vėrtetojmė bindshėm se na e the tė vėrtetėn e tė bėhemi dėshmues tė saj!” 

114. Isai, bir i Merjemes, tha: “O All-llah, Zoti ynė, zbritna nga qielli njė tryezė, tė na jetė festė (gėzim)pėr ne dhe pėr ata (qė vijnė) pas nesh, tė jetė argument prej Teje, dhe dhurona se Ti je furnizuesi mė i mirė!” 

115. All-llahu tha: “Unė atė ua zbres, e kush prej jush mohon pastaj, Unė atė e dėnoj me njė dėnim qė nuk e dėnoj asnjė nga njerėzit”.  

116. Dhe kur All-llahu tha: “O Isa, bir i Merjemes, a ti njerėzve u the: “Mė besoni mua dhe nėnės time dy zota pos All-llahut!?” (Isai) Tha: “Larg asaj tė mete je Ti (o Zoti im). Nuk mė takon mua ta them atė qė s’ėshtė e vėrtetė. Ta kisha thėnė unė atė, ti do ta dije. Ti e di ē’ka nė mua, e unė e di ē’ka nė Ty. Ti je mė i dijshmi i tė fshehtave!” 

117. Unė nuk u kam thėnė tjetėr atyre, pos asaj qė Ti mė urdhėrove;ta adhuroni All-llahun, Zotin tim dhe Zotin tuaj,dhe sa isha ndėr ta, kam qenė pėrcjellės i tyre, e pasi qė mė more mua, Ti ishe roje (dhe dėshmues) i tyre. Ti je dėshmitar pėr ēdo send!” 

118. Nėse i dėnon ata, nė tė vėrtetė ata janė robėr Tu, e nėse u falė atyre, Ti je i gjithėfuqishmi, i urti.  

119. All-llahu tha: “kjo ėshtė dita qė tė drejtėve u bėn dobi drejtėsia e tyre. Ata kanė Xhennete nė tė cilėt rrjedhin lumenj, janė pėr jetė tė pasosur nė ta. All-llahu ėshtė i kėnaqur me ta dhe ata janė tė kėnaqur ndaj Tij. Ky ėshtė shpėtim i madh.  

120. Vetėm i All-llahut ėshtė sundimi ndaj qiejve e tokės dhe ēka ka nė to. Ai ėshtė i plotėfuqishėm pėr ēdo send.  

 

6.Suretu El-En'ame 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Falenderimi i qoftė vetėm All-llahut, qė krijoi qiejt dhe tokėn, qė formuloi errėsirat e dritėn, e megjithėkėtė (qė Ai meriton lavdėrim) ata qė mohuan, i barazojnė (idhujt) me Zotin e tyre.  

2. Ai ėshtė qė ju krijoi nga balta, e mandej ju caktoi njė afat (pėr vdekje) dhe njė afat ėshtė i caktuar pranė dijes sė Tij, dhe pas (gjithė kėsaj tė vėrtete) ju dyshoni.  

3. Ai ėshtė All-llahu (qė adhurohet e madhėrohet prej ēka kanė tokė; Ai i di fshehtėsitė dhe publikimet tuaja dhe Ai e di atė qė bėni.  

4. Nuk ka argument qė u vjen atyre nga argumentet e Zotit tė tyre, eqė ata nuk i shmangen.  

5. Ata pėrgėnjeshtruan tė vėrtetėn kur u erdhi, e mė vonė do tė kuptojnė lajmin e asaj me tė cilėn talleshin.  

6. A e vrejtėn ata sa gjenerata para tyre i shkatėrruam qė Ne u patėm mundėsuar atyre (komoditet) nė tokė ēfarė juve nuk ju mundėsuam; u patėm lėshuar nga qielli shi me bollėk dhe u patėm bėrė qė tė rrjedhin lumenj ndėr ta, e pėr shkak tė mėkateve tė tyre i shkatėrruam dhe pas tyre sollėm (breza) tjerė.  

7. Edhe sikur tė zbritnim ty njė libėr tė shkruar nė letėr, e ta preknin atė me duart e tyre, ata qė mohuan do tė thoshin: “Kjo nuk ėshtė tjetėr pėrveē njė magji e qartė”.  

8. E pastaj thanė: “Pse tė mos i zbret atij (Muhammedit) njė engjėll (tė na thotė pėr Muhammedin se ėshtė i dėrguar)”. E sikur tė zbritnim Ne njė engjėll, ēėshtja do tė merrte fund duke mos u dhėnė atyre njė afat.  

9. Sikur ta bėnim Ne atė (tė dėrguarin) engjėll, atė do ta bėnim (nė formė) njeriu e do t’ua pėrzienim (ngatėrronim) atyre atė qė i pėrzien ata vetes sė tyre.  

10. Edhe tė dėrguarit tė tjerė para teje janė pėrqeshur, e ata qė u tallėn pėsuan (dėnim) pėr shkak se talleshin.  

11. Thuaj: “Ecni nėpėr tokė e mandej shikoni se si qe pėrfundimi i gėnjeshtarėve.  

12. Tuaj: “E kujt ėshtė e tėrė kjo nė qiej e tokė?” Thuaj: “Vetėm e All-llahut”. Ai ia pėraktoi mėshirėn Vetes. Ai do t’ju tubojė nė ditėn e gjykimit, pėr tė cilėn gjė nuk ka dyshim. Ata qė i shkaktuan humbje vetvetes, ata nuk besojnė.  

13. Vetėm e Tij ėshtė gjithėēka pushon e lėviz natėn e ditėn. Ai gjithėēka dėgjon dhe gjithėēka di.  

14. Thuaj: “A pos All-llahut, krijues i qiejvedhe i tokės, qė ushqen tė tjerėt, ndėrsa vetė nuk ushqehet, tė pranoj Zot tjetėr?” Thuaj: “Unė jam urdhėruar tė jem i pari qė bindem dhe (urdhėrohem): tė mos bėhem kurrsesi nga idhujtarėt.  

15. Thuaj: “Vėrtet, unė i frikėsohem dėnimit tė ditės sėmadhe, nėse nuk i pėrulem Zotit tim”.  

16. Kush mėnjanohet atė ditė nga ai (dėnimi), atė Ai e ka mėshiruar, dhe ai ėshtė shpėtim i qartė.  

17. Nėse All-llahu tė godet me ndonjė tė keqe, s’ka kush qė ta largojė atė pos Tij, e nėse tė dhuron ndonjė tė mirė, duhet ditur se Ai ėshtė i gjithėfuqishėm pėr ēdo send.  

18. Ai ėshtė mbizotėrues ndaj robėrve tė Tij. Ai hollėsisht di punėt e Tij dhe tė robėrve tė Vet.  

19. Thuaj: “Cili send ka dėshminė mė tė madhe?” Thuaj: “All-llahu ėshtė dėshmues mes meje e jush, e mua mė ėshtė shpallur ky Kur’an qė me tė t’ju tėrheqė vėrejtjen juve dhe atij qė i komunikohet (dhe tė gjithė atyre qė vijnė pas jush deri nė ditėn e kijametit). Ju po dėshmoni se All-llahut ka edhe zota tjerė, a?” Thuaj: “Unė nuk dėshmoj!” Ai ėshtė vetėm njė Zot dhe unė jam i pastėr nga ajo qė j u i shoqėroni!” 

20. Atyre qė Ne u kemi dhėnė librin, e njohin atė (Muhammedin) sikurse i njohin bijtė e tyre. Janė ata qė asgjėsuan vetveten, andaj nuk besojnė.  

21. Kush ėshtė mė mizor se ai qė ndaj All-llahut shpif gėnjeshtra apo ka pėrgėnjeshtruar faktet e Tij? S’ka dyshim, shpifėsit dhe gėnjeshtarėtnuk kanė shpėtim.  

22. Pėrkujto ditėn kur Ne i tubojmė tė gjithė dhe u themi atyre qė i shoqėruan: “Ku janė ata tė shoqėruarit tuaj, qė i trillonit?” 

23. Atėherė (pas atij sprovimi) pėrgjigje tjetėr s’u mbetetpėrveē tė thonė: “Pėr All-llahun, o zoti ynė, ne nuk ishim dhujtarė!” 

24. Shih, se si bėjnė gėnjeshtra kundėr vetes dhe si u shkoi huq ajo qė trillonin! 

25. Ka prej atyre qė ty tė dėgjon (kur lexon Kur’anin). Po Ne kemi krijuar mbulesė mbi zemrat e tyre qė tė mos e kuptojnė atė dhe nė veshėt e tyre sajuam shurdhim, dhe edhe dikur t’i shohim tė gjitha faktet. ata nuk besojnė, derisa kur te ti e tė polemizojnė ata qė mohuan thonė: “Nuk ėshtė tjetėr ky (Kur’ani) vetėm se mit i hershėm.  

26. Ata ndalojnė (tė tjerėt) nga ai dhe vetė largohen prej atij (Kur’anit), e me atė nuk shkatėrrojnė tjerėt vetėm vetveten, dhe nuk e hetojnė.  

27. E sikur t’i shihje ata kur janė ndalur pranė zjarrit e thonė: “Ah sikr tė ktheheshim (nė dynja), tė mos gėnjejmė faktet e Zotit toė e tė bėhemi nga besimtarėt!” 

28. Jo, (s’ėshtė ashtu) po atyre u doli nė shesh ajo qė e mbanin fshehtė mė parė, prandaj edhe sikur tė ktheheshin ata do tė pėrsėritnin atė qė e kishin tė ndaluar, e s’ka dyshim, ata janė gėnjeshtarė.  

29. Ata thanė: “Nuk ka tjetėr, vetėm kjo jeta jonė nė kėtė botė, dhe ne nuk do tė rigjallemi.  

30. Dhe, sikur t’i kishte parė ata kur tė ndalohen para Zotit tė tyre e u thuhet atyre: “A nuk ėshtė kjo (ringjalja) e vėrtetė?” Ata thonė: “ Po, pėr zotin tonė!” thotė: “Shijoni pra dėnimin pėr atė qė mohonit!” 

31. Ata qė pėrgėnjeshtruan se do tė takohen me All-llahun (nė ditėn e gjykimit) kanė humbur pėrderisa t’u vijė momenti (kijameti) befas e tė thonė: “tė mjerėt ne pėr atė qė lėshuam” (nga punėt e mira nė dynja), e duke i bartur gabimet e veta nė shpinė, dhe, e shėmtuar ėshtė ajo qė bartin.  

32. Jeta e kėsaj bote nuk ėshtė gjė tjetėr vetėm se njė pėrjetim e mashtrim. S’ka dyshim se bota tjetėr ėshtė mė e dobishmja pėr ata qė ruhen. A nuk logjikoni? 

33. Ne dimė se ty tė brengos ajo qė thonė, e ata nuk tė gėnjejnėty, por ata mizorė mohojnė argumentet e All-llahut.  

34. Janė pėrgėnjeshtruar tė dėrguar para teje, duruan atė gėnjeshtėr, dhe u torturuan pėrderisa u erdhi ndihma Jonė, prandaj s’ka kush qė ndryshon fjalėt (premtimet) e All-llahut. E ti je i njohur me disa nga ngjarjet e tė dėrgarve (edhe ti do tė ndihmohesh sikurse ata).  

35. Por, nėse refuzimi i tyre tė ėshtė bėrė brengė e madhe , ti kėrkoje, nėse ke mundėsi, ndonjė vrimė nė tokė ose nė qiell e t’u sjellėsh atyre ndonjė argument (po ti s’mund ta bėsh kėtė). Tė kishte dashur All-llahu i kishte tubuar nė rrugė tė drejtė; po ti mos u bė nga tė padijshmit (dhe mos u brengos).  

36. vetėm ata qė kanė dėgjim tė shėndosh i pėrgjigjen (ftesės). Tė vdekurit (ata qė dėgjojnė dhe nuk besojnė) All-llahu i ringjall, e pastaj te Ai kthehen (u jepatė qė e meritojnė).  

37. Dhe thanė : “Pėrse tė mos i zbret atij (Muhammedit) njė mrekulli nga Zoti i tij?” Thuaj: “S’ka dyshim se All-llahu ka fuqi t’ia zbresė njė mrekulli, por shumica e tyre nuk e dinė (se ēka do t’i gjente mė pas).  

38. Nuk asnjė gjallesė nė tokė dhe as shpendė qė fluturojnė me dy krahė e qė nuk janė tė nara nė grupe (tė ndryshme), sikurse edhe ju (Zoti i krijoi, i pajisi si juve). Asgjė nuk kemi lėnė pas dore nga evidenca. Mė nė fund te Zoti i tyre do tė tubohen.  

39. E ata qė i bėnė tė rreme faktet Tona janė shurdmemecė tė mbetur nė errėsira. All-llahu e humb kė tė dojė e vė nė rrugė tė drejtė atė qė do.  

40. Thuaju: “ Nėse u vjen dėnimi nga All-llahu ose u vjen kijameti, mė tregoni,nėse jeni tė sinqertė, a do tė thirrni kė pos All-llahut (pėr ndihmė?” 

41. Jo, vetėm Atij (All-llahut) do t’i luteshi, e nėse do Ai, ju heq atė pėr ēka i luteni, e do t’i harronit ata (zota) qė ia shoqėronit.  

42. Ne kemi dėrguar (pejgamberė) edhe te popjt parateje (e derisa nuk dėgjuan), i dėnuam mė skamje emjerim, ashtu qė tė pėrulen.  

43. E pse tė mos pėruleshin kur ju erdhi atyre dėnimijonė? Por zemrat e tyre ishin ngurosor, po edhe djalli ua hjeshoi atė qė bėnin.  

44. Meqė lanė pas dore atė me ēka u kėshilluan (t’i i drejtohen Zotit), Ne ua hapėm dyrt e ēdo gjėje (begatie) derisa kur u gėzuan pėr atė qė ju kishte dhėnė, i kapėm befas, e ata mbetėn tė zhgėnjyer.  

45. Ndaj u zhduk mbeturina e popullit mizor, pra Falėnderim i qoftė Zotittė botave.  

46. Thuaj: “Nėse All-llahu ua merr tė dėgjuarit, tė pamurit dhe ua mbyll zemrat, pos All-llahut cili zot tjetėr do t’ju sjellė atė?”. Shih sesi ua shqarojmė faktet e megjithkėtė ata nuk ua vėnė veshin! 

47. Thuaj: “Mė tregoni nėse dėnimi nga All-llahut u vjen befas ose me parashenja, a shkatėrrohet kush tjetėr pos popullit mizor?” 

48. Ne tė dėrguarit nuk i dėrgojmė ndryshe vetėm si pėrgėzues dhe qortues. E kush besoi dhe u pėrmirėsua, ata nuk kanė as frikė as brengė.  

49. Ata qė i pėrgėnjeshtruan faktet tona, ata i kap dėnimi ngase nuk respektuan normat.  

50. Thuaj: “Unė nuk u them juve se i kam nė kompetencė depotė e All-llahut (e t’ju sjellė mrekulli), as nuk pretendoj se i di fshehtėsitė (e t’ju tregojė se kur do t’ju vijė dėnimi), as nuk u them se unė jam engjėll. Unė ndjek vetėm atė qė mė shpallet mua. Thuaj: “A janė baras i verbėti dhe ai qė sheh?” A nuk mendoni? 

51. Ti tėrhiqju vėrejtjen me kėtė (Kur’an) atyre qė i frikėsohen tubimit para zotit tė tyre, nė mėnyrė qė tė ruhen, sepse pos Tij nuk do tė ketė as mbrojtės as ndėrmjetėsues.  

52. Dhe mos i pėrze ata qė adhurojnė Zotin e tyre pa pra mėngjes e mbrėmje, duke qenė tė sinqertė ndaj Tij. Ti nukpėrgjigjesh asgjė nga llogaria e tyre e as ata nuk kanė kurrfarė pėrgjegjėsie nga llogaria jote, e po i dėbove ata do tė bėhesh nga tė padrejtit.  

53. Kėshtu Ne i sprovojmė disa me disa tjerė (pasanikun me varfnjakun, atė me autoritet me atė pa tė) ashtu qė tė thonė: “ A kėto janė mes nesh qėAll-llahu i dhuroi?” A nuk ėshtė All-llahu mė i dijshmi pėr ata qė janė mirėnjohės?! 

54. E kur tė vijnė ty ata qė i besojnė ajetet tona, thuaju: “Selamu alejkum, Zoti juaj ia ngjeshi vetes mėshirėn. Kuh bėn prej jush ndonjė ė keqe pa dije, e mandej pas asaj (tė keqe) pehdohet dhe pėrmirėsohet, s’ka dyshim se All-llahu ėshtė qė falė shumė dhe ėshtė Mėshirues.  

55. Ja, kėshtu Ne i sqarojmė argumentet, nė mėnyrė qė tė dalė nė shesh rruga e kriminelėve.  

56. Thuaj: “Unė jam i ndaluar tė adhuroj ata qė adhuroni ju, pos All-llahut! thuaj: “Unė nuk njeki dėshirat tuaja, pse do tė ishte atėherė do te isha i humbur e jo prej tė udhėzuarve (nė rrugė tė drejtė).  

57. Thuaj: “Unė i pėrmbahem tė vėrtetės (qė mė erdhi) nga Zoti im. Ju e gėnjyet atė, e pėr atė qė nguteni ju (dėnimin), nuk e bėj unė, vendimi i takon vetėm All-llahut; Ai e rrėfen tė vėrtetėn dhe Ai ėshtė mė i miri i gjykatėsve.  

58. Thuaj: “Sikur tė ishte ajo pėr tė cilėn nguteni j te unė, ēėshtja mes meje dhe jush do tė ishte e pėrfunduar. All-llahu mė sė miri i di pėr mizorėt.  

59. ēelėsat e fshehtėsive janė vetėm te Ai, atė (fshehtėsinė) nuk e di kush pos Tij. Ai e di ēka ka nė tokė dhe nė det, Ai e di pėr ēdo gjeth qė bie dhe s’ka kokėrr nė thellėsi tė tokės, s’ka tė njomė dhe s’ka tė thatė qė nuk ėshtė (shėnuar) nė librin e qartė (LehviMahfud).  

60. Ai ėshtė qė ju vė nė gjumė natėn dhe e di ēka vepruat ditėn, pastaj ju ngjall-zgjon nė tė (ditėn) pėr deri nė afatin e caktuar (vdekje). Pastaj do tė ktheheni e do t’ju njohtojė me atė qė keni pas vepruar.  

61. Vetėm Ai ėshtė mbizotėrues ndaj robėrve tė vet. Ndaj juve dėrgon rojė (cakton engjėj) derisa kur t’i vijė ndonjėrit prej jush vdekja, atij ia marrin shpirtin tė dėrguarit tanė (tė tjerė) dhe ata nuk bėjnė kurrfarė lėshimi.  

62. Pastaj i kthehen All-llahut, Snduesit tė vėrtetė tė tyre. Vetėm i tij ėshtė sundimi (gjykimi) dhe Ai ėshtė mė i shpejti i llogaritėsve.  

63. Thuaj: “Kush ju spėton prej errėsirave (trishtuese) tė tokės e tė detit e (nga trishtimi) ju e lutni Atė haptas e fshehtas (duke thėnė), nėse Ai na shpėton prej kėsaj, ne do tė jemi (besimtarė) mirėnjohės?” 

64. Thuaj: “All-llahu ju shpėtin nga ajo dhe nga ēdo brengosje. Megjithėkėtė ju Atij i pėrshkruani shok.  

65. Thuaj: “Ai ka fuqi (t’ju shpėtojė, por edhe) t’ju sjellė dėnim prej sė larti ose prej sė poshti nėn kėmbėt tuaja apo t’ju ndaj nė grupe e ta luftoni njėri-tjetrin. Shih se si i sqarojmė faktet nė mėnyrė qė tė kptojnė”.  

66. E populli yt e konsideroi atė (Kur’anin) tė rremė, porse ai (Kur’ani) ėshtė i vėrtetė. Thuaj: “Unė nuk jam rojė e juaj”.  

67. ēdo lajm e ka afatin e realizimit, e mė vonė, ju do tė kuptoni.  

68. Kur sheh ata se janė thelluar (me tallje) nė ēėshtjet Tona, largohu prej tyre derisa tė kalojnė nė bisedė tjetėr. Nėse djalli tė bėn tė harrosh (e rri me ta), pasi tė bie ndėr mend, mos rri me popullin mizor.  

69. Pėr ata qė ruhen (pėr besimtarėt) s’ka kurrfarė pėrgjegjėsie (qė tallen), por duhet t’ju pėrkujtojmė nė mėnyrė qė ruhen edhe ata (qė tallen).  

70. Hiqu atyre qė e marrin fenė (nė vend qė ta resprktojnė) pėr lojė e dėfrim dhe i ka mashtruar jeta e kėsaj bote. Ti pėrkujto me tė (Kur’anin) qė tė mos bjerė njeriu viktimė e asaj qė ka veprruar, e qė s’ka mbrojtės as ndėrmjetėsues pėr te pos All-llahut. je ai (njeri) edhe nėse jep, ēdo lloj shpagimi nuk i pranohet. Tė tillėt janė ata qė ranė viktimė e asaj qė punuan. Ata , pėr skak se mohuan, pėr pije kanė ujė tė vluar e dėnim tė idhėt.  

71. Thuaj: “A pos All-llahut tė adhurojmė ēka nuk na sjell as dobi as dėm dhe tė kthehemi mbrapa (nė kufur) pasi qė All-llahu na vuri nė rrugė tė drejtė? Dhe atėherė tė bėhemi sikur ai, tė cilin djallėzit e kanė rrėmbyer (e kanė hedhur)nė tokė (nė njė humnerė) e lėnė tė hutuar qė, edhe pse ai ka shokė qė e thėrrasin nė rrugė tė drejtė (i thonė): “Eja te ne” (ai nuk pėrgjigjet). Thuaj: “I vetmi udhėzim ėshtė ai udhėzimi i All-llahut, dhe se jemi urdhėruar qė t’i dorėzohemi zotit tė botėve.  

72. (Na ėshtė thėnė) Dhe falne nmazin dhe kini frikė prej Tij, se Ai ėshtė te i cili do tė tubohemi.  

73. E Ai ėshtė qė krijoi qiejt dhe tokėn me qėllim tė caktuar, e (ruajuni dėnimit) ditėn kur thotė : “Bėhu”! Ajo bėhet. Fjala e Tij ėshtė e njėmendtė dhe Atij i takon sundimi ditėn kur i fryhet “Surit” (kjo ėshtė hera e dytė). Ai e di tė fshehtėn dhe konkretėn, ėshtė mė i urti qė di pėr ēdo gjė nė hollėsi.  

74. Pėrkujtoju (o i dėrguar) kur Ibrahimi i tha vėllaut tė vet Azerit: “A statuja (idhuj) adhuroni pėr zota? Unė po tė shoh ty dhe popullin tėnd nė njė humbje tė sigurt.  

75. E kėshtu Ibrahimit ia mundėsuam t’i shohė madhėsitė e qiejve e tė tokės pėr t’u bėrė edhe mė i bindur.  

76. E kur atė e mbuloi nata, ai e pa njė yll e tha: “Ky ėshtė Zoti im!” E kur u zhduk ai (perėndoi) tha:” Unė nuk i dua ata qė humbėn”.  

77. Kur e pa hėnėn tė posa tha: “Ky ėshtė Zoti im! e kur perėndoi ajo, tha: Nėse Zoti im nuk mė udhėzon, unė do tė jem prej njerėzve tė humbur!” 

78. Kur e pa diellin tė lindur, tha: “Ky ėshtė Zoti im, ky ėshtė i madh!” e kur ai perėndoi, tha: O populli im, unė jam i pastėrnga ajo qė ju i shoqėroni!” 

79. Unė me veten time i drejtohem Atij qė krijoi qiejt e tokėn, larg besimeve tė tjera; unė nuk jam prej atyre qė i pėrshkruajnė shok! 

80. Po atė e (me Ibrahimin) polemizoi populli i tij e ai tha: “A polemizoni me mua, rreth All-llahut e Ai mė udhėzoi?” Unė nuk u frikohem atyre qė ju ia bėni shok, vetėm nėse Zoti im do ndonjė send (tė mė godas, ai mė godet). Me dijen e Tij Zoti im ka pėrfshirė ēdo send, a nuk e merrni me mend?” 

81. E si t’ju frikohem atyre qė ju ia shoqėruat, e ju frikoheni pėr atė qė i shoqėruat All-llahut pa pasur kurrfarė argumenti. E cili grup, pra, ėshtė mė e drejtė tė jetė i sigurt, nėse jeni qė kuptoni? 

82. Ata qė besuan dhe besimin e tyre nuk e ngatėrruan me besim tė kotė, atyre u takon tė jenė tė sigurt dhe atajanė nė rrugė tė drejtė.  

83. Kėto janė argumentet tona qė ia dhamė Ibrahimit kundėr popullit tė tij. Ne ngrisim nė shkallė tė lartė atė qė duam. Zoti yt ēdo send e vė nė vendin e vet, asgjė nuk mund t’i fshehet.  

84. Ne atij (Ibrahimit) i falėm Is-hakun dhe Jakubin dhe secilin prej tyre e udhėzuam. Mė parė edhe Nuhun e patėm udhėzuar. E nga pasardhėsit e tij (tė Ibrahimit) udhėzuam Davudin, Sulejmanin, Ejjubin, Jusufin, Musain dhe Harunin. Kėshtu i shpėrblejmė bamirėsat.  

85. (shpėrblyem) Edhe Zekerijanė, Jahjanė, Isain, Iliajasin tė gjithė prej tė mirėve tė pėrsosur.  

86. (shpėrbylem) Edhe Ismailin, Eljesanė, Junusin dhe Lutin. Tė gjithė kėta i veēuam mbi njerėzit tjerė.  

87. Edhe disa nga prindėrit, nga pasardhėsit dhe nga vėllezėrit e tyre i zgjodhėm (pėr pejgamberė) dhe i udhėzuam nė rrugė tė vėrtetė.  

88. Ky ėshtė udhėzim i All-llahut, udhėzon me tė kė tė dojė nga robėt e Tij. E sikur t’i pėrshkruajnė shok Zotit (edhe ndonjė nga kėta) kishte pėr t’iu shkuar huq ajo qė kanė vepuar.  

89. Ata shin qė u patėm dhėnė librin, urtėsinė e pejgamberllėkun; e nėse kėta (idhujtarėt mekas) e refuzojnė kėtė (pejgamberllėkun tėnd), Ne e kemi siguruar kėtė me njė popull qė nuk e refuzon.  

90. Ata (tė dėrguarit e pėrmedur) ishin qė All-llahu i vuri nė rrugė tė drejtė, andaj ti merri shembull nė udhėzim. Thuaj: “Unė nuk kėrkoj pėr kėtė (komunikimin e Kur’anit) shpėrblim prej jush. Ky nuk ėshtė tjetėr, pėrveē njė kėshillė pėr mbarė njerėzit.  

91. Ata (mohuesit) nuk e njohėn All-llahun sa duhet njohur Atė kur thanė; “All-llahu nuk i shpalli gjė asnjė njeriu!” Thuaj: “Kush e zbriti librin, me tė cilin erdhi Musai e qė ishte dritė e udhėrrėfyes pėr njerėz, e tė cilin ju e bėni tė shpėrndarė nė letra,qė disa i prezentoni, kurse shumicėn e fshehni. Dhe u mėsuat ēka nuk e dinit ju as prindėrit tuaj? Thuaj: (e zbriti) All-llahu”. Mandej lėri ata qė luajnė nė atė kotėsunė e tyre.  

92. Edhe ky (Kur’an) ėshtė libėr qė e zbritėm; ėshtė i bekuar, vėrtetues i tė mėparshmes, e qė t’i tėrheqesh vėrejtjen nėnės sė fshatrave (tė banorėve mekas) dhe atyre pėrrreth saj (mbarė botės). Ata qė e besojnė Ahiretin, besojnė nė tė (Kur’anin), ata edhe e falin namazin rregullisht.  

93. E kush ėshtė mė gabimtar i madh se sa ai qė trillon rrenė ndaj Zotit, ose thotė: “Mua po mė shpallet e nuk i ėshtė shpallur asgjė, ose se sa ai qė thotė: “Do tė thur diēka tė ngjajshme me atė qė e ka zbritur All-llahu”. E, sikur t’i shihje mizorėt kur janė nė agoni tė vdekjes, e engjėjt kanė shtrirė duart e veta (me ndėshkim) e (u thonė): “Shpėtonie pra vetveten (nėse mundeni)”. “Tash pėrjetoni dėnimin e turpshėm pėr shkak se e thoshit tė pavėrtetėn pėr All-llahun, dhe ndaj argumrnteve tė Tij ishit kryeneē.  

94. Nė tė vėrtetė ju na erdhėt njė nga njė (tė vetmuar), ashtu si ju krijuam sė pari; keni lėnė prpa shpinės atė qė u patėm dhėnė, e nuk po shohim se i keni me vete ndėrmjetėsuesit tuaj, tė cilėt i mendonit se pėr ju janė ndihmėtarė (i shoqėronit All-llahut). S’ka dyshim, ėshtė kėputur lidhja mes jush, dhe mbaroi ajo ēka mendonit (ndėrmjjetėsues apo zotėra tjerė).  

95. S’ka dyshim, All-llahu ėshtė zbėrthyes i farės (i kokrrės sė saj) dhe i bėrthamės (sė pemės). Ai nxjerr tė gjallin nga i vdekuri dhe Aiėshtė nxjerrės i tė vdekurit nga i gjalli. Ky ėshtė All-llahu, e si atėherė shmangeni (nga besimi)? 

96. Ai ėshtė krijues i dritės sė mėngjesit. Natėn e bėri kohė pushimi, e diellin dhe hėnėn pėr llogaritje tė kohės. Ky (rregull) ėshtė caktim i plotfuqishmit,i gjithėdijshmit.  

97. Ai ėshtė, qė krijoi yjet pėr ju qė me ta tė orientoheni nė errėsira kur jeni nė tokė ose nė det. Vėrtet Ne i shpjeguam argumentet tona pėr njė popull qė di tė mendojė.  

98. Ai ėshtė qė ju krijoi (filloi) prej njė njeriu; aty (mbi tokė) jetoni (qėndroni) dhe nėn te do tė pushoni. Ne i sqaruam argumentet njė populli qė di tė kuptojė.  

99. Ai ėshtė qė lėshoi nga lartė shiun e me tė nxori bimėn e ēdo sendi dhe prej bimės gjelbėrim dhe prej tij (prej gjelbėrimit) kokrra tė dendura nė kallinj. E nga hurmet, nga sythat tyre kalaveshė tė afėrt (pėr t’i vjelė). Edhe kopshtie me hardhi, ullinj e shegė tė ngjajshme (nė dukje) e tė llojllojshme (nė shije). Shikoni pra frutat e tyre kur i formojnė dhe kur piqen (tė gjitha kėto nga shiu). Edhe nė kėto ka fakte pėr njerėzit qė besojnė.  

100. E xhinėt ia bėjnė shokė All-llahut, e nė tė vėrtetė Ai i krijoi ata (xhinėt) dhe duke mos patur kurrfarė dije, ata shpifėn se Ai (Zoti) ka djem e vajza. Larg (shpifjeve) ėshtė madhėria e Tij e lartė.  

101. Ai (All-llahu) ėshtė qė krijo (pa kurrfarė shembulli) qiejt dhe tokėn (e duke qenė i tillė), e si do tė ketė Ai fėmijė kur nuk pati bashkėshorte? ēdo send e krijoi Ai, dhe ėshtė mė i dijshmi pėr tė gjitha sendet e krijuara.  

102. Ky ėshtė All-llahu, Zoti juaj, nuk ka tė adhuruar pėrveē Tij, Krijues i ēdo sendi, pra adhuronie Atė; Ai ėshtė mbikėqyrės ndaj ēdo sendi.  

103. Tėparėt (e njerėzve) nuk mund ta pėrfshinė Atė, e Ai i ėrfshinė tė arėt. Ai ėshtė shumė i kujdesshėm, hollėsisht i njohur.  

104. Juve ju erdhėn argumente tė qarta nga Zoti i juaj e kush i sheh (kupton) ai e ka pėr vete, e kush verbėrohet, ai e ka pėr tė zezėn e vet. E nė (pejgamberi) nuk jamėrojė e juaj.  

105. e kėshtu Ne i sqarojmė dėshmitė, ashtu qė ata thonė: “Ke mėsuar ti” (nga librat, po fjalės sė tyre nuk i vihet veshi0 dhe qė pėr t’ia bėrė edhe mė tė qarta njė populli qė di tė dallojė (tė vėrtetėn nga e kota).  

106. Ti (Muhammed) praktoko atė qė t’u shpall nga Zoti yt. S’ka Zot, pėrveē Tij. Largohu prej idhujtarėve.  

107. E sikur tė donte All-llahu, ata nnuk do tė ishin idhujtarė. Ne nuk tė bėmė pėrcjellės tė tyre e as qė je mbikėqyrės i tyre.  

108. Ju mos ua shani ata (zota) qė u luten (idhujtarėt), pos All-llahut, e (si hakmarrje) tė fyejnė All-llahun nga armiqėsia, duke mos ditur (pėr madhėrinė e Tij). Kėshtu Ne i kemi zbukuruar ēdo populli veprimin e vet, mandej e ardhmja e tyre ėshtė te Zoti i tyre, e Ai i shpėrble pėr atė qė vepruan.  

109. Ata u betuan me njė betim tė fortė nė All-llahun, se nėse uvjen atyre ndonjė mrekulli, do ta besojnė. Thuaj: “ēėshtja e atyre mrekullive ėshtė te All-llahu”. E ku e dini ju, ndoshta kur tė vijnė ato nuk u besojnė.  

110. Ne i rrotullojmė zemrat e tė parėt e tyre (prej besimit) ashtu sikundėr nuk e besuan atė (Kur’anin) pėr herė tė parė, dhe i lėmė tė bredhin tė hutuar nė atė mashtrimin e tyre.  

 

Part 8

 

111. E edhe sikur t’ju zbritnim Ne atyre engjėjt, t’ju flitnin tė vdekurit, t’ju tubonin atyre ēdo send (gjallesė) konkretisht, ata nuk kishin pėr tė besuar, vetėm po tė donte All-llahu, por shumica e tyre nuk dinė (se besimi ėshtė dhuratė nga Zoti).  

112. dhe kėshtu (sikurse edhe ty) ēdo pejgamberi i bėmė armiq disa nga njerėzit dhe nga xhinėt e djallėzuar, qė me fjalė tė shkėlqyeshme nė mėnyrė tė fshehtė nxit njėri-tjetrin nė mashtrime. E sikur tė donte Zoti yt, ata nuk do tė bėnin atė (armiqėsi), po ti lėri ata me ato trillime.  

113. Dhe qė tė anojnė (te ato fjalė mashtruese) zemrat e atyre qė nuk besojnė boėn e ardhshme dhe qė tė kėnaqen e ngarkohen me atė qė janė duke u ngarkuar (ty nuk tė dėmtojnė asgjė).  

114. (Thuaj) A pos All-llahut tė kėrkoj unė gjykatės (mes meje dhe juve)? kur Ai ėshtė qė zbriti librin nė mėnyrė tė shkoqitur? Atyre qė u dhamė librin e dinė se ai (Kur’ani) ėshtė i zbritur prej Zotit tėnd saktėsisht, pra mos u bė prej atyre qė dyshojnė.  

115. Fjalėt e Zotit tėnd janė plot tė vėrteta (ēka lajmėrojnė) dhe plot tė drejta (ēka gjykojnė). S’ka kush qė tė ndryshoj fjalėt (vendimet) e Tij. Ai ėshtė qė dėgjon e di.  

116. Nė qoftė se u bindesh shumicės (mohuese qė janė) nė tokė, ata do tė largojnė ty nga rruga e All-llahut. Ata nuk ndjekin tjetėr vetėm supozime dhe nuk janė tjetėr vetėm se rrenacakė.  

117. S’ka dyshim, Zoti yt e di mė sė miri pėr atė qė ėshtė larguar rruga e Tijdhe Ai ėshtė mė i dijshmi pėr tė udhėzuarit.  

118. Ju (besimtarė) hani nga ajo qė ( ėshtė therrur dhe) dhe ėshtė pėrmendur emri i All-llahut, po qe se jeni tė bindur nė faktet e Tij.  

119. ē’keni ju qė tė mos hani nga ajo pėr tė cilėn ėshtė pėrmendur emri i All-llahut, e Ai ju sqaroi juve se ēka ėshtė ndaluar pėr ju, pėrveēkur jeni detyruar (atėherė edhe harami ėshtė hallall). Njė shumicė (e mohusve), duke mos pasur kurrfarė dije, por vetėm nga pasionet e tyre, duan t’i largojnė nga e vėrteta (njerėzit). Po Zoti yt di mė sė miripėr ata qė i shkelin dispozitat.  

120. Dhe mos bėni mėkate as haptas as fshehtas. Ata qė bėjnė mėkatin do tė ndėshkohen pėr mėkatin e bėrė.  

121. Dhe mos hani nga ajo qė (para therjes sė saj) nuk ėshtė pėrmendur emri i All-llahut, vėrtet ajo (ngrėnia) ėshtė mėkat. Djallėzit i nxisin miqtė e vet qė t’ju polemizojnė juve, e nėse i dėgjoni ata, atėherė jeni si ata (idhujtarė).  

122. Vallė, a ėshtė ai qė qe i vdekur kurse Ne e ngjallėm dhe idhamė dritė, me tė cilėn ecėn mes njerėzve, si ai qė ka mbetur nė errėsirė (i humbur) dhe nuk mund tė shpėtojė nga ajo? Ja, kėshtu (si kėtij nė errėsirė) iu dket mirė mohusve ajo qė veprojnė.  

123. Dhe ashtu (sikurse nė Mekė) nė ēdo qytet kemi bėrė kriminelėt e tij pari, nė mėnyrė qė tė bėjnė dredhi nė tė, por nuk mashtrojnė tjetėr kė pos veten e tyre dhe prapėseprapė nuk kuptojnė.  

124. E kur uvjen atyre ndonjė argument i prerė (pėr Muhammedin), ata thonė: “Kurrsesi nuk e besojmė atė (dėrgesėn e Muhammedit) derisa tė mos na jepet edhe neve ngjajshėm me atė qė iu pat dhėnė tė dėrguarve tė All-llahut”! Mė sė miri All-llahu e di ku ta vėrė dėrgesėn (risalen) e vet. Ata qė bėn krim do t’igodasė poshtrimi dhe dėnimi i fortė te All-llahu pėr shkak se vazhdimisht bėnin hile.  

125. Atė qė All-llahu dėshiron ta udhėzojė, ia zgjeron zemrėn pėr (tė pranuar) islamin. Atė qė dėshiron ta lėrė tė humbur, zemrėn e tij ia bėn shumė tė ngusht si tėngjitej nė qiell. Kėshtu All-llahu lėshon dėnimin mbi ata qė nuk besojnė.  

126. Kjo ėshtė rruga e Zotit tėnd, ėshtė e drejtė, Ne shpjeguam argumentet pėr njerėz qė pėrkujtojnė.  

127. Ata e kanė vendin e shpėtimit (Xhennetin) te Zoti i tyre; Ai ėshtė mbrojtės i tyre, pėr atė qė ata vepruan.  

128. Pėrkujto ditėn kur Ai i tbon ata tė gjithė (e u thotė): “O grumbull i xhinve, ju mashtruat shumė njerėz!” E nga njerėzit qė ishin miq tė tyre (tėxhinve) thonė: “Zoti ynė ne pėrfituam njėri prej tjetrit, dhe e arritėm afatin tė cilin e caktove!” Tha: “(Zoti) Zjarri ėshtė vendi juaj, pėrgjithmonė jeni nė tė, pos (kohės) ēka do All-llahu” Vėrtet Zotit yt ėshtė mė i urti, mė i dijshmi.  

129. PO ashtu (sikur u dhamė xhinve dhe njerėzve pėrjetim), Ne i bėjmė sundues disa mizorė mbi mizorėt e tjerė pėr shkak tė asaj qė fituan (vepruan).  

130. O grumbull i xhinve dhe i njerėzve! A nuk ju erdhėn nga mesi juaj tė dėrguar t’ju rrėfejnė argumentet e Mia dhe t’ju tėrheqin vėrejtjen pėr takimin tuaj nė kėtė ditė? Ata thonė: “ Dėshmojmėkundėr vetvetes”. I pat mashtruar ata jeta e kėsaj bote dhe ashtu(tė detyruar) dėshmuan kundėr vetvetes se me tė vėrtetė e refuzonin (tė vėrtetėn).  

131. Kėtė (dėrgimin e tė dėrguarve) ngase Zoti yt,nuk ėshtė qė pėr shkak tė mėkatit tė shkatėrrojė njė vend, e banorėt etij tė jenė tė painformuar.  

132. Po pėr secili (veprues) ka shkallė(qė do t’i arrijė) sipas asaj qė vepruan. All-llahu nuk ėshtė i pakujdesshėm ndaj asaj qė veprojnė.  

133. Zoti yt nuk ka nevojė pėr asgjė, Ai ėshtė mėshirues. Nėse do Ai, juve ju zhduk dhe sjell kė tė dojė pas jush, ashtu sikurse ju solli juve nga pasardhėsit e atyre qė ishin para jush.  

134. Ajo qė iu kėrcėnohet (kijameti, ringjallja, llogaria, pėrgjegjėsia) pa tjetėr do tė vijė, e ju nuk mund ta pengoni. (Nuk mund ta menjanoni caktimin e Zotit).  

135. Thuaj: “O populli im (kurejshit)! veproni nė atė qė jeni, e unė do ta vazhdoj tė veproj nė atė qė jam, e mė vonė do ta dini se kujt do t’i takojė e ardhmja e lavdishme. Ështė e ditur se zullumqarėt nuk gjejnė shpėtim.  

136. Dhe nga aj qė krijoi Si prej tė lashtave dhe prej kafshėve shtėpake, ata (idhujtarėt) ndanė njė pjesė pėr All-llahun dhe thanė: “Kjo ėshtė pėr All-llahun, si mendonin ata , e kjo ėshtė e idhujve tanė”. Ajo qė ishte pėr idhujt, nuk shkon te All-llahu, e ajo qė ėshtė pėr All-llahun, shkon te idhujt e tyre. sa gjykim i shėmtuar ėshtė ai qė gjykojnė (pjesėn e idhujve e plotėsonin nga ajo e All-llahut, nė rast nevoje, e tė All-llahut jo).  

137. Kėshtu shumicės sė idhujtarėve, idhujt ua hijeshuan atyre mbyten e fėmijėve tė vet, pėr t’i shkatėrruar (me mashtrime) dhe pėr ‘ua ngatėrruar fenė (qė e kishin pasur tė Ismailit). Po sikur tė donte All-llahu, ata nuk do tė bėnin atė, andaj hiqu tyre dhe asaj qė shpifin.  

138. Dhe sipas bindjes sė tyre ata thoshin: “Kėto kafshė dhe kėto bimė janė tė ndaluara, nuk mund tė ushqehet me to, pėrveē ata, tė cilėvene ua lejomė; kėto janė kafshė qė ėshtė ndaluar t’u hipet; kėto janė kafshė jatė therrjes sė tyre nuk pėrmendin emrin e All-llahut, duke shpifur ndaj Tij. Ai do t’i ndėshkojė ata pėr shpifjet e tyre.  

139. Madje ata thonin: “ēka ėshtė nė barqet e kėtyre kafshėve ėshtė vetėm pėr mashkujt tanė, e ndaluar pėr gratė tona. E nėse ishte e ngordhtė (fruti nė bark) ata (mashkuj e femra) ishin tė barabartė nė tė. Do tė ndėshkojė Ai cilėsimin ė tyre tė rrejshėm. Ai ėshtė i pėrsosur nė punėt e Tij, i dijshėm pėr krijesat e Tij.  

140. S’ka dyshim se kanė dėshtuar keq ata qė mbytėn fėmijėt e tyre nga mendjelehtėsia e pa kurrfarė dije dhe ata qė duke i shpifur Zotit, shpallėn tė ndaluar atė qė Zoti u kishte dhuruar. Ata kanė humbur rrugėn e drejtė dhe prej fillimit nuk ishin nė udhėzim.  

141. Ai (All-llahu) ėshtė qė krijoi kopshtie (bimėt e tė cilave) tė ngritura lart (nė shtylla) dhe tė rrafshta (tė shtrira nė tokė), edhe hurmet dhe drithėrat me frute (shije) tė ndryshme; (krijoi) ullinjtė dhe shegėt e ngjashme (nga shija). Hani frutat e tyre kur tė piqen dhe ditėn e korrjes (tė vjeljes) sė frutave jepne atė pjesė qė ėshtė obligim (tė varfėrve e nevojlive) dhe (hani-jepni) mos teproni, pse Ai nuk i do shkapėrderdhėsit.  

142. Nga kafshėt (shtėpiake krijoi) edhe aso pėr ngarkim (pėr hipje)dhe aso, prodhimi i tė cilave pėrdoret pėr shtrojė (leshi i tyre ose pėr therrje. Haninga ajo qė All-llahu ju dhuroi, e mos ndiqni gjurmėt (rrugėt) e shejtanit, pse ai ėshtė armik juaj i hapėt.  

143. Ai (krijoi) tetė lloje (nga kafshėt shtėpiake): prej deleve dy (dash e dele), prej dhive dy (cjap e dhi). Thuaj: “A janė tė ndaluar (haram) dy meshkuj apo dy femra apo ēka mbanė (pjell) mitra e dy (llojeve tė tyre) femrave?” Mė tregoni, pra, me fakte tė ditura (e jo me trillime) nėse jeni tė sinqertė.  

144. Ai (krijoi) edhe nga devet dy (lloje) dhe nga lopėt dy (lloje). Thuaj: “A dy meshkuj i ka ndaluar (haram), a dy femrat, pse ēka mban mitra e dy (llojeve tė tyre) femrave?” A mos ishit tė pranishėm kur All-llahu ju porositi me kėtė (hallall apo haram)?” E kush ėshtė mė mizor se ai qė trillon rrenė pėr All-llahun dhe ashtu t’i humbė njerėzit nė mungesė tė dijes. All-llahu nuk vė nė rrugė tė drejtė mizorėt.  

145. Thuaj: “Nė atė qė mė ėshtė shpallur mua (nė Kur’an) nuk po gjej diēka tė ndaluar nga ushqimi, pėrveē nė qoftė se ai (ushqimi) ėshtė: coftinė, gjak i derdhur ose mish derri, ai i ndytė, dhe pos asaj qė ėshtė therrur jo nė emėr tė All-llahut (por tė ndonjė idhulli) e qė ėshtė mėkat. E kush detyrohet (t’i hajė kėto tė ndaluara), por duke mos pasur pėr qėllim shijen dhe duke mos e tepruar; Zoti yt ėshtė qė falė e mėshiron shumė.  

146. E (posaqėrisht) ndaj atyre qėjanė jehudi Ne kemi ndaluar ēdo (kafshė) thundrake: nga lopėt dhe delet u kemi ndaluar dhjmin e tyre, pos atij (dhjami) nė shpinėn dhe nė zorrėt e tyre dhe pos atij tė pėrzier me ndonjė asht. Kėtė (masė-ndalesė) e morėm si ndėshkim ndaj mėkatit tė tyre. S’ka dyshim, Ne jemi tė vėrtetė (nė ēka ju rrėfejmė).  

147. PO, nė qoftė se (pėr kėtė jehuditė) tė pėrgėnjeshtrojnė Thuaj: “Samėshirues i madh ėshtė ky Zoti juaj,po (mos u mashtroni) dėnimi i Tij pėr njerėzit kriminelėnuk mund tė prapėsohet!” 

148. E ata qė i shoqėruan Zotit, do tė thoshin: “Sikur tė donte All-llahu nuk do t’i bėim shok (nuk do tė ishim idhujtarė), as ne, as prindėrit tanė, e as nuk do tė ndalonim asnjė send. ”Kėshtu patėngėnjyer edhe ata qė ishin para tyre derisa (pėr shkak tė mėkatit) pėrjetuan dėnimin tonė tė ashpėr. Thuaj: “A mos keni ndonjė fakt e tė na prezentoni atė neve?” Ju i mbėshteteni vetėm hamendjes, nė tė vėrtetė,vetėm gėnjeni.  

149. Thuaj: “All-llahu ka argumentin mė tė plotė dhe sikur tė donte Ai do t’ju vinte nė rrugė tė drejtė tė gjithėve.  

150. Thuaj: “Sillni dėshmitarėt, tė cilėt dėshmojnė se All-llahu ndaloi (bėri haram) ato ( qė i ndalonin vetė). Nėseda tė dėshmojnė rrejshėm, ti mos dėshmo bashkė me ta dhe mos shko pas dėshirave tė atyre qė argmentet Tona i bėnė tė rremedhe pas atyre qė nuk besojnė jetėn e qė largohen prej Zotit tė tyre (adhurojnė tjetėr).  

151. Thuaj: “Ejani t’ju lexojė atė qė me tė vėrtetė ju ndaloi Zoti juaj: tė mos i shoqėroni Atij asnjė send, tė silleni mirė me prindėrit, tė mos i mbytni fėmijėt tuaj pėr shkak tė varfėrisė, sepse Ne u ushqejmė juve dhe ata, tė mos u afroheni mėkateve tė hapta apo tė fshehta, mos e mbtni njeriun sepse mbytjen e tij e ndaloi All-llahu, pėrpos kur ėshtė me vend. Kėto janė porositė e Tij, kėshtu tė mendoni thellė.  

152. Mos iu afronu pasurisė sė jetimit derisa ai tė arrijė pjekurinė, (mund t’i afroheni) vetėm nė mėnyrė mė tė mirė, zbatoni me drejtėsi masėn dhe peshojėn, Ne nuk ngarkojmė asnjė njeri pėrtej mundėsive tė tij. Kur tė flitni (tė dėshmoni), duhet tė jeni tė drejtė edhe ėshtė ēėshtja pėr (kundėr) tė afėrmit, dhe zotimin e dhėnė All-llahut plotėsonie. Kėto janė me ēka Ai ju porositė kėshtu qė tė pėrkujtoni.  

153. Dhe se kjoėshtė rruga (feja) Ime e drejtė (qė e caktova pėr ju), pra pėrmbajuni kėsaj, e mos ndiqni rrugė tė tjerae t’ju ndajnė nga rruga e Tij. Kėto janė porositė e Tij pėr ju, ashtu qė ė ruheni.  

154. E Musait i dhamė librin plotėsim (i tė mirave) pėr atė qė tregon bindje tė mirė, dhe sqarues pėr ēdo send, udherrėfyes e mėshirė, ashtu qė tė besojnė se do tė takohen me Zotin e tyre.  

155. Dhe ky libėr, dobi prurės, Ne e zbritėm, pėrmbanju kėtij, ruajuni shtu qė tė mėshiroheni.  

156. (E zbritėm Kur’anin) Qė tė (mos) thoni: “Libri u zbrit vetėn dy grupeve para nesh (jehudive e tė krishterėve) dhe se ne ishim tė panjohur me librat (me mėsimet) e tyre.  

157. Dhe qė tė (mos) thoni: “Sikur tė na kishte zbritur neve libri, (sikurse u zbriti atyre dy grupeve) ne do tė ishim edhe nė tė udhėzuar se ata. Juve ju erdhi nga Zoti juaj argumenti (Kur’ani), ju erdhi udhėzimi, mėshira. E kush ėshtė mė zullumqar se ai qė argumentet eZOtit i bėn tė rreme dhe ua kėthen shpinėn atyre? Ne do t’i ndėshkojmė me ndėshkim mė tė rėndė ata qė ua kthyen shpinėn argumenteve Tona, pėr shkak tė prapėsimit qė bėnė.  

158. A mos janė duke pritur tjetėr ata (pas kėtyre fakteve) vetėm t’ju vjė engjėjt (t’ua marrin shpirtin), tė vijė Zoti yt (urdhėri pėr shkatėrrim) ose tė vijnė disa nga shenjat e Zotit tėnd, (nė) ditėn kur vijnė disa shenja tė Zotit tėnd, asnjė njeriu nuk ivlen besimi i Tij nėse nuk ka besuar mė parė ose nuk ka bėrė nė besimin e tij kurfarė tė mire. Thuaj: “Pritni, edhe ne jemi duke pritur!” 

159. Vėrtet at qė e pėrqanė fenė e tyre dhe u ndanė nė grupe, ti (Muhammed) nuk ke kurfarė pėrgjegjėsie. ēėshtja e tyre ėshtė vetėm te All-llahu, Ai do t’i njohė me atė qė punuan.  

160. Kush vjen me njė (punė) tė mirė, ai (nė ditėn e gjykimit) shpėrblehet dhjetė fish, e kush vjen me (vepėr) tė keqe, ai ndėshkohet vetėm pėr tė. Atyre nuk u bėhet e padrejtė.  

161. Thuaj: “Vėrtet Zoti im mė udhėzoi nė rrugė tė drejtė, qė ėshtė fe e drejtė, fe e Ibrahimit, qė ishte larg besimeve tė kota. Ai (Ibrahimi) nuk ishte idhujtar! 

162. Thuaj: “Namazi im, kurbani im dhe vdekja ime janė thjesht pėr All-llahun, Zotin e botėve.  

163. Ai nuk ka shok (nuk adhuroj tjetėr). Me kėtė (thjeshtėsi tė adhurimit vetėm pėr Zotin) jam i urdhėruar dhe jam i pari i muslimanėve (i pari qė pranoj dhe bindem)! 

164. Thuaj: “ A tė kėrkojė Zot pos All-llahut, e Ai ėshtė Zot i ēdo sendi (ekzistues) dhe dėmi i secilit person ėshtė kundėr vetes. Askush nuk do tė bartė barrėn e tjetrit. Mandej, kthimi juaj ėshtė te All-llahu; e Ai ju njohton pėr atė qė pėrēaheshit.  

165. Ai ėshtė qė ju bėri sundues (zėvendėsues) nė tokė (pas shkatėrrimit tė atyre qė ishin mė parė) dhe lartėsoi nė njė shkallė mė tė lartėdisa nga ju mbi tė tjerėt, pėr t’ju sprovuar nė atė qė u dha. All-llahu ėshtė ndėshkues i shpejtė, ėshtė qė falė e Mėshirues.  

 

7.Suretu El-A'raf 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lam, Mim, Sadė.  

2. (Ky ėshtė) Libri, qė tė ėshtė ty, qė me tė t’u tėrheqėsh vėrejtjen dhe t’i kėshillosh besmtarėt, pra tė mos ketė shtrėngim nė gjoksin tėnd (pėr kumtimin e tij).  

3. Pėrvetėsoni atė qė ju ėshtė zbritur nga zoti juaj, e mos zini miq (pėrkrahės) pos Tij. Pak ėshtė ajo qė po merrni pėrvojė.  

4. Sa fshatra (banorė) kemi shkatėrruar (me fajin e tyre) e dėnimi Jonė u erdhi natėn, a (ditėn) kur ishin duke pushuar (duke fjetur).  

5. Kur u erdhi atyre dėnimi Jonė, s’kishin ē’tė kėrkonin tjetėr, vetėm tė thonė: “Vėrtet,ne ishim zullumqarė” (tė pranojmė gabimin).  

6. Ne patjetėrdo tė marrim nė pėrgjegjėsi ata, tė cilėve u ėshtė dėguar (pejgamber), e do t’i marrim nė pyetje edhe tė dėrguarit.  

7. Dhe duke e ditur mirė Ne do t’u rrėfejmė atyre (pėr atė qė punuan), se Ne nuk ishim qė mungonim (ishim tė pranishėm).  

8. Atė ditė eshimi (masa) ėshtė i drejtė. Atij qė i rėndohen peshojat ,ata janė tė shpėtuar.  

9. Kujt i vijnė lehtė peshojat, ata e humben vetveten, ngase i refuzan argumentet Tona me tė padrejtė.  

10. Ne ju vendosėm nė tokė dhe ju mundėsuam jeesėn (mjetet pėr tė jetuar), e pak prej jush po falėnderoni.  

11. Ne ju krijuam pastaj ju dhamė formėn, e mandej ngjėjve u thamė: “bėni sexhde pėr Ademin”. Ata i bėnė sexhde pos Iblisit. Ai nuk qe prej atyre qė bėnė sexhde.  

12. (All-llahu) tha: “ēka tė pengoi ty tė bėsh sexhde, kur Unė tė urdhėrova?” Ai (Iblisi) tha: “Unė jam mė i vlershėm se ai, mė krijove mua nga zjarri, e atė e krijove nga balta!” 

13. (All-llahu) Tha: “Zbrit nga ai (Xhenneti), nuk tė takon tė bėsh kryelartėsi nė tė, dil jashtė, s’ka dyshim ti je i poshtėruar”.  

14. (Iblisi) Tha: “Mė afatizogjer ditėn kur ringjallen (njerėzit)!” 

15. (All-llahu) Tha: “Ti je i Afatizuar!” 

16. (Iblisi) Tha: “Pėr shkak se mė humbe mua, unė do t’u ulem atyre (do t’u zė pusi)nė rrugėn Tėnde tė drejtė, 

17. Mandej, do t’ju sillem atyre para, prapa,ga edjathta dhe nga e majta e tyre, e shumicėn e tyre nuk do ta gjejsh qė tė falėnderohen (tė besojnė)!” 

18. (All-llahu) Tha: “Dil nga ai (Xhenneti), i urrjetur, i dėbuar. Kush prej tyre vjen pas teje, Unė kam pėr ta mbushur Xhehennemin me tė gjithė ju.  

19. (Ne i thamė) o Adem, ti dhe bashkėshortja jote zini vend nė Xhennet, hani nga tė doni, e mos iu afroni kėsaj peme, pse do tė bėheni prej zulumqarėve (tė vetvetes suaj).  

20. Shejtani i nxiti ata tė dy (i mashtroi), qė t’ua zbulojė atyre pjesėt e turpshme qė u ishin tė muluara dhe tha: “Zoti juaj nuk ua ndaloi ju dyve atė pemė vetėm qė tė mos bėhi meleqė (engjėj), ose tė mos bėheni prej tė pėrjetshmėve .  

21. Dhe ju bėri be atyre (duke u thėnė) se: unė jam kėshillues pėr ju.  

22. Atėherė me mashtrim i zbriti (nė nivel tė palakmueshėm). E kur e shijuan pemėn u zbulua vendturpi i tyre dhe filluan tė mbulojnė atė (duke vėnė gjeth mbi gjeth) nga gjethet e (pemėve tė) Xhennetit. Zoti i tyre i thirri (duke u thėnė): “A nuk ua ndalova ju dyve atė pemė dhe a nuk ju thashė ju dyve se shejtani ėshtė armik i haptė pėr ju?!”  

23. Ata tė dy thanė: “Zoti ynė, ne i bėmė tė padrejtė vetvetes, nė qoftė se nuk na falė dhe nuk na mėshiron, ne me siguri do tė jemi prej tė shkatėrruarve!” 

24. (All-llahu) tha: “Zbritni, jeni arimk i njėri-tjetrit. Nė tokė ju e keni vehdqėndrimin (vendbanimin) dhe pėrjetim deri nė njė kohė.  

25. Tha: “Nė tė (nė tokė) do tė jetoni (do tė gjallėroni), nė tė do tė vdesni (do tė varroseni) dhe prej saj do tė nxirreni (do tė ringjalleni).  

26. O bijtė e Ademit, Ne krijuam pėr ju petk qė ju mbulon vendturpėsinė dhe petk zbukues. Po petku i devotshmėrisė, ai ėshtė mė i miri. Kėto janė argumentet e All-llahut, ashtu qė ata tė pėrkujtojnė.  

27. O biktė e Ademit, tė mos ju mashtrojė kurrsesi sejtani sikurse i nxori prindėrit tuaj nga Xhenneti, zhveshi prej tyre petkun e tyre qė t’ju dalė nė shesh lakuriqėsia e tyre. Vėrtetė ai dhe shoqėria e tij ju sheh, ndėrsa ju nuk e shihni. Ne i kemi bėrė shejtanėt miq tė atyre qė nuk besojnė.  

28. Kur (punojnė ata (idhujtarėt) diēka tė shėmtuar, thonė: “Ne i gjetėm qė kėshtu prindėrit tanė, edhe All-llahu na urdhėroi kėtė (vizitėn rreth Qabes lakuriq). Thuaju: “All-llahu nuk urdhėron tė shėmtuarėn, a thoni pėr All-llahun ēka nuk dini?” 

29. Thuaj: “All-llahu mė urdhėroi mua drejtėsinė dhe nė tėrėsi kthejuni Atij nė ēdo namaz (lutje) dhe adhuronie Atė duke qenė tė sinqertė nė lutje vetėm pėr tė. Ashtu sikur ju filloi (krijoi) sėpari do tė ktheheni te Ai.  

30. Njė grup (nga ju) Ai e vuri nė rrugė tė drejtė, e nga njė grup meritoi tė jetė i hmbur, pse ata (tė hmburit) shejtanėt i morėn pėr miq, e megjithatė mrndonin se ishin nė rrugė tė drejtė.  

31. O bijtė e Ademit, vishuni bukur pėr ēdo namaz (lutje), han dhe pini e mos teproni, pse Ai (All-llahu) nuk i do ata qė e teprojnė (shkapėrderdhin).  

32. Thuaj: “Kush i ndaloi bukuritė dhe ushqimet e mira qė All-llahu i krijoi pėr robtė e vet?” Thuaj: “Ato janė nė kėtė botėpėr ata qė besuan, e nė ditėn e kijametitjanė tė posaqme pėr ta. Kėshtu i sqaron argumentet njė populli qė kupton.  

33. Thuaj: “Zoti im i ndaloi vetėm tė kėqijat e turpshme, le tė jenė tė hapta ose tė fshehta, ndaloi mėkatin, mdaloi shtypjen e tjetrit pa tė drejtė, ndaloi t’i mvishni All-llahut shok pa patur pėr tė kurrfarė argumenti, dhe ndaloi tė thoni pėr All-llahun atė qė nuk e dini se ėshtė e vėrtetė.  

34. ēdo popull (qė pėrgėnjeshtroi pejgamberėt) ka afatin e vet, e kur t’u vijė afati tyre, ai nuk mund tė shtyhet pėr njė ashnjė moment, e as tė pėrngutet mė parė.  

35. O bijtė e Ademit, juve ju vijnė tė dėrguar nga mesi juaj, ju pėrkujtonė faktet e Mia (shkoni pas tyre). E kush ruhet dhe pėrmirėsohet, pėr ta s’ka as frikė as s’kanė pėrse tė pikėllohen.  

36. E ata qė i konsideruan tė rreme faktet tona dhe kryelartėsi u larguan prej tyre, ata janė banues tė zjarrit dhe nė tė janė pėrjetė.  

37. Kush ėshtė mė mizor se ai qė trilin shpifje ndaj All-llahut, apo i pėrgėnjeshtron argumentet e Tij? Ata e arrijnė pjesėn e tyre qė u ėshtė caktuar (nė shėnime) deri kur t’u vijnė atyre tė dėrguarit tanė (mekaiket) t’ju marrin shpirtine u thonė: “Ku janė ata qė pos Zotit i lutshit?” Ata thonė: “Kanė humbur prej nesh” dhe ashtu dėshmojnė pėr vete se ishin mohues (kafira).  

38. (All-llahu) Ju thotė: “Hyni nė Xhehennem me atė popull qė ishte para jush nga xhinėt dhe nga njerėzit (e qė ishin si ju). Sa herė qė njė gruphyn nė tė , e mallkon atė tė mėparshmin derisa kur tė arrijnė nė tė tė ggjithė, grupi i fundit i tyre thotė pėr grupin e parė: “Zoti ynė, kėta (pari) na kanė humbur neve (nga rruga e drejtė), pra shtoju dėnimin me zjarr atyre!” (All-llahu) Thotė: “Pėr secilin (grup) ėshtė (dėnimi) i shtuar, por ju nuk po dini.  

39. Tė parėt e tyre (paria) tė mbramėve tė tyre ju thotė: “ Ju nuk keni pėrparėsi ndaj nesh (pse vetė keni bėrė kufur), shijone pra dėnimin pėr atė qė e fituat!” 

40. Nuk ka dyshim se ata qė pėrgėnjeshtruan argumente Tona dhe nga mendjemadhėsia u larguan prej tyre, atyre nuk u hapen dyert e qiellit dhe nuk do tė hyjnė nė Xhennet deri tė pėrbirojė devja vrimėn e gjilpėrės. Ja, kėshtu i shpėrblejmė kriminelėt.  

41. Pėr ata ėshtė pėrgattitur shtrat nga zjarri dhe mbulojė (mga zjarri). E kėshtu pra i shpėrblejmė zullumqarėt.  

42. Ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, e Ne as qė obligojmė ndoken ēka nuk ka mundėsi (tė veprojė), tė tillėt janė banues tė Xhennetit dhe nė tė janė pėrgjithmonė.  

43. Nga zemrat e tyre kemi hequr (kemi zhdukur) ēdo gjė qė ishte krijuar nga zilia (nga urrejtja), janė nė Xhennet, ku rrjedhin lumenj, e ata thonė: “falėnderojmė All-llahun qė na udhėzoi pėr kėtė (pėr iman, pėr punė tė mira,na hoq zilinė, na futi nė Xhennet), pse sikur tė mos na drejtonte All-llahu, ne nuk do tė dinim tė udhėzoemi. Vėrtet, tė dėrguarit e Zotit na e thanė tė vėrtetėn dhe ne i besuam!” E atyre u drejtohet thirrje: “KY ėshtė Xhenneti, iu dha juve pėr atė qė vepruat.  

44. Ata tė Xhennetit i thėrrasin (i pyesin) banuesit e zjarrit e u thonė: “Ne e gjetėm tė vėrtetė atė qė na e pat premtuar Zoti nė, e ju (banues tė zjarrit) a e gjetėt tė vėrtetėn atė qė pat premtuar Zoti juaj?” Ata (banuesit e zjarrit) thonė: “Po”. Atėherė nė mes tė tyre (mes dy grupeve) thėrret njė zė: “Mallkimi i All-llahut qoftė mbi zullumqarėt!” 

45. Ata qė penguan nga rruga (imani) e All-llahut dhe qė kėrkuan strembėrimin e saj dhe ata qė ishin mohues tė botės tjetėr.  

46. E mes atyre dyve (dy grupeve) ėshtė njė perde (mur), e mbi Araf (lart mbi mur) janė burra qė i njohin secilin (tė Xhennetit dhe tė Xhehennemit) me shenjat e tyre. Ata i thėrrasin banuesit e Xhennetit: “Paqja (shpėtimi) qoftė mbi ju!” Ata (tė Arafit) nuk kanė hyrė nė tė, po shpresojnė.  

47. E kur u shkon shikimi i tyre nga ata tė Xhehennemit, Thonė: “Zoti ynė mos na bė neve me mizorėt!” 

48. Ata tė Arafit i thėrrasin do burra qė i njohin me shenjat e tyre dhe u thonė: “ēka ju vlejti ai grumbullimi juaj (nė pasuri e numėr) dhe ajo qė bėnit kryelartėsi?” (e tash jeni nė Xhennenem).  

49. A kėta janė ata (besimtarėt), pėr tė cilėt betoheshi se nuk ka pėr t’i pėrfshirė mėshira e All-llahut?” (nė mėnyrė ironike i pėrqeshin kufarėt, mandej u thonė besimtarėve): “Vazhdoni nė Xhennet, as nuk ka frikė pėr ju, as nuk keni pėr t’u brengosur!” 

50. Banuesit e zjarrit i thėrrasin (dhe i lusin) ata nė Xhennet (duke ju thėnė): “Na qitni diē nga uji apo nga ajo qė u ka dhėnė All-llahu (se mbaruam nga etja)!” Ata (nė Xhennet) thonė: “All-llahu i ka ndaluar qė tė gjitha kėto pėr jobesimtarėt!” 

51. Ata qė fenė e tyre e morrėn tallje e lojė dhe tė cilėt i mashtroi jeta e dynjas. Sot, pra, Ne i harrojmė ata sikurse na e patėn harruar takimin e kėsaj dite tė tyre dhe, sikurse i refonin argumentet Tona!” 

52. Ne u sollėm atyre (mekasve) njė libėr (Kur’anin) qė ua shkoqitėm nė baza tė diturisė, e qė ėshtė udhėrrėfyes e mėshirė pėr ata qė besojnė.  

53. Ata nuk presin tjetėr, por vetėm atė qė do t’u vijė. E atė ditė kur t’u vijė (dėnimi i premtuar) ajo qė e pritnin, ata tė cilėt mė parė e kishin harruar thonė+. “Vėrtet tė dėrguarit e Zotit tanė erdhėn me fakte tė vėrteta, a kemi ndonjė ndėrmjetsues qė tė na shpėtojė, ose tė kthehemi (nė dynja) e tė veprojmė tjetėr nga ajo qė vepruam” Ata shkatėrruan vetveten dhe ushkoi huq trillimi ė bėnin.  

54. Vėrtet, Zoti juaj, All-llahu ėshtė Ai qė krijoi qiejt dhe tokėn brenda gjashtė ditėsh, pastaj qėndroi mbi Arshin, Ai e mbulon ditėn me natė, qė me tė shpejtė e kėrkon atė (mbulimin e dritės sė ditės), edhe dielli, edhe hėna e edhe yjet i janė nėnshtruar sundimit tė Tij. Ja, vetėm Atij itakon krijimi dhe sundimi. I madhėruar ėshtė All-llahu, Zoti i botėve.  

55. Lutnie Zotin tuaj tė pėrulun e nė heshtje, pse Ai nuk ido ata qė e teprojnė.  

56. Mos bėni ērregullime nė tokė pas rregullimit tė saj (me tė ardhur tė pejgamberėve) dhe lutnie Atė duke pasur frikė (dėnimin) dhe duke shpresuar (mėshirėn. S’ka dyshim se mėshira e All-llahut ėshtė pranė atyre tė mirėve.  

57. Ai ėshtė qė i lėshon erėrat si myzhde pranė mėshirės (shiut) sė Tij. E kur ato (erėra) barin re tė mėdha mbi, ne i sjellim mbi njė tokė tė vdekur dhe lėshojmė nė tė ujin (shiun), dhe me tė (me ujin ) nxjerrim tė gjithė fruta. Kėshtu i nxjerrim (i ngjalllim) tė vdekurit, ashtu qė tė pėrkujtoni (fuqinė e Zotit).  

58. Me lejen e All-llahut toka e mirė mbinė bimėt, e ajo qė nuk ėshtė kualitative, ajo nuk mbinė vetėm (pak) me vėshtirėsi. Kėshtu Ne i rradhisim argumentet Tona pėr ata qė falenderojnė.  

59. Ne patėm dėrguar Nuhun te populli i vet, e ai i tha: “O populli im, adhuronie vetėm All-llahun, nuk keni zot tjetėr pos Tij. Unė kam frikė pėr dėnimin Tuaj nė njė ditė tė madhe!” 

60. Paria e tij tha: “Ne po tė shohim (nė kėtė qė na thėrret) plotėsisht tė humbur!” 

61. (Nuhu) Tha: “O populli im, unė nuk kam kurrfarė humbje, por unė jam i dėrguar prej Zotit tė botėve!” 

62. “Unė ju kumtoj juve shpalljet e Zotit tim, ju kėshilloj dhe unė di nga Zoti im ēka ju nuk dini!” 

63. “A mos u ēuditėt qė shpallja ju erdhi nga Zoti juaj pėrmes (gjuhės sė) njė njeriu nga mesi juaj, pėr t’ju tėrhequr vėrejtjen qė tė ruheni dhe ashtu tė shpėtonni!” 

64. Po ata e pėrgenjeshtruan atė (Nuhun), e Ne e shpėtuam atė dhe ata qė ishin me tė nė anije, ndėrsa ata qė pėrgenjeshtruan faktet tona i fundosėm. Vėrtet, ata ishin popul i verbėr.  

65. Edhe te (populli) Ad-i (dėrguam) vėllain e tyre Hudin, e ai tha: “O populli im, adhuronie (njė Zot) All-llahun, ju nuk keni zot pos Tij, a nuk po frikėsoheni?!” 

66. Paria qė nuk besoi nga populli i tij tha: “Ne po tė shohim mendjelehtė dhe tė konsiderojmė vėrtet rrenacak!” 

67. Tha (Hudi): “O populli im, nuk jam mendjelehtė (nuk kam tė metė mendore), por unė jam i dėrguar prej Zotit tė botėve”.  

68. (Jam idėrguar( Qė t’u komunikoj shpalljet e Zotit tim dhe unė jam kėshillues besnik pėr ju.  

69. Amos ju erdhi ēudi qė ju erdhi pėrmes njė njeriu nga mesi juaj, e pėr t’ju tėrhequr vėrejtjen. Perkujtoni kur Ai ju bėri sundues pas popullit tė Nuhut dhe ju shtoi fuqinė fizike. Pėrkujtoni tė mirat e All-llahut qė tė gjeni shpėtim.  

70. Ata thanė: “A na erdhe (tė na frikėsosh) qė ta adhurojmė vetėm All-llahun e tė braktisim atė ēka adhuronin prindėrit tanė? Nėse je i vėrtet (ēka thua) sillna atė qė na premton (kėrcenohesh)”.  

71. (Hudi) Tha: “Juve ju gjeti dėnimi dhe pėrbuzja nga Zoti juaj. A mė polemizoni mua pėr emra (tė idhujve) qė i emėruat ju dhe prindėrit tuaj, e qė pėr ta All-llahu nuk shpalli kurfarė argumenti? Pritni pra, (dėnimin) edhe unė ė bashku me ju jam duke e pritur”.  

72. Ne mė mėshirėn tonė e shpėtuam atė dhe ata qė ishin me tė, dhe ishkulėm nga rrėnja, ata qė pėrgenjeshtruan argumentet Tona dhe nuk ishin besimtarė.  

73. Edhe te (populli) i Themudit u dėrguam vėllain e tyre, Salihun, e ai ju tha: “O populli im, besonie All-llahun (njė) nuk keni zot tjetė pos Tij. Qė, ju erdhi argumenti nga Zoti juaj. Ja, kjo devja ėshtė mrekulli pėr ju. Linie kėtė tė lirė tė hajė nė tokėn e All-llahut dhe kurrsesi mos e merrni me tė keq, e t’ju kapė dėnim i dhembshėm.  

74. Pėrkujtoni All-llahun kur Ai ju bėri sundues pas Adit, ju vendosi nė tokė e ju nė rrafshin e saj ndėrtoni pallate, kurse nė kodrina ngritni shtėpia, pėrkujtoni tė mirat e All-llahut e mos u bėni shkatėrrues nė tokė.  

75. Krerėt kryelartė nga populli i tij thanė atyre qė ishin mė tė dobėt e qė kishin besuar: “A e dini se me tė vėrtetė Salihu ėshtė i dėrguar nga Zoti i tij?” Ata thanė: “Vėrtet, ne jemi besimtarė tė asaj me ēka ėshtė dėrguar”.  

76. Ata kryelartit thanė: “Ne jemi mojues (jobesimtarė) tė asaj qė ju i besuat”.  

77. Ata e therrėn devėn dhe me kryelartėsi shkelėn dispozitėne Zotit tė tyre dhe thanė: “O Salih atė me ēka na u kėrcenove, nėse je prej tė dėrguarve”.  

78. Atėherė ata pėrjetuan tėrmetin dhe u gdhinė nė shtėpitė e tyre kufoma tė ngrira.  

79. Ai uzmbraps prej tyre e tha: “O populli im, unė ju komunikova dėrgesėn e Zotit tim, ju kėshillova sa munda, por ju nuk i pėrfillni kėshilluesit”.  

80. Pėrkujto kur popullit tė vet Luti i tha: “A punoni tė shėmtuaren, qė asnjė nga popujt e botės nuk e bėri para jush”.  

81. Vėrtet, ju tė shtyrė nga epshet u afroheni burrave duke i lėnė gratė. Po ju jeni popull i shfrenuar”.  

82. Pėrgjigjja e popullit tė tij nuk ishte tjetėr vetėm se tė thoonė: “Dėboni ata (Lutin me besimtarė) nga vendbanimi juaj, ata janė njerėz qė ruhen shumė (e i largohen tė shėmtuarės)”.  

83. Ne shpėtuakm atė dhe familjen e tij, pos gruas sė tij qė mbeti aty (ndėr tė shkatėrruarit).  

84. Ne lėshuam mbi ata njė lloj shiu (me gurė). E shiko se si ishte fundi i kriminelėve! 

85. E nė Medjen (dėrguam) vėllain e tyre Shuajbin. Ai tha: “O popuuli im, adhuronie All-llahun (njė), ju nuk keni zot tjetėr pos Tij. Juve ju erdhi mrekullia nga Zoti juaj. Zbatoni drejtė matjen dhe peshojėn, e mos u bėni padrejtėsi njerėzve nė sendet e tyre, dhe mos bėni ērregullime nė tokė pas pėrmirėsimit tė saj. Kėto janė mė tė dobishme pėr ju, nėse jeni besimtarė.  

86. Mos zini pusi nė ēdo rrugė e tė kėrcėnoheni dhe ta pengoni nga rruga e All-llahut atė qė i ka besuar atij (Shuajbit), e tė kėrkoni shtrembėrimin e asaj (e rrugės). Pėrkujtoni kur ishit pakicė e Ai ju shumoi dhe shikoni se sifndi i ērregullusve.  

87. E nė qoftė se njė grup prej jush ėshtė qė besoi asaj me tė cilėn unė u dėrgova, enjė grup nuk, duroni deri tė gjykojė All-llahu, e Ai ėshtė gjykatėsi mė i mirė.  

 

Part 9

 

88. Paria, qė ishte krjelartė nga populli i tij, tha: “O Shuajb, ne do tė dėbojmė ty dhe sė bashku me ty edhe me ata qė besuan nga fshati ynė, ose pa tjetėr tė ktheheni nė fenė tonė”. Ai (Shuajbi)tha: “A edhe nėse ne nuk e dėshirojmė atė (kthimin)?”.  

89. Ne do tė kemi shpifur gėnjeshtėr ndaj All-llahut, nėse ktheheni nė fenė tuaj (idhujtare), pasi qė All-llahu na shpėtoi nga ajo. Nuk ėshtė pėr ne tė kthehemi nė tė vetėmnėse ėshtė dėshira e All-llahut, Zotit tonė. Zoti ynė ka pėrfshirė me diturinė e vet ēdo send, ne ju kemi mbėshtetur All-llahut. Zoti ynė, vendos mes nesh dhe mes popullit tonė gjykimin tėnd tė drejtė, se Ti je mė i miri gjykatės.  

90. Krerėt prej popullit tė tij, qė nuk besuan, i thanė: (Popullit i thanė) Nėse shkoni (pranoni)pas Shuajbit, (pas fesė sė tij) atėherė ju jeni me siguri tė dėshpėruar.  

91. Ata (popullin e padėgjueshėm) i kapi tėrmet i fortė dhe aguan nė shtėpitė e tyre kufoma tė gjunjėzuara.  

92. Ata qė pėrgėnjestruan Shuajbin, sikur nuk ekzistuan fare aty, ata qė konsideruan Shuajbin rrenacak, vėrtet ishin tė dėshtuarit.  

93. E ai (Shuajbi) u kthye e tha: “O populli im, vėrtet unė ju kumtova porositė e Zotit tim, ju dhashė kėshilla, e si tė brengosem pėr njė popull qė nuk besoi”.  

94. Ne nuk e dėrguam asnjė pejgamber nė ndonjė vendbanim e qė nuk e ndėshkuam atė (popullin) me skamje e vėshtirėsi tė tjera, nė mėnyrė qė ata tė pėrulen (tė binden).  

95. Mandej e zqvendėsuam tė keqen me tė mirėn derisa u shumuan ato (tė mirat) e thanė: “Pridėrit tanė i pat goditur skamja e mjerimi” (ky ėshtė rregull natyror, po ata nuk falėnderuan). Atėherėbefas i dėnuam pa e vėrejtur ata.  

96. E sikur banorėt e kėtyre vendbanimeve tė kishin besuar dhe tė ishin ruajtur, Nedo t’ju hapnim begati nga qielli e toka, por ata pėrgėnjeshtruan, andaj i dėnuam me shkatėrrim pėr atė qė merituan.  

97. A mos u siguruan banorėt e fshatrave nga dėnimi jonė kur ata ishin fjetur (natėn)? 

98. A mos u siguruan banorėt e fshatrave nga dėnimi jonė para dite kur ata ishin duke luajtur? 

99. A mos u siguruan ata prej ndėshkimit tė All-llahut? Nuk sigurohet kush prej frikės sė ndėshkimit tė All-llahut pos njerėzve tė humbur.  

100. A nuk e kanė tė qartė ata qė trashėguan tokėn pas banorėve tė saj (qė u shkaktėrruan) se, nėse dėshirojmė Ne i godasim (i dėnojmė)pėr mėkatet e tyre, ua mbyllim zemrat e tyre, dhe ata nuk dėgjojnė (kėshillat).  

101. Kėto janė fshatra pėr tė cilat po tė tregojmė disa nga lajmet e tyre. Atyre iu patėn ardhur tė dėrguarit e tyre me argumente (me mrekulli), por ata nuk i besuan asaj tė cilėn mė parė e kishin gėnjyer. Ja, kėshtu vulos All-llahu zemrat e atyre qė nuk besojnė.  

102. Ne te shumica e tyre nuk gjetėm zbatimin e premtimit, e gjetėm shumicėn e tyre jashtė bindjes (respektit).  

103. Mandej pas tyre dėrgam Musain me mrekulli tė argumentuara te faraoni dhe rrethi i tij, e ata i refuzuan ato, e shih se si ishte pėrfudimi i shkatruesve? 

104. Musai tha: O faraon, s’ka dyshim, unė jam i dėrguar prej Zotit tė botėve”.  

105. Ështė dinjitet pėr mua ta them pėr All-llahun vetėm tė vėrtetėn. Unė u kam ardhur me argumente nga Zoti jaj, lejoi pra beni israilėt tė vijnė me mua!” 

106. Ai (faraoni) tha: “Nėse ke ardhur me ndonjė argument, dhe nėse je ai qė thua, na trego pra at argument”.  

107. Ai (Musai) e hodhi shkopin e vet, kur ja, u shfaq gjarpėr i vėrtetė.  

108. Dhe e nxori dorėn e vet, kur qe, pėr shikuesit dritė e bardhė.  

109. Rrethi i parisė nga populli i faraonit tha: “Ky nuk ėshtė tjetėr pos magjistar i pėrsosur”.  

110. Ai dėshiron t’ju nxjerrė prej tokės suaj: “E ēka mė urdhėroni (propozoni ju)?” 

111. Ata (krerėt) thanė: “Ndale atė dhe vėllaun e tij, e na dėrgo nėpėr qytete tubues (tė magjistarėve).  

112. Tė sjellin ēdo magjistarė tė dijshėm (tė aftė).  

113. Magjistarėt erdhėn te faraoni, e thanė: “ ne do tė kemi shpėrblim, nė qoftė se dalim fitues!” 

114. Ai (faraoni) tha: “Po, dhe ju do tė jeni prej tė afėrmėve tė mi”.  

115. Ata (magjistarėt) thanė: “O Musa, (zgjidh)-ose do tė hedhish ti ose ne po hedhim?” 

116. Ai (Musai)tha: “Hidhniju”! Ekur hodhėn ata (shkopinjė e litarė), magjepsėn sytė e njerėzve, i frikėsuan ata dhe sollėn njė maji tė madhe.  

117. E Ne e frymėzuam Musain (duke i thėnė): “Hidhe shkopin tėnd!” Kur qe , ai gėlltiste atė qė kishin magjepsuar.  

118. Atėherė u dėshmua e vėrteta dhe u zhduk ajo qė kishin pėrgatitur.  

119. Aty u mundėn ata (magjistarėt dhe faraoni) dhe u kthyen tė poshtėruar.  

120. E magjistarėt u hodhėn (u pėrulėn) nė sexhde), 

121. Dhe thanė: “Ne i besuam Zotit tė gjithėsisė, 

122. Zotit tė Musait dhe tė Harunit!” 

123. E faraoni tha: “I besuat atij (Musait) para se t’ju lejoja unė? Kjo ėshtė njė dredhi qė ju e pėrgatitėt nė qytet (Misir) pėr t’i ėbuar prej tij banorėt e tij (kibtėt), po mė vonė do ta kuptoni (ēka do t’ju gjejė).  

124. Kam pėr t’ua prerė duartė dhe kėmbėt tėrthorazi, pastaj tė gjithė juve do t’ju gozhdoj.  

125. Ata (qė besuan) hanė: “S’ka dyshim, ne jemi tė kthyer te Zoti ynė”.  

126. Ti nuk hakmerresh ndaj nsh vetėm pse besuam nė argumentet e Zotit tonė, pasi qė na erdhėn ata. Zoti ynė, na dhuro durim (pėr dėnimin qė do tė na bėn faraoni) dhe na bėn tė vdesim muslimanė!” 

127. Tė parėt nga populli i faraonit thanė: “A do tė lejosh Musain dhe popullin e tij tė bėj pėrēarje nė tokė dhe tė braktisin ty dhe zotat e tu?” Ai (faraoni) tha: “Do t’ua mbysim djemtė e do t’i lėmė tė gjalla gratė e tyre pėr shėrbim, ne jemi dominues mbi ta”.  

128. Popullit tė vet Musai i tha: “Kėrkon ndihmė prej All-llahut dhe kini durim. S’ka dyshim se toka ėshtė e All-llahut, ia lė nė trashėgim atij qė nga robėt e tij, e ardhmja e lumtur ėshtė pėr tė devotshmit.  

129. ata (populli i musait) thanė: “Ne ishim tė shtypur para se tė na vije ti, e edhe pasi na erdhe”. Ai (Musai) tha: “Ështė shpresė se All-llahu do ta shkatėrrojė armikun tuaj (faraonin), e ju do t’ju bėjė ta zėvendėsoni nė kėtė vend, e do t’ju shikojė se si veproni”.  

130. (Pėr madhėrinė e Zotit) Ne e provuam popullin e faraonit me skamje dhe me pakėsim tė frutave, nė mėnyrė qė tė marrin mėsim.  

131. Kur u vinte atyre e mira (viti i begatshėm), ata thonin: “Kjo ėshtė e (mira) jona thjesht”. E kur i godiste ndonjė e keqe, fatin e zi ia pėrshkruanin Musait dhe atyre (besimtarėve) qė ishin me tė. Veni re, fati i tyre ėshtė te All-llahu (e jo te Musai), por shumica e tyre kėtė nuk e dinin.  

132. Ata thanė: “Me ēfarėdo argumenti tė na vijshė qė me te tė na magjepsesh (largosh nga feja qė kemi), ne nuk do tė besojmė ty”.  

133. Atėherė (pėr shkak tė mohimit) Ne lėshuam kundėr tyre: vėrshimin, karkalecat, rriqėrat (insekte dėmtuese), bretkocat dhe gjakun, fakte tė gjalla njėra pas tetrės, po ata mbanin kokėfortėsi sepse ishin mėkatar.  

134. Pasi qė i gjeti belaja (me ato masa dėnimi) ata thanė: “O Musa, lute ėr ne Zotin tėnd me atė meritė qė ke (si pejgamber), nėse na e largon dėnimin ne do tė pranojmė ty (si tė dėrguar) dhe do t’i lejojmė beni israilėt bashkė me ty (tė shkoni ku tė doni).  

135. E kur e larguam nga ata dėnimin (me lutjen e Musait) pėr deri nė njė afat qė do tė arrinin, ata e thyen besėn.  

136. Atėherė ndėrmorėn kundėr tyre dhe i fundosėm nė det, ngase pėrgėnjeshtruan argumentet Tonadhe nuk qanė kokėn pėr to.  

137. E atij populli qė ishte i nėnshtruar i trashėgam lindje e perėndim tė tokės, qė Ne e bekuam (me tė mira), ndėrsa pėr durimin qė patėn, u plotėsua fjala mė e mirė (premtimi i vėrtetė) e Zotit ndaj beni israilve; rrėnuan atė qė bėnte faraoni i tij, si dhe atė qė kishin ndėrtuar ata.  

138. Bni israilėt i kaluam pėrtej detit, e ata me njė popull qė adhuronte do statuja tė tyre, dhe thanė: “O Musa, na e bėn edhe ne njė zot (statujė) si zotėt qė i kanė ata (ai popull)”. Ai (Musai) tha: “Ju jeni popull qė nuk dini”.  

139. Vėrtet, ai popull (qė po adhuron idhuj) ėshtė i shkatėrruar nė atė (adhurim) dhe ajo qė vepruan ėshtė e agsjėsuar (s’ka dobi).  

140. Musai tha: “Mos deshėt, pos All-llahut, tė kėrkoj pėr ju zot tjetėr, kurse Ai ju vlerėsoi mbi njerėzit e tjerė?” 

141. Pėrkujtoni (o beni israil) kur Ai ju shpėtoi prej popuulit tė faraonit, qė u shtroi mė tė keqen mundm, ua mbyti djemt tuaj, ua la tė gjalla gratė tuaja. E ju me kėto ishit nė sprovė tė madhe nga Zoti juaj”.  

142. Dhe Ne i caktuam Musait tridhjetė net (afatin pėr shpallje), e ato i plotėsuam edhe me dhjetė dhe kėshtu u mbush afati pėr takim Zotin e tij nė katėrdhjetė net. Ndėrsa Musai vėllait tė vet Harunit,i tha: “Mė zėvendėso mua te populli im dhe rregulloo, e mos shko rrugės sė tė kėqinjve”.  

143. E kur Msai erdhi nė kohėn qė i caktuam dhe i foli Zoti i vet, ai tha: “Zoti im! Mė mundėso pamjen tėnde e tė shikoj!” Ai (Zoti) i tha: “Ti nuk ke mundėsi tė mė shohėsh, por shiko kodrėn, e nėse ajo qėndron nė vendin e vet, ti do tė shohėsh Mua. Kur u drejtua kah kodra, njė pjesė e dritės nga Zoti i tij e bėri atė (kodrėn) thėrmi, e Musait i ra tė fikėt. Kur erdhi nė vete, tha: “E lartė ėshtė madhėria Jote, pendohem te Ti (pėr atė qė kėrkova), dhe unė jam i pari i besimtarėve!” 

144. Ai (All-llahu) tha: “O Musa, Unė tė gradova ty bi njerėzit me shpalljen Time dhe me tė folurit tim. Merr atė qė tė dhash dhe bėhu mirėnjohės.  

145. Dhe i pėrshkruan atij nė pllaka ēdo gjė (qė i nevojitej), si kėshillim dhe sqarim pėr secilin send. “Merri kėto me seriozitet dhe urdhėroje popullin tėnd qė t’i pėrvetėsojė mė tė mirat e tyre (dispozitat me shpėrblim mė tė madh). Unė do t’ua tregoj vendbanimin mėkatarėve.  

146. Unė do t’i zbraps nga argumentet e Mia ata tė cilėt pa pasur drejtė bėjnė kryelarėsi nė tokė, tė cilėt edhe nėse shohin ēdo argument nuk besojnė, dhe nėse shohin udhėn e shpėtimit, nuk e marrim atė rrugė, nėse e shohin rrugėn e gabuar atė e marrin rrugė. Kėtė (verbėrim tė tyre), ngase ata i konsideruan tė rreme faktet Tona dhe ngase i lanė pas dore ato.  

147. Ata tė cilėt i mohuan argumentet Tona dhe takimin nė ditėne botės sė ardhshme, ata asgjėsuan veprat e tyre. A shpėrblehen ata (mė thevab ose me dėnim) pos sipas asaj si kanė vepruar.  

148. Populli i Musait, pas tij (kur ai shkoi nė kodrėn Tur pėr pranimin e shhpalljes) e mbaroi nga stolitė e tyre njė figurė viēi qė kishte britmė (Pallte). A nuk e shihnin ata se ai nuk ju fliste as nuk i udhėzonte nė ndonjė rrugė tė drejtė. E morėn atė (e adhuruan si idhull viēin), e ishin tė padrejtėndaj vetes sė tyre.  

149. E kur nė duart e tyre u thye (ajo vepėr e shėmtuar u penduan) dhe e kuptuan se me tė vėrtetė kanė gabuar thanė: “Nėse nuk na mėshiron Zoti ynė dhe nuk na falė gabimin, ne padyshim do tė jemi nga mė tė dėshpruarit.  

150. E kur u kthye Musai shumė i hidhėruar te populli i vet, tha: “Sa keq mė paskeni zėvendėsuar pas shkuarjes sime! A e ngutėt (pritjen) urdhėrin e Zotit tuaj? I hodhi pllakat dhe e zuri pėr (flokė) koke vėllain e vet duke e tėrhequr kah vetja”. Ai (vėllai Harun) tha: “O bir i nėnės sime, populli mė mundi dhe gati mė mbyti, mos i kėnaq me mua armiqtė de mos mė konsidero mua me njerėzit mizorė”.  

151. (Musai) Tha: “Zoti im, mė falė mua dhe vėllain tim dhe na dhuro mėshirėn Tėnde, se Ti je mėshirues i mėshiruesve.  

152. Nuk ka dyshim se ata qė adhuruan viēin ka pėr t’i pėrfshirė pėrbuzja nga Zoti i tyre dhe nėnēmimi nė jetėn e dynjasė. Kėshtu, i shpėrblrjmė (me dėnim) trilluesit e rrenės.  

153. E ata qė ėnė vepra tė kėqia e pastaj u penduan pas tyre, dhe besuan sinqerisht, Zoti yt ua falė gabimet dhe ėshtė mėshirues pas tij (pas pendimit tė tyre).  

154. E kur iu ndalė hidhėrimi Musait, ai mori pllakat (qė i pat hedhur), e nė tekstin e tyre ishin (shėnuar) udhėzime e mėshirė pėr ata qė kanė frikė ndaj Zotit tė tyre.  

155. Musai zgjodhi nga populli i vet shtatėdhjetė veta pėr kohėn qė Ne ia caktuam takimin. E pasi qė kapi ata dridhja (e tokės), ai tha: “Zoti im!, sikur tė kishe dashur Ti, i kishe zhdukur mė parė ata dhe mua. A po na zhduk pėr atė qė bėnė tė marrėt nga ne? Kjo ėshtė vetėm sprovė e Jotja, qė me tė e bėn tė humbur atė qė do, dhe e vė nė rrugė tė drejtė atė qė do. Ti je mbrojtėsi ynė, pra falna e mėshirona, se Ti je mė i miri qė falė (gabimet).  

156. Dhe cakto pėr ne (jetė) tė mirė nė dynja dhe tė mirė nė botėn tjetėr, pse vėrtet jemi kthyer kah Ti. Ai (Zoti) tha: “Dėnimi im ėshtė ai me tė cilin e godas cilindua, e mėshira Ime ka pėrfshirė secilin send. Atė (Mėshirėn) do ta caktoj pėr ata tė cilėt i ruhen (mėkateve), e japon zeqatin dhe pėr ata qė argumentet tona i besojnė.  

157. Qė pranojnė tė dėrguarin (Muhammedin), Pejgamberin arab, (qė nuk shkruan as nuk lexon), tė cilin e gjejenė tė cilėsuar (tė pėrshkruar me virtytet e tij), te ata nė Tevrat dhe nė Inxhil,e qė i urdhėron ata pėr ēdo tė mirė dhe i ndalon nga ēdo e keqe, u lejon ushqimet e kėndėshme dhe u ndalon ato tė pakėndshmet, dhe heq nga ata barrėn e rėndė tė tyre dhe prangat qė ishin mbi ta. Pra, ata tė cilėt e besojnė atė, e ndėrojnė dhe e ndihmonė, veprojnė me dritėn qė iu zbrit me tė, tė tillėt janė tė shpėtuarit.  

158. Thuaj (Muhammed): “O ju njerėz! Unė jam i dėrgari i All-llahut te tė gjithė ju. All-llahut qė vetėm i Tij ėshtė sundimi i qiejve e i tokės, s’ka tė adhuruar tjetėr pos Tij; Ai jep jeė dhe Ai jep vdekje, pra besoni All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, pejgamberin e pashkolluar, qė beson All-llahun dhe shpalljet e Tij, ndiqnie rrugėn e tij qė ta gjeni tė vėrtetėn.  

159. Edhe prej populloit tė Musait qe njė grup qė udhėzoi drejtė dhe iu pėrmbajt asaj (drejtėsisė).  

160. Ne i ndamė ata (populln e Musait) nėdymbėdhjetė grupe fises, e kur Musait i kėrkoi ujė populli i vet, Ne e udhėzuam (duke thėnė): “Bjeri me shkopin tėnd gurit” (ai ira) dhe prej tij (gurit) gufuan dymbėdhjetė kroje, ashtu qė secili grup e dinte krojin e vet. Ne bėmė qė retė t’u bėjmė hije atyre dhe u sollėm rrėshirė dhe shkutėza (dhe u thamė): “Hani nga tė mirat me tė cilat ju dhuruam!” (e pse ishit pėrbuzės). Ata nuk na dėmtuan Ne, por e dėmtuan vetveten e tyre (ngase u dėnuan).  

161. (pėrkujto edhe kėtė) Kur atyre iu tha: “Banoni nė kėtė fshat (vendbanim) dhe hani nga (frutat e tij) kah tė doni e thuani: “Falje” dhe nė derė hyni tė pėrulur, se Ne do t’ua shtojmė edhe mė punėmirėve!” 

162. E ata prej tyre q ishin mizorė ndrushuan fjalė tjetėr nga ajo qė iu kishte thėnė, atėherė Ne zbritėm kundėr tyre njė dėnim nga qielli pėr shkak se ishin zullumqarė.  

163. Dhe pyeti ti (Muhammed) pėr fshatin qė ishte nė breg tė detit e ata e shkelėn rendi e tė shtunės (qė e kishin tė ndaluar gjuajtjen e peshqve), kur nė tė shtunėn e tyre peshqit u vinin sheshazi mbi ujė, e nė ditėn qė nuk festonin nuk u vinin. Ja, kėshtu i sprovuam ata ngase ishin mėkatarė.  

164. Dhe kur njė grup prej tyre thanė: “Pėrse kėshilloni njė popull qė All-llahu do ta shkatėrrojė ose dėnojė me njė dėnim tė ashpėr?” Thanė (kėshilluesit): “Arsyetimi para Zotit tuaj dhe me shpresė qė t’ju largohen gabimeve”.  

165. E kur braktisėn atė pėr tė cilėn ishin kėshilluar, Ne i shpėtuam ata qė pengonin nga tė kėqiat, ndėrsa ata qė kundėrshtuan i kapėm me njė dėnim tė fortė, ngase ishin tė shfrenuar.  

166. E kur ata tejkaluan me arogancė tė hapėt, nga ajo qė ishin tė ndaluar, Ne i shndėrruam nė majmunė tė pėrbuzur.  

167. Pėrkujto (o i dėrguar) kur Zoti Yt shpalli qartas se mbi ta do tė vė, deri nė ditėn e kijametit, sundimin e ndinjė qė ka pėr t’ua shijuar atyre mundimin mė tė shėmtuar. Vėrtet Zoti yt ndėrmerr shpejt dėnimin, Ai edhe falė e mėshiron shumė.  

168. Ne i shpėrndajmė ata nė grupe nėpėr tokė; prej tyre ka tė mirė, por edhejo tė tillė. Ne i provuam me tė mira e me tė kėqia, nė mėnyrė qė tė tėrhiqen nga e keqja.  

169. e pas tyre erdhi brezi qė trashėgoi librin. Kėta merrnin mjete tė pavlerė tė kėsaj bote (lakmues qė nuk dallonin tė mrėn a tė keqen) e thonin: “Do tė na falje”, e merrnin atė pėrsėri. A nuk ėshtė marrė prej tyre zotimi nė librin (Tevratin) se nuk do tė thonė ndaj All-llahut tjetėr pos tė vėrtetės dhe ata e dinim mirė se ēka nė tė (libėr). Po, a nuk po kuptoni se bota tjetėr ėshtė mė e mirė (se ajo ēka merrnit ju) pėr ata qė ruhen.  

170. Po atyre qė i pėrmbahen librit dhe falin namazn, Ne nuk u humbin shpėrblimin tė tė mirėve.  

171. Pėrkujto kur ngritėn kodrėn mbi ta si re, e ata menduan se ajo do tė bie mbi ta. (Ne u thamė): Merrni kėtė qė u dhamė me kujdes dhe pėrkujtoni ē’keni nė tė, e tė ndaleni nga ajo qė ėshtė e ndaluar.  

172. Pėrkujto kur Zoti Yt nxori nga shhpina e bijve tė Ademit pasardhėsit e tyre dhe i bėri dėshmues tė vetes sė tyre (duke u thėnė): “A nuk jam Zoti juaj?” Ata thanė: “Po, dėshmuam!” Tė mos thoni nė ditėn e kijametit: “Ne nga ky (dėshmim) ishim tė panjohur.  

173. Ose tė mos thoni: “Prindėrit tanė mė parė ishin idhujtarė, e ne ishim pasardhės tė tyre. A do tė na shkatėrrosh ne pėr atė qė bėnė ata asgjėsues tė sė vėrtetės?” 

174. Po kėshtu u sqarojmė argumentet, qė ata tė kthehen nga e gabuarja nė tė vėrtetėn.  

175. Dhe lexoju atyre tregimin e atij qė patėm dhėnė dituritė Tona, ndėrsa ai u zhvesh prej tyre dhe atėherė atė e shoqėroi shejtani dhe kėshtu ai u bė prej tė humburėve.  

176. E sikur tė donim Ne, do ta ngrisnim lartė me (dituri), por ai nuk iu largua tokės (dynjasė) dhe shkoi pas epshit tė vet. Shembulli i tij ėshtė si ai i qeit, tė cilin nėse e pėrzė ai e nxjerr gjuhėn, po edhe nėse nuk e pėrzė, ai sėrish e nxjerr gjuhėn. Ky ėshtė shembuli i atyre qė i konsideruan tė rreme argumentet Tona. Ti rrėfe tregimet (ymetit tėnd) nė mėnyrė qė ata tė mendojnė.  

177. Shembulli i keq ėshtė populli, qė pėrgenjeshtroi faktet Tona dhe e dėmtoi vetveten.  

178. Atė qė All-llahu e udhėzon nė rrugė tė drejtė, e atė qė e humb, e ata janė tė dėshpruarit.  

179. Ne krijuam shumė nga xhinėt e njerėzit pėr Xhehennem. Ata nuk kanė zemra qė me to nuk kuptojnė, ata kanė sy qė me ta nuk shohin dhe ata kanė veshė qė me ta nuk dėgjojnė. Ata janė si kafshėt, bile edhe mė tė humbur, tė tillėt janė ata tė marrėt.  

180. All-llahu ka emrat mė tė mirė, andaj Atė thirrnie me ata e hiquni nga ata qė shtrembėrime me emrat e Tij. Ata kanė pėr t’u shpėrblyer (me dėnim) pėr veprimet e tyre.  

181. E ndėr ata qė krijuam Ne, ka njerėz qė udhėzojnė nė tė drejtėn e edhe veprojnė me tė.  

182. Ndėrsa ata qė i konsideruan tė rreme argumente Tona, Ne do t’i shpijmė nė humbje nė mėnyrė graduale kah nuk ekuptojnė ata.  

183. Mirpo, atyre u jap afat, se kapja (dėnimi) Ime ėshtė e fortė.  

184. A nuk menduan ata se ai bashkėkohaniku i tyre (Muhammedi) nuk ka farė ēmendurie, ai ėshtė vetėm qortues i hapėt.  

185. A nuk vėshtruan ata me vėmendje pushtetin e madh nė qiej e nė tokė dhe ēka krijoi All-llahu prej sendeve, e edhe nė atė se ndoshta u ėshtė afruar afati i tyre i vdekjes. Atėherė, cilės bisedė pos kėsaj (Kur’anit) do ti besojnė? 

186. Pėr atė qė All-llahu e la nė humbje, s’do tėketė udhėzues, dhe ata do t’i lė tė bredhin nė vrazhdėsinė e tyre.  

187. Tė pyesin ty (Muhammed) pėr ēastin (katastrofėn e pėrgjithshme) se kur do tė ndodhė ai. Thuaj: “Atė e di vetėn Zoti im, kohėn e tij nuk mund ta zbulojė kush pos Tij (e sjell kijametin pa e hetuar asnjė nga krijesat). ēėshtja e tij (se kur do tė ndodh) ėshtė preokupim i rėndė (pėr krijesat) nė qie e nė tokė. Ai (katastrofa) nuk ju vjen ndryshe, vetėm befas. Tė pyesin ty sikur ti di pėr tė. Thuaj: “Pėr tė di vetėm All-llahu, por shumica e njerėzve nuk e dinė (pse ėshtė e fshehtė)”.  

188. Thuaj: “Unė nuk kam nė dorė pėr veten time as ndonjė dobi, as ndonjė dėm, pos ēka do All-llahu. Sikur ta dija tė fshehtėn, do tė shumoja pėr vete tė dobishmet, e nuk do tė mė prekte gjė e keqe. Unė nuk jam tjetėr vetėm se qortues dhe pėrgėzues pėr njerėzit qė besojnė.  

189. Ai (All-llahu) ėshtė Ai qė ju krijoi prej njė vete, e prej saj pėr t’u qėtėsuar pranė saj. Kur e mbuloi ai (mashkulli) atė (gruan), ajo u ngarkua me njė barrė tė lehtė dhe ashtu vazhdoi me tė, e kur u bė e rėndė, ata tė dy lutėn All-llahun, Zotin e tyre: “Nėse na jep njė (fėmijė) tė mirė, ata (pa tė meta), ne do tė jemi falendėrues ndaj Teje”.  

190. Pasi qė atyre tė dyve ju dha (fėmijė) tė mirė, ata (fėmijė e pasardhės) ipėrshkruan shokė nė atė qė iu dha. I pastėr ėshtė All-llahu nga ajo qė ia pėrshkruajn.  

191. I pėrshkruajnė shok atė ēka nuk mund tė tė krijojė asnjė send, e ata (idhujt( vetė janė tė krijuar.  

192. Ata (idhujt) nuk mund t’ju sjellin atyre ndinjė ndihmė e as veten e tyre ta ndihmojnė.  

193. Dhe, edhe nėse i thirrni pėr t’i udhėzuar, ata nuk ju pėrgjigjen. Pėr ju ėshtė njejtė, i thirrėt ata ose heshtėt.  

194. S’ka dyshim se ata qė po i adhuroni ju pos All-llahut, janė tė krijuar sikur ju (njerėzit janė mė tė pėrsosur). Thirrni pra ata, e le t’ju pėrgjigjen juve nėse thuani tė vėrtetėn.  

195. A kanė ata (idhujt) kėmbė tė ecin me to, akanė duar tė rrėmbejnė me to, a kanė s tė tė shohin me ta? Thuaj: “Thirrni shokėt (zotėt) tuaj r thurrni kurtha pėr mua e mos pritni”.  

196. Mbrojtėsi i im ėshtė All-llahu qė zbriti librin. Ai kujdeset pėr tė mirėt.  

198. Dhe nėse i thirrni pėr udhėzim, nuk dėgjojnė, e tė duken se po tė shikojnė ty, po ata nuk shohin.  

199. Ti (Muhammed) merre tė lehtėn, urdhėro pėr tė mirė dhe hiqu prej tė padijshmėve.  

200. E nėse tė godet shejtani me ndonjė vesvese, ti kėrko strehim te All-llahu, sepse vėrtet Ai dėgjon e di.  

201. Vėrtet, ata qė janė tė ruajtur, kur i prek ndonjė iluzion nga djalli, ata pėrkujtojnė (All-llahun), nga djalli, ata pėrkujtojnė (All-llahun), dhe atėherė shohin (tė vėrtetėn).  

202. E vėllezėrit e tyre (jo tė ruajturit) i pėrkrahin (shejtanėt) pėr nė humbje dhe nuk ndahen.  

203. Dhe, kur ti nuk u sjell atyre ndonjė mrekulli (qė e kėrkojnė) thonė: “Pėrse ti nuk e trilove vetė?” Thuaj “Unė (nuk trilloj) i pėrmbahem vetėm asaj qė mė shpallet nga Zoti im, ky (Kur’ani) ėshtė argument (me tė cilin ndriēohe zemrat) nga Zoti juaj, ėshtė udhėrrėfes dhe mėshirė pėr popullin qė beson.  

204. Kur lexohet Kur’ani, ju dėgjoni atė (me vėmendje) dhe heshtni, nė mėnyrė qė tė fitoni mėshirė.  

205. Ti pėrmende Zotin tėnd nė vete (heshtas), me respekt e me dro, jo me shprehje tė larta, (pėrmende) nė mėngjes e nė mbrėmje dhe mos u bėrė prej atyre qė nuk kanė kujdes.  

206. S’ka dyshim se ata qė janė pranė (afėr) Zotit tėnd (melekėt) nuk tėrhiqen nga adhurimi ndaj Tij nga mendjemadhėsia, Atė e madhėrojnė dhe vetėm Atij i bėjnė sexhde.  

 

8.Suretu El-Enfal 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Tė pyesin ty (Muhammed) pėr plaēkėn (e fituar nė luftė), thuaju: “Plaēka, (mėnyra e ndarjes sė saj) ėshtė ēėshtje e All-llahut dhe tė dėrguarit, prandaj kini frikė All-llahun, pėrmirėsoni gjendjen e unitetit tuaj dhe nėse jeni besimtarė, respektone All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij.  

2. E, besimtarė tė vėrtetė janė vetėm ata, tė tė cilėve kur pėrmendet All-llahu u rrėnqethen zemrat e tyre, kur u lexohen ajetet e Tij u shtohet besimi, dhe qė janė tė mbėshtetur vetėm te Zoti i tyre.  

3. Dhe, tė cilėt falin (rregullisht) namazin dhe nga ajo, me ēka Ne i furnizuam, ata japin.  

4. Tė tillėt janė besimtarė tė vėrtetė dhe pėr kėtė kanė vende tė larta te Zoti i tyre, kanė falje dhe kanė furnizim nė mėnyrė tė ndershme.  

5. (Mospajtimi i tyre pėr plaēkė ėshtė) Ashtu si ai kur tė nxori Zoti yt nga shtėpia jote pėr tė vėrtetėn, e njė grup nga besimtarėt nuk ishte i kėnaqur.  

6. Bėjnė polemikė me ty pėr tė vėrtetėn pasi qė e kishin tė qartė (se ti veron me lejen e Zotit) sikur me qenė se shtyheshin nė vdekje tė sigurt.  

7. Pėrkujtoni kur All-llahu ju premtoi njerėn prej dy grupeve se ėshtė juaja, e ju dėshironit t’ju takojė ai (grup) i paarmatosur, ndėrsa All-llahu dėshiroi qė me premtimet e Tij ta vendosė tė vėrtetėn, e tė zhdukė nė themel mbeturinėn e mohusve.  

8. Ta forcojė tė vėrtetėn e ta ērrėnjosė tė kotėn, edhe pse kėtė e urrejnė kriminelėt.  

9. Pėrkujtoni kur kėrkuat ndihmė prej Zotit tuaj, e Ai ju ėshtė pėrgjigjur: “Unė do t’ju ndihmoj me njėmijė engjėj qė vijnė njė pas njė (grup pas grupi).  

10. All-llahu nuk e bėri atė (ndihmėn) pėr tjetėr (t’u japė myzhde) dhe pėr t’i forcuar (qetėsuar) me tė zemrat tuaja, pse ndihma nė realitet ėshtė vetėm prej All-llahut. All-llahu ėshtė mbizotėrues dhe i urtė.  

11. Dhe kur Ai ju kaploi me njė kotje (gjumė) qė ishte siguri pėr ju nga ana e Tij, ju lėshoi shi nga qielli pėr t’ju pastruar me tė, largoi prej jush shtimet e shejtanit, e qė tė fuqizojė bindjen nė zemrat tuaja dhe t’ju pėrforcoj me tė (me shi) kėmbėt tuaja.  

12. Edhe kur Zoti yt u kumtoi engjėjve se: “Unė jam me ju, pra, inkurajoni ata qė besuan! Unė do tė hedh frikė nė zemrat e atyre qė nuk besuan, e ju goditni nė qafė e lartė, mėshonju atyre nė ēdo gjymtyrė (gishtėrinj).  

13. Kėtė (ndėshkim pėr ta) ngase kundėrshtuan All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, e kush kundėrshton All-llahun dhe tė dėrguarn e Tj, nuk ka dyshim se All-llahu ėshtė ndėshkimfortė.  

14. Kėshtu e keni (dėnimin), pra shijone, e pėr mohuesit ėshtė edhe dėnimi i zjarrit.  

15. O ju qė besuat! Kur tė ndesheni nė turmėn (qė lėviz ngadalė) e atyre qė mohuan,mos ua ktheni shpinėn.  

16. Kush ua kthen atyre shpinėn, nė atė moment veē atij qė kthehet pėr tė luftuar ose pėrt’iu bashkėngjitur njė grupi tjetėr, ai ka tėrhequr kundėr vetes hidhėrimin e All-llahut dhe vendi i tij ėshtė Xhehennemi. E ai ėshtė pėrfundim i kq.  

17. Ju nuk i mbytėt (nė tė vėrtetė) ata, por All-llahu (me ndihmėn qė ua dha) i mbyti ata, dhe ti nuk i gjuajte ata, por All-llahu (tė ndihmoi) i gjuajti, e (bėri kėtė) pėr t’i shpėrblyer besimtarėt me njė dhunti tė mirė nga ana e Tij. All-llahu gjithēka dėgjon dhe di.  

18. Ja kjo ėshtė e vėrteta. All-llahu dobėson dredhitė e mohusve (kufarėve).  

19. Nėse ju (idhujtarė) kėrkuat fitore, ja, ku e keni fitorėn, po nėse hiqni dorė (nga lufta kundėr Pejgamberit), ajo do tė jetė nė dobinė tuaj, e nėse ju ktheheni, edhe Ne kthehemi. Ana (grumbulli) juaj nuk do t’ju vlejė asgjė edhe nėse ėshtė e madhe, sepse All-llahu ėshtė me besimtarėt.  

20. O ju qė besuat, respektoni All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, e mos e braktisni atė se ju dėgjoni.  

21. Dhe mos u bėni si ata qė thanė: “Dėgjuam”, por nuk dėgjojnė.  

22. Vėrtet gjallesat mė tė dėmshme te All-llahu janė ata tė shurdhėtit,  memecėt,  tė cilėt nuk logjikojnė.  

23. Sikur tė dinte All-llahu pėr ndonjė tė mirė prej tyre, do t’i bėnte tė dėgjojnė, po edhe sikur t’i bėnte tė dėgjojnė, ata do tė zbrapseshin tė shtrembėr.  

24. O ju qė besuat, pėrgjigjuni All-llahut dhe tė dėrguarit kur ju ftojnė pėr atė qė ju jetėson (ju ngjall), dhe dijeni se All-llahu ndėrhyn ndėrmjet njeriut dhe zemrės sė tij, dhe se te Ai do tė tuboheni! 

25. Ruajuni nga sprovimi (fitneja) qė nuk godet vetėm ata qė bėnė mizori vetėm prej jush, dhe ta dini se All-llahu ėshtė Ndėshkues i Rreptė.  

26. Pėrkujtoni kur ishit pakicė e tė dobėt nė tokė, tė frikėsuar se do t’ju rrėmbejnė njerėzit, e Ai ju mundėsoi vend tė dhe ju pėrkrahu me ndihmėn e Tij, ju furnizoi me tė mira, qė tė jeni mirėnjohės.  

27. O ju qė besuat, mos e tradhtoni All-llahun dhe tė dėrguarin, qė tė tradhėtoni amanetet tuaja, ndėrsa ju e dini.  

28. Dhe, dijeni se pasuria e juaj dhe fėmijėt tuaj janė vetėm sprovė, dhe se te All-llahu ėshtė shpėrblimi i madh.  

29. O ju qė besuat, nėse keni frikė All-llahun, Ai do tė vėrė udhėzim (nė zemrat tuaja) pėr ju, do t’ua mbulojė tė kėqiat, do t’ua falė mėkatet. All-llahu ėshtė dhurues i madh.  

30. Pėrkujto (o i dėrguar) kur ata qė nuk besuan thurnin kundėr teje; tė ngujojnė, tė mbysin ose tė dėbojnė. Ata bėnin plane, e All-llahu ėshtė mė i miri qė asgjėson (dredhitė).  

31. E kur atyre u lexohen ajetet Tona (Kur’ani), thonin: “Kemi dėgjuar (kėso fjalėsh) dhe sikur tė donim edhe ne do tė thonim diēka tė ngjajshme me kėtėdhe se ky nuk ėshtė gjė tjetėr pos mit i lashtė”.  

32. Dhe (pėrkujto) kur thanė: “O All-llah! nėse ėshtė ky (Kur’ani) vėrtet prej Teje, lėsho gur nga qielli kundėr nesh, ose sillna ndonjė dėnim tė idhėt.  

33. Po All-llahu nuk do t’i dėnojė ata, derisa ti (Muhammed) je nė mesin e tyre dhe All-llahu nuk do t’i dėnojė, derisa ata kėrkojnė falje (istigfarė).  

34. ēka kanė ata qė tė mos i dėnojė All-llahu, kur ata janė qė pengojnė (tė tjerėt) nga xhamia e shenjtė (Qabja), e edhepse nuk janė mbikėqyrės tė saj. Kujdestarėt e saj janė vetėm ata qė ruhen (tė devotshmit), por shumica e tyre nuk ėshtė qė di.  

35. Lutja e tyre pranė shtėpisė (Qabes) nuk ishe tjetėr veēėse britmė dhe duartrokitje, prandaj vuane dėnimin pėr shkak se mohonit.  

36. Ata qė nuk besuan, shpenzojnė pasurinė e tyre pėr tė penguar nga rruga e All-llahut. Ata do tė shpenzojnė atė dhe ajo do tė bėhet dėshprim i tyre, e madje ata do tė mposhten. E ata qė mohuan, do tė pėrmblidhen vetėm nė Xhehennem.  

37. (Kjo masė) Qė ta dallaojė All-llahu tė keqin nga i miri, dhe qė tė kėqinjėt njėri mbi tjetrin, t’i hedhė nė Xhehennem. E tė tillėt janė mė tė dėshpruarit.  

38. Thuaju atyre qė nnuk besuan nėse heqin dorė (nga rruga e tyre e gabuar dhe besojnė) do t’u falet e kaluara, po nėse vazhdojnė, ligji (i Zotit), izbatuar ndaj tė parėve ėhtė i ditur (edhe ju do t’ju zė).  

39. Luftoni ata derisa tė mos mbetet idhujtari (besim i kotė), e i tėrė adhurimi tė bėhet vetėm pėr All-llahun. Po nėse ata ndalen (i japin fund mosbesimit), All-llahu ėshtė mbikėqyrės pėr atė qė veprojnė.  

40. Po nėse refuzojnė, ta dini se All-llahu ėshtė mbrojtės i juaji. E, sa mbikėqyrės e ndihmės i mirė ėshtė Ai.  

 

Part 10

 

41. Ju (besimtarė) ta dini se njė e pesta e asaj qė fituat, nga ndonjė send, i takon (pėrkujtuesve tė) All-llahut, tė dėrguarit tė Tij, tė afėrmve tė tij (tė dėrguarit), jetimėve, nevojtarėve dhe atyre nė mėrgim, (ky ėshtė pėrcaktimi i Zotit), nėse keni besuar All-llahun, dhe atė, (Kur’anin) qė ia zbritėm robit Tonė (Muhammedit) ditėn e furkanit (ditėn e Bedrit, kur u dallaua e vėrteta nga e shtrembėra), ditėn e konfrontimit tė dy grupeve. All-llahu ėshtė i fuqishėm pėr ēdo gjė.  

42. Kur ju ishit nė bregun e afėrt tė luginės, e ata nė bregun e largėt tė saj (ju ishit kah Medina e ata kah Meka), ndėrsa karavani ishte mė poshtė prej jush (kah deti). Dhe, sikur tė ishit ju ata qė njėri tjetrit i keni caktuar takimin, do ta thyenit caktimin. Por All-llahu ishte Ai qė zbatojė ēeshtjen e kryer tanimė, e tė shkatėrrojė me argument atė qė u shkatėrrua dhe tė bėjė tė jetojė me argumentet atė qė jetoi. All-llahu vėrtet dėgjon e di.  

43. Dhe (pėrkujto) kur All-llahu t’i dėftoi ty ata nė ėndėrr, tė paktė nė numėr, e sikur t’i dėftonte shumė, ju do tė dobėsoheshit e do tė grindehsit pėr ēėshtjen (e luftės), por All-llahu ju shpėtoi. All-llahu vėrtet e di shumė mirė se ē’mbajnė kraharorėt (zemrat).  

44. Pėrkujtoni kur u takuat (nė sheshin e luftės), e Ai bėri qė ata nė sytė tuaj tė duken pak, e po ashtu edhe ju tė dukeni nė sytė e tyre pak; e bėri kėtė pėr tė zbatuar All-llahu njė ēėshtje qė ishte e vendosur. Vetėm te All-llahu ėshtė pėrfundimi i ēėshtjeve.  

45. O ju qė besuat, kur tė konfrontoheni me ndonjė grup, pėrqėndrohuni dhe pėrmendni ēdo herė All-llahun qė tė arrini fitoren e dėshiruar.  

46. Dhe respektone All-llahun e tė dėrguarin e Tij, e mos u pėrēani mes vete e tė dobėsoheni e ta humbni fuqinė (luftarake). Tė jeni tė durueshėm se All-llahu ėshtė me tė durueshmit.  

47. Mos u bėni si ata qė dolėn prej shtėpive tė tyre sa pėr krenari e pėr t’i parė bota, e qė pengonin nga rruga e All-llahut. All-llahut nuk mund t’i shpėtojnė me atė veprim tė tyre.  

48. Pėrkujto (Muhammed) kur shejtani u dha guxim pėr veprat e tyre dhe tha: “S’ka kush qė mund t’iu mposhtė sot ju, unė jam mbrojtės Juaji!” E kur u ballafaquan tė dy grupet, ai u tėrhoq prapa e tha: “Unė tėrhiqem prej jush, unė shoh ēka nuk shihni ju, unė i frikėsohem All-llahut. All-llahu ndėshkon shumė ashpėr.  

49. Kur hipokritėt dhe ata qė nė zemrat e tyre kishte sėmundje (dyshim) thanė: “Kėta (muslimanėt) i ka mashtruar feja e tyre (s’kanė fuqi tė luftojnė). Po kush mbėshtetet nė All-llahun, s’ka dyshim, se All-llahu ėshtė mgadhnjyes i urtė.  

50. Sikur t’i kishe parė engjėjt kur ua marrė shpirtin atyre qė mohuan (do tė shihje tmerr), u binin fytyrave dhe shpinave tė tyre (para, prapa): “Shijoni dėnimin e djegjes!” 

51. Kėtė (dėnim e morėt) pėr shkakun e asaj qė fituat. All-llahu nuk ėshtė i padrejtė pėr robtė e Tij.  

52. Edhe idhujtarėt, siē e kishte traditė populli i faraonit, e dhe ata qė ishin para tyre, i mohuan argumentet e All-llahut, e pėr shkak tė mėkateve All-llahu i skatėrroi. All-llahu ėshtė i plotfuqishėm, ndėshkues i ashpėr.  

53. Kėtė (masė ndėshkuese) e bėri ngase All-llahu nuk ishte ndryshues i njė begatie, tė cilėn ia ka dhuruer njė populli, derisa tė ndryshojė ai vetė nė vetvete (tė bėhet pėrbuzės i sė mirės) dhe ngase All-llahu dėgjon (ēka thonė) dhe di (ēka punojnė).  

54. Ashtu siē ishte traditė e popullit tė faraonit dhe atyre qė kishin qenė mė parė, qė i konsideronin tė rreme faktet e Zotit tė tyre, e Ne pėr kėto tė kėqija tė tyre i shkatėrruam, e popullin e faraonit (edhe faraonin) e fundosėm, por tė gjithė kėta ishin dėmtues tė vetes sė tyre.  

55. Krijesat mė tė dėmshme te All-llahu janė ata qė mohuan, nuk pritet qė ata tė besojnė; 

56. Kėta janė ata prej tė cilėve ti pate marrė premtimin (se nuk do tė ndihmojnė idhujtarėt) e tė cilin ata nuk e ruajtėn por si ēdo herė e thyejnė premtimin e tyre.  

57. Po nėse i ndesh (i zė) ata nė luftė, atėherė ti ata (me shkatėrrimin e tyre) shpartallo ata qė janė pas tyre, nė mėnyrė qė tė marrin mėsim.  

58. Nėse ti e tradhtinė e njė populli (ndaj marrėveshjes), atėherė edhe ti ua dh atyre (marrėveshjen) nė mėnyrė tė njejtė, sepse All-llahu nuk i do ata qė tradhtojnė (fshehurazi).  

59. Dhe, ata qė mohuan, mos tė mendojnė kurrsesi se shpėtuan, (se na ikėn). Ata nuk mund ta bėjnė tė paaftė Atė (zotin)qė i ndjek.  

60. E ju pėrgatituni sa tė keni mundėsi force, (mjete luftarake e kuaj tė caktuar pėr betejė kundėr atyre (qė tradhtojnė) e me tė, (me pėrgatitje) ta frikėsoni armikun e All-llahut, armikun tuaj dhe tė tjerėt, tė cilėt ju nuk i dini (se kush janė), e All-llahu i di ata. ēkado qė shpenzoni pėr rrugė tė All-llahut, ajo do t’ju konpenzohet dhe nuk do t’ju bėhet padrejtė.  

61. Nė qoftė se ata, anojnė kah paqja ano edhe ti kah ajo, e mbėshtetu nė All-llahun. Ai ėshtė qė dėgjon dhe di.  

62. Po nėse duan tė mashtrojnė me tė (me paqen), ty tė mjafton All-llahu. Ai ėshtė qė tė fuqizojė ty me ndihmėn e vet dhe me besimtarėt.  

63. Dhe Ai ėshtė qė bashkoi zemrat e tyre. Edhe sikur ta shpenzoshe gjithė ata qė ėshtė nė tokė, nuk do tė mund t’i bashkoje zemrat e tyre, por All-llahu bėri bashkimin e tyre, pse Ai ėshtė i gjithėfuqishėm, i urtė.  

64. O Pejgamber! All-llahu tė mjafton ty dhe besimtarėve qė janė me ty.  

65. O Pejgamber! Nxiti besimtarėt pėr luftė. Nėse prej jush jaė tė durueshėm, (trima tė fqishėm), do t’i mundni dyqind, e nėse janė njėqind, do t’i mundni njėmijė sish qė nuk besuan, pėr shkak se ata janė njerėz qė nuk kptojnė (pse luftojnė).  

66. All-llahu ju bėri lehtėsim tash duke ditur se jeni dobėsuar. Nėse prej jush janė janė njėqind tė durueshėm, do ti mundni dyqinnd, e nėse prej jush janė njėmijė, me ndimėn e Zotit do t’i mundni dy mijė. All-llahu ėshtė me ata qė janė tė durueshėm.  

67. Pėr asnjė pejgamber nuk ke qe me vend tė ketė robėr derisa ta ketė dėrmuar me luftė (armikun) nė tokė. Ju keni pėr qėllimpėrjetimet e kėsaj bote, ndėrsa All-llahu dėshiron pėr ju Ahiretin. All-llahu mbizotėron ēdo gjė, di ēka ėshtė e mirė pėr robtė.  

68. Po tė mos ishte dispozita e hershme e caktuar prej All-llahut (qė tė mos dėnohet ai qė pėrpiqet, po nuk qėllon), juve do t’ju kishte goditur njė dėnim i madh pėr atė qė e morėt.  

69. Pra, (ėshtė e lejuar preja e luftės) hani atė qė e fituat me luftė, si tė lejuar dhe tė mirė, pėrmbajuni dispozitave tė All-llahut se All-llahu ėshtė Ai qė falė dhe qė mėshiron.  

70. O Pejgamber! Thuaju atyre robėrve qė i keni nė duart tuaja se posa tė vėrejė All-llahu ndonjė tė mirė (besim tė drejtė e tė sinqertė) nė zemrat tuaja, Ai u jep edhe mė shumė tė mira nga ajo ēka ėshtė marrė nga ju, ua falė gabimet, se All-llahu falė pa masė, se ėshtė mėshirues i madh.  

71. E nėse (robėrit) duan tė tradhėtojnė ty, ata mė parė tradhtuan All-llahun, (nuk besuan) e Ai (tė ndihmojė), tė mundėsojė tė ngadhnjesh ndaj tyre. Alahu i di tė gjitha ndodhitė, vepron me urtėsinė e Tij.  

72. Ështė e vėrtetė se ata qė besuan, u shpėrngulėn dhe luftuan me pasurinė e tyre nė rrugėn e All-llahut, dhe qė strehuan (tė shpėrngulurit) dhe u ndihmuan, tė tillėt janė miq tė njėri tjetrit (nė ndihmė dhe nė trashėgim). Ata qė besuan por qė nuk u shpėrngulėn, ju nuk keni pėrkujdes as ndihmė pėr ta deri sa tė shpėrngulen edhe ata. E nėse ata kėrkojnė ndihmė prej jush pėr ēėshtjen e fesė, atėherėjeni tė obliguar t’u ndihmoni, pėrveē nėse ėshtė puna kundėr njė populli qė me tė keni marrėveshje (nuk mund t’u ndihmoni nė luftė kundėr atij populli). All-llahu mbikėqyr atė qė veproni.  

73. Ata qė e mohuan tė vėrtetėn janė miq tė njėri-tjetrit. E nėse nuk e bėni atė (tė ndihmoni e tė kujdeseni njėri-tjetrin), bėhet trazirė dhe rrėmujė e madhe nė tokė.  

74. Po at qė besuan, migruan dhe luftuan pėr rrugėn e All-llahut, dhe ata qė strehuan dhe ndimuan, janė besimtarė tė vėrtetė. Atyre u takon falje (e mėkateve) dhe furnizimi nė mėnyrė tė ndershme.  

75. Ndėrsa edhe ata qė besuan mė vonė, e qė u shpėrngulėn dhe luftuan sė bashku me ju, janė tė njejtė me ju (nė tė drejta). E, (sipas dispozitave), farefisi ka mė pėrparėsi ndaj njėri-tjetrit (se sa ensarėt e muhaxhirinėt). All-llahu di nė hollėsi pėr ēdo send.  

 

9.Suretu Et-Tewbe 

  

1. Denoncim nga All-llahu dhe i dėrguari i Tij ndaj idhujtarėve me tė cilėt ju patėt lidhur kontratė (kumtesė pėr shkeputjen e marrėveshjes).  

2. Pra, ju (idhujtarė) qarkulloni nėpėr tokė (lirisht) katėr muaj, e dine se fuqinė e All-llahut nuk mund ta bėni tė paaftė dhe se All-llahu mposhtė mohuesit.  

3. Dhe (ky ėshtė) njė kumtim nga All-llahu dhe i dėrguari i Tij, drejtuar gjithė njerėzve nė ditėn e haxhit tė madh, se All-llahu ėshtė tėrhequr prej (marrėveshjes sė) idhujtarėve, e njėkohėsisht edhe i dėrguari i Tij. Po, nėe pendoheni, do tė jetė mė mirė pėr ju, e nėse ia ktheni shpinėn (rrugės sė drejtė), ta dini se nuk mund t’i shpėtoni (ndjekjes sė) All-llahut. E, ti pėrgėzoji ata qė mohuan me njė dėnim tė padurueshėm.  

4. Pos atyre idhujarėve me tė cilėt keni lidhur marrėveshje, e tė cilėt nuk ju kanė shmengur asgjė dhe nuk e kanė ndihmuar askėnd kundėr jush, pra, edhe ju pėrmbushni marrėveshjen e tyre deri nė afatin e caktuar. S’ka dyshim se All-llahu i do tė devotshmit.  

5. E kur tė kalojnė muajtė e shenjtė, luftoni idhujtarėt kudo qė t’i gjeni, robėroni dhe ngujoni ata, e vinju pritė nė ēdo shteg. Nė qoftė se pendohen, e falin namazin dhe e japin zeqatin, atėherė ua lėshoni rrugėn, se vėrtet All-llahu falė ėshtė mėshrues.  

6. E nėse ndokush prejidhujtarėve tė kėrkon strehim, ti strehoje nė mėnyrė qė t’i dėgjojė fjalėt e All-llahut (Kur’anin(, e mandej nė vendin e tij tė sigurt. Kėtė ngase ata janė popull qė nuk e dinė (tė vėrtetėn e fesė islame).  

7. Si mund tė kenė udhujtarėt besė (marrėveshje) te All-llahu dhe te i dėrguari i Tij, pėrveē atyre me tė cilėt keni lidhur marrėveshje pranė xhamisė sė shenjtė (Qabes), e derisa ata i pėrmbahe (marrėveshjes) pėrmbahuni edhe ju. All-llahu i do ata qė ruajnė besėn.  

8. Si (mund tė kenė besė) ata tė cilėt nėse ju mundin, nuk pėrfillin ndaj jush as farefisni dhe as marrėveshje. Ata ju bėjnė lajka me fjalėt e tyre kundėrshtojnė ngase shumica e tyre janė besėthyes.  

9. Ata i shkėmbyen ajetet e All-llahut pėr njė vlerė tė paktė dhe penguan nga rruga e Tij. Ata keq vepruan.  

10. Ata nuk respektojnė te asnjė besimtarė as farefisninė as marrėveshjen; si tė tillė janė pėrdhunues.  

11. Po, nėse ata pendohen,e falin namazin dhe e japin zeqatin, atėherė i keni vėllezė nė fe. Ne sqarojmė agumentet pėr ata njerėz qė kuptojnė.  

12. E nėse ata thyejnė zotimet e tyre pas marrėveshjes, ofendojnė fenė tuaj, atėherė luftoni krerėt e mohuesve. Ata vėrtet nuk kanė besė, luftoni qė tė frenohen (nga krimi e fyerja).  

13. Pėrse tė mos e luftoni njė popull qė thyen zotimete veta dhe tentuan tė dėbojnė tė dėrguarin? Nė tė vėrtetė ata ua filluan tė parėt luftėn. A u frikėsoheni atyre? Mė e drejtė ėshtė t’i frikėsoheni All-llahut, nėse jeni besimtarė.  

14. Luftoni ata, All-llahu i dėnon dhe i mposht ata nėpėrmjet jush, e juve ju ndihmon kundėr tyre dhe shėron zemrat e njerėzve besimtarė.  

15. dhe Ai mėnjanon brengat nga zemrat e tyre. All-llahu ia pranon pendimin atij qė do. All-llahu i di tė fshehtat, me urtėsi zgjidh ēėshtjet.  

16. A mos menduat se do tė mbeteni anash (pa u pravuar), e pa u sqaruar te All-llahu ata qė luftuanprej jush dhe, pėrpos All-llahut, pos tė dėrguarit tė Tij dhe pos besimtarėve, nukmorėn ndonjė tė jashtėm mik intim. All-llahu e di hollėsisht atė qė bėni ju.  

17. Nuk ėshtė e drejtė e idhujtarėve tė kujdesen pėr xhaminė e All-llahut, duke qenė se vetė dėshmojnė pėr veten e tyre se janė mohues. Tė tillėve u shkuan kot veprat e tyre dhe ata janė pėrgjithmonė nė zjarr.  

18. E drjtė e pėrkujdesjes sė xhamive tė All-llahut ėshtė vetėm e atij qė i ka besuar All-llahut dhe ditės sė mbramė e qė e falė namazin, jep zeqatin e nuk i frikėsohet askujt pos All-llahut. Tė tillėt do tė jenė tė udhėzuarit (nė rrugėn e drejtė).  

19. A mos e konsideruat dhėnien e ujit haxhinjve dhe kujdestarinė ndaj xhamisė sė shenjtė, si besimin e atij qė i besoi All-llahut dhe ditės sė fundit dhe qė luftoi nė rrugėn e All-llahut? Jo, ato nuk janė tė barabarta te All-llahu. Popullin mizor All-llahu nuk e vė nė rrugė tė drejtė.  

20. Ata tė cilėt besuan, migruan dhe luftuan me pasurinė dhe veten e tyre nė rrugėn e All-llahut, ata kanė pozitė mė tė larėt te All-llahu dhe vetėm ata janė fatlumė.  

21. Zoti i tyre i pėrgėzon ata me mėshirė nga Ai, me disponim ndaj tyre, me Xhennete ku ata do tė kenė nimet (hirėsi-mirėsi) tė pandėrprerė.  

22. Ata aty do tė jenė tė pasosur e te All-llahu ėshtė shpėrblim i madh.  

23. O ju qė besuat, mos u froni miqėsi (dashuri) prindėrve tuaj, as vėllezėrve tuaj, nėse ata vlerėsojnė mosbesim kundėr besimit. E kush prej jush miqėsohet me ta, ata janė mizor.  

24. Thuaj (o i dėrguar): “Nė qoftė se etėrit tuaj, vėllezėrit tuaj, bashkėshortet tuaja, farefisi juaj, pasuria qė e fituat, tregėtia qė frikoheni se do tė dėshtojė, vendbanimet me tė cilat jeni tė kėnaqur, (tė gjitha kėto) janė mė tė dashura pėr ju se All-llahu, se i dėrguari i Tij dhe se lufta pėr nė rrugėn e Tij, atėherė, pritni derisa All-llahu tė sjellė vendimin e Tij. All-llahu nuk vė nė rrugėn e drejtė njerėzit e prishur.  

25. Nuk ka dyshim se All-llahu ju ka ndihmuar nė shumė beteja, e edhe nė ditėn e Hunejnit, kur juve ju mahnit numri i madh, i cili nuk ju vlejti asgjė, dhe me gjerėsinė e saj qė e kishte toka u ngushtua pėr ju, pastaj ju u zbrapsėt (ikėt).  

26. Pastaj All-llahun zbriti qetėsinė e vet nė tė dėrguarin e Tij dhe nė besimtarė, zbriti njė ushtri qė ju nuk e patė, i dėnoi ata qė mohuan, e ai ishte ndėshkim ndaj mosbesimtarėve.  

27. All-llahu pastaj i falė atij qė do. All-llahu falė shumė dhe mėshiron shumė.  

28. O ju qė besuat, vėrtetė idhujtarėt janė tė ndyrė, andaj pas kėtij viti tė mos i afrohen mė xhamisė sė shenjtė. Nėse i frikėsoheni skamjes All-llahu me dėshirėn e vet do t’ju pastroj me mirėsitė e Tij. All-llahu ėshtė i gjithdijshėm, ėshtė i urtė.  

29. Luftoni ata qė nuk besojnė All-llahun e as botėn tjetėr, nuk e konsiderojnė tė ndaluar (haram) atė qė e ndaloi All-llahu dhe i dėrguari i Tij, nuk besojnė fenė e vėrtetė, prej atyre tė cilėve u ėshtė dhėnė libri, derisa ta japin xhizjen nė dorė e duke qenė tė mposhtur.  

30. E jehuditė thanė: Uzejri ėshtė djali i All-llahut , e tė kristerėt thanė: Mesihu ėshtė djalė i All-llahut. Ato ishim thėnie tė tyre me gojėt e tyre (fraza tė thata), qė imitojnė thėniet e jobesimtarėve tė mėhershėm. All-llahu i vraftė, si largohen (nga e vėrteta)! 

31. Ata i konsideruan “ahbarėt” (priftėr jehudi) tė tyre, “ruhbanėt” (murgjit e krishterė) tė tyre dhe Mesihun (Isain) birin e Merjemes, pėr zota pos All-llahut, ndėrsa ata nuk janė urdhėruar pėr tjetėr (nga pejgamberėt) pos pėr adhurimin ndaj All-llahut njė, e qė nuk ka tė adhuruar tjetėr pos tij. I lartė ėshtė Ai nga ēka i shoqėrojnė.  

32. Ata pėrpiqen me gojėt e tyre ta shuajnė dritėn e All-llahut, e All-llahu nuk do tjetėr, pos ta pėrsosė dritėn e Tij ndonėse jobesimtarėt e urrejnė.  

33. Ai (All-llahu) ėshtė qė e dėrgoi tė dėrgarin e Tij me udhėzim tė drejtė e fe tė vėrtetė, e pėr ta bėrė qė tė dominojė mbi tė gjitha fetė, edhe pse e urrejtėn idhujtarėt.  

34. O ju qė besuat, vėrtet njė shumicė e parisė fetare e jehudive dhe e tė krishterėve, nė mėnyrė tė paligjshme e hanė pasurinė e njerėzve dhe pengijnė tė tjerėt nga rruga e All-llahut. Ata tė cilėt e ruajnė arin e argjendin e nuk e japin pėr rrugėn e All-llahut, lajmėroji pėr njė dėnim tė dhėmbshėm.  

35. Atė ditė kur ajo (pasuri e deponuar) fėrgohet nė prushin e Xhehennemit, e me tė (ashtu zharavė) lyhen ballėt, anėt dhe shpinat e tyre (do t’u thuhet): “Kjo ėshtė ajo qė e dispozituat pėr veten tuaj, pra shijoni atė qė e depozitonit!” 

36. Te All-llahu numri i muajve ėshtė dymbėdhjetė (sipas hėnės), ashtu si ėshtė nė librin e All-llahut prej ditės kur krijoi qiejt dhe tokėn. Prej tyre katėr janė tė shenjtė. Kjo ėshtė fe e drejtė. Pra, mos e ngarkoni (me mėkat) veten tuaj ata (katėr muaj). Luftoni tė gjithė idhujtarėt pa dallim, siē ju luftojnė ata juve pa dallm, e dinė se All-llahu ėshtė me ata qė ruhen (tė kėqiave).  

37. E shtyrja (e njė muaj nė vend tė njė tjetri) nuk ėshtė tjetėr vetėm se njė rritje e mosbesimit, qė me tė edhe mė shumė humbin ata qė mohuan, pse nė njė vit e bėjnė tė lejuar atė (muajin e shenjtė), e nė njė vit tė ndaluar (tė shenjtė), e pėr tė pėrputhur numrin qė All-llahu i bėri tė shenjtė dhe me atė, e bėjnė tė lejuar atė qė All-llahu e ndaloi. Atyre u janė hijeshuar veprat e tyre tė kėqia. Po, All-llahu nuk vė nė rrugė tė drejtė popullin mohues.  

38. O ju qė besuat, ē’ėshtė me ju, qė kur ju thuhet: “Dilni nė rrugėn e All-llahut!”, ju rėndoheni pėrtokė? A jeni mė tė kėnaqur me jetėn e dunjasė, se sa me ahiretin? Kėnaqėsia e jetės sė dunjasė, nė krahasim me ahiretin ėshtė e vogėl! 

39. Nėse nuk dilni, Ai do t’ju dėnojė me njė dėnim tė dhembshėm, do t’ju zėvendėsojė me njė popull tjetėr dhe Atė nuk e dėmtoni aspak. All-llahu ka mundėsi pėr ēdo gjė.  

40. Nėse nuk e ndihmoni atė (Muhammedin s. a. w. s. ), atė pra e ka ndihmuar All-llahu, kur e pėrzunė ata qė nuk besuan tė dytin prej dyve. Kur ishin nė shpellė, ai (Muhammedi s. a. w. s. ) i tha shokut tė vet (Ebu Bekrit r. a. ): “Mos u brengos, vėrtet All-llahu ėshtė me ne!” E All-llahu zbriti qetėsinė (sekinen) e Vet mbi tė, dhe e fuqizoi me fuqi qė ju nuk e patė dhe e bėri fjalėn e atyre qė nuk besuan mė tė ultėn, kurse fjala e All-llahut ėshtė mė e larta. All-llahu ėshtė i Fuqishmi, i Urti.  

41. Dilni me lehtėsi ose vėshtirėsi, dhe luftoni me pasurinė tuaj dhe me veten tuaj nė rrugėn e All-llahut; kjo ėshtė pėr ju mė e dobishmja, nėse e dini.  

42. Sikur tė ishte fitim i afėrt dhe udhėtim mesatar, ata (hipokritėt) do tė vinin pas teje, por pėr ta ishte largėsi e vėshtirė. Ata do tė betohen nė All-llahun: “Sikur tė kishim mundėsi, do tė dilnim me ju”. E shkatėrrojnė veten e tyre; All-llahu e di se ata janė rrenacakė.  

43. All-llahu ta fali ty (Muhammed) gabimin pse atyre ju dhe leje (tė ngelin pa dalė) para se tė bėhej pėr ty e qartė se cilėt ishin tė drejtė dhe t’i dije me kohė rrenacakėt.  

44. Ata qė besojnė All-llahun dhe botėn tjetėr, nuk tė kėrkojnė leje pėr tė mos luftuar me pasurinė dhe veten e tyre. All-llahu i di tė sinqertit.  

45. Vetėm ata qė nuk besojnė All-llahun dhe botėn tjetėr dhe qė zemrat e tyre janė tė dyshimta, tė kėrkojnė leje(pėr tė mos vajtur nė luftė), pra ata, sillen vėrdallė nė dyshimin e tyre.  

46. E sikur tė kishin dėshiruar ata tė dalin, do tė bėnin pėr tė (pėr luftė) ndonjė pėrgatitje, por All-llahu nuk e pėlqeu ngritjen e tyre, ndaj i zmbrapsi, dhe u ėshtė thėnė: “Rrini me tė paaftit ( fėmijėt, gratė e pleqtė).  

47. Edhe sikur tė dilnin me ju, ata nuk do t’ju shtonin tjetėr pos ngatėrresės dhe shumė shpejt do tė pėrēanin mesin tuaj, duke kėrkuar t’ju turbullojnė. E ndėr ju ka tė tillė qė i dėgjojnė ata. All-llahu i di shumė mirė hipokritėt.  

48. Ata edhe mė parė tentuan pėrēarjen tuaj, t’i ngatėrruan ty ēėshtjet derisa tė erdhi e vėrteta dhe ngadhėnjeu vendimi i All-llahut, pėrkundėr asaj qė ata e urrenin.  

49. Dhe prej tyre ka tė tillė qė thonė: “Mė lejo mua (tė mos shko nė luftė) e mos mė vė nė sprovė!” Ja, ata mu nė sprovė kanė rėnė (mė parė). Xhehennemi gjithsesi i pėrfshin nga tė gjitha anėt jobesimtarėt.  

50. Nėse ty tė takon ndonjė e mirė (nė luftė), ajo u vjen keq atyre, e nėse tė godet ndonjė e pakėndshme, ata thonė: “Ne edhe mė parė kemi ndėrmarrė pėr ēėshtjen tonė dhe kthehen tė gėzuar.  

51. Thuaj: “Neve nuk na godet asgjė tjetėr, pėrveē ēka na ka caktuar All-llahu; Ai ėshtė ndihmėtar yni”. Prandaj, vetėm All-llahut le t’i mbėshteten besimtarėt.  

52. Thuaj: “ē’pritni pėr ne tjetėr, pos njerės nga dy tė mirat (o fitues, o dėshmorė)? Ndėrsa ne presim pėr ju qė nga ana e All-llahut, ose nėpėrmjet duarve tona, t’ju godas me dėnim. Pra, ju pritni, e bashkė me ju presim edhe ne.  

53. Thuaj: “Shpenzuat ju me dėshirė a me dhunė, nuk u pranohet kurrsesi, vėrtet ju ishit popull i padėgjueshėm.  

54. Mospranimin e dhėnieve tė tyre nuk e pengoi tjetėr gjė vetėm pse ata mohuan All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, dhe namazin e falin vetėm me pėrtaci, e lėmoshėn nuk e japin ndryshe pos duke urrejtur.  

55. Prandaj, mos tė mahnitė (mos e shih tė mirė) pasuria e tyre e as fėmijėt e tyre, All-llahu do vetėm t’i dėnojė me to nė jetėn e kėsaj bote e t’ju nxjerrė shpirtėrat duke qenė ashtu qafira.  

56. Ata betohen nė All-llahun se vėrtet janė si ju, po ata nuk janė me ju, ata janė popull qė frikohet.  

57. Sikur tė gjenin ndonjė vendstrehim, ndonjė shpellė a ndonjė vrimė, ata do tė shkonin aty me vrapim.  

58. Ka prej tyre qė do tė bėjnė vėrejtjen nė ndarjen e lėmoshės, nėse u jepet nga ajo, ata mbesin tė kėnaqur, e nėse nuk u jepet, ata hidhėrohen.  

59. E sikur tė kėnaqeshin me atė qė ua dha All-llahu dhe idėrguari i Tij, e tė thonin: “Ne na mjafton All-llahu, All-llahu do tė na furnizojė nga tė mirat e Tij, e edhe i dėrguari i Tij, dhe se vetėm te All-llahu e mbėshtesim dėshirėn (do tė ishte shumė mė mirė pėr ta)”.  

60. All-llahu caktoi obligim qė lėmosha (zeqati etj. ) t’ju takojnė vetėm: tė varfėre (nevojtarėve), tė ngratėve (qė s’kanė fare(, punonjėsve 9qė e tubojnė), atyre qė duhet pėrfituar zemrat (tė dobėtve nė besim), e duhet dhėnė edhe pėr lirim nga robėria, tė mbyturve nė borgje, (luftėtarėve) nė rrugėn e All-llahut dhe atij qė ka ka mbetur nė rrugė. All-llahu e di gjendjen e robėrve, punon sipas urtėsisė sė vet.  

61. Ka prej tyre qė e ofendojnė Pejgamberin e thonė: “Ai ėshtė bėrė vesh (beson ēka dėgjon)”. Thuaj: “Ai ėshtė vesh itė mirės suaj (dėgjon tė mirėn dhe vepron e jo tė keqen), ai beson All-llahun (ēka i thotė), u zė besė beismtarėve dhe ėshtė mėshirues pėr ata qė besuan nga mesi juaj, e ata qė nuk e lėnė tė qetė tė dėrguarin e All-llahut, ata kanė dėnim tė dhėmbshėm.  

62. Ata ju betohen (muslimanėve) nė All-llahun pėr t’ju bėrė juve tė kėnaqur (se s’kanė qėllime tė kėqia), e me e drejtė ėshtė qė ata tė bėjnė tė kėnaqur All-llahun dhe tė dėrguarin r Tij (me adhurim dhe vepra tė sinqerta) nėse vėrtet janė besimtarė.  

63. A nuk e ditėn ata se kush kundėrshton All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, atij i ėshtė caktuar zjarri i Xhehennemit, ku do tė jenė pėrjetė, e ky ėshtė ai poshtėrimi madh.  

64. Hipokritėt kanė dro se do tė zbritet ndonjė kaptinė qė do tė nxjerr nė shesh atė qė kanė nė zemrat e tyre. Thuaj: “Ani, talluni!” All-llahu do ta zbulojė atė qė i frikėsoheni.  

65. E nėse i pye ti ata (pėrse tallen), do tė thonė: “Ne vetėm jemi mahnitur e dėfruar”. Thuaj : “A me All-llahun, librin dhe tė dėrguarin e Tij talleni?” 

66. Mos kėrkoni fare ndjesė, ju pasiqė (shpallėt se) besuat, keni mohuar. Nėse njė grupi nga ju i falim, grupin tjetėr e dėnojmė, ngase ishin kriminelė.  

67. Hipokritėt dhe hipokritet janė si njėri tjetri; urdhėrojnė pėr tė keqen e ndalojnė nga e mira dhe shrėngojnė duart e tyre. Harruan All-llahun (nuk i binden), prandaj Ai i harroi (nga mėshira). Nuk ka dyshim, hipokritėt janė ata tė prishurit.  

68. Hipokritėve dhe hipokriteve dhe jobesimtarėve All-llahu u ka pėrcaktuar zjarrin e Xhehennemit, ku do tė jenė pėrgjithmonė, ai mjafton pėr ta, dhe ata i ka mallkuar All-llahu. Ata kanė dėnim tė pandėrprerė.  

69. Ju hipokritė jeni si ata para jush, qė ishin mė tė fuqishėm se ju, kishin mė shumė pasuri e fėmijė, qė pėrjetuan ata qė u takoi, sikurse qė pėrjetuat edhe ju pjesėn tuaj, madje edhe ju u zhytėt (nė tė kėqija) siē u zhytėn ata. Tė tillėt asgjėsuan veprat e veta nė kėtė jetė dhe nė jetėn tjetėr, dhe tė tillėt janė plotėsisht tė dėshpruar.  

70. A nuk u arrijti atyre lajmi i atyre qė ishin mė heret si: i popullit tė Nuhut, i Adit, i Themudit, i popullit tė Ibrahimit, i atyre tė Medjemit dhe i tė rrotulluarve (populli i Lutit). Atyre u patėn ardhur tė dėrguarit e tyre me argumente. All-llahu (qė i shkatėrroi) nuk ua bėri atyre padrejtė, por ata ia bėnė padrejtė vetes.  

71. Besimtarėt dhe besimtaret janė tė dashur pėr njėri-tjetrin, urdhėrojnė pėr tė mirė, e ndalojnė nga e keqa, e falin namazin dhe japin zeqatin, respektojnė All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij. Tė tillėt do t’i mėshirojė All-llahu. All-llahu ėshtė ngadhnjyes, i urtė.  

72. Besimtarėve dhe besimtareve All-llahu u premtoi Xhennete nėn tė cilėt rrjedhin lumenj, nė to do tė jenė pėrgjithmonė, dhe (u premtoi) vendbanime tė bukura nė Xhennetin e Adnit, edhe njė disponim nga All-llahu qė ėshtė mbi tė gjitha. Ky, pra ėshtė ai shpėtimi i madh.  

73. O Pejgamber, lufto jobesimtarėt dhe hipokritėt dhe sillu rreptė ndaj tyre - vendi i tyre ėshtė Xhehennemi qė ėshtė pėrfundimi mė i keq.  

74. Ata betohen nė All-llahun se kanė thėnė (asgjė tė keqe), e nė tė vėrtetė, kanė thėnė fjalė qė nuk pėrkojnė me besimin, dhe pasi patėn shprehur besimin ata e mohuan, dhe u pėrpoqėn pėr atė (mbytjen e Pejgamberit) qė nuk e arritėn. Ata nuk urrejnė pėr tjetėr pos pse All-llahu nga mirėsitė e Tij dhe i dėrguari i begatoi ata. Nėse ata pendohen do tė jetė mė mirė pėr ta, e nėse refuzojnė, All-llahui dėnon me njė dėnim tė dhembshėm si nė kėtė botė ashtu edhe nė botėn tjetėr. E nė kėtė rruzull tė tokės nuk ka pėr ta as mbrojtės, e as ndihmės.  

75. E prej tyre (hipokritėve) pati sish qė i patėn dhėnė besėn All-llahut qė: “Nėse na jep (All-llahu) nga mirėsia e Tij, ne do tė ndajmė lėmoshė dhe do tė bėhemi prej punėmirėve.  

76. Kur ju dha (All-llahu) nga tė mirat e Veta, ata bėnė koprraci me atė (qė u dha), ethyen besėn dhe u zbrapsen nga respekti ndaj All-llahut.  

77. Dhe pėr shkak se u thyen besėn qė i patėn dhėnė All-llahut, dhe pėr shkak tė asaj se gėnjenin, All-llahu u ngjeshi hipokrizinė nė zemrat e tyre deri nė ditėn qė e takojnė Atė.  

78. A nuk e ditėn ata se All-llahu e di fshehtėsinė e tyre (nė zemra), bisedėn e tyre, dhe se Ai (All-llahu) i di tė gjiha tė fshehtat.  

79. Ata (hipokritė) qė i pėrqeshnin besimtarėt, qė me vullnetin e vet japin lėmoshė, i pėrqeshin edhe ata tė cilėt nuk kanė mė shumė se ēka ėshtė e domosdoshme pėr jetesėn e tyre, e njėkohėsisht tallen me ta, All-llahu u dha shpėrblimin e taljeve tė tyre - dėnimin mė tė rėndė.  

80. Kėrko falje pėr ta ose mos kėrko (ėshtė njejtė), e edhe nėse kėrkon falje shtatėdhjetė herė, All-llahu nuk do t’ua falė, sepse ata mohuan All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, e All-llahu nuk vė nė rrugė tė drejtė (tė shpėtimit) ata qė nuk respektojnė.  

81. Ata (hipokritė) qė mbetėn (pa shkuar nė luftė), u gėzuan pėr ndejen e tyre pas tė dėrguarit tė All-llahut dhe nuk dėshiruan qė tė luftonin me pasurinė dhe veten e tyre nė rrugėn e All-llahut dhe thanė: “Mos dilni (nė luftė) nė vapė!” Thuaju: “Zjarri i Xhehennemit ka vapėn edhe mė tė fortė, nėse janė qė kuptojnė!” 

82. Le tė qeshin pak (nė dynja) e le tė qajnė shumė (nė botėn tjetėr). Ai ėshtė shpėrblim i asaj qė fituan.  

83. Nėse All-llahu tė kthen ty (prej Tebukut) te ndonjė grup i tyre (hipokritėve), e ata tė kėrkojnė leje pėr tė dalė (me ty nė ndonjė luftė), thuaju: “Ju nuk do tė dilni kurrė me mua dhe kurrė nuk do tė luftoni ndonjė armik sė bashku me mua! Ju ishit tė kėnaqur herėn e parė qė nuk luftuat, pra rrini me ata qė mbetėn!” 

84. Dhe asnjėrit prej tyre kur tė vdesin, mos ia fal namazin (e xhenazės) kurrė, e as mos qėndro pranė varrit tė tij (pėr lutje e vizitė), pse ata mohuan All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij dhe vdiqėn kryeneēė.  

85. Po ty tė mos duket e mirė pasuria e tyre dhe fėmijėt e tyre. All-llahu deshi t’i mundojė me tė nė kėtė botė dhe t’u dalė shpirti duke qenė mohues.  

86. E kur zbritėt njė kaptinė (qė thotė): tė besoni All-llahun dhe luftoni sė bashku me tė dėrguarin e Tij, ata tė pasurit kėrkuan leje prej teje dhe thanė: “Na le tė mbesim me ata qė rrinė!” 

87. U pajtuan tė mbesin me ata qė nuk vajtėn (nė luftė). Po zemrat e tyre janė mbyllur, andaj ata nuk kuptojnė.  

88. Por, i dėrguari, e sė bashku me tė edhe ata qė besuan, luftuan me pasurinė dhe veten e tyre dhe atyre u takuan tė gjitha tė mirat, ata janė tė shpėtuarit.  

89. All-llahu u ka pėrgatitur atyre Xhennete qė nė tė rrjedhin lumenj, ku do tė qėndrojnė pėrgjithmonė. Ai ėshtė suksesi i madh.  

90. Disa nga arabėt beduinė qė kėrkuan falje, erdhėn pėr t’iu dhėnė leje (tė mos shkonin nė luftė), e ata tė tjerėt qė kishin gėnjyer (me besim) All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij ishin ndalė (paleje). Ata qė prej tyre nuk besuan, do t’i godasė dėnim i ashpėr.  

91. Nuk ėshtė ndonjė mėkat pėr tė dobėtit, as pėr tė sėmurėt, e as pėr ata qė nuk kanė me ēka tė pėrgatiten, kur janė tė sinqertė ndaj All-llahut dhe tė dėrguarit tė Tij, pra pėr tė mirėt nuk ka rrugė qortimi. All-llahu falė shumė, ėshtė mėshirues.  

92. (nuk ka qortim) Dhe as pėr atė qė kur erdhėn te ti pėr t’i bartur me kafshė, u the: “Nuk kam me ēka t’ju bartė. Ata u kthyen, e prej pikėllimit se nuk kishin me ēka tė pėrgatiteshin nga sytė e tyre ridhnin lotė.  

 

Part 11

 

93. E keqja ėshtė pėr ata qė duke qenė pasanikė kėrkuan leje dhe u pajtuan tė mbeteshin me ata qė nuk vajtėn. Po, All-llahu ka vulosur zemrat e tyre, ata nuk do tė gjejnė rrugė.  

94. Kur tė ktheheni te ata, ata do t’ju kėrkojnė falje, thuanju: “Mos u arsyetoni, ne nuk ju besojmė, pėr gjendjen e juaj na ka njoftuar All-llahu. Veprėn tuaj do t shohė All-llahu dhe i dėrguari i Tij, e pastaj ju do tė ktheheni te Ai qė i di tė fshehtat dhe tė dukshmet, e Ai do t’ju lajmėrojė pėr atė qė keni vepruar.  

95. Ata do t’ju betohen nė All-llahun, kur tė ktheheni te ata, pėr tė mos i qortuar, ju pra hiqnu tyre ata janė tė ndyrė, e vendi i tyre do tė jetė Xhehennemi, shpėrblim pėr atė qė fituan.  

96. Ata ju betohen juve qė tė jeni tė kėnaqur ndaj tyre, e nėse ju shprehni kėnaqėsi, All-llahu nuk ėshtė i kėnaqur me popullin e paturpshėm.  

97. Arabėt beduinė janė tė pajisur me mohim e hipokrizi mė tė fortė, dhe janė mė tė pėrshtatshėm pėr tė mos i njohur dispozitat qė ia zbriti tė dėrguarit tė Tij All-llahu. All-llahu i di ēėshtjet, Ai ėshtė i urtė.  

98. Ka disa beduinė qė pėr atė qė e jep, e konsideron si tė dėshtuar dhe presin kthesa kundėr jush. Kundėr tyre e ardhmja qoftė e keqe! All-llahu dėgjon, di.  

99. Po, ka edhe disa nga beduinėt qė besojnė All-llahun dhe botėn tjetėr dhe atė qė e japin e konsiderojnė afrim te All-llahu dhe bekim te i dėrguari. Veni re, ato janė afrime te All-llahu pėr ta, e All-llahu do t’i pėrfshijė nė mėshirėn e Tij. All-llahu falė dhe ėshtė mėshirues.  

100. All-llahu ėshtė i kėnaqur me tė hershmit e parė prej muhaxhirėve (migruesve) dhe prej ensarėve (vendasve-ndihmėtarė) dhe prej atyre qė i pasuan ata me punė tė mira,e edhe ata janė tė kėnaqur ndaj Tij. Atyre u ka pėrgatitur Xhennete, nė tė cilėtrrjedhin lumenj, ku do tė jenė pėrjetė tė pasosur. E ky ėshtė fitim i madh.  

101. Edhe rreth jush ka beduinė qė janė hipokritė, e edhe nga banorėt e Medinės qė janė pėrcaktuar pėr hipokrizi. ti nuk i di ata, Ne i dimė, ata do t’i dėnojmė dy herė, pastaj shtyhen nė dėnimin e madh.  

102. Ka edhe tė tjerė qė i kanė pranuar mėkatet e veta: ata pėrzien vepra tė mira, e edhe tė tjeatė kėqija. Atyre do t’ua falė All-llahu, se Ai i falė atij qė pendohet, e mėshiron atė qė pėrmirėsohet.  

103. Merr prej pasurisė sė tyre (tė atyre qė pranuan gabimin) lėmoshė qė t’i pastrosh me tė dhe t’u shtosh (tė mirat) dhe njėkohėsisht lutu pėr ta, se lutja jote ėshtė qetėsim pėr ta. All-llahu dėgjon dhe sheh.  

104. A nuk e ditėn ata se All-llahu ėshtė ai qė ranon pendimin e robėve tė vet, pranon lėmoshat dhe se, vetėm All-llahu ėshtė Ai qė shumė pranon pendimin dhe ėshtė mėshirues.  

105. Dhe thuaj: “Veproni, All-llahu do ta shohė veprėn tuaj, edhe i dėrguari i Tij e besimtarėt, e vonė do tė ktheheni te njohėsi i tė fshehės dhe tė dukshmes, e do t’ju njoftojė pėr atė qė vepruat.  

106. Ka edhe tė tjerėqė janė duke pritur urdhėrin e All-llahut, a do t’i dėnojė apo do t’i falė pas pendimit. All-llahu e di gjendjen e tyre dhe di ē’bėn me tė.  

107. (Nga hipokritėt mė tė shėmtuarit janė) Edhe ata qė ndėrtuan xhami sherri, mosbesimi e pėrēarjeje mes besimtarėve dhe ftuan nė pritje (solemne) atė qė mė parė kishte luftuar kundėr All-llahut dhe tė dėrguarit tė Tij. Ata do tė betohen: “Ne nuk kemi pasur tjetėr qėllim, vetėm pėr tė mirė!” Po All-llahu dėshmoi se ata vėrtet janė rrenacakė.  

108. Ti mos u fal aty kurrė! Njė xhami e cila qė prej ditės sė parė ėshtė themeluar nė respekt ndaj All-llahut (pa hile), ėshtė mė e drejtė tė falesh nė tė, aty ka burra qė dėshir tė pastrohen mirė, e All-llahu i do tė pastrit.  

109. A ėshtė mė imirė ai qė ndėrtesėn e vet e themeloi nė devotshmėri dhe nė kėnaqėsi tė All-llahut, apo ai qė nė ndėrtesėn e vet e themeloi buzė bregut tė shembur e bashkė me tė bie nė zjarrin e Xhehennemit? All-llahu nuk i udhėzon njerėzit zullumqarė.  

110. Ndėrtesa e tyre tė cilėn e ndėrtuan ata (e qė e shembi Pejgamberi) vazhdimisht do tė jetė mllef nė zemrat e tyre, pos nėse pėlcasin zemrat e tyre. All-llahu di, ėshtė i urtė.  

111. All-llahu bleu prej besimtarėve shpirtėrat dhe pasurinė e tyre me Xhennet. Luftojnė nė rrugėn e All-llahut, mbysin dhe mbyten. (All-llahu dha) Premtim tė cilin e vėrtetoi nė Tevrat, Inxhill e Kur’an. E kush ėshtė mė zbatues i sigurt i premtimit tė vet se All-llahu? Pra, gėzonju tregtisė qė bėtė me Tė. Ky ėshtė sukses i madh.  

112. (Tė Xhennetit janė) Edhe ata qė pendohen, ata qė sinqerisht adhurojnė, ata qqė falenderojnė, ata qė agjėrojnė, ata qė bėjnė ruku, qė bėjnė sexhde, qė urdhėrojnė pėr tė mira e ndalojnė nga tė kėqijat, edhe pėrmbushin dispozitat e All-llahut. Pra, pėrgėzoj besimtarėt.  

113. Nuk ėshtė e drejtė pėr Pejgamberin e as pėr besimtarėt tė kėrkojnė falje pėr idhujtarėt, edhe nėse janė tė afėrt tė tyre, pasi qė ta kenė tė qartė se me tė vėrtet ata (idhujtarėt) janė banues tė Xhehennemit.  

114. Edhe lutja e Ibrahimit pėr babain e vet nuk ishte tjetėr, pos pėr shkak tė njė premtimi qė ia pat premtuar atij, e kur iu bė e qartė se ai ishte armik i All-llahut, u largua prej tij. S’ka dyshim, Ibrahimi ishte shumė i ndieshėmė dhe i butė.  

115. All-llahu nuk e humb njė popoull pasi qė ta ketė udhėzuar atė, para se t’ju sqarojė atyre se prej ēka duhet ruajtur. All-llahu ėshtė i gjithdijshėm pėr secilin send.  

116. S’ka dyshim se sundimi i qiėjve e i tokės ėshtė i All-llahut, Ai jep jetė dhe vdekje, e ju, pėrveē All-llahut, nuk keni pėrkrahės tjetėr.  

117. All-llahu ia fali Pejgamberit, edhe muhaxhirėve edhe ensarėve, tė cilėt nė ēastin e vėshtirė shkan pas tij, kur (nga vėshtirėsitė) zemrat e njė grupi nga ata, gati u lėkundėn, por Ai ua fali (i stabilizoi zemrat e tyre) atyre. Vėrtet Ai ėshtė i butė, i mėshirshėm ndaj tyre.  

118. (Ai u fali) Edhe atyre tė treve, tė cilėve iu pat shtyrė aq (pranimi i pendimit) sa qė toka u bė e ngushtė pėr ta, pėrkundėr gjerėsisė sė saj, kur u ngushtuan edhe shpirtėrat e tyre sa qė u bindėn se nuk ka srehim prej All-llahut (tjetėr ku) pos te Ai. Prandaj edhe atyre ua fali ai, nė mėnyrė qė tė pendohen. All-llahu pranon pendimin se ėshtė mėshirues.  

119. O ju qė besuat! Ta keni nė kujdes All-llahun dhe tė jeni me ata tė drejtit.  

120. Nuk ishte me vend pėr banorėt e Medinės e as pėr ata qė ishin rreth tyre nga beduinėt, tė ngelin (pa shkuar) pas tė dėrguarit tė All-llahut e as tė kursejnė veten e tyre ndaj vetes sė tij (Pejgamberit). Nuk ishte me vend ngase, ata nuk i godet as rtja, as lodhja, as uria kur janė nė rrugėn e All-llahut, dhe nuk shkelin ndonjė vend qė i hidhėron mosbesimtarėt, dhe nuk arrijnė kundėr armikut ēkado qoftė (mbytje, robėrim tė tyre ose ngadhėnjim mbi ta), vetėm se tė gjitha ato do t’u evidentohen atyre si vepėr e mirė (shpėrblyese). All-llahu nuk ua humb shpėrblimin veprimirėve.  

121. Dhe nuk japin kontribut, tė vogėl ose tė madh, nuk kapėrcejnė ndonjė luginė, e qe tė mos u shenohet (pėr shpėrblim) atyre, pėr t’i shpėrblyer All-llahu mė sė miri atė qė vepruan.  

122. Nuk ėshtė e nevojshme tė dalin nė luftė tė gjithė besimtarėt. E pėrse nga ēdo grumbull i tyre yė mos shkojė njė grup pėr t’u aftėsuar nė diturinė fetare, pėr ta mėsuar popullin e vet kur tė kthehen te ata, nė mėnyrė qė ata ta kuptojnė (e tė ruhen).  

123. O ju qė besuat! Luftoni jobesimtarėt qė i keni afėr jush, e le ta ndiejnė prej jush grushtin e fortė kundėr tyre. E dine se All-llahu ėshtė me tė devotshmit.  

124. E kur zbret ndonjė kaptinė, ka prej tyre qė thonė: “Cilit prej jush ia shtoi kjo besimin?” Sa u pėrket atyre qė besuan, atyre u shtohet besimi dhe gėzohen pėr tė.  

125. E sa u pėrket atyre qė kanė sėmundje nė zemrat e tyre, ajo (zbritja e kaptinės) ndytėsisė sė tyre u shton ndytėsi dhe ata vdesin si jobesimtarė.  

126. A nuk e shohin ata se pėr ēdo vit sprovohen njė herė apo dy herė, e pėrsėri nuk pendohen e as nuk pėrkujtohen.  

127. E kur zbret ndonjė sure, ata shikojnė njėri-tjetrin (dhe thonė): “A ju pa dikush?” pastaj largohen. All-llahu largoi zemrat e tyre (nga besimi) ngase janė popull qė nuk kupton.  

128. Ju erdhi i dėrguar nga mesi juaj. Atij i vie rėndė pėr vuajtjet tuaja. I brengosur pėr besimtarėt, i butė dhe i mėshirėshėm.  

129. Po nėse refuzojnė, thuaj: “Mė mjafton All-llahu, s’ka zot pos Tij, te Ai mbėshtetem, e Ai ėshtė Zot i Arshit tė madh!”

 

10.Suretu Junus 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lamė, Ra. Kėto janė ajetet e librit tė pacenueshėm. 

2. A ishte ēudi pėr njerėzit, qė Ne njė njeriu nga mesi ityre i thamė: Tėrhiqjau vėrejtjen njerėzve, kurse ata qė besuan gėzoi se me tė vėrtetė kanė pozitė tė lartė te Zoti i tyre. E ata qė besuan thanė: “S’ka dyshim, kjo ėshtė njė magji e vėrtetė!” 

3. Vėrtet Zoti juaj ėshtė All-llahu, i cili krijoi qiejt e tokėn brenda gjashtė ditėsh e pastaj qėndroi mbi Arshin; Ai rregullon gjendjen. Ndėrmjetėsues nuk do tė ketė vetėm poqese lejon Ai. Ky, madhėria e Tij ėshtė All-llahu, Zoti juaj, pra adhurojeni Atė! A nuk merrni mėsim? 

4. kthimi i tė gjithė juve ėshtė te Ai, premtimi i All-llahut, ėshtė i vėrteė. Ai e filloi krijimin e pastaj e pėrsėrit atė pėr t’i shpėrblyer me tė drejtė ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira. E pėr ata qė mohuan, ka pije tė valė dhe dėnim tė dhembshėm, pėr shkak se ata mohonnin. 

5. Ai e bėri diellin, e hėnėn dritė dhe asaj (hėnėn) ia caktoi fazat, qė ta dini numrin e viteve dhe llogarinė. All-llahu nuk krijoi kėtė pėr tjetėr, pos me qėllim tė caktuar. Ai ia sqaron argument njė populli qė kupton. 

6. Nė ndėrrimin e natės e tė ditės, dhe nė ēka krijoi All-llahu nė qiej e nė tokė, vėrtet ka fakte pėr njerėzit qė kanė droje. 

7. Ata qė nuk presin takimin Tonė, qė janė tė kėnaqur me jetėn e dynjasė dhe kanė gjetur prehje nė tė, dhe ata qė janė indieferentė ndaj argumenteve Tona. 

8. Vendi pėr tė tillėt ėshtė zjarri, pėr shkak tė asaj qė punuan. 

9. E ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, Zoti i tyre, pėr shkak tė besimit tė tyre i udhėzon nė Xhennete tė begatshme nė tė cilėt rrjedhin lumenj. 

10. Lutja e tyre aty ėshtė: “I lartė je o All-llah!”, e pėrshėndetja e tyre ėshtė: Selam! dhe lutja e fundit e tyre: “Falėnderimi i qoftė All-llahut, Zotit tė botėve!” 

11. Sikur All-llahu t’ua shpejtonte njerėzve pranimin e kėrkesės pėr tė keqen, ashtu si e pranon shpejtimin e kėrkesės pėr tė mirėn, atyre do t’u pėrfundonte afati (i vdekjes). Po Ne, ata qė nuk janė tė bindur se do tė vijnė para nesh, i lėmė tė bredhin nė mashtrimet e tyre. 

12. E kur njeriun e godet dėmi, ai na lut qoftė shtrirė, ulur ose nė kėmbė, e kur Ne ia largojmė tė keqen, ai, sikurse tė mos na ishte ulur fare pėr dėmin qė e pat goditur. Kėshtu kriminelėve u duket mirė ajo qė veprojnė. 

13. Ne kemi shkatėrruar gjenerata para jush (o idhujtarė), pse nuk besonin, edhe pse tė dėrguarit u erdhėn me argumente tė qarta. Kėshtu shpėrblejmė Ne njerėzit kriminelė. 

14. Pastaj juve ju bėmė zėvendėsues pas tyre nė Tokė pėr t’ju parė si do tė veproni. 

15. Dhe kur atyre u lexohen ajetet Tona tė qarta, ata qė nuk besojnė takimin Tonė (ringjalljen), thonė: “Sillna njė Kur’an tjetėr, ose ndryshoje kėtė!” Thuaj: “Mua nuk mė takon qė ta ndrushojė vetė, unė pėrcjelli vetėm atė qė mė shpallet, unė nėse kundėrshtoj Zotit tim i frikėsohem dėnimit tė njė Ditės tė madhe. 

16. Thuaj: “Sikur tė kishte dashur All-llahu, unė nuk do t’ua kisha lexuar juve atė, as nuk u kisha njoftuar me tė. Unė para tij kam jetuar nė mesin tuaj (as nuk ditur as nuk kam lexuar), a nuk mendoni?” 

17. A ka mė mizor se ai, qė shpif ndaj All-llahut gėnjeshtėr ose pėrgenjeshtron faktet e Tij? Mėkatarėt vėrtet s’kanė pėr tė shpėtuar. 

18. Ata pos All-llahut adhurojnė ēdo gjė qė nuk bėn as dobi, e thonė: “Kėta janė ndėrmjetėsuesit tanė te All-llahu!” Thuaj: “A po e informoni All-llahun me diēka qė Ai nuk e di se ē’ka nė qiej dhe nė tokė?” I pastėr ėshtė madhėria e Tij nga ajo qė shoqėrojnė! 

19. Njerėzit nuk ishin tjetėr pos tė njė feje, e u pėrēanė. E sikur tė mos ishte caktim i hershėm nga Zoti yt, do tė pėrfundohej (me dėnim) mes tyre, pėr atė qė ishin tė pėrēarė. 

20. Dhe thonin: “Pėrse nuk i vjen atij (Muhammedit) ndonjė mrekulli nga Zoti i tij?” Po ti thuaj: “E fshehta ėshtė (ēėshtje) vetėm e All-llahut (Ai sjell mrekulli). Prandaj, ju pritni se edhe unė sė bashku me ju po pres!” 

21. E kur Ne ua dhurojmė njerėzve mėshirėn pasi t’i ketė godotur e keqja (skamja), kur qe ata u bėjnė hile argumenteve tona. Thuaj: “All-llahu ėshtė mė i shpejti nė ndėshkim”. S’ka dyshim, pėrcjellėsit tanė (melaiket) regjistrojnė atė qė po thurrni ju. 

22. Ai (All-llahu) ua bėri tė mundshėm udhėtimin nė tokė e nė det, deri kur jeni nė anije qė lundrojnė me ta (me udhėtarėt) me anė tė njė ere tė lehtė dhe janė tė lumtur me tė (me erėn e lehtė), ia beh njė erė fortė dhe nga tė gjitha anėt rrethohen nga valėt dhe binden se janė shkatėrruar, e lusin All-llahun pa farė pėrzierje tė idhujve (duke thėnė): Nėse na shpėton nga kjo (katastrofė), ne do tė jemi gjithnjė falėnderues!” 

23. E kur Ai (All-llahu) i shpėtoi ata, ja, ata veprojnė mbrapshtė nė tokė, pa arsye. O ju njerėz! Kryeneēėsia ėshtė vetėm kundėr vetes suaj, ėshtė pėrjetim i jetės sė kėsajbote, pastaj kthimi juaj ėshtė te Ne, e Ne ju shpėrblejmė pėr veprimet tuaja. 

24. Shembulli i jetės sė kėsaj bote ėshtė si i njė shiu qė e kemi zbritur nga qielli, e me anėn e tė cilit gėrshetohen bimėt e tokės (mbijnė dhe shpeshtohen tė gjitha llojet) prej nga hanė njerėzit e kafshėt deri kur toka tė ketė marrė stolinė e vet dhe tė jetė zbukuruar (me bimė, pemė e behar), e banorėt e saj tė mendojnė se janė tė zotėt e saj,e asaj i vjen urdhėri ynė, natėn ose ditėn, Ne e bėjmė atė (tė mbjellat) tė korrur sikurse tė mos ekzistonte dje. Kėshtu Ne u sqarojmė faktet njerėzve qė mendojnė. 

25. All-llahu thėrret pėr nė Xhennet, dhe atė qė do, e vė nė rrugė tė drejtė. 

26. Atyre qė bėjnė vepra tė mira, u takon e mira (Xhenneti) edhe mė tepėr (e shohin All-llahun). Fytyrat e tyre nuk i mbulon pluhuri i zi as nėnēmimi, ata janė banues tė Xhennetit, aty janė pėrgjithmonė. 

27. E ata qė bėnė tė kėqia, dėnimi i sė keqes ėshtė aq sa ėshtė ajo, ata i mbulon poshtėrimi. Ata nuk mund t’i mbrojė kush nga All-llahu, fytyrat e tyre, porsi t’i kishte mbuluar ndonjė copė e errėt e natės. Ata janė banues tė pėrjetshėm tė zjarrit. 

28. Atė ditė i tubojmė tė gjithė, ndėrkaq atyre qė i kanė bėrė shok All-llahut u themi: “Rrini nė vendin tuaj, ju dhe idhujt tuaj!” Ne ndajmė ata. E idhujt e tyre u thonė: “Ju nuk na adhuruat ne!” 

29. All-llahu na mjafton si dėshmues ms nesh e jush (kėshtu u thonė idhujt idhujtarėve). Ne nuk dimė gjė pėr adhurimin tuaj ndaj nesh (ne nuk dėgjojmė, nuk shohim e nuk kuptojmė). 

30. Aty, nė atė vend, secili njeri provohet me atė qė e ka bėrė mė parė dhe kthehen te All-llahu, Sundimtari i tyre i vėrtetė dhe humb (shkon huq) prej tyre ajo qė trillonin (se do t’u bėjnė shefatė). 

31. Thuaj: “Kush ju furnizon me ushqim nga qielli e toka, kush e ka nė dorė tė dėgjuarit e tė pamėt (tuaj), kush nxjerr tė gjallin nga i vdekuri e kush nxjerr tė vdekurin nga i gjalli, kush rregullon ēdo ēėshtje?” Ata do tė thonė: “All-llahu”. Ti thuaj: “A nuk frikėsoheni?” (dėnimit). 

32. E ky ėshtė All-llahu, Zoti juaj i vėrtetė. Pas tė vėrtetės nuk ka tjetėr pos iluzione, e si po ia ktheni shpinėn (tė vėrtetės)? 

33. Kėshtu ėshtė pra, vendimi i zotit tėnd kundėr tė shfrenuarve, pse ata nuk besojnė. 

34. Thuaj: “A ka prej idhujve tuaj ndokush qė ta fillojė krijimin e mandej atė (pas vdekjes) ta rikthejė?” Thuaj: “All-llahu e nus krijimin dhe sėrish e rikthen. Si i largohen pra, sė vėrtetės? 

35. Thuaj: “A ka ndokush prej idhujve tuaj qė ndonjė tė humbur ta drejtojė nė rrugėn edrejtė? Thuaj: “Vetėm All-llahu udhėzon nė tė vėrtetėn. . Atėherė pra, a ėshtė mė e drejtė tė shkohet pas tij qė udhėzon nė rrugėn e drejtė, apo pas atij qė nuk udhėzon, (sepse nuk mund tė udhėzojė as vetveten) vetėm nėse prej dikuj tjetėr udhėzohet? ē’ėshtė me ju? Si gjykoni? 

36. Shumica e tyre nuk pėrkjnė tjetėr pos supozim, e supozimi nuk ėshtė asgjė ndaj tė vėrtetės. All-llahu di shumė mirė pėr atė qė punojnė. 

37. Nuk ėshtė e logjikshme tė mendohe se ky Kur’an ėshtė i trilluar prej dikujt pos All-llahut, por ėshtė vėrtetues i asaj (shpalljes) qė ishte mė parė, dhe sqarues e komentues i librit. Nuk ka farė dyshimi se ėshtė (i zbritur) nga Zoti i botėve. 

38. Pėrkundėr kėsaj, ata (idhujtarėt) thonė se atė e trilloi ai (Muhammedi). Ti thuaj: “Sillne pra ju njė kaptinė tė ngjajshme me kėtė, madje thirrni kė tė doni nė ndihmė, pos All-llahut, po qe se jeni tė drejtė nė atė qė thoni”. 

39. Por ja, ata pėrgėnjeshtruan atė (Kur’anin) pa e kuptuar dhe pa ju ardhur shpjegimi i tij. Po kėshtu, gėnjenin dhe ata qė ishin mė pėrpara. Shiko si ishte pėrfundimi i zullumqarėve. 

40. Ka prej tyre (te tė cilėt u dėrgua Muhammedi) qė e besojnė atė(Kur’anin), e ka prej tyre edhe asaish qė atė nuk e besojnė. Zoti i njeh ė sė miri kokėfortit. 

41. Po nėse ata tė pėrgėnjeshtruan ty, thuaj: “Mua mė takon (shpėrblimi nga) vepra juaj, ju nuk pėrgjigjeni pėr atė qė bėj unė, e as pėr atė qė bėni ju. 

42. Ka prej tyre qė tė dėjojnė (kur lexon, por formalisht). A mund tė bėsh tė shurdhėtin tė dėgjojė, edhe kur ata nuk kuptojnė? 

43. Ka prej tyre qė tė shikon ty (duket se po tė shikon). A mund ta udhėzosh ti tė verbėrin, kur ata nuk shohin (tė vėrtetėn)? 

44. All-llahu nuk u bėn asgjė tė padrejtė njerėzve, por ata i bėjnė tė padrejtė vetes sė tyre. 

45. (Pėrkujto) Ditėn kur i tubojnė ata, (atyre u duket) sikur nuk qėndruan (nė dynja) vetėm njė moment tė ditės, atėherė njihen mes vete. E, vėrtet, kanė dėshtuar ata qė nuk besuan kėė prezencė para All-llahut, edhe nuk gjetėn udhėn e drejtė. 

46. Nėse ta bėjmė tė mundshme tė shohish diēka nga (dėnimi) qė u premtuan atyre (mirė), ose ta marrim shpirtinty (kurse ti nuk sheh gjė), e ardhmja e tyre ėshtė vetėm te Ne. All-llahu ėshtė dėshmues i asaj qė punojnė. 

47. Secili popull kishte tė dėrguarin e vet, e kur u vinte i dėrguari i tyre bėhej gjykimi i drejtė mes tyre, atyre nuk u bėhet padrejtėsi. 

48. Ata thonė: “Kur do tė jetė ky premtim (dėnim), nėse jeni tė drejtė ē’ka thoni? 

49. Thuaj: “Unė nuk mund t’i sjellė vetes sime as dėm as dobi, pos atė qė dėshiron All-llahu”. ēdo popull ka afatin (e caktuar), e kur tė vijė afati i tyre, ata nuk mund ta vonojnė as pėr njė moment e as ta ngutin. 

50. Thuaj: “Mė tregoni, nėse u vjen dėnimi i Tij natėn ose ditėn, e ēka i shluen tė nguten pėr tė, kriminelėt?” 

51. A pasi qė tė ndodhė (dėnimi) do tė besoni atė? A tani!? (po besoni), e ju ishit ata qė kėrkonit t’u vijė mė shpejt? 

52. Mė vonė (nė ditėn e kijametit) atyre qė bėnė zullum u thuhet: “Shijoni dėnimin e pėrjetshėm!” Mos jeni dėnuar mė shumė se ē’keni merituar?” 

53. E ata kėrkojnė t’u tregosh (e do tė thonė): a ėshtė e vėrtetė ajo (qė thua pėr dėnimin)? Thuaj: “Po, pasha Zotin tim, ajo ėshtė mė se e vėrtetė, dhe ju nuk do tė mund ta pengoni kurrsesi. 

54. Secili njeri qė ka dėmtuar veten (duke mosbesuar), po tė ishte e tij ēdo gjė qė ekziston nė tokė, ai do ta flijonte atė (pėr tė shpėtuar). E kur e shohin dėnimin, aa fshehindėshprimin (nga hutia). Atėherė bėhet gjykimi i drejtė mes tyre nuk u bėhet padrejtė. 

55. Vini re! Nuk ka dyshim se gjithēka qė gjendet nė qiej e nė tokė ėshtė e All-llahut! Kini kujdes. Premtimi iAll-llahut ėshtė mė se i vėrteė, por shumica e tyre nuk e dinė. 

56. Ai jep jetė dhe vdekje, dhe vetėm te Ai do tė ktheheni. 

57. O ju njerėz! Juve ju erdhi nga zoti juaj kėshilla (Kur’ani) dhe shėrimi i asaj qė gjendet nė krahrorėt tuaj (nė zemra), edhe udhėzim e mėshirė pėr besimtarėt. 

58. Thuaj: “Vetėm mirėsisė sė All-llahut dhe mėshirės sė Tij le t’i gėzohen, se ėshtė shumė mė e dobishme se ajo qė grumbullojnė ata. 

59. Thuaj: “Mė thuani, atė qė All-llahu ju dha si ushqim (tė lejuar), e ju nga ai diēka bėtė tė ndaluar e diēka tė lejuar?” Thuaj: “A ju lejoi All-llahu ju, ose ju i shpifni All-llahut?” 

60. Po ēfarė ėshtė mendimi i atyre qė shpifin All-llahut, pėr ditėn e kijametit? All-llahu ėshtė dhurues i madh ndaj njerėzve, por shumica e tyre nuk falėnderojnė. 

61. Ti nuk angazhohesh me asnjė ēėshtje, nuk lexon nga ai pjesė nga Kur’ani dhe nuk bėni ndonjė vepėr, vetėm se ne jemi prezentuesit tuaj, kur ju ndėrmerrni atė. Zotit tėnd nuk mund t’i fshihet as nė okė e as nė qiell as sa grimca e as mė e vogėl se ajo e as mė e madhe, por vetėm sa ėshtė evidentuar nė librin e sigurt. 

62. A nuk janė vėrtet Ewlijatė (tė dashurit) e All-llahut pa frikė e brengosje? 

63. Tė cilėt besuan dhe ishin (prej atyre) qė frikėsohen. 

64. Atyre u jepen myzhde nė jetėn e dunjasė  dhe nė jetėn tjetėr (pėr shpėtim nė Xhennet). Nuk ndryshojnė fjalėt e All-llahut. E, ai ėshtė suksesi i madh. 

65. Po ty tė mundojnė thėniet e tyre. E tėrė fuqia dhe ngadhėnjimi i takon vetėm All-llahut. Ai i dėgjon dhe di tė gjitha. 

66. Ta keni tė ditur se gjithēka qė ėshtė njė qiej e nė tokė janė nė pushtetin e All-llahut (pra, edhe idhujtarėt). E ata, qė pos All-llahut adhurojnė, nė tė vėrtetė nuk janė kah pasojnė zota, ata nuk janė kah pasojnė tjetėr pos supozimeve dhe nuk janė tjetėr vetėm se gėnjejnė. 

67. Ai (All-llahu) bėri pėr ju natėn qė nė tė pushoni, e ditėn tė ndritshme (tė shihni). Nė kėtė (qė bėri) vėrtet ka argumente pėr njė popull qė dėgjon. 

68. (Pas tė gjitha argumenteve) Ata (jobesimtarėt) thanė: “All-llahu ka fėmijė”. Larg asaj ėshtė All-llahu, Ai s’ka nevojė, e Tij ėshtė ē’ka nė tokė, ju nuk argumente pėr kėtė (qė ta thoni), a thoni pėr All-llahun ēka nuk dini? 

69. Thuaj: “Ata qė trillojnė gėnjeshtėr pėr All-llahun, nuk kanė pėr tė shpėtuar”. 

70. Ata kanė njė pėrjetim nė dynja, pastaj kthimi i tyre ėshtė vetėm te Ne, e Ne do tė bėjmė qė ata tė shijojnė dėnimin e dhembshėm pėr shkak se nuk besonin. 

71. Lexoju atyre ngjarjen e Nuhut, kur i tha popullit tė vet: “O populli im, nėse u vjen rėndė qėndrimi im mė mesin tuaj, pėrkujtimet e mia me ajetet e All-llahut, e unė iu kam mbėshtetur vetėm All-llahut, ju vendosni pėr qėllimin tuaj, thirrni nė ndihmė edhe zotat tuaj, e mos e mbani fshehtė, dhe zbatoni atė kundėr meje e mos pritni. 

72. E nėse prapėsoheni (nga mėsimet e mia), unė nuk u kėrkoj ndonjė shpėrblim, se shpėrblimi im ėshtė vetėmprej All-llahut. Unė jam i urdhėruar tė jam njėri prej muslimanėve. 

73. e ata (populli i tij) e konsideruan atė rrenacak e Ne e shpėtuam atė dhe ata qė ishin bashkė nė anije, dhe i bėmė qė ata tė jenė pasardhės (zėvendėsues), kurse ata qė pėrgėnjeshtruan ajetet tona i pėrmbytėm. Shih pra, si ishte fundi i gėnjeshtarėve. 

74. Mandej pas tij dėrguam tė dėrguar te popujt e tyre , tė cilėt erdhėn dhe u sollėn atyre argumente tė forta, por ata nuk i besuan asaj, tė cilėn mė parė e kishin pėrgėnjeshtruar. Kshtu, pra u vulosim zemrat atyre qė kalojnė kufijtė. 

75. Pastaj, pas tyre dėrguam Musai dhe Harunin me argumentet tona, te faraoni dhe paria e rrethit ta tij, po ata paraqitėn kryelartėsi, pse ishte popull qė bėnte krime. 

76. E kur u erdhi atyre e vėrteta e sigurt nga Ne, ata thanė: “Kjo nuk ėshtė tjetėr pos magji e qartė. 

77. Musai tha: A tė vėrtetės i thoni magji? A magji ėshtė kjo? Magjistarėt nuk shpėtojnė? 

78. Ata thanė: “Mos erdhe tė na largosh nga ajo (feja) qė e gjetėm te prindėrit tanė, pėr t’ju mbetur ju dyve madhėshtia nė tokė? Po ne nuk u besojmė juve dyve. 

79. Faraoni tha: “Sillmėni mua tė gjithė magjistarėt e aftė. 

80. E kur erdhėn magjistarėt, Musai u tha: “Hidhni ē’keni pėr tė hedhur”. 

81. E kur i hodhėn ata, Musai u tha: “Kjo qė e sollėt ju tash, vėrtet ėshtė magji!” Po All-llahu do ta asgjėsojė kėtė, sepse All-llahu nuk e pėrkrahė veprėn e tė prishurve. 

82. Dhe me argumentet e veta All-llahu e fuqizon tė vėrtetėn, ndonėse e urrejnė tė pabesėt. 

83. Duke pasur frikė nga faraoni dhe nga rrethi i tij se do t’i turturojnė, Musait nuk i besoi kush pos njė pjese tė pasardhėsve tė popullit tė tij. Vėrtet, faraoni ishte mbizotėrues nė tokė dhe ai ishte prej shkatėrrimtarėve. 

84. Musai tha: “O populli im, nėse i keni besuar All-llahut, vetėm atij mbėshtetuni, nėse jeni tė dorėzuar (vendimit tė Tij)!” 

85. Ata iu pėrgjegjėn duke i thėnė: “All-llahut iu kemi mbėshtetur, Zoti nė, mos i mundėso popullit mizor tė na sprovojė!” 

86. Dhe me mėshirėn tėnde, na shpėto prej popullit jobesimtarė!” 

87. Ne i thamė Musait dhe vėllait tė tij t’i bėni vend nė Egjipt popullit tuaj, shtėpitė tuaja t’i bėni faltore e ta falni namazin rregullisht. Ti (Musa) pėrgėzoi besimtarėt! 

88. Musai tha: “Zoti ynė, Ti i ke dhėnė faraonit dhe parisė sė tij mjete tė pėrjetimit dhe pasuri nė jetėn e kėsaj bote, ashtu qė o Zot ynė, po i largojnė njerėzit prej rrugės tėnde. Zoti ynė, zhduke pasurinė e tyre, shtrėngoi zemrat e tyre, e tė mos besojnė derisa tė shijojnė dėnimin e idhėt. 

89. Ai (All-llahu) tha: “Lutja juaj ėshtė pranuar, prandaj ju tė dy qqėndroni ashtu si jeni e mos ndiqni rrugėn r atyre qė nuk dinė! 

90. Ne i kapėrcyem beni israilėt pėrtej detit, e faraoni dhe ushtria e tij i ndoqi mizorisht dhe armiqėsisht derisa e pėrhshiu atė pėrmbysja e ai tha: “Besova se nuk ka Zot tjetėr pos Atij qė i besuan beni israilėt, edhe unė jam nga muslimanėt!” 

91. Ti tani beson, ndėrsa ma parė kundėrshtove dhe ishe njėri prej shkatėrruesve! 

92. Sot po tė shpėtojmė ty (po tė nxjerrim prej detit) me trupn tėnd (tė vdekur), qė tė shėrbesh si argument pėr ata qė vijnė pas teje. Vėrtet, ekziston njė shumicė njerėzis qė nuk hulumtojnė argumentet Tona. 

93. Nė tė vėrtetė, Ne i vendosėm beni israilėt (pas shkatėrrimit tė armiqve tė tyre) nė njė vend tė mirė, i furnizuam ata me ushqime tė dobishme dhe nuk ishin tė pėrēarė (rreth fesė) vetėm pasi qė u erdhi atyre dituria (Tevrati). Zoti yt, do tė gjykojė mes tyre nė ditėn e kijametit, pėr atė qė ishin pėrēarė. 

94. Po, (fjala vjen) nėse je nė dyshim pėr kėtė qė tė zbritėm ty (pėr ngjarjet e pejgamberėve), atėherė pyeti ata qė lexojnė librin para teje. Ty tė erdhi nga Zoti yt e vėrteta, pra, mos u bė prej atyre qė dyshojnė. 

95. Dhe mos u bė prej atyre qė pėrgėnjeshtruan argumentet e All-llahut, e tė bėhesh nga tė dėshtuarit. 

96. Kundėr atyre, pėr tė cilėt ka pėrfunduar caktimi i Zotit tėnd, ata nuk besojnė, 

97. Edhe sikur t’u kishin paraqitur atyre ēdo lloj argumenti, ata nuk besojnė derisa tė shohin dėnimin e rėndė. 

98. Pėrse nuk pati vendbanim qė tė ketė besuar e besimi i tij tė ketė ndihmuar (nė shpėtim), pos popullit tė Junusit, qė pasi qė besoi, Ne larguam prej tyre dėnimin shėmtues nė jetėn e kėsaj bote dhe i lejuam tė jetojnė deri nė njė afat tė caktuar. 

99. SIkur tė kishte dashur Zoti yt, do t’i besonin ēka janė nė tokė qė tė gjithė. A ti di t’i detyrosh njerazit tė bėhen bedsimtarė? 

100. Nuk ėshtė e mundur pėr asnjė njeri tė besojė (ndryshe), pos me ndihmėn e All-llahut. E dėnimin u jepė atyre qė nuk mendojnė. 

101. Thuaj: “Vėshtroni me vėmendje ēka nė (nga argumentet) nė qiej e nė tokė. Po argumentet dhe qortimet nuk bėjnė dobi ndaj njė popull qė nuk beson. 

102. A janė duke pritur tjetėr (fat) pos ditėt (e zeza) si tė atyre qė ekzistonin para tyre? Thuah: “Pritni, pra, se edhe unė bashkė me ju po pres!” 

103. E Ne pastaj i shpėtojmė tė dėrguarit tanė, edhe ata qė besuan. Ja kėshtu, ėshtė detyrė e Jona, t’i shpėtojmė besimtarėt. 

104. Thuaj: “O ju njerėz, nėse ju dyshoni nė fenė time, unė nuk adhuroj ata qė ju i adhuroni pos All-llahut, por adhuroj All-llahun qė u jepė vdekjen (ashtu si u ka dhėnė jetėn), dhe jam i urdhėruar tė jem besimtarė (i Zotit njė). 

105. Dhe (jam i urdhėruar): Pėrqėndrohu me tėrė qenien tėnde nė fenė e drejtė, e mos u bė nga idhujtarėt! 

106. Dhe mos lut tjetėr kė pos All-llahut, ndonjė (idhull) qė nuk tė sjell as dobi as dėm, e nėse bėn atė, dije se i ke bėrė padrejt vetvetes. 

107. Nėse All-llahu tė provon me ndonjė tė keqe, atė s’mund ta largojė kush pos Tij, po nėse dėshiron tė japė ndonjė tė mirė, s’ka kush qė mund ta pengojė dhuntinė e Tij. E shpėrblen me tė, atė qė do nga robėt e Tij. Ai falė dhe mėshiron shumė. 

108. Thuaj: “O ju jerėz, juve ju erfdhi e vėrteta nga Zoti juaj, e kush merr rrugėn e drejtė, ai ka vetėm pėr veten e vet, ndėrsa kush e merr tė shtrembėren, ai e ka humbur veten. Unė nuk jam rojė e juaj!” 

109. Ti ec pas asaj qė tė shpallet dhe bėhu i durueshėm derisa All-llahu tė gjykojė. Ai ėshtė mė i miri i gjykatėsve!    

 

11.Suretu Hud 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lamė, Ra, (ky ėshtė) Libėr, ajetet e tė cilit janė radhitur (nė mėnyrė tė pėrsosur, njėkohėsisht) edhe shkoqitur nga i Dijshmi i tė gjitha ēėshtjeve nė hollėsi. 

2. Qė te mos adhuroni tjetėr pėrveē All-llahut. Unė jam (dėrguar) nga Ai qortues e pėrgėzues pėr ju. 

3. E tė kėrkoni falje Zotit tuaj dhe pendohuni (kthehuni) te Ai, se Ai do tė ju mundėsojė pėrjetime tė mira (nė kėtė jetė) deri nė njė afat (tė caktuar) dhe ēdo punėmiri i jep shpėrblimin e merituar. nė qoftė se refuzojnė (tė kėrkojnė falje), unė pra kam frikė pėr ju, dėnimin e ditės sė madhe. 

4. Se kthimi i juaj ėshtė vetėm te All-llahu, Ai ka fuqi pėr ēdo send. 

5. Ja, ata mbėshtjellojnė (armiqėsinė nė) gjoksat e tyre qė ta fshehin nga Ai, po ta dini se edhe kur mbulohen me petkat e tyre, Ai e di se ēka fshehin dhe ēka shfaqin. S’ka dyshim se Ai e di shumė mirė ēka mbajnė zemrat (qėllimet) e tyre. 

 

Part 12

 

6. Nuk ka anjė gjallesė nė tokė qė All-llahu tė mos ia ketė garantuar furnizimin e saj, Ai e di vendbanimin dhe vendstrehimin e saj (pas vdekjes). Tė gjitha (kėto) janė nė librin e njohur (Levhi Mahfudhė). 

7. Ai ėshtė i cili krijoi qiejt e tokėn brenda gjashtė dite (fazave), e Arshi (Froni) i Tij kishte qenė (mė parė) mbi ujė, qė t’ju sprovojė, se cili prej jush ėshtė mė vepėrmirė. Nėse ti u thua: “Ju do tė ringjalleni pas vdekjes!” Ata qė nuk besuan thonė: “Kjo (ēka na thua) nuk ėshtė tjetėr vetėn se magji e hapur. 

8. Nėse Ne e vonojmė ndėshkimin pėr njė kohė tė shkurtėr kundėr tyre, ata thonė: “ēka po e pengon atė?” Le tė dijnė se ditėn kur t’u vijė, ai nuk zbrapėt prej tyre, ata do t’i rrethojė ai (dėnimi) me tė cilin talleshin. 

9. Po nėse Ne ia japim njeriut ndonjė begati nga ana jonė, e pastaj e tėrheqim atė prej tij, ai do tė jetė i dėshpruar dhe pėrbuzės. 

10. E nėse pas tė keqes qė e pat goditur atė, Ne dhurojmė tė mira, ai do thotė: “Kaluan tė kėqiat prej meje!” Vėrtet, ai ėshtė shfrenuar dhe mendjemadh. 

11. Pėrveē atyre, tė cilėt kishin durim dhe bėnin vepra tė mira, tė tillėt kanė falje (tė gabimeve) dhe shpėrblim tė madh. 

12. A mos (shpresojnė idhujtarėt se) do tė lėshė nga ajo qė t’u shpall ty (ngase u vjen rėndė ta dėgjojnė), dhe tė shtėngon zemrėn tėnde ajo (komunikimi i shpalljes), pėr shkak se ata do tė thonė: “Pse tė mos i ketė zbritur atij (Muhammedit) ndonjė pasuri, ose pėrse tė mos i ketė ardhur bashkė me tė ndonjė engjėll?” Ti je vetėm qortues, e All-llahu pėr kujdeset prėr ēdo send. 

13. Apo, pse ata thonė: “Ai (Muhammedi) e trilloi atė (Kur’anin)”. Thuaj: “Formuloni pra, dhjetė kaptina si ai (Kur’ani) ashtu tė trilluara (siē thoni ju) dhe thirrni, pos All-llahit, po qe se jeni tė drejtė (ēka thoni), kė tė mundeni pėr ndihmė!” 

14. E nėse nuk pėrgjigjen juve, atėherė pra ta keni tė qartė se ai (Kur’ani), ėshtė i zbritur me dijen e All-llahut dhe se nuk ka zot pos Tij. A jeni pra myslimanė?” 

15. Kush ka pėr qėllim jetėn e kėsaj bote dhe tė mirat e saj, Ne do t’u plotėsojmė atyre shpėrblimin e veprave tė tyre nė tė, dhe atyre nė tė, dhe atyre nuk do t’u mungojė gjė. 

16. Tė kėtillėve nė botėn tjetėr u pėrket vetėm Xhehennemi. Ajo qė punuan dhe vepruan ata ka dėshtuar dhe ėshtė asgjėsuar. 

17. A ai qė ėshtė (i mbėshtetur) nė argument nga Zoti i tij dhe atė e pėrforcon dėshmia nga Ai, e para tij (Kur’anit) ishte (dėshmitar) libri i Musait (Terati) qė ishte udhėrrėfyes e mėshirė - (ėshtė i njejtė me atė qė ka pėr qėllim vetėm kėtė jetė)? Tė tillėt (qė janė nė rrugė tė drejtė) e besojnė (Kur’anin). E kush prej tyre grupeve refuzuan atė, vendi i tij ėshtė zjarri. E ti (Muhammed) mos kij dyshim nė te, ai ėshtė e vėrtetė nga Zoti uyt, nė tė s’ka dyshim, por shumica e njerėzve nuk e besojnė. 

18. E kush ėshtė mė mizor se ai qė trillon pėr All-llahun? Tė tillėt paraqiten para Zotit tė tyre, e dėshmitarėt thonė: “Kėta ishin tė cilėt gėnjyen ndaj Zotit tė tyre, pra mallkimi i All-llahut qoftė kundėr mizorėve!” 

19. Tė cilėt pengojnė nga rruga e All-llahut dhe pėrpiqen atė ta shtrembėrojnė, mu ata janė qė nnuk e besojnė botėn tjetėr. 

20. Ata nuk ishin tė paprekshėm nė tokė (prej dėnimit tė Zotit), dhe ata nuk kishin mbrojtės pos All-llahut. Atyre u shumėfishohet dėnimi, sepse ata nuk ishin qė mund tė dėgjonin dhe as nuk shikonin. 

21. Ata mashtruan vetveten dhe humben prej tyre ata (idhujt) qė i patėn trilluar. 

22. Ështė e vėrtetė se ata nė botėn tjetėr janė mė tė humburit. 

23. Ata qė nuk besuan dhe bėnė vepra tė mira dhe u pėrulėn ndaj Zotit tė tyre, ata janė banues tė Xhennetit, nė tė janė pėrgjithmonė. 

24. Shembulli i gjendjes sė kėtyre ėshtė (i atyre qė nuk besuan) si ai i verbėri dhe i shurdhėti dhe (i atyre qė besuan) si ai qė sheh dhe dėgjon. A janė nė pozitė tė barabartė? A nuk pėrkujtoheni?! 

25. Ne patėm dėrguar edhe Nuhun te populli i vet (me porosi tė njejtė si Muhammedin qė t’u thotė): Unė ju tėrheq vėrejtjenn haptazi. 

26. Qė tė mos adhuroni tjetėr kė pos All-llahut, sepse unė kam frikė pėr dėnimin tuaj nė ditėm e pikėllueshme. 

27. Paria qė nuk besoi nga populli i tij tha: “Ne nuk tė shohim ndryshe vetėm si njeri, sikurse edhe ne, ne nuk po se tė pasojė kush, pėrveē atyre qė janė mė tė poshtėrit e mė mendjelehtit nga mesi ynė dhe ne nuk shohim se ju keni ndonjė vlerė mbi ne, pėrkundraz, ne ju konsiderojmė gėnjeshtar!” 

28. (Nuhu) Tha: “O populli im, mė thuani nėse unė jam i mbėshtetur nė argument tė qartė nga Zoti im dhe Ai mė dha mėshirė nga ana e Tij, e juve u janė fshehur ato (argumentet ngase jeni dhėmė pas kėsaj jete), a mos do t’ju detyrojmė pėr to (pranimin e tyre), kur ju jeni urrejtės tė tyre! 

29. O populli im, unė pėr kėtė nuk kėrkoj prej jush ndonjė pasuri, shpėrblimi im ėshtė vetėm te All-llahu. Dhe unė kurrsesi nuk i largoj ata qė besuan, ata janė afėr Zotit tė tyre; por unė ju shoh si popull qė nuk dini e nuk kuptoni. 

30. O populli im, a nuk po mendoni se nėse unė i pėrze ata , kush do tė mund tė mė mbrojė mua nga All-llahu (dėnimi i Tij)? 

31. Unė nuk u them juve se te unė janė depot e All-llahut, as nuk u them se unė e di tė fshehtėn, as nuk u them se unė jam engjėll, as nuk u them atyre qė sytė tuaj i nėnēmojnė, se All-llahu nuk u dhuroi atyre tė mira. All-llahu e di mė sė miri se ēka nė shpirtrat e tyre, pse atėherė unė konsiderohem zullumqar. 

32. Ata thanė: “O Nuh, ti polemizove me ne dhe e zgjate polemikėn tonė. Urdhėro, e nėse flet tė vėrtetėn, sillnie pra, tė na godasė ajo me ēka na kėrcėnohesh!” 

33. Ai tha: “Atė ju sjell vetėm allahu, po qe se dėshiron, e ju nuk mund ta pengoni!” 

34. Nėse pėrpiqem t’ju kėshilloj, po qe se All-llahu don t’ju humb, kėshilla ime nuk bėn dobi. Ai ėshtė Zoti juaj dhe vetėm te Ai do tė ktheheni. 

35. A mos po thonė se ai e trilloi atė? Thuaj: “Nėse unė kam trilluar, atėherė ai ėshtė mėkati im, e unė jam larg nga krimet tuaja”. 

36. E, Nuhut i qe shpallur: “Nuk do tė besojė mė askush nga populli yt, pėrveē atyre qė kanė besuar (deri mė tash), pra mos u brengos pėr ata qė punojnė ata”. 

37. E, mbaroje anijen nėn mbikėqyrjen tonė dhe me mėsimin tonė, e mos m’u drejto Mua pėr ata qė bėnė zullum, ata gjithqysh janė tė pėrmbytur. 

38. Dhe ai ndėrtonte anijen e paria e popullit tė tij, saherė qė kalonte pranė tij pėrqeshej me tė. Ai u thoshte: “Nėse talleni me ne, edhe ne do tė tallemi me ju, ashtu siē po talleni ju!” 

39. Dhe mė vonė do tė kuptoni se cili do tė pėsojė dėnimin e turpshėm dhe mbi tė cilin do tė jetė dėnim i pėrjetėshėm. 

40. E kur erdhi urdhėri ynė (i caktuar pėr ndėshkim) dhe gufoi (uji) prej furrės (vend ku piqet buka), Ne i thamė: “Ngarko nė tė ēdo krijesėė nga njė ēift edhe familjen tėnde, pėrveē pėr kė ėshtė marrė vendim i hershėm kundėr tij, e (ngarkoje) edhe kush ka besuar, po pėrveē njė pakice nuk i kishin besuar atij. 

41. Dhe ai tha: “Hipni nė rė, me emrin e All-llahut ajo lundron dhe ndalet. Vėrtet, Zoti ėshtė qė falė shumė, ėshtė mėshirues. 

42. Ajo lundron me ta nėpėr valė si, e Nuhu e thirri djjalin e vet, qė ishtė nė njė vend tė ndarė: “O djali im, hip nashkė me ne, e mos u bė me mohuesit!” 

43. Ai (djali) tha: “Unė do tė ngjitėm nė njė kodėr qė do tė mė mbrojė nga uji (vėrshimi)!” Tha: nuk ka sot mbrojtės prej dėnimit tė All-llahut, pos atė qė Ai e ka mėshiruar!” Vala hyri mes tyre tė dyve, e ai (djali u mbyt nė ujė. 

44. E iu pat thėnė: “Oj tokė, pėrbije ujin tėnd, dhe o qiell, ndėrpreje (shiun), uji u tėrhoq, urdhėri u zbatua dhe ajo (anija) undal nė (kodrėn) Xhudij, e u tha: “I shkatėrruar qoftė populli mizor!” 

45. Nuhu e luti Zotin e vet, duke thėnė: “O, Zoti im, djali im ėshtė i familjes sime, e premtimi Yt ėshtė isaktė, ndėrsa Ti je mė idrejti i tė drejtėve!” 

46. (Zoti) Tha: “O Nuh, ai (djali) nuk ishte nga familja jote (pėr tė cilėn tė premtova se do t’i shpėtojė), ai ishte punėkeq, e ti mos mė kėrko Mua atė qė nuk e di, Unė tė kėshilloj qė tė mos bėhesh nga injorantėt!” 

47. (Nuhu) Tha: “Zoti im, unė mbėshtetem nė mbrojtjen Tėnde qė tė (mos) kėrkoj prej Teje atė pėr ēka nuk kam njohuri, e nė qoftė se nuk mė fal mua dhe nuk mė mėshiron Ti, do tė jam i humbur!” 

48. Iu pat thėnė: “O Nuh, zbarko qofsh ishpėtuar nga ana Jonė, me begati pėr tu. Enjė popull (tjetėr) do t’i mundėsojmė pėrjetime, e pastaj do t’i godasė dėnim i dhembshėm nga ana Jonė. 

49. Kėto janė disa rrėfimet e panjohura (pr ty), qė po t’i shpallim ty, e qė para kėtij (Kur’anit) nuk i ke ditur as ti as populli yt. Pra tė jeshh i durueshėm se pėrfundimi (i lavdishėm) ėshtė pėr tė devotshmit. 

50. Edhe te (populli) Adi (dėrguam) nga mesi tyre Hudin qė tha: “O populli im, ju nuk keni zot tjetėr pos Tij, ju vetėm po hutoheni me trillime. 

51. O populli im, unė pėr kėtė nuk kėrkoj prej jush ndonjė shpėrblim. Shpėrblimi im ėshtė vetėm prej Atij qė mė krijoi. A nuk po kuptoni. 

52. O populli im, kėrkoni falje prej Zotit tuaj dhe ktheniu Atij, Ai ju lėshon shi me bollėk, dhe fuqisė suaj i shton fuqi, e mos refuzoni tė bėheni e tė bėheni mėkatarė!” 

53. Ata thanė: “O Hud, ti nuk na solle ndonjė argument, e ne nuk i brakisim zotat tanė pėr fjalėn tėnde dhe ne nuk tė besojmė ty”. 

54. Ne nuk themi tjetėr vetėm se dikush prej zotave tanė tė ka goditur me ēmendje! Ai tha: “Unė dėshmitar e kam All-llahun, e ju dėshmoni se unė jam larg nga ajo ēka ju i shoqėroni. 

55. (larg adhurimit) Pos Tij. Ju pra, tė gjithė pėrpiquni kundėr meje e mos mė jepni afat. 

56. Unė iu kam mbėshtetur Allaut, Zotit tuaj, pse Ai nuk ka asnjė nga gjallesat, e qė Ai tė mos e ketė nėn sundim, vėrtet Zoti im ėshtė i drejtė. 

57. Nėse kundėrshtoni, unė ju kumtova atė me tėcilėn jamė dėrguar te ju. Zoti im do t’ju zėvendėsojė me njė popull tjetėr, Atij nuk mund t’i bėni kurrėfarė dėmi. Vėrėtet, Zoti im ėshtė pėrcjellės i ēdo sendi”. 

58. E kur arriti vendimi Ynė (pėr dėnim), Ne me mėshirėn Tonė e shpėtuam Hudin, e bashkė me tė edhe ata qė kishin besuar. I shpėtuam prej dėnimit tė rėndė. 

59. E ato ishin (gjurmė tė gėnjeshtrave tė fisit) Ad-ėt, qė mohuan argumentet e Zotit tėtyre, kundėrshtuan tė dėrguarin r Tij, shkuan pas urdhėrit tė ēdo kryelarti kundėrshtar. 

60. Ata u prcollėn me mallkim si nė kėtė botė, ashtu edhe nė ditėn e gjykimit. Le tė dihet, Adėt mohuan Zotin e tyre. Qoftė i shkatėrruar Adi, populli i Hudit! 

61. Edhe te (populli) Themud e patėm njėrin prej tyre, Salihun, e ai u tha: “O populli im, adhuronie All-llahun, ju nuk keni zot tjetėr pos Tij, Ai sė pari ju krijoi nga dheu dhe ju bėri banues tė tij, andaj kėrkoni falje prej Tij, dhe shprehni pendim te Ai. S’ka dyshim, Zoti im ėshtė afėr (me mėshirė), Ai pėrgjigjet (lutjeve)”! 

62. Ata thanė: “O Salih, ti ishe shpresė jona para kėsaj. Si mund tė na ndalosh tė adhurojmė atė qė adhuruan prindėrit tanė? Vėrtet, ne jemi shumė tė dyshimtė e nė dilemė nė atė qė na thėrret ti!” 

63. “O populli im, mė tregoni ju, nėse unė jam (i bazuar) nė argument (tė qartė) nga Zoti im,dhe Ai tė mė ketė dhėnė mua mėshirė (gradėn pejgamber) nga ana e Tij, kush do tė mė mbrojė mua nga All-llahu, nėse unė kundėrshtoj Atė? Ju nuk mė shtoni tjetėr vetėm humbje. 

64. O populli im, kjo ėshtė devja e All-llahut, pėr ju ėshtė njė argument. Lėnie pra, tė ushqehet nė tokėn e All-llahut e mos e prekni me ndonjė tė keqe e tė ju godas menjėherė dėnimi!” 

65. E megjithatė, ata e therrėn atė, e ai (Salihu) ju tha: “Pėrjetoni nė vendin tuaj tri ditė, ky ėshtė caktim jo i rrejshėm!” 

66. E kur erdhi vendimi Ynė (pėr dėnim), Ne e shpėtuam Salihun nga poshtėrimi i asaj dite, e bashkė me tė, edhe ata qė besuan. Zoti yt ėshtė ai i fuqishmi, ngadhėnjyesi. 

67. Ndėrsa ata qė bėnė zullum, i kapi (nė ditėn e katėrt) krisma dhe gėdhinė kufoma (tė ngrira) nė vendin e tyre. 

68. (gėdhinė) Sikur tė mos kishin qenė fare nė tė. Kuptonie pra, (populli ) Themud e mohoi Zotin e vet. Mallkimi qoftė kundėr Themudit! 

69. Edhe Ibrahimit i patėn ardhur tė dėrguarit (engjėjt) tanė me myzhde dhe i thanė: “Selam”. Ai u pėrgjegj: “Gjithnjė paēi selam” dhe nuk vonoi t’ju sjellė njė viē tė pjekur (tė fėrguar nė gurė). 

70. Kur pa se duart e tyre nuk shtrihen kah ai (viē), iu dukėn tė pazakonshme dhe ndjeu prej tyre njėfarė frike. Ata i thanė: “Mos u frikėso, ne jemi tė dėrguar tė populli i Lutit”. 

71. E gruaja (Sare) e tij (Ibrahimit) rrinte nė kėmbė dhe qeshi, e Ne e pėrgėzuam atė me Is-hakun, e pas Is-hakut Jakubin. 

72. Ajo tha: “E mjera unė, si do tė lindė unė kr jam e vjetėruar, kurse ky burri im ėshtė i shtyer mė moshė, vėrtet kjo ėshtė gjė e ēuditshme. 

73. Ata i thanė: “Si, mos po ēuditesh me caktimin e Zotit?” Mėshira e All-llahut dhe bekimi i Tij qoftė me ju o familje e shtėpisė (sė Ibrahimit)! Vėrtet, Ai ėshtė meritues pėr falėnderim ėshtė bamirės i madh. 

74. Pasi qė Ibrahimit i kaloi frika dhe i erdhi myzhdeja, ai nisi dialog me tė dėrguarit tanė rreth popullit tė Lutit. . 

75. Vėrtet, Ibrahimi ishte shumė i butė, shumė i dhembshėm dhe i kthyeshėm. 

76. (engjėjt i thanė) O Ibrahim lėre kėtė (dialog), urdhėri i Zotit tėnd tashmė ka zbritur, s’ka tjetėr, ata do tė pėrjetojnė dėnim tė pashmangshėm. 

77. E kur tė dėrguarit tanė i erdhėn Lutit, ai u keqėsua pėr ta dhe u ngushtua rėndė me ardhjen e tyre e tha: “Kjo ėshtė ditė e vėshtirė!” 

78. Dhe populli i tij, ė mė parė bėnin punė tė turpshme, erdhi me ngtite ai (te Luti), e ai tha: “O populli im, qe kėto bijat e mia (gratė e atij vendi), janė mė tė pastra pėr ju kinie frikė pra All-llahun e mos mė turpėroni me mysafirėt e mi, a nuk ka ndėr ju ndonjė njeri tė menēur (e tė ju ndalojė nga e keqja)?” 

79. Ata thanė: “Po ti e ke tė ditur se ne, nuk kurrfarė lakmie nė bijat tua, ti e di me siguri se ēka dėshirojmė ne!” 

80. Ai tha: “Ah, sikur tė kisha fuqi kundėr jush (t’ju zbrapsė), ose tė kisha mbėshtetje nė ndonjė pėrkrahje (tė fisit) tė fortė!” (do t’i mbroja mysafirėt e mij). 

81. (engjėjt) Thanė: “O Lut, ne jemi tė dėrguarit e Zotit tėnd, ata (populli yt) nuk kanė pėr t’u afruar te ti, e ti kah fundi i natės udhėto me familjen tėnde dhe askushrej jush tė mos vėshtrojė mbrapa (familha do tė shpėtojė), pos gruas sate, ajo do tė jetė e goditur me ēka do tė goditen edhe ata. Afati i tyre ėshtė mėngjesi, a nuk ėshtė mėngjesi afėr? 

82. Kur erdhi urdhėri nė, Ne pėrmbysėm tė gjitha ato (fshatrat e tyre) duke kthyer ēdo gjė nga lart poshtė, dhe mbi ta reshėm gurė tė fortė pa ia nda. 

83. (gurė) Tė shėnuar te Zoti yt. Ai (vend) nuk ėshtė larg zullumqarėve (idhujtarėve kurejshitė). 

84. Edhe Medjenit (i dėrguam) vėllain e tyre Shuajbin qė ju tha: “O popull im, adhuronie All-llahun, ju nuk keni Zot tjetėr pos Tij, mos matni as mos peshoni mangut, unė po shoh se jeni nė gjendje tė mirė jetėsore, pra unė po frikėsohem pėr ju nga dėnimi qė do t’ju pėrfshijė njė ditė!” 

85. O populli im, veproni drejtė gjatė matjes dhe peshimit, e mos dėmtoni njerėzit nė asgjė dhe mos shkaktoni rrėmujė nė tokė!” 

86. Atė pjesė qė ju lejoi All-llahu ėshtė shumė mė e mirė pėr ju, nėse jeni besimtarė, e unė nuk jamė rojė juaj!” 

87. Ata thanė: “O shuajb, a namazi yt po tė thotė tė na urdhėrosh qė ta braktisim atė qė adhuruan prindėrit tanė, ose )po tė urdhėron) pėr tė punuar nė pasurinė tonė ashtu si tė dėshirojmė? Vėrtet, ti qenke i butė e i menēur”. (Kjo ishte tallje e tyre). 

88. “O popull im, mė thuani pra, nėse unė kam argumente tė sigurta nga Zoti im dhe nga ana e Tij, Ai mė furnizoi mua me tė mira (si mund tė mos ju udhėzoj nė rrugė tė drejtė?) Unė nuk dua t’ju kundėrshtoj (duke punuar) pėr atė nga e cila po ju ndaloj, unė nuk dua tjetėr vetėm tė pėrmirėsoj aq sa mundem, por kėtė mund ta arrij vetėm me ndihmėn e All-llahut, vetėm Atij iu kam mbėshtetur dhe vetėm te Ai jam i drejtuar!” 

89. O populli im, kundėrshtimi ndaj meje tė mos u shpie (nė mosbesim) qė tė ju gjejė ajo qė e gjeti popullin e Nuhut, populin e Hudit ose popullin e Salihut. E populli i Lutit nuk ėshtė larg prej jush. 

90. Kėrkoni falje zotit tuaj she sinqerisht pendohuni ndaj Tij. Vėrtet, Zoti im ėshtė mėshirues, shumė i dashur. 

91. Ata thanė: O Shuajb, ne nuk po e kuptojmė shumicėn nga ajo qė thua dhe ne tė konsiderojmė ty tė dobėt nė mesin tonė, dhe sikur tė mos ishte ai grupi yt, ne do tė gurėzonin ty, ngase ti nuk je i ēmuar ndėr ne”. 

92. Ai tha: “O populli im, a ėshtė mė i ēmuar te ju farefisi im se All-llahu, qė e keni hedhur Atė pas shpine? Nuk ka dyshim, Zoti im i di tė gjitha ato qė veproni”. 

93. O populli im, veproni sa tė mundeni, unė veproj, e mė vonė do ta kuptoni se kush do tė pėsojė atė dėnim qė e poshtėron dhe kush ėshtė ai rrenacak. Pritni se edhe unė sė bashku me ju jam duke pritur. 

94. E kur erdhi urdhėri Ynė, Ne me mėshirėn tonė e shpėtuam Shuajbin dhe bashkė me tė edhe ata qė besuan, ndėrsa zullumqarėt i kapi britma e tmerri, duke gėdhirė nė vendin e tyre kufoma tė gjunjėzuara. 

95. (gėdhinė) Si tė mos kishin ekzistuar fare aty. Qoftė i shkatėrruar Medjeni sikurse ishte shkatėrruar Themudi! 

96. Ne e patėm dėrguar Musain me dispozitat tona dhe me mrekulli konkrete, 

97. Te faraoni dhe rrethi i tij, e ata iu bindėn urdhėrit tė faraonit, po urdhėri i faraonit nuk ishte menēuri. 

98. Nė ditėn e kijametit ai (faraoni) i prinė popullit tė vet dhe i fut nė zjarr. Sa i shėmtuar ėshtė ai vend i ofruar. 

99. Edhe nė kėtė botė ata i pėrcolli mallkimi, e edhe nė ditėne kijametit. Sa e keqe ėshtė ajo dhuratė e dhuruar. 

100. Kėto janė disa nga lajmet e vendeve qė po t’i rrėfejmė ty; disa prej tyre ekzistojnė ende, e disa janė shkatėrruar. 

101. Ne nuk u bėmė padrejtė atyre, por ata vetvetes i bėnė padrejtė. E kur erdhi urdhėri i Zotit tėnd, atyre nuk u ndihmuan asgjė zotat e tyre, tė cilėve luteshin pos All-llahut, dhe nuk fituan tjetėr pos shkatėrrim. 

102. Ja, kėshtu ėshtė ndėshkimi i Zotit tėnd, kur dėnon vendet qė janė zullumqare. Vėrtet, ndėshkimi i Tij ėshtė i dhėmbshėme i ashpėr. 

103. Nė kėto (rrėfime) me tė vėrtetė ka njė pėrvojė pėr atė qė i frikėsohet dėnimit tė botės tjetėr. Ajo ėshtė ditė e tubimit tė njerėzve dhe ajo ėshtė ditė dėshmuese. 

104. Dhe atė (ditė) nuk e shtyejmė vetėm deri nė njė afat qė ėshtė i caktuar. 

105. E kur tė vijė ajo ditė, askush nuk do tė fasė, pos me lejen e Tij, e prej tyre (tė tubuarėve), ka fatzi dhe fatbardhė. 

106. e pėr sa u pėrket atyre fatkėqinjve, ata janė nė zjarr, aty ata kanė dihatje e kėrhamzė tė vėshtirė (nė frymėmarrje). 

107. Aty janė pėrgjithmonė, sa tė jenė qiejt dhe toka, pėrveē atė ēka do Zoti yt, vėrtet Zoti yt punon ēka dėshiron. 

108. E pėr sa u pėrket atyre fatmirėve,ata jan nė Xhennet pėrgjithmonė sa tė jenė qiejt dhe toka, pėrveēatė ēka do Zoti yt (All-llahu ju dhuron) shpėrblim tė pakėputur. 

109. Pėr adhurimin qė bėjnė kėta (idhujtarėt), ti mos kij dyshim (se ėshtė i kotė). Nuk adhurojnė tjetėr vetėm si adhuronin mė parė prindėrit e tyre, e Ne do t’u japim pjesėn e tyre pa mangėsi. 

110. Ne edhe Musait i patėm dhėnė librin, e u bė pėrēarje rreth tij, e sikur tė mos ishte vendim i Zotit tėnd i pėrcaktuar mė heret, me siguri do tė kryhej (dėnimi kundėr tyre). Vėrtet, ata (populli yt) kanė shprehur dyshim rreth tij. 

111. S’ka tjetėr, vetėm se secilit prej tyre, Zoti yt do t’u pėrmbushė veprat e tyre, se Ai ėshtė i njohur hollėsisht pėr atė qė veprojnė. 

112. Ti (Muhammed) pėrqėndrohu vendosmėrisht ashtu si je i urdhėruar, e bashkė me ty edhe ata qė u penduan (prej idhujtarisė), e mos tejkaloni (kufijtė e caktuar), se mė tė vėrtetė Ai ėshtė shikues i asaj qė veproni. 

113. Dhe mos anoni kah ata qė bėnė zullum, e pėr atė shkak t’ju kapė zjarri, sepse pėrveē All-llahut nuk keni mbrojtės, e mbeteni tė pa ndihmuar. 

114. Dhe fale namazin nė dy skajet e ditės, e edhe nė orėt e aėrta (me ditėn) tė natės. S’ka dyshim se vepra e mira i shlyejnė ato tė kėqiat. Kjo ėshtė njė kėshillė pėr ata qė pranojnė kėshillat. 

115. Dhe ti, jij i durueshėm, se All-llahu nuk ua humb shprblimin bėmirėsve. 

116. E pėrse tė mos ketė pasur nga breznitė qė ishin para jush, tė zotėt e mendjes e tė nderit qė tė ndalonin ērregullimin e kaosin nė tokė, pėrveē njė pakice, tė cilėt i shpėtuam (ngase frenuan nga tė kėqiat), e ata qė ishin mizorė u dhanė pas kėnaqėsive si tė shfrenar, duke vazhduar tė jenė mėkatarė. 

117. E Zoti yt nuk ėshtė qė tė shkatėrrojė mizorisht vendet, nėse banorėt e tyre janė punėmirė. 

118. Sikur tė dėshironte Zoti yt, do t’i bėnte njerėzit tė njė feje (por nuk dėshiroi, ai e di pse). Ata vazhdimisht janė nė kundėrshtime (mes vete), 

119. Pėrveē atij qė mėshiroi zoti yt. Po pėr kėtė edhe i krijoi ata. Fjala e Zotit tėnd: “Gjithsesi do ta bush Xhehennemin me tė gjithė exhinėt dhe njerėzit”, ka marrė fund (ėshtė plotėsuar). 

120. Tė gjitha kėto qė t’i rrėfyem ty nga lajmet e pejgamberėve, janė qė tė forcojnė zemrėn tėnde, dhe nė to ka ardhur e vėrteta e kėshilla, si dhe pėrkujtime pėr besimtarėt. 

121. E atyre qė nuk besojnė thuaju: “Veproni sa tė mundeni nė atė tė tuajėn, edhe ne jemi duke vepruar”. 

122. Ju pritni (ē’do tė na gjejė neve), edhe ne jemi duke pritur (se ē’do t’ju gjejė juve). 

123. Vetėm All-llahut i takon dija pėr fshehtėsitė e qiejve dhe tė tokės, ēdo ēėshtje i kthehet (nė kompetencė) vetėm atij, pra adhuroje Atė, mbėshtetu te Ai, se Zoti yt, nuk ėshtė i panjohur pėr atė qė veproni.  

 

12.Suretu Jusuf 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lamė, Ra. Kėto (ajete qė t’u zbritėn) janė ajetet e librit tė qartė. 

2. Ne e zbritėm atė Kur’an arabisht, ahtu qė ta kuptoni. 

3. Ne me tė shpallur tė kėtij Kur’ani po tė rrėfejmė ty (Muhammed) me tė bukurin rrėfim, edhe para tij ishe nga tė painformuarit. 

4. (pėrkujto) Kur Jusufi, babait tė vet i tha: “O baba im, pashė (nė ėndėrr) njėmbėdhjetė yje dhe diellin dhe hėnėn, i pashė duke mė bėrė mua sexhde!” 

5. Ai (Jakubi) tha: “O biri im, mos u trego ėndėrrėn tėnde vėllezėrve tu, se po tė bėjnė ndonjė dredhi, s’ka dyshim, djalli pėr njeriun ėshtė armik i hapėt”. 

6. Ja, keshtu Zoti yt tė zgjedh ty, tė mėson interpretimin e ėndėrrave, plotėson dhuntinė e tij ndaj teje dhe familjes sė Jakubit, sikrse pat plotėsuar atė mė parė ndaj prindėrve tu, Ibrahimit dhe Is-hakut. Vėrtet, Zoti yt ėshtė mė i dijshmi, mė i urti!” 

7. Njėmend, pėr ata qė pyesin (interesohen) nė ndodhinė e Jusufit dhe tė vėllezėrve tė tij, pati fakte (mbi fuqunė e Zotit). 

8. Kur ata (vėllezėrit) thanė: “Pasha Zotin, Jusufi dhe vėllai i tij, janė mė tė dashur te baba ynė se sa ne, ndėrsa ne jemi grup (i fortė). Vėrtet, babai ynė ėshtė nė gabim sheshazi. 

9. Mbytnie Jusufin ose hidhnie diku larg nė njė vend e babai juaj t’ju dojė juve e pas asaj (pendohuni) bėheni njerėz tė mirė. 

10. NJėri prej tyr etha: “Mos e bmytni Jusufin, e nė oftė se jeni pėr tė bėrė diē, lėshonie atė nė fund tė bunarit, do ta marrė atė dikush prej dhėtarėve”. 

11. Ata thanė: “O baba ynė ē’ke qė nuk na beson pėr Jusufin, e ne ia duam tė mirėn atij? 

12. Dėrgoje nesėr atė me ne, le tė hajė pemė dhe le tė luajė me siguri do ta ruajmė atė. 

13. Ai tha: “Unė mallėngjehem po tė vijė me ju, e edhe kam frikė se do ta hajė ujku, kur mungon kjdesi juaj pėr tė”. 

14. Ata thanė: “Pėr Zotin, nėse e ha ujku, e duke qenė nė grup kaq i fortė, atėherė ne mos qofshim fare!” 

15. Pasi qė ata shkuan me tė dhe vendosėn ta vėnė nė fund tė bunarit, Ne i shpalėm: “Ti do t’i njoftosh ata pėr kėtė vepėr tė tyre, e duke mos ditur ata (do tė vijė koha tė ju thuash pėr kėtė vepėr e ata nuk do tė dinė se ti je Jusufi)”. 

16. E nė mbrėmje erdhėn duke qarė te baba i tyre. 

17. Thanė: “O baba nė, ne shkuam tė bėjmė gara, e Jusufin e lamė te teshat tona dhe atė e kishte ngrėnė ujku. Ti nuk do ttė na besosh neve, edhe po tė emi tė vėrtetė!” 

18. E erdhėn (i sollėn) e nė kėmishėn e tj me gjak tė rrejshėm. Ai tha: “Jo, (nuk e k ngrėnė ujku), por epshet tuaja ua hijeshuan punėn. Halli im ėshtė: durim i mirė. All-llahu ėshtė nga i cili kėrkohet ndihmė pėr kėtė qė pėrshkruani ju”. 

19. Dhe atypari kaloi njė gru udhėtarėsh, e e dėrguan ujėbartėsin (pėr ujė), e ai e lėshoi kofėn e vet (nė bunar) dhe tha: “Myzhde! Qe njė djalosh!” Ata e fshehėn atė si mall tregtie. Po All-llahu e dinte shumė mirė seē’vepronin ata. 

20. Dhe e shitėn atė (Jusufin( pėr njė ēmim tė vogėl, pėr disa dirhemė (masė argjendi) tė numėruar, sepse nė mesin e tyre pati asash qė nuk lakmuan (pėr ēmim mė tė lartė). 

21. E ai qė e bleu nga Misiri (Egjipti) i tha gruas sė ve: “Bėni pritje tė kėnaqshme, se ėshtė shpresė t’ia shohim hajrin ose ta adoptojmė pėr fėmijė!” Ja, kėshtu (sikuse e shpėtuan nga bunari), Ne i bėmė vend Jusufit nė tokė (nė Egjipt), e qė t’ia mėsojmė atij shpjegimin pėr disa ėndėrra. All-llahu ėshtė mbizotėrues i punės sė vet, por shumica e njerėzve nuk e dinė (fshehtėsinė e ēėshtjeve). 

22. E kur e arriti pjekurinė e tij, Ne i dhamė pushtet e dituri. E kėshtu Ne i shpėrblejmė punėmirėt. 

23. E ajo, nė shtėpinė ė sė cilės ishte Jusufi, i bėri lajka atij dhe ia mbylli dyert e i tha: “Eja!” Ai (Jusufi) tha: “All-llahu mė ruajtė, ai zotėriu im (e burri yt), mė nderoi me vendosje tė mirė (si mud t’i bėj hile nė familje)”. S’ka dyshim se tradhtarėt nuk kanė sukses. 

24. Ajo mėsyni atė qėllimidht, e atij do t’i shkonte mendja ndaj saj, sikur tė mos i prezentohej argumenti nga Zoti i tij. Ashtu (e bėmė tė vendosur) qė tė larojmė nga ai tė keqen dhe tė ndytėn. Vėrtet, ai ishte nga robėt tanė tė zgjedhur. 

25. Dhe, qė tė dy ata u ngutėn kah dera, e ajo ia grisi kėmishėn nga mbrapa dhe pranė dere ata tė dy takuan burrin e saj, e ajo tha “ēfarė mund tė jetė ndėshkimi i atij qė tenton tė keqen nė familjen tėnde, pėrpos tė burgoset, ose dėnim tė dhembshėm. ?” 

26. Ai (Jusufi) tha: “Ajo m’u vėrsul mua!” Njė dėshmitar nga familja e saj gjykoi: nėse kėmisha e tij ėshtė grisur pėrpara, ajo ka thėnė tė drejtėn, kurse ai gėnjen. 

27. E nėse kėmisha e tij ėshtė grisur prapa, atėherė gėnjen ajo, kurse ai ėshtė i drejtė. 

28. E kur e pa ai (burri i saj) kėmishėn e tij tė grisur prapa, tha: “Kjo ėshtė dredhi juaja, vėrtet dredhia juaj ėshtė e madhe!” 

29. “Jusuf, largohu nga kjo (mos ia pėrmend askujt)! E ti (gruas) kėrko falje pėr mėkatin tėnd, se vėrtet ti qenke fajtore!” 

30. Njė grup nga gratė e qytetit thanė: “Gruaja e zotėriut (e ministrit) i vėrsulet marrėzisht shėrbėtorit tė vet, atė e ka kapluar nė shpirt dashuria, e ne jemi tė bindura se ajo ėshtė nė humbje tė hapėt. 

31. E kur ajo dėgjoi pėr ato pėrshpėritjet e tyre, dėrgoi t’i thėrrasė ato, u pėrgaditi vend mbėshtetje dhe secilės prej tyre idha nga njė thikė e tha: “Dilu para atyre!” Kur e panė atė, ato u tronditėn dhe i prenė duart e tyre e thanė: “All-llahut i qofshim falė! Ky nuk ėshtė njeri, ky nuk ėshtė tjetėr vetėm se ndonjė engjėll i lartė!” 

32. Ajo tha: “Qe, ky ėshtė ai pėr tė cilin mė qortuat mua, e unė e mėsyna atė, po ai u ruajt fort. Po qė se nuk e bėn ēka e urdhėroj, ai gjithqysh do tė burgoset dhe do tė nėnēmohet”. 

33. Ai (Jusufi) tha: “O Zoti im, burgu ėshtė mė idėshiruar pėr mua, se sa atė qė mė ofrojnė ato mua dhe nėse Ti nuk mė largon prej meje dredhinė e tyre, unė mund tė anoj te ato dhe tė bėhem injorant. 

34. E Zoti i tij ia pranoi lutjen atij dhe largoi nga ai dredhinė e tyre. Vėrtet, Ai ėshtė qė dėgjon (lutjet) dhe di (gjendjen). 

35. Mandej, pasi qė vertetuan argumentet (e pastėrtisė sė Jusufit), atyre (ministrit dhe rrethit tė tij) iu paraqit ideja qė ata pėr njė kohė ta burgosin. 

36. Sė bashku me tė hynė nė burg dy tė rinj. Njėri prej atyre dyve tha: “Unė ėndėrrova veten se po shtrydhi (rrush pėr) verė”. E tjetri tha “Unė ėndėrrova se po bart mbi kokė njė bukė nga e cila hanin shpezėt”. Na trego komentin e saj, se ne tė konsiderojmė nga komentuesit e mirė (tė ėndėrrave). 

37. Tha: “nuk ju vjen juve ndonjė ushqim me tė cilin ushqeheni, e qė unė tė mos e dijė, t’ju pėrshkruaj atė para se t’ju vijė. Kjo ėshtė nga ajo ēka mė mėsoi Zoti im (nuk ėshtė fall e as prognozė). Unė kam braktisur fenė e njė populli qė nuk e beson All-llahun as botėn tjetėr, e ata ishin jobesimtarė”. 

38. Unė ndoqa fenė e prindėrve tė mij: Ibrahimit, Is-hakut, Jakubit. Neve nuk na takoi t’i pėrshkruajmė kurrė njė send shok All-llahut. Ky (besim i drejtė) ėshtė dhuratė e madhe nga All-llahu ndaj nesh dhe ndaj njerėzve, por shumica e njerėzve nuk ia dinė vlerėn. 

39. O ju dy shokėt e mij tė burgut, a ėsshtė mė mirė tė adhurohen zota tė ndryshėm ose All-llahu, i vetmi ngadhėnjimtar?” 

40. Ata qė adhuroni pėrveq All-llahut, nuk janė tjetėr vetėm se emra qė i pagėzuat ju dhe prindėrit tuaj. All-llahu nuk shpalli ndonjė fakt pėr ta, vendimi (nė ēėshtjen e adhurimit) nuk i takon kujt, pos All-llahut, e Ai urdhėroi tė mos adhuroni tjetėr vetėm Atė. Kjo ėshtė feja e drejtė, por shumica e njerėzve nuk e dinė. 

41. O shokėt e mij tė burgut! Njėri prej ju dyve do t’i japė tė verė zotėriut tė vet, e tjetri do tė varet, kurse shpezėt do tė hanė nga koka e tij. ēėshtja pėr tė cilėn kėrkuat shpjegim, ka marrė fund (kėshtu). 

42. E atij pėr tė cilin besonte se ėshtė i shpėtuar i tha: “Mė pėrkujto mua te zotėriu yt”. Po djali e vuri nė harresė ta pėrkujtonte te zotėriu i tij, e pėr kėtė mbeti nė burg disa vjet. 

43. E (kur u afrua lirimi i Jusufit) mbreti tha: “Kam parė ėndėrr shtatė lopė tė majme dhe shtatė lopė tė dobėta qė i hanin ato (tė dobėtat, i gėlltitėn ato tė majmet) dhe shtatė kallinj tė gjelbėr (qė kishin lidhur frytin) e (shtatė) tė tjerė tė tharė. O ju pari, nėse dini tė interpretoni ėndrrėn, mė tregoni pėr ėndėrrėn time!” 

44. Ata (paria) thanė: “Ëndėrra tė pėrziera, e ne nuk dimė komentin e ėndėrrave tė tilla”. 

45. E ai prej atyre dyve qė shpėtoi (qė i pat thėnė Jusufi ta prmendė) e pėrkujtoi pas njė periudhe e tha: “Unė ju tregoj kuptimin e saj. Pra mė lejoni tė shkoj (te Jusufi)”. 

46. (E dėrguan te burgu, e ai tha) O Jusuf, o ti i drejti, na shpjego pėr shtatė lopė tė dobėta qė i hanin shtatė lopė tė majme, dhe shtatė kallinj tė gjelbėr eshtatė tė thatė, e ndoshta po kthehem te njerėzit (me pėrgjigjje), ashtu qė edhe ata tė kuptojnė (vlerėn dhe dijen tėnde)! 

47. Ai (Jusufi) tha: “Mbillni shtatė vjet vazhdimisht, e ēka keni korrur lėnie nė kallinj, pėveē njė pakice nga e cila do tė hani. 

48. Pastaj, do tė vijnė shtatė (vjet) tė vėshtira (me skamje) qė do tė hanė atė qė keni ruajtur pėr to, pėrveē njė pakice nga ajo qė do ta ruani (nė depo pėr farė). 

49. Mandej, pas asaj vjen njė vit (i begatshėm) nė tė cilin njerėzve u bie shi dhe nė tė cilin do tė kenė tė vjela (vit i begatshėm nė pėrgjthėsi)”. 

50. E mbreti tha: “Mė sillni mua atė (Jusufin)!” Dhe kur i shkoi atij (Jusufi) i dėrguari (i mbretit), ai itha: “Kthehu te zotėriu yt dhe pyete atė: ē’ėshė puna e atyre, qė i prenė duart e tyre? Vėrtet, Zoti im e di shumė mirė dredhinė e tyre”. 

51. Ai (mbreti) tha: “ēka ishte puna juaj kur ju vetė e dėshiruat (iu vėrsulėt) Jusufin?” Ato thanė: “Zoti na ruajt, ne nuk dijmė ndaj tij asnjė tė keqe!” Gruaja e ministrit tha: “Tash doli nė shesh e vėrteta, e unė iu vėrsula atij me dashuri, e ai ėshtė nga tė drejtit!” 

52. Kėtė (e bėra thotė Jusufi) pėr ta ditur ai (ministri) se unė nuk e tradhtova tinėzisht dhe sė vėrtet All-llahu nuk realizon dredhinė e tradhtarėve. 

 

Part 13

 

53. Unė nuk e shfajsoj veten time, pse epshi ėshtė shumė nxitės pėr tė keqen, pėrveq atė qė ka mėshiruar Zoti im, se Zoti im ėshtė qė fal e mėshiron shumė. 

54. Mbreti tha: “Me sillni muaatė, theshtė ta veēoj pėr veten time!” (ia sollėn Jusufin) E pasi qė bisedoi me tė tha: “Tash ti ke pozitė dhe je i besueshėm”. 

55. Ai (Jusufi) tha: “Mė cakto mua pėrggjegjės tė depove tė vendit, unė jam besnik i dijshėm”. 

56. Dhe kėshtu Ne Jusufit i dhamė pozitė nė vend (nė Egjipt) zinte vend aty ku dėshironte. Ne e pajisim me tė mira tona atė qė duam, e Ne nuk ua humbim shpėrblimin punėmirėve. 

57. Po shpėrblimi i botės tjetėr, gjithsesi ėshtė shumė mė i mirė pėr ata qė besuan dhe ata qė u frikėsuan dhe u ruajtėn. 

58. Dhe (pas njė kohe) vijnė vėllezėrit e Jusufit e hynė te ai, e ai i njohti, ndėrsa ata nuk e njihnin. 

59. E pasi i furnizoi me tė gjithė artikujt e nevojshėm (me barė drithi pėr tė cilin kishin ardhur, etj. ), u tha: “Mė sillni njė vėlla tuajin qė keni nga baba, a nuk e vėreni se unė vėrtet u plotėsoj barrėn (peshojėn) dhe se unė jam mikėpritėsi mė mirė!” 

60. E nėse nuk ma sillni atė (vėllaun), Ju nuk do tė merrni te unė barė drithi (pėr ushqim), e as mos iu afroni (vendit tim). 

61. Ata thanė: “Ne do tė pėrpiqemi pėr tė (pėr ta marrė) te babai i tij dhe gjithsesi ne do tė bėjmė atė!” 

62. Ai (Jusufi) djelmoshave tė tij shėrbėtorė tė tij u tha: “Vėnie mallin e tyre (barrėn qė kishin sjellė pėr tė blerė drith) nė barrėt e tyre, ashtu qė kur tė kėthehen te familja e tyre (t’i hapin barrėt) ta njohin, e ndoshta do tė kthehen sėrish te na”. 

63. E kur u kthye te babai i tyre thanė: “O baba ynė, po na ndalohet barra (drithi), lejonie tė vijė me ne vėllau ynė (Binjamini) qė tė marrim ushqim, e ne do tė ruajmė atė (nga ēdo e keqe)”. 

64. Ai (Jakubi) tha: “A t’u besoj pėr kėtė sikurse u besova mė parė pėr vėllain e tij (Jusufin), po All-llahu ėshtė mbrojtėsi mė i mirė dhe Ai i mėshiruesve”. 

65. E kur i hapėn barrėt e tyre, e gjetėn mallin e tyre qė iu ishte kthyer dhe thanė: “O ati ynė, ēka duam mė tepėr, qe ky ėshtė malli ynė qė na u kthye, do tė furnizojmė me drith familjen tonė, do ta ruajmė vėllain tonė dhe do ta shtojmė njė barrė deveje, e kjo ėshtė sasi e lehtė (pėr sundimtarin)”. 

66. Ai (Jakubi) tha: “Unė kurrsesi nuk e dėrgoj atė me ju, derisa tė mė jepni besėn (e fortė) nė All-llahun, se gjithsesi do tė ma ktheni atė mua, pėrveē nėse u diktojnė rrethanat e nuk mundeni”. E kur ata ia dhanė besėn (u betuan), ai tha: “All-llahu ėshtė garantues pėr kėtė qė e thamė”. 

67. Po ai (Jakubi) tha: “O bijtė e mij, mos hyni (nė Egjipt) pėr njė derė, po hyni nėpėr dyer tė ndryshme. Unė nuk mund tė largoj prej jush asnjė send nga caktimi i All-llahut, vendimi nuk ėshtė i tjetėrkujt vetėm i All-llahut, vetėm Atij iu kam mbėshtetur dhe vetėm Atij le t’i mbėshteten ata qė besuan. 

68. Dhe ata hynė ashtu si porositi babai i tyre, po ajo nuk ishte gjė qė do t’u ndihmonte asgjė nga caktimi i All-llahut, pėrveē njė dėshirė tė Jakubit qė e kishte nė vete dhe kreu. Po ai (Jakubi) ishte i dijshėm pėr te, ngase Ne e kemi mėsuar pėr atė, por shumica e njerėzve nuk e dinė. 

69. E kur hynė te Jusufi, aii (Jusufi) e afroi pranė vete vėllain e vet (Binjaminin) dhe tha: “Unė jam vėllai yt, e ti mos u pikėllo pėr atė qė ata vepruan!” 

70. E kur i pajisi ata me pajimet e tyre e vuri tasin (gotėn) nė barrėn e vėllait tė vet, e pastaj njė thirės thirri: “O ju devexhinj, ju jeni vjedhės!” 

71. U kthyen (devexhinjtė) dhe thanė: “ēka keni humbur?” 

72. (shėrbėtorėt e sundimtarit) Thanė: “Kemi humbur tasin e sunduesit, e kush e sjell atė (tasin), ka (shpėrblim) njė barrė deveje (drith). Unė vetė jam pėr kėtė garantues!” 

73. Ata (vėllezėrit e Jusufit) thanė: “Pasha All-llahun, ju e dini se ne nuk kemi ardhur pėr tė bėrė shkatėrrime nė tokė dhe nuk jemi vjedhės!” 

74. (shėrbėtorėt) Thanė: “Nėse jeni gėnjeshtarė, ēfarė duhet tė jetė ndėshkimi i atij (qė ka vjedhur)?” 

75. Vėllezėrit thanė: “Dėnimi i tij ėshtė, vetė ai (tė robėrohet) nė barrėn e tė cilit gjendet. Kėshtu ne i dėnojmė tė padrejtit!” 

76. Dhe filloi (kontrollimi) nė barrėt e tyre, pėrpara barrės sė vėllait tė vet, e pastaj e nxorri atė (tasin) nga barra e vėllait tė vet. Kėshtu Ne e mėsuam tė planifikojė Jusufi. Sipas ligjit tė mbretit, atij (Jusufit) nuk i takonte ta ndalte (peng) vėllain e vet, pėrveē kur ėshtė dėshira e All-llahut. Atė qė duam Ne e lartėsojmė shumė nė dituri, e mbi secilin tė dijshėm ka edhe mė tė dijhėm. 

77. (vėllezėrit) Thanė: “Nė pastė vjedhur ky, ka pasė vjedhur mė parė njė vėlla i tij. Jusufi kėtė e mbajti fshehtė nė vete e nuk ua zbuloi atyre dhe tha: “Ju jeni nė pozitė mė tė keqe (kėtė e tha me vetvete e jo atyre), All-llahu e di mė mirė pėr atė qė trilloni. 

78. Ata thanė: “O zotėri, ai ka njė babė shumė tė vjetėr, pra , nė vend tė tij na merr njėrin prej nesh. Bėnė kėtė tė mirė se ti je prej atyre qė bėjnė mirė! 

79. Ai (Jusufi) tha: “All-llahu na ruajt, tė marrim tjetėr pos atij te i cili e kemi gjetur teshėn tonė, ne atėherė do tė jemi tė padrejtė!” 

80. E kur e humbėn shpresėn prej tij, u veēuan pėr t’u konsultuar. Mė i maddhi i tyre tha: “A nuk e dini qė babi juaj ka marrė prej jush besėn nė All-llahun, e mė parė ēafrė padrejtėsie keni bėrė ndaj Jusufit?” Unė pra nuk ndahem kurrė prej kėsaj toke (tė Egjiptit) deri qė tė mė lejojė babai im, ose tė vendosė All-llahu (mirė) pėr mua, e Ai ėshtė gjykatės mė i drejtė. 

81. Ju kthehuni te babai juaj dhe thuani: “O at ynė, djali yt vodhi, ne dėshmojmė vetėm pėr atė qė dijmė, e pėr tė fshehtėn ne nuk ishim roje!” 

82. Ti dėrgo e pyeti (banorėt nė) qytetin ku ishim ne, po ashtu edhe (ata me) karavanin me tė cilin kemi ardhur. Ne jemi tė drejtė (ē’tė themi). 

83. Ai (Jakubi) tha: “Jo, ēėshtjen ua lehtėsoi epshi juaj, (mua nuk mė ka mbetur tjetėr) Durimi i mirė, shpresė qė All-llahu do tė m’i sjellė tė gjithė; Ai ėshtė mė i dijshmi, mė i urti!” 

84. Dhe, ua ktheu shpinėn e tha: “O dėshprim i imi pėr Jusufin, hde nga pikėllimi iu zbardhėn tė dy sytė, po i pėrmbajtur (nga pikėllimi). 

85. Ata thanė: “Pėr All-llahun ti vazhdimisht e pėrkujton Jusufin derisa do tė sėmuresh rėndė, e tė shkatėrrohesh”. 

86. Ai (Jakubi) tha: “Unė hidhėrimin tim dhe pikėllimin tim, ia parashtroj All-llahut, e unė di pėr All-llahun atė qė ju nuk e dini”. 

87. (Jakubi u tha tė bijėve tė vet) O bijtė e mi, shkoni dhe hulumtoni (nė Egjipt) pėr Jusufin dhe vėllain e tij, e mos e humbni shpresėn nga mėshira e All-llahit, pse vetėm populli jobesimtarė e humb shpresėn nė All-llahun. 

88. (shkuan) E kur hynė te ai i thanė: “O ti zotėri, neve dhe familjen tonė na ka goditur skamje e vėshtirė, e kemi ardhur me njė mall tė vjetėr, e ti pra na mbush masėn (barrėn) dhe na dhuro, All-llahu i shpėrblen ata qė dhurojnė”. 

89. Ai (Jusufi) tha: “A e dini ēka keni bėrė me Jusufin dhe vėlain e tij, kur ishit injorantė?” 

90. Ata thanė: “A ti je vetė Jusufi?” Ai tha: “Unė jam Jusufi, e ky ėshtė vėllai im, All-llahu na dhuroi shpėtim, pse ai qė ruhet dhe bėn durim, s’ka dyshim All-llahu nuk e humb shpėrblimin e punėmirėve”. 

91. Ata thanė: “Pasha All-llahun, ėshtė e vėrtetė se All-llahu tė ka lartėsuar mbi ne, kurse ne vėrtet ishim fajtorė!” 

92. Ai tha: “Sot nuk ka qortim kundėr jush, All-llahu ju faltė juve; Ai ėshtė mė mėshirues i mėshiruesve! 

93. Ju shkoni me kėtė kėmishėn time, dhe hidhnia atė babit tim nė fytyrė, e atij do t’i kthehen tė pamėt, e pastaj ejani te unė me tėrė familjen time”. 

94. (u nisėn) Dhe posa u ndanė devet (prej qytetit), i ati i tyre tha: “Po e ndiej erėn e Jusufit, mos mė konsideroni tė matufosur. ” (kėtė ia tha familjes sė vet nė Palestinė). 

95. Ata (qė ishin prezent) thanė: “Pėr All-llahun ti vėrtet qėmoti nė humbje”. 

96. E kur erdhi myzhdexhiu, ia vuri atė (kėmishėn) mbi fytyrėn e tij, atij iu kthye tė pamėt dhe tha: “A nuk ju thashė se unė di nga All-llahu ēka ju nuk dini?” 

97. Ata thanė: “O baba ynė, lutu pėr neve tė na falen mėkatet tona, se me tė vėrtetė kemi qenė fajtorė!” 

98. “Mė vonė do tė kėrkoj Zotit tim faljen tuaj”, tha ai (Jakubi), se vėrtet, Ai ėshtė qė falė, ėshtė mėshirues. 

99. (E morėn familjen dhe shkuan) e kur hynė te Jusufi, ai i afroi ngat vete tė dy prindėrit r tij dhe tha: “Me dėshirėn e All-llahut hyni nė Egjipt tė sigury!” 

100. Dhe ai tė dy prindėrit e vet i mori lart nė fron (i uli pranė vete), e ata iu pėrulėn atij, e ai tha: “O ati im, kjo ėshtė domethėnia e ėndėrreės sime tė mėparshme. Zoti im kėtė tanimė e bėri realitet, e mua mė dhuroi mirėsi kur mė nxorri prej burgut, e juve u solli ngs fshati pasi djalli pat futur pėrēarje ndėrmjet meje dhe vėllezėrve tė mij. Zoti, im me mjeshtri e butėsi realizon dėshirėn e vet pėr ēka don, vėrtet Ai ėshtė mė i dijshmi, i urti. 

101. (Pasi iu plotėsua dėshira Jusufit tha) Zoti im, Ti mė ke dhėnė mua pushtet, mė mėsove mua komentin e ėndėrrave; o Krijues i qiejve e i tokės, Ti je kujdestar imi nė dynja e nė Ahiret, mė bėn tė vdes mysliman dhe mė bashko me tė mirėt!” 

102. Kėto janė nga ato lajme tė panjohura, e Ne po t’i shpallim ty (Muhammed), se ti nuk ke qenė pranė tyre kur ata vendosėn ēėshtjen e tyre (hudhjen e Jusufit nė bunar etj. ) dhe kur bėnin dredhi. 

103. Po ti edhe pse lakmon (pėr besimin e tyre), shumica e njerėzve nuk do tė besojnė. 

104. Megjithatė qė ti nuk kėrkon prej tyre ndonjė pėr tė (pėr kėshillė e udhėzim). Ai (Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr vetėm se kėshillė pėr mbarė njerėzit. 

105. Sa e sa argumente ka nė qiej e nė tokė, tė cilėt i shohin, por ata nuk i vėshtrojnė fare. 

106. Dhe shumica e tyre nuk beson ndryshe All-llahun, vetėm se duke i shoqėruar (zota tė tjerė). 

107. A mos janė siguruar ata prej dėnimit qė mund t’u vijė nga All-llahu e t’i mbulojė, ose befas duke mos hetuar fare t’u vijė katastrofa e pėrgjithshme. 

108. Thuaj: “Kjo ėshtė rruga ime, e vėnė nė fakte tė qarta, e qė unė dhe ai qė vjen pas meje. Larg tė metave ėshtė All-llahu, e unė nuk jam nga idhujtarėt. ” 

109. Ne nuk dėrguam para teje vetėm se burra nga banuesit e qyteteve, tė cilėt i pajisėm me shpallje. A nuk udhėtuan ata nėpėr tokė e tė shihnin se si ishte pėrfundimi i atyre qė ishin mė parė? E s’ka dyshim se jeta e botės sė ardhshme ėshtė shumė mė e dobishme pėr ata, tė cilėt janė ruajtur; a nuk mendoni? 

110. (nuk dėrguam tjetėr vetėm burra e ndihma u vonua) Derisa tė dėrguarit gati e humbnin shpresėn (se do t’i besojė populli), dhe menduan se u pėrgėnjeshtruan (pse ende nuk i kapi dėninmi), e atėherė u erdhi atyre (tėdėrguarve) ndihma Jonė. Ne i shpėtuan atė qė dashtėm. E dėnimi Ynė kundėr popullit idhujtarė nuk zbrapset. 

111. Ne tregimet e tyre (tė dėrguarve dhe tė Jusufit me vėllezėr) pati mėsime e pėrvojė pėr tė zotėt e mendjes. Ai (Kur’ani) nuk ėshtė bisedė e trilluar, por vėrtetues i asaj qė ishte mė parė (librave tė shenjta) dhe sqarues i ēdo sendi, e edhe udhėrrėfyes e mėshirė pėr njė popull qė beson. 

 

13.Suretu Er-Rra'd 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lamė, Mimė, Ra. Kėto ajete tė kėsaj kaptine dhe e tėrė ajo qė t’u shpall ty nga Zoti yt, janė realitet, por shumica e njerėzve nuk besojnė. 

2. All-llahu ėshtė Ai qė ngriti qiejt pa ndonjė shtyllė. Ju i shihni ato. Ai u vendos mbi Arsh dhe nėnshtroi diellin e hėnėn qė ēdo njėri udhėton deri nė njė afat tė caktuar; Ai rregullon ēėshtjen (e gjithėsisė), sqaron argumentet, qė tė jeni tė bindur pėr takimin (pas ringjalljes) me Zotin tuaj. 

3. Dhe ai ėshtė, i cili tokėn e shtriu, dhe nė tė krijoi kodra e lumenj dhe prej secilit frut bėri dy lloj (ēift), bėri qė nata ta mbulojė ditėn. Vėrtet, nė gjithė kėtė ka fakte pėr njerėzit qė thellė mendojnė. 

4. E nė tokė, copa sipėrfaqesh, te ngjitura njėra me tjetrėn, kopshte tė hardhisė, tė bmjella (tė llojllojshme) dhe hurma (bimė kėto) qė janė tė degėzuara nė shumė trupa dhe jo tė degėzuara (nga njė filiz) e tė gjitha jiten nga njė ujė, dhe Ne shijen nė ngrėnie tė frutave tė tyre e kemi dalluar njėrėn prej tjetrės. Edhe kjo dėshmon pėr argumente pėr njerėzit e menēur. 

5. E nėse ti (Muhammed) ēuditesh (pėrse tė pėrgėnjeshtrojnė), ėshtė edhe mė e ēuditshme thėnia e tyre: “A do tė kemi krijimtė ri pasi tė jemi bėrė dhe?” kėta janė ata qė mohuan Zotin e tyre, ata qė do tė ndėshkohen me pranga nė qafė. Pra kėta janė banues tė zjarrit ku do tė qėndrojnė pėrgjithmonė. 

6. E ata prej teje kėkojnė ngutje zbatimit tė sė keqes para tė sė mirės edhe pse para tyre pati aso dėnimesh (por nuk kanė marrė mėsim). S’ka dyshim se Zoti yt u fal njerzve mėkatet e tyre, por s’ka dyshim se Zoti yt ėshtė edhe ndėshkues i rreptė. 

7. Ata, tė cilėt nuk besuan thonė: “Pse tė mos i ketė zbritur atij (Muhammedit) ndonjė argument (mrekulli praktike) nga Zoti i tij?” Ti je vetėm qortues. ēdo popull pati udhėzues (pejgamber). 

8. All-llahu e di se ē’bart ēdo grua, dhe (e di) ēka pakėsojnė e ēka shtojnė mitrat. te Ai ėshtė ēdosend me masė tė caktuar. 

9. Ai ėshtė qė di tė fshehtėndhe tė dukshmen, Ai ėshtė i madhėruari e i latrėsuari. 

10. Pėr tė ėshtė njėsoj (nė dijen e Tij) si ai qė fsheh prej jush thėnien, si ai qė e shpreh haptazi, si ai qė vepron fshehtas natėn (nė errėsirė tė natės) dhe si ai qė vepron haptazi ditėn. 

11. Ai (njeri) ka pėrcjellės njė pas njė, para tij dhe prapa tij, qė me urdhėrin e All-llahut e ruajnė atė. All-llahu nuk e prish gjendjen e njė populli (nuk ua largon tė mirat) pėr derisa ata ta ndryshojnė veten e tyre. Po, kur All-llahu vendos ta ndėshkojė njė popull, atė nuk ka kush qė ta zbrapsė. Ata, (njerėzit) nuk kanė mbrojtės tjetėr pos Tij. 

12. Ai ėshtė qė ju shfaq vetėtimėn trishtuese (nga ndonjė fatkeqėsi), por edhe shpresėdhėnėse (pėr shi), dhe formulon re tė dendura. 

13. Ndėrkaq, murmurima madhėron (Zoti njė) me falėnderimin (qė i takon) e Tij, (e madhėrojnė) edhe engjėjt nga droja ndaj Tij. E Ai dėrgon rrufetė dhe me ato godt kė tė dojė. Ndėrsa idhujtarėt polemizojnė rreth All-llahut, e ai ėshtė ndėshkues i rreptė. 

14. Lutje e vėrtetė ėshtė vetėm ajo drejtuar Atij, e ata qė u luten tė tjerė pos Tij, ata nuk u pėrgjigjen atyre asgjė tjetėr (gjendja e tyre ėshtė) vetėm si e aij qė shtrin duart (prej sė largu) kah uji, qė ai (uji) nuk do t’i arrijė (sepse uji ėshtė send i vdekur e nuk e kupton pėr etjen e tij). E lutja e jobesimtarėve (drejtuar pos Zotit) nuk ėshtė tjetėr vetėm se dėshtim (kotėsi). 

15. Gjithēka ka nė qiej e nė tokė i bėn sexdhe vetėm All-llahut me dėshirė ose me dhunė, (i bėjnė sexhde) ėshė hijet e tyre nė mėngjes e mbrėmje. 

16. Thuaj: “Kush ėshtė Zoti (Krijuesi) i qiejve e i tokės?” Thuaj: “All-llahu!” Thuaj: “A keni pranuar pos tij zota qė nuk kamė mundėsi t’i sjellin as dobi as dėm vetvetes?” Thuaj: “A ėshtė i barabartė i verbėri me atė qė sheh, ose, a janė tė njėjta errėsirat me dritėn?” A mos i bėnė All-llahut shokė (idhuj) e edhe zota krijuam si krijoi Ai dhe atyre u ėshtė bėrė i ngjashėm (i paqartė) krijimi (e nuk po dinė se ciliėshtė krijim i Zotit, e cili i idhujve)? Thuaj: “All-llahu ėshtė krijues i ēdo sendi, Ai ėshtė i vetmi ngadhėnjyes!” 

17. Ai e lėshon ujin (shiun) nga qielli e sipas madhėsisė sė tyre rrjedhin pėrrocka, kurse vele bart mbi vete shkumė tė fryer lart. Shkuma e ngjashme ėshtė edhe ajo kur shkrihet (metal) nė zjarr pėr tė pėrfituar ndonjė stoli ose ndonjė mjet. Kėshtu, All-llahu sqaron shembullin e tė sė vėrtetės dhe tė pavėrtetės. Pėr sa i pėrket shkumės (sė ujit apo tė metaleve), ajo hidhet si mbeturinė, ndėrsa ajo qė u sjell dobi njerėzve, ajo mbetet nė tokė. Kėsisoj All-llahu i sjell shembujt. 

18. Atyre qė i janė pėrgjegjur Zotit tė tyre u takon shpėrblimi mė i mirė, ndėrsa ata qė nuk iu pėrgjigjen Atij, ata do tė japin si kompensim, sikur tė ishte e tyre aqė shumė sa e gjithė pasuria tokėsore edhe njė herė aq. Ata kanė llogarinė mė tė rėndė, vendstrehimi i tyre ėshtė Xhehennemi qė ėshtė shtrat i keq. 

19. A ėshtė i njejtė ai qė e di se ajo qė t’u shpall ty nga Zoti yt ėshtė e vėrtetė, si ai qė ėshtė i verbėr? Vetėm njerėzit e arsyeshėm qė kanė mendje tė shėndoshė e kuptojnė tė vėrtetėn. 

20. Ata janė, tė cilėt e zbatojnė besėn e dhėnė All-llahut dhe nuk e thyejnė zotimin. 

21. Dhe ata qė e mbajnė lidhjen pėr tė cilėn All-llahu ka urdhėruar tė mbahet, qė frikėsohen nga Zoti i tyre dhe nga llogaria e rėndė e pėrgjegjėsisė. 

22. Edhe ata qė patėn durim (ndaj tė kėqiave) pėr tė fituar kėnaqėsinė e Zotit tė tyre dhe qė e falėn namazin, dhe nga ajo me ēka Ne i furnizuam ata kanė dhėnė fshehtas e haptas dhe me tė mirė e largojnė tė keqen. Tė tillėt kanė pėrfundim mė tė mirė. 

23. (pėrfundimi i mirė ėshtė) Xhennete tė Adnit (vende tė pėrjetshme) ku do tė hyjnė ata, edhe prindėrit, gratė dhe fėmijėt e tyre tė cilėt kanė qenė vepėrmirė ata do t’i vizitojnė engjėjt duke hyrė nė secilėn derė. 

24. (u thonė) Selamun alejkum, me durimin tuaj gjetėt shpėtimin; sa ėrfundim i lavdishėm ėshtė ky vend. 

25. E ata qė e thyejnė besėn e dhėnė All-llahut pasi u patėn zotuar, e kėpusin atė pėr tė cilėn All-llahu ka urdhėruar tė jetė e pakėputur, bėjnė shkatėrrime nė tokė, ata janė tė mallkuar dhe ata kanė pėrfundim tė keq. 

26. All-llahu i ofron furnizim me bollėk atijqė do dhe ia kufizon (atij ė do). Po ata (jobesimtarėt) janė tė gėzuar me jetėn e kėsaj bote. e jeta e kėsaj bote ndaj botės tjetėr nuk ėshtė tjetėr vetėm se njė pėrjetim (i shkurtėr). 

27. E ata qė nuk besuan (idhujtarėt mekas) thonė: Pėrse nuk iu shpall (Muhammedit) ndonjė mrekulli nga Zoti i tij?” Thuaj: “(Iu shpall Kur’ani, por ju u verbuat) All-llahu e le tė humbur atė qė do, kurse atė qė pendohet nga tė kėqiat e shpie nė rrugė tė drejtė. 

28. Ata qė besuan dhe me tė pėrmendur All-llahun, zemrat e tyre qetėsohen; pra ta dini se me tė pėrmendur All-llahun zemrat stabilizohen. 

29. Ata janė tė cilėt besuan dhe bėnė vepra tė mira, ata janė tė lumtur dhe kanė ardhmėri tė mirė. 

30. Kėshtu, Ne tė dėguam te njė popull, para tė cilit kauluan shumė popuj, e qė t’ju komunikosh atė qė Ne tė shpallėm ty, sepse ata jnė duke mohuar Mėshiruesin (Zotin). Thuaj: “Ai (Rrahmani) ėshtė Zoti im, nuk ka zot tjetėr pos Atij. Vetėm Atij i jam mbėshtetur dhe vetėm te Ai ėshtė e ardhmja ime. 

31. Sikur tė ishte ndonjė Kur’an qė me tė do tė ecnin malet, qė me tė do tė plasej toka, qė me tė do tė flisnin tė vdekurit (ėshtė ky)?” Jo, (ata nuk besojė) se e tėrė ēėshtja i takon vetėm All-llahut. A nuk e kanė tė qartė atė qė besuan se, sikur tė donte All-llahu, do t’i drejtonte nė rrugė tė drejtė tė gjithė njerėzit, por ata qė nuk besuan e pėr shkak tė asaj qė bėnė, do t’i godas vazhdimish fatkeqėsi e kohės ose do ta rrehojė (fatkeqėsia) vendin e tyre, derisa tė vijė urdhėri i All-llahut (e tė triumfojė islami). All-llahu nuk e thenė premtimin. 

32. edhe me tė dėrguarit para teje kanė bėrė tallje. Porse Unė atyre qė nuk besuan u pata dhėnė afat, pastaj i ndėshkova (me dėnim), e ēfarė ishte dėnimi Im! 

33. A ėshtė Ai qė pėrcjell secilin njeri se ē’vepron (sikur idhujt qė nuk kuptojnė asgjė)? e ata i pėrshkruajnė All-llahut shokė. Thuaj: “Pėrshkruani realitetin e tyre! A ju po e njoftoni Atė pėr atė (shok) kinse Ai nuk po ditka se ē’ka nė tokė, apo vetėm po i emėrtoni me fjalė (e ata as qė ekzistojnė)? Jo, por ata qė nuk besuan u duket e mirė dredhia e tyre, ndaj janė larguar nga rruga e drejtė, dhe atė qė All-llahu e le tė humbur, pėr te nuk ka udhėzues. 

34. Ata kanė dėnim nė jetėn e kėsaj bote , e s’ka dshim se dėnimi i botės tjetėr ėshtė shumė i rėnrė. Ata nuk ka kush t’i mbrojė prej ndėshkimit tė All-llahut. 

35. Shembulli (atributi) i Xhennetit qė u ėshtė premtuar tė devotshėmve ėshtė: qė nėn (palatet) tė rrjedhin lumenj, qė ushqimi nė tė dhe hija nė tė ėshtė e pėrhershme. ai ėshtė pėrjetim i lumtur i atyre qė i shin ruajtur,e pėfundimi i jobesimtarėve ėshtė zjarri. 

36. Ata tė cilėve Ne u dhamė shallje, gėzohen me atė qė t’u shpall ty, e ka prej grupacioneve (tė besimeve tė ndryshme) qė mohojnė njė pjesė tė tij (tė Kur’anit). Thuaj: “Unė jam urdhėruar qė tė adhuroj vetėm All-llahun, e mos t’i bėj shok Atij. Unė vetėm te Ai thėrras (njerėzit) dhe vetėm te ai ėshtė kthimi im!” 

37. Dhe ashtu, Ne e shpallėm atė (Kur’anin) kushtetutė nė arabishte. e nėse ti pasi tė kanė ardhur argumente tė qarta, shkon pas dėshirave tė tyre, ti nuk ke prej All-llahut as ndihmė as mbrojtje. 

38. Ne dėrguam edhe para teje tė dėrguar dhe atyre u mundėsuam tė kenė gra e fėmijė. Asnjė tė dėrguari nuk i takoi tė sjellė ndonjė mrekulli vetėm me lejen e All-llahut. Pėr secilin afat ekziston evidencė e caktuar. 

39. All-llahu shlyen (nga ajo evidencė) ēka tė dojė, e edhe forcon (ēka tė dojė). Vetėm te Ai ėshtė baza e librit (Levhi Mahfudhi). 

40. Ne mund tė mundėsojmė ty ta shohėsh atė (dėnimin) qė u premtojmė atyre, ose ta marrin (shpirtin) ty. Obligim yti ėshtė vetm kumtimi, kurse Jona ėshtė llogaria. 

41. A nuk shohin ata se Ne i sjellim pakėsimin e tokės (sė tyre) nga tė gjitha anėt e saj. All-llahu gjykon, e s’ka kusj qė mund t’i kundėrvihet gjykimit tė Tij. Ai ndėrmerr masė tė shpejtė. 

42. Edhe ata (jobesimtarėt) para tyre (idhujtarėve) bėnė intrigė, po e gjithė intriga ėshtė e nėnshtruar dėshirės sė All-llahut, Ai e di se ēka vepron secili njeri, e mohuesit do tė kuptojnė se kujt do t’i takojė ardhmėri e lumtur. 

43. E ata qė mohuan thonė: “Ti nuk je i dėrguar!” Thuaj: “Mjafton qė All-llahu ėshtė dėshmitarė midis meje dhe midis jush dhe (ėshtė dėshmitar) ai qė ka njohuri tė librit (tė shpalljeve)”.  

 

14.Suretu Ibrahim 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!  

1. Elif, Lamė, Ra. (ky ėshtė) Libėr; Ne ta shpallėm ty qė me urdhėrin e Zotit t’i nxjerrėsh njerėzit prej errėsirės nė dritė; (t’i nxjerrėsh prej errėsirės) nė rrugė tė Fuqiplotit, tė Falėnderuarit.  

2. Tė All-llahut, i tė cilit ėshtė ē’ka nė qiej dhe ē’ka nė tokė. Ështė mjerim pėr mohuesit pėr dėnimin e ashpėr qė i pret.  

3. Ata qė i japin pėrparėsi jetės sė kėsaj bote ndaj botės tjetėr, pengojnė nga rruga e All-llahut dhe kėrkojnė shtrembėrimin e saj. Tė tillėt qartas janė nė humbje.  

4. Ne asnjė nga tė dėrguarit nuk e dėrguam ndryshe vetėm nė gjuhėn e popullit tė vet, ashtuqė ai t’u shpjegojė atyre (nė atė gjuhė). E All-llahu e lė tė humbur atė qė do, dhe e udhėzon nė rrugė tė drejtė atė qė do. Ai ėshtė i fuqishmi, i urti.  

5. Ne e patėm dėrguar Musain me argumentet tona (dhe i thamė); xnirre popullin tėnd prej errėsirave nė dritė dhe pėrkujtoju atyre tė mirat e All-llahut (qė u dhuroi), se vėrtet nė ato (pėrkujtime) ka argumente pėr secilin qė ėshtė shumė i durueshėm dhe shumė falėnderues.  

6. (pėrkujto) Kur Musai i tha popullit tė vet: “Pėrkujtonie dhuntinė e All-llahut ndaj jush; kur ju shpėtoi prej rrethit tė faraonit qė ju shijonin dėnimin mė tė shėmtuar, ju mbytnin bijtė tuaj, e lėnin gratė tuaja tė jetojnė. Nė ato kishit sprovė tė madhe nga Zoti juaj. ”  

7. Dhe (pėkujtoni) kur Zoti juaj njoftoi bindshėm: “Nėse falėnderoni, do t’ua shtojė tė mirat, e nėse pėrbuzni, s’ka dyshim, dėnimi Im ėshtė i vėshtirė!”  

8. E Musai tha: “Nėse ju, dhe tė gjithė ata qė janė nė tokė mohoni, All-llahu ėshtė i panevojshėm (pėr falėnderim, i lavdishėm (vetvetiu”.  

9. A nuk jeni tė njohur me lajmin (ndodhinė) e atyre qė ishin para jush, si populli i Nuhut, i Adnit, i Themudit e edhe i atyre qė erdhėn pas tyre, qė nuk di kush pėr ta poa All-llahut. Atyre u patėn ardhur tė dėrguarit e vet me argumente, ata i vėnin duart e tyre (nė shenjė talljeje) nė gojėt e veta: “Ne e mohojmė atė me ēka jeni tė dėrguar dhe ne dyshojmė shumė nė atė qė ju na thėrrisni”.  

10. Tė dėrguarit e tyre u thanė: “A mos keni dyshim nė All-llahun, Krijuesin e qiejve e tė tokės? Ai ju thėrret (nė besim) pėr t’ju falur mėkatet dhe pėr t’ju vazhduar (jetėn deri nė njė afat tė caktuar!” Ata thanė: “Ju nuk jeni tjetėr pos njerėz siē jemi edhe ne, ju dėshironi tė na pengoni nga ajo qė adhuronin prindėrit tanė, pra na sillni ndonjė argument tė qartė!”  

11. Tė dėrguarit e tyre ju thanė: “Ne nuk jemi tjetėr vetėm se njerėz si dhe edhe ju, por All-llahu i jep dhuratė kujt tė dojė nga robtė e vet. Ne nuk na takon tė sjellim ndonjė argument, vetėm me dėshirėn e All-llahut, pra, besimtarėt le t’i mbėshteten vetėm All-llahut.  

12. E pėrse tė mos i mbėshtetemi All-llahu derisa Ai na udhėzoi nė rrugėn tonė (tė drejt). Pėr Zotin, ne gjithsesi do tė durojmė e do tė pėrballojmė mundimet qė na bėni, e vetėm All-llahut let’i mbėshteten vazhdimisht ata qė gjithnjė iu mbėshteten.  

13. Ata qė mohuan tė dėrgarit e vet thanė: “Pėr Zotin, ne do t’ju dėbojmė nga vendi ynė, ose ju domosdo do tė ktheheni nė fenė tonė!” E atyre (tė dėrguarėve) Zoti u shpalli; Ne gjithqysh do t’i shkatėrrojmė zullumqarėt.  

14. Dhe pas tyre Ne do t’ju vendosim nė atė tokė. E kėtė (ndihmė) pėr atė qė i frikėsohet pranisė Sime dhe i frikėsohet dėnimit Tim.  

15. Ata (tė dėrguarit) e kėrkuan ndihmėn, ndėrsa ēdo kryelartė idhnak pėsoi dėshtim.  

16. E pas tij (kryelartit) ėshtė Xhehennemi, nė tė cilin i jepet ujė tė ndyrė (qė rrjedh prej lėkurave tė djegura0,  

17. Pėrpiqet ta pėrbijė, po nuk mund ta gėlltis atė, atij i vjen vdekja nga tė gjitha anėt (sipas shenjave shkatėrruese), po ai nuk vdes (e tė shpėtojė prej vuajtjeve), atė e pret dėnim shumė i rėndė.  

18. Shembulli i veprave tė atyre qė nuk besuan ėshtė si hiri, tė cilin me puhi e shkapėrderdh era nė ndonjė ditė tė stuhishme, e ata nuk mund tė realizojnė asgjė nga veprat qė kanė bėrė, e ky ėshtė ai dėshtimi i madh.  

19. A nuk e ke kuptuar ti se All-llahu krijoi qiejt dhe tokėn me urtėsi, e nėse Ai do, juve ju zhduk e sjell krijesė (popull) tė re.  

20. E kjo, nuk ėshtė vėshtirė (rėndė) pėr All-llahun.  

21. E tė gjithė (njerėzit) sheshas i paraqiten All-llahut. Ata tė dobėtit (masa e nėnshtruar) u thonė parisė (udhėheqėse): “Ne ishim pasuesit tuaj, andaj a mund tė nalehtėsoni diē nga dėnimi i All-llahut?” Ata (paria) thonė: “Sukur tė na kishte udhėzuar All-llahu, ne do t’ju udhėzonim juve. Pėr ne tash ėshtė njėsoj, u pikėlluam thellė ose duruam, pėr ne nuk ka ikje (shpėtim).  

22. E tė kryhet ēėshtja (tė hyjnė ata tė Xhennetit dhe tė Xhehennemit nė tė, Xhehennemlinjve) djalli (u mban ligjeratėn e shėmtuar) dhe u thotė: “Vėrtet, All-llahu ju pat premtuar premtim tė vėrtetė, e unė ju pata premtuardhe, qe, nuk zbatova premtimin ndaj jush. Po unė nuk pata kurrfarė pushteti ndaj jush (qė t’ju detyroj), pėrpos qė ju thirra (nė rrugė tė gabuar), e ju m’u pėrgjigjėt; atėherė, pra mos mė qortoni mua, po qortnie veten. Unė nuk mund t’ju shpėtoė juve, e as ju nuk mund tė mė shpėtoni mua. Unė mohoj shoqėrimin tuaj qė mė bėtė mua mė parė (mė adhuruat nė vend tė Zotit). S’ka dyshim, jobesimtarėt kanė dėnim tė dhembshėm.  

23. E ata, tė cilėt besuan dhe bėnė vepra tė mira, me urdhėrin e Zotit tė tyre u vendosėn nė Xhennete, nėn pallatet e tė cilėve rrjedhin lumenj, ku do tė jenė pėrgjithmonė. Pėrshėndetja e tyre nė tė ėshtė “selam” - paqe.  

24. A nuk ke kuptar se si All-llahubėri shembull: fjalėn e irė si pema e mirė qė rrėnjėt e saj janė thellė (nė tokė) e degėt e saj janė lart,  

25. E qė me vullnetin e Zotit, ajo e jep frutin e vet nė ēdo kohė. All-llahu, pra u parashtron njerėzve shembuj ashtuqė ata tė mendojnė.  

26. Dhe shembulli i fjalės sė keqe si njė pemė e keqe qė ėshtė shkulur mbi tokė e qė nuk ka tė qėndruar.  

27. All-llahu forcon ata qė besuan nė fjalėne fortė (tė mirė) nė jetėn e kėsaj bote e edhe nė botėn tjetėr, ndėrsa mizorėt All-llahu i bėn tė humbur. All-llahu punon ēka tė dojė.  

28. A nuk i vėrejte ata qė dhuntinė e All-llahut e ndėrruan me mosbesim dhe popullin e vet e sollėn nė vendin e shkatėrrimit,  

29. (e sollėn) Nė Xhehennem tė shijojnė djegien, e sa vend i keq ėshtė ai.  

30. Ata i bėnin (krahasonin) shokė All-llahut pėr t’i shmangur (njerėzit) nga rruga e Tij. Thuaj: “Shfrytėzoni pėrjetimet se e srdhmja e juaj ėshtė te Zjarri!”  

31. Robėve tė Mi, tė cilėt besuan thuaju: “Tė falin rregullisht namazin dhe me atė qė i furnizuam ata, tė japin fshehtas e haptas, para se tė vijė njė ditė qė nė tė nuk ka as kompensim as miqėsi”.  

32. All-llahu ėshtė Ai qė i krijoi qiejt dhe tokėn, dhe lėshoi prej sė larti ujė (shi), e me tė nxjerr fruta si ushqim pėr ju, dhe pėr tė mirėn tuaj u vuri nė shėrbim anijet, tė lundrojnė nėpėr det me urdhėrin e Tij, e nė shėrbimin tuaj i vuri edhe lumenjtė.  

33. Pėr ju nėnshtroi diellin dhė hėnėn qė nė mėnyrė tė zakonshme vazhdimisht udhėtojnė. Pėr ju pėrshtati edhe natėn e ditėn.  

34. Dhe Ai ju dha gjithatė qė e kėrkuat (qė kėrkoi nevoja juaj) dhe, edhe nė qoftė se pėrpiqeni t’i numėroni tė mirat (nė numėr). Vėrtet, njeriu ėshtė i padrejtė dhe shumė pėr pėrbuzės.  

35. (pėrkujto) Kur Ibrahimi tha: “Zoti im! bėne kėtė qytet tė sigurt dhe mė mbro mua e bijtė e mi nga adhurimi i idhujve (statuja gurėsh).  

36. Zoti im! ata vėrtet i shmangin (nga rruga e drejtė) shumė njerėz. E kush mė respekton mua, ai ėshtė i mi (nė fe), e kush mė kundėrshton mua, atėherė Ti je qė fal dhe mėshiron.  

37. Zoti ynė! unė njė pjesė tė familjes sime e vendosa nė njė luginė, ku nuk ka bimė, e pranė shtėpisė tėnde tė shenjtė. Zoti ynė (i vendosa aty) qė tė falin namazin, pra bėn qė zemrat e disa njerėzve tė mallėngjehen pėr ata, dhe, pėr tė falėnderuar me mirėnjohje, furnizoj ata me fruta.  

38. Zoti ynė! s’ka dyshim se Ti e di ēka fshehin dhe ēka publikojmė, se All-llahut nuk mund t’i fshihet asnjė nė send nė tokė e as nė qiell.  

39. Falėnderimi i qoftė All-llahut, i cili nė pleqėri mė fali mua Ismailin dhe Is-hakun! Vėrtet, Zoi im dėgjon dhe i pėrgjigjet lutjes.  

40. O Zoti im! mė bėn mua nga ata qė falin namazin, e edhe prej pasardhėsve tė mijė dhe pranoje lutjen time o Zoti ynė!  

41. Zoti ynė! mė fal (gabimet) mua edhe prindėrve tė mi, fali edhe tė gjithė besimtarėt ditėn kur jepet llogaria.  

42. E ti kurrsesi mos e mendo All-llahun si tė pakujdesshėm ndaj asaj qė veprojnė zullumqarėt; Ai vetėm ėshtė duke i lėnė ata pėrderisa njė ditė nė tė cilėn sytė shtangen (mbesin tė hapur).  

43. (atė ditė) Ata tė ngutur e duke i ngritur kokat e tyre lar, nuk lėvizin sytė e tyre ( pėr tė shikuar), e zemrat e tyre janė tė zbrazura (nga frika).  

44. Dhe ti tėrhiqju vėrejtjen njerėzve pėr ditėn kur atyre do t;ju vijė dėnimi, e ata qė ishin mizorė thonė: “Zoti ynė! na jep afat pėr njė kohė tė shkurtėr t’i pėrgjigjemi thirrjes tėnde (pėr besim) dhe t’i pasojmė tė dėrguarit!” A nuk e besuat ju mė parė se pėr ju nuk ka lėkundje (prej dynjasė nė botėn tjetėr)?  

45. Dhe ju u vendosėt nė vendbanimet e atyre qė e dėmtuan vetveten (e Ne i shkatėrruam) dhe e kishit tė qartė se si vepruam Ne me ta, dhe ju sollėm shembuj edhe juve.  

46. (megjithatė) Ata pėrgatitėn kurthin e tyre, por kurthi i tyre gjendet nė duart e All-llahut, qoftė ai kurthi i tyre qė shkulėn edhe kodrat nga ai.  

47. E kurrsesi mos mendo se All-llahu e shkel premtimin e vet, qė u dha tė dėrguarėve tė tij. All-llahu ėshtė triumfues qė ndėrmerr masa ndėshkuese.  

48. (ndėshkon kundėrshtarėt) Ditėn kur toka ndryshohet nė tjetėr tokė, e edhe qiejt (nė tjerė qiej), e ata (njerėzit) tė gjithė dallin sheshazi para All-llahut, Njė, Mbizotėrues.  

49. E idhujtarėt atė ditė i sheh tė lidhur nė pranga.  

50. Petkat e tyre janė nga katrani (pezhgveja - zifti), kurse fytyrat e tyre do t’i mbulojė zjarri.  

51. (dalin para Zotit) Pėr ta shpėrblyer All-llahu secilin njeri me atė qė e fitoi. Vėrtet, All-llahu ėshtė llogaritar i shpejtė.  

52. Ky (Kur’ani) ėshtė kumtesė pėr njerėz, qė me tė tė kėshillohen dhe tė dinė se Ai ėshtė vetėm njė zot, dhe qė t’i kėshilloj ata qė kanė mend.   

 

Part 14

 

15.Suretu El-Hixhr 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lam, Ra. Kėto janė ajetet e librit, tė Kur’anit tė plotkuptueshėm. 

2. Ata qė nuk besuan shpeshherė do tė kishin dėshiruar tė kishin qenė myslimanė. 

3. Leri (Muhammed) ata, tė hanė, tė dėfrehen dhe t’i preokupojė shpresa (se do tė jetojnė shumė), e mė vonė do tė kuptojnė. 

4. Ne nuk kemi shkatėrruar asnjė fshat (vendbanim) ndryshe vetėm nė afatin e tij tė caktuar. 

5. Asnjė popull nuk mund ta shpejtojė afatin evet e as ta shtyjė pėr mė vonė. 

6. Dhe ata thanė: “O ti qė t’u shpall pėrkujtimi (Kur’ani), me tė vėrtetė ti je ēmendur!” 

7. Pėrse nuk na erdhe me enjėj (qė tė vėrtetojnė) nėse je i sinqertė? 

8. Ne nuk i dėrgojmė engjėjt (u pėrgjigjet Zoti) ndryshe vetėm kur duhet (kur e kėrkon urtėsia e Zotit) dhe atėherė ata nuk aftizohen. 

9. Ne me madhėrinė Tonė e shpallėm Kur’anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtės tė tij. 

10. Ne pėrapara teje kemi dėrguar tė dėrguar nė grupet e popujve tė hershėm. 

11. E atyre nuk u erdhi asnjė nga tė dėrguarit, e tė mos talleshin me tė. 

12. Ja kėshtu e fusim atė nė zemrat e kriminelėve (mosbesimin - talljen). 

13. Ata nuk e besojnė atė (Kur’anin). Po ligji (i dėnimit) ndaj popujve mė tė hershėm tashmė ėshtė i provuar (se si i shkatėrroi Zoti). 

14. Edhe sikur Ne t’u hapnim atyre nė qiell dhe tė ngjiteshin vazhdimisht lart nė tė (e tė shihnin engjėjt e fshehtėsitė). 

15. Ata gjithqysh do tė thonin: “Neve na janė ndalė sytė (tė pamėt). Jo, ne jemi njerėz tė magjepsur. 

16. Ne nė qiell kemi krijuar galaksione yjesh dhe atė (qiellin) e kemi zbukuruar pėr ata qė e shikojnė me vėmendje. 

17. Dhe atė (qiellin) e kemi ruajturprej ēdo djalli tė mallkuar. 

18. Pėrveē atij qė vjedh (pėrgjon) ēka dėgjohet, po edhe atė e kapė ylli i zjarrtė (e djeg). 

19. E tokėn e kemi shtruar dhe nė tė kemi vuar kodra dhe kemi bėrė qė nė tė tė mbijnė bimė tė caktuara tė tė gjitha llojeve. 

20. Dhe Ne ju krijuam juve nė te jetesėn (mjetet pėr jetė) e edhe tyre pėr tė cilėt ju nuk jeni furnizues. 

21. E nuk ka asnjė send qė tė mos ta ketė burimin te Ne, po Ne, nuk e japim atė ndryshe vetėm sipas njė mse tė caktuar (tė nevojshme). 

22. Ne i lėshojmė erėrat mbarėsuese, e nga qielli (retė) lėshojnė shi dhe atė ju japim ta pini, e ju nuk mund ta ruani atė. 

23. Ne, vėrtetjemi qė japim jetė e vdekje dhe Ne jemi trashėgues (tė qiejve e tokės). 

24. S’ka dyshim se Ne e dimė pėr ata qė ishin para jush dhe edhe pėr ata qė vijnė pas. 

25. E Zoti yt ėshtė Ai qė i tubon tė gjithė ata (tė kaluarit e tė ardhėshmit), vėrtet Ai ėshtė shumė i urtė, shumė i dijshėm. 

26. Ne krijuam njeriun nga balta e argjilit, tė zi e tė prihsur (me erė tė keqe)? (tė formuar-tė trajtuar-mesnun). 

27. E xhinėt i krijuam mė parė nga zjarri, nga flaka e fortė. 

28. Dhe (pėrkujto) kur Zoti yt engjėjve u tha: “Unė po krijoi njeriun nga balta e tharė, e zezė e me erė. 

29. E kur ta pėrsosė atė (nė formėn e njeriut) dhe do t’i japė atij shpirtin qė ėshtė krijesa Imja, atėherė ju bini atij nė sexhde”. 

30. Tė gjithė engjėjt tok, bėnė sexhde. 

31. Pėrpos Iblisit. Ai refuzoi tė jetė me ata qė bėnė sexhde?” 

32. Ai tha: “O Iblis, ē’ėshtė ajo qė ti mos jehsė me ata qė bėnė sexhde?” 

33. Ai tha: “Nuk ėshtė pėr mua t’i bėjė sexhde njė njeriu qė e krijove nga balta e terur, e zezė e me erė”. 

34. (All-llahu) tha: “Dil pra, prej aty, tiqofsh i mallkuar! 

35. Vėrtet, mallkimi kundėr teje qoftė deri nė ditėn e gjykimit”. 

36. (Iblisi) Tha: “Zoti im, mė jep afat deri nė ditėn kur ata (njerėzit) tė ringjallen! 

37. (Zoti) Tha: “Ti je prej tė afatizuarve. 

38. deri nė kohėn e ditės sė caktuar”. 

39. (Iblisi) Tha: “Zoti im, pėr shkak qė mė pėrzune (mė largove), unė do t’ua zbukurojė (tė kėqiat) atyre sa tė jenė nė tokė (nė kėtė botė) dhe tė gjithė ata do t’i largojė nga rruga e drejtė!” 

40. Pėrveē robėrve tė Tu, tė cilėt i ke bėrė tė sinqertė. 

41. (Madhėria e Tij) Tha: “kjo ėshtė rruga Ime e drejtė (e qartė)”. 

42. Se ndaj robėve tė Mi (tė sinqertė) nuk ke kurrėfarė force (as fizike as mendore), pėrveē atyre tė humburve qė vijnė pas teje. 

43. E s’ka dyshim se Xhehennemi ėshtė vendpremtimi i tė gjithė atyre. 

44. Ai (Xhehennemi) i ka shtatė dyer, ēdonjėri prej tyre ka shtegun (derėn) e caktuar (nėpėr tė cilėn do tė hyjė). 

45. E ata, tė cilėt iu ruajtėn (mosbesimit dhe punėve tė kėqija) janė nė Xhennete e mes burimeve. 

46. (u thuhet) Hyni nė to, tė shpėtuar (prej ēdo tė keqeje) tė siguruar (nga vdekja). 

47. Ne kemi hequr prej zemrave tė tyre ēfardo urrejtje, e at nė mbėshtetėse qėndrojnė ballė pėr ballė njėri-tjetrit duke qenė tė vėllazėruar. 

48. Ata aty nuk igodet kurrfarė lodhje dhe nuk do tė nxirren kurrė prej tij. 

49. Njoftoi robėt e Mi se vėrtet Unė jam Ai qė fal shumė dhe mėshirues i madh. 

50. Po (njoftojė) se edhe dėnimi Im ėshtė ai i dhėmbshėm. 

51. Enjoftoj edhe pėr mysafirėt e Ibrahimit. 

52. kur ata hynė te ai dhe thanė: “Selamen - e pėrshėndetėn e ai (Ibrahimi) tha: “Ne po frikėsohemi prej jush!” 

53. Ata thanė: “Mos u frikėso ne po tė marrim myzhde pėr njė djalė tė zgjuar!” 

54. Ai (Ibrahimi) tha: “A mė merrni myzhde kur mė ka kapur mua pleqėria? Me ēka po mė pėrgėzoni ju? 

55. Ata thanė: “Ne tė morėm myzhde me atė qė ėshtė e sigurtė e ti mos u bė i pashpresė!” 

56. Tha: “Askush nuk e humb shpresėn nė mėshirėn e Zotit tė vet, pėrveē atyre qė janė tė humbur” 

57. Tha: “E ēka ėshtė pra ēėshtja e juaj, o tė dėrguar?” 

58. Ata thanė: “Ne jemi dėrguar te njė popull i prishur!” 

59. Me pėrjashtim tė familjes sė Lutit. Ata do t’i shpėtojmė qė tė gjithė. 

60. Pėrpos gruas sėtij,ne kemi vendosur, ajo tė mbetet me ata tė dėnuarit (All-llahu ka vendosur). 

61. E kur i erdhėn familjes sė Lutit tė dėrguarit, 

62. Ai (Luti) tha: “Ju jeni njerėz tė panjohur (nuk ju njoh)! 

63. Ata thanė: “Jo, (nuk kemi qėllim tė keq ndaj teje) Tė kemi ardhur ty me atė (dėnim) qė ata dyshonin. 

64. Tė kemi sjellė tė vėrtetėn, e ne jemi tė drejtė (ēka themi). 

65. Ti ec me familjen tėnde pasi tė kalojė njė pjesė e natės dhe rri pas tyre (qė tė mos frkėsohen) dhe asnjėri prej jush tė mos kthejė mbrapa (pėr tė shikuar) dhe shkoni andej kah urdhėroheni. 

66. E Ne i kumtuam atij (Lutit) atė ēėshtje, se zhdukja e tyre deri nė mė tė mbramin, do tė jetė nė mėngjes. 

67. E banuesit e qytetit (sadum) erdhėn tė gėzuar duke i lajmėruar njėri-tjetrin. 

68. Tha: (Luti): “Kėta janė mysafirėt e mi, e mos mė turpėroni mua, 

69. Edhe kinie frikė All-llahun e mos mė nėnēmoni!” 

70. Ata thanė: “A nuk tė kemi ndaluar qė tė mos na pėrzihesh nė njerėzit (qė ne i mėsyjmė)? 

71. Ai (Luti) tha: “Ja, kėto (gratė) bijat e mija, nėse do tė bėni (martohuni me to)!” 

72. Pasha jetėn tėnde (Muhammed), s’ka dyshim se ata (Populli i Lutit) ishin tė humbur nė dehjen e tyre. 

73. E nė kohėn e lindjes (sė diellit) ata i pėrfshiu ushtima e tmerrshme. 

74. Dhe duke e pėrmbysur anėn e lartė tė qytetit poshtė, Ne e pėrmbysėm dhe lėshuammbi ta shi (tė dheut tė pjekur nė Xhehennem) si gurė. 

75. Nė atė (ngjarje), vėrtet ka argumente pėr ata qė mendojnė. 

76. Dhe se ato (vendbanime tė shkatėrruara) ende janė tė dukshme pranė rrugės. 

77. Pėr ata qė besojnė, ka fakte nė tė. 

78. Edhe populli i “Ejkės” ishin zullumqarė. 

79. E Ne ndėrrmorėm kundėr tyre (i shkatėrruam), dhe qė tė dyja ato (vendi Sadum dhe Ejke) janė nė rrugė qė duken. 

80. Edhe populli i “Hixhres” i pėrgėnjeshtroi tė dėrguarit. 

81. Ne u patėm parashtruar atyre (mrekullitė) Tona, por ata i kundėrshtonin ato. 

82. Ata skalisnin shtėpia nė kodra shkėmbore pėr tė qenė tė sigurt. 

83. E ata nė mėngjes i goditi gjėmim i tmerrshėm e shkatėrrues. 

84. Dhe nuk u ndihmoi atyre asgjė ajo qė vepruan. 

85. E Ne nuk i krijuam qiejt as tokėn ndryshe vetėm me urtėsi (tė madhe). E s’ka dyshim se momenti i fundit (kijameti) do tė vijė, e ti (Muhamme) sillu me njerėzishmėri. 

86. Vėrtet, Zoti yt ėshtė krijuesi i pėrgjithshėm, mė i dijshmi. 

87. Ne tė kemi dhėnė ty shtatė (ajete) qė pėrsėriten (Fatiha pėrsėritet nė rekate tė namazit) edhe Kur’anin e madhėrueshėm. 

88. E ty tė mos shkojnė kurrsesi sytė nė atė me ēka Ne i pajisėm disa prej tyre, as mos u brengos pėr ta (pse nuk besuan), kurse ndaj besimtarėve jij i pėrulur e i butė. 

89. Dhe thuaj: “Unė jam qortues i hapėt (pėr dėnimin nga Zoti pėr ata qė kundėrshtojnė). 

90. (u sjellim dėnim) Sikurse u sollėm atyre qė bėjnė ndarjen. (e librave tė mėparėshme). 

91. Tė cilėt e bėnė Kur’anin tė ndarė nė pjesė. 

92. Pasha Zotin tėnd, ata gjithė do t’i marrim nė pėrgjegjėsi. 

93. Pėr atė ē’vepruan. 

94. Publiko haptas atė pėr tė cilėn urdhėrohesh, e hiqu idhujtarėve. 

95. S’ka dyshim se Ne tė mjaftojmė ty kundėr atyre qė tallen, 

96. tė cilėt All-llahut, i kundėrvejnė zot tjetėr, e mė vonė ata do ta kuptojnė (prapavinė e tyre). 

97. Ne e dimė mirė se ti ngushtohesh shpirtėrisht pėr atė qė thonė ata. 

98. Po ti madhėroje me falėnderime Zotin tėnd e bėhu prej atyre qė luten (pėrulen duke u falur). 

99. Dhe adhuroje Zotin tėnd deri tė vijė ty e vėrteta (vdekja). 

 

16.Suretu En-Nahl

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Erdhi (ėshtė afruar) caktimi i All-llahut (kijameti), pra mos kėrkoni ngutje (ardhjen para kohės), e tij! E pstėr dhe e lartė ėshtė madhėria e Tij nė krahasimme atė qė ata i shoqėrojnė (shokė). 

2. Me urdhėrin e Tijia zbret engjėjt me shpalljen atij qė Ai dėshiron nga robtė e vet (duke thėnė) t’ua tėrhiqni vėrejtjen (t’i njoftoni) se nuk ka tė adhuruar (zot) tjetėr vetėm Unė, pra tė mė keni frikėn. 

3. I krijoi qiejt e tokėn me urtėsi precize. I lartė ėshtė Ai nga ēka ata (idhujtarėt) i shoqėrojnė. 

4. E krijoi njeriun nga njė pikėl (uji), kur qe, ai (njeriu) kundėrshtar i hapėt. 

5. Edhe kafshėt Ai krijoi dhe nė saje tė kėtyre ju mund tė mbroheni (nga tė ftohtit), keni edhe dobi tė tjera dhe prej tyre hani. 

6. Nė to (nė kafshėt) ju shihni hijeshi (idili) kur nė mbrėmje ato i ktheni (nga kullosa) dhe kur nė mėngjes i lėshoni (pėr nė kullosė). 

7. Ato bartin barėn tuaj (tė rėndė) nnė ndonjė vend (tė largėt) qė ju do tė arrinit atje me shumė vėshtirėsi (me gjysmė shpirti). Vėrtet, Zoti juaj ėshtė shumė Bamirės dhe shumė Mėshirues. 

8. Edhe kuajt (i krijoi), edhe mushkat edhe gomarėt, pėr t’ju hipur atyre dhe si stoli, e Ai krijon (pėr hipje) ēka ju (tash) nuk dini. 

9. Udhėzimi pėr nė rrugė tė drejtė i takon All-llahut e ka edhe rrugė qė ėshtė e shtrembėr. Po sikur tė kishte dėshiruar Ai, do t’u kishte udhėzuar qė tė gjithėve. 

10. Ai ėshtė qė pėr ju lėshoi nga (lart) qielli ujė, qė prej tij tė keni pėr tė pirėdhe prej tij tė keni bimė qė nė to do t’i kullotni (bagėtinė). 

11. Me atė (shiun) mbijnė, pėr tė mirėn tuaj, tė lashtat, ullinjtė, hurmat, rushnajat dhe nga tė gjitha frutat (e pemėve). Nė kėto (tė mira) ka argumente pėr njė popull qė vėshtron. 

12. Dhe pėr ju nėnshtroi natėn e ditėn dhe diellin e hėnėn. Edhe yjet janė tė nėnshtruar me urdhėrin e Tij. vėrtet, nė kėto ka argumente pėr njė popull qė mendon. 

13. Edhe pėr atė qė ju krijoi nė tokė lloje tė ndryshme (bagėti, bimė, pemė, minerale etj. );ka fakte pėr njė popull qė di tė merrė pėrvojė. 

14. Pastaj, Ai ėshtė qė nėnshtroi detin, qė prej tij tė hani mish tė freskėt, e prej tij tė nxirrni stoli qė i bani (i vishni), e i sheh anijet si ēajnė (lundrojnė) nė tė (me ushti,ė e ēajnė ujin nė det). Ua nėnshtroi qė tė shfrytėzoni nga begatitė e Tij dhe ashtu tė falėnderoni (Zotin). 

15. Dhe Ai vuri kodra (tė forta) nė tokė, ashtu qė ajo tė mos lėkundet me ju, (bėri) edhe lumenj e rrugė qė tė mund tė orientoheni. 

16. Vuri edhe shenja tė tjera (pėr orientim ditėn), ndėrsa (natėn) ata orientohen me anėn e yjeve. 

17. Atėherė pra, a ėshtė Ai qė krijon njėsoj, sikurse ai qė nuk krijon? A nuk po mendoni? 

18. Po edhe nėse pėrpiqeni t’i numėroni dhuntitė (tė mirat) e All-llahut, nuk do tė mund tė arrini t’i pėrcaktoni ato. Me siguri All-llahu shumė fal dhe shumė mėshiron. 

19. All-llahu e di atė qė ju e fshihni dhe atė qė e publikoni. 

20. Ata (idhujt) qė i adhurojnė (idhujtarė) pos All-llahut, ata nuk krijojnė asnjė send, po vetė ata janė tė krijuar. 

21. Janė tė vdekur e jo tė gjallė, dhe ata nuk e dinė se kur do tė ringjallen (adhuruesit e tyre). 

22. Zoti juaj (qė meriton adhurim) ėshtė njė Zot, E ata qė nuk e besojnė botėn tjetėr, zemrat e tyre janė mohuese (tė njėsisė sė Zotit) dhe ata janė kryelartė. 

23. Ështė e vėrtetė se All-llahu e di atė qė e fshehin dhe atė qė e shfaqėn haptazi dhe se Ai nuk i do arrogantėt. 

24. Kur atyre u thuhet (mohuesėve): ē’ėshtė ajo qė shpalli Zoti juaj?”, ata thonė: “Mite tė popujve tė hershėm!” 

25. (e thonė atė shpifje) Sa pėr t’i bartur nė ditėn e gjykimit mėkatet e veta tė plotadhe njė pjesė tė mėkateve tė atyre qė, pa farė arsye i mashtruan dhe i huumbėn. Sa e keqe ėshtė ajo me ēka ngarkohen. 

26. Edhe ata qė ishin para tyre vėnė intriga. Po All-llahu rrėnoi themel ndėrtimet e tyre (intrigat) dhe kulmi u shembmbi ta, dhe ashtu u erdhi dėnimi kah nk kuptuan. 

27. Mandej, nė ditėn e gjykimit Ai i turpėron ata dhe thonė: “Ku janė ata qė m’i bėnit shokė Mua dhe pėr hir tė tyre grindeshit?” E ata qė ishin tė zotėt e dijės, do tė thonė: “Vėrtet, sot turpėsia dhe e keqja i pėrfshiu jobesimtarėt”. 

28. tė cilėt, duke qenė mizorė tė sė vetvetes sė tyre, engjėjt ua marrin shpirtin, e ata shprehin dorėzimin (nė momentin e vdekjes, duke thėnė): “Ne nuk ishim qė bėmė ndonjė tė keqe!” (u jipet pėrgjigja). Po All-llahu e di shumė mirė atė qė e punuat ju. 

29. Andaj, hyni nė dyert e Xhehennemit, aty do tė jeni pėrjetė: sa vend i keq ėshtė ai i kryelartėve!” 

30. Atyre qė patėn frikė nga (dėnimi) All-llahu, u thuhet: “ē’ėshtė ajo qė shpalli Zoti juaj?” Ata thoshin: “Shpalli ēdo tė mirė!” Ata qė bėnė vepra tė mira, edhe nė kėtė jet kanė shpėrblim tė mirė, por shpėrblimi i tyre nė botėn tjetėr ėshtė shumė mė i mirė, e sa vend i mirė ėshtė ai i tė devotshėmve. 

31. Ështė Xhenneti i Adn-it, ku do tė hyjnė, nėn tė rrjedhin lumenj, aty kanė ēka tė dėshirojnė, ashtu i shpėrblen All-llahu tė ruajturit. 

32. tė cilvet duke qenė tė pastėr, engjėjt ua marrin shpirtin, duke u thėnė: “Selamun alejkum” - gjetėt shpėtimin, hyni nė xhehet, pėr hir tė asaj qė vepruat. 

33. A mos presin ata (idhujtarėt) diēka tjetėr pėrveē t’u vijnė engjėjt (e t’ua marrin shpirtin) ose t’u vijė urdhėri (dėnimi) i Zotit tėnd. Ashtu punonin ata qė ishin para tyre, pra All-llahu nuk u bėri padrejtėsi atyre, por ata ishin qė vetvetes i bėnė padrejtė. 

34. Andaj, ata i goditi dėnimi i tė kėqijave qė i bėnė dhe i kaploi (i pėrfshiu ajo e keqe) ajo me tė cilėn ata talleshin. 

35. Ata qė i bėnin shok zotit (idhujtarėt) thanė: “Sikur tė kishte dashur All-llahu, as ne, eas prindėrit tanė nuk do tė adhuronin asnjė send pos Tij, dhe nuk do tė ndalonim (nuk do tė konsideronim tė ndaluar) asnjė send poa (ndalesave tė) Tij. Kėshtu (kėso gėnjeshtrash) bėnin edhe ata qė ishin para tyre. Po a mos kanė tė dėrguarit obligim tjetėr, pėrveē qė t’i njoftojnė qartazi? 

36. Ne dėrguam nė ēdo popull tė dėrguar qė t’u thonė: “Adhuroni vetėm All-llahun, e largonu djave (adhurimit tė tyre)!” Por, pati nga ata qė All-llahu e udhėzoi dhe pati nga ata qė isshte i gjykuar me humbje, pra udhėtoni nėpėr botė dhe shihni se si ishte fundi i gėnjeshtarėve? 

37. Nėse ti (Muhammed) pėpiqesh pėr t’i vėnė nė rrugė tė drejtė ata (die se ), All-llahu nuk e udhėzon atė qė e ka humbur, dhe pėr ata nuk ka ndihmėtar. 

38. Ata u betuan nė All-llahun, me betimin e tyre tė fortė se “All-llahu nuk e ringjall atė qė vdes!” Po, (i ringjall) ai ėsjtė premtim i Tij i prerė, por shumica e njerėzve nuk dinė. 

39. I ringjall pė t’ua sqaruar atyre atė pė ēka pėrēaheshin dhe, pėr t’ua bėrė me dije atyre qė nuk besuan se me tė vėrtetė ishin gėnjeshtarė. 

40. Ne kur dėshirojmė njė send vetėm i themi atij: “Bėhu!”, ai menjėherė bėhet. 

41. Ata qė migruan pėr hir tė All-llahut, e pasi qė u torturuan, atyre gjithsesi do t’u mundėsojmė vendbanim tė mirė edhe nė kėtė botė, po shpėrblimi i botės tjetėr ėshtė edhe mė i madh, sikurse njerėzit ta dinin (pėr atė shpėrblim). 

42. Janė ata qė bėnė durim dhe vetėm Zotit tė tyre iu mbėshtetėn. 

43. Ne as para teje nuk dėrguam tjetėr, pėrveē burra, tė cilėve u dhamė shpallje. Ju (idhujtarė) pyetni pra dijetarėt (e Tevratit e tė Inxhilit) nėse ju nuk dini 

44. (i patėm dėrguar) Me argumente e me libra tė shenjtė. Ty ta zbritėm Kur’anin qė t’u shpjegosh njerėzve atė qė u ėshtė shpallur atyre, me shpresė se do ta studiojnė (Kur’anin). 

45. A mos janė tė sigurt ata qė pėrgatitėn kurthe, se All-llahu nk do t’i trandė ata me tokėn, ose nuk do t’u vijė atyre dėnimi kah nuk mendojnė? 

46. Ose t’i rrėmbejė ata duke qenė nė udhėtimet e tyre (pėr jetė e tregti), e ata nuk mund t’i shpėtojnė asaj. 

47. Ose do t’i kapė ata duke qenė nė panikė nga frika. Po, s’ka dyshim se Zoti juaj ėshtė i butė, i mėshirshėm (andaj nuk ua ngut dėnimin). 

48. A nuk po shohin ata (keqbėrėsit) se ēdo send qė e krijoi All-llahu, e sjell hijen e vet djathtas dhe majtas duke iu perulur All-llahut (duke i bėrė sexhde) dhe duke qenė respektues e pėrulės (e si e mbajnė veten lart disa njerėz). 

49. Vetėm All-llahut i bėn sexhde ēdo gjallesė qė ėshtė nė qiej e qė ėshtė nė tokė, e edhe engjėjt, ata nuk bėjnė kryelartėsi. 

50. I frikėsohen Zotit tė tyre qė ėshtė mbi ta dhe i pėrmbahen nė pėrpikėri asaj me ēka urdhėrohen. 

51. E, All-llahu tha: “Mos adhuroni dy tė aduruar, sepse Ai ėshtė vetėm njė zot, pra vetėm Mua mė keni dronė”. 

52. Vetėm e Tij ėshtė ēka ka nė qiej e nė tokė, dhe vetėm Atij i takon vazhdimisht adhurimi. A mos i keni frikė dikujt tjetėr pos All-llahut? 

53. Dhe ēdo tė mirė qė e keni, ajo ėshtė prej All-llahut, madje edhe kur ju godet e keqja, ju vetėm te Ai e ngritni zėrin (me lutje). 

54. Pastaj, kur Ai e largon prej jush dėnimin, qe, njė grup prej jush i pėrshkruajnė shok Zotit tė tyre. 

55. (I bėjnė shok) Dhe ashtu ata pėrbuzin atė qė Ne u dhamė atyre, pra shfrytėzoni (pėr njė kohė) se mė vonė do tė kuptoni (rrjedhimin). 

56. E nga ajo qė Ne i furnizuam, ata u ndajnė njė pjesė atyre (zotave) qė nuk kuptojnė asgjė. Pasha All-llahun, patjetėr do tė merreni nė pėgjegjėsi pėr atė qė trillonit. 

57. Ata i pėrshkruajnė All-llahut vajzat. I pastėr ėshtė Ai nga ajo!, ndėrsa vetes sė tyre (i pėrshkruajnė) ēka u ka ėnda (djemtė). 

58. Kur ndonjėri prej tyre lajmėrohet me (lindjen) vajzė, fytyra e tij i prishet dhe bėhet pot mllef. 

59. fshihet prej njerėzve, pėr shkak tė asaj tė keqeje me tė cilėn u lajmėrua (e konsideron bela, e jo dhuratė prej zotit). Mandej, (mendon) a do ta mbajė atė, ashtu i pėrulur, apo do ta mbulojė atė (tė gjallė) nė dhe. Sa i keq ėshtė ai gjykim i tyre. 

60. Shembulli i keq u takon atyre qė nuk besojnė botėn tjetėr, ndėrsa All-llahut i takon shembulli mė i lartė. Ai ėshtė fuqiploti, i urti. 

61. Sikur All-llahu t’i dėnonte njerėzit (zullumqarė) pėr shkak tė mizorisė sė tyre, nuk do tė linte mbi tė (tokė) asnjė gjallesė, por Ai i lė pėr mė vonė deri nė aftin e caktuar, e kur tė vijė afati i tyre, pėr asnjė moment nuk mund ta vonojnė as ta ngutin. 

62. E ato *vajzat) qė i urrejnė pėr pėr vete, ia mveshin All-llahut, gjuhėt e tyre shpifin rrenėn se, atyre do t’u takojė mė e mira (Xhenneti), s’ka dyshim, i tyre ėshtė zjarri, dhe se ata janė tė parėt nė tė. 

63. Pasha All-llahun, Ne dėrguam edhe para teje tė dėrguar ndėr popuj, po veprat e tyre (tė kėqija) ua hijeshoi djalli, se ai ėshtė mik i tyre, e ata kanė njė dėnim tė idhėt. 

64. Ne nuk tė shpallėm ty pėr tjetėr Kur’anin, vetėm qė t’u sqarosh atyre atė pėr ēka u pėrēanė, (ta zbritėm) qė tė jetė udhėzim e mėshirė pėr njerėzit qė besojnė. 

65. All-llahu lėshoi prej qiellit ujė (shi0 dhe me tė ngjalli tokėn pas vdekjes sė saj. Nė kėtė ėshtė njė argument i fortė pėr ata qė mė vėmendje dėgjojnė (e kuptojnė). 

66. Ju edhe kafshėt keni mėsim (pėrvojė). Ne nga njė pjesė e asaj qė kanė nė barqet e tyre mes ushqimit tė tyre dhe gjakut, ju japim tė pinni qumėsht tė pastėr, tė shijshėm (tė lehtė) pėr ata qė e pinė. 

67. Edhe nga frutat e hurmės dhe tė rrushit nxirrni prej tyre pije (lėngje) dhe ushqim tė mirė. S’ka dyshim se edhe nė kėtė ka fakte (mbi fuqinė e Zotit) pėr njerėzit qė kanė menduar. 

68. Zoti yt i dha instinkt bletės: “Ndėrto shtėpi nėtpėr kodra (male), nėpėr drunj (pemė) dhe kulmet qė (njerėzit) i ndėrtojnė. 

69. Pastaj ha nga tė gjitha (llojet) frutat dhe futu nėpėr rrugėt e nėnshtruara (e tė mėsuara) prej Zotit tėnd). Nga barqet e tyre (tė bletėve) del lėng, ngjyra e tė cilit ėshtė e ndryshme dhe nė tė cilin ka shėrim (bar - ilaē) pėr njerėz. Edhe nė kėtė ka arsye pėr atė popull qė mendon thellė. 

70. All-llahu ju krijoi, pastaj Ai ua merr shpirtin. E ka prej jush qė shtyhet deri nė jetėn mė tė vjetėr, ashtu qė tė mos dijė asgjė nga ēka ka ditur. All-llahu ėshtė mė i dijshmi, mė i fuqishmi. 

71. All-llahu favorizoi disa prej jush mbi disa tjerė nė furnizim. Atyre qė u ėshtė dhėnė pėrparėsia (nė furnizim), nuk janė furnizues tė atyre qė posedojnė (robėrve), ata (tė gjithė) nė tė janė tė barabartė (furnizues kryesor ėshtė All-llahu), A mos duan tė mohojnė dhuntinė e All-llahut? 

72. All-llahu krijoi pėr ju bashkėshorte nga vetė loji juaj, e prej bashkėshorteve tuaja - fėmijė e nipa dhe ju furnizoi me (ushqime) tė mira. A besojnė ata tė pavėrtetėn, e tė mirat e All-llahut i mohojnė? 

73. Dhe pos All-llahut adhurojnė ēka nuk janė nė gjendje t’u sjellin asnjė furnizim nga qiejt as nga toka dhe as qė kanė mundėsi? 

74. Pra, mos i pėrshkruani All-llahut shembuj! All-llahu i di tė gjitha e ju nuk dini. 

75. All-llahu sjell shembuj: njė rob qė ėshtė pronė e tjetrit e qė nuk ka nė dorė asgjė, dhe atė, tė cilin ne e kemi furnizuar me njė furnizim tė mirė, ai jep nga ai (furnizim) fshehtas e haptas. A janė pra ata tė dy tė barabartė? Falėnderues qoftė All-llahu, por shumica e tyre nuk dinė. 

76. All-llahu sjel shembull: dy njerėz, njėri prej atyre dyve ėshtė memec qė nuk ka aftėsi pėr asgjė *as pėr vete as pėr tė tjerėt) dhe vetė ai ėshtė barrė pėr kujdestrarin e tij, pse kudo qė ta orientojė, a nuk sjell ndonjė dobi. A ėshtė ibarabartė me atė qė udhėzon pėr drejtėsi e edhe vetė ėshtė nė rrugėn e drejtė? 

77. Vetėm All-llahut i tokon (ta dijė) fshetėsia ė qiejve dhe tokės! ēėshtja e katastorfės (e kijametit) ėshtė (nė shpejtėsi) vetėm sa hedh njė shikim, ose ajo ėshtė edhe mė afėr. All-llahu ėshtė i gjithfuqishėm pėr ēdo send. 

78. All-llahu ju nxorri nga barqet e nėnave tuaja (si foshnje) qė nuk dinit asgjė. Ju pajisi me (shqisa pėr) tė dėgjuar, me tė parė dhe me zemėr, ashtu qė tė jeni falėnderues. 

79. A nuk i shohn ata shpendėt fluturues nė ajrin e qiellit, tė cilėt nuk i mban kush, pėrveē All-llahut. Edhe ne kėto ka fakte pėr njerėzit qė besojnė. 

80. All-llahu ju bėri shtėpitė tuaja vendbanim tė qetė dhe nga lėkurat e kafshėve ju mndėsoi tė keni shtėpi qė lehtė i bartni kur udhėtoni, e edhe kur vendoseni, ndėrsa nga leshi dhe qimet e tyre, nga leshi i egėr i tyre, petka e shtroja dhe t’i shfrytėzoni pėr njė kohė. 

81. All-llahu, nga ajo qė krijoi Ai, ju bėri edhe hije, e nė kodra vendstrehime, edhe petka qė ju mbrojnė prej tė nxehtit dhe petka qė ju mbrojnė nė luftė. Ashtu All-llahu plotėson tė mirat nfaj jush, nė mėnyrė qė tė dorėzoheni (besoni). 

82. Po nėse ata prapėsohen (prej besimit), atėherė obligimi yt ėshtė komunikimi i qartė. 

83. Ata i njohin tė e All-llahut, pastaj i injorojnė, e shumica e tyre janė jobesimtarė. 

84. E ditėn kur prej secilit popull sjellim dėshmitarin, tyre qė nuk besuan nuk u jepet leje pėr arsyetim, e as qė kerkohet prej tyre (tė arsyetohen). 

85. Dhe kur do ta shohin dėnimin ata qė ishin zullumqarė, atėherė as nuk do t’u lehtėsohet, as nuk do t’u jepet afat. 

86. Ata ishin idhujtarėt kur do t’i shohin idhujt e vet (zotat), thonė: “O Zoti ynė, kėta, janė idhujt tanė, tė cilėt ne i patėm adhuruar pos Teje!” Ata (idhujt) ua kthejnė fjalėn: “Ju jeni rrencakė!” 

87. Dhe ata (idhujtarėt) i dorėzohen All-llahut, e atė ēka ata e trillonin u asgjėsohet. 

88. Atyre qė nuk besuan dhe penguan nga rruga e All-llahut, u shtojmė dėnim mbi dėnim pėr shkak se bėnin shkatėrrime. 

89. Dhe (pėrkujtoju njerėzve) atė ditė, kur nė secilin popull do tė sjellim dėshmitarė kundėr atyre. Ne ty tė shpallėm librin sqarim pėr ēdo send, udhėzim e mėshirė dhe myzhde pėr myslimanėt. 

90. All-llahu urdhėron drejtėsi, bamirėsi, ndihmė tė afėrmve, e ndalon nga imoraliteti, nga e neveritura dhe dhuna. Ju kėshillon ashtu qė tė merrni mėsim. 

91. Meqė keni premtuar, pra zbatojeni premtimin e dhėnė ndaj All-llahut, e mos i prishni betimet pasi i keni vėrtetuar ato, duke qenė se All-llahun e bėtė garant tuajin. Vėrtet, All-llahu e di se ēka punoni. 

92. Mos u bėni (nė ēėshtjet e betimit) si ajo (grua) qė e prish tjerrin e saj psi tė ketė dredhur fort, e t’i bėni betimet tuaja dredhi (mahtrim) mes jush, pėr shkak se njė popull ėshtė mė i madh se tjetri. All-llahu vetėm ju sprovon me kėtė, e nė ditėn e gjykimit Ai gjithsesi do t’ju sqarojė atė gjė rreth tė cilės kundėrshtoheshit. 

93. Sikur tė dėshironte All-llahu do t’ju bėnte njė popull (nė njėfe) por (sipas dijes sė Vet) Ai e lė tė humbur atė qė do, dhe e udhėėzon tjetrin qė do, e patjetėr do tė pėrgjigjeni pėr atė qė vepruat. 

94. Mos i pėrdorni betimet tuaja pėr dredhi mes jush, e tė rrėshqitni pas forcimit, e tė shijoni tė keqen (e dredhisė0 nga rruga e All-llahut, e ju do tė keni dėnim tė madh. 

95. Mos e shitni besėn e dhėnė All-llahut pėr njė vlerė tė paktė, pse atė qė do ta keni te All-llahu ėshtė shumė e dobishme pėr ju nėse jeni qė e dini. 

96. Ajo qė e keni pranė vetės ėshtė e pėrkohshme, e ajo qė ėshtė te All-llahu ėshtė e pėrjetshme. E Ne do t’u japim atyre qė ishin tė durueshėm shpėrblimin mė tė mirė tė asaj qė vepruan. 

97. Kush bėn vepėr tė mirė, qoftė mashkull ose femėr, e duke qenė besimtar, Ne do t’i japim atij jetė tė mirė (nė kėtė botė), e (nė botėn tjetėr) do t’u japim shpėrblimin mė tė mirė pėr veprat e tyre. 

98. Kur tė lexosh Kur’anin kėrko mbrojtjen e All-llahut prej djallit tė mallkuar. 

99. Vėrtet, ai (shejtani) nk ka kurrfarė fuqie kundėr atyre qė besuan dhe i janė mbėshtetur Zotit tė tyre. 

100. Mbizotėrimi i tij ėshtė vetėm mbi ata qė pėrkrahin atė dhe mbi ata qė pėr shkak tė tij u bėnė idhujtarė. 

101. Kur njė ajet e zavendėsojmė me njė ajet tjetėr - e All-llahu di mė sė miri se ēka shpall - ata thonė: “Ti (Muhammed) je vetėm trillues” Jo, por shumica e tyre nuk dinė. 

102. Thuaj; “Atė (Kur’anin) e solli “Ruhul Kudus” - shpirti ishenjtė - plot vėrtetėsi nga Zoti yt, pėr t’i pėrforcuar edhe mė ata qė qė besuan,dhe pėr tė qenė udhėrrėfyes e myzhde pėr myslimanėt. 

103. Ne dimė shumė mirė se ata thonė: “Atė (Muhammedin) ėshtė kah e mėson njė njeri!” Mirpo, gjuha e atij nga i cili anojnė (supozojnė) ata ėshtė jo arabe (e paqartė), e kjo (e Kur’anit) ėshtė gjuhė arabe e stilit tė lartė e tė qartė. 

104. S’ka dyshim se ata qė nuk besojnė ajetet (e Kur’anit) a All-llahut, ata nuk i drejto All-llahu nė rrugėn e drejtė dhe ata kanė njė dėnim tė dhembshėm. 

105. Gėnjeshtrėn e trillojnė vetėm ata qė nuk i besojnė argumentet e All-llahut; tė tillėt janė ata gėnjeshtarėt. 

106. Ai qė pas besimit tė tij e mohon All-llahun, me pėrjashtin tė atij qė dhunohet (pėr tė mohuar), e zemra e tij ėshtė e bindur plotėsishtme besim, por fjala ėshtė pėr atė qė ia hap gjoksin mosbesimit, ata i ka kapur hidhėrimi nga All-llahu dhe ata kanė njė dėnim tė madh. 

107. Kėtė (dėnim tė madh) ngase ata mė tepėr e deshtėn jetėn e kėsajbote se sa jetėn e botės tjetėr, e Alllahu nuk e udhėzon njerėzit jobesimtarė. 

108. Tė tilėt janė ata qė All-llahu ua mbylli zemrat, dėgjimin dhe pamjen e tyre dhe tė tillėt janė ata naivėt. 

109. Ështė e vėrtetė se ata nė botėn tjetėr, mu ata janė tė dėshtuarit. 

110. Pastaj Zoti yt, atyre qė pasi u torturuan, migruan, mandej luftuan dhe qėndruan, dhe pas tė gjitha kėtyre vuajtjeve, s’ka dyshim se Zoti yt atyre do t’ua falė dhe do t’i mėshirojė (Ai ėshtė qė fal, ėshtė mėshirues). 

111. (Pėrkujto) Ditėn qė vjen kur secili njeri do tė pėrpiqet pėr vetveten dhe secilit njeri do t’i plotėsohet ajo qė e meriton. e nuk u bėhet padrejtė. 

112. All-llahu sjell si shembull njė fshat (vendbanim) qė ishte i sigurt dhe i qetė, tė cilit i vinte furnizimi nga tė gjitha anėt me bollėk, kurse ata (banorėt) i pėrbuzėn tė mirat e All-llahut. Atėherė All-llah, pėr shkak tė sjelljes sė tyre, ua veshi petkun (ua ngjeshi) e urisė dhe tė frikės. 

113. Atyre u pat ardhur i dėrguari nga mesi i tyre, e ata e pėrgėnjeshtruan atė, andaj i kapi dėnimi qė ishin zullumqarė. 

114. E ju (besimtarė), hani, pra. nga tė mirat qė ua dha All-llahu, tė lejuara e tė pastra, jimi mirėnjohės pėr dhuntitė e All-llahut, nėse jeni tė sinqertė nė adhurim vetėm mdaj Tij. 

115. Ai ua ndaloi juve vetėm cofėtinėn, gjakun, mishin e derrit dhe atė qė theret jo nė emėr tė All-llahut. E kush detyrohet (t’i hajė) duke mos qenė dhunues dhe duke mos e teruar (nėngrėnie), All-llahu fal dhe ėshtė mėshirues. 

116. Mos i thoni asaj rrenės sė gjuhve tuaja: “Kjo ėshtė hallall e kjo ėshtė haram” e tė shpifni ndaj All-llahut rrenėn. Vėrtet, ata qė shpifin rrenėn ndaj All-llahut , nuk kanė shpėtim. 

117. Kanė njė pėrjetim tė vogėl (nė kėtė jetė), e do tė kenė dėnim tė padurueshėm. 

118. E atyre qė ishin jehudi (ēifutė) u patėm ndaluar atė qė tė kemi treguar mė parė, po Ne nuk u bėmė padrejtė atyre, por ata vetvetes i patėn bėrė padrejtė. 

119. Pastaj Zoti yt pėr ata qė nga mosdija bėnė punė tė kėqija, e pastaj u penduan dhe bėnė mirė, s’ka dyshim se Zoti yt ėshtė qė shumė fal dhe shumė mėshiron. 

120. Vėrtet, Ibrahimi ka qenė shembėlltyrė e tė mirave, adhurues i All-llahut, besimtarė i drejtė dhe nuk a qenė nga idhujtarėt. 

121. Falėnderues pėr tė mirat e Tij. Ai (All-llahu) e zgjodhi atė (pėr pejgamber) dhe e udhėzoi nė rrugėn e drejtė. 

122. Atė ne e pajisėm me tė mira nė kėtė botė, e nė botėn tjetėr ai ėshtė me mė tė mirėt. 

123. Pastaj, ty tė shpallėm: “Ndiqe fenė e drejtė tė Ibrahimit, se ai nuk ka qenė nga idhujtarėt. 

124. E shtuna (festimi ose belaja e saj) u ėshtė pėrcaktuar vetėm atyre qė u kundėrshtuan rreth saj. E Zoti yt do tė gjykojė mes tyre nė ditėn e gjykimit pėr atė qė ata kundėrshtoheshin. 

125. Ti (Muhammed) thirr pėr nė rrugėn e Zotit tėnd me urtėsi e kėshillė tė mirė dhe polemizo me ata (kundėrshtarėt) me atė mėnyrė qė ėshtė mė e mira. Zoti yt ėshtė Ai qė e di mė sė miri atė qė ėshtė larguar nga rruga e Tij dhe Ai di mė sė miri pėr tė udhėzuarit. 

126. Nė qoftė se doni tė merrni hak, atėherė ndėshkoni nė atė masė sa jeni ndėshkuar ju; e nėse duroni pa dyshim ai ėshtė mė i mirė pėr ata qė durojnė. 

127. Pra, tė jesh i durueshėm! Durimi yt ėshtė vetėm m ndihmėn e All-llahut. Ti mos u pikėllo pėr ata, as mos u brengos pėr dredhitė qė bėjnė ata! 

128. S’ka dyshim se All-llahu ėshtė me ata qė janė tė devotshėm (qė ruhen prej tė kėqijave) dhe me ata qė janė bamirės.  

 

Part 15

 

17.Suretu El-Isra 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pa tė meta ėshtė Lartėmadhėria e Atij qė robin e Vet e aloi nė njė pjesė tė natės prej Mesxhidi Haramit (prej Qabes) gjer nė Mesxhidi Aksa (Bejti Mukaddes), rrethinėn e tė cilės Ne e kemi bekuar, (ia bėmė kėtė udhėtim) pėr t’ia treguar atij disa nga argumentet Tona. vėrtet, Ai ėshtė dėgjuesi ( i fjalėve tė Mu hamedit), pamėsi (i punėve tė Muhammedit). 

2. Edhe Musai Ne i kemi dhėnė librin dhe atė (librin) e bėmė udhėrrėfyes pėr beni israilėt qė tė mos marrin, pėrveē Meje, ndonjė qė i besojnė ēėshtjet. 

3. Pasardhėsit tė atyre qė i batėm (ishpėtuam) sė bashku me Nuhun (bėhuni mirėnjohės!) Vėrtet ai ishte rob shumė falėnderues. 

4. Ne u kumtuam nė libėr beni israilve: “Ju do tė bėni shkatėrrime dy herė nė tokė dhe do tė tejkaloni duke bėrė zullum tė madh”. 

5. Kur erdhi koha e premtimit tė parė, Ne dėrguam kundėr jush njerėz Tanė, qė ishin tė fuqishėm e tė ashpėr (sulmues) dhe ata hulumtuan (rreth e pėrqark) pėrreth vendit (duke mos u frikėsuar). E ai (ndėshkim) ishte vendim i preė. 

6. Pastaj, Ne ua kthyem juve mbisundimin kundėr atyre, ju pėrforcuam me pasuri e me djem dhe ju shtuam mė sė shumti. 

7. Nėse bėni mirė, bėni pėr vete, e nėse bėni keq, bėni kundėr vetes. E kur vjen koha e fundit (herėn e dytė Ne i dėrgojmė) qė t’ju shėmtojnė tė fytyrat tuaja, qė tė hyjnė nė xhaminė (Aksa) sikurse hynė heėrn e parė dhe qė tė shkatėrrojnė rrėnjėsisht atė qė arrijnė. 

8. Zoti juaj do t’ju mėshirojė (nėse pendoheni), e nėse ju i ktheheni 9tė keqes), kthehemi (me ndėshkim) edhe Ne. E Xhehennemin e kemi bėrė burg pėr jobesimtarėt. 

9. Ështė e vėrtet se ky Kur’an udhėzon pėr atė rrugė qė ėshtėmė se e vėrteta, e besimtarėt qė bėjnė vepra tė mira i pėrgėzon se ata pa dyshim do tė kenė shpėrblim tė madh. 

10. Ndėkaq, pėr ata qė nuk e besojnė botėn tjetėr, Ne kemi pėrgaditur njė dėnim tė rėndė. 

11. Njeriu (e tepron) lutet pėr keq, ashtu sikurse lutet pėr mirė, (po Zoti nuk e pranon lutjen e tij pėr keq); njeriu (nga vetė natyra e tij) ėshtė i ngutshėm. 

12. Ne i bėmė natėn dhe ditėn dy fakte (qė dokumentojnė pėr fuqinė Tonė), e shenjėn e natės e shlyem me (e errėsuam), e shenjėn e ditės e bėmė tė ndritshme qė tė mund tė angazhoheni pėr shfrytėzimin e begative tė dhuruara nga Zoti juaj, dhe qė tė mėsoni njehėsimin e vjetėve dhe llogaritjen (e kohės). Ne kemi sqaruar ēdo send nė mėnyrė tė hollėsishme. 

13. Secili njeri ia kemi njgjeshur nė qafė fluturakėn (shėnimin - pėr veprimin) e tij, nė ditėn e gjykimit, Nee do t’ia prezentojmė atij libėr tė hapur, 

14. “Lexo librn tėnd, mjafton tė jesh sot llogaritės i vetvetes”. 

15. Kush e udhėzon veten nė rrugėn e drejtė, ai e ka udhėzuar vetėm vetveten e vet, e kush e ka bėrė humbjen kundėr vetvetes sė vet, e askushnuk do ta batė barrėn e tjetrit. E Ne nuk dėnuam askė para se t’ia dėrgojmė tė dėrguarin. 

16. kur duam tė shkatėrrojmė ndonjė vend (popull), i urdhėrojmė pasanikėt (parinė) e atyhit (tė jenė nė rrugė), e ata kundėrshtojnė; atėherė zbatohet dėnimi ei merituar kundėr tyre dhe i shkatėrrojmė krejtėsisht. 

17. Sa e sa gjenerata i kemi shkatėrruar pas Nuhut. Mjaft ėshtė Zoti yt vėzhgues i mėkateve tė robėve tė Tij. 

18. kush ėshtė qė ka pėr qėllim vetėm kėt botė, Ne atij qė duam i japim nė tė aq sa duam, e pastaj atij i bėjmė tė hyjė nė Xhehennem i nėnqmuar, i pėrbuzur. 

19. E kush e ka pėr qėllim botėn tjetėr, duke qenė ai besimtarė, pėrpiqet pėr tė ashtu si i tako asaj, angazhimi i tyre do tė jetė i pranishėm (te Zoti). 

20. Ne secilit atyre dhe atyre i japim nga tė mirat e Zotit tėnd dhe dhėnia e Zotit tėnd nuk ėshtė e kufizuar. 

21. Shiko se si Ne i kemi dallluar disa prej tjerėve, po dallimi nė botėn tjetėr ėshtė mė i madh dhe ėshtė pėrparėsi mė e madhe. 

22. E mos shoqėro me All-llahun ndonjė zot tjetėr, e tė bėhesh i qortuar i papėrkrahur. 

23. Zoti yt ka dhėnė urdhėr tė prerė qė tė mos adhuroni tjetėr pos Tij, qė tė silleni nė mėnyrė bamirėse ndaj prindėrve. Nėse njėrin prej tyre, ose qė tė dy, i ka kapur pleqėria pranė kujdesit tėnd, atėherė mos u thuaj atyre as “of - oh”, as mos u bė i vrazhdė ndaj tyre, po atyre thuaju fjalė tė mira (tė buta respektuese). 

24. Dhe nė shenjė mėshire shtrije pranė tyre krahun pėrulės e respektues dhe thuaj: “Zoti im! mėshiroi ata tė dy, sikurse mė edukuan mua kur isha i vogėl”. 

25. Zoti juaj e di mė sė miri atė qė keni nė shpirtin tuaj. Nėse keni qėllime tė mira, vėrtet Ai u fal atyre qė pendohen. 

26. Dhe jepi ēdo tė afėrmi tė drejtėn qė i takon, edhe tė varfėrit, edhe atij nė kurbet, po mos shpenzo tepėre pa rrugė. 

27. Ata qė shpenzojnė tepėr (mastrafxhinjtė) janė vllezėr (nė veprim) tė djajve, e djalli ėshtė pėrbuzės i madh i Zotit tė Tij. 

28. Nėse detyrohesh t’ua kthesh shpinėn atyre (tė afėrme etj. ), duke kėrkuar mėshirėn, tė cilėn e shpreson nga Zoti yt (furnizim pėr t’i ndihmuar ata), atėherė thuaju atyre fja;ė tė mira (tė lehta). 

29. Dhe mos e bėn dorėn tėnde tė lidur pėr qafe (mos u bė koprrac), e as mos e shtrij nė tėrėsi, e tė bmetesh i qortuar dhe duarthatė (nga shpenzimi i tepėrt). 

30. S’ka dyshim se Zoti yt ėshtė Ai qė furnizon me bollėk atė qė do dhe ia kufizon atij qė do. Ai hollėsisht e di pėr robtė e vet dhe i vėshtron. 

31. Ju mos i mbytni fėmijėt tuaj nga frika e varfėrisė, se Ne ua sigurojmė furnizimin atyre dhe juve, e mbytja e tyre ėshtė mėkat i madh. 

32. Dhe mos iu afroni amoralitetit (zinasė), sepse vėrtet ai shtė vepėr e shėmtuar dhe ėshtė njė rrugė e keqe. 

33. Dhe mos mbytni njerin qė All-llahu ka ndaluar (mbytjen e tij), pėrveē me drejtėsi (qė e kėrkon sheriati). E kush mbytet pa tė drejtė (pa faj), kujdestarit tė tij Ne i kemi dhėnė tė drejtė (tė kėrkojė drejtėsinė), e ai tė mos kalojė kufirin nė mbytje derisa ai ėshtė i ndihmuar (pprej Zotit). 

34. Mos pėrdoroni pasurinė e jetimit ndryshe vetėm nė mėnyrė tė mirė (pėr t’ia shtuar), derisa ai tė arijė pjekurinė e vet. Premtimin zbatonie, pse pėr premtim ka pėrgjegjėsi. 

35. Masėn mbusheni kur matni (me enė) dhe peshoni me peshojė tė drejtė (precize). Kjo ėshtė mė e dobishme dhe ka pėrfundim mė tė mirė. 

36. Mos iu qas asaj pėr tė cilėn nuk kė njohuri, pse tė dėgjuarit, tė pamėt dhe zemra, pėr tė gjitha kėto ka pėrgjegjėsi. 

37. Dhe mos ec nėpėr tokė me mburrje, pse ti as nuk mund ta ēashė tokėn as nuk mund ta arrishė lartėsinė e maleve. 

38. E keqja e tė gjitha kėtyre ėshtė e urrejtur te Zoti yt. 

39. Kėto janė nga urtėsia qė Zoti yt tė shpalli ty. Mos shoqėro me All-llahun ndonjė zot tjetėr e tė hidhesh nė Xhehennem i qortuar dhe i larguar. 

40. A mos u dalloi Zoti juaj me djem, e pėr vete zgjodhi melaike qė ju i mendoni femra? Vėrtet, ju jeni duke thėnė fjalė tė mėdha. 

41. Ne sqaruam nė mnyrė tė ndryshme (argumentet) nė kėtė Kur’an, ahtu qė ata tė nxjerrin pėrvojė, por kjo nuk u shtoi atyre tjetėr, vetėm se largim (nga e vėrteta). 

42. Thuaj: “sikur tė kishte zota tė tjerė pėrveē Atij, sikundėr thonė ata, atėherė ata (zotat) do tė kėrkonin rrugė pėr mbizotėrim ndaj tė Madhėruarit (pėr t’ia marrė pushtetin). 

43. I pa tė meta ėshtė Ai, Lartėsia e Tijėshtė e madhe nga ajo qė thonė ata. 

44. Lartmadhėri tė merituar i shprehin Atij shtatė qiejt e toka dhe ēka ka nė to, e nuk ka asnjė send qė nuk e madhėron (nuk i bėnė tesbihė), duke i shprehur falėnderim Atij, por ju nuk kuptoni atė madhėrim tė tyre (pse nuk ėshtė nė gjuhėn e tuaj). Ai ėshtė i butė dhe fal shumė. 

45. Kur ti e lexon Kur’anin, nė mes teje dhe atyre qė nuk e besojnė botėn tjetėr, Ne e vėmė njė perde tė padukshme. 

46. Ndėrkaq, nė zemrat e tyre vėmė njė mbulesė dhe shurdhim tė thellė tė veshėve tė tyre qė nuk mund ta kuptojnė atė. E kur e pėrmend ti nė Kur’an Zotin tėnd, vetėm Atė, ata ikin mbrapa dhe largohen. 

48. Shih se si tė mveshin ty epitete (i ēmendur, poet, i magjepsur), andaj ata kanė humbur dhe nuk mund tė gjejnė rrugėn (e vėrtetė). 

49. Ata thanė: “Apasi tė bėhemi eshtra tė kalbur, dhe e pluhur, a mos do tė bėhemi krijesė e re e ringjallur?” 

50. Thuaj: “Edhe nėse tė jeni gurė a hekur!” 

51. Ose ndonjė krijesė qė ju duket e madhe! Ata do tė thonė: “Kush do tė nė rikthejė neve nė jetė?” Thuaj: “Ai qė ju krijoi pėr tė parėn herė!?? E ata do tė tundin kokat e tyre nga ti e do tė thonė: “Kur ėshtė ajo (ringjallja)?” Thuaj: “Ndoshta do tė jetė afėr!” 

52. (ringjallja ėshtė) Atė ditė kur Ai j thėrret, kurse ju i pėrgjigjeni tė pėrulur e duke lavdėruar Atė, e ju duket se ju qėndruat (nė dynja) vetėėm pak kohė. 

53. E ti robve tė Mi thuaju: “Le ta thon ata qė ėshtė mė e mira, pse djalli ndėsen mes tyre, e ėshtė e ditur se djalli ėshtė armik i hapėt i njeriut”. 

54. Zoti i juaj mė sė miri e di gjendjen tuaj, nėse Ai do, ju mėshiron dhe nėse Ai do, ju dėnon, e ty (Muhammed) nuk tė kemi dėrguar rojė tė tyre (nuk tė besuam ty punėn e tyre e t’i fusėsh me dhunė nė besim). 

55. Zoti yt e di mė sė miri gjenden e atij qė ėshtė nė qiej e tokė. Ne kemi dalluar disa pejgamberė nga tė tjerėt, prandaj, Davudit i kemi dhėnė Zebur (shėnime). 

56. Thuaj: “Ftoni ata, tė cilėt i menduat (zota) pos Atij, e ata nuk mund tė heqin prej jush mjerimin, as nuk mund tė mėnjanojnė”. 

57. Tė tillė (zotat) qė kėta po lusin (pos Zotit), vetė ata (zotat e tyre) kėrkojnė afrimin (te Zoti i vėrtetė), shpresojnė nė mėshirėn e Tij dhe i frikėsohen dėnimit tė Tij. Vėrtet, dėnimit tė Zotit tėnf ėshė pėr t’iu ruajtur. 

58. Nuk ka asnjė nga fshatrat (nga vendbanimet e kundėrshtarėve) e qė Ne nuk do ta shkatėrrojmė ose ndėshkojmė atė me dėnim tė ashpėr para ditės sė kijametit. Kjo ėshtė theksuar nė Libėr (lehvi mahfudh). 

59. Neve nuk na pengoi asgjė qė t’u sjellim argumente (mrekulli0, pos asaj qė ata tė parėt i pėrgėnjeshtruan ato. Ne i dhamė Themudit deven (mrekulli) konkrete, e ata e mohuan atė. E mrekullitė (ose fenomenet natyrore qė shkatėrrojnė), Ne nuk i dėrgojmė pėr tjetėr vetėm pėr frikėsim. 

60. pėrkujto, kur Ne tė thamė: “Zoti yt ka pėrfshirė (me dijen e Vet) tė gjithė njerėzit (e di qė kėta nuk besojmė edhe nė ju sjellėsh mrekulli). E atė pamjen tėnde qė tė treguam (natėn e Miraxhit) dhe pemėn e mallkuar (tė pėrmendur nė Kur’an), nuk ibėmė tjetėr vetėm sprovė pėr njerėz. Ne i frikėsojmė ata (idhujtarėt), po nuk shton ai tjetėr vetėm se rebelim tė madh. 

61. Pėrkujto kur Ne u thamė engjėjve: “Bėni sexhde Ademit!” (nė shenjė pėrshėndetjeje) e ata i bėnė, me pėrjashtim tė Iblisit. Ai tha: “A t’i bej sexhde atij qė e krijove nga balta?” 

62. (mandej vazhdoi e) tha: “A e sheh (i tha Zotit) kėtė qė Ti e vlerėsove mbi mua, nėse mė lė tė jetojė deri nė ditėn e kijametit, unė gjithsesi do t’i shfaros pasardhėsit e tij, mė pėrjashtim tė njė pakice”. 

63. (Zoti) tha: “Shko, ekush prej tyre vjen pas teje, shpėrblimi juaj ėshtė Xhehennemi, shpėrblim i plotė”. 

64. Dhe me atė alarmin e zėrit tėnd, mashtroje atė qė mundesh prej tyre, me kalorėsit e kėmbėsorėt tu thirri (bėrtitu) ata, pėrzieju me ta nė pasuri dhe nė fėmijė dhe premtoju atyre, po shejtani nuk u premton tjetėr, pėrveē mashtrim. 

65. Nė tė vėrtet, ti nuk ke kurrfarė fuqie ndaj robėrve tė Mi. Mbrojtja e Zotit tėnd ėshtė e mjaftueshme (pėr ata). 

66. Zoti juaj ėshtė Ai qė pėr ju mundėssoi lundrimin e anijeve nė det nė mėnyrė qė tė kėrkoni nga tė mirat e Tij. Vėrtet, Ai ėshtė shumė mėshirues ndaj jush. 

67. E kur ju kap juve paniku (frika) nė det, i humbni (nga kujtesa) ata qė i lutni, u mbete vetėm Ai (All-llahu), mirpo pasi qė Ai t’ju shpėtojė e tė arrini nė tokė, ia ktheni shpinėn. Ashtu, njeriu ėshtė pėrbuzės. 

68. A mos jeni tė siguruar qė nuk do t’u shafitė nė tokė ose nuk do t’ju lėshojėndonjė shtėrngatė e ju nuk do tė keni mbrojtės. 

69. A mos jeni tė sigurt se Ai nuk do t’ju kthejė njėherė tjetėr nė det, et’ju lėshojė ndonje furtunė tė erės, e pėr shkak tė mosbesimit tuaj t’ju fndosė, e pastaj nuk do tė gjeni kiush do tė hakmerrej kundėr nesh pėr ju. 

70. Ne, vėrtet nderuam pasardhėsit e Ademit (njerėzit), u mundėsuam tė udhėtojnė hipur nė tokė e nė det, ibegatuam me ushqime tė mira, i vlerėsuam ata (i lartėsuam) ndaj shumicės sė krijesave qė Ne i krijuam. 

71. (pėrkujto) Ditėn kur do tė thėrrasim secilin njeri me prijėsin (librin, pejgamberin, shėnimet e veprave) e tyre. E atij qė i jepet libri i tij nga e djathta e tij, tė tillėt i lexojnė shėnimet e tyre (tė mira), dhe nuk u bėhet e padrejtė asnjė fije. 

72. E kush ka qenė i verbėr nė kėtė (botė), ai do tė jetė edhe nė botėn tjetėr i verbėr dhe mė i humburi i rrugės sė drejtė. 

73. Nė tė vėrtetė ata (idhujtarėt) gati arritėn tė sprovijnė ty nga ajo qė Ne ta shpallėm, e tė trillosh tjetėr nga ēka tė shpallėm, e atėherė do tė zinin ty mik. 

74. Dhe sikur Ne tė mos tė kishim forcuar ty, ti gati anove diēka pak te ta. 

75. E atėherė Ne do ta shijonim mundimin dyfish tė kėsaj jete dhe dyfish tė jetės tjetėr, e pastaj ti nuk do tė gjeje mbrojtės kundėr nesh. 

75. E atėherė Ne do ta shijonim mundimin dyfish tė kėsaj jete dhe dyfish tė jetės tjetėr, e pastaj ti nuk do tė do tė gjeje mbrojtės kundėr nesh. 

76. Ata gati tė shqetėsuar nė tokė (nė Mekė) pėr tė pėrzėnė prej saj, po atėherė edhe ata nuk do tė mbeteshin pas teje (pas pak kohe do tė shkatėrroheshin). 

77. Ky ėshtė ligji i Tij edh me tė dėrguarit qė i dėrgoi para teje. E nė ligjin Tonė ti nuk gjen ndryshim. 

78. Fale namazin kur zbret (nga zeniti) dielli, e deri nė errėsirėn e natės dhe duke bėrė lutjen (namazin) e agimit. Vėrtet, lutja e agimit ėshtė e pėrcjellur. 

79. Dhe nė njė pjesė tė natės zgjohu me tė (me Kur’anin - namazin), ėshtė e sigurt se Zoti yt do tė ngrisė ty nė njė vend tė lavdishėm. 

80. Dhe thuaj: “Zoti im, mė shpjer nė vend tė mirė dhe mė nxjerr nė mėnyrė yė ndershme dhe nga ana Jote mė dhuro fuqi ndihmuese”. 

81. Dhe thuaj: “Erdhi e vėrteta e u zhduk e kota”. Vėrtet, e kota gjithnjė ka qenė e zhdukur. 

82. Ne tė shpallim Kur’anin qė ėshtė shėrim pėr besimtarėt, kurse jobesimtarėve nuk u dhton tjetėrpėrpos dėshprim. 

83. E kur e begatojmė (me tė mira) njerin, ai prapėsohet dhe largohet i mashtruar, e kur e godet e keqja, ai humb shpresėn. 

84. Thual: “Secili vepron sipas rrugės sė vet, e Zoti juaj e di mė sė miri pėr atė qė ėshtė nė rrugė mė tė drejtė”. 

85. Tė pyesin ty pėr shpirtin; Thuaj: “shpirti ėshtė ēėshtėje qė i pėrket vetėm Zoti tim, e juve ju ėshtė dhėnė fort pak dije”. 

86. Po tė kishim dėshiruar, Ne do ta shlyenim nga gjoksi yt atė qė tė shpallėm ty, e ti nuk do tė gjeje mbrojtės qė do tė ruane. 

87. Por kjo ėshtė mėshirė nga Zoti yt dhe mirėsia e Tij ndaj teje, vėrtet ėshtė e madhe. 

88. Thuaj: “Edhe sikur tė bashkoheshin njerėzit dhe xhinėt pėr tė sjellė njė Kur’an tė tillė, ata nuk do tė mund tė bėnin si ky sado qė do ta ndihmonin njėri - tjetrin”. 

89. Ne sqruam njerėzve nė kėtė Kur’an shėmbuj (argumente) tė ēdo lloji, e shumica e njerėzve nuk deshi tjetėr, vetėm mohimin. 

90. Ata thanė: “Nuk tė besojmė ty derisa qė tė na nxjerrėsh prej tokės burime. 

91. Ose, (nuk tė besojmė deri qė) tė kesh kopshte me hurma e me rrush, e tė bėsh tė rrjedhin vazhdimisht lumenj nė mesin e tyre. 

92. Ose, (nuk tė besojmė derisa) tė bjerė mbi qiell copa - copa, ashtu si po mendon ti (se do tė na dėnojė Zoti), apo tė na sjellėsh All-llahun dhe engjėjt pranė nesh. 

93. Ose tė kesh njė shtėpi prej ari, apo tė ngjirtesh lart nė qiell, po ne nuk tė besojmė pėr ngjitjen tėnde derisa tė na sjellėsh njė libėr qė ta lexojmė?!” Thuaj “Subhanallah - i Madhėrishėm ėshtė Zoti im, a mos jam unė tjetėr vetėm se njeri, pejgamber?” 

94. Po njerėzit nuk i pengojnė tjetėr qė tė besojnė, kur u erdhi atyre shpallja, vetėm se thoshin: “A thua All-llahu dėrgoi njerin pejgamberė!” 

95. Thuaj: “Sikur tė kishte nė tokė engjėj qė ecin qetė (si njerėzit), Ne do t’u ēonim atyre nga qielli engjėj pejgamberė!” 

96. Thuaj: “All-llahu mė mjafton pėr dėshmitar mes meje dhe mes jush, Ai hpllėsisht injeh dhe i sheh robtė e vet”. 

97. Atė qė All-llahu e drejton nė rrugė tė drejtė, ai ėshtė udhėzuar, e atė qė e le tė humbur, pėr ata nuk do tė gjesh ndihmėtarė pėrveē Atij. Nė ditėn e kijametit Ne i tubojmė ata duke i tėrhequr rrėshqanas me fytyra pėr dhe, tė verbėr, memecė tė shurdhėt. Vendi ti tyre ėshtė Xhehennemi, sa herė qė tė pushojė flaka Ne u shtojmė flakėn e zjarrit. 

98. Ai (dėnim) ėshtė meritė e tyre, ngase ata mohuan argumentet tona dhe thanė: “A pasi tė bėhemi eshtra e pluhur do tė ringjallemi krijesė e re?” 

99. A nuk e kuptuan ata se All-llahu qė krijoi qiejt e tokėn ėshtė i plotėfuqishėm qė tė krijojė ėshtu siē janė ata, dh Ai u ka caktuar afatin (e vdekjes e tė ringjalljes) nė tė cilin nuk ka dyshim, po zullumqarėt nuk deshėn tjetėr vetėm tė refuzojnė. 

100. Thuaj: “Sikur tė kishit depotė e begative tė Zotit tim, nga frika se po shpenzohen, do tė bėheni koprracė; njeriu ėshtė dorėshtrėnguar”. 

101. Ne i patėm dhėnė Musait nėntė argumente (mrekulli) tė qarta. Pyeti pra ti (Muhammed) beni israilėt (nėse duan tė dėshmojėn) kur ai u ka ardhur atyre (Musai), e atiji pat thnė faraoni: O Musa, unė mendoj ti je i magjepsur! 

102. Ai (Musai) tha: “Po ti e di se ato (mrekullitė) nuk i zbriti kush tjetėr pos Zotit tė qiejve e tė tokės, i zbriti tė dukshme, e unė besoj, o faraon! se ti je shkatėrruar”. 

103. Ai (faraoni) deshi t’i dėbojė ata nga vendi (Egjipti), kurse Ne e pėrmbysėm atė dhe tė gjithė ata qė ishin me tė sė bashku. 

104. Pas tij beni israilve u thamė: “Rrini nė vend, e kur tė vijė koga e botės tjetėr, Ne ju sjellim tė gjithėve tė pėrzier”. 

105. Ne me urtėsi e zbritėm atė (Kur’anin) dhe me urtėsi ėshtė zbritur. E ty nuk tė dėrguam tjetėr vetėm se pėrgėzues dhe qortues. 

106. Dhe (ta shpallėm) Kur’anin qė Ne e ndam pjesė - pjesė pėr t’ua lexuar njerėzve dalėngadalė dhe ashtu e shpallėm atė njė pas njė. 

107. Thuaj: “I besuat ju atij ose nuk i besuat (atij nuk i bėhet dėm), e atyre qė u ėshtė dhėnė dijeni (nga lbrat e parė) para tij, kur u lexohet atyre, ata hudhen me fytyra (pėrdhe) duke i bėrė sexhde”. 

108. Dhe thonė: “I lartėsuar ėshtė Zoti ynė, premtimi i Zotit tonė ėshtė realizuar”. 

109. Dhe duke qarė hudhen me fytyra (kur e dėgjojnė Kur’anin) dhe ai ua shton eshe mė pėruljen (ndaj All-llahut0

110. Thuaj: “Thėrrisni: All-llah ose thėrrisni Er Rrahman, me tė cilindo qė ta thėrrisni (me kėta dy emra), emrat e Tij janė mė tė bukurit. E ti mos e ngrit zėrin (duke lexuar) nė namazin tėnd, po as mos e ul tepėr nė tė, e mes kėsaj kėrkoje njėrrugė mesatare”. 

111. Dhe thuaj: “Falenderuar qoftė All-llahu, i cili nuk pati fėmijė dhe nuk ka pėr Tė shok nė sundim, dhe i pėrket aftėsisė, nuk ka nevojė pėr ndihmėtarė, dhe madhėroje Atė me madhėrinė qė i takon”.   

 

18.Suretu El-Kehf 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Falėnderimi i takon vetėm All-llahut qė ia shpalli robit tė vet Librin dhe nė tė nuk lejoi ndonjė kundėrthėnie. 

2. (ia shpalli) Tė saktė (pa shmangie), pėt t’ua tėrhequr vėrejtjen (atyre qė nuk besojnė) ndaj njė dėnimi tė rėndė prej Tij, e pėr t’i pėrgėzuar besimtarėt qė bėjnė vepra tė mira, se ata do tė kenė njė shpėrblim tė mrekullueshėm. 

3. Duke qenė nė tė pėrgjithmonė. 

4. Pėr t’ua tėrhequr vėrejtjen atyre qė thanė se All-llahu ka fėmijė. 

5. Dhe pėr atė (fėmijė), as ata, e as tė parėt e tyre nuk kanė kurrfarė dijenie. Sa e madhe ėshtė ajo fjalė qė del nga gojėt e tyre, e ata nuk thonė tjetėr vetėm se gėnjeshtėr. 

6. A thua ti, do ta shkatėrrosh veten nga hidhėrimi pas tyre, nėse ata nuk i besojnė kėtij ligjėrimi (Kur’anit)? 

7. Gjithēka qė ėshtė mbi tokė, Ne e bėmė stoli tė saj, pėr t’i provuar ata, se cili prej tyre do tė jetė mė vepėrmirė. 

8. Ne kemi pėr ta bėrė gjithēka qė ėshtė mbi tė dhe pa bimė (shkatėrrojmė ēdo gjelbėrim). 

9. A ms mendove ti se ata tė vendosurit e shpellės dhe Rekimit ishin nga mrekullitė Tona mė tė ēuditshme? 

10. Kur djelmoshat u strehuan nė shpellė e thanė: O Zoti ynė, na dhuro nga ana Jote mėshirė dhe na pėrgatit udhėzim tė drejtė nė tėrė ēėshtjen tonė!” 

11. Ne u vumė mbulojė mbi veshėt e tyre (i vumė nė gjumė) nė shpellė pėr disa vite me rradhė. 

12. Pastaj ata i zgjuam (prej gjumit) pėr tė parė se cili prej tyre dy grupeve ėshtė mė preciz nė njehėsimin e kohės sa qėndruan gjatė. 

13. Ne po tė rrėfejmė saktė ēėshtjen e tyre. Ata ishin disa djelmosha, kishin besuar Zotin e tyre, e Ne atyre edhe mė ua shtuam bindjen. 

14. Edhe i forcuam zemrat e tyre (i bėmė tė qėndrueshėm) sa qė kur ngritėn thanė: “Zoti ynė ėshtė Zoti i qiejve e i tokės, nuk adhurojmė ndonjė zot tjetėr pos Tij, e Ne atyre edhe mė ua shtuam bindjen. 

15. Kėta, populli ynė ka besuar zota tjerė pos Tij, pse pra nuk sjellim ndonjė argument tė qartė pėr aa? A ka mė mizor se aiqė shpif gėnjeshtėr ndaj All-llahut? 

16. Derisa jeni izoluar prej tyre dhe prej asaj qė adhurojnė ata, pos All-llahut, atėherė strehonu nė shpellė, e Zoti juaj ju dhuron nga mėshira e tij e gjerė dhe u lehtėson nė ēėshtjen tuaj atė qė ėshtė nė dobinė tuaj. 

17. Dhe ti e shihje diellin kur lindte bartej prej shpellės sė tyre nga ana e djathtė, e kur perėndonte largohej nga ata nga ana e majtė, e ata ishin nė njė vend tė gjerė tė saj. Kjo ishte njė nga argumentet e All-llahut. Atė qė e udhėzon All-llahu, ai vėrtet ėshtė udhėzuar, e atė qė e humb, ti nuk do tė gjejsh pėr tė ndihmės qė do ta udhėzonte. 

18. Do tė mendoje se ata janė tė zgjuar, ndėrsa ata ishin tė fjetur, e Ne i rotullonim herė nė krahun e djathtė e herė nė tė majtin. Qeni i tyre kishte shtrirė kėmbėt e para pranė hyrjes. Sikur tė kishe hasur nė ta, do tė ishe kthyer duke ikur dhe do tė ishe mbushur frikė prej tyre. 

19. Ashtu (sikurse i vumė nė gjumė) i zgjuam ata qė tė pyesin njėri-tjetrin (se sa kanė fjetur). Njėri prej tyre foli e tha: “Sa keni ndejur?” Ata thanė:”Kemi ndejur njė ditė ose njė pjesė tė ditės!” Disa thanė: “Zoti juaj e di mė sė miri se sa keni ndejur, prandaj dėrgonie njėrin prej jush me kėtė argjend (monedhė argjendi) nė qytet, e tė zgjedhė ushqim mė tė mirė, e t’ju sjellė atė juve dhe le tė ketė shumė kujdes e tė mos i japė tė kuptojė askujt pėr ju”. 

20. Pse, nėse ata (tė qytetit) kuptojnė pėr ju, do t’ju mbysin me gurė, ose do t’ju kthejnė nė fenė e tyre, e atėherė kurr nuk keni pėr tė shpėtuar. 

21. Dhe ashtu (sikurse i zgjuam nga gjumi) i zbuluam (t’i shohim njerėzit), e tė kuptojnė se premtimi i All-llahut (pėr ringjallje) ėshtė i sigurt dhe se katastrofa e pėrgjithshme (kijameti) ėshtė e padyshimtė. (i zgjuam) Mu atėherė kur ata (populli) bisedonin pėr ēėshtjen e tyre dhe thanė: “Ndėronu atyre njė ndėrtesė (tė jetė shenjė). Zoti i tyre di mė sė miri pėr ta. E ata qė ishin me shumicė thanė: “Do tė ndėrojmė gjithqysh nė hyrjen e tyre njė xhami”. 

22. Ata (qė bisedonin pėr kėtė) do tė thonė: “Ishin tre, i katėrti ishte qeni i tyre, dhe thonė: “Ishin pesė, e qeni i tyre ishte i gjashti i tyre”, kjo ishte hamendje, po edhe thonė: “Ishin shtatė, e qeni i tyre ishte i teti!” Thuaj: “Zoti im di mė sė miri pėr numrin e tyre, pėrveēnjė pakice nuk di kush pėr ta, e ti (Muhammed) mos polemizo pėr numrin e tyre vetėm ashtu nė tėrėsi, dhe askė mos e pyet pėr ta”. 

23. Dhe mos thuaj kurrsesi pėr ndonjė ēėshtje: “Unė do tė bėj kėtė nesėr!” 

24. Vetėm (nėse i shton): “Nė dashtė All-llah!” E kur tė harrosh, pėrmende Zotin tėnd dhe thuaj: “Shpresohet se Zoti im do tė mė japė udhėzim edhe mė tė afėrt prej kėtij (tė as-habi kehfit)”. 

25. (dhe thonin) Ata qėndruan nė shpellėn e tyre treqind e nėntė vjet. 

26. Thuaj: “All-llahu e di mė sė miri sa kanė ndejur, Atij i takon fshehtėsia e qiejve dhe tokės. Çfarė (i ēuditshėm) ėshtė tė pamėt e Tij dhe ēfarė ėshtė tė dėgjuarit e Tij! Pos Tij ata (njerėzit) nuk kanė ndihmėtarė. Nė vendimin e Tij nuk mund t’i pėrzihet askush. 

27. Lexo ēka tė ėshtė shpallur ty nga libri i Zotit tėnd! Nuk ka kush qė mund t’i ndryshojė fjalėt e Tij dhe pos Tij, nuk mund tė gjesh stehim. 

28. Pėrkufizoje veten tėnde me ata qė lusin Zotin e tyre mėngjes e mbrėmje, e qė kanė pėr qėllim kėnaqėsinė (razinė) e Tij, dhe mos i hiq sytė e tu prej tyre e tė kėrkosh bukurinė e kėsaj bote dhe mos iu bind atij qė ia kemi shmangur zemrėn e tij prej pėrkjtimit ndaj Nesh dhe i ėshtė dhėnė epshit tė vet, pse puna e tij ka mbaruar. 

29. E ti thuaj: “E vėrteta ėshtė nga Zoti juaj, e kush tė dojė, le tė besojė, e kush tė dojė, le tė mohojė. Ne kemi pėrgaditur pėr jobesimtarėt zjarr qė muret e tij (tė flakės) i rrethojnė ata, e nėse kėrkojnė shpėtim, ndihmohen me njė ujė si katran qė pėrzhit fytyrat. E shėmtuar ėshtė ajo pije, e vend i keq ėshtė ai”. 

30. E ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, s’ka dyshim se Ne nuk humbim shpėrblimin atij qė ėshtė bamirės. 

31. Tė tillėt e kanė vendin nė Xhennetin e Adnit, nėn tė cilin rrjedhin lumenj; e aty stolisen me rrathė tė artė dore dhe ata veshin rrobe tė gjelbėrta prej mėndafshi tė hollė e tė trashė, janė mbėshtetur aty nė shtretėr. Sa shpėrblim i mrekulleshėm ėshtė dhe sa vend i bukur ėshtė ai. 

32. E ti sillu atyre (qė kėrkuan t’i largosh varfanjakėt) si shembul dy njerėz; njėrit prej tyre i dhamė dy kopshte (vreshta) nga rrushi dhe ato i rrethuam me hurma, e nė mes atyre djave bimė tjera. 

33. Tė dy kopshtet jepnin frutat e veta pa munguar prej tyre asgjė, e nė mesin e tyre bėmė tė rrjedhė njė lumė. 

34. Ai kishte edhe pasuro tjetėr. E ai atij shokut tė vet (qė ishte besimtar) itha: - duke iu krenuar atij - “Unė kam pasuri mė shumė se ti e, kam edhe krah mė tė fortė!” 

35. Dhe ai hyri nė kopshtin e vet (e me besimtarin pėr dore), po duke qenė dėmtues i vetės (duke mos besuar dhe duke u krenuar) tha: “Unė nuk mendoj se zhduket kjo kurrė!” 

36. Dhe nuk besoj se do tė ndodhė kijameti, (dita e gjykimit), por nėse bėhet qė tė kthehem te Zoti im, padyshim do tė gjej ardhmėri edhe mė tė mirė se kjo. 

37. Atij ai shoku ivet (besimtari) itha - duke e polemizuar atė -: “A e mohove Atė qė tė krijoi ty nga dheu, pastaj nga njė pikė uji, pastaj tė bėri njeri tė plotė?” 

38. “Por pėr mua, Ai All-llahu ėshtė Zoti im, e Zotit tim unė nuk ibėj shok askė!” 

39. E pse ti kur hyre nė kopshtin tėnd nuk the: “Ma shaell llah, la kuvete il-la bil lah” - (Allhu ēka do, bėhet, s’ka fuqi pa ndihmėn e Tij). Nėse ti mė sheh mua se unė kam mė pak prej teje edhe pasuri edhe fėmijė (krah mė tė dobėt). 

40. Po unė shpresoj se Zoti im do tė mė japė edhe mė tė mirė nga kopshti yt, e kėtij tėndit t’i shkaktojė fatkeqėsi nga qielli e tė gdhijė tokė e lėmuar (e zhveshur). 

41. Ose tė gdhijė uji i shterur, e ti kurrsesi nuk mund ta kėrkosh atė!” 

42. Dhe vėrtet, u shkatėrruan frutat e ti, e ai filloi tėrrahė shuplakėt pėr atė qė kishte shpenzuar nė tė, e ajo ishte rrėnuar nė kulmet e saj dhe thoshte: “O i mjeri unė, tė mos i kisha bėrė Zotit tim akė shok!” 

43. E nuk pati krah (grup), pėveē All-llahut tė vėrtetė qė t’i ndihmojė atij dhe nuk mundi ta pengojė. 

44. Nė atė vend ndihma ėshtė vetėm e All-llahut tė vėrėrtetė. Ai ėshtė shpėrblyesi mė i mirė dh te Ai ėhstė pėrfundimi mė i mirė. 

45. E ti (Muhammed) paraqitjau atyre shembullin e kėsaj bote qė ėshė si njė ujė (shi) qė Ne e lėhsojmė nga qielli, e prej tij bima e tokės zhvillohet e shpeshėtohet sa qė pėrzihet mes vete, e pas pak ajo bėhet byk (pas tharjes) qė e shpėrndajnė erėrat. All-llahuka fuqi pėr ēdo send. 

46. pasuria dhe fėmijėt janė stoli e kėsaj bote, kurse veprat e mira (frtyi i tė cilave ėshtė i pėrjetshėm) janė shpėrblimi mė i mirė te Zoti yt dhe janė shpresa mė e mirė. 

47. (Prkujto) Ditėn kur Ne i shkulim kodrat, dhe tokėn e sheh tė sheshtė (tė zbuluar) dhe Ne i tubojmė ata e nuk na mbete asnjė prej tyre pa e tubuar. 

48. Dhe vihet libri (i veprave),e i sheh mėkatarėt tė frikėsuar nga shėnimet qė janė nė tė dh thonė: “Tė mjerėt ne, ē’ėshtė puna e kėtij libri qė nuk ka lėnė as (mėkat) tė vogėl e as tė madh pa e pėrfshirė?” dhe atė qė vepruan e gjejnė tė gatshme - prezente, e Zoti yt nuk i bėn padrejt askujt. 

50. (Pėrkujto) Kur u thamė engjėjve: “Pėruluni Ademit, e ata iu pėrulėn pėrpos Iblisit. Ai ishte nga xhinėt, prandaj nuk respektoi urdhėrin e Zotit tė vet. Vallė, a nė vend Timin do ta merrni pėr mik atė dhe pasardhėsit e tij, ndėrsa ata janė armiq tuaj?” Sa kėmbim i shėmtuar ėshtė ai i jobesimtarėve! 

51. Unė nuk ua prezentova krijimin e qiejve e tė tokės atyre qė po i adhuroni e as krijimin e vetė atyre, e as nuk mora mdihmėtrė tė humburit. 

52. E ditėn kur Ai thotė: “Thirrni ata, pėr tė cilėt menduat se janė bashpuntorėt e Mij!” I thėrrasin, por ata nuk u pėrgjigjen (pėr ndihmė) atyre dhe ato lidhjet e tyre (nė dynja) Ne i zhdukim. 

53. Kriminelėt e shohin zjarri dhe binden se do tė hudhen nė tė, dhe se nuk do tė gjejnė shtegdalje prej tij. 

54. Nė kėtė Kur’an Ne shtruam ēdo lloji shembulli pėr hirė tė njerėzve, po njeriu (jobesimtar), mė shumė se ēdo tjetėr ėshtė kundėrshtar. 

55. Pasi qė t’u ketė ardhur udhėzimi, njerėzit nuk i pengoi tjetėr tė besojnė dhe tė kėrkojėn falje prej Zotit tė tyre, vetėm se presin t’u vijė edhe atyre fatėkeqėsia e popujve tė mėparshėm ose t’u vijė atyre dėnimi ballė pėr ballė. 

56. Ne nuk i dėrgojmė ndrushe tė dėrguarit pos vetėm si pėrgėzues e qortues. E, megjithatė, ata qė nuk besuan polemizojnė me tė, ta mbizotėrojė tė vėrtetėn, dhe argumentet e Mia dhe atė me ēka u qortuan i marrin pėr tallje. 

57. Kush ėshtė mė zullumqarė se ai qė ėshtė kėshilluar me argumentet e Zotit tė vet, e ua kthejn shpinėn atyre dhe harron atė qė vetė e punoi? Ne kemi vėnė mbi zemrat e tyre mbulesė nė mėnyrė qė tė mos e kuptojnė atė (Kur’anin), kurse nė veshėt e tyre shurdhim, andaj edhe nėse i thėrret ti ata nėrrugė tė drejtė, ata si tė tillė nuk do tė udhėzohen kurrė. 

58. Zoti yt ėshtė qė flė shumė dhe bėn mėshirė tė madhe, sikur t’i ndėshkonte ata pėr atė qė kanė vepruar, do t’ua ngutte atyre tash dėnimin, por ata kanė momentin e caktuar, e pos Tij nuk do tė gjejnė ata strehim. 

59. Ato janė fshatra (vendbanime) qė kur bėnė zullum, Ne i shkatėrruam dhe pėr shkatėrrimin e tyre u patėm caktuar kohė tė sakta. 

60. (pėrkjto) Kur Musai djaloshit qė e shoqėronte i tha: “Nuk do tė ndalem sė ecuri deri tė arrijė vendtakimin e e dy deteve, ose do tė udhėtoj njė kohė tė gjatė. 

61. Kur arritėn ata tė dy vendtakimin e atyre deteve, e harruan pehkun e tyre, e ai (peshku) mori rrugėn e vet si (strofull) nė det. 

62. Pasi ata e kaluan atė vend, ai (Musai) i tha djaloshit: “Na jep sillėn tonė (ushqimin), meqė nga ky udhėtim jemi lodhur”. 

63. AI (djaloshi - Jushaė bin Nun) tha: “A e sheh!?” Kur u strehuam te shkėmbi, unė e harrova peshkun dhe pėrveē djallit, nuk mė bėri ksh ta harrojė q tė pėrkujtojė ty atė, dhe ai nė mėnyrė tė ēuditshme mori rrugėn pėr nė det! 

64. Ai (Musai) tha: “Ai ėshtė (vendi) qė ne po e kėrkojmė!” Dhe u kthyen qė tė dy rrugės sė tyre prej nga kishin ardhur. 

65. Dhe e gjetėn njė robė Tanė, tė cilit i kemi dhuruar mėshirė nga ana e Jonė dhe e kemi mėsuar me njė dituri tė posaēme nga Ne. 

66. Atij (Hidrit - njeriut tė mirė e tė dijshėm) Musai i tha: “A pranon tė vijė me ty, qė tė mė mėsosh nga ajo qė je imėsuar(i dhuruar) ti: dituri tė drejtė e tė vėrtetė? 

67. Ai (Hidri) tha: “Sigurisht, ti nuk do tė mund tė kesh durim me mua!” 

68. Si do tė durosh pėr atė qė nuk je i njoftuar? 

69. (Musai) Tha: “Nė dashtė All-llahu, do tė shohėsh se do tė jem i durueshėm dhe nuk do tė kundėrshtoj ty asgjė!” 

70. Ai i tha: “Nėse mė shoqėron ti mua, atėherė mos mė pyet pėr asgjė, derisa unė vetė tė tė tregoj pėr tė”. 

71. E ata tė dy shkuan *duke ecur) deri kur hipėn nė anije, ai (i dishmi) e shqeu atė. Ai (Musai) tha: “A e shqeve qė ti fundosėsh udhėtarėt e saj, vėrtet bėre njė punė tė hatashme?” 

72. Tha: “A nuk tė thashė se nuk do tė mund tė kehs durim me mua?” 

73. (Musai) Tha: “Mos mė qorto pėr se harrova dhe mė mundo me vėshtirėsi nė kėtė shoqėrim timin (lehtėsoma punėn)!” 

74. Vazhduan tė shkojnė deri kur e takuan njė djalė tė ri, e ai (i dijshmi) e mbyti atė. (Musai) Tha: “A e mbyte njeriun e pastėr, pa mbytė ai askė?! Vėrtet ke bėrė njė pumė tė shėmtuar!” 

 

Part 16

 

75. Ai (i dijshmi) tha: “A nuk tė thashė se vėrtet ti nuk do tė mund tė kesh durim me mua?” 

76. (Musai) Tha: “Nėse pas kėsaj tė pyes (tė kundėrshtoj) pėr ndonjė gjė, atėherė mos mė lejo tė shoqėroj. Tashmė ndaj meje ke arsyetim (tė mos mė shoqėrosh)!” 

77. Vazhduan tė shkojnė deri arritėn te bannorėt e njė qyteti qė prej tyre kėrkuan t’u japin ushqim, po ata nuk deshėn t’i pranojnė si mysafirė (e as t’i ushqejnė) e ata tė dy gjetėn njė mur qė gati rrėzohej, e ai e drejtoi atė (murin). (Musai) Tha: “Sikur tė kishe dashur do t’u merrje shpėrblim pėr kėtė!” 

78. Ai (i dijshmi) tha: “Tash ka ardhur koha e ndarjes mes meje e teje, e unė do tė tregoj pėr domethėnien e asaj qė nuk mund tė keshė durim!” 

79. Sa i pėrket anijes, ajo ishte pronė e tė varfėrve, qė veprojnė nė det, e unė desha tė bėjė atė me tė meta, ngas para tyre ishte njė sundues qė grabiste ēdo anije (tė aftė - pa tė meta). 

80. Sa i pėrket djaloshit, dy prindėrit e tij ishin besimtarė, e u frikėsuam se ai do t’i shpie ata tė dy nė humbje e nė mosbesim. 

81. Deshėm qė Zoti t’u japė nė vend tė tij njė mė tė mirė se ai dhe mė tė afėrt nė respekt dhe nė mėshirė (ndaj prindėrve). 

82. Pėrsa i pėrket murit, ai ishte i dy djelmoshave jetimė tė atij qyteti, e nėn tė ata kishin njė thesar (ari) dhe babai i tyre ka qenė njeri i mirė, e Zoti yt dėshiroi qė ata dy (jetimė) ta arrijnė pjekurinė e vet dhe ta nxjerrin ata vetė thesarin e tyre. Kjo ishte mėshrė e Zotit tėnd (ndaj tyre). Dhe unė nuk e pranova tėrė atė sipas bindjes sime (po sipas udhėzimit tė Zotit). Ky, pra, ėshtė sqarim i asaj pėr tė cilėn nuk munde tė kesh durim! 

83. Tė pyesin ty pėr Dhulkarnejnin, thuaju: “Do t’ju rrėfej pėr punėn e tij me Kur’an (me shpallje)”. 

84. Ne i mundėsuam atij forcė nė tokė dhe i dhamė mundėsi pėr ēdo send qė tė mund tė arrijė. 

85. Ai iu rrek njė aso mundėsie (dhe mori rrugėn nga perėndimi). 

86. Deri kur vendperėndimin e diellit, e gjrti se po perėndon nė njėfarė burimii me lym tė zi dhe aty e gjeti njė popull. E Nei thamė: “O Dhulkarnejn, ose do t’i dėnosh, ose do t-i marrėsh me tė mirė e t’i udhėzosh!” 

87. Ai (Dhulkarnejni) tha: “Ai qė vazhdon edhe mėtej tė jetė zullunqar, atė do ta dėnojmė, pastaj i kthehet Zotit tė vet e Ai e dėnon atė me njė dėnim tė tmerrshėm”. 

88. Sa i pėrket atij qė besoi dhe bėri vepra tė mira, atij i takon shpėrblimi mė i mirė (Xhenneti) dhe atij nga ana Jonė do t’i bėjmė lehtėsi (nė jetė). 

89. Pastaj, ai iu rrek njė aso mundėsie (mori rrugėn e lindjes). 

90. Deri kur arriti vndlindjen e diellit, e gjeti atė se po lind mbi njė popull, qė nuk i kemi dhėnė ndonjė mbulojė prej tij (diellit). 

91. Ashtu (bėri edhe me kėtė popull), e Ne e kemi ditur gjendjen e tij (mundėsitė dhe sundimin e drejtė tė tij). 

92. Mandej, ai iu rrek ėrsėri njė aso mundėsie (njė rrugė tė tretė mes perėndimit e lindjes - nga veriu). 

93. Deri kur arriti mes dy kodrave (si penda) dhe mbrapa tyre gjeti njė popull qė thuajse nuk kuptonte asnjė gjuhė (pėrveē gjuhės sė vet). 

94. Ata thanė: “O Dhulkarnejn, vėrtet Jexhuxhi dhe Mexhuxhi janė duke bėrė shkatėrrime nė tokė, a bėn qė ne tė japim ty njė kontribut (njė formė tagri a tatimi), e qė tė bėsh njė pendė mes nesh dhe mes tyre?” 

95. Ai (Dhulkarnejni) tha: “Atė qė mua ma mundėsoi Zoti im ėshtė shumė mė e mirė (nga ajo qė mė ofroni ju), po ju mė ndihmoni me fuqi punėtore tė bėj njė pendė tė fortė mes jush dhe mes atyre!”. 

96. Mė sillni copa tė hekurit! E kur e nivelizoi ai me dy anėt e kodrave, tha: “Ndizni!” e kur e bėri atė (hekurin) zjarr (si zjarr nga tė ndezurit) tha: “Mė sillni bakėr tė shkrirė t’ia hedhė atij!” 

97. E ata as nuk arritėn ta kapėrcenin e as ta shponin. 

98. Ai (Dhulkarnejni) tha: “Kjo ėshtė njė e mirė nga Zoti im, e kur tė vjen caktimi i Zotit tim, Ai e bėn atė rrafsh, e caktimi i Zotit tim ėshtė i sigurt. 

99. (Kur tė vijė caktimi i Zotit, ose kur tė dalin Jexhuxh Mexhuxhėt) Ne bėjmė atė ditė qė ata tė pėrzihen si valėt njėra me tjetrėn. Dhe i fryhet Surit (pėr herėn e dytė) e tė gjithė ata i tubojmė. 

100. Atė ditė ua prezentojmė zhehenemin jobesimtarėve me njė prezentim tė hapėt (trishtues). 

101. Atyre qė sytė i kishin tė mbuluar ndaj argumenteve te Mia dhe qė nuk mund tė dėgjonin (fjallėt e All-llahut). 

102. A mos menduan aa qė nuk besuan se pėrkundėr Meje tė marrin zota (mbrojtės) robtė e Mi? Ne kemi pėrgatitur pėr jobesimtarėt Xhehennemin vendpritje. 

103. Thuaj: “A t’ju tregojmė pėr mė tė dėshpruarit nė veprat e tyre?” 

104. Ata janė veprimi i tė cilėve u asgjėsua nė jetėn e kėsaj bote, e megjithatė ata mendojnė se janė kah bėjnė mirė. 

105. Tė tillėt janė ata qė nuk besuan argumentet e Zoit tė tyre as takimin (ringjalljen) e Tij, andaj veprat e tyre shkuan huq dhe nė ditėn e gjykimit atyre nuk do t’u jepet kurrfarė vlere. 

106. Kėtė, ngase shpėrblimi i tyre ėshtė Xhehennemi, pėr shka se nuk besuan dhe argumentet e Mia e tė dėrguarit e Mi i morėn pėr tallje. 

107. S’ka dyshim se ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, vendpritje pėr ta janė Xhennetet e Firdevsit. 

108. Aty do tė jenė pėrgjithmonė, e nuk kėrkojnė tė largohen nga ai (ose t’u ndryshohet). 

109. Thuaj: “sikur tė ishte deti ngjyrė pėr t’i shkruar fjalėt e Zotit tim, deti (uji i tij) do tė shterrej para se tė pėrfundojnė fjalėt e Zotit tim, e edhe sikur tė sillnim shtesė edhe njė si ai (deti)”. 

110. Thuaj: “Unė jam vetėm njeri, sikurse ju, mua mė shpallet se vetėm njė Zot ėshtė Zoti juaj, e kush ėshtė qė e shpreson takimin e Zotit tė vet, le tė bėjė vepėr tė mirė, e nė adhurimin ndaj Zotit tė tij tė mos pėrziejė askė.    

 

19.Suretu Merjem 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Kaf Ha Ja’ A’jn Sadė! 

2. (ky ėshtė) Pėrkujtim i mėshirės sė Zotit tėnd ndaj robit tė vet Zekeriait, 

3. Kur ai iu lut Zotit tė vet me njė zė tė ulėt, e 

4. Tha: “Zoti im! Vėrtet, mia mė janė dobėsuar eshtrat, mė janė pėrhapur thinjat nė kokėn time, e me lutjen time ndaj Teje o Zoti im, asnjėherė nuk kam qenė i dėshpėruar”. 

5. Unė ua kam frikė pasardhėsve tė mi pas meje (kushėrinjve se do ta humbnin fenė), ndėrsa gruaja ime ėshtė sterile, pra mė falė nga ajo mirėsia Jote njė pasardhės (njė fėmijė).

6. Tė mė trashėgojnė mua dhe t’i trashėgojė ata nga familja e Jakubit, dhe bėrė atė, o Zoti, tė kėndshėm! (tė vyeshėm)!” 

7. O Zekėria, Ne po tė pėrgėzojmė ty me njė djalė, emri i tė cilit ėshtė Jahja, e qė askush para tij nuk u emėrtua me kėtė emėr. 

8. Ai tha: “Zoti im, si do tė kemė unė djalė kur gruaja ime ishte qė nuk lind, e unė kam arritur pleqėri tė thellė?” 

9. Tha: “Ja, kėshtu Zoti yt ka thėnė: se ajo pėr Mua ėshtė lehtė; Unė tė krijova mė parė ty, qė nuk ishe fare!” 

10. Ai (Zekeriai) tha: Zoti im, mė jep mua njė shenjė (qė tė di)!” Ai (All-llahu) tha: “Shenja jote ėshtė se, (duke qenė shėndoshė e mirė), nuk do tė mund t’u flasesh njerėzve tri net (e tri ditė)”. 

11. Dhe ai doli prej faltores para popullit tė vet dhe u dha shenjė adhuroni (All-llahun) mėngjes e mbrėmje. 

12. O Jahja, merre librin me shumė kujdes, dhe ashtu, dhe ashtu Ne i dhamė atij urtėsi kur ishte fėmijė. 

13. Dhe nga ana jonė i mundėsuam tė jetė i butė, i pastėr dhe respektues (i dėgjueshėm). 

14. Edhe i sjellshėm ndaj prindėrve tė vet, nuk ishte kryelartė e i padėgjueshėm. 

15. Dhe selam (prej nesh) atij ditėn kur u lind, ditėn kur vdes dhe ditėn kur do tė ngritet i gjallė (e pėrshėndetėn dhe i garantuam)! 

16. E, pėrmendju nė kėtė libėr (tregimin pėr) Merjemen kur ajo u largua prej familjes sė saj nė njė vend nė lindje. 

17. Ajo, vuri njė perde ndaj tyre, e Ne ia dėrguam asaj Xhebrilin, e ai iu paraqit asaj njeri nė tėrėsi. 

18. Ajo tha: “Unė i mbėshtetem tė Gjithėmėshirėshmit prej teje, nėse je qė frikėsohesh Atij (pra mė le tė lirė)!” 

19. Ai (Xhibrili) tha: “Unė jam vetėm i dėrguar (melek) i Zotit tėnd pėr tė dhuruar ty njė djalė tė pastėr (pejgamber)”. 

20. Ajo tha: “Si do tė kem unė djalė, kur mua nuk mė ėshtė afruar njeri (nuk jam e martuar), e as nuk kamė qenė e pamoralshme”. 

21. Ai (Xhibrili) tha: “Ja, kėshtu ka thėnė Zoti yt; ajo pėr Mua ėshtė lehtė, e pėr ta bėrė atė (djalin e krijuar pa babė) argument pėr njerėzit e edhe mėshirė nga ana e Jonė. Kjo ėshtė ēėshtje e kryer!” 

22. Ajo e barti atė (Isain), andaj (me tė nė bark) u izolua nė njė vend tė largėt. 

23. E dhembja (e lindjes) e mbėshteti atė te njė trup i hurmės. Ajo tha: “Ah sa mirė ka qenė pėr mua tė kisha vdekur para kėsaj e tė isha e harruar qė moti!” 

24. E prej sė poshtmi atė e thirri (Xhibrili): “Mos u brengos, Zoti yt bėri pranė teje njė pėrrockė (uji)”. 

25. E ti shkunde trupin e hurmės se do tė bijnė ty hurma tė freskėta. 

26. Ti pra, ha pi e qetėsou, dhe nėse sheh ndonjė prej njerėzve thuaj: “Unė ka vendsur heshtje pėr hir tė Gjitėhmėshirshmit, andaj asnjė njeriu sot nuk i flas!” 

27. Dhe duke e bartur ngryk shkoj me tė te tė afėrmit e vet ata i thanė: “Oj Merjeme, ke bėrė njė punė shumė tėkeqe!” 

28. Oj motra e Harunit, babai yt nuk ishte njeri i prishur e as nėna jote nuk ka qenė e pamoralshme! 

29. Atėherė ajo u dha shenjė kah (Isai). Ata thanė: “Si t’i flasim atij qė ėshė foshnjė nė djep?” 

30. Ai (Isai) tha: “Unė jam rob i All-llahut, mua mė ka dhėnė (ka caktuar tė mė japė) librin dhe mė ka bėrė Pejgamber. 

31. Mė ka bėrė dobiprurės kudo qė tė jem dhe mė ka porositur me namaz (falje) e zeqatė pėr sa tė jemė gjallė! 

32. Mė ka bėrė tė mirėsjellshėm ndaj nėnės sime, e nuk mė ka bėrė kryelartė as tė padėgjueshėm! 

33. Selami (shpėtim prej All-llahut) ėshtė me mua ditėn kur u linda, ditėn kur tė vdes dhe ditėn kur tė dal (prej varrit) i gjallė!” 

34. Kjo ėshtė (fjalė) e vėrtetė, rreth Isait, birit tė Merjemes nė tė cilin ata shkaktojnė dyshime. 

35. Nuk i takoi (nuk ka nevojė) All-llahu tė ketė ndonjė fėmijė, i pastėr ėshtė Ai, kur dėshiron njė send Ai vetėm i thotė atij: Bėhu!”. Ai menjėherė bėhet. 

36. (Isai i tha popullit tė vet) Dhe se All-llahu ėshtė Zoti im dhe Zoti juaj, pra adhuronie Atė, kjo ėshtė rrugė (fe) e drejtė. 

37. Po, grupet u kundėrshtuan mes vete (rreth Isait). Tė mjerėt ata qė nuk besuan se ēka kanė pėr tė parė ditėn e madhe! 

38. Ditėn kur do tė na paraqiten neve, sa mirė do tė dėgjojnė edhe shohin (ose njerėzit do tė dėgjojnė e shohin ēka i gjen ata), por tash pėr tash (nė kėtė jetė) zullumqarėt janė tė humbur qartė. 

39. Ti tėrhiqu atyre vėrejtjen pėr ditėn e dėshprimit, kur tė marrė fund ēėshtja (e pėrgjejgėsisė e dikush nė xhehet, dikush nė zjarr), se ata (sot) janė tė painformuar, dhe ata nuk janė duke besuar. 

40. S’ka dyshim se Ne e trashėgojmė (na mbetet) tokėn dhe ēka ka nė tė, dhe tė Ne do tė jetė e ardhmja e tyre. 

41. Pėrkujtoju (lexoju idhujtarėve e tė tjerėve) nė Libėr (nė Kur’an) Ibrahimin. Ai vėrtet ishte shumė i drejtė dhe pejgamber. 

42. Kur babait tė vet i tha: “O babai im, pse adhuron atė qė as nuk dėgjon, as nuk sheh, e as nuk ke asgjė prej tij? 

43. O babai im, mua mė ėshtė dhėnė nga dituria ēka ty nuk tė ėshtė dhėnė, andaj mė dėgjo se unė tė udhėzoj nė rrugė tė drejtė. 

44. O babai im, mos adhuro djallin, sepse djalli ėshtė kundėrshtar i Mėshiruesit. 

45. O babai im, unė kam frikė se do tė godet ndonjė dėnim prej tė Gjithmėshirshmit e do tė jesh shok i djallit!” 

46. Ai (babai) tha: “A ti, Ibrahim, i refuzon zotat e mi? Nėse nuk ndalesh (sė fyeri ndaj zotave tė mi), unė do tė gurėzoj, ndaj largohu prej meje pėr njė kohė tė gjatė!” 

47. Ai (Ibrahimi) tha: “Qofsh i lirė prej meje! Unė do ta lus Zotin tim pėr tė falur ty, pse ai (babai) shte i kujdsshėm ndaj meje. 

48. Unė po largohem prej jush dhe prej ēka adhuroni ju pos All-llahut, e shpresoj se me adhurimin ndaj Zotit tim nuk do tė jem i humbur!” 

49. E pasi u largua prej tyre dhe prej ēka adhuronin ata pos All-llahut, Ne i dhuruam atij Is-hakun dhe Jakubin dhe qė tė dy i bėmė pejgamberė. 

50. Dhe atyre (tė gjithėve) u dhamė (tė mira) nga mėshira Jonė, edhe i bėmė qė tė jenė tė pėrmendur pėr tė mirė (ndėr njerėz). 

51. Pėrmendju nė Libėr (tregimin pėr) Musain! ai ishte i zgjedhur (prej Zotit) dhe ishte i dėrguar, pejgamber. 

52. Dhe Ne e thirrėm nga ana e djathtė e kodrės Tur, e afruam pėr t’i folur (tė dėgjojė bisedėn tonė). 

53. Nga mėshira Jonė i dhamė vėllain e tij Harunin, Pejgamber. 

54. Pėrkujtoju nė kėtė Libėr Ismailin! Ai ka qenė shumė besnik (premtoi tė bėhet kurban) dhe i dėrguar, pejgamber. 

55. Ai urdhėronte familjen e vet me faljen e namazit dhe me zeqatė, dhe ishte dhumė i pranishėm te Zoti i tij. 

56. Pėrkujtoju nė libėr edhe Idrisin! Ai ishte shumė i drejtė dhe pejgamber. 

57. Ne e ngriėm atė nė njė vend tė Lartė (ia ngritėm lart famėn). 

58. Kėta (tė pėrmendur) ishin qė All-llahu i gradoi nga pejgamberėt pasardhės tė Ademit, prej pasardhėsve tė atyre qė i patėm bartur (nė anije) bashkė me Nuhun, prej pasardhėsve tė Ibrahimit dhe tė Jakubit (Israilėt), dhe prej atyre qė i udhėzuam dhe i bėmė tė zgjedhur; kur u lexoheshin atyre ajetet e Zotit, binin nė sexhde dhe qanin. 

59. E pas tyre (tė mirėve) erdhėn pasardhės tė kėqij, qė e lanė namazin e u dhanė pas kėnaqėsive (trupore), e mė vonė do tė hidhen nė ēdo gjė tė keqe (ose nė Gaja). 

60. Me pėjashtim tė atij qė pendohet dhe beson e bėn vepra tė mira, tė tillėt do tė hyjnė nė Xhennet dhe atyre nuk u bėhet padrejtė. 

61. Ato janė Xhennetet e Adnit. qė Mėshiruesi u pat premtuar robve tė vet, pa i parė ata (i besuan pa i parė), e premtimi i Tij ėshtė i kryer. 

62. Aty nuk dėgjojnė fjalė boshe, por vetėm pėrshėndetje. Aty manė ushqimin e vet (tė llojllojshėm) mėngjes e mbrėmje. 

63. Ato janė Xhennetet qė do t’ua trashėgojnė robve Tanė qė ishin tė ruajtur. 

64. Ne (engjėnt, thotė Xhibrili) nuk zbresim (nuk vijmė) vetėm me urdhėrin e Zotit tėnd. Vetėm Atij i takon e tėrė ēėshtja e tashme e ardhme dhe mes tyre, e Zoti yt nuk ėshtė qė harron. 

65. Ai ėshtė Zoti i qiejve dhe i tokės dhe ēka ka nė mes tyre, pra Atė adhuroje, e nė adhurim ndaj Tij bėhu i qėndrueshėm. A di pėr Tė ndonjė emnak (adash)! 

66. E njeriu thota: “A njėmed pasi tė vdes do tė nxirrem i gjallė (do tė ringja;;en)?” 

67. Po, a nuk po mendon njeriu se Ne e krijuam atė mė parė kur ai nuk ishte asgjė? 

68. Pasha Zotin tėnd, Ne do t’i tubojmė (pas ringjalljes) ata bashkė mė djajtė dhe do t’i afrojmė ata rreth Xhehennemit tė gjunjėsuar. 

69. Pastaj, nga secili grup do t’i kapim ata qė kishin qenė mė jorespektues ndaj tė Gjithmėshirshmit. 

70. E Ne e dujmė mė sė miri se cili prej tyre ka mė meritė tė hudhet nė tė. 

71. Dhe nuk ka asnjė prej jush qė nuk do t’i afrohet atij. Ky (kontaktim i Xhehennemit) ėshtė vendim i kryer i Zotit tėnd. 

72. Pastaj, (pas kalimit pran tij) do t’i shpėtojmė ata qė ishin ruajtur (mėkateve), e zullumqarėt do t’i lėmė aty tė gjunjėzuar. 

73. E kur u lexoheshin atyre ajetet tona tė argumentuara, ata qė nuk kshin besuar u thoshin atyre qė kishin besuar: “Cili grup (ne ose ju) ka vend jete mė tė mirė dhe kuvend mė autoritativ?” 

74. E, sa e sa gjenerata kemi shkatėrruar para tyre e qė ishin mė tė pajisur dhe mė tė dukshėm. 

75. Thuaj: “Atij qė ėshtė nė humbje (nė mosbesim), le t’ia vazhdojė atij i Gjithfuqishmi pėr njė kohė, e kur do ta shohin atė qė po u premtohet: ose dėnimin (nė kėtė jetė) ose kijametin, atėherė do ta kuptojnė se kush do tė jetė nė pozitė mė tė keqe dhe mė i dobėt nė pėrkrahje!” 

76. E All-llahu u shton besimi atyre qė u udhėzuan, e veprat e mira tė pėjetshme, janė shprblim mė i dobishėm te Zoti yt, dhe pėrfundim me i mirė. 

77. A je i njoftyar pėr atė qė mohoi argumentet Tona e tha: “Mua githqysh do tė mė jepet pasuri e fėmijė (nė botėn tjetėr)?” 

79. Jo, nuk ėshtė ashtu, po Ne do tė shėnojmė atė qė po e thotė ai, dhe do tė vazhdojmė atij dėnim pas dėnimi. 

80. Dhe Ne e trashėgojmė atė (nė pasuri e fėmijė) qė tė thotė ai, e ai ka pėr tė na ardhur i vetmuar. 

81. Dhe kur ata nė vend tė All-llahut adhuruan zota tjerė pėr t’u krenuar me ta. 

82. Pėrkundrazi, ata (idhujt) do tė tėrhiqen prej adhurimit tė atyre dhe do tė bėhen armiq tė tyre. 

83. A nuk e di ti se Ne i kemi lėshuar djajt kundėr jobesimtarėve, e ata nxisin pa ndėrpreė nė vepra tė kėqija. 

84. Pra, ti mos u ngut kundėr tyre, se Ne jemi duke ua numėruar atyre (jetėn nė ditė, frymėmarrje etj. ). 

85. Ditėn kur do t’i tubojmė tė devotshmit te i Gjithėmėshirshmi si musafirė tė ftuar. 

86. Ndėrsa mėkatarėve u grahim nė Xhehennem tė etshėm. 

87. Nuk ka tė drejtė ndėrmjetėsim askush, pėrveē atij qė ka lejuar i Gjithėfuqishmi. 

88. Ata thanė: “I Gjithėfuqishmi ka fėmijė”. 

89. Ju (jobesimtarė) vėrtet sollėt njė fjalė shumė tė shėmtuar. 

90. Aq tė shėmtuar sa gati u copėtuan qiejt, gati pėlciti toka dhe gati u shembėn kodra nga ajo (fjalė). 

91. Pėr atė se tė Gjithėmėshirshmit i pėrshkruan fėmijė. 

92. E tė Gjithėmėshirshmit nuk i takon tė ketė fėmijė. 

93. Nuk ka tjeėr, vetėm se githė ēka ėshtė nė qiej e nė tokė ka pėr t’iu paraqitur Zotit si rob. 

94. Ai me diturinė e vet i ka pėrfshirė tė githė, dhe ka numėruar e evidntuar ēdo gjė tė tyre nė mėnyrė tė saktėsishme. 

95. Dhe nė ditėn e kijametit secili do t’i paraqitet Atij i vetėmuar. 

96. Nuk ka dshim se ata qė bėnė vepra tė mira, atyre i Gjithėmėshirshmi do t’u krijojė (nė zemrat e tyre) dashuri. 

97. Ne e bėmė atė (Kur’anin) tė lehtė me gjuhėn tėnde vetėm qė me tė t’i pėrgėzosh tė devotshmit, dhe me tė t’i tėheqish vėrejtjen njė populli qė ėshė kryeneē. 

98. Sa shumė brezni kemi shkatėrruar para tyre. A po vėreni ndonjė prej tyre, ose a po dėgjon zėrin e ulėt tė tyre (nuk u ndihet zėri)?   

 

20.Suretu Ta Ha 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ta Ha. 

2. Ne nuk ta shpallėm Kur’anin pėr tė munduar ty. 

3. Ta shpallėm vetėm kėshillė (pėrkujtim) pėr atė qė frikėsohet. 

4. Shpallje nga Ai qė krijoi tokėn dhe qiejt e lartė. 

5. Mėshiruesi qė qėndron mbi Arsh. 

6. E Tij ėshtė ēdo gjė qė ekziston nė qiej dhe nė tokė dhe ēdo gjė qė gjendet nė mes tyre, edhe ē’ka nėn dhe. 

7. Andaj, nėse bėn shprehjen (lutjen haptazi), Ai e di tė fshehtėn, madje edhe mė shumė se kjo. 

8. Ai ėshtė All-llahu, nuk ka Zot pos Tij, Atij i takojnė emrat mė tė bukur. 

9. A tė ka ardhur ndonjė njohuri pėr ndodhin e Musait? 

10. Kur ai e pa njė zjarr, e i tha familjes sė vet: “Rrini ku jeni, se vėrejta njė zjarr, e unė ndoshta do t’ju sjellė ndonjė acė prej tij, ose do tė gjejė te zjarri ndonjė udhėrrėfyes”. 

11. E kur shkoi te Ai (zjarri), u thirrė: O Musa! 

12. Vėrtet Unė jam Zoti yt, hiq atė qė ke mbathur (opingat e nallet), se je nė luginėn e shenjtė Tuva. 

13. Unė tė zgjodha ty (pėr pejgamber), prandaj dėgjo mirė se ē’po tė shpallet! 

14. Vėrtet, vetėm Unė jam All-llahu, nuk ka zot tjetėr pos Meje,pra Mua mė adhuro dhe fal namazin pėr tė mė kujtuar Mua. 

15. S’ka dyshim se momenti (kijameti) do tė vijė pa tjetėr, Unė gati e kam fshehė atė; (do tė vijė) pėr t’u shpėrblyer secili njeri pėr atė qė ka bėrė. 

16. Prandaj, tė mos shmang ty nga kjo, ai qė nuk i beson atij dhe qė ėshtė dhėnė pas dėshirave, se atėherė shkatėrrohesh. 

17. O Musa , ē’ėshtė ajo qė e ke premtuar nė tė djathtėn tėnde? 

18. Ai (Musai) tha: “Ai ėshtė shkopi im qė tė mbahem nė tė, dhe me tė u shkund (gjethe nga drunjtė) dhenve tė mia, dhe me tė kryej edhe nevoja tjera. 

19. Ai (All-llahu) i tha: “Hidh atė, O Musa!” 

20. Ai e hodhi atė, kur ja, ai njė gjarpėr i madh qė lėvizte me shpejtėsi. 

21. (All-llahu i) Tha: “Kape atė, e mos u frikėso, se Ne do ta kthejmė atė pėrsėri nė gjendjen e mėparshme!” 

22. Dhe, fute dorėn tėnd e do ta nxjerrėsh atė tė bardhė pa asnjė tė metė. Kjo ėshtė njė mrekulli tjetėr. 

23. (kėtė e bėmė) Nė mėnyrė qė tė mundėsojmė tė shohėsh disa nga argumentet Tona tė mėdha. 

24. “Shko te faraoni se ai ka ngritur kokė (ėshtė bėrė arrogant)”. 

25. Ai (Musai) tha: “Ma zgjėro (mė ndihmo) gjoksin tim! 

26. Dhe mė lehtėso nė kėtė punė timen! 

27. Mė zgjidh nyjen e gjuhės sime! 

28. Qė ta kuptojnė fjalėn time! 

29. Mė cakto njė ndihmėtar nga familja ime, 

30. Harunin, vėllain tim, 

31. Qė me tė tė ma forcosh fuqinė time, 

32. Bėma shok atė nė punėn time, 

33. Nė mėnyrė qė tė madhėrojnė Ty mė shumė, 

34. Dhe tė pėrkujtojnė Ty shpesh. 

35. Vėrtet, Ti je Ai qė na sheh dhe na i di punėt”. 

36. Ai (All-llahu) tha: “O Musa, t’u dha ajo qė kėrkove!” 

37. Ne edhe njė herė ta dhuruam ty mirėsinė Tona. 

38. Atėherė kur nėnėn e frymėzuam me atė qė nuk kuptohet ndrushe pos me inspirim (me frymėzim - shpallje). 

39. (Ne i thamė) “Vėre atė (fėmijė, Musain) nė arkė, e mandej hidhe nė lumė e lumi e hjedhė nė breg, atė e merre armiku Im dhe i tij. E nga ana Ime mbolla (nė zemra tė njerėzve) dashuri ndaj teje, e qė tė edukoheshe nėn mbikėqyrjen Time”. 

40. Kur motra jote ecte (tė pėrcillte) e thoshte: “A doni t’ju tregoj atė qė do tė kujdeset pėr tė? E Ne tė kthyem te nėna jote, qė tė gėzohej ajo e tė mos mbetej e pikėlluar. Ti pate mbytur njė njeri, e Ne tė shpėtuam nga mėrzia dhe tė sprovuan me sprova tė mėdha. Ti qėndrove me vite ndėr banorėt e Medjenit, e pastaj erdhe, o Musa, nė kohėn e caktuar”. 

41. Dhe Unė tė zgodha ty pėr shpalljen Time. 

42. Shko me argumentet e Mia ti dhe vėllai yt, e mos e hiqni prej kujdesit tė pėrmendurit ndaj Meje. 

43. Shkoni qė tė dy te faraoni, se ai vėrtet e ka tepruar. 

44. Atij i thuani fjalė tė buta, ndoshta ai mendohet a frikėsohet. 

45. Ata tė dy thanė: “Zoti ynė, ne kemi frikė se do tė na ndėshkojė menjėherė ose do t’i kalojė kufijtė kundėr nesh”. 

46. Ai (All-llahu) tha: “Mos u frikėsoni, se Unė (me ndihmėn Time) jam me ju, dėgjoj (ē’do t’ju thotė)dhe shoh (ē’do tė bėn me ju)”. 

47. I shkoni i thuani atij: “Ne jemi tė dy dėrguar tė Zotit tėnd, lėshoi beni israilėt tė vijnė mė ne, e mos i mundo! Ne kemi ardhur me argumentet nga Zoti yt, e shpėtimi ėshtė pėr atė qė ndjek rrugėn e drejtė. 

48. Ne na ėshtė thėnė se dėnimi ėshtė pėr atė qė gėnjen (tė dėrguarit) dhe ia kthen shpinėn besimit”. 

49. Ai (faraoni) tha: “E kush ėshtė Zoti i ju dyve, o Musa?” 

50. (Musai) Tha: “Zoti ynė ėshtė Ai qė ēdo sendi i dha formėn e vet, pastaj e udhėzoi atė?” 

51. Ai tha: “Si ėshtė gjendja e popjve tė mėparshėm?” 

52. Dija pėr ata ėshtė te Zoti im, e shėnuar nė njė libėr. Zoti im nuk gabon e as nuk harron”. 

53. (Zoti im) I cili pėr ju e bėri tokėn djep, pėr tė mirėn tuaj hapi rrugė nėpėr tė, lėshoi shiun prej sė larti, e kjo mundėsoi qė tė mbijnė bimė tė llojeve tė ndryshme. 

54. Hani ju dhe kullotni kafshėt tuaja (nga ato bimė). Vėrtet, pėr tė gjitha kėto (qė u pėrmendėn) ka argumente pėr ata qė kanė mendje tė shėndodhė. 

55. Prej asaj (tokės) Ne u krijuam ju, e ju do t’u kthejmė pėrsėri nė tė, e prej saj do t’ju nxjerrim edhe njė herė. 

56. Ne ia bėmė tė mundshme atij t’i shohė tė gjitha argumentet Ton, por ai i fėnjeu ato dhe i refuzoi. 

57. (Atėherė faraoni) Tha: “O Musa, a mos na ke ardhur qė me magjinė tėnde tė na nxjerrėsh prej tokės tonė (prej Egjiptit)? 

58. Edhe ne do tė kundėrvihemi me njė aso magjie, pra cakto njė dhe njė vend qė do tė na pėrshtatet, e qė nuk do ta thyenim as ne as ti”. 

59. (Musai) Tha: “Koha e caktuar le tė jetė dita e festės nė mėnyrė qė njerėzit tė tubohen para dite”. 

60. Faraoni u kthye dhe tuboi magjistarėt e vet dhe doli nė kohėn (dhe vendin) e caktuar. 

61. Atėherė Musai u tha atyre (magjistarėve): “Mjerimi ėshtė juaji, prandaj mos shpifni ndaj All-llaht ndonjė gėnjeshtėr e t’ju shkatėrrojė me njė dėnim, se pa dyshim ai qė shpif ka dėshtuar keq”. 

62. Ata (magjistarėt) polemizuan pėr ēėshtjen e tyre, por bisedėn e bėnė fshehurazi (nga masa). 

63. Ata pastaj (pas bisedės sė fshehur) thanė: “Kėta tė dy janė magjistarė, qė me magjinė e tyre duan t’ju nxjerrin nga toka juaj dhe ta zhdukin drejtimin (ideologjinė) tuaj qė padyshim ėshtė mė i drejti”. 

64. Pra, (meqė janė magjistarė) ju vendosni seriozisht ēėshtjen tuaj dhe dilni nė shesh tok tė bashkuar, e ai qė trimfon sot, ai ka arritur suksesin, 

65. Ata thanė: “O Musa, do tė hedhėsh ti apo ne po hedhim tė parėt?” 

66. Ai (Musai) tha: Jo, hidhni ju! Kur, ja, atij iu dk se nga ajo magji e tyre litarėt dhe shkopinjtė lėviznin (si gjarpėrinj). 

67. E Musai ndjeu nė vete njėfarė frike. 

68. Ne i thamė atij: “Mos ke frikė, ėshtė mė se e sigurt se ti do tė jesh triumfues!” 

69. Tani hidhe atė qė e ke nė dorėn tėndetė djathtė (shkopin), qė t’i gėlltisė ato qė i bėnė ata, sepse ajo qė bėnė ata nuk ėshtė asgjė tjetėr pos mashtrim magjistari, e magistari nuk do tė ketė sukses kudo qoftė. 

70. Atėherė (kur shkopi i Musait i ėlltiti) magjistarėt u hodhėn nė sexhde e thanė: “Ne i besuam Zotit tė Harunit dhe tė Musait!” 

71. Ai (faraoni) tha: “Ai besuat atij para se t’u japė leje? Ai (Musai) ėshtė prijės i juaj, i cili a mėsoi magjinė, unė do t’ua pres duart e kėmbėt tėrthorazi e do t’u varė nė trungujt e hurmave, e atėherė ju do a kuptoni se cili prej nesh ka dėnim mė tė ashpėr e mė tė vazhdueshėm?” 

72. Ata thanė: “Pasha Atė qė na krijoi, nuk tė japim pėrparėsi ty ndaj argumenteve qė na erdhėn, e ti bėje atė qė mendon ta bės, dhe mund ta zbatosh vetėm atė qė i takonjetės sė kėsaj bote!” 

73. Ne i besuam Zotit tonė qė Ai tė na falė gabimet dhe magjinė, me tė cilėn ti na detyrove. All-llahu ėshtė mė i miri (nė tė shpėrblyerit) dhe mė i pėrjetshmi (nė tė dėnuar)! 

74. Ai qė i paraqitet Zotit tė vet si kriminelė, e ka Xhehennemin, nė tė cilin as nuk vdes as nuk jeton. 

75. Ndėrsa ai qė i paraqitet Atij besimtar e qė ka bėrė vepra tė mira, tė tillėt i presin merita tė larta. 

76. (do ta presin) Xhennete tė Adnit, nėpėr tė cilėt do tė rrjedhin lumenj dhe atydo tė jenė pėrjetė. Ky ėshtė shpėrblimi i atij qė ėshtė pastruar nga mosbesimi. 

77. Ne i kumtuam Musait: “Udhėto natėn me robtė e Mij, hapu atyre me rrugė tė terur nė det, e mos ke frikė se do tė zėnė, a do tė fundosėsh”. 

78. Atyre iu vu prapa faraoni me ushtrinė e vet, po ata pėsuan nė det ashtu si pėsuan. 

79. Faraoni e humbi popullin e vet, e nuk e udhėzoi. 

80. O bijt e israilit, Ne ju shpėtuam prej armikut tuaj, ua pėrcaktuam anėn e djathtė tė Turit (pėr shpalljen e Tevratit), ju furnizuam me rrėshirė (si mjalti) dhe shkurtėza. 

81. Hani nga tė mirat qė u dhuruam, e mos u bėni pėrbuzės se do t’u godasė hidhėrimi Im, e atė qė e zė hidhėrimi Im, ai ka mbaruar. 

82. Nuk ka dyshim se Unė e fal atė qė ėshtė penduar, qė ka besuar, qė ka bėrė vepra tė mira dhe qė pėrqendrohet pėr nė rrugėn e drejtė. 

83. Po ty o Musa: “ē’tė nguti para popullit tėnd?” 

84. Ai u pėrgjigj: “Ja, ata jnė pranė meje, e unė u nguta te ti, o Zoti im, qė tė jeshė i kėnaqur ndaj meje!” 

85. Ai (All-llahu) Tha: “Ne sprovuam popullin tėnd pas teje, dhe ata i hodhi nė humbje Samiriji!” 

86. Musai u kthye te populli i vet i hidhėruar e i pikėlluar dhe tha: “O populli im, a nuk u premtoi juve Zoti juaj premtim tė mirė, a mos u bė kohė e gjatė e ju e harruat premtimin, ose dėshiruat tė ju godasė hidhėrimi nga Zoti juaj, andaj e thyet besėn qė ma keni dhėnė?” 

87. Ata thanė: “Ne nuk e thyem besėn tėnde me dėshirėn tonė, por ne ishim ngarkuar me barrė tė rėnda nga stolitė e popullit e i hodhėm ato (nė zjarr), e ashtu i hodhi edhe Samirija”. 

88. E ai (Samirija) ua mbaroi atyre njė viē me trup qė pėlliste, e ata thanė: “Ky ėshtė zoti juaj dhe Zoti i Musait, po ai (Musai) e ka harruar”. 

89. A nuk e kuptonin ata se ai (viē) as nuk u pėrgjigjej atyre, e as nuk kishte mundėsi t’ju sillte ndonjė dobi a dėm. 

90. E Haruni atyre u pat thėnė mė parė: “O populli im, ju vetėmu sprovuat me tė, pse Zoti juaj ėshtė i Gjithmėshirėshmi, andaj ejani pas meje dhe mė dėgjoni pėr kėtė qė po ua thėm”. 

91. Ata i thanė: “Ne nuk dp t’i ndahemi kėtij (adhurimit tė viēit) deri qė tė kthehet Musai!” 

92. Ai (Musai u kthye e) tha: “O Harun ē’tė prngoi ty kur i pe se morėn rrugėn e gabuar, 

93. E ti mos u vazhdosh rrugėn time? Amos e kundėrshtove edhe ti porosinė time?” 

94. Ai (Haruni) tha: “O bir i nėnės sime, mos mė kap as pėr mjekrre as pėr flokė, se unė u frikėsova se do tė thuash: i pėrēave beni israilėt dhe nuk e ke respektuar porosinė time?” 

95. Ai (Musai) tha: “E ēka ishte puna jote, o Samirij?” 

96. Tha (Samirija): “Unė pashė atė qė ata nuk panė, e mora njė grusht nga gjurma e tė dėrguarit (nga fėrkemi i kalit tė Xhibrilit) dhe ia hodha atij (viēit) dhe kėshtu mė mashtroi vetvetja”. 

97. Ai (Musai) tha: “Prandaj, largohu sepse sa tė jeshė gjallė ke pėr tė thėnė: (kėdo qė e sheh) “Mos m’u afro!” E ty tė pret edhe njė moment (dėnim) i pathyeshėm. E ti tash shikoje zotin tėnd qė e adhurove bindshėm, e tani atė do ta djegim e do ta bėjmė shkrumb dhe hirin e tij do ta shpėrndajmė nėpėr det”. 

98. I adhurari juaj ėshtė vetėm All-llahu, qė pėrveē Tij nuk ka zot tjetėr, e dituria e Tij ka pėrfshirė ēdo send. 

99. Po kėshtu, Ne tė rrėfejmė ty pėr disa ngandodhitė qė kanė kaluar mė heret dhe nga ana jonė tė dhamė ty shpalljen plot pėrkujtime. 

100. Kush i kthen shpinėn kėsaj (shpalljes - Kur’anit), ai do tė bartė nė ditėn e kijametit barrėn mė tė rėndė. 

101. Nėn atė do tė qėndrojnė pėrgjithmonė. Sa barrė e keqe ėshtė pėr ta nė ditėn e kijametit. 

102. Ditėn kur i fryhet surit (bririt), atė ditė Ne i tubojmė mėkatarėt symavijosur (tė verbėr, tė shėmtuar). 

103. E ata pėshpėrisin mes vete: nuk qėndruat (nė dynja) mė shumė se nja dhjetė ditė. 

104. Ne mė sė miri e dijmė se ēka flasin ata, e edhe atė kur mė i menēuri prej tyre u tha: “Nuk qėndruat mė shumė se njė ditė!” 

105. Ty tė pyesin edhe pėr kodrat, thuaj: “Zoti im mund t’i bėjė thėrrime tė shpėrndara”. 

106. Dhe vendin e tyre ta bėjė rrafsh pa farė bime e ndėrtese. 

107. E nuk do tė shohėsh nė tė as ultėsirė e as lartėsirė. 

108. Atė ditė, ata do tė shkojnė pas thirrėsit. e nuk do t’i largohen atij, e para tė Gjithmėshirshmit ulen zėrat e nuk dėgjohet tjetėr pos njė zė i ulėt. 

109. Atė ditė nuk bėn dobi as ndėrmjetėsimi, pėrveē atij, tė cilin e ka lejuar i Gjithmėshirshmi tė ndėrmjetėsojė dhe pėr tė cilin e pėlqeu ndėrmjetėsimin. 

110. Ai i di ato qė ishin para tyre dhe ato qė vijnė pas, po dija e tyre nuk mund ta pėrfshij ate. 

111. E fytyrat (e mėkatarėve) e turpėruara, i pėrlen tė Pėrjetshmit, tė Gjithfuqishmit, sepse ka dėshtuar ai qė barti padrejtėsinė. 

112. Kush ėshtė besimtar dhe bėn vepra tė mira, ai nuk i frikėsohet ndonjė padrejtėsie e as ndonjė mungese (nė shpėrblim). 

113. Kėshtu Ne e shpallėm kėtė Kur’an arabisht dhe pėrsėritėm nė tė vėrejtjet, nė mėnyrė qė ata tė ruhen ose ai (Kur’ani) t’u sjellė atyre pėrvojė mėsimi. 

114. I lartė ėshtė All-llahu, Sundue i vėrtetė. Ti mos nxito me Kur’anin para se tė pėrfundojė shpallja e tij te ti, dhe thuaj: “Zoti im, mė shto dituri!” 

115. Na i patėm urdhėruar edhe Ademit (tė mos i afrohej pemės), po ai harroi, pra re ai nuk gjetėn vendosmėri. 

116. Pėrkujto kur Ne u thamė engjėjve: “Bėni sexhde ndaj Ademit, ata i bėnė, pos Iblisit, i cili nuk deshi”. 

117. E Ne i thamė: “O Adem ky ėshtė armik yti dhe i bashkėshortes tėnde, pra mos t’ju nxjerrė kurrsesi nga Xhenneti, e t’ju vė nė vėshtirėsi (pėr tė siguruar mjetet e jetesės)”. 

118. Ti aty (nė Xhennet) nuk ke pėr tė qenė i uritur e as nuk ke pėr tė mbetur i zhveshur. 

119. Aty nuk ke pėr tė pasur etje e as nuk do tė kesh vapė. 

120. Por, atė e ngacmoi djalli duke i thėnė: “O Adem, a do tė tė treoj pėr pemėn e pavdekshmėrisė dhe tė sundimit tė pazhdukshėm!” 

121. Ata tė dy hėngrėn nga ajo (pemė) dhe qė tė dy u zhveshėn, e ia nisėn ta mbulojnė veten e tyre me gjethe qė mbldhnin nėpėr Xhennet, dh kėshtu Ademi theu urdhėrin e Zotit tė ve dhe gaboi. 

122. Mandej Zoti i vet atė tė zgjedhur, ia pranoi pendimin dhe e vuri nė rrugėn e drejtė (tė vendosur). 

123. Ai (All-llahu) u tha: “Zbritni prej aty qė tė gjithė, do tė jeni armiq tė njėri-tjetrit. Nėse u vjen na Unė udhėzim (libėr e pejgamber) kush i pėrmbahet udhėimit Tim, ai nuk ka pėr tė humbur (nė dunja) e as nuk ka pėr tė dėshtuar (nė etėn tjetėr)”. 

124. E kush ia kthen shpinėn udhėzimit Tim, do tė ketė jetė tė vėshtirė dhe nė ditėn e kijametit do ta ringjall tė verbėr. 

125. Ai (qė nuk besoi) do tė thotė: “Zoti im, prse mė ngrite tė verbėr, kur unė isha me sy?” 

126. Ai (All-llahu) thotė: “Ashtu si harrove ti argumentet Tona qė t’i ofruam, ashtu je ti i harruar sot”. 

127. Po kėshtu Ne e shpėrblejmė edhe atė qė zhytet nė mėkate dhe nk i beson argumentet e Zotit tė vet, po dėnimi nė botėn tjetėr ėshtė edhe mė i ashpėr dhe i pėrjetshėm. 

128 A nuk e kanė tė qartė ata se sa breza para tyre i kemi zhdukur, e kėta ecin nėpėr ato vendbanime tė tyre. Nė gjurmėt e atyre ka fakte pėr ata qė kanė arsye tė shėndoshė. 

129. E, sikur tė mos ishte vendimi dhe afati i caktuar mė heret nga Zoti yt, dėnimi do t’i kapte ata. 

130. Prandaj, ti bėhu i durueshėm ndaj asaj qė thonė ata, dhe duke falėnderuar Zotin tėnd, falu para lindjes sė diellit dhe para perėndimit tė tij, falu edhe nė orėt e matės dhe nė skajet e ditės, ashtu qė tė gjejsh kėnaqėsi (me shpėrblim). 

131. Dhe mos ia ngul sytė bukurisė sė kėsaj jete me tė cilėn i bėmė tė kėnaqen disa prej tyre (mosbesimtarė), e pėr t’i sprovuar me tė, sepse shpėrbimi i Zotit tėnd ėshtė mė i mirė dhe ėshtė i pėrjetshėm. 

132. Urdhėro familjen tėnde tė falė namaz, e edhe ti vetė zbatoje atė, ngase zne nuk kėrkojmė prej teje ndonjė furnizim (pėr ty as pėr familjen tėnde), Ne tė frnizojmė ty (dhe ata), ardhmėria e mirė ėshtė e atij qė ruhet. 

133. Ata thanė: “pėrse nuk na solli ai ndonjė argument nga Zoti i vet? A nuk u erdhi atyre sqarim (nė Kur’an) pėr atė qė ishte nė broshurat e mėparshme”. 

134. Dhe sikur t’i ndėshkonim ata me ndonjė dėnim para tij (para se tė shpallim Kur’anin) ata do tė thonin: “Zoti ynė, pėrse nuk na ēove ndonjė tė dėrguar qė t’iu pėrmbaheshim fakteve Tua para se tė poshtėroheshim e tė mjeroheshim”. 

135. Thuaj: “Secili ėshtė duke pritur, pra pritni edhe ju, se sė shpejti do ta kuptoni se kush ishin ithtarėt e rrugės sė drejtė dhe e gjeti tė vėrtetėn”.

 

Part 17

 

21.Suretu El Enbija 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Njėrezve u ėshtė afruar koha e llogarisė sė tyre, e ata tė hutuar nė pakujdesi nuk pėrgatiten fare pėr tė. 

2. Atyre nuk u vjen asnjė kėshillė e re (nė Kur’an) nga Zoti i tyre, e qė ata tė mos tallen me tė duke e dėgjuar. 

3. Tė shmangura nga e vėrteta janė zemrat e tyre. Ata qė janė zullumqarė dhe duke biseduar fshehtas (thonė): “A mos ėshtė ky (Muhammedi) diē tjetėr pos njeri, sikurse edhe ju, pra a do t’ia pranoni magjinė e tij kur ju po e dini?” 

4. Ai (Muhammedi) tha: “Zoti im di pėr thėnien qė thuhet nė qiell e nė tokė (pra di edhe pėr bisedėn tuaj), Ai ėshtė mė dėgjuesi, mė i dijshmi!” 

5. Ata madje thanė: “(pėr Kur’anin) Ëndėrra tė pėrziera, madje thanė se ai (Muhammedi) vet e trilloi, ai ėshtė poet! Le te na e sjellė njė mrekulli ashtu si u dėrguan tė mėparshmit (me mrekulli)!” 

6. Banorėt e qyteteve para tyre nuk i besuan (mrekullitė), prandaj Ne i shkatėrruam, a mos do tė besojnė kėta? 

7. Ne edhe para teje nuk dėrguam tjetėr pos burra, tė cilėve u dhamė shpallje, e nėse nuk dini kėtė, atėherė pyetni njerėzit e dijshėm. 

8. Ne nuk i bėmė ata (pejgamberėt) trupa qė nuk hanė ushqim e as nuk ishin tė pėrjetshėm (tė pavdekshėm). 

9. Ne u plotėsuam pastaj premtimin, i shpėtuam ata dhe kė dėshiruam Ne, ndėrsa ata qė kaluan ēdo kufi, i zhdukėm. 

10. A nuk e kuptoni se Ne ua shpallėm librin nė tė cilin gjendet krenaria juaj? 

11. Ne shpartalluam sa vendbanime qė ishin mizore, e ne vend tė tyre sollėm popull tjetėr. 

12. E ata kur e hetonin forcėn e dėnimit tonė, iknin me shpejtėsi. 

13. (atėherė atyre u thuhet) Mos ikni, po kthehuni nė begatitė dhe nė vendbanimet tuaja se ndoshta do tė mund tė merreni vesh (e gjithė kjo ishte njė ironi kndėr tyre). 

14. Ata thonin: “O shkatėrrimi ynė, vėrtet ne ishim zullumqarė!” 

15. Mjerimi i tyre vazhdoi ashtu derisa i bėmė tė korrur e tė ftohur (tė vdekur). 

16. Ne nuk e krijuam qiellin, tokėn e ēdo gjė ēka mes tyre shkel e shko (pa qėllim tė caktuar). 

17. Sikur tė kishim dashur tė zbavitemi dhe sikur tė donim ta bėnim atė, Ne do tė zbaviteshim nė kompetencėn Tonė, por Ne nuk bėmė atė. 

18. Pėrkundrazi, Ne tė pavėrtetėn e godasim me tė vėrtetėn dhe ajo (e vėrteta) triumfon mbi tė ndėrsa ajo (gėnjeshtra) zhduket. E juve (jobesimtarėve) u takon shkatėrrimi, pėr atė qė i pėrshkruani (Zotit, si fėmijė etj. ). 

19. Vetėm e Tij ėshtė ēdo gjė qė ėshtė nė qiej e tokė! E ata qė janė pranė TIj (melaiket), nuk shprehin mendjemadhėsi nė adhurim ndaj Tij, e as nuk u bėhet (ibadet) monotn. 

20. Ata lartėsojnė (All-llahun) natė e ditė dhe nuk mėrziten. 

21. A mos morėn ata zota prej toke qė mund tė ringjallin (tė vdekurit)? 

22. Sikur tė kushte nė to (nė qiej e nė tokė) zota pos Allhut, ato tė dyja do tė shkatėrroheshin. Larg asaj qė i pėrshkruajnė ėshtė All-llahu, Zot i Arshit. 

23. Ai nuk pyetet se ēka punon, po ata, (njerėzit), pyeten. 

24. A pėrvetėsuan ata zota tjerė pos Tij? Thuaj: “Sillne argumentin tuaj? Ky (Kur’ani) ėshtė argument pėr kėta qė janė mė mua dhe pėr ata qė ishin para meje, por shumica tyre nuk e dinė tė vėrtetėn, andaj edhe nuk vėshtojnė. 

25. Ne nuk dėrguam asnjė tė dėrguar para teje e tė mos i kemi shpallur atij se: nuk ka zot tjetėr pėrveē Meje, pra mė adhuroni!” 

26. E ata thanė: “I Gjithėmėshirshmi ka fėmijė!” Larg asaj qoftė madhėria e Tij! Ja ata jnanė rob tė ndershėm! 

27. Qė nuk flasin para Tij, ata veprojnė me urdhėrin e Tij. 

28. Ai (All-llahu) e di ēka vepruan mė parė dhe ēka do tė veprojnė, dhe ata nuk pėrpiqen tė ndihmojnė pos pėr atė me tė cilin ėshtė i kėnaqur Ai, e ata nga frika prej tij janė tė pakujdesshėm. 

29. Ndėrsa, kush thotė prej tyre se unė jam zot pos Tij, ndėshkimi pėr tė ėshtė Xhehennemi. Kėshtu i ndėshkojmė Ne zullumqarėt. 

30. A nuk e dinė ata, tė cilėt nuk besuan se qiejt dhe toka ishin tė ngjitura, e Ne i ndamė ato tė dyja dhe ujin e bėmė bazė tė jetės sė ēdo sendi; a nuk besojnė? 

31. Dhe nė tė (tokė) Ne kemi krijuar bjeshkė tė paluhatshme qė tė mos i lėkundė ata, dhe nėpėr to kemi bėrė lugina e rrugė nė mėnyrė qė ata tė dinė tė orientohen. 

32. Qiellin ua kemi bėrė kulm tė sigurt, por ata zbrapsen prej atyre argumenteve. 

33. Ai ėshtė qė krijoi natėn e ditėn, diellin e hėnėn dhe secili prej tyre noton nė orbitė. 

34. Ne, asnjė njeri para teje (Muhammed) nuk i dhamė jetė tė pėrhershme, e nėse ti vdes, a mos do tė mbesin ata pėrgjithmonė? 

35. ēdo krijesė do ta shijojė vdekjen, e NE, nė shenjė sprove ju sprovojmė me vėshtirėsi e kėnaqėsi, dhe ju ktheheni te Ne. 

36. E kur tė shohin ty ata qė nuk besuan, nuk tė marrin ndryshe vetėm se nė tallje (duke thėnė): “A ky ėshtė ai qė pėrgojon zotėt tuaj!” E ata pėrmendjen e Mėshiruesit (Rrahman) e mohojnė. 

37. Njeriu nga vet natyra e tij ėshtė i ngutshėm, e Unė do t’ua tregoj juve masėn Time ndėshkuese, pra mos kėrkoni t’u vie mė shpejtė. 

38. Ata thanė: “Kur do tė jetė ai premtim (me dėnim) nėse thoni tė vėrtetėn?” 

39. Sikur ta dinin ata qė nuk besuan se atėherė nuk d tė mund ta largojnė zjarrin as nga fytyrat e tyre e as nga shpinat, e as qė do tė ndihmohen (nuk do tė ishin jobesimtarė). 

40. Por atyre do t’u vijė befas, do t’i tronditė ata, e atėherė as nuk mund ta largojnė dhe as nuk u jepet afat. 

41. Nė tė vėrtetė, janė bėrė pėrqeshje edhe me tė dėrguarit tjerė para teje, e ata qė u tallėn me ta, i pėrfshiu ajo me ēka talleshin. 

42. Thuaj: “Kush u mbron juve prej (dėnimit tė) tė Madhėruarit natėn en ditėn?” Por jo, ata i kthejnė shpinėn kėshillave tė Zotit tė tyre. 

43. A mos kanė ata pos Nesh zota tė tjerė qė i mbrojnė? Po ata nuk mund t’i ndihmojnė vetvetes (e lėrė mė adhuruesve), Ata (mosbesimtarėt) as nuk do tė pranohen prej Nesh nė fqinjėsi. 

44. Por Ne u dhamė atyre dhe prindėrve tė tyre jetė tė gjatė me kėnaqėsi (e ata u mashtruan). A nuk e vėrejnė ata se Ne u pakėsojmė tokėn nga anėt e saj, atėherė a mos ata do tė jenė fitues (o tė humbur)? 

45. Thuaj: “Unė ua tėrheq vėrejtjen vetėm me anėn e kėsaj shpalljeje, po i shurdhėti nuk dėgjon thirrjen edhe kur i tėrhiqet vėrejtja”. 

46. E sikur t’i godasė pak ndonjė e keqe nga dėnimi i Zotit tėnd, ata do tė thonė: “Tė mjerėt ne, i bėmė vetes padrejtėsi”! 

47. Nė ditėn e gjykimit Ne do tė vėmė peshoja tė drejta, e askujt nuk i bėhet e padrejtė asgjė, edhe nėse ėshtė (vepra) sa peshoja e njė kokrre tė melit Ne do ta sjelllim atė. E mjafton qė Ne jemi llogaritės. 

48. Ne i patėm dhėnė Musait e Harunit Furkanin (dalluesin e tė vėrtetės e tė kotės - Tevratin), qė ishte dritė e kėshillė pėr tė devotshmit. 

49. Tė cilėt ia kanė frikėn Zotit tė tyre edhe pse edhe pse nuk e shohin dhe ata tė cilėt ia kanė dronė kijametit. 

50. Edhe ky (Kur’ani) ėshtė kėshillė, ėshtė i bekuar qė Ne e shpallėm. A, ju po e refuzoni. 

51. Ne i dhamė Ibrahimit herėt tė mbarėn, sepse Ne kemi njohur mirė atė (ia dhamė tė mbarėn se e meritoi). 

52. Kur ai babai dhe popullit tė vet u: “ē’janė kėto statuja qė i adhuroni?” 

53. Ata thanė: “I gjetėm tė parėt tanė, qė po i adhuronin”. 

54. Ai u tha: “Edhe tė parėt tuaj e edhe ju qartė ishit tė humbur!” 

55. Ata thanė: “Me gjithė mend e ke apo mos po tallesh!” 

56. Atėherė ai tha: “Jo, por Zoti juaj ėshtė Zoti i qiejve e i tokės, ėshtėai qė i krijoi ato, ndėrsa unė jam dėshmues pėr kėtė!” 

57. Pasha All-llahun, posa tė largoheni ju, unė kam pėr t’ia bėrė atė qė duhet statujave tuaja! 

58. Dhe i bėri ato copė-copė, pėrveē njė mė tė madhes qė e kishin ata mė shpresė se atij do t’i drejtohen (pėr tė kuptuar se kush i theu). 

59. (Kur u kthyen ii panė) Ata thanė: “Kush e bėri kėtė me zotat tanė? Ai na qenka kriminel!” 

60. (pastaj) hanė: “Kemi dėgjuar pėr njė djalosh qė i pėrqeshte ato, tė cilit i thonin Ibrahim”. 

61. Ata thanė: “Silleni atė kėtu nė sy tė njerėzve qė ta shohin (e ta dėnijmė)”. 

62. I thanė: “A e bėre ti kėtė me zotat tanė, o Ibrahim?” 

63. Ai tha: “Jo, por atė, e bėri i madhi i tytre, ju pyetni ata nėse janė qė flasin?” 

64. Ata u ndalėn e u menduan me veten, e dikush tha: “Vėrtet, ju jeni ata tė gabuarit (pse adhuroi gjėra tė kėto)”. 

65. Mirėpo, pastaj e shoshitėn kėtė gjė nė kokat e tyre (u kthyen nga bindja nė koėfortėsi) dhe thanė: “Po ti e ke ditur se kėta nuk flasin!” 

66. Ai tha: “A po adhuroni pra nė vend tė All-llahut asish qė nuk u sjellin kurrfarė dobie as dėmi?” 

67. Medet pėr ju dhe pėr ata qė i adhuroni, pos All-llahut, po a nuk po kuptoni?” 

68. Atėherė ata thanė: “Digjeni atė (Ibrahimin) dhe ndihmoni zotat tuaj, nėse doni t’u ndihmoni!” 

69. Po Ne i thamė: “O zjarr, bėhu i ftohtė dhe shpėtim pėr Ibrahimin!” 

70. Ata deshėn t’i bėjnė atij (Ibrahimit) kurth, po Ne ata i bėmė mė tė dėshtuarit. 

71. E Ne shpėtuam atė e edhe Lutin nė atė tokėn qė e kemi bekuar pėr njerėz. 

72. Dhe ia falėn atij Is-hakun, e si dhuratė edhe Jakubin. Dhe qė tė gjithė i bėmė tė mirė (pejgamberė). 

73. Dhe ata i bėmė shembėlltyrė qė udhėzonin sipas urdhėrit Tonė, i orientuam nė punė tė mira, nė falljen e namazit, nė dhėnien e zeqatit, dhe ata ishin adhurues Tanė tė sinqertė. 

74. Lutit Ne i dham tė jetė pejgamber dhe i dijshėm, andaj edhe e shpėtuam prej atij fshati (vendbanim) qė bėnė punė tė ndyra, ata ishin popull i dėmshėm e i prishur. 

75. Atė (Lutin) e shpėtuam dhe e vėmė nėn mėshirėn Tonė, vėrtet ai ishte prej mė tė mirėve. 

76. (Pėrkujto) Edhe Nuhun kur mė parė - pat thirrur (Zotin) e Ne ia pranuam atij (edhe luttjen)e ate dhe familjen e tij e shpėtuam nga ia tmerri i madh. 

77. Ne e mbrojtėm atė prej atij populli qė pėrgėnjeshtronte argumentet Tona, vėrtet ai ishte popull i keq, prandaj i pėrmbytėm tė gjithė ata. 

78. (Pėrkjto) Davudin e Sulejmanin kur pleqėronin pėr ēėshjen e bimės (mbjelljes) tė cilėn delet e ati populli e kishin kullotur natėn, e Ne ishim pėrcjellės tė gjykimit tė tyre. 

79. E sulejmanit Ne ia mėsuam atė (pėrgjegjen e saktė), po secilit (prej) u patėm dhėnė urtėsi e dije. Ne e bėmė qė kodrat dhe shpezėt tė madhėrojnė (bėjnė tesbih) sė bashk me Davudin. Ne kemi mundėsi (ta bėjmė kėtė) edhe e bėmė. 

80. Ne e mėsuam atij (Davudit) mbarimin e petkave (tė hekurta) pėr ju, qė tė ju mbrajnė nė raste lufte. A jeni pra mirėnjohės ju pėr kėtė? 

81. Ndėrsa Sulejmanit (ia nėnshtruam) erėn e fortė qė sipas dėshirės se tuj ecte me tė deri te toka tė cilėn e kemi bekuar Ne. Ne jemi tė gjithėdijshėm pėr ēdo gjė. 

82. Edhe disa nga djajtė (ia nėnshtruam) qė zhyteshin (nė thellėsi tė ujit) dhe bėnin pėr tė (pėr Sulejmanin), por Ne i ruanim ata (tė mos shmangeshin). 

83. (Pėrkujto) Edhe Ejubin kur iu drejtua Zotit tė vet me lutje: “Mė gjeti belaja, e Ti je mė Mėshiruesi ndėr Mėshiruesit!” 

84. Ne iu pėrgjegjėm atij nga mėshira e Jonė, ia hoqėm ato vėshtirėsi qė i kishte, ia dhamė familjen e tij dhe aq sa ishin ata, dhe bėmė prkujtim pėr tė devotshmit. 

85. (Pėrkujto) Edhe Ismailin, Idrisin dhe Dhulkiflin, qė tė gjithė ishin tė durueshėm. 

86. Ata i pėrfshimė nė mėshirėn Tonė, se ishin vėrtet prej tė mirėve. 

87. (Pėrkujto) Edhe atė tė peshkut (Junusin) kur doli i hidhėruar (prej popullit) dhe mendoi se nuk do t’i vijė mė ouna ngushtė, po nė errėsira ai tha se: “Nuk ka Zot pos Teje. Ti je i pastėr, nuk ke tė meta. Unė i bėra padrejt vetes!” 

88. Ne iu pėrgjigjėm atij, e shpėtuam nga tmerri. Kėshtu i shpėtoėmė Ne besimtarėt. 

89. (Pėrkujto) Edhe Zekiriain kur e luti Zotin e vet: “Zoti im, mos mė le tė vetmuar se Ti je mė i miri trashėgues (pas ēdokujt)”. 

90. Ne ia pranuam lutjen e tij, ia dhuruam atij Jahjain dhe ia pėrmirėsuam bashkėshorten atij. Ata pėrpiqeshin pėr punė tė mira, na u luteshin duke shpresuar dhe duke u frikėsuar, ishin respektues ndaj nesh. 

91. (Pėrkujto) Edhe atė qė e ruajti nderin e saj, Ne e frymėzuam atė me shpirt (barrė) nga ana Jonė dhe atė dhe tė birin e saj; bėmė mrekulli pėr njerėzit. 

92. Kjo fe ėshtė e juaja dhe ėshtė e vetmja fe (e shpallur), kurse Unė jam Zoti juaj, pra mė adhuroni vetėm Mua. 

93. Po ata e ndanė ēėshtjen e fesė dhe u pėrēanė mes vete (u ndanė nė grupe: monoteistė, politeistė, jehudi, tė krishterė, zjarrėputist etj. ), mirėpo, qė tė gjithė do tė vijnė te Ne. 

94. E kush bėn ndonjė vepėr tė mirė dhe ėshtė besimtarė, mundi i tij nuk i mohohet, pse Ne i shėnojmė ato. 

95. Ndėrsa ėshtė e pamundur pėr (banorėt e) njė fshat tė cilin e kemi shkatėrruar Ne, tė kthehen (nė kėtė jetė). 

96. Derisa tė hapet (penda) e Jexhuxh Mexhuxhėve dhe ata do tė zbresin nga ēdo bregore me shpejtėsi. 

97. Dhe derisa tė jetė afruar premtimi i saktė (dita e kijametit) e ai ėshtė momenti kur mbeten tė shtangėt sytė e atyre qė nuk besuan (nė ato ēaste thonė): “Tė mjerėt ne, vėrtet ishim krejt tė pavetėdijshėm pėr kėtė (momment); por jo, ėshtė e vėrtetė se ishim zullumqarė tė mėdhenj. 

98. Ju, dhe ajo qė adhuruat ju pos All-llahut, do tė jeni lėndė e Xhehennemit, dhe keni pėr tė hyrė nė tė. 

99. Sikur tė kishit qenė ata zota, ata nuk do tė hynin nė tė, po qė tė gjithė do tė jenė aty pėrgjithmonė. 

100. Aty ata do tė kenė rrėnkim dhe aty ata nuk dėgjojė. 

101. E atyre tė cilėve u priu e mbara nga ana jonė, do tė jenė larg tij (Xhehennemit). 

102 Ata nuk nuk do tė dėgjojnė as zhurmėn e tij, dhe ata do tė jenė pėrgjithmonė tė kėnaqur me atė qė e dėshirojnė vetė. 

103. Ata nuk do t’i shqetėsojė ajo frika e madhe (e fyerjes sė gurit), dhe do t’i presin engjėjt (duke u uruar): “Kjo ėshtė dita e juaj qė u premtohej”. 

104. (Pėrkujto) Atė ditė kur Ne e paloj qiellin sikurse palimi i fletėve nė libėr. Ashtu sikundėr e kemi filluar krijimin (tuaj), e rikthejmė. Ky ėshtė obligimi yni, e Ne e bėjmė kėtė. 

105. Ne e kemi shėnuar nė Zebur (nė librat e shenjtė) pas shėnimit (nė Lehvi mahfudh), se me tė vėrtetė tokėn do ta trashėgojnė robtė e Mij tė mirė. 

106. Ne kėtė (qė u pėrmend) ka mjaft pėr njė popull tė dėgjueshėm. 

107. E Ne tė dėrguam ty (Muhammed) vetėm si mėshirė pėr tė gjitha krijesat. 

108. Thuaj: “Mua mė shpallet se Zoti i juaji ėshtė vetėm njė Zot, e ju a po dorėzoheni?” 

109. E nėse ata refuzojnė, ti thuaju: “Unė u njoftova ju nė mėnyrė tė barabartė, dhe se unė nuk e di se ėshtė afėr ose larg ajo qė po premtoheni?” 

110. Ai e di thėnien e haptė, e di edhe atė qė mbani fashehtė. 

111. E nuk e di, mos ėshtė kjo sprovė pėr ju (vonesa e dėnimit), apo tė kėnaqeni deri nė njė kohė. 

112. Ai (Muhammedi) tha: “Zoti im, gjyko (mes meje dhe atyre gėnjeshtarėve) me tė vėrtetėn! E Zoti ynė, Mėshirues ėshtė ai prej tė cilit kėrkohet ndihmė kundėr asaj qė ju pėrshkruani!” 

 

22.Suretu El Haxhxh 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. O ju njerėz, ruanu dėnimit nga Zoti juaj, sepse dridhja pranė katastrofės sė kijametit ėshtė njė llahtari e madhe. 

2. Atė ditė, kur ta pėrjetoni atė, secila gjidhėnėse braktis atė qė ka pėr gjini dhe secila shtatėzėnė e hedh para kohe barrėn e vet, ndėrsa njerėzit duken tė dehur, po ata nuk janė tė dehur, por dėnimi i All-llahut ėshtė i ashpėr. 

3. Ka ndonjė nga njerėzit qė kundėrshton nė ēėshtje rreth All-llahut, pa kurrfarė dije dhe ndjek ēdo djall tė mbrapshtė. 

4. Ai (djalli) ėshtė gjykuar ta humbė dhe ta orientojė nė vuajtje tė zjarrit tė madh, atė qė i miqėsohet atij. 

5. O ju njerėz, nėse dyshoni pėr ringjalljen, atėherė (mendoni krijimin tuaj) Ne u krijuam ju prej dheu, pastaj prej uji, pastaj prej njė gjaku tė ngjizur, pastaj prej njė sa kafshatė mishi, qė ėshtė krijesė e formuluar ose e paformuluar, nė mėnyrė qė t’ju sqarojmė. Ne e pėrqėndrojmė nė mitėr deri nė njė afat tė caktuar, e mandej u nxjerrim foshnje dhe ashtu tė arrini pjekurinė tuaj. Ka qė dikush prej jush vdes herėt, e dikush tė jetojė deri nė pleqėri tė thellė, nė mėnyrė qė mos dijė asgjė nga dija qė ka pasur. E ti e sheh tokėn e thatė-tė vdekur, e kur Ne ia lėshojmė asaj ujin ajo gjallėrohet, shtohet dhe nga tė gjitha llojet rritė bimė tė kėndshme. 

6. Kėtė (e themi pėr ta ditur) se All-llahu ėshtė Ai i vėrteti dhe se Ai ringjallė tė vdekurit dhe Ai ka fuqi pėr ēdo send. 

7. Dhe nuk ka dyshim se kijameti do tė vijė patjetėr dhe se All-llahu me siguri do t’i ngjallė ata tė varrezave (tė vdekurit). 

8. E ka ndonjė prej njerėzve qė bėn polemikė rreth ēėshtjes sė All-llahut, duke mos patur kurrfarė dije, kurrfarė udhėzimi dhe kurrfarė libri tė besueshėm. 

9. Ai qė shtrembron qafėn (nė shenjė mendjemadhėsie), e pėrpiqet t’i humbė njerėzit nga rruga e All-llahut. Atij do t’i takojė poshtrimi nė kėtė jetė, ndėrsa nė ditėn e kijametit atij do t’ia veshim dėnimin e djegies (tė zjarrit). 

10. Kėtė pėr shkak tė asaj ė bėnė duart tua, ndėrsa All-llahu nuk ėshtė zullumqar ndaj robėrve. 

11. Ka nga njerėzit qė adhuron Alahun me mėdyshje (luhatshėm) nėse e gode ndonjė e mirė aii qetėsohet mė tė, po nėse e godet ndonjė e pamėndshme, ai kthehet nė fytyrėn e vet tė vėrtetė (tė mėparshme), ai e ka humbur kėtė dhe jetėn tjetėr e ky ėshtė ai dėshtimi i qartė. 

12. Ai nė vend tė All-llahut lut atė qė nuk mund t’i bėjė as dėm as dobi. Edhe kjo ėshtė ajo humbja pambarim. 

13. Lut atė qė dėmin e tij e ka mė afėr se dobinė e tij. Sa ndihmėtar e shok i keq qenke (do t’i thotė atij adhuruesi nė ditėn e kijametit). 

14. Ata tė cilėt besuan dhe bėnė vepra tė mira, All-llahu do t’i vejė nė Xhennete, nėn tė cilėt rrjedhin lumenj. S’ka dyshim, All-llahu punon atė qė dėshiron. 

15. Kush mendon se All-llahu nuk do ta ndihmojė atė (Muhammedin) nė kėtė dhe nė tjerėn jetė, ai le tė ngrehet me ndonjė mjet deri nė qiell e le ta kėputė (ndihmėn), e le tė shikojė se a po ia largon mjeshtėria e tij atė qė po e mllefos. 

16. Dhe kėshtu Ne e zbritėm kėtė (Kur’anin) plot me argumente tė qarta, dhe se All-llahu vė nė rrugė tė drejtė atė qė do. 

17. Ështė e sigurt se All-llahu do tė bėjė dallimin (do tė gjykojė) nė ditėn e kiametit nė mes atyre qė ishin besimtarė (myslimanė) dhe tė atyre qė ishin jehudi, sabejė, tė krishterė, zjarrputistė, idhujtarė. All-llahu di dhe vėshtron ēdo gjė. 

18. A nuk e di pėr All-llahun se Atij i nėnshtrohet (i bėn sexhde) kush ėshtė nė qiej, edhe kush ėshtė nė tokė, edhe nė dielli, edhe kodrat, edhe bimėt edhe shtazėt, e edhe shumė njerėz, po shumė janė qė dėnimi ėshtė meritė e tyre. Atė qė e poshtėron All-llahu nuk ka kush qė mund tė bėjė tė ndershėm. All-llahu punon atė qė dėshiron. 

19. Kėta janė dy kundėrshtarė (grupe kundėrshtarėsh: besimtarė dhe jobesimtarė) qė janė zėnė rreth Zotit tė tyre; e atyre qė nuk besuan, u qepėn rroba prej zjarri e u hudhet uji i valė mbi kokat e tyre. 

20. Qė me atė u shkrihet krejt ēka nė barqet e tyre e edhe lėkurat. 

21. Pėr ata janė edhe kamgjikėt e hekurtė. 

22. Sa herė qė pėrpiqen tė dalin prej tij nga vuajtjet e padurueshme, kthehen nė tė pėrsėri (u thuhet): “Vuane dėnimin me djegie!” 

23. E ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, All-llahu i vendosė nė Xhennete, nėpėr tė cilin rrjedhin lumenj, aty stolisen ata me rrath tė artė e me xhevahirė, e petkat e tyre janė tė mėndafshta. 

24. Dhe ata janė qė u udhėzuan me fjalėt mė tė mira dhe u udhėzuan nė rrugėn e lavdishme. 

25. S’ka dyshim se ata tė cilėt nuk besuan dhe pengojnė prej rrugės sė All-llahut dhe prej xhamisė sė shenjtė (Qabes), tė cilėn Ne e bėmė tė barabartė pėr njerėz, qofshin vendas ose tė ardhur, dhe, kushdo qė tė pėrpiqet tė bėjė ndonjė tė keqe a ndonjė mėkat, Ne kemi pėr t’ua shijuar njė dėnim tė idhėt. 

26. Pėrkujtoje kur Ne e udhėzuam Ibrahimin pėr nė vendin e shtėpisė (Qabės): tė mos mė pėrshkruaj Mua shok, pastroje shtėpinė Time pėr ata qė e vizitojnė (bėjnė tavaf) qė qėndrojnė nė kėmbė duke u falur, pėrkulur dhe qė bėjnė sexhde. 

27. Dhe thirr ndėr njerėz pėr haxhin, se tė vijnė ty kėmbėsorė e edhe kalorės me deve tė rraskapitura qė vijnė prej rrugėve tė largėta. 

28. (vijnė) Pėr tė qenė tė pranishėm nė dobitė e tyre dhe qė ta pėrmendin All-llahun nė ato ditė tė caktuara (nė shenjė falėnderimi) dhe pėr qė i ka furnizuar me kafshė. Hani pra, prej tyre (kurbanave) dhe ushqeni tė ngushtuarin e tė varfėrin. 

29. Pastaj le tė heqin papastėrtinė e tyre, le t’i zbatojnė premtimet e veta dhe le tė sillėn (bėjnė tavaf) rreth shtėpisė sė lashtė. 

30. Pra, kėshtu: Kush madhėron atė qė All-llahu e bėri tė shenjtė, ajo ėshtė mė e dobishme pėr te Zoti i vet. Juve u janė lejuar kafshėt, pos atyre qė u lexohen (nė Kur’an) pra largohuni nga ndyesitė e idhujve dhe largohuni fjalės shpifėse. 

31. Duke qenė tė sinqertė nė besimin ndaj All-llahut, dhe duke mos i pėrshkruar Atij shok, e kush pėrshkruan shok All-llahut, ai ėshtė sikur tė bjerė nga qielli e ta rrėmbejė shpendi, ose si ai tė cilin e gjuan era e stuhishme nė ndonjė vend tė humbur. 

32. Kjo ėhtė kėshtu! E kush madhėron dispozitat e All-llahut, ajo ėshtė shenjė e devotshmėrisė sė zemrave. 

33. Ju keni dobi nga ato (shenja - kurbanė) pėr njė kohė tė caktuar, e pataj vendi i tyre ėshtė te shtėpia e lashtė. 

34. Ne i kemi caktuar ēdo populli vendtherrjen (e kurbanit), qė ta pėrmendin emrin e All-llahut pėr arsye se i furnizoi ata me kafshėt. Zoti juaj ėshtė njė Zot, andaj vetėm Atij dorėzohuni, e pėrgėzo tė dėgjueshmit. 

35. Tė cilėt, kur pėrmendet All-llahu, u dridhen zemrat e tyre, tė cilėt janė tė durueshėm ndaj asaj qė i godet, tė cilėt rregullisht e falin namazin dhe tė cilėt japin pėr qėllime tė dobishme nga ajo me ēka furnizuam Ne. 

36. E devet (therrjen e tyre pėr kurban) ua kemi bėrė prej dispozitave tė All-llahut, e ju prej tyre keni dobi, andaj pėrmendie emrin e All-llahut duke qenė ato (tė pėrgatitura pėr therrje) nė kėmbė, e kur tė shtrihen ato nė tokė (dhe t’u dalė shpirti), hani prej tyre dhe ushqeni nevojtarin dhe atė qė lyp. Ashtu, ato ua vėmė nė shėrbimin tuaj qė juu tė jeni mirėnjohės. 

37. te All-llahu nuk arrin as mishi as gjaku i tyre, por te Ai arin bindja e juaj. Ai ashtu ua nėnshtroi ato juve qė ta madhėroni All-llahu pėr udhėzimet qė ua bėri. Bamirėsėve merru myzhde. 

38. All-llahu largon dėmet e idhujtarėve ndaj atyre qė besuan, se All-llahu nuk e do asnjė tradhtarė e bukėpėrmbystė. 

39. Atyre qė po sulmohen me luftė, u ėshtė dhėnė leje tė luftojnė, pėr shkak se u ėshtė bėrė padrejtė, e All-llahu ka fuqi pėr t’u ndihmuar atyre (muslimanėve). 

40. (U lejuan tė luftojnė) Ata, tė cilėt vetėm pse thanė: “All-llahu ėshtė Zoti ynė!” u dėbuan pa kurfarė tė drejte. E sikur All-llahu tė mos i zbrapste disa me disa tė tjerė, do tė rrėnoheshin manastirėt, kisha, havrat e edhe xhamitė qė nė to pėrmendet shumė emri i All-llahut. E All-llahu patjetėr do ta ndihmojė atė qė ndihmon rrugėn e Tij, se All-llahu ėshtė shumė i fuqishėm dhe gjithnjė triumfues. 

41, (Ai ndihmon) Ata tė cilėt kur Ne u mundėsojmė vendosjen nė tokė, e falin namazin, japin zeqatin, urdhėrojnė pėr tė mirė dhe largojnė prej tė keqes. All-llahut i takon pėrfundimi i ēėshtjeve. 

42. Po edhe nėse tė pėrgėnjeshtrojnė ty, para tyre patėn pėrgėnjeshtruar edhe populli i Nuhut, Adi dhe Themudi. 

43. Edhe populli i Ibrahimit dhe populli i Lutit. 

44. Po edhe banorėt e Medjenit. Qe pėrgėnjeshtruar edhe Musai; e Unė jobesimtarėve u pata dhėnė afat, mė pastaj u dhashė dėnim, e ēfarė ishte ai dėnim Imi? (Ua ndryshova gjendjen nė tė keq). 

45. E sa fshatra qė ishin zullumqarė i shkatėrruam Ne, e ato janė tė rrėnuara mbi kulmet e tyre dhe sa bunarė kanė mbetur shkretė e sa pallate tė larta! 

46. A nuk udhėtuan ata nėpėr tokė e tė kenė zemra me tė cilat do tė kuptojnė, dhe veshė me tė cilat do tė dėgjojnė? pse nė tė vėrtet sytė nuk verbėrohen, por verbėrohen zemrat nė krahrorė. 

47. Ata kėrkojnė prej teje t’ua ngutėsh dėnimin, po All-llahu nuk e thyen premtimin e Vet, pse njė ditė te Zoti yt ėshtė sa njėmijė vet, si llogaritni ju. 

48. Shumė fshatra qė ishin nė rrugė tė gabuar, Unė ua pata shtyrė dėnimin nė njė kohė, e pastaj i zura me dėnim dhe fundi i tyre ėshtė te Unė. 

49. Thuaj: “O ju njerėz, unė jam pėr t’ua tėrhequr haptazi vėrejtjen. 

50. E ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, do tė kenė falje (tė mėkateve), furnizim tė begatshėm (nė Xhenne). 

51. Ndėrsa, ata qė u pėrpoqėn t’i mposhtin argumentet Tona, tė tillėt janė banes tė Xhehennemit. 

52. Ne nuk dėrguam para teje asnjė tė dėrguar (me shpallje) dhe asnjė pejgamber (tė dėrguar si vazhdues i shpalljes sė mėparshme), e qė, kur ai (i dėrguari) dėshiroi diē, tė mos ia pat hedhur nė atė dėshirėn e tij djalli, e All-llahu asgjėson atė qė hedh djalli, dhe All-llahu fuqizon argumentet e Veta. All-llahu ėshtė shumė i dijshėm dhe me urtėsi tė madhe rregullon ēėshtjet. 

53. E pėr a bėrė atė (dyshim) qė djalli e hedh si sprovė pėr ata qė nė zemrat e tyre kanė dyshim (munafikėt) dhe pėr ata, qė i kanė tė zemrat e shtangėta. S’ka dyshim se jobesimtarėt janė nė njė armiqėsi tė pambarim. 

54. E, edhe pėr ta vėrtetuar tė dijshmit se me tė vėrtetė ai (Kur’ani) ėshtė vėrtetė prej zotit tėnd dhe kėshtu t’i besojnė atij (Kur’anit) dhe (zemrat e tyre) tė bindėn ndaj tij. E All-llahu patjetėr do t’i udhėzojė ata qė besuan 9pėrqafuan) nė rrugė tė drejtė. 

55. Ata qė nuk besuan janė vazhdimisht nė dyshim pėr tė (pėr Kur’anin), derisa t’u vijė kijameti befas ose t’u vijė dėnimi i ditės sė pafrytshme. 

56. Atė ditė i tėrė sundimi i takon vetėm All-llahut, Ai gjykon mes tyre, E sa u pėrket atyre qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, ata kanė kėnaqėsitė e tyre nė xenete. 

57. Ndėrsa, ata qė nuk besuan dhe pėrgėnjeshtruan argumentet ona, tė tillėt kanė dėnim me nėnēmim. 

58. E ata qė pėr hir tė All-llahut braktisėn atdheun e tyre, (e duke luftuar) u vranė ose vdiēėn, All-llahu do t’i shpėrblej me shpėrblimin mė tė mirė, e s’ka dyshim All-llahu ėshtė mė i miri shpėrblyes. 

59. Ata do t’i vė nė njė vend ku do tė jenė tė kėnaqur. All-llahu di mė sė miri (kush ēka merion) dhe ėshtė shumė i butė. 

60. Kjo ėshtė kėshtu! E kush ndėshkon tjetrin me tė njejtėn masė me tė cilėn ka qenė i ndėshkuar vetė, e pastaj atij pėrsėri i bėhet padrejtė, All-llahu do ta ndihmojė atė patjetėr. All-llahu shlyen shumė tė kėqijat dhe falė mėkatet. 

61. Kėtė (ndihmė) e bėn ngase All-llahu (fuqiplotė) ėshtė Ai qė fut natėn nė ditė e ditėn nė natė (dke shkurtuar njėrėn e zgjatur tjetrėn). All-llahu me tė vėrtetė dėgjon (thėniet) e sheh (punėt). 

62. Kjo ngase All-llahu ėshtė Ai i vėrteti, dhe atė qė lusin ata pos Tij ėshtė e kotė. All-llahu ėshtė vėrtetė Ai i larti, i madhi. 

63. A nuk e di se All-llahu e lėshoi shiun prej qiellit, e toka agon e gjelbėruar, vėrtet, All-llahu ėshtė i kujdesshėm, mirėnjohės. 

64. Vetėm e Tij ėshtė ēka ka nė tokė, All-llahu ėshtė Ai qė s’ka nevojė pėr asgjė, ėshtė i plotfuqishmi i falėnderuari. 

65. A nuk sheh se All-llahu nėnshtroi ēdo gjė qė gjendet nė tokė, pėr tė mirėn tuaj, Ai nėnshtroi anijet qė sipias dėshirės sė Tij tė lundrojnė nė det. Ai mban qiellin tė mos bjerė nė tokė po nėse dėshiron Ai. S’ka dyshim se All-llahu ėshtė mirėbėrės, mėshirues ndaj njerėzve. 

66. Ai u dha jetėn, u bėn tė vdisni, e pastaj ju ringjall. Vėrtet, njeriu ėshtė pėrbuzės. 

67. Secilit popull ne i dhamė ligj (fetar) qė ata tė veprojnė sipas tij, pra le tė mos polemizojnė (popujt tjerė) me ty pėr kėtė ēėshtje (pėr ēėshtjen e shtetit islam), e ti thirri te Zoti yt, se pa dyshim ti je nė rrugė tė drejtė. 

68. E nėse ata tė kundėrshtojnė ty, ti thuaju: “All-llahu e di mė sė miri pėr kėtė qė ju po veproni. 

69. All-llahu do tė gjykojė mes jush nė ditėn e kijametit pėr atė qė kundėrshtoheshit. 

70. A nuk e ke ditur se All-llahu di ēka ekziston nė qiell e nė tokė, e tėrė ajo ėshtė e shėnuar nė libėr, ajo pėr All-llahun ėshtė shumė lehtė. 

71. Ata (idhujtarėt) adhurojnė nė vend tė All-llahut (idhuj) pėr tė cilėt nuk u ka ardhur kurrfarė fakti dhe nuk kanė dije, pra pėr idhujtarėt nuk ka ndonjė ndihmėtar. 

72. E kur u lexohen atyre ajetet tona tė qarta, nė fytyrat e atyre qė nk besuan u vėren urrejtje. Gati u vėrsulen atyre qė ua lexojnė ajetet tona. Thuaj: “A t’u tregoj pėr njė mė tė keqe se kjo?” Zjarri, tė cilin All-llahu e caktoi pėr ata qė nuk besuan”. Sa i keq ėshtė ai vend ku do tė shkojnė. 

73. O ju njerėz, ja njė shembull veni veshin pra: Vėrtet ata qė po i adhuroni nė vend tė All-llahut, ata nuk mund tė krijojnė asnjė mizė, edhe nėse tubohen tė gjithė pėr tė, e po ashtu, nėse miza ua rrėmben atyre ndonjė send, ata nuk do tė mund ta shpėtojnė atė prej saj. I dobėt ėshtė edhe lutėsi edhe i luturi. 

74. Ata nuk madhėruan All-llahun me madhėrinė e Tij tė vėrtetė, qė meriton, All-llahu ėshtė ifuqishėm, ngadhnjyes. 

75. All-llahu zgjedh tė dėrguar prej egjėjve dhe prej njerėzve, All-llahu dėgjon e sheh. 

76. Ai e di atė qė punuan mė parė dhe atė qė do tė punojnė mė vonė ata, dhe tė gjitha ēėshtjet i kthehen vetėm All-llahut. 

77. O ju qė besuat, falni namazin me ruku e sexhde dhe vetėm Zotin tuaj adhuronie. Bėni punė tė mira (tė dobishme), se do tė gjeni shpėtim. 

78. Luftoni me njė luftė tė denjė pėr hir tė All-llahut, se Ai ju zgjodhi ju (ju pėrcaktoi pėr tė luftuar pėr rrugėn e TIj) dhe nuk ju obligoi nė fe me ndonjė vėshtirėsi, nė fenė e babait tuaj, Ibrahimit. Ai edhe mė parė, e edhe ky (Kur’ani) ju quajti myslimanė, pėr tė qenė i dėrguari ėshmitarė juaji dhe pėr tė qenė ju dėshmitarė ndaj njerėzve, pra falni rregullisht namazin, jepni zeqatin, pėrmbahuni me All-llahun se Ai ėshtė ndihmėtari juaj. Sa mbrojtės i mirė dhe sa ndihmėtarė i madh qė ėshtė. 

 

Part 18

 

23.Suretu El Mu'minun 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ështė e sigurtė se kanė shpėtuar besimtarėt: 

2. ata tė cilėt janė tė pėrulur dhe janė tė kujdesshėm gjatė faljes sė namazit, 

3. dhe ata tė cilėt i shmangėn tė kotės (fjalė a punė), 

4. dhe ata tė cilėt rregullisht japin zeqatin, 

5. dhe ata tė cilėt e ruajnė nderin e vet (sa i pėrket jetės intime), 

6. me pėrjashtim ndaj grave tė veta (me kurorė) dhe ndaj atyre (robreshave) qė i kanė nė pronėsinė e vet, pėr tė cilat nuk janė tė qortuara, 

7. e kush kėrkon pėrtej tyre (dėfrim nga tė ndaluarat), tė tillėt janė ata qė e kanė shkelė normat e caktuara, 

8. dhe ata tė cilėt me kujdes i ruajnė ato qė u janė besuar (sende ose fjalė), e ruajnė edhe premtimin e dhėnė, 

9. dhe ata tė cilėt i kushtojnė kujdes kohės sė namazit tė tyre. 

10. Tė tillėt janė mu ata trashėgimtarėt, 

11. tė cilėt e trashėgojnė Firdewsin, aty janė pėrgjithmonė. 

12. Pėr All-llahun, Ne krijuam njeriun prej njė ajke (lėngu), e njė balte. 

13. Pastaj atė (ajkė - baltė) e bėmė (e shėndrruam) pikė uji (farė) nė njė vend tė sigurtė. 

14. Mė pas, atė pikė uji e bėmė copė gjaku, e atė gjak tė ngurtė e bėmė copė mishi, e atė copė mishi e shndėrruam nė eshtra, dhe eshtrave ua veshėm mishin, pastaj atė e bėmė krijesė tjetėr (me shpirt). I lartė ėshtė All-llahu, mė i miri Krijues! 

15. Mandej, pas kėsaj (krijese) ju do tė vdisni. 

16. E nė ditėn e kijametit ringjalleni. 

17. Ne krijuam mbi ju shtatė palė (qiej) dhe nuk jemi tė pakujdesshėm ndaj asaj qė krijuam. 

18. Ne lėshaum me masė ujė nga qielli dhe atė e pėrqėndrojmė nė tokė. Po Ne kemi mundėsi edhe ta humbim ate (ujin). 

19. Dhe me anėn e tij Ne mundėsuam pė ju kopshte hurmash e rrushi, qė nė to keni shumė pemė dhe hani prej tyre. 

20. Dhe (krijuam) trupa drunjsh qė mbijnė nė kodrėn Sina e qė japin vajėra dhe mėlmesa pėr ngrėnėsit. 

21. Ju ede nga kafshėt keni njė mėsim, ngase ju freskojmė me lėng prej barqeve tė tyre dhe keni shimė dobi prej tyre, e edhe prej tyre ushqeheni. 

22. Dhe mbi to e anije bartni (hypni). 

23. Ne e patėm dėrguar Nuhun te populli i tij, e tha: “O populli im, adhuronie vetėm All-llahun, se nuk ka zot tjetėr pos tij; a nuk i frikėsoheni (dėnimit)?” 

24. E paria e atij populli qė nuk besuan thanė: “Ky nuk ėshtė tjetėr pos njeri sikurse edhe ju, po dėshiron tė jetė mė i latrė se ju. Po tė dėshironte All-llahu do tė dėrgonte engjėj; ne njė gjė tė tillė nuk e kemi dėrguar as nga ta parėt tanė!” 

25. Ai nuk ėshtė tjetėr pos njė njeri i sėmurė mentalisht, andaj pritni (keni durim) edhe pėr njė kohė. 

26. Ai (Nuhu) tha: “Zoti im, mė ndihmo pėr atė qė mė pėrgėnjeshtrojnė. 

27. Ne e i shpallėm: “Ndėrto anijen nėn mbikėqyrjen Tonė dhe sipas urdhėrit Tonė, e kur tė vijė urdhėri Ynė dhe tė ashpėrsohet gjendja atėherė ti hgarko nė tė prej secilit lloj nga njė qift (palė), edhe familjen tėnde, me pėrjashtim tė atij ndaj tė cilit ka marrė fund vendimi, kundėr tij pra ti mos kėrko (falje) prej Meje pėr ata janė tė pėrmbytur. 

28. E kur tė vendosėsh ti dhe kush ėshtė mė ty nė anije, atėherė thuaj: “Falėnderuar qoftė All-llahu, i cili na shpėtoi prej popullit tė prishur!” 

29. Dhe thuaj: “Zoti im, mė zbarko nė njė vend tė bekuar, e Ti je mė i miri i atyre qė bėjnė vendosjen!” 

30. Nuk ka dyshim se nė kėto (ngjarje tė popujve) ekzistojnė fakte bindėse. Nė tė vėrtetė Ne i vėmė nė sprovė. 

31. Mandej pas tyre Ne ei sollėm popull tjetėr. 

32. Edhe atyre u dėrguam pejgamber mga mesi i tyre (qė u tha): “Adhuronie All-llahun, ju nuk keni zot tjetėr pos Tij, a nuk frikėsoheni!” 

33. Edhe paria nga populli i tij e cila nuk besoi dhe e mohoi jetėn tjetėr dhe tė cilėve Ne u patėm mundėsuar rehati e begati nė jetėn e kėsaj bote, thanė: “Ky nuk ėshtė tjetėr pos njeri sikurse edhe ju, ha ashtu si hani ju dhe pi ashtu si pini ju!” 

34. E nėse i pėruleni njė njeriu qė ėshtė si ju, vėrtet, atėherė do tė jeni tė humbur e tė mashtruar. 

35. Mos vallė ai po ju premton se pasi qė tė vdisni, tė bėheni dhe e eshtra (tė kalbur), do tė nxirreni tė gjallė?” 

36. Sa larg ėshtė sėndėrtimi i asaj qė premtoheni. 

37. Nuk ka tjetėr, pos jetės sonė tė kėsaj bote, vdesim, lindim dhe nuk do tė ringjallemi! 

38. E ai (Hudi(nuk ėshtė tjetėr pos njeri qė trillon gėnjeshtra ndaj All-llahut, po ne nuk i besojmė atij. 

39. Ai (Hudi) tha “Zoti im, mė ndihmo se ata po mė pėrgėnjeshtrojnė!” 

40. E Ai (Zoti) tha: “Sė shpejti do tė dėshprohen ata”. 

41. Atėherė me tė drejtė ata i zuri ushtima (dėnimi) dhe ashtu i bėmė sikur me qenė hedhurina (mebturina). Larg qoftė prej mėshirės sė Zotit populli zullumqarė. 

42. Mandej pas tyre Ne sollėm brezni tė reja. 

43. Asnjė nga popujt (e shkatėrruar) nuk mundi ta shpejtojė e as ta vonojė afatin e caktuar. 

44. Ne mė pas dėrguam pejganberėt tanė njė pas njė, mirėpo, ēdo herė qė njė popull i erdhi i dėrguari i vet, ata e pėrgėnjeshtruan atė, prandaj Ne i pėrcollėm ata (me dėnim) njein pas tjetrit dhe i bėmė qė tė pėrmenden nė tregime. I shkatėrruar qoftė populli qė nuk beson! 

45. Mė pas Ne dėrguam Musain dhe vėllain e tuh Harunin me mrekulli dhe argumente tona tė qarta, 

46. te faraoni dhe rrethi i tij, po ata u treguan kryelartė, sepse ishin popull mendjemadh. 

47. Dhe thanė: “Si t’u besojmė dy njerėzve qė janė si ne, kur populli i tyre ėshtė nė shėrbim tonė?” 

48. Kėshtu, ata i pėrgėnjeshruan qė tė dy, andaj me tė drejtė i shkatėrruam. 

49. Ne Musait i dhamė librin (pas shkatėrrimit tė faraonit) nė mėnyrė qė ata (populli israilit) tė gjejnė rrugėn e drejtė. 

50. Edhe tė birin e Merjemes dhe nėnėn e tij i paraq itėm si argumente (mrekulli) dhe ivendodėm qė tė dy nė njė rrafshnaltė dhe mė ujė rrjedhės. 

51. (ne u patė thėnė): “O ju tė dėrguar, hani atė qė ėshtė e lejuar dhe mirė dhe bėni vepra tė mira se Unė e di atė qė ju veproni. 

52. Kjo feja juaj ėshtė e vetmja fe e Unė jam Zoti juaj, runju dėnimit Tim. 

53. E ata mė vonė u ndanė nė grupe sipas ēėshtjes sė fesė dhe secili grup krenohej me atė qė kishte pėrvehtėsuar pėr vete. 

54. Andaj, ti (Muhammed) lėri ata edhe njė kohė nė atė mashtrimin e tyre. 

55. A mos mendojnė ata se me atė qė jemi duke udhėnė atyre nga pasuria dhe fėmijėt, 

56. Nxitojmė t’u ofrojmė atyre tė mirat? Jo, kurrsesi, por ata nuk janė kah e kuptojnė. 

57. Vėrtet, ata tė cilėt ndaj madhėrisė sė Zotit tė tyre kanė frikė. 

58. ata, tė cilėt u besojnė argumenteve tė Zotit tė vet, 

59. dhe ata, tė cilėt nuk i pėrshkruajnė shok Zotit tė vet, 

60. dhe,ata tė cilėt japin (sadaka-zeqatė) nga ajo qė u ėshtė dhėnė, pse dinė se do tė kthehen te Zoti i tyre, andaj zemrat e tyre i kanė tė frikėsuara, 

61. Tė tillėt janė duke nxituar drejt tė mirave dhe tė parėt do t’i arrijnė ato. 

62. Ne nuk e obligojmė asnjė njeri pėrtej mundėsive tė tij dhe te Ne ėshtė libri (i shėnive) qė shėnon saktėsisht (veprat) dhe atyre nuk u bėhet padrejtė. 

63. Por zemrat e tyre (mohuasve) janė tė verbėruara nga ky(libėr), e pėrveē kėsaj, ata vazhdojnė tė bėjnė vepra tė kėqia. 

64. Ndėrkaq, kur t’i kapim me dėnim ata qėė kanė ēuar jetė tė shfrenuar, atėherė ata me britmė bėjnė lutje (duke kėrkuar mdihmė). 

65. Mos e ngritni zėrin tash, se ju nuk e keni ndihmėn Tonė! 

66. Sepse, juve u lexoheshin ajatet e Mia, e ju zbrapseshit. 

67. Si arogant ndaj tij (ndaj Kur’anit, ose ndaj Qabės), e me fyerje kundėr tij natėn bisedoshit. 

68. A nuk menduan ata thellė fjalėn (Kur’anin), apo mos u erdhi atyre diēka, qė tė parėve tė tyre tė lashtė nuk u pat ardhur, 

69. apo mos nuk e nnjohin tė dėrguarin e vet (Muhammedin), prandaj ata e refuzojnė atė? 

70. Apo mos thanė pėr tė se ėshtė i ēmendur? Jo, por ai ka ardhur me tė vėrtetėn, e shumica e tyre e urren tė vėrteėn. 

71. E sikur tė pėrputhej e vėrteta me dėshirat e tyre, do tė shkatėrroheshin qiejt e toka dhe ēdo gjė qė gjendet nė to. E megjithatė qė Ne atyre u sollėm (me kėtė Kur’an)famėn e tyre, ata u zbrapsėn ndaj pėrkujtimit tė vet. 

72. A mos u kėrkon ti atyre ndonjė shpėrblim? Po shpėrblimi i Zotit tėnd ėshtė mė i miri, pse Ai ėshtė furnizues mė i mirė. 

73. ē’ėshtė e vėrteta, ti i fton ata nė rrugė tė drejtė. 

74. Po ata qė nuk e besojnė botėn tjetėr, i shmangen rrugės sė drejtė. 

75. Edhe sikur t’i mėshironim ata (idhujtarėt) dhe t’ua kishim larguar fatkeqėsitė, at do tė vazhdonin tė zhyteshin nė zhgėnjimin e tyre. 

76. Ne i sprovuam at me dėnim, po ata nuk iu pėrulėn Zotit tė tyre e as nuk iu drejtuan me lutje. 

77. Deri sa t’ua gapim njė derė dėnimi tėashpėr, atėherė ata do tė mbesin aty me shpresa tė humbura. 

78. Ai ėshtė qė ua krijoi tė dėgjuarit, tė parit dhe tė kuptuarit e juaj; sa pak jeni mirėnjohės. 

79. Dhe Ai ėshtė qė ju krijoi ju nė tokė dhe vetėm te Ai do tė tuboheni. 

80. Dhe Ai ėshtė qė jep jetė dhe vdekje dhe vetėm Ai bėn ndryshimine natės e tė ditės; si nuk e kuptoni? 

81. Por ja ata flasin, ashtu si flasin ata para tyre. 

82. Ata thanė: “Pasi tė vdesim e tė bėhemi dhe e eshtra tė kalbur, a do tė ringjallemi? 

83. Kjo na ėshtė premtuar ne edhe prindėrve tanė mė parė, po kjo nuk ėshtė gjė tjetėr pos njė mit i lashtė! 

84. Thuaj: “E kujt ėshtė toka dhe ēdo gjė qė ka nė tė, nėse jeni qė e dini?” 

85. Ata do tė thonė: “E All-llahut”. Atėherė thuaju: “Pėrse pra nuk mendoni?” 

86. Thuaj: “Kush ėshtė Zoti i shtatė qiejve dhe Zot i Arshit tė madh?” 

87. Ata do tė thonė: “All-llahu!” Thuaju: “E pse nuk frikėsoheni pra?” 

88. Thuaj: “Nė dorėn e kujt ėshtė i tėrė pushteti i ēdo sendi, dh Ai ėshtė qė mbron (kė tė do), e qė prej Atij nuk mund tė ketė tė mbrijtur; nėse jeni qė e dini?” 

89. Ata do tė thonė: “Nė dorė tė All-llahut!” Thuaj: “E si mashtroheni pra?” 

90. Por jo, Ne ua sollėm atyre tė vėrteėn, e megjithatė, ata jetojnė me gėnjeshtra (duke adhuruar idhuj). 

91. All-llahu nuk ka marrė pėr veten kurrfarė fėmijė (as engjėjt,e as nga njerėzit), nuk ka me Tė ndonjė zot tjetėr, pse (sikur tė kishte zot tjetėr), atėherė secili zot do tė veēohej me atė qė ka krijuar, dhe do tė dominonte njėri mbi tjetrin! I lartė, i pastėr ėshtė All-llahu nga ato qė i pėrshkruajnė. 

92. Ai e di tė fshehtėn e tė dukshmėn, Ai ėshtė larg atyre qė atė i shoqėrojnė. 

93. Thuaj: “Zoti im, po qė se patjetėr do tė mė tregosh atė (dėnim) qė ua premtove atyre?” 

94. Zoti im, mos mėfut pra, mua te ai popull zullumqar!” 

95. Nė tė vėrtetė, Ne kemi fuqi tė tregojmė ty atė qė u kemi premtuar atyre. 

96. Ti tė keqen kthe me tė mirėn. Ne e dimė mė sė miri atė qė shpifin ata. 

97. Dhe thuaj: “O Zot im, unė mbrohem me Ty prej cytjeve tė djajve!” 

98. Dhe mbėhtetem te Ti qė ata tė mos mė afrohen!” 

99. E kur ndonjėrit prej tyre i vjen vdekja, ai thotė: “O Zoti im, mė kthe, 

100. qė tė bėj vepra tė mira e tė kompensoj atė qė lėshova!” Kurrsesi, (Kthim nuk ka) e kjo ėshtė vetėm fjalė qė thotė ai, e ata kanė para tyre njė perde (distancė periodike) der nė ditėn kur ringjallen. 

101. E kur i fryhet surit (herėn e dytė), atėherė, nė atė ditė nuk do tė ketė lidhje familiare mes tyre e as qė do tė pyes kush pėr njėri-tjetrin. 

102. E kujt i peshojnė mė rėndė peshojat (veprate mira), ata jamė tė shpėtuarit. 

103. Ndėrsa, atyre qė u peshojnė lehtė, peshojat (veprat e mira), ata janė qė humben vetveten dhe janė nė Xhehennem pėrgjithmonė. 

104. Zjarri do t’ua djegė atyre fytyrat dhe do tė duken shumė tė shėmtuar brenda tij. 

105. (atyre u thuhet): A nuk u janė lexuar juve ajete e Mia; e ju nuk i besuat ato? 

106. Ata thonė: “O Zoti ynė, ne na patėn mundur tė kėqiat (u dhamė pas epsheve tė dynjasė) dhe si tė tillė ishim popull i humbur! 

107. Zoti ynė, na nxjerr prej tij, e nėse gabojmė pėrsėri,atėherė vėrtet, jemi mizor!” 

108. Ai thotė: “Heshtni aty e mos mė folni!” 

109. Pse njė grup prej robėve tė Mi thanė: “O Zoti ynė, ne besuam, prandaj na falė dhe na mėshiro, se Ti je mė i miri i mėshiruesve!” 

110. E ju i patėt tallur ata, sa qė ajo tallje bėri qė tė harronin pėrkujtimin ndaj Meje, madje edhe qeshnit me ta. 

111. E Unė sot i shpėrbleva ata pėr atė qė ishin tė durueshėm atė janė fitimtarėt. 

112. Ai thotė: “E sa vjet keni kaluar nė tokė?” 

113. Ata thonė: “Kemi qėndruar njė ditė ose njė pjesė tė ditės, pyeti ata qė dinė numėrimin!” 

114. Ai thotė: “Mirė e keni, sikur ta dishit njėmend pak keni qėndruar!” 

115. A menduat se Ne u krijuam kot dhe se nuk do ktheheni ju te Ne? 

116. I lartė ėshtė All-llahu, Sunduesi i vėrtet, nuk ka zot tjetėr pos Tij, Zot i Arshit bujar. 

117. E kush adhuron me All-llahun edhe ndonjė zot tjetėr, pėr tė cilin nuk ka kurrėfarė fakti, pėrgjegjėsia e tij ėshtė para Zotit tė vet, e mohuesit nuk do tė shpėtojnė. 

118. E ti thuaj: “O Zoti im, mė fal e mė mėshiro, se Ti je me Mėshiruesi i mėshiruesve!”   

 

24.Suretu En Nur 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. (Kjo ėshtė) Kaptinė tė cilin Ne e shpallėm dhe Ne e bėmė detyrim tė domosdoshėm (zbatimin e dipozitave qė theksohen nė tė) dhe Ne parashtruam nė tė argumente tė qarta nė mėnyrė qė tė merrni mėsim. 

2. (dispozitė obliguese ėshtė qė) Laviren dhe lavirin t’i rrahni, secilit prej tyre me nga njėqind tė rėna, dhe nė zbatimin e dipozitave tė All-llahut mos u tregoni zemėrbutė ndaj atyre dyve, nėse jeni qė besoni All-llahut dhe botės tjetėr. E gjatė zbatimit tė ndėshkimit ndaj tyre, le tė jenė tė pranishėm njė nmėr besimtarėsh. 

3. Laviri nuk do tė duhej tė martohej me tjetėrkė, pos me ndonjė lavire ose idhujtare, e lavirja me tė nuk do tė duhen tė martohej kush pos ndonjė lavir o idhujtarė. Ajo (kurvėria ose martesa mė tė) ėshtė e ndaluar pėr besimtarėt. 

4. Edhe ata tė cilėt bėjnė shpifje pėr gratė e ndershme dhe nuk sjellin katėr dėshmitarė, t’i rrahni ata me nga tetėdhjetė tė rėna dhe atyre mos u pranoni dėshminė mė kurrė. tė tillėt janė tė pabesueshėm. 

5. Me pėrjashtim tė atyre qė mė vonė pendohen dhe pėrmirėsohen, vėrtet All-llahu ėshtė qė shumė falė e mėshiron. 

6. Ndėrsa ata tė cilėt shpifin pėr gra tė veta dhe nuk kanė dėshmitarė tjetėr pėrveē vetes Dėshmimi i ēdonjėrit prej tyre ėshtė: tė betohen katėr herė nė All-llahun se ai e thotė tė vėrtetėn. 

7. E pesta (herė e betimit) ėshtė: mallkimi i All-llahut qoftė mbi tė, nėse gėnjen. 

8. E nga ajo (gruaja e shpifur) largohet dėnimi, nėse katėr herė betohet nė All-llahun se ai (shpifėsi) gėnjen. 

9. E pesta herė e betimit tė jetė qė ta godis hidhėrimi i All-llahut, atė (gruan) nėse ai, ka qenė i vėrtetė. 

10. Dhe sikur tė mos ishte dhurata dhe mėshira e All-llahut ndaj jush (ju do tė mbarojshit). Pa dyshim Alahu pranon pendimin ėshtė i gjithėdijshėm. 

11. S’ka dyshim se ata qė trilluan shpifjen, janė njė grup prej jush. Ju mos e mrrni atė si ndonjė dėm pėr ju, pėrkundrazi, ajo do tė jetė nė dobinė tuaj. Secilit prej tyre do t’i takojė dėnimi sipas pjesėmarrjes nė mėkat, e atij prej tyre qė e barti pjesėn e madhe (tė shpifjes) i takon dėnim i madh. 

12. E pėrse kur e dėgjuan atė (shpifje) besimtarėt dhe besimtaret tė mos mendinin tė mirėn si pėr vete dhe tė thonin: “Kjo ėshtė shpifje e qartė?!” 

13. Pėrse ata nuk i sollėn katėr dėshmitarė pėr kėtė? E derisa nuk sollėn dėshmitarė, ata pra te All-llahu janė mu gėnjeshtarėt. 

14. E sikur tė mos ishte mėshira e All-llahut dhe mirėsia e Tij ndaj jush, nė kėtė dhe nė botėn tjetėr, ju do t’ju kapte dėnim shumė i madh pėr shkak tė asaj nė tė cilėn u hudhėt. 

15. Kur ju atė (shpifjen) e pėrcollėt me gjuhėn tuaj dhe pėr atė qė nuk kishit kurrfarė dije folėshit duke menduar se ajo ishe imtėssi e parėndėsishme, ndėrsa te All-llahu ajo ėshtė e madhe. 

16. E pėrse, kur e dėgjuat atė, nuk thatė: “Ne nuk na takon tė flasim pėr kėtė. I lartė je Ti, kjo ėshtė shpifje e madhe!” 

17. All-llahu ju kėshillon qė njė e tillė tė mos pėrsėriet kurrė, nėse jeni besimtarė tė denjė. 

18. All-llahu sqaron pėr ju argumentet, sepse Ai ėshtė i dijshėm e i urtė. 

19. Ata, tė cilėt dėshirojnė qė te besimtarėt tė pėrhapet amoraliteti, ata i pret dėnim i dhembshėm nė kėtė dhe nė botėn tjetėr. All-llahu di (tė fshehtat) e ju nuk e dini. 

20. Sikur tė mos ishte mirėsia e All-llahut ndaj jush dhe mėshira e Tij, (do ta pėrjetoshit menjėherė dėnimin), po All-llahu ėshtė shumė i butė, i mėshirshėm. 

21. O ju qė besuat, mo s shkoni gjurmėve tė djallit, pse kush ndjek gjurmėt e djallit ai urdhėron pėr tė shėmtuara e tė irituara, e sikur tė mos ishte mirėsia e All-llahut ndaj jush dhe mėshira e Tij, askush prej jush nuk do tė pastrohej mė kurrė (prej mėkatesh), por All-llahu e pastron atė qė do Ai. All-llahu dėgjon e di. 

22. Tė ndershmit dhe tė pasurit nga ju, tė mos betohen se nuk do t’u jain t afėrmve, tė varfėrve dhe atyre qė pr hir tė All-llahut lanė vendlindje e tyre, po le t’ua falin (gabimin) dhe mos t’ua zėnė pėr tė madhe. A nukdėshironi qė All-llahu t’u falė. All-llahu falė dhe mėshiron shumė. 

23. Vėrtet, ata qė akuzojnė gratė e ndershme, besimtare tė pafajshme, janė tė mallkuar nė kėtė botė dhe nė botėn tjetėr dhe ata i pret njė dėnimshumė i madh. 

24. Nė atė ditė kur dėshmojnė kundėr tyre gjuhėt e tyre, duart e tyre dhe kėmbėt e tyre pėr atė qė ata kanė punuar. 

25. Atė ditė All-llahu ua plotėson shpėrblimin e merituar, e ata e dinė se All-llahu ėshtė Ai i vėrteti, i qarta nė drejtėsi. 

26. Tė kėqiat (fra ose fjalė) janė pėr tė kėqinjtė edhe tė kėqinjtė janė pėr tė kėqijat, ndėrsa tė ndershmet janė pėr tė ndershmit edhe tė ndershmit janė pėr tė ndershmet. Ata janė tė pafajshėm nga ajo qė u thotė atyre. Ata kanė falje tė madhe dhe furnizimtė begatshėm. 

27. O ju qė besuat, mos hyni nė shtėpi tė huaja pa kėrkuar leje dhe pa pėrshėndetur njerėzit e saj. Kjo ėshtė mė mirė pėr ju nė mėnyrė qė merri mėsim. 

28. Po nėse nuk gjeni aty asnjė, atėherė mos hyni nė to derisa t’u jepet leja, e nėse u thuhet kthehuni, ju pra kthenu. Kjo ėshtė mė e ndershme pėr ju. All-llahu di ēdo gjė qė veproni ju. 

29. Nuk ėshtė pėr ju ndonjė mėkat, nėse hyni nė shtėpi tė pabanuara, e qė nė to keni ndonjė pėrfitim. All-llahu e di atė qė e shfaqni haptas dhe atė qė e mbani fshehtė. 

30. Thuaju besimtarėve tė ndalin shikimet (prej haramit), tė ruajnė pjesėt e turpshme tė trupit tė tyre se kjo ėshtė mė e pastėr pėr ta. All-llahu ėshtė i njohur hollėsisht pėr atė qė bėjnė ata. 

31. Thuaju edhe besimtareve tė ndalin shikimet e tyre, tė ruajnė pjesėt e turpshme tė trupit tė tyre. tė mos zbulojnė stolitė e tyre pėrveē atyre qė janė tė dukshme, le tė vejnė shamitė mbi krahrorin e tyre dhe tė mos ua tregojnė bukuritė e tyre askujt pėrveē burrave tė vet, babajve tė vet ose babajve tė burrave tė vet, djemve tė vet ose djemve tė burrave tė vet, vėllazėrve tė vet ose djemve tė vėllezėrve tė vet, apo djemve tė motrave tė veta, ose grave tė tyre (qė u pėrmenden) dhe robreshave, tė cilat i kanė nė pronėsinė e tyre, ose shėrbetoreve nga medhkujt tė cilėt nuk ndiejnė nevojė pė femrat ose fėmijėt nuk i kanė tė pjekur pėr gra. Le tė mos kėrcasin me kėmbėt e tyre pėr tė mos zbuluar fshehtsinė nga stolitė e tyre. Pendohuni tė gjithė te All-llahu, o besimtarė, nė mėnyrė qė tė gjeni shpėtim. 

32. Dhe marotoni tė pamartuarat (tė pamartuarit) edhe robėrit e robėreshat tuaja qė janė tė ndershėm e tė ndershme. Nėse janė tė varfėr, All-llahu i begaton nga mirėsitė e Tij, All-llahu ėshtė bujar i madh, i gjithdijshėm. 

33. E ata qė nuk kanė mundėsi martese, le tė pėrmbahen derisa All-llahu t’i begatojė me tė mirat e veta. E ata qė i keni nė pronėsinė tuaj dhe kėrkojnė prej jush t’i lironi nė bazė tė kompenzimit, atėherė ua bėni kėtė tė mundshme me marrveshje, nėse e dini se janė tė besueshėm dhe jepnu nga pasuria qė u ka dhėnė All-llahu juve. Mo i detyroni robreshat tuaja tė bėjnė imoralitet, e pėr shkak tė ndonjė fitimi tė kėsaj bote, derisa ato dėshirojnė tė jenė tė pastra. E kush i detyron me dhunė tė bėjnė atė, All-llahu i falė ato pas atij detyrimi. All-llahu falė dhe ėshtė mėshirues. 

34. Ne u kemi shpallė juve argumente tė qarta dhe shembuj nga ata qė ishin para jush, e edhe kėshtu pėr tė ruajturit. 

35. All-llahu ėshtė dritė (ndiēues, udhėzues) i qiejve e i tokės. Shembulli i dritės sė Tij i gjason kandilit tė vendosur nė njė zgavėr tė errėt. Kandili gjendet brenda njė qelqi si tė ishte yll flakėrus e qė ndizet prej (vajit tė) njė druri tė bekuar, prej ullirit qė nuk mund tė quhet as i lidjes e as i perėndimit, e vaji i tij ndriēon pothuajsse edhe pa e prekur zjarri. Dritė mbi dritė. All-llahu udhėzon kah drita e Vet atė qė do Ai. All-llahu sjell shembuj pėr njerėzit. All-llahu ēdo gjė di shumė mirė. 

36. (ajo dritė) Ështė nė shtėpitė (xhamitė) qė All-llahu lejoi tė ngriten, e qė nė to tė pėrmendet emri i Tij, t’i bėhet lutje Atij mėngjes e mbrėmje. 

37. Ata janė njerėz qė nuk i pengon as tregėtia e largėt e as shitblerja nė vend pėr ta pėrmendur All-llahun, pėr ta falur namazin dhe ta dhėnė zeqatin, ata i frikėsohen njė dite kur do tė tronditen zemrat dhe shikimet. 

38. (ata i luten) qė Allhu t’i shpėrblejė mė sė miri pėr atė qė punuan dhe pėr t’ua shtuar tė mirat nga Ai. All-llahu e dhuron pa masė atė qė do. 

39. E veprat e atyre qė nuk besuan janė si valėt (nga rrezet e diellit) nė njė rrafshinė ku i etshmi mendon se ėshtė ujė derisa kur t’i afrohet atij nuk gjen asgjė, por aty e gjen All-llahun dhe ai do t’ia japė llogarinė e tij. Alahu ėshtė i shpejtė nė llogaritje. 

40. Ose (veprat e tyre) janė si errėsirat nė det tė thellė tė cilin e mbulojnė valėt mbi valė dhe mbi ato retė e dendura, pra, errėsira njėra mbi tjetrėn sa qė nuk mund ta shohė ai as dorėn e vet. Atij tė cilit All-llahu nuk jep dritė, ai nuk ka pėr tė pasur dritė. 

41. A nuk e di pėr All-llahun se Atij i lutet kush ėshtė nė qiej e tokė, madje edhe shpezėt krahhapura. Tė gjithė e dinė dhe janė tė udhėzuara nė lutje ndaj Tij dhe pėr madhėrimin e Tij. All-llahu e di ē’punojnė ata. 

42. Vetėm i All-llahut ėshtė i tėrė sundimi i qiejve e i tokės dhe vetėm te Ai ėshtė e ardhmja. 

43. A nuk e ke parė se si All-llahu drejton retė, pastaj i bashkon, i bėnė grumbull ato dhe atėherė e sheh shiun se si rrjedh prej tyre. Ai lėshon prej sė larti, nga retė e mėdha si kodra breshėr dhe me te goditė kėdo, e ia largon atij qė do. Shkėlqimi i vetėtimės sė dritės sė resė gati ses’tė merr tė tė parit. 

44. All-llahu bėnė rrotullimin e natės e tė ditės dhe nė tė gjitha kėto ka fakte pėr ata qė kanė tė parit tė shėndoshė. 

45. All-llahu krijoi secilėn gjallesė prej uji, e prej tyre ka qė ecin rrėshqitas nė barkun e vet, ka qė ecin nė tė dy kėmbėt e edhe asosh qė ecin nė tė katėr kėmbėt. All-llahu krijon ēka tė dojė, pse vėrtet All-llahu ka mundėsi pėr ēdo gjė. 

46. Ne kemi shpallur argumente tė qarta, e All-llahu vė nė rrugėn e drejtė atė qė do. 

47. Ata (hipokritėt) thonė: “Ne i kemi besuar All-llahut, tė dėrguarit tė Tij, dhe u jemi bindur. Por pas asaj njė grup prej tyre zbrapsėn. Tė tillėt nuk janė besimtarė. 

48. E kur thirrėn qė ndėrmjet tyre tė gjykojė All-llahu dhe i dėrguari i tij, njė grup prej tyre nuk i pėrgjigjen asaj. 

49. Po nėse ėshtė qė e drejta u takon atyre (nė atė gjykim), ata i shkojnė atij tė bindur e me respekt. 

50. A thua janė tė sėmurė nė zemrat e tyre apo mos dyshojnė (nė tė dėrguarin) ose mos frikėsohen se All-llahu dhe i dėrguari i Tij do tė gjykojė padrejtė kundėr tyre? Por jo, ata vet janė zullumqarė. 

51. Kur thirrėn besimtarėt pėr gjykim ndėrmjet tyre te All-llahu dhe te i dėrguari i Tij, e vetmja fjalė e tyre ėshtė tė thonė: “Dėgjuam dhe respektuam!” Tė tillėt janė ata tė shpėtuarit. 

52. Kush respekton All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, ia ka frikėn All-llahut dhe i pėrmbahet udhėzimit tė TIj, tė tillėt janė ata qė do tė arrijnė atė qė dėshirojnė. 

53. Ata (hipokritėt) betohen me njė betim tė fortė nė All-llahun se sikur t’i urdhėroshe ti, ata gjithsesi do tė dilnin nė (pėr nė luftė). Thuaj: “Mos u betoni” Bindja ėshtė ditur, (ju vetėm me gojė thoni e jo me zemėr). S’ka dyshim, All-llahu hollėsisht di ēka vepron. 

54. Thuaj: “Respektone All-llahun, respektone tė dėrguarin!” Nėse ata refuzojnė, atėherė atij i takon pėrgjegjėsia me ēka ėshtė i ngarkuar ndėrsa juve pėrgjegjėsia me ēka jeni ngarkuar, nėse i bindeni atij, atėherė keni gjetur tė vėrtetėn . I dėrguari ka obligim vetėm komunikimin e qartė. 

55. Atyre nga mesi juaj tė cilėt besuan dhė bėnė vepra tė mira All-llahu u premtoi se do t’i bėjė zotėrues nė atė tokė ashtu si pat bėrė zotėrues ata qė ishin para tyre dhe fenė tė cilėn Ai e pėlqeu pėr ta, do ta forcojė, e nė vend tė frikės Ai do t’u dhurojė siguri. Ata mė adhurojnė Mua e nuk mė shoqėrojnė asgjė. E kush edhe pas kėsaj mohon, tė tillė janė ata mė tė prishurit. 

56. Falni rregulisht namazin, jepni zeqatin dhe respektoni tė dėrguarin nė mėnyrė qė tė mėshiroheni. 

57. Kurrsesi mos mendo se janė tė pathyrshėm nė kėtė jetė ata qė nuk besuan. Vendi tyre ėshtė zjarri e sa pėrfundim i keq ėshtė ai. 

58. O ju tė cilėt besuat, ata tė cilėt i keni nė pronėsinė tuaj (shėrbėtorėt) dhe ata qė nuk kanė arritur moshėn e pjekurisė, duhet tė kėrkojnė leje prej jush (pėr tė hyrė te ju nė tri kohė: para namazit tė sabahut, nė kohėn e drekės kur i hiqni rrobat tuaja (pėr tė pushuar) dhe pas namazit tė jacisė, qė tė tria kėto kohė janė kur ju jeni tė veshur. Pos atyre tri kohėve nuk ėshtė mėkat as pėr ju as pėr ata, tė vizitoni njėri-tjerin. Kėshtu All-llahu ua sqaron argumentet e veta. All-llahu ėshtė i dijshėmi i urti. 

59. E kur fėmijėt tuaj ta arrijnė moshėn epjekurisė, le tė kėrkojnė leje (pėr hyrje) ashtu si kėrkuan ata para rteė. All-llahu ju shpjegon dipozitat e veta, sepse Ai di mė sė miri dhe ėshtė mė i urti. 

60. E gratė e moshuara, tė cilat nuk dėshirojnė martesė mė, nuk ėshtė mėkat ta heqin petkun mbulues tė tyre, po duke mos qenė zbuluese tė bukurive, megjithėqė mė sė miri ėshtė pėr to tė jenė tė pėrmbajtura. All-llahu dėgjon, di. 

61. Nuk ėshtė mėkat pėr tė verbėrin, as tė ēalin, as pėr tė sėmurin, as pėr ju vetė, ose nga shtėpitė e etėrve tuaj, shtėpitė e nėnave tuaja, nė shtėpitė e vėllezėrve e tė motrave tuaja, ne shtėpitė e xhaxhallarėve, tė hallave, tė dajėve tuaj, nė shtėpitė e tezeve tuaja ose tė atyre qė u janė besuar ēelėsat e tyre, ose (nė shtėpitė) e miqve tuaj. Mund tė hani bashkėrisht ose veēmas, nuk ėshtė mėkat. Kur tė hyni nė ndonjė shtėpi pėrshėndetni (ata qė janė nė to) me njė pėrsėndetje tė caktuar nga All-llahu (me selamun alejkum) qė ėshtė e bekuar dhe e kėndėshme. Kėshtu All-llahu ua sqaron argumentet qė t’i kuptoni. 

62. Besimtarė janė ata qė i besuan All-llahut dhe tė dėrguarit tė Tij, dhe mur janė me tė (tė dėrguarin) pėr ndonjė ēėshtje tė pėrbashkėt (tė rėndėsishme), nuk largohen pa i kėrkuar leje atij. S’ka dyshim se ata qė kėrkojnė leje prej teje, ata i besojnė All-llahut dhe tė dėrguarit tė Tij. E kur tė kėrkojnė leje pėr ndonjė punė tė tyre, lejo kė duash, e kėrkoi falje All-llahut pėr ata , se vėrtet, All-llahu falė shumė e ėshtėmėshirues. 

63. Thirrjen e tė dėrguarit mos e konsideroni si thirrjen tuaj ndaj njėri-tjetrit. All-llahu i di ata qė tėrhiqen prej jush tinėzisht, prandaj, le tė ruhen ata qė kundėrshtojnė rrugėn e tij (tė tė dėrguarit) se ata do t’i zė ndonjė telashe, ose do t’i godasė dėnimi i idhėt. 

64. Veni re, se vetėm nė pushtetin e All-llahut ėshtė ēka ka nė qiej dhe nė tokė. Ai e di gjendjen tuaj (besimin apo hipokrizinė), e ditėn kur i kthehen Atij, Ai do t’u kallėzojė atyre pėr atė qė vepruan. All-llahu ėshtė i dijshėm pėr ēdo send.    

 

25.Suretu El Furkan 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!  

1. Ai, qė ia shpall Furkanin (Kur’anin, dallues tė sė vėrtetės nga e pavėrteta) robit tė vet (Muhammedit) qė tė bėhet pejgamber i botes (kėshillues), ėshtė i madhėruar.  

2. Ai ėshtė qė vetėm Atij i takon sundimi i qiejve dhe i tokės, Ai nuk ka as fėmijė e as nuk ka shok nė sundimin e Tij. Ai krijoi ēdo gjė, duke e pėrsosur nė mėnyrė tė qartė e tė matur.  

3. Mirėpo, ata (idhujtarėt) nė vend tė Tij adhuruan zota tjerė, tė cilėt nuk krijuan asgjė, sepse ata edhe vetė janė tė krijuar. Ata nuk posedojnė pėr vetvete as dėm as dobi, ata nuk kanė nė dorė as vdekje as jetė, e as ringjallje.  

4. Dhe ata qė nuk besuan, thinė: “Ky (Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr vetėm se gėnjeshtėr, qė e trilloi ai (Muhammedi), tė cilit indihmuan edhe njerėz tjerė. Pra ata (idhujtarėt) bėnė shtrembėrim e shpifje”.  

5. Edhe thanė: “(pėr Kur’anin) Janė legjenda tė tė parėve, qė ai (Muhammedi) kėrkoi t’i shkruhen ato, e i lexohen atij mėngjes e mbrėmje”.  

6. Thuaj: “Atė e shpall Ai, qė e di tė fshehtėn nė qiej e nė tokė, Ai ėshtė qė falė shumė, ėshtė mėshirues”.  

7. E ata thanė: “ē’ėshtė me kėtė tė dėrguar, i cili ha ushqim dhe c nėpėr tregje? ėrse tė mos i jetė dėrguar njė engjėll sė bashku me te, e tė jetė qortues?”  

8. Ose atij t’i jepet ndonjė thesar, apo tė ketė ndonjė kopsht nga i cili do tė ushqehej? Horrat madje thonė: “Ju vetėm jeni duke e ndjekur njė njeri qė e ka zėnė magjia!”  

9. Shih se ēfarė shembujsh tė sjellin, andaj ata janė tė humbur dhe nuk mund ta gjejmė rrugėn e drejtė.  

10. Ështė i madhėruar Ai, i cili po tė dėshirojė mund tė tė japė ty edhe mė mirė se ē’thonė ata, kopshte nė tė cilėt rrjedhin lumenj, ku ka edhe pallate.  

11. Por jo, ata pėrgėnjeshtruan kiametin, e Ne pėr ata qė nuk besojnė ditėn e gjykimit kemi pėrgatitur zjarr tė fortė.  

12. Qė posa tė duket ai prej njė vendi tė largėt, ata ia dėgjojnė atij vėlimin edhe kėrhamzėn e tij (Xhehennemit).  

13. E kur tė hudhen duarlidhur nė njė vend tė ngushtė nė tė, atydo tė kėrkojnė shkatėrrimin (vetėzhdkjen(.  

14. Tash mos kėrkoni vetėm njėherė shkatėrrimin, por atė kėrkonie shumėherė.  

15. Thuaj: “A ėshtė mė i mirė ai (zjarri i Xhehennemit), apo Xhenneti i pėrjetshėm, i cili u ėshtė premtuar si shpėrblim dhe vend jetėsimi tė devotshėmve”.  

16. e aty, atė ditė qė e dėshirojnė do ta kenė pėrgjithmonė. Ky premtim i Zotit tėnd ka qenė dashtė kėrkuar.  

17. Ditėn kur Zoti do t’i tubonė ata, e edhe ata qė adhuruan pos All-llahut dhe u thonė (zotave tė adhuruar): “A i thirrėt ju rbtė e Mi qė t’u adhurojnė, apo ata vetė e humbėn rrugėn?”  

18. Ata (idhujt) thonė: “Je i panevojshėm pėr rival, o i madhėruar! Neve nuk na takoi qė pėrveē Teje tė kemi ndonjė mbrojtės tjetėr, por Ti u ke dhėnė tė mira atyre dhe tė tė parėve tė tyre, qė ishin njerėz tė prishur s qė harruan tė pėrkujtojnė!”  

19. Ja (All-llahu u thotė idhujtarėve), kėta ju pėrgėnjeshtruan pėr atė qė thoni (se ishin zota), pra ju as nuk keni mundėsi tė shpėtoni as t’i ndihmoni (vetes). E cilido ė bėn padrejtėsi prej jush, Ne i japim atij tė pėrjetojė njė dėnim tė madh.  

20. Ne para teje dėrguam pejgamberė tė tjerė, por edhe ata ishin tė dėrguar qė kanė ngrėnė ushqim, qė kanė ecur e shetitur nėpėr tregje. Ne bėm njėrin prej jush sprovė pėr tjetrin se a do tė jeni tė durueshėm. E Zoti yt ėshtė Ai qė sheh ēdo gjė.  

 

Part 19

 

21. E ata qė nuk e shpresojnė takimin Tonė, thanė: “Pėrse tė mos na dėrgohen neve engjėj, ose pėrse tė mos shohim Zotin tonė ?” Ata tejēmuan lartė veten dhe u sollėn me arrogancė.  

22. Pėr kriminelėt atė ditė kur i shohin engjėjt nuk ka gėzim, sepse ata (engjėjt) u thonė: “Ështė e ndaluar ēdo e mirė (apo Xhenneti ėshtė haram pėr ju)!”  

23. E Ne i kthehemi ndonjė vepre qė e bėnė ata dhe e bėjmė atė pėr hi e pluhur.  

24. Atė ditė banuesit e Xhennetit do tė kenė vend shumė tė mirė dhe pushimore shumė tė kėndshme.  

25. Dhe (pėrkujto) ditėn kur do tė ēahet qielli me anėn e njė reje e lėshohen engjėjt nė njė mėnyrė madhėshtore.  

26. Atė ditė sundimi i vėrtetė ėshtė i tė Gjithėmėshirėshmit, e ajo ditė pėr jobesimtarėt do tė jetė ditė e vėshtirė.  

27. Atė ditė zullumqari do t’i kafshojė duart eveta dhe do tė thotė: “I mjeri unė, ta kisha marrė rrugėn e Pejgamberit!”  

28. O shkatėrrimi im, ah tė mos e kisha bėrė filanin mik!  

29. Nė tė vėrteė, pasi e gjeta rrugėn e drejė, ai mė largoi mua prej asaj, e djalli ėshtė ai qė njeriun e humb dhe e lė tė vetmuar.  

30. E i dėrguari tha: “O Zot imi, vėrtet, populli im e konsideroi kėtė Kur’an si (diē) tė hedhur!”  

31. Shi kėshtu, Ne secilit pejgamber ia bėmė ndonjė armik prej jobesimtarėve, por mjfton qė Zoti tė jetė udhėrrėfyes ndihmės yti.  

32. E ata qė nuk besuan thanė: “Pėrse tė mos i ketė zbritur atij (Muhammedit) Kur’ani pėrnjėherė?” Ashtu (e zbritėm pjesė-pjesė) qė me tė tė forcojmė zemrėn tėnde dhe Ne e sollėm atė ajet pas ajetit (dalėngadalė).  

33. Dhe ata nuk tė sjellin ndonjė shembull ty, e qė Ne tė mos ta tregojmė tė vėrtetėn, duke tė ofruar shpjegim tė qartė e tė plotė.  

34. Ata do tė tubohen, do tė jenė tė pėrmbysur me fytyrat e tyre nė Xhehennem, tė tillėve u pėrket vendi mė i keq, ndaj ata janė mė tė humburit nė rrugėn e tyre.  

35. Ne edhe Musait i patėm dhėnė librin, e bashkuam me vėllain e vet, Harunin, qė takeė si ndihmės.  

36. U thamė: “Shkoni ju tė dy te ai popull ė i pėrgėnjeshtroi argumentet Tona!” E Ne pastaj i shkatėrrruam ata shumė keq.  

37. Ne e pėrmbytėm edhe popullin e Nuhut meqė ata tė dėrguarit i quajtėn rrenacakė, e pėt njerėzit, tė cilėt mendojnė, le tė marrin mėsim nga ata. E pėr mizorėt Ne kemi pėrgaditur dėnim tė rėndė.  

38. Edhe Adin, Themudin, banorėt e Res-it dhe shumė gjenerata ndėrmjet tyre (i shkatėrruam).  

39. E secilit prej tyre u patėm sjellė argumente, por tė gjithė i rrėnuam.  

40. Ata (kurejshitėt) kaluan buzė fshatit, i cili ishte gurėzuar me atė shiun (gurėzim prej sė larti) e shėmtuar, po a nuk janė ata, tė cilėt e panė atė? Jo, nuk e vėhtruan, sepse ata ishin tė tillė, tė cilėt nuk shpresonin nė ringjallje.  

41. E kur tė shohin ty, nuk tė ēmojnė ndryshe, por vetėm nė talje e thonė: “A ky ėshtė ai qė All-llahu e dėrgoi pejgamber?”  

42. “Sikur ne tė mos ishim tė qėndrueshėm ndaj tyre, ai gati na pat zbrapsur prej zotave tanė!” e mė vonė, kur ra shohin qartazi dėnimin, do ta kuptojnė se kush ishtė mė larg nga e vėrteta.  

43. A e ke parė ti atė qė, qė pėr zot e qmon epshin e vet, a mos do t’i bėhesh ti atij mbrojtės?  

44. A mendon ti se shumica e tyre dėgjojnė pse kuptojnė? Ata nuk trajtohen ndryshe, por vetėm si kafshė, bile janė edhe mė tė humbur nga e vėrteta.  

45. A e sheh se si Zoti yt e zgjati (andej e kėndej) hijen, e sikur tė kishte dashur do ta linte nė njė vend, pastaj diellin e bėmė rrėfyes tė saj.  

46. Pastaj Ne e tėrheqim pak nga pak.  

47. E ai ėshtė qė natėn ua bėri petk, gjumin e pushim e ditėn e bėri pėr gjallėrim.  

48. Edhe Ai ėshtė, qė i lėshon erėra myzhde nė prag tė mėshirės sė Tij (shiut) dhe Ne lėshuam prej qiellit ujė tė pastėr.  

49. Qė me tė t’i japim jetė njė toke tė vdekur dhe t’u japim tė pijnė atyre qė i krijuam, kafshė e shumė njerėz.  

50. Ne shumė herė ua pėrkujtuam atyre kėto fakte qė tė mendojnė, por shumica e njerėzve nuk deshėn tjetėr pos refuzimit.  

51. Sikur tė kishim dashur Ne, do tė dėrgonim pejgamber nė ēdo vendbanim.  

52. Po ti mos dėgjo jobesimtarėt e luftoi ata me tė (me Kur’an)  

53. Ai la tė lirė tė bashkohen dy dete, ky (njėri) i pijshėm e i shijshėm, e ky (tjetri) i njelmėt e i idhėt, mes tyre bėri si tė jetė ndonjė pendė, pritė qė tė mos pėrzihen.  

54. Dhe Ai nga uji (fara) krijoi njeriun, dhe e bėri atė tė ketė fis dhe tė ketė miqėsi. Zoti yt ka mundėsi tė jashtėzakonshme.  

55. E ata nė vend tė All-llahut adhurojnė atė qė nuk u sjell as dobi, as dėm atyre, po jobesimtari ndihmon atė qė ėshtė kundėr Zotit tė vet.  

56. E Ne nuk tė dėrguam ty pėr tjetėr qėllim, por vetėm si pėrgėzues e si qortues.  

57. Thuaj: “Unė pėr kėtė nuk kėrkoj shpėrblim prej jush, por vetėm kush tė dojė tė marrė rrugėn qė e afron te Zoti i vet”.  

58. Ti mbėshtetju Atij tė pėrjetshmit qė nuk vdes kurrė, madhėroje me lavdėrimin qė i takon Atij, Ai mjafton pėr njohje nė hollėsi tė mėkateve tė robve tė vet.  

59. Ai krijoi qiejt e tokėn dhe gjithēka qė gjendet nė mės tyre brenda gjashtė ditėsh, e pastaj mbizotėroi Arshin. Ai ėshtė Mėshiruesi. Pėr kėtė pyete ndonjė shumė tė dijshėm.  

60. E kur u ėshtė thėnė atyre: Bėni sezhde ndaj tė madhėrishmit, ata thanė: “E kush ėshtė Rrahmani - Mėshiruesi? A t’i bėjmė sexhde pse ti na urdhėron?” E kjo shtoi edhe mė tepėr largimin e tyre (nga feja).  

61. I madhėrishėm ėshtė Ai qė krijoi yje nė qiell dhe vendosi nė tė dritė (diell) e hėnė qė ndriēon.  

62. Ai ėshtė qė bėri natė e ditėn zėvendsuese tė njėra-tjetrės dhe pėr atė qė dėshiron tė mendojė apo tė falėnderojė, argument.  

63. E robėrit e Zotit janė ata qė ecin nėpėr tokė tė qetė, e kur atyre me fjalė u drejtohen injorantėt, ata thonė: “Paqe!”  

64. Dhe qė pėr hirė tė Zotit tė tyre natėn e alojnė duke bėrė sexhde dhe duke qėndruar nė kėmbė (falen).  

65. Edhe ata qė thonė: “Zoti ynė, largoje prej nesh vuajtjen e Xhehennemit, e s’ka dyshim se vuajtja nė tė ėshtė gjėja mė e rėndė”.  

66. Ai, vėrtet ėshtė vendqėndrim i keq.  

67. Edhe ata qė kur shpenzojnė nuk e teprojnė e as nuk janė dorėshtrėnguar, po mbajnė mesataren e janė tė matur.  

68. Edhe ata qė pos All-llahut, nuk lusin zot tjetėr dhe nuk mbysin njeriun qė ka ndaluar All-llahu, por vetėm kur e meriton nė bazė tė drejtėsisė, dhe qė nuk bėjnė kurvėri, ndėrsa kush i punon kėto, ai gjen ndėshkimin.  

69. Atij i dyfishohet dėnimi ditėne kijametit dhe aty mbetet i pėrbuzur pėrgjithmonė.  

70. Pėrveē ati qė ėshtė penduar dhe ka bėrė vepėr tė mirė, tė tillėve All-llahu tė kėqiat ua shėndrron nė tė mira. All-llahu ėshtė mėshirues, ndaj Ai falė shumė.  

71. Ai qė ėshtė penduar dhe ka bėrė mirė, nė tė vėrtet, ai ėshtė kthyer te All-llahu dhe ėshtė i pranishėm.  

72. (Robėrit e Zotit janė) Edhe ata qė nuk dėshmojnė rrejshėm dhe kur (rastėsisht) kalojnė pranė sė keqes, kalojnė duke e ruajtur karakterin e vet.  

73. Edhe ata qė kur kėshillohen me ajetet e Kur’anit tė Zotit tė tyre, nuk u kthejnė shpinėn si tė shurdhėt e tė verbėr.  

74. Edhe ata qė thonė: “Zoti ynė, na bėn qė tė jemi tė gėzuar me (punėn) e grave tona dhe pasardhsve tanė, neve na bėn shembull pėr tė devotshmit”.  

75. Pėr shkak se duruan, tė tillėt shpėrblehen me njė shkallė tė lartė (Xhennet) dhe aty priten me pėrshėndetje tė selamit.  

76. Aty janė pėrgjithmonė, e sa vendqėndrim dhe vendbanim i mirė ėshtė ai.  

77. Thuaj: “zoti im as nuk do tė kujdesej pėr ju, sikur tė mos ishte lutja juaj (kur gjendeni nė vėshtirėsi, ose sikur tė mos ishit tė thirur tė besoni), e ju pėrgėnjeshtruat, andaj dėnnimi do t’ju jetė i pandėrprerė”.   

 

26.Suretu Esh Shu'ara 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ta, Sinė, Mimė. 

2. Kėto janė ajete tė librit tė (tė Kur’anit) qartė! 

3. A mos do tė mbysėsh ti veten (Muhammed) pse ata nuk bėhen besimtarė?! 

4. Silur tė duam Ne, do tė zbritnim njė argument (mrekulli) nga qielli mbi ta, e qė qafat e tyre do t’i rrinin pėrulur atij. 

5. Atyre nuk u vjen asnjė kėshillė e re nga Mėshiruesi, e qė ata mos t’ia kthejnė shpinėn. 

6. Vėrtet, ata pėrgėnjeshtruan, por atyre do t’u vijė kobi i asaj me tė cilėn talleshin. 

7. A nuk e shikuan ata tokėn se sa shumė loje bimėsh tė dobishme bėmė tė mbijnė nė tė? 

8. Vėrtet, nė kėto ka fakte (tė forta), por megjithatė, shumica e tyre nuk kanė qenė besimtarė. 

9. e s’ka dyshim se Zoti yt ėshtė Ai i Gjithfuqishmi (t’i ndėshkojė) po edhe i Mėshirshmi. 

10. (Pėrkujto) Kur Zoti yt e thirri Musain: “Tė shkosh te ai popull zullumqarė!” 

11. Populli i faraonit, a nuk janė duke u frikėsuar (dėnimit)? 

12. Ai (Musai) tha: “Zoti im, kam frikė se do tė trajtojnė si gėnjeshtarė. 

13. Do tė mė shtrėngohet krahrori (shpirti) im dhe nuk do tė mė leshohet gjuha ime (tė flas rrjedhshėm), anaj dėrgoje (bėre pejgamber) Harunin. 

14. Madje unė kam njė faj ndaj tyre, e kam frikė se do tė mė mbysin (pėr hakmarrje)!” 

15. Ai (All-llahu) tha: “Kurrsesi (nuk do tė mbysin), po shkoni ju tė dy me argumentet Tona. Ne jemi me ju vėshtrues tuaj (ju dėgjojmė dhe ju ndihmojmė). 

16. Shkoni dhe faraonit thoni: “Ne jemi tė dėrguar nga Zoti i tė gjitha botėve. 

17. T’i lejosh beni israilėt tė vijnė me ne!” 

18. Ai (faraoni) tha: “A nuk tė rritėm ty si fėmijė nė mesin e tonė, ku i kalove disa vjet tė jetės sate. 

19. Dhe ti e bėre atė punėn tėnde qė e bėre, prra ti je mohues (i tė mirave qė t’i bėmė). 

20. (Musai) Tha: “E bėra atė, atėherė kur isha i pavetėdijshėm. 

21. Andaj, edhe ika prej jush kur u frikėsova nga ju, e Zoti im mė dhuroi dhe mė bėri nga tė dėrguarit. 

22. Mė pėrmend atė tė mirė qė mė bėre mua, e ti robėrove beni israilėt!” 

23. (Faraoni) Tha: “E cili ėshtė ai zot i botėve (qė ju dėrgoj)?” 

24. Ai i tha: “Zoti i qiejve dhe i tokės dhe ē’ka ndėrmjet tyre, nėse bindeni!” 

25. Ai (faraoni) atyre qė ishin pėrreth, u tha: “A nuk e dėgjoni?!” 

26. Ai (Musai) tha: “Zoti juaj dhe i prindėrve tuaj tė parė!” 

27. (Faraoni) Tha: “Vėrtet, i dėrguari juaj qė u ėshtė dėrguar juve, me siguri ėshtė i ēmendur!” 

28. (Musai) Tha: “Zot i lindjes dhe i perėndimit dhe ē’ka ndėrmjet tyr. po qe se kuptoni!” 

29. (faraoni) Tha: “Nėse ti beson zot tjetėr pos meje, do tė gjendesh nė mesin e tė burgosurve!” 

30. (Musai) Tha: “A edhe nėse tė sjell ndonjė argument tė qartė!” 

31. Ai tha: “Sille pra, nėse thua tė vėrtetėn?” 

32. Atėherė, (Musai) e hodhi shkopin e vet, i cili u shndėrrua nė gjarpėr tė vėrtetė. 

33. Nxori dorėn prej xhepit, kur qe, ajo nė sy tė shikuesve flakėronte nga bardhėsia. 

34. (faraoni) Parisė qė e rrethonte, u tha: “Vėrtet, ky qenka magjistar shumė i aftė!” 

35. Qė me magjinė e vet dėshiron t’ju dėbojė nga toka juaj, e ē’mė propozoni mua? 

36. Paria) Shtyje atė dhe vėlain e tij (ēėshtjen e tyre) pėr mė vonė, e ti dėrgo nėpėr qytete tubues. 

37. Qė t’i sjellin tė gjithė magjistarėt e dijshėm kėtu. 

38. Dhe, magjistarėt u tubuan nė kohėn e ditės sė caktuar. 

39. Edhe popullit iu tha: “Ejani e tubohuni, 

40. Ashtu qė t’i pėrkrahin magjistarėt, nėse ata triumfojnė”. 

41. E kur erdhėn magjistarėt i thanė faaonit: “A do tė ketė shpėrblim pėr ne, nėse dalim ngadhnjimtarė?” 

42. Ai tha: “Po, bile ju do tė jeni atėherė prej mė tė afėrmve!” 

43. Musai atyre u tha: “Hidhnie atė qė keni pėr ta hedhur!” 

44. E ata i hodhėn litarėt dhe shkopinjtė e tyre duke thėnė: “Pėr hir tė madhėrisė sė faraonit, ne me sifuri do tė jemi ngadhėnjyes!” 

45. Atėherė edhe Musai e hodhi shkopin e vet, i cili menjėherė gėltiset gjithė ēka kishin improvizuar ata. 

46. Atėherė magjistarėt ranė nė sexhde (u pėrulėn). 

47. E thanė: “Ne i besuam Zotit tė botėve, 

48. Zotit tė Musait e tė Harunit!” 

49. Ai (faraoni) tha: “I besuat atij, para se t’ju lejoja unė?!” S’ka dyshim se ai (Musai) ėshtė prijėsi juaj qė ua mėsoi juve magjinė, e keni pėr tė marrė vesh mė vonė. Unė do t’ua shkurtoi (do t’ua prejė) duart dhe kėmbėt tuaja tė anės sė kundėr (klithi) dhe qė tė gjithėve do t’u gozhdoj”. 

50. Ata (magjistarėt) thanė: “S’ka rėndėsi, ne kthehemi Zotit tonė, 

51. Meqė ne jemi besimtarėt e parė, shpresojmė se Zoti ynė do tė na i falė mėkatet tona!” 

52. Ne e urdhėruam (pėrmes shpalljes) Musain: “Tė udhėtosh natan me robėrit e Mij dhe se ju do tė ndiqeni (prej faraonit)”. 

53. E faraoni dėrgoi nėpėr qytete pėr tė tubuar njerėz, 

54. (Duke u thėnė se) Ata janė njė grup i vogėl (tė cilėt ikėn me Musain). 

55. Dhe se me tė vėrtetė, ata na kanė zemėruar (dhe ikėn pa lejen tonė). 

56. E me tė vėrtetė, ne duhet tė jemi syēelė. 

57. Dhe Ne (u mbushėm mendjen e) i nxorėm prej kopshteve e burimeve, 

58. prej pasurisė nė depo dhe prej vendbanimeve tė bukura. 

59. Ja ashtu, Ne ua bėmė atė trashėgim beni israilėve. 

60. E ata (tė faraonit) i arritėn (beni israilėt) nė kohėn e lindjes sė diellit. 

61. Dhe kur u panė dy grupet, shokėt e Musait Thanė: “Me siguri na zunė!” 

62. Ai (Musai) tha: Kurrsesi, me mua ėshtė Zoti im, Ai do tė mė udhėzojė”. 

63. Ndėrsa Ne Musait i thamė: “Meshkopin tėnd bjeri detit”. Deti u nda dhe ēdo pjesė u bė si kodėr e madhe. 

64. E Ne i afruam atje tė tjerėt (ata tė faraonit). 

65. Dhe Ne e shpėtuam Musain dhe tė gjithė ata qė ishin me tė. 

66. Kurse tė tjerėt i pėrmbytėm nė ujė. 

67. Vėrtet, nė kėtė (ngjarje) ka fakte, por megjithatė shumica nuk besuan. 

68. Nuk ka dyshim se Zoti yt ėshtė i gjithfuqishėm dhe i mėshirshėm. 

69. Lexoju (nga ajo qė tė shpallėm ty Muhammed) atyre ngjarjen e Ibrahimit. 

70. Kur i tha babait tė vet dhe popullit tė vet: “ēka jeni duke adhuruar?” 

71. Ata i thanė: “Adhurojmė idhuj, vazhdimisht u jemi besnikė atyre!” 

72. Ai i tha: “A ju dėgjojnė ata juve kur tė luteni?” 

73. Ose, “a u sjellin juve dobi apo dėm?” 

74. Ata thanė: “Jo, por kėshtu i gjetėm se bėnin edhe prindėrit tanė!” 

75. Ai tha: “A po shihni se ē’po adhuroni?” 

76. Ju dhe prindėrit tuaj tė mėparshėm, 

77. Nė tė vėrtetė, ata (qė adhuroni ju) janė armiq tė mij. pėrveē Zotit tė botėve (nėse pėrveē idhujve adhuroni edhe Atė). 

78. Zoti qė mė krijoi, Ai mė udhėzon mua, 

79. Dhe Ai qė mė ushqen dhe mė jep tė pijė, 

80. Dhe kur tė sėmurem A mė shėron, 

81. Ai mė bėn tė vdesė e mandej mė ngjall, 

82. Ai te i cili kam shpresė se do tė m’i falė mėkatet e mia nė ditėn e gjykimit. 

83. Zoti im, mė dhuro mua urtėsi dhe mė bashko me tė mirėt! 

84. Mė bėn pėrkujtim tė mirė ndėr ata qė vijnė pas, 

85. Mė bn prej trashėgesve tė Xhennetit tė begatshėm, 

86. Dhe fale babaim tim, se ai vėrtet ishtė nga ata tė humburit, 

87. E mos mė turpėro nė ditėn kur do tė ringjallen. 

88. Ditėn kur nuk bėn dobi as malli, as fėmijėt. 

89. (bėn dobi) Vetėm kush i paraqitet Zotit me zemėr tė shėndoshė. 

90. E Xhenneti u afrohet atyre qė ishin tė devotshėm. 

91. Ndėrsa Xhehennem u dėftohet atyre qė ishin tė humbur. 

92. Dhe atyre u thuhet: “Ku janė ata qė i adhuronit ju”, 

93. Pos All-llahut? Ata, a mund t’ju ndihmojnė juve o vetes? 

94. E ata (idhujt) dhe adhuruesit e tyre, njėri mbi tjetrin hudhėn nė tė, 

95. Dhe tė gjithė ushtria (ithtarėt) r djallit. 

96. E duke u grindur mes vete nė tė, ata thonė: 

97. “Pasha All-llahun, njėmend ne kemi qenė krejtėsisht tė humbur”, 

98. Kur juve (idhuj) u kemi barazuar me Zotin e botėve. 

99. Neve nuk na humbi kush tjetėr vetėm se kriminelėt (prijėsit). 

100. E tash pėr ne nuk ndonjė ndihmės (ndėrmjetėsues). 

101. Nuk ka as ndonjė mik tė sinqertė. 

102. E, sikur tė mnud tė kthehemi (dynja) edhe njėherė,, do tė bėheshim besimtarė. 

103. Nė kėtė (qė u pėrmend) ka argumente tė bindshme, po shumica e tyre nuk besuan. 

104. Ështė e vėrtetė se Zoti yt ėshtė i gjithėfuqishėm dhe i mėshirshėm. 

105. Edhe populli i Nuhut gėnjeu tė dėrguarit. 

106. Kur vėllai i tyre (nga gjaku), Nuhu u tha: “A nuk jeni kah frikėsoheni? 

107. Unė jam pėr ju pejgamber besnik. 

108. Keni frikė (dėnimit tė) All-llahut e mė dėgjoni mua. 

109. Unė pėr kėtė nuk kėrkoj prej jush ndonjė shpėrblim, shpėrblimi pėr mua ėshtė vetėm prej Zotit tė botėve. 

110. Pra (edhe njėherė u them) frikėsohuni prej All-llahut e mė dėgjoni mua! 

111. Ata thanė: “E si tė besojmė ty, kur ty tė besojnė tė ultit?” 

112. Ai tha: “Unė nuk dijė se ē’punuan ata (qė ju u thoni tė ulėt)”. 

113. Pėrgjegjėsia e tyre, nėse kuptoni, ėshtė vetėm para Zotit tim. 

114. E unė nuk do t’i pėrzė besimtarėt. 

115. Unė nuk jamė tjetėr, por vetėm sa t’u tėrheq vėrejtjen haptas. 

116. Ata i thanė: “O Nuh! Nėse nuk heq dorė (nga ajo qė mėson), do tė gurėzohesh (do tė mbytesh me gurė)”. 

117. Ai tha: “O Zoti im, populli im mė pandeh gėnjeshtar. 

118. Pra Ti me drejtėsinė tėnde gjyko ndėrmjet meje dhe atyre dhe mė shpėto mua dhe besimtarėt qė janė me mua!” 

119. Andaj Ne e shpėtuam atė dhe tė gjithė ata qė ishin me tė nė anijen e mbushur plot. 

120. Mandej i mbytėm nė ujė ata qė betėn pas tyre. 

121. Edhe nė kėtė (ngjarje) ka argumente, po shumica e tyre nuk ishin besimtarė. 

122. S’ka dyshim se Zoti yt ėshtė i plotfuqishėm i mėshirshėm. 

123. Edhe populli Ad nuk i besoi tė dėrguarit. 

124. Kur vėllai i tyre, Hudi u tha: “A nuk frikėsoheni?” 

125. Unė pėr ju jam i dėrguar besnik. 

126. Andaj, keni frikė (dėnimit tė) All-llahut dhe mė dėgjoni mua. 

127. Unė nuk kėrkoj pėr kėtė ndonjė shpėrblim prej jush, e shpėrblimi ėshtė vetėm prej Zotit tė botėve. 

128. A nė ēdo bregore ngritni ndonjė shtėpi (ndėrtesė) sa pėr lojė? 

129. Dhe a i ndėrtoni pallatet e fortifikura qė tė jeni pėrgjithmonė? 

130. E kur rrėmbeni, rrėmbeni mizorisht. 

131. Pra, kinie frikė All-llahun dhe nė dėgjoni mua! 

132. Kinie frikė Atė qė u pajisi me ēka e dinit vet. 

133. U pajisi me mjete gjallėrimi e me djem. 

134. Me kopshte e me burime uji. 

135. Vėrtet, unė i frikėsohem dėnimit tuaj nė njė ditė tė madhe. 

136. Ata thanė: “Pėr ne ėshtė krejt njė, si na kėshillove, si nuk na kėshillove!” 

137. Kjo (qė na kėshillon ti) nuk ėshtė tjetėr vetėm se traditė (mitesh) tė popujve tė lashtė. 

138. Se ne nuk kemi pėr t’u dėnaur. 

139. Dhe ashtu ata e trajtuan atė (Hudin) gėnjeshtarėt, e Ne atėhere i shkatėrruam. Edhe ky ėshtė njė fakt, po shumiza e tyre nuk besuan. 

140. Vėretet, Zoti yt ėshtė i plotfuqishėm i mėshirshėm. 

141. Edhe kabilja Themud nuk i besoi tė dėrguarit. 

142. Kur vėllai i tyre, Salihu u tha: “A nuk frikėsoheni?” 

143. Unė pėr ju jam i dėrguar besnik. 

144. Andaj, kinie frikė (dėnimin e) e All-llahut dhe mua mė dėgjoni!” 

145. Unė nuk kėrkoj pėr kėtė ndonjė shpėrblim prej jush, shpėrblimi im ėshtė vetėm prej Zotit tė botėve. 

146. A jeni tė sigurt se do tė mbeteni nė kėtė qė jeni (pėrgjithmonė)? 

147. Nė kopshte e nė burime. 

148. Edhe nė tė mbjella, e me hurma me frutat e tyre tė freskėt. 

149. Dhe ju me mjeshtėri po ndėrtoni shtėpi nėpėr kodra shkėmbore. 

150. Pra, kini frikė All-llahun e mė dėgjoni mua. 

151. E mos shkoni pas atyre qė janė tė pa frenuar (qė e teprojnė me vepra tė kėqia). 

152. Tė cilėt nė tokė bėjnė shkatėrrime, nuk bėjnė mirė. 

153. Ata i thanė: “Ti je vetėm i magjepsur”. 

154. Ti nuk je tjetėr vetėm se njeri sikurse edhe ne, e nėse e thua tė vėrtetėn, sille pra ndonjė argument!” 

155. Ai tha: “Ja, kjo ėshtė devja, kjo do tė pijė (ujė) nė njė ditė tė caktuar, kurse ju nė njė ditė tjetėr (jo pėr njė ditė). 

156. Dhe kėsaj tė mos i bėni ndonjė tė keqe, se do t’ju godasė dėnimi i ditės sė madhe!” 

157. Po ata e therrėn atė, madje u penduan (nga frika). 

158. Por ata i zuri ai dėnimi i premtuar. Edhe nė kėtė ka argument, por shumica e tyre nuk u bėnė besimtarė. 

159. Vėrtet Zoti yt ėshtė i plotfuqishėm i mėshirshėm. 

160. Populli i Lutit tė dėrguarit i konsideroi gėnjeshtarė. 

161. Kur vėllai i tyre, Luti i tha: “A nuk i frikėsoheni (All-llahut)?” 

162. Unė jam i dėrguar i juaj, jam i besueshėm! 

163. Pra, kini frikė (dėnimin) All-llahun dhe mė dėgjoni mua! 

164. Unė krkoj pėr kėtė ndonjė shprblim prej jush, shpėrblimi im ėshtė te Zot i botėve. 

165. (Tė mjerėt ju) A shkoni pas meshkujve tė kėsaj bote. 

166. E gratė tuaja i leni anash, tė cilat Zoti juaj i krijoi pėr ju! Por ju jeni njė popull qė kaloni ēdo kufij!” 

167. Ata i thanė: “O Lut, nėse nuk pushon (nga kjo qė na thua), me siguri do tė jesh i dėbuar prej nesh!” 

168. Ai tha: “Unė jam kundėr veprimit tuaj! 

169. Zoti im, mė shpėto mua dhe familjen time nga ajo qė ėjnė ata!” 

170. Ne e shpėtuam atė dhe tėrė familjen e tij, 

171. Pėrpos njė plake (gruas sė tij) qė mbeti me atė (nė dėnim). 

172. E mė pas i zhdukėm ata tė tjerėt. 

173. E Ne u lėshuam atyre njė shi tė jashtėzakonshėm (gurė nga qielli), e sa i keq ishte ai shi pėr ata tė cilėve iu pat tėrhequr vėrejtja. 

174. Edhe nė kėtė kishte argument (pėr tė mbledhur mend), po shumica e tyre nuk qenė besimtarė. 

175. E Zoti yt, padyshim ėshtė Ai i plotfuqishmi dhe i mėshirėshėmi. 

176. Edhe populi i Ejkės tė dėrguarit i konsiderojnė gėnjeshtarė. 

177. Kur Shuajbi atyre u tha: “a nuk ruheni?” 

178. Unė jam i dėrguar te ju, jam i besueshėm! 

179. Pra kini frikė (dėnimin nga) All-llahun dhe mė dėgjoni mua! 

180. Unė nuk kėrkoj pėr kėtė ndonjė shprblim prej jush, shpėrblimi im ėshtė prej Zotit tė botėve! 

181. Plotėsoni matjen, e mos u bėni prej atyre qė lėnė mangu! 

182. Dhe matni me peshojė (terezi) tė saktė (precize). 

183. Dhe ata leni mangu sendet e njerėzve, e mos bėni shkatėrrime nė tokė. 

184. Frikėsohuni Atij qė u krijo juve dhe breznitė e para. 

185. Ata thanė: “Sdyshim se ty tė ka zėnė magjia!” 

186. Ti nuk je tjetėr, por njeri si edhe ne, dhe ne nuk tė konsiderojmė tjetėr vetėm se gėnjeshtarė! 

187. E nėse je nga tė vėrtetit, atėherė lėshoje mbi ne njė copė nga qielli (si dėnim)! 

188. Ai tha: “Zoti im e di mė sė miri pėr atė qė ju veproni!” 

189. Dhe ata e pėrgėnjeshtruan ate, andaj i goditi dėnimi i hijes. Vėrtet, ai ishte dėnimi i njė dite tė llahtarshme. 

190. Edhe nė kėtė (ngjarje) ka argumente, po shumica e tyre nuk u bėnė besimtarė. 

191. E Zoti yt, pa dyshim ėshtė Ai i plotfuqishmi dhe i mėshirshmi. 

192. E edhe ai (kur’ani) ėshtė shpallje (zbritje) e Zotit tė botėve. 

193. Atė e solli shpirti besnik (Xhibrili). 

194. (E solli) nė zemrėn tėnde, pėr tė qenė ti prej atyre qė tėrheqin vėrejtjen (pejgamber). 

195. (Tė shpallėm) Me gjuthėtė kulluar arabe. 

196. Dhe se ai (Kur’ani) ėshtė i pėrmendur edhe nė librat e mėparshėm. 

197. A nuk ishte pėr ata (pėr jobsimtarėt mekas) argument, se atė e dinin dijetarėt (ulemaja) e beni israilėve? 

198. E sikur t’ia shpallin atė (Kur’anin) ndonjė joarabi, 

199. e ai t’ua lexonte atyre, ata nuk do t’i besonin atij. 

200. Dhe kėshtu, Ne u futėm atė (dyshimin) nė zemrat kriminelėve, 

201. E ata nuk i besojnė atij (Kur’anit) derisa ta shohin dėnimin e dhembshėm, 

202. Dhe t’ju vijė befas, duke mos e hetuar. 

203. e atėherė tė thonė: “A thua do tė na jepet afat?” 

204. E si ata kėrkojnė shpejtimin e dėnimit tonė (kur ithanė pejgamberit sillnie dėnimin). 

205. Po mė thuaj se edhe nėse Ne u jpim tė jetojnė vite me rradhė, 

206. e pastaj t’u vijė atyre ajo me ēka u tėrhiqet vėrejtja, 

207. ēka do t’u vlejė atyre ajo jetė qė gėzuan? 

208. Ne nuk kemi ndėshkuar asnjė fshat (vendbanim), e ai tė mos ketė pasur pejgamber. 

209. Qė ju pėrkujtojė (pėrfundimin e punės sė keqe). Ne nuk bėmė tė padrejtė. 

210. Atė (Kur’anin) nuk e sollėn djajt (si fallin falltorėve). 

211. Atyre as nuk u takon e as qė kanė mundėsi. 

212. Pse ata jnė tė penguar edhe pėr ta dėgjuar! 

213. Pra, pėrpos All-llahut, mos lut zot tjetėr e tė bėhesh prej tė dėnuarėve. 

214. Dhe tėrhiqju vėrejtjen farefisit tėnd mė tė afėrt. 

215. E tė jeshė i butė ndaj besimtarėve qė tė pranuan ty. 

216. E nėse ata (jobesimtarėt) tė kundėrshtojnė, ti thuaj: “Unė jam i pastėr nga ajo qė punoni ju”. 

217. Dhe mbėshtetu nė tė plotfuqishmin, Mėshiruesin. 

218. I cili tė sheh kur tė ngritesh nė kėmbė. 

219. (E tė sheh) Edhe lėvizjen tėnde nė mesin e atyre qė falen. 

220. Nė tė vėrtetė, Ai ėshtė dėgjuesi, i dijshmi. 

221. A t’u tregojj unė se kujt i vijnė djajt? 

222. Ata i vijnė ēdo gėnjeshtari mėkatari. 

223. (U vijnė) Dhe hedhin dėgjimin, shumica e tyre gėnjejn. 

224. E pėr sa u pėrket poeteve (qė Muhammedi nuk ėshtė i tillė), ata i ndjekin tė humbrit (nga e vėrteta). 

225. A nuk sheh se ata hidhen nė ēdo anė (sa lavdėrojnė, sa pėrqeshin). 

226. Dhe ata janė qė flasin atė ēka nuk punojnė. 

227. Me pėrjashtim tė atyre qė besuan, bėnė vepra tė mira,qė e pėrmendėn shumė All-llahun dhe qė u mbrojtėn pasi qė atyre iu bė e padrejtė. E ata qė bėnė zullum do ta kuptojnė se ē’pėrfundim i shkojnė (ē’dėnim tė ashpėr ose ē’vendi nė Xhehennem do t’i nėnshtrohen).     

 

27.Suretu En Neml 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ta, Sinė. Kėto janė ajete tė Kur’anit dhe tė librit tė kuptueshėm. 

2. Janė udhėrrefyes dhe myzhde pėr besimtarėt. 

3. Qė falin namazin dhe e japin zeqatin dhe mu ata janė tė bindur ndaj botės tjetėr. 

4. E atyre qė nuk bsojnė botėn e ardhme, Ne ua kemi hijeshuar veprat ndaj dhe ata bredhin. 

5. Tė tillėt janė ata qė u takon dėnimi mė i rėndė dhe mu ata do tė jenė mė tė dėshpruarit nė botėn tjetėr. 

6. E s’ka dyshim se ti (Muhammed) e pranon Kur’anin nga i Urti, i Dijshmi. 

7. (Pėrkujto) Kur Musai i tha familjessė vet: “Unė e pash njė zjarr,e nga ai do t’ju sjellė ndonjė lajm ose do t’ju sjell njė urė tė ndezur qė tė ngroheni. 

8. E kur arriti te ai u thirr: “I bekuar ėshtė ai pranė zjarrit dhe ata pėrreth tij. I veēuar nė madhėri ėshtė All-llahu, Zot i botėve! 

9. O Musa, nė tė vėrtetė, Unė jam All-llahu, i plofuqishmi, i urti. 

10. E ti, hidhe shkopin tėnd! E kur e pa atė qė lėvizte si tė ishte gjarpėr, ai (nga frika) ktheu prapa duke mos patur kjdes. ( I thamė) O Musa! Mos u frikės se pranė meje tė dėrguarit nuk frikėsohen! 

11. Pėrpos kush (nuk ėshtė i dėrguar) bėn mėkat (ai frikėsohet) e qė tė keqen e zėvendėson me tė mirėn, atėherė s’ka dyshim se Unė jam ė fali shumė dhe jam mėshirues. 

12. Fute dorėn tėnde nė xhepin tėnd, e ajo do tė dalė e bardhė pa kurrfarė tė keqe, e kėto janė ndėr nėntė argument pėr tė (vajtur) faraon dhe populli i tij, se me tė vėrtetė ata jaė popull i prishur. 

13. E kur u erdhėn argumentet Tona tė qarta, ata thanė: “Kjo pa dyshim ėshtė magji!” 

14. Dhe, edhe pse bindshėm tė besueshėm nė to (se shin nga Zoti), i mohuan nė mėnyrė tė padrejtė e me mendjmadhėsi, pra shikoje se ēfarė ishte fundi i shkatėrrimtarėve. 

15. Ne i patėm dhėnė Davudit dhe Sulejmanit dituri, e ata tė d thanė: “I falėnderohemi vetėm All-llahut qė na dalloi (me tė mira) mbi shumė robėr tė Tij besimtarė”. 

16. E Sulejmani e trashėgoi Davudin dhe tha: “O njerėz, ne kuptojmė gjuhėn e shpendėve e na shtė dhuruar nga gjithēka, e, vėrtet ky ėshtė shpėrblim i qartė”. 

17. E Sulejmanit ishte tubuar ushtria e vet qė pėrbėhej nga exhinėt, nga njerėzit dhe nga shpendėt dhe ata mbanin rendin. 

18. Deri atėherė kur ariitėn mbi luginėn e buburrecave, njė buburrėc tha: “O ju buburreca, hyni nė vendet tuaja qė tė mos u coptojė Sulejmani dhe ushtria e tij duke mos ju vėrejtur”. 

19. E ai (Sulejmani) buzėqeshi i gėzuar prej fjalės sė tij dhe tha: “Zoti im, mė mudnėso qė tė falėnderoj tė mirat Tuaja qė m’i dhurove mua dhe prindėrve tė mi dhe ėq tė bėj vepra tė mira qė Ti i pėlqen, e me mėshirėn tėnde mė shtie nė mesin e robėrve Tuaj tė mirė!” 

20. Dhe vėshtroi shpendėt e tha: “ē’ėshtė kjo qė nuk e shoh pupėzėn? Jo, ajo nuk qenka kėtu!” 

21. Unė do tė dėnoj atė mė njė dėnim tė ashpėr ose do ta therrė ose ka pėr tė mė sjellė ndonjė argument tė fortė (si arsyetim). 

22. Ajo nuk zgjati shumė e tha: “Unė kuptova atė qė ti nuk je i njohur dhe tė erdha nga Sebei me njė lajm tė sigurt”. 

23. Nė tė vėrtetė unė gjeta njė grua qė po i sundonte ata (Popullin e Sebe-it) dhe asaj i ishte dhėnė ēdo send, e ajo kishte njė fron tė madh. 

24. Madje takova atė dhe popullin e saj se adhurojnė diellin e jo All-llahun, po djalli ua kishte hijeshuar atė veprim tė tyre dhe i kishte shmangur rrugės sė drejtė, andaj ata nuk gjejnė udhėzim. 

25. (i kishte shmangur) Pėr tė mos adhuruar All-llahun qė nxjerr nė shesh (e di) tė fshehtėn nė qiej e nė tokė, dhe qė e di atė qė fshehni dhe atė qė publikoni. 

26. All-llahu ėshtė njė, nuk ka Zot tjetėr pos Tij, Zot i Arshit tė madh. 

27. Ai (Sulejmani) tha: “Do tė shohim se a e thua tė vėrtetėn apo je nga gėnjeshtarėt!” 

28. Shko me kėtė letrėn time e hidhjau atyre, largohu (pak) nga ata dhe pėrgjo se ēka bisedojnė!” 

29. Ajo (gruaja - Belkisa) tha: “O ju pari, mua mė ka arritur njė letėr madhėshtore!” 

30. (e lexova) Kjo ėshtė prej Sulejmanit (mandej e hapi, kur qe, nė tė) “Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!” (Bismil-lahir-Rahmanir-Rrahim!) 

31. (nė vazhdim shkruan) “Tė mos u mbani nė tė madh kundėr meje, po tė vini tė dorėzuar (edhe besimtarė)!” 

32. Ajo tha: “O ju pari, mė sugjeroni nė kėtė ēėshtje timėn se unė nuk do tė vendosi asgjė derisa edhe ju tė jepni pėlqim!” 

33. Ata (paria) i thanė: “Ne jemi tė fuqishėm dhe jemi luftėtarė tė rreptė, por puna qėndron te ti, e ti mendo se ēka do tė na urdhėrosh!” 

34. Ajo tha: “Kur sundusit e pushtojnė ndonjė vend, ata e rrėnojnė atė parinė mė tė zgjedhur tė atij vendi e nėnshtrojnė. . Kėshtu ata veprojnė!” 

35. Po unė do t’u dėrgojė atyre njė dhuratė (tė madhe), e do tė shohė se ēka do tė na sjellin tė dėrguarit (me dhuratė). 

36. E kur i erdhi ajo Sulejmanit, ai tha: “A me pasuri mė ndihmoni mua? E atė qė All-llahu mė ka dhėnė mua ėshtė shumė mė e dobishme nga ajo qė u ka dhėnė juve! Por ju krenoheni me dhuratat tuaja!” 

37. Kthehu te ata (i tha kryesuesit tė tė deleguarėve), se pėr Zotin ne do t’u vvijmė atyre me njė ushtri, sė cilės ata nuk do tė mund t’i bėjnė ballė dhe do t’’i dėbojmė prej aty tė nėnshtruar e tė poshtėruar! 

38. Ai (Sulejmani) tha: O ju pari, cili prej jush do tė mė sjellė fronin e saj, para se tė vijnė ata tė dorėzuar?” 

39. Njėri prej xhinėve tė vrazhdė (Ifriti) tha: “Unė do ta sjellė atė ty, par se tė ngrites nga vendi yt, unė pėr tė km fuqi dhe jam i sigurt!” 

40. E ai i cili kishte dituri nga libri tha: “Unė ta sjell atė ty sa ēel e mshel sytė (kėtij i tha sille)!” E kur e pa atė (fron) tė vendosur pranė tij (Sulejmani) tha: Kjo ėshtė dhuntia e Zotit tim qė tė sprovojė mua se a do ta falėnderoj, apo mos do ta pėrbuz. E kush falenderon, ai falenderon pėr tė mirėn e vet, e kush pėrbuz, Zoti im (s’ka nevojė), ėshtė i pa nevojė e bujar!” 

41. Ai (Sulejmani) tha: “Ndryshojani asaj fronin qė ta provojmė se a po e njeh apo ėshtė nga ata qė nuk dinė ta njohin!” 

42. E kur erdhi ajo, iu tha: “A ėshtė i tillė froni yt?” Ajo tha: “Si tė ishte vetė ai?!” (Sulejmani tha) Neve na ėshtė dhėnė dituria pėrpara saj dhe ne ishim besimtarė para saj. 

43. Pse atė (Belkisėn) e kishte penguar ajo qė adhuronte, pos All-llahut, dhe ishte nga njė popull jobesimtar. 

44. Asaj iu tha: “Hyn nė pallat, e kur mendoi se ėshtė njė ujė i madh dhe i pėrvol kėmbėt”. Ai (Sulejmani) tha: “Ky ėshtė njė pallat i lėmuar prej qelqi! Ajo tha: “Zoti im, unė i kam bėrė krim vetes e tash i dorėzohem (pranoj besimin) All-llahut, Zotit tė gjithėsisė sė bashku me Sulejmanin”. 

45. Ne ia dėrguam Themudit vėllain e tyre (nga gjaku), Salihun (t’u thotė): “Adhuroni All-llahun!” Kur qe, ata du grupe qė kundėrshtoheshin. 

46. Ai (Salihu) tha: “O populli im, pėrse nguteni e kėrkoni tė keqen (dėnimin) para tė mirės, pse tė mos kėrkoni falje All-llahut qė tė mėshiroheni?” 

47. Ata thanė: “Ne parandjejmė fatkeqėsi mė ty dhe me ata qė janė mė ty!” Ai tha: “Ndjellja e fatit tuaj ėshtė te All-llahu, por vetė ju jeni njė popull qė ngatėrroheni!” 

48. E nė qytet ishin nėntė veta qė bėnin shkatėrrime nė tokė, e nuk pėrmirėsonin. 

49. Ata qė thanė: “Betohuni mes vete nė All-llahu, ta mbytni atėdhe familjen e tij natė, e pastaj tė afėrmve tė tij t’u thoni: Ne nuk morėm pjesė nė mbytjen e familjes sė tij, dhe se ne jemi tė drejtė (tė vėrtetė)” 

50. Ata pėrgaditėn njė kurth e Ne ua shpėrblyer kruhtin duke mos e hetuar ata. 

51. Pra, vėshtro se ēfarė ishte pėrfundimi i dredhisė sė tyre. Nė tė vėrtetė, Ne zhdukėm tė gjithė ata dhe popullin e tyre. 

52. e kėto janė shtėpitė e tyre tė mbetura shkret pėr shkak tė mizorisė sė tyre. E ne nuk ka dyshim se nė kėtė (rrėnim) pėr njė popull qė kupton ka argument. 

53. Ne i shpėtuam ata qė besuan dhe qė ishin tė mėtur (duke iu shmangur mėkatit). 

54. (Pėrkujto) Lutin kur ai popullit tė vet i tha: “A bėni atė punė tė shėmtuar qė edhe vetė ju e kuptoni (se ėshtė e keqe)?” 

55. A vėrtet, ju nga epshi kontaktoni me meshkujt, e braktisni gratė tuaja? Ju jeni popull injorantė (xhahil) 

 

Part 20

 

56. Pėrgjegje e popullit tė tij nuk qe tjetėr vetėm se tė thonė: “Pėrzėnie familjen e Lutit nga vendi juaj, sepse ata jamė njerėz qė ruajnė pastėrtinė?” 

57. E Ne e shpėtuam atė dhe familjen e tij, pėrveē gruas sė tij, sė cilės oa caktuam tė mbetet me tė dėnuarit. 

58. E kundėr atyre lėshuam njė shi (me gurė); i shėmtuar ishte ai shi pėr ata tė cilėve iu kishte tėrhequr vėrejtja. 

59. Thuaj (o i dėrguar): “Falėnderimi i qoftė All-llahut, e shpėtimi qoftė ndaj robėrve tė Tij qė Ai i zgjodhi (pejgamberėt)! A mė i mrė (pėr tė besuar) ėshtė All-llahu, apo ata qė ia bėjnė shok?” 

60. Ai krijoi qiejt e tokėn, qė pėr ju lėshoi shi nga qielli, e Ne me tė bėmė tė lulėzojnė kopshte tė bukura, qė pėrju ka qenė e pamundshme t’i bėni tė mbijnė bimėt nė to; Amos ka ndonjė zot tjetėr pos All-llahut? Jo, por ata janė popull qė shtrembėrojnė (tė vėrtetėn). 

61. A ėshtė Ai qė tokėn e bėri vendqėndrim e nėpėr tė rrjedhin lumenj, dhe asaj (tokės) i bėri (male) pėrforcuese, dhe nė mes dy deteve bėri ndarje. A ka pėrveē All-llahu zot tjetėr? Jo, por shumica e tyre nuk e dinė. 

62. A ėshtė Ai qė i pėrgjigjet nevojtarit (tė mjerit) kur ai e thėrret, duke ia larguėr tė keqen e juve ju bėn mbizotėrues tė tokės. A ka zot tjetėr pos All-llahut? Jo, por ju shumė pak pėrkujtoni. 

63. Ai qė ju orienton nė errėsirat e tokės e tė detit, dhe Ai qė pranė mėshirės sė Tij (shiut), si myzhde i lėshon erėrat. Vallė, a ka tjetėr zot pos All-llahut? E lartė ėshtė madhėria e Tij nga ēka ia pėrshkruajnė shok. 

64. Ai qė e filloi krijimin (e njeriut) e pastaj e pėrsėriti atė (e ringjall pas vdekjes) dhe Ai ė ju furnizn nga qielli e toka. A mos ka zot tjetėr pos All-llahut? Thuaj: “Silni argmentet tuaja, nėse jeni tė sinqertė!” 

65. Thuaj: “Askush veē All-llahut as nė qiejt, as nė tokė nuk e di tė fshehtėn, as nuk e din se kur ringjallen!” 

66. Por, dijenia e tyre arrihet nė botėn tjetėr (kur tė pėrjetojnė ēka u ėshtė premtuar). Ja, ata dyshojnė pėr kėt (pėr botėn tjetėr), bile janė tė verbėr ndaj saj. 

67. Ndėrsa ata tė cilėt nuk besun thanė: “A pasi tė (vdesim) bėhemi dhe e pluhur ne edhe prindėrit tanė, (a thua) do tė ringjallemi? 

68. Kjo na ėshtė premtuar neve e dhe prindėrve tamė mė pėrpara, por kjo nuk ėshtė gjė tjetėr veēse legjendė e tė parėve!” 

69. Thuaj: “Udhėtoni nėpėr tokė dhe shikoni se si ishte pėrfndimi i kundėrshtarėve!” 

70. Po ti (Muhammed) mos u trzo pėr ta, e as mos e ngushto veten nga ato dredhi qė bėjnė! 

71. E ata thonė: “Po qe se jeni tė sigurt nė ato ēka flitni,kur do tė realizohet ai premtimi (me dėnim)?” 

72. Ti thuaj: “Tanimė u ėshtė ngjeshur juve njė pjesė e atij premtimi pėr tė cilin po ju ngutet juve!” 

73. S’ka dyshim se Zoti yt ėshtė shumė bėmirės ndaj njerėzve, po shumica e tyre nuk e falėnderojnė . 

74. E ėshtė e sigurt se Zoti yt di ēka fshehin zemrat e tyre dhe ēka shfaqin haptazi. 

75. Nuk ka asgjė tė fshehu nė qiell e as nė tokė, e tėmos jetė e shėnuar nė librin e saktė (dijenin e Zotit). 

76. Vėėrtet, ky Kur’ani u rrėfen beni israilve tė shumtėn e asj qė ata ishin tė pėrēarė. 

77. Dhe pamėdyshje ai ėshtė udhėrrėfyes e mėshirė pėr besimtarėt. 

78. E Zoti yt, vėrtet do tė gjykojė mes tyre me drejtėsinė e Tij, e Ai ėshtė i gjithfuqishmi e dijshmi. 

79. E ti pra, mbėshtetu nė All-llahun se me tė vėrtetė ti je nė tė drejtėn e sigurt. 

80. E ti nuk mund t’i bėsh tė dėgjojnė tė vdekurit, e as nuk mund ta bėsh tė shurdhėtin tė dėgjojė thirrjes, e sidomos kur ata ta thejnė shpinėn. 

81. E as qė mund t’i largosh tė verbėrit nga humbja e tyre (zemrat e verbėra), ti nuk mund ta bėsh tė dėgjojė ndonjė tjetėr, vetėm atė qė i beson argumentet Tona, e ata janė myslimanė. 

82. . E kur kundėr tyre do tė bėhet fjala (e dėnimit) realitet. Ne do t’u nxjerrim njė shtazė nga toka qė do t’u flasė (ose do t’i lėndojė), sepse njerėzit nuk ishin tė bindur nė argumentet Tona. 

83. E ditėn kur do tė tubojmė prej secilit popull grupe nga ata qė kanė mohuar argumentet Tona, ata tė vėrė njėri pas tjetrit, do tė jenė tė penguar. 

84. Deri sa tė arrijnė (nė vendin e llogarisė), Ai u thotė: “A ju i mohuat argumentet e Mia duke mos i menduar dhe formuar dije pėr to? E ēka vepronit ju ashtu (nė dunja)?” 

85. Dhe kundėr tyre zbatohet vendimi (i dėnimit) pėr shkak se bėnė krim dhe ata nuk do tė flasin. 

86. A nuk shohin ata se Ne ua bėmė natėn qė tė pushojnė, kurse ditėn tė ndritshme. Nė kėtė ka argument pėr njė popull qė beson. 

87. (pėrkujto) Ditėn kur i fryhet surit, e tė frikėsohet kush ėshtė nė tokė, pėrpos kė do All-llahu (tė mos frikėsohet) dhe t’i vjnė Atij tė gjithė tė pėrulur. 

88. E, i sheh kodrat e mendon se ato janė tė palėvizshme, ndėrsa ato lėvizin si retė, (kjo ėshtė) mjeshtėri e Allhut qė pėrsosi ēdo send, e Ai ėshtė hollėsisht i njohur se ēka punoni. 

89. Kush ka bėrė vepėr tė morė, ati do t’i takojė (shpėrblim) edhe mė i mirė se ajo dhe ata do tė jenė tė siguruar prej tmerrit tė asaj dite. 

90. E kush do tė paraqitet me punė tė kėqia (me besim tė gabuar, ata do tė hidhen tė pėrmbysur nė fytyrat e tyre nė zjarr, (u thuhet) Ju nuk shpėrbleheni me tjetėr pos me atė qė punuat. 

91. Unė jam urdhėruar tė adhuroj vetėm Zotin e kėtij qyteti, tė cilin Ai e bėri tė shenjtė, se Atij i takon ēdo send, dhe jam urdhėruar tė jemė prej besimtarėve tė sinqertė. 

92. E, edhe ta lexoj Kur’anin, e kush pranon dhėzimin e tij, ai udhėzohet vetėm pėr tė mirėn e vet, e kush ka humbur, ti thuaj: “Unė vetėm tėrheq vėrejtjen”. 

93. Dhe thuaj: “Falėnderoj Allahun, e Ai do t’ua tregojė argumentet e veta dhe do t’i kuptoni ato atėherė (kur nuk u bėn dobi). Zoti yt nuk ėshtė indiferent ndaj asaj qė veproni ju”. 

 

28.Suretu El Kasas 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ta, Sinė, Mimė. 

2. Kėto janė ajetet e librit (tė Kur’anit) tė plotkuptueshėm. 

3. Qė po t’i lexojnė ty nga lajmi rreth Musait, e qė ėshtė e vėrtetė pėr njė popull qė beson. 

4. Me tė vėrtetė, faraoni ka ngritur kryet lart nė tokė, e popullin e saj e ka grupėzuar dhe njė grup prej tyre e shtyp, ashtu qė djemte e tyre ua mbyt, e gratė e tyre ua lė tė jetojnė. Vėrtet, ai ishte prej mė shkatėrrimtarėve. 

5. E Ne duam t’i lartėsojmė ata qė u shtypėn nė tokė, t’i bėjmė udhėheqės dhe t’i bėjmė trashėgues. 

6. Dhe atyre t’u japim pushtet nė tokė, e faraonit, Hamanit dhe ushtrisė sė kėtyre dyve t’ua tregojmė atė qė ruheshin (ia kishin frikėn). 

7. Ne nėnėn e Musait e inspiruam: t’i japė atij gji, e kur tė keshė frikė pėr tė, atėherė atė hidhe nė lumė, e mos u frikėso as mos u pikėllo, se Ne do ta kthejmė atė ty dhe do ta bėjmė atė nga tė dėrguarit. 

8. E atė e gjeti familja e faraonit, ashtu qė nė fund ai t’u bėhet atyre armik e dėshprim. Vėrtet, faraoni, Hamani dhe ushtria e tyre ishin kundėrshtarė (gabonin me qėllim). 

9. E gruaja e faraonit tha: “Shpresė gėzimi pėr mua dhe pėr ty, mos e mbytni atė, ndoshta do tė na sjellė dobi ose do ta adoptojmė pėr fėmijė”. Pra ata nuk e dinin rrjedhimin. 

10. E zemra e nėnės sė Musait agoi e zbrazėt (kur kuptoi se ka rėnė nė duar tė faraonit) dhe gati ta zulojė atė (fėmijėn), sikur tė mos ia forconim Ne zemrėn e saj qė tė bėhet e bindur (nė premtimin e All-llahut). 

11. E ajo i tha motrės sė tij: “Gjurmoje atė”, kurse ajo e shikonte atė prej sė largu dhe ata nuk e hetonin (se ishte motra e tij qė e pėrcjell). 

12. Ndėrsa Ne ia patėm ndaluar atij mė parė thithjen e gjinit, e ajo (motra e Musait) tha: “A doni t’ju tregoj pėr njė familje qė do tė kujdeset pėr tė dhe qė do tė jenė tė sinqertė ndaj tij?” 

13. Dhe ashtu atė e kthyem te nėna e vet qė ajo tė jetė e kėnaqur e jo e pikėlluar dhe qė ta kuptojė ajo se premtimi i All-llahut ėshtė i vėrtetė e i sigurt, por shumica e tyre nuk e dinė. 

14. E pasi ai (Musai) e arriti moshėn madhore dhe u bė i pjekur, Ne i dhamė urtėsi e dituri. Kėshtu ne i shpėrblejmė bamirėsit. 

15. Dhe ai hyri nė qytet nė njė kohė tė pahetuar prej banorėve tė tij, dhe nė tė i gjeti dy veta qė po pėrlaheshin, njėri prej ithtarėve tė tij e tjetri prej armiqve tė tij, e ai i anės sė tij i kėrkoi ndihmė kundėr armikut dhe Musai i ra grusht e ai vdiē. Ai (Musai) tha: “kjo ėshtė prej veprave tė djallit, e s’kadyshim se ai ėshtė armik i hapėt qė shpie nė humbje”. 

16. Ai tha: “Zoti im, unė e ngarkova veten e Ti mė fal mua!” Dhe Ai ia fali, se Ai ėshtė qė fal shumė, ėsht mėshirues. 

17. Ai tha: “Zoti im, betohem nė ato tė mira qė m’i dhurove mua se krrė nuk do tė vihem nė ndihmė tė kriminelėve”. 

18. Dhe (Musai) agoi i frikėsuar nė qytet e duke pritur (se ēka po i ngjanė), kur qe, ai i cili kishte kėrkuar ndihmė dje, e thirri sėrish (nė ndihmė), e Musai i tha: “Vėrtet ti qenke ngatėrrestar i njohur!” 

19. E kur dėshi ta rėmbejė atė qė ishte armik i tė dyve, ai tha: “A do tė mė mbysėsh mua siē e mbyte dje njeriun, ti nuk do tjetėr, vetėm se do tė bėhesh arrogant n tokė, e nuk dėshiron tė jeshė nga pėrmirėsuesit!” 

20. Dhe erdhi njė njeri qė ngutej nga ana mė e largėt e qytetit e tha: “O Musa, parėsimi ėshtė duke biseduar pėr tė mbytur ty, pra ti dil (ik), unė jam kėshillues yti”. 

21. E ai doli prej aty i frikėsuar e duke pritur (se ē’po ndodh) dhe tha: “O Zoti im, mė shpėto prej popullit zullumqar”. 

22. Dhe kur drejtua kah Medjeni tha: “Shpresoj qė Zoti im tė mė orientojė rrugės sė drejtė”. 

23. E kur arriti ujin e Medjenit, aty gjeti njė grumbull njerėzish qė po i jepnin bagėtisė ujė, e pak mė larg prej tyr vėrejti d gra qė o i ndalnin (kafshėt e tyre) e u tha: “E ēka ėshtė puna e juve dyjave?” Ato qė tė dyja i thanė: “Ne nuk u japim juė deri qė tė largohen barinjtė, kurse babai ynė ėshtė shumė i vjetėr!” 

24. Atėherė ai u dha ujė (kafshėve) tė tyre, pastaj u largua anash nėn njė hije e tha: “O Zoti im, unė kam nvojė pėr ēkado qė tė mė japėsh!” 

25. E njėra prej tyre erdhi te ai, ecte e turpėrueshme, e tha: “Babai im tė thėrret qė tė paguaj ty shpėrblimin pėr atė qė na u dhe (bagėtisė) ujė!” E Kur shkoi (Musai) te ai dh ai i tregoi atij ngjarjen, ai tha: “Mos ke frikė, paske shpėtuar nga populli zullumqar!” 

26. Njėra prej atyre dyjave: “O babai im, merre kėtė nė shėrbim me pagė, pse mė i miri i atij qė do ta marrėsh nė shėrbim ėshtė ai i fuqishmi, e bsniku!” 

27. Ai (Shujabi) tha: Unė dėshiroj tė martojė ty me njėrėn prej kėtyre dy vjzave tė mia, me kusht qė tė shėrbesh tetė vjet, e nėse i plotėson dhjetė, ai ėshtė vullneti yt, e unė nuk dėshiroj tė rėndojė ty, e nė dashtė All-llahu, ti do tė gjejsh te unė mirėkuptim!” 

28. Ai (Musai) tha: “Kjo le tė mbetet mes meje e teje, e cilindo afat qė do ta kryej nga kėta tė dy, nuk do tė ketė pėrgjegjėsi pėr mua. Pėr kėtė qė po themi All-llahu ėshtė garant”. 

29. E kur Musai e kreu afatin dhe udhėtoi me familjen e vet, e vėrejti kah ana e Turit njė zjarr, e familjes sė vet i tha: “Rrini kėtu, unė kam vėrejtur njė zjarr, ndoshta do t’ju sjell nga ai ndonjė lajm ose njė urė nga zjarri qė tė ngroheni”. 

30. Dhe kur arrit te ai (zjarr) nga ana e djathtė e luginės sė atij vendi tė bekuar me pemė u thirr: “O Musa, s’ka dyshim se Unė jm All-llahu, Zoti i botėve!” 

31. Dhe ti hidhe shkpoin tėnd! E kur e pa se po lėviz si tė ishte gjarpėr i shpejtė, ktheu tė ikė e nuk e vėstroi prapa. O Musa, ktheu ku ishe e mos u frikėso se me tė vėrtetė ti je i sigurt. 

32. Fute dorėn nė xhep e ajo do tė dalė e bardhė pa ndonjė tė metė dhe shtrėngoje pėr vete krahun tėnd kur tė frikėsohesh. Kėto janė dy argumente nga Zoti yt pėr te faraoni dhe rrethi i tij, se me tė vėrtetė ata janė popull i prishur. 

33. Ai (Musai) tha: “O Zoti im, unė kam mbytur njė njeri prej tyre, e frikėsohem se do tė mė mbysin!” 

34. E vėllai im, Haruni, ėsht mė orator se unė, andaj dėrgoje atė me mua ndihmė qė tė vėrtetojė fjalėt e mia. Unė kam frikė se do tė mė shpallin gėnjeshtar. 

35. (All-llahu iu pėrgjegj) Tha: “Ne do ta forcojmė ty krahun me vėllain tėnd dhe me argumentet Tona do t’ju japim pushtet juve dyve ashtu qė ata tė mos mund t’u afrohen juve, andaj ju tė dy dhe ata qė u janė bindur juve, jeni ngadhėnjimtarė”. 

36. E kur Musai ua solli atyre argumentet Tona tė qarta, ata thanė: “Kjo nuk ėshtė tjetėr vetėm se magji e trilluar dhe kėtė nuk e kemi dėgjuar as ndėr prindėrit tanė tė hershėm!” 

37. E Musai tha: “Zoti im e di mė sė miri pėr atė qė u erdhi me udhėzim prej Tij dhe kujt do t’i takojė pėrfundimi i mirė, se mizorėt me siguri nuk do tė kenė shpėtim”. 

38. E faraoni tha: “O ju pari, unė nuk njoh njoh zot tjetėr pėr ju pos meje, andaj ti o Haman, m’i pjek (tullat) nga dheu e mė ndėrto njė kullė tė lartė ndoshta do tė arrijė ta shoh zotin e Musait, sepse nunė mendoj se vėrtet ai ėshtė gėnjeshtar”. 

39. Dhe ashtu ai dhe ushtėria e tij u sollėn nė tokė me kruenėēėsi ndaj tė vėrtetės dhe menduan se nuk do tė kthehen te Ne. 

40. Andaj, Ne e kapėm atė dhe ushtėrinė e tij dhe e hodhėm nė det, shiko pra se si pėrfundojnė mizorėt. 

41. Dhe ata i bėmė prijėsa qė thėrrasin pėr nė zjarr dhe ditėn e kijametit atje nuk do t’u ndihmohet. 

42. Edhe nė kėtė botė ikemi pėrcjellė ata me mallkim, kurse nė ditė e kijametit ata janė tė pėrbuzur. 

43. E pasi i shkatėrruam popujt e mėparshėm, Ne Musait i dhamė librin qė ėshtė dritė pėr njerėz dhe udhėzim e mėshirė qė tė marrin mėsim. 

44. E ti nuk ishe nė anėn perėndimore (tė vendit ku All-llahu i foli Musait) kur Ne Musait ia besuam shpalljėn (e bėmė pejgamber dhe dėrguam te faraoni), e ti as nuk ishe aty pran. 

45. Por Ne krijuam popuj (mes Musait e teje Muhammed), e koha ka zgjaur (ndaj, tė dėrguam ty). Dhe nuk banove nė mesin e popullit tė Medjenit e t’u lexosh kėtyre argumentet Tona (lajmin pėr Musaln, pėr Shuajbin, pėr vvajzat e tij), por Ne tė dėrguam (dhe tė njoftuam). 

46. Dhe ti nuk ke qenė pranė Kodrės Tur kur Ne e thirrėm (Musain), por (tregimi ynė) ėshtė mėshirė nga Zoti yt, pėr t’ia tėrhequr vėrejtjen njė populli qė para teje nuk u kishte ardhur pejgamber, dhe ashtu ata tė marrin mėsim. 

47. Dhe tė mos thonė, kur t’i godasė ndonjė e papritur, tė cilėn e kanė merituar vetė: “Zoti ynė, pėrse nuk na ke dėrguar ndonjė pejgamber qė tė pasonim argumentet Tua e tė bėheshim besimtar!” 

48. E kur Atyre u edhi e vėrteta nga ana Jonė, ata thanė: “Pėrse nuk iu dha atij (Muhammedit) sikurse Musait (ndonjė mrekulli materiale)! Po a nuk e mohuan atė qė iu dha Musait mė parė?” E, thanė: “Dy magji qė pėrmbajnė njėra-tjetėrn. Dhe thanė: ēdonjėren prej tyre ne e mohojmė!” 

49. Thuaj: “Nėse ėshtė e vėrtetė ēka thoni, atėherė sillni njė libėr prej All-llahut qė ėshtė edhe mė udhėzues se kėta dy (Tevrati e Kur’ani), e ti pėrmbahem edhe unė atij?” 

50. E nėse ata nuk tė pėrgjigjen ty, atėherė dije se ata ndjekin vetėm dėshirat e veta, e kush ėshtė mė humbur se ai qė duke pasur fakt prej All-llahut, ndjek epshin e vet? S’ka dyshim se All-llahu nuk udhėzon popullin zullumqar. 

51. Ndėrsa Ne pandėrprerė u dėrguam atyre shpalljen, ashtuqė tė mendojnė. 

52. E atyre qė Ne ua dhamė librin pėrpara kėtij, disa prej tyre i besojnė kėtij (Kur’anit). 

53. Dhe kur u lexohet atyre, thonė: “Ne kemi besuar atij, ajo ėshtė e vėrtetė prej Zotit tonė, ne edhe para tij kemi qenė myslimanė!” 

54. Atyre u jepet shpėrblim i dyfishtė pėr arsye se bėnė durim, dhe ata tė keqen e largojnė me tė mirėn, e nga ajo qė Ne e furnizuam, ata japin. 

55. Dhe kur e dėgjojnė ndonjė llomotitje marrėzie, i kthejnė shpinėn dhe thonė: “Ne kemi vepra tona e ju tuajat, qofshit larg nesh, ne nuk na duhen injorantėt!” 

56. Ështė e vėrtetė se ti nuk mund ta udhėzosh atė qė do ti, por All-llahu udhėzon kė tė dojė dhe Ai ėshtė qė di mė sė miri pėr tė udhėzuarit. 

57. Ata thanė: “Nėse ne ndjekim rrugėn e drejtė sė bashku me ty, ne me tė shpejtė do tė jemi tė dėbuar prej vendit tonė!” Po a nuk u siguruam Ne atyre njė vend tė shenjtė e tė sigurt qė aty sillen frutat e ēdo sendi si furnizim mga ana Jonė, po shumica e tyre nuk e dinė. 

58. E sa vendbanime qė pėrbuzėn jetėn e vet Ne i kemi shkatėrruar, e ja, ato janė shtėpitė e tyre, qė pas tyre ato pak kohė janė banuar prej dokujt dhe Ne ishim trashėgues tė tyre. 

59. Zoti yt nuk ėshtė i tillė qė tq shkatėrrojė venbanimet para se nė kryeqendėr tė tyre tė dėrgoj pejgamber, i cili do t’u lexojė atyre argumentet Tona, dhe Ne nuk shkatėrruam vendbanime, po vetėm kur banorėt e tyre ishin zullumqarė. 

60. Dhe ēdo gjė qė u ėshtė dhnė juve ėshtė kėnaqėsi dhe shije e kėsaj bote, ndėrsa ajo qė ėshtė te All-llahu (thevabi) ėshtė shumė mė e mirė dhe pėrhershme, pra, a nuk mendoni? 

61. A ėshtė ai, tė cilit Ne i kemi premtuar njė premtim tė mirė (pėr Xhennet), sikurse ai tė cilit i kemi dhėnė kėnaqėsi tė kėsaj jete, kurse nė ditėn e kijametit ai do tė jetė prej tė dėnuarve? 

62. (pėrkujto) DItėn kur i thėrret ata e u thotė: “Ku janė ata shokėt e Mi, tė ccilėt ju i pandehnit (si zota)?” 

63. E ata, tė cilėt e merituan fjfalėn (dėnimin)), thonė: “Zoti ynė, kėta janė qė ne i humbėm, i humbėm ata si hunbėm edhe vetė, ne para Teje tėrhiqėm se ata nuk na adhueuan neve!” 

64. Dhe u thuhet: “Thirrni zotat tuaj”! Ata i thėrrasin, por ata nuk u pėrgjigjen dot, dhe shohin dėnimin. E atėherė (do tė dėshironin) sikur tė kishin qenė nė rrugėn e drejtė (e tė mos pėrjetonin dėnimin). 

65. Dhe ditėn kur (All-llahu) i thėrret ata e u thotė: “Çfarė pėrgjigje u keni dhėnė tė dėrguarve? “ 

66. Atė ditė atyre u humbin faktet dhe ata nuk konsultohen ndėrmjet vete. 

67. E pėr sa i pėrket atij qė ėshtė penduar, qė ka besuar dhe ka bėrė vepra tė mira, ai le tė shpresojė se ėshtė nga tė shpėtuarit. 

68. Zoti yt krijon ēka tė dojė dhe zgjedh kė tė dojė, atyre nuk u takon zgjedhja. I pastėr ėshtė i lartė ėshtė All-llahu nga ēka i pėrshkruajnė pėr shok. 

69. Dhe Zoti yt e di se ē’fshehin zemrat e tyre dhe se ē’faqin hapatzi. 

70. Ai ėshtė All-llahu, nuk ka Zot tjetėr pos Tij, vetėm Atij i takon falėnderimi nė kėtė botė dhe nė botėn tjetėr dhe vetėm ATij i takon gjykimi dhe te Ai ktheheni. 

71. Thuaj: “Sikur All-llahu t’a bėnte natėn tė pėrhershme (t’ua zgjaste) deri nė ditėn e kijametit, ē’mendoni, coli zot pos All-llahut do t’ju sillte juve dritė? A nuk merrni vesh” 

72. Thuaj: “Mė tregoni, nėse All-llahu ua bėn ditėn tė vazhdueshme deri nė ditėn e kijametit, cili zot pos All-llahut do t’ju sjellė natė qė tė pushoni nė tė? A nuk shihni (sa po gaboni)?” 

73. Po mėshira e Tij, u bėri juve natėn dhe ditėn pėr tė pushuar nė tė dhe pėr tė pėrfituar nga begatitė e Tij, prandaj, tė jini mirėnjohės!. 

74. Dhe ditėn qė i fton (All-llahu) e, thotė: “Ku janė ata qė i menduat shokė tė Mi?” 

75. Dhe Ne do tė nxjerrim prej ēdo populli dėshmitarė e u themi: “Sillni argumentin tuaj!” ATėherė do ta kuptojnė se e drejta (pėr Zot) ėshtė vetėm e All-llahut, dhe dėshton ēdo trillim i tyre. 

76. Karuni ishte nga populli i Musait dhe ai shtypte atė popull ngase Ne i patėm dhėnė aq shumė pasuri sa qė njė grup i fuqishėm mezi bartin ēelėsat e (pasurisė sė) tij, e kur populli i vet i tha: “Mos u kreno aq fortė sepse All-llahu nuk i do tė shfrenuarit!” 

77. Dhe me atė qė tė ka dhėnė All-llahu, kėrko (ta fitosh) botėn tjetėr, e mos le mangu atė qė tė takon nga kjo botė, dhe bėn mirė ashtu siē tė ka bėrė All-llahu ty, e mos bėn tė kėqia nė tokė, se All-llahu nuk i do ērregulluesit. 

78. Ai (Karuni) tha: “Mė ėshtė dhėnė vetėm nė saje tė dijes sime!” Po a nuk e di ai se All-llahu shkatėrroi para tij nga popujt e lashtė asish qė ishte edhe mė i fuqishėm e mė i pasur se ai, po mėkatarėt kriminelė as qė do tė pyeten pėr faje e tyre (meqė All-llahu e di). 

79. Ai (Karuni) doli para popullit tė vet me stolinė e vet, e ata qė kishin synim jetėn e kėsaj bote thanė: “ah, tė kishim pasur edhe ne si i ėshtė dhėnė Karunit, vėrtet ai ėshtė fatbardhė!” 

80. E ata qė ishin tė zotėt e diturisė thanė: “Tė mjerėt ju, shpėrblimi i All-llahut ėshtė shumė mė i mirė pėr atė qė besoi dhe bėri vepėr tė mirė, po atė nuk mund ta arrijė kush pėrveē durimtarėve!” 

81. Po Ne atė dhe pallatin e tij i shafuam nė tokė dhe, veē All-llahut nuk pati qė ta mbrojė e as vetė nuk pati mundėsi tė mbrohet. 

82. E ata qė dje lakmuan tė ishin nė vendim e tij, filluan tė thonė: “A nuk shihni se All-llahu me tė vėrtetė i jep begati e komoditet atij qė do nga robėrit e vet, e edhe ia mungon atė atij qė do, e sikur All-llahu tė mos bėnte mėshirė ndaj nesh, do tė na sharronte nė tokė edhe neve; sa habi, se si jobesimtarėt nuk gjejnė shpėtim!” 

83. Atė, vend tė pėrjetshėm (Xhennetin) u kemi pėrcaktuar atyre qė nuk duan as mendjemadhėsi e as ngatėrresė nė tokė, e pėrfundim i kėndshėm u takon atyre qė i frikėsohen All-llahut. 

84. Kush sjell me vete punė tė mirė, atij do t’i takojė shpėrblimi edhe mė i madh, ndėrsa a qė paraqitet me punė tė kėqija, do t’i jepe dėnim vetėm aq sa e ka merituar. 

85. S’ka dyshim se Ai qė ta bėri obligim Kur’anin, Ai do tė kthejė ty aty ah erdhe. Thuaj: “Zoti im e di mė mirė kush ėshtė qė solli udhėzim tė drejtė dhe kush ėshtė nė humbje tė sigurt”. 

86. Ti as nuk ke shpresuar se do tė shpallet ty libri, por kjo ėshtė mėshirė e Zotit tėnd, andaj ti kurrsesi tė mos jeshė ndihmėtar i jobesimtarėve. 

87. Dhe kurrsesi ata tė mos shmangin ty nga ajetet e All-llahut meqė ato t’u kanė shpallur ty, dhe ti thirr te Zoti yt dhe kurrsesi mos u bėn pasues i dėshirave tė idhujtarėve. 

88. Veē All-llahut mos adhuro ndonjė zot tjetėr, s’ka tė adhuruar tjetėr veē Tij. Vetėm Atij i takon gjykimi dhe te Ai do tė ktheheni!  

 

29.Suretu El Ankebut 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lamė, Mimė. 

2. A menduan njerėzit tė thonė: “Ne kemi besuar, e tė mos vihen nė sprovė?” 

3. Ne i sprovuam ata qė shin para tyre, ashtu qė All-llahu gjithqysh do t’i dallojė ata qė e thanė tė vėrtetėn do t’i dallojė dhe gėnjeshtarėt. 

4. A mos menduan ata qė bėjnė vepra tė kėqija (krime) se do tė na shpėtojnė (t’i ikin dėnimeve)? Sa i shmtuar ėshtė gjykimi i tyre! 

5. E kush shpreson takimin (shpėrblimin) e All-llahut, s’ka dyshim se afati i All-llahut do tė vijė pa tjetėr, e Ai ėshtė dėgjuesi i dijshmi. 

6. E kush lufton (pėrpiqet pėr tė mirė), ai bėn luftė pėr vete, se All-llahu vėrtet nuk ka nevojė pėr askė nė tėrė botėn. 

7. Po ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, Ne me siguri do t’ua shlyejmė tė kėqijat do t’i shpėrblejmė mė sė miri pėr atė qė vepruan. 

8. Ne e kemi obliguar njeriun me punė tė mira ndaj prindėrve tė vet, e nėse ata tė dy pėrpiqen tė shpiejnė ty qė tė mė pėshkruash Mua shok (zot tjetėr) pėr ēka ti nuk di asgjė, atėherė ti mos i respekto ata. Kthimi juaj ėshtė te Unė, e Unėdo t’ju njoftoj pėr atė qė keni vepruar. 

9. E ata qė besn e bėnė vepra tė mra, ata do t’i rradhisim ndėr mė tė mirėt. 

10. Ka disa njerėz qė thonė: “Ne i kemi besuar All-llahut, e kur goditet me ndonjė tė keqe pėr shkak tė (rrugės sė) All-llahut, si sprovimin prej njerėzve e trajton si dėnimin e All-llahut (prej tė cilit njerėzi ikin prej mosbesimit nė besim), e nėse vjen ndonjė fitore prej Zotit tėnd, ata do tė thonė: “Ne kemi qenė me ju!” Po a nuk ėshtė Alahu qė di mė sė miri pėr atė qė ėshtė nė zemrat e njerėzve? 

11. All-llahu do t’i vėrė nė pah ata qė besuan dhe do t’i vėrė nė thumb hipokritėt. 

12. Ata qė nuk bsuan u thanė atyre qė besuan: “Ejani nė rrugėn (nė fenė) tonė, e ne po i bartim mėkatet tuaja (po qe se ėshtė mėkat rruga jonė). Po ata nuk do tė bartin asgjė nga mėkatet e tyre, nė tė vėrtetė ata janė gėnjeshtarė. 

13. Ata pa tjetėr do tė bartin barrėn e vet, e me atė veten edhe barrė tjera, e nė ditėn e kijametit do tė merren nė pėrgjegjėsi pėr atė qė kanė trilluar. 

14. Ne e dėrguam Nuhun te populli i vet, e ai kaloi ndėr ata njėmijė pa pesėdjetė vjet, e ata meqė ishin horra i pėrfshiu vėrshimi. 

15. Ndėrsa atė vetė dhe tė tjerėt qė ishin nė anije, i shpėtuam dhe Ne atė (ngjarje) e bėmė argument pėr tėrė botėn. 

16. Edhe Ibrahimin (e dėrguam) kur ai popullit tė vet i tha: “Adhuronie All-llahun dhe keni frikė prej Atij, se kjo, nėse e kuptoni, ėshtė shumė mė mirė pėr ju. 

17. Ju nė vend tė All-llahut jeni duke adhuruar vetėm idhuj qė i trilloni vetė si gėnjeshtarė. S’ka dyshim se ata qė i adhuroni nė vend tė All-llahut, nuk posedojnė furnizimin tuaj, pra kėrkonie furnizimin te All-llahu, adhuronie Atė dhe shprehni falėnderimin Atij, pse te Ai do tė ktheheni”. 

18. Po nėse ju ėrgėnjeshtroni, edhe popuj para jush pėrgėnjeshtruan, e tė dėrguarit nuk i takon tjetėr pos komunikimi i kuptueshėm. 

19. A nuk e kanė vėrejtur ata se si All-llahu nis krijimin, e pastaj atė e pėrsėrit, e kjo ėshtė lehtė pėr All-llahun. 

20. Thuaj: “Udhėtoni nėpėr tokė e shikoni se si filloi krijimi, pastaj All-llahu e fillon krijesėn tjetėr (ringjalljen). Ështė e vėrtet se All-llahu ka mundėsi pėr ēdo send. 

21. Ai ndėshkon atė qė do dhe mshiron kė tė dojė dhe te Ai do tė silleni. 

22. Ju nuk keni mundėsi ta bėni tė paaftė (Zotin tuaj t’ju dėnojė) as nė tokė e as nė qiell, dhe pėrpos All-llahut, nuk keni as mbrojtės as ndihmėtar”. 

23. E ata qė nuk besuan argumentet e All-llahut dhe takimin me Tė, tė tillėt kanė humbur shpresėn nga mėshira Ime dhe aa i pret dėnimi i hidhur. 

24. Po pėrgjegjja e popullit tė tij nuk ishte tjetėr vetėm tė thotė: “Mbytnie atė (Ibrahimin) ose digjnie!” Mirėpo, All-llahu e shpėtoi atė prej zjarrit. Pė njė popull qė beson, kėtu vėrtet ka fakte bindėse. 

25. Ai (Ibrahimi) tha: “Ju pėrqafuat, veē All-llahut, idhuj vetėm sa pėr bashkėjetesė mes jush nė jetėn e kėsaj bote, e nė ditėn e kijametit (ndryshon gjendja) ju do tė refuzoni njėri-tjetrin dhe do tė mallkoni njėri-tjetrin; fundi juaj ėshtė zjarri, pėr ju nuk do tė ketė ndihmėtarė”. 

26. Atij (Ibrahimit) i besoi Luti, e ai (Ibrahimi) tha: “Unė shpėrngulem atje ku mė udhėzoi Zoti im, Ai ėshtė i gjithfuqishėmi, i urti”. 

27. Dhe Ne i dhuruam atij Is-hakun dhe Jakubin, e nė pasardhėsit e tij shpallėm pejgamberllėkun dhe librin e shenjtė (librat e shpallura), atij i dhamė shpėrblimin nė kėtė botė , kuse nė botėm tjetėr do tė jetė ndėr tė mirėt e pėrsosur. 

28. (Dėrguam) Edhe Lutin, i cili popullit tė vet i tha: “Ju, bėni aq punė tė shėmtuar sa askush para jush nga tėrė bota nuk e ka bėrė”. 

29. Ju jeni qė kontaktoni meshkujt, qė sulmoni njerėzit nė rrugė, qė nė vendtubimet tuaja bėni punė tė ndyta. Pėrgjegjja e popullit tė tij nuk ishte tjetėr vetėm tė thonė: “Nėse e thua tė vėrtetėn, na silldėnimin nga All-llahu?” 

30. Ai tha: “O Zoti im, mė ndihmo kundėr popullit tė prishur!” 

31. E kur tė dėrguarit tanė (engjėjt) i erdhėn me myzhde Ibrahimit, i thanė: “Ne jemi shkatėrrues tė banorėve tė kėtij qyteti, pse banorėt e tij janė mizorė!” 

32. Ai (Ibrahimi) tha: “Aty ėshtė Luti!” Ata i thanė: “Ne e dimė edhe mė mirė se kush ėshtė aty, atė dhe familjen e tij do ta shpėtojmė pėrveē gruas sė tij, ajo do tė mbetet me tė zhdukurit”. 

33. E pasi tė dėrguarit tonė i erdhėn Lutit, ai pėr shkak tė tyre u shqetėsua dhe u ngushtua, po ata i thanė: “Mos ke frikė, as ms u pikėllo, ne tė shpėtojmė ty dhe familjen tėnde, pėrveē gruas sate qė do tė mbetet me tė dėnuarit”. 

34. Ne mbi banorėt e kėtij qyteti do tė lėshojmė njė dėnim nga qielli pėr shkak se ata bėjnė punė tė liga. 

35. E nga ai vend Ne kemi lėnė gjurmė pėr njė popull qė mendon. 

36. E nė Medjen (dėrguam) vėllaun e tyre Shuajbin dhe si u tha: “O populli im, adhuronie vetėm All-llahun dhe kinie rikėn ditėn e fundit, e mos e teproni si shkatėrrues nė tokė!” 

37. Po ata e pėrgenjėshtruan, andaj i pėrfshiu tėrmeti dhe aguan tė shtangur (tė ftohur e tė vdekur) nė shtėpitė e tyre. 

38. (I shkatėrruam) Edhe Adin e Themudin, e venbanimet e tyre janė tė qarta pėr ju. Djalli ua pat zbukuruarveprat e tyre dke i shmangur nga e vėrteta, edhe pse e shihni atė. 

39. Edhe Karunin, faronin dhe Hamanin. Atyre Musai u solli fakte por ata treguan mendjemadhėsi, ndaj nuk mundėn t’i shptojnė dėnimit. 

40. Secilin prej tyre e kemi dėnuar pėr shkak tė mėkatit tė vet; disa prej tyre Ne i goditėm me furtunė plot rėrė, disa i shkatėrruam me krismė nga qielli, kurse disa tė tjerė i sharrum nė tokė dhe disa pėrmbytėm nė ujė. All-llahu nuk u bėri atyre ndonjė padrejt, por ata vetės sė tyre i bėnė padrejtė. 

41. Shembulli i atyre, tė cilėt veē All-llahut morėn mbrojtės (zota idhujsh), ėshtė si shembulli i marimangės qė thur shtėpi, e sikur ta dinin ata, mė e dobėta shtėpi ėshtė e shtėpia e marimangės. 

42. All-llahu e di se ē’adhurojnė ata pos Tij (ose nuk adhurojnė asgjė), Ai ėshtė ngadhėnjyesi, i urti. . 

43. Kėta janė shembuj qė Ne ua sjellim njerėzve, po kėta nuk i kupton kush pos dijetarėve. 

44. All-llahu krijoi qiejt dhe tokėn me njė serozitet tė caktuar. Nė to mė tė vėrtetė ka fakte pėr besimtarėt. 

45. Ti lexo atė qė po tė shpallet nga libri (Kur’ani), fal namazin, vėrtet namazi largon nga tė shėmtuarat dhe tė irituarat, e pėrmendja e All-llahut ėshtė mė e madhja (e adhurimeve); Allhu e di ēpunoni ju. 

 

Part 21

 

46. Ithtarėt e librit mos i polemizoni ndryshe (kurr i thirrni nė fenė tuaj) vetėm ashtu si ėshtė mė sė miri, pėrveē atyre qė janė mizorė dhe thuajuni: “Ne i besuam asaj qė na u zbrit dhe qė u zbrit juve dhe se Zoti ynė dhe Zoti juaj ėshtė njė, dhe se ne i jemi dorėzuar Atij. 

47. Dhe po ashtu (siē i zbritėm librat e mėparshėm), Ne ta zbritėm ty librin. E ata, tė cilėve Ne u kemi dhėnė librin, i besojmė kėtij (Kur’anit) edhe nga ata (idhujtarėt arabė) ka qė i besojnė kėtij, kurse argumentet tona nuk i refuzon askush, pėrpos jobesimtarėve”. 

48. Ti (Muhammed) nuk ishe qė lexpn ndonjė libėr para kėtij, e as qė shkruajshe atė me dorėn tėnde tė djathtė, pse atėherė do tė dshonin ata tė prishurit. 

49. Por jo ai ėshtė plot argumente tė qarta nė zenrat e atyre qė u ėshtė dhėnė dituria, e argumentet Tona nuk i mohon kush pos tė shfrenuarėve. 

50. Ata thanė: “Pėrse tė mos i ketė zbritur atij njė mrekulli nga Zoti i tij?” thuaj: “ēėshtja e mrekullive ėshtė vetėm nė duar tė All-llahut, e unė nuk jam tjetėr pos tėrheqės i vėrejtjes dhe shpjeues. 

51. Po a nuk u mjafoti atyre qė Ne ta shpallėm librin, icili u lexohet atyre, e s’ka dyshim se kjo ėshtė dhuratė e pėrkujtim pėr njerėz qė duan tė besojnė”. 

52. Thuaj: “Mjafton qė All-llahu ėshtė dėshmitar ndėrmjet meje dhe juve, Ai e di ē’ka nė qiej e nė tokė, e ata qė i besuan tė kotės e nuk e besuan All-llahun, ata janė tė dėshtuarėt”. 

53. Ata kėrkojnė prej teje ngutjen e ndėshkimit, e sikur tė mos ishte afati i caktuar, atyre do t’u vinte ndėshkimi, po ai patjetėr do t’u vijė atyre befas ashtu qė ata nuk e hetojnė. 

54. Po, si e kėrkojnė ata ngutjen e ndėshkimit? E nė tė vėrtetė Xhehennemi ėshtė qė i ka rrethuar nė tė gjitha anėt jobesimtarėt. 

55. Ditėn kur ata i mbulon dėnimi (i zjarrit) prej sė larti dhe sė poshtmi nėn kėmbėt e tyre, e u thonė: “Shijone atė qė keni vepruar!” 

56. O robėt e Mi qė besuat, toka Ime ėshtė e gjėrė, pra vetėm Mua mė adhuroni. 

57. Secili njeri do tė shijojė vdekjen, e pastaj do tė ktheheni te Ne. 

58. E ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, atyre do t’u bėjmė vend tė lartė nė Xhennet nė tė cilin rrjedhin lumenj, aty janė pėrgjithmonė; sa i mirė ėshtė shpėrblimi pėr ata qė vepruan. 

59. Tė cilėt benė durim dhe vetėm Zotit tė tyre iu mbėshtetėn. 

60. Sa e sa gjallesa janė qė nuk kanė mundėsi pėr furnizimin e vet. All-llahu i furnizon ato ehe juve. Ai ėshtė dėgjuesi, i dijshmi. 

61. Nėse ti i pyet ata: “Kush krijoi qiejt e tokėn, kush i nėnshtroi (tė lėvizin) diellin dhe hėnėn?” Ata do tė thonė: “All-llahu!” E si prapsoheni, pra? 

62. All-llahu i jep furnizim atij qė do nga robėrit e vet, e ia pakėson (shtrėngon) aitj qė do. Vėrtet, All-llahu ėshtė i gjithdijshėm pėr ēdo gjė. 

62. Dhe nėse ti pyet ata: “Kush e lėshon shiun nga qielli dhe me tė e ngjall tokėn pas vdekjes sė saj?” Ata thonė: “All-llahu!” Thuaj: “Falėnderimi i qoftė All-llahut, por shumica e tyre nuk mendojnė”. 

64. Kjo jetė e kėsaj bote nuk ėshtė tjetėr vetėm se dėfrim e lojė, e jetė e vėrtetė, padyshim ėshtė ajo e botės sė ardhme (Ahireti), sikur ta dinin. 

65. (Idhujtarėt e dinė pėr All-llahun pse) Kur hipni ata nė anije (u kėputet lidhja me tokė, dhe frikėsohen) i luten sinqerisht All-llahut, e kur i shpėton ata (dhe dalin) nė tokė, qe, po ata tė njejtit lusin idhuj! 

66. Po le tė pėrbuzin ato tė mira qė ua dhamė dhe le tė kėnaqen, (e mos tė besojnė), se mė vonė do ta kuptojnė. 

67. A nuk e kanė vėrejtur ata se Ne kemi bėrė vendin e shenjtė (Mekėn) tė sigurt, e njerėzit pėr rreth tyre rrėmbehen (plaēkiten, mbyten). Po, a i besojnė ata tė kotės, e tė mirat e All-llahut i pėrbuzin? 

68. E kush ėshtė mė mizor se ai qė shpif gėnjeshtėr ndaj All-llahut, ose pėrgėnjeshtron tė vėrtetėn pasi t’i ketė ardhur ajo? Po, a nuk ėshtė Xhennemit vend pėr jobesimtarėt? 

69. E ata, tė cilėt luftuan pėr hir Tonė, Ne, me siguri do t’i orientojmė rrugės pėr te Ne, e nuk ka dyshim se All-llahu ėshtė nė krahun e besimtarėve. 

 

30.Suretu Er Rrum 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lamė, Mimė. 

2. Bizantinėt (rumėt) u mundėn, 

3. nė tokėn mė afėr (tokės arabe), po pas disfatės sė tyre, ata do tė ngadhėnjejnė, 

4. brenda pak viteve. Çėshtja ėshtė vendim i All-llahut, fillim e mbarim (pėr disfatė dhe pėr fitore). E atė ditė (kur do tė fitojnė bizantinėt) besimtarėt do tė gėzohen, 

5. pėr ndihmėn e All-llahut. Ai ndihmon atė qė do dhe Ai ėshtė i gjithėfuqishėm, mėshirues. 

6. Premtimi i All-llahut ėshtė (ky), All-llahu nuk e thyen premtimin e Vet, por shumica e njerėzve nuk po dinė. 

7. Edhe atė qė dinė nga jeta e kėsaj bote, ėshtė dije e cekė, por ndaj jetės sė pėrjetshme (ndaj Ahiretit) ata janė plotėsisht tė verbėruar (tė painteresuar). 

8. Dhe, a nk menduan ata me vetėn e tyre se All-llahu nuk krijoi qiejt dhe tokėn dhe ēdo gjė qė gjendet ndėrmjet tyre pa ndonjė qėllim tė caktuar dhe pėr njė kohė tė kufizuar por njė pjesė e njerėzve janė mohues tė takimit me Zotin e tyre (nė momentin e ringjalljes pas vdekjes). 

9. A nuk udhėtuan ata nėpėr tokė e tė shohin se si qe pėrfundimi i atyre qė ishin para tyre!?? Ata ishin edhe mė tė fortė se kėta, ata e lėruan tokėn dhe e rindėrtuan atė mė shumė se sa kėa, e rindėrtuan, atyre u patėn ardhur tė dėrguarit e vet me fakte tė qarta. Pra, Alahu nuk ishte qė t’ju bėjė tė padrejtė atyre, por ata vetvetes i bėnė tė padrejtė. 

10. Mandej pėrfundimi i atyre qė bėnė punė tė kėqia, ishte mė i keqi, pėr shkak se argumentet e All-llahut i pėrgėnjeshtruan dhe talleshin me to. 

11. All-llahu e fillon krijimin, mandej e pėrsėrit atė, e mė nė fund te Ai do tė ktheheni. 

12. E ditėn kur tė ndodh kijameti, kriminelėt heshtin. 

13. Ata nuk do tė kenė ndėrmjetėsues (ndihmėtarė) prej shokėve (zotave) tė tyre, e me shokėt (zotat) e tyre ishin jobesimtarė. 

14. Dhe ditėn kur tė ndodhė kijameti, atė ditė do tė ndahen (njerėzit). 

15. E ata, tė cilėt besuan dhe bėnė vepra tė mira, ata d tė jenė tė gėzuar nė njė kopshtė (tė Xhennetit). 

16. E pėr sa u pėrket atyre qė nuk besuan, dhe i bėnė tė rreme argumentet Tona dhe takimin nė botėn tjetėr, ata do tė kenė mundime (azab) tė vazhdueshme. 

17. Atėherė, All-llahun lartėsonie kur tė vijė mbrėmja dhe kur tė agojė mėngjesi. 

18. Falėnderimi i takon vetėm Atij prej gjithēka ka nė qiej e nė tokė, edhe nė mbrėmje edhe ditėn. 

19. Ai krijon tė gjallin prej tė vdekurit dhe tė vdekurin prej tė gjallit, Ai e ngjall tokėn pas vdekjes sė saj, e po ashtu edhe ju do tė nxirreni (tė gjallė prej varrezave). 

20. Nga faktet (e fuqisė) e Tij ėshtė edhe ajo, se Ai ju krijoi prej dheu, e mandej ju (u zhvilluat nė) njerėz qė veproni tė shpėrndarė. 

21. Dhe nga faktet (e madhėrisė sė) e Tij ėshtė qė pėr tė mirėn tuaj, Ai krijoi nga vetė lloji juaj palėn (gratė), ashtu qė tė gjeni prehje te ato dhe nė mes jush krijoi dashuri dhe mėshirė. Nė kėtė ka argumente pėr njerėzit qė mendojnė. 

22. Nga argumentet e Tij ėshtė krijim i qiejve e i tokės, ndryshimi i gjuhėve tuaja dhe i ngjyrave tuaja. Edhe nė kėtė ka argumente pėr njerėz. 

23. Nga argumentet e Tij ėshtė edhe gjumi juaj natėn dhe ditėn, edhe pėrpjekja juaj pėr tė fituar nga tė mirat e Tij. Nė kėtė ka argumente pėr popullin qė dėgjon. 

24. Nga argumentet e Tij ėshtė edhe ajo qė ua dėfton vetėtimėn edhe frikė e dhe si shpresė, dhe nga qielli lėshon shi e me tė e ngjall tokėn pas vdekjes sė saj. Nė kėtė ka argumente pėr njė popull qė di tė mendojė. 

25. Nga argumentet e Tij ėshtė qė me fuqinė e Tij bėri tė qėndrojė (pa shtyllė) qielli e Toka, mandej kur t’ju thėrret juve me njė thirrje prej tokės, ju menjėherė dilni. 

26. E Tij ėshtė ēka nė qiej e nė tokė dhe tė gjithė vetėm Atij i pėrulėn. 

27. Dhe Ai ėshtė qė e shpik jetėn dhe pastaje pėrsėrit atė, e ajo (pėrsėritja) ėshtė edhe mė e lehtė oėr Te (sipas mendimit tuaj). Shembėlltyra mė e lartė ėshtė vetėm e Tij nė qie tokė dhe Ai ėshtė mbizotėruesi, i urti. 

28. Ai (Zoti) ju jep njė shembull nga vetė ju; a i keni shokė (ortakė) ata qė janė nė posedim tuaj (shėrbėtorėt), nė atė qė Ne u dhamė juve (nė pronėsi), qė tė jeni ju tė barabartė nė tė, (nė pėrdorimin e saj) e tė frikėsoheni prej tyre (se po marrin kompetencė) si frikėsoheni ju nė mes vete. (Ju nuk pranoni ortakė shėrbėtorėt tuaj, tė jeni tė barabartė, nuk keni frikėn e tyre, e si mė pėrshkruani Mua ortakė)? Ne kėshtu u sqarojmė faktet njerėzve qė janė tė zotėt e mendjes. 

29. Jo (ata nuk kanė fakt), por ata qė i bėnė tė padrejtė vetes, tė cilėt pa ndonjė fakt tė dijes shkuan pas epshit tė vet. Po kush mund ta vėrė nė rrugė tė drejtė atė qė All-llahu e ka lėnė tė humbur, e ata nuk do tė kenė ndihmėtarė. 

30. Pėrqėnrohu nė vetėvetėn tėnde sinqerisht nė fenė, ilrguar prej ēdo tė kote, (e ajo fe), feja e All-llahut nė tė cilėn i krijoi njerėzit, s’ka ndryshim (mos ndryshoni) tė asaj natyrshmėrie tė krijuar nga All-llahu, ajo ėshtė feja e drejtė por shumica e njerėzve nuk e dinė. 

31. (Pėrqėndrohu nė atė fe) Tė kthyer sinqerish te Ai, kini frikė prej Atij dhe falnie namazin e mos u bėni nga idhujtarėt, 

32. Tė cilėt e pėrqanė fenė e tyre dhe u ndanė nė grupe, ku secili grup i gėzohet idesė sė vet. 

33. Kur njerėzit i prek ndonjė e keqe, ata me pėrulje i luten Zotit tė tyre, duke iu drejtuar vetėm Atij, e kur AI nga tė mirat e veta u shijon atyre, ja, qė njė grup prej tyre i pėrshkruajnė shok Zotit tė vet. 

34. Le tė mohojnė atė qė Ne u kemi dhėnė, pra kėnaquni, e mė vonė do ta kuptoni. 

35. A mos Ne u kemi shpallur atyre ndonjė argument, qė ai vėrteton (flet) pėr atė qė ata Mua mė pėrshkruajnė shok? 

36. E kur Ne u japim njerėzve begati tė mira, ata u gėzohen atyre, e nėse ata i godit ndonjė e keqe pėr shkak tė veprimit tė tyre, atėherė ata e humbin shpresėn. 

37. Vallė, po a nuk shohin ata se All-llahu ijep furnizim tė mjaftueshėm atij qė do Ai dhe ia pakėson. Nė kėtė, pėr njė popull qė beson, Ka argument. 

38. Andaj, jepja tė afėrmit atė qė i takon, e ehe te varfėrit edhe udhėtarit, e kjo ėshtė shumė mė e dobishme pėr ata qė vepronė pėr hirė tė All-llahut dhe tė tillėt janė ata tė shpėtuarit. 

39. Dhe ēka tė jepni nga pasuria pėr tė shtuar e rritur (me kamatė), nė pasurinė e njerėzve, ajo nuk do tė shtohet te All-llahu, e ēka tė jepni nga sadakaja (bamirėsia) me qėllim qė t’i afroheni All-llahut, tė tillėt janė ata qė u shumfishohet (shpėrblimi). 

40. All-llahu ėshtė Ai qė ju jrijoi, qė ju furnizoi, qė ju bėn tė vdisni e pastaj ju ngjall. A ka ndonjė prej zotave tuaj qė mund tė bėjė diēka nga kėto? I pastėr ėshtė AI i pa tė meta, i madhėruar ėshtė Ai nga ēka ata ia mveshin dhe trillojėn. 

41. Pėr shkak tė veprave (tė kėqia) tė njerėzve, janė shaqur nė tokė e nė det tė zeza (bela, skamje, katastrofa, humbje e bereqetit etj. ), e pėr ta pėrjetuar ata njė pjesė tė kėsaj tė keqeje qė e bėnė, ashtu qė tėrhiqen (nga tė kėqijat). 

42. Thuaj: “Ecni nėpėr tokė dhe shikoni s si ishte pėrfundimi i atyre qė ishin mė parė, shumica e tyre iashin jobesimtarė”. 

43. Ti pėrmbaju fuqimisht fesė sė drejtė, para se tė vijė dita qė nuk ka kthim, pse prej All-llahut ėshtė caktuar, atė ditė ata (njerėzit) ndahen. 

44. Kush nuk besoi, barrėn e mosbesimit tė vet e ka kundėr vetes, e kush e bėri punė tė mirė, ata vetvetes i pėrgaditė vendin (Xhennetin). 

45. QË t’i shpėrblejė Ai (All-llahu) nga tė mirat e veta, ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, vėrtet, Ai nuk i do jobesimtarėt. 

46. Nga argumentet e Tij ėshtė edhe: Qė Ai t’i lėshojė erėrat myzhdexhinj dhe t’u shijojė juve nga meshira e vet (shiun); dhe tė lundrojė anijet me vullnetin e Tij, dhe qė tė pėrfitoni nga tė mirat e Tij dhe ashtu, ju jeni mirėnjohės. 

47. Ne edhe para teje popujve tė tyre u dėrguam pejgamberė dhe ata u erdhėn atyre me argumente tė qarta, e kundėr atyre qė bėn krim, Ne ndėrmorėm masa mdėshkuese. Obligimi yni ishte tė ndihmojmė besimtarėt. 

48. All-llahu ėshtė Ai qė i lėshon erėrat, e ato lėkundin retė dhe Ai i shtrinė lart si tė dojė e i bėn ato edhe tė ndara nė pjesė, dhe pėrmes tyre e sheh se si bie shi, e kur ia lėshon atė kujt tė dojė prej robėrve tė vet, qe, ata gėzohen. 

49. Edhe para se t’u binte (shiu) atyre, ata mė para tij ishin tė dėshpruar. 

50. E sikur Ne tė lėshojmė njė erė e ta shohin atė (tė mbjellat) e zverdhura, pa dyshim ata pas kėsaj do tė jenė mohues (pėrbuzės). 

52. Nė tė vėrtetė, ti (Muhammed) nuk mund t’i bėsh tė dėgjojnė tė vdekurit e as nuk mund ta bėsh qė tė shurdhėti tė dėgjojnė thirrjen, kur ata kthejnė shpinėn. 

53. Dhe as qė je ti udhėzues i rė verbėrve nga humbja e tyre, ti nuk mund ta bėsh tė dėgjojė tjetėr vetėm atė qė u beson argumenteve Tona, se ata janė tė bindur. 

54. All-llahu ėshtė Ai qė ju krijoi nė gjendje tė dobėt, pastaj pas asaj dobėsie ju dha fuqi, e pas fuqisė, dobėsi e pleqėri. Ai krijon ēka tė dojė, Ai ėshtė mė i dijshmi, mė i fuqishmi. 

55. e ditėn kur tė bėhet kijameti ( ditėn e gjykimit), kriminelėt betohen se nuk qėndruan (nė dynja) gjatė, por vetėm njė ēast tė shkurtėr. Kėshtu kanė qenė ata qė i bishtėruan tė sė vėrtetės. 

56. E atyre qė iu ėshtė dhėnė dija dhe besimi thonė: “Ju keni qėndruar aq sa u pat caktuar All-llahu deri nė ditėn e ringjalljes, e kjo pra ėshtė dita e ringjalljes, por ju ishit qė nuk e pranonit!” 

57. E ata ditė pėr ata qė bėnė zullum, arsyetimi nuk u bėn dobi e as qė kėrkohet prej tyre tė justifikohen. 

58. Ne nė kėtė Kur’an u kemi sjellė tė gjithė shembujt, po pasha All-llahun, edhe sikur t’u sillje ēfarėdo mrekullie ti atyre, ata qė nuk besuan do tė thoin: Ju (Muhammedi me besimtarė) nuk jeni veēse mashtrues (gėnjeshtarė). 

59. Nė kėtė mėnyrė All-llahu vulos zemrat e atyre qė nuk kuptojnė. 

60. Ti pra bėn durim, pse premtimi i All-llahut ėshtė i saktė, e kurrsesi tė mos luhasin ty ata qė janė tė dyshimtė.

 

31.Suretu Llukman 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lamė, Mimė. 

2. Ato janė ajetet tė librit me plot urtėsi tė pėrsosur. 

3. E qė janė udhėzim e mėshirė pėr ata qė janė punėmirė. 

4. Tė cilėt rregullisht e falin namazin dhe japin zeqatin dhe ata, e mu ata janė tė plotbindur pėr botėn tjetėr (Ahiretin). 

5. Tė tillėt janė tė udhėzuar nė njė rrugė tė qartė prej Zotit tė vet dhe janė fatlumė. 

6. Po ka nga njerėzit qė blenė tregime boshe e mė qėllim qė t’i largojnė njerėzit prej rrugės sė All-llahut pa pasur kurrfarė fakti dhe pėr t’i marrė ato (ajetet e) All-llahut si tallje. Pėr ta me siguri ėshtė pėrgaditur dėnim i turpshėm. 

7. E kur lexohen atij ajetet Tona, ai kthehet kryelartė dhe bėhet sikur nuk i ka dėgjuar ato, bėhet sikur nė veshėt e tij ka shurdhim tė rėndė, pra, ti pėrgėzoje atė mė njė dėnim tė dhėmbshėm. 

8. E ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, pėr ata janė Xhennetet e begatshme, 

9. qė nė to janė pėrgjithmonė. Premtimi i All-llahut i prerė, e Ai ėshtė i gjithfuqishmi, i urti. 

10. Ai i krijoi qiejt pa shtylla, sikurse po i shihni e nė tokė vendosi kodra tė rėnda qė tė mos luajė vendi bashkė me ju e nėpėr tė shpėrndau nga tė gjitha gjallesat, dhe nga qielli Ne kemi lėshuar shi e kemi bėrė tė mbijnė nė tė nga tė gjitha llojet mė tė dobishme. 

11. Kjo ėshtė vepėr e krijimit tė All-llahut, e me trgoni pra mua se ē’krijuan ata tė tjerėt pos Tij. jo. asgjė, pra, idhujtarėt janė nė njė humbje tė pafund. 

12. Ne i patėm dhėnė Llukmanit menēuri tė pėrsosur (e i thamė): Tė falėnderosh All-llahun, e kush falėnderon, e Mira e ati falėnderimi i takon atij, e kush refuzon (edhe ai e ka pėr vete), nė tė vėrtet, All-llahu nuk ka nevojė (pėr falėnderimin e tij) pse Ai vetė ėshtė i lavdishėm. 

13. (prkujtoju popullit tėnd) Kur Llukmani duke e kėshilluar, birit tė vetr i tha: “O djali im, mos i pėrshkruaj All-llahut shok, sepse idhujtaria ėshtė padrejtėsi mė e madhe!” 

14. Ne njeriun e kemi urdhėruar pėr (sjellje tė mira ndaj) prindėrit tė vet, sepse nėna e vet atė e barti me mund pas mundi dhe pas dy viteve ia ndau gjinin. (e porositėm) Tė jeshė mirėnjohės ndaj Meje dhe ndaj dy prindėrve tu, pse vetėm te Unė kthimi juaj. 

15. E nse ata tė dy tentojnė ė ti tė mė pėrshkruash Mua shok, pėr ēka ti nuk ke kurrfarė fakti, atėherė mos i respekto ata, o nė ēėshtjet e jetės sė kėsaj bote tė keshė mirėkuptim ndaj tyre, e ti ndiqe rrugėn e atij qė ėshtė i kthyer kah Unė, mande kthimi juaj ėshtė te Unė, e Unė do t’ju njoftoj pėr atė qė keni punuar. 

16. O djali im, s’ka dyshim se edhe ajo (vepra) peshon sa kokrra e lirit, e tė jetė e fshehurnė rrasė guri, ose nė qiej apo nė tokė, All-llahu do ta sjellė atė, se All-llahu ėshtė i butė dhe hollėsisht i informuar. 

17. O djali im, fale namazin, urdhėro pėr punė tė mira, e ndalo nga tė kėqiat, pėrballo me durim ēdo gjė qė tė godet, vėrtet, kėto janė nga ēėshtjet mė tė preferuara. 

18. Dhe mos shtrembėro fytyrėn tėnde prej njerėzve, mos ec nėpėr tokė kryelartė, se All-llahu nuk e do asnjė mendjemadh e qė shumė lavdėrohet. 

19. Tė jesh i matur nė ecjen tėnde, ule zėrin ėnd, se zėri mė i egėr ėshtė zėri i gomarit. 

20. A nuk e dini j se All-llahu nėnshtroi pėr tė mirėn tuaj ēka nė qiej e ēka nė tokė dhe plotėsoi ndaj jush tė mirat e Tij tė dukshmen e tė fshehta, e megjithatė prej njerėzve ka qė polemizojnė ēėshtjen e All-llahut duke mos pasur as dituri, duke mos qenė i udhėzuar dhe duke mos pasur libėr tė ndritshėm. 

21. Dhe kur atyre u thuhet: “Pasoni atė qė e shpall All-llahu” ata thonė: “Jo, ne ndjekim atė qė gjetėm te prindėrit tanė!” E edhe sikur t’i kishte thirrur ata nė dėnimin e zjarrtė! 

22. E kush ia dorėzon veten All-llahut duke qenė edhe punėmirė, ai ėshtė kapur pėr lidhjen mė tė sigurt dhe vetėm te All-llahu ėshtė pėrfundimi i ēėshtjeve. 

23. Ty mos tė brengos mosbesimi i atij qė nuk beson, kthimi i tyre ėshtė vetėm te Ne, e pėr atė qė vepruan, Ne do t’u tregojmė. All-llahu vėrtet ėshtė i dijshėm pėr atė qė mbajnė nė zemra. 

24. Ne u japim tė jetojnė pak (nė kėt botė), e pastaj i shtrėngojmė ata me njė dėnim tė rėndė. 

25. Nėse ti pyet ata: Kush krijoi qiejt e tokėn? Me siguri do tė thonė: “All-llahu!” thuaj: “All-llahut i qoftė lavdėrimi!” Por shumica e tyre nuk dinė. 

26. Vetėm tė All-llahut janė tė gjitha qė gjenden nė qiej e nė tokė; All-llahu ėshtė Ai qė s’ka nevijė dhe ėshtė i lavdishėm. 

27. Sikur tė gjithė drutė nė tokė tė jenė lapsa dhe sikur deti t’i shtohen edhe shtatė dete (e tė jenė me ngjyrė), nuk do tė mbaroni fjalėt e All-llahut (do tė shterroheshin detet, do tė soseshin lapsat, e jo mrekulitė e Zotit). All-llahu ėshtė ngadhėnjyesi i urtė. 

28. Krijimi dhe ringjallja juaj nuk ėshtėmė e rėndė se krijimi i njė qenije (njė njeriu); vėrtet, All-llahu ėshtė qė i dėgjon e isheh veprat e njerėzve. 

29. A nuk e di se All-llahu e fut (errėsirėn) natėn nė ditė dhe fut (dritėn) ditėn nė natė, dhe AI i nėnshtroi Diellin e Hėnėn (tė lindin e tė pėrendojnė) dhe secili rrjedh (noton) deri nė njė afat tė caktuar dhe se All-llahu hollėsisht ėshtė i njohur pėr atė qė veproni. 

30. Kjo (dokumenton) se All-llahu ėshtė Ai (Zot) i vėrtetė, dhe se ajo qė adhurojnė pos Tij ėshtė gėnjeshtėr, e All-llahu ėshtė Ai i larti, i madhi. 

31. A nuk sheh se anijet lundrojnė nė saje tė mirėsisė sė All-llahut, e oėr t’u reguar juve madhėrinė e Tij. Vėrtet, edhe nė kėtė ka argument pėr secilin qė ėshtė shumė i durueshėm dhe shumė mirėnjohės. 

32. E kur i mbulon ata ndonjė valė si reja, i drejtohen All-llahut sinqerisht me besim vetėm ndaj Tij, e kur i shpėton ata e dalin nė tokė, ka disa prej tyre qė i mbesin besimit tė drejtė, e faktet Tona nuk i refuzon kush pos tė pabeit dhe pėrbuzėsit. 

33. O ju njerėz, kini frikė ditės kur prindi nuk mund t’i bėjė dobi fėmijės sė vet, e as fėmija nuk mund t’i bėjė asnjė send prindit tė vet. Premtimi i All-llahut (pėr thevab ose azab) ėshtė e sigurt, pra mos ju mashrojė jeta e kėsaj bote dhe tė mos ju mashrojė ndajė All-llahut djalli mashtrues. 

34. S’ka dyshim se vetėm All-llahu e di kur do tė ndodhė kijameti, Ai e di kur e lėshon shiun. Ai e di se ēka nė mitra (tė nėnave), nuk e di kush pos Tij se ēka do t’i ndodhė (ēka do tė punojė) nesėr, dhe askush nuk e di, pos Tij, se nė ē’vend (ose kohė) do tė vdesė. All-llahu ėshtė mė i dijshmi, mė i njohuri.  

 

32.Suretu Es-Sexhde 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Elif, Lamė, Mimė. 

2. Shpallja e librit (e Kuranit), nuk ka dyshim se ėshtė (shpallje) nga Zoti i gjithėsisė. 

3. A mos po thonė se ai (Muhammedi) e trilloi? Jo, ajo ėshtė e vėrtetė prej Zotit tėnd qė t’i tėrheqėsh vėrejtjen njė populli qė nuk u erdhi ndonjė pejgamber para teje, ashtu qė ata tė gjejnė rrugėn e drejtė. 

4. All-llahu ėshtė Ai qė krijoi qiejt dhe tokėn dhe gjithė ē’ka ndėrmjet tyre, brenda gjashtė dite, pastaj mbizotėroi Arshin. Pėrveē Tij nuk keni ndonjė ndihmėtar tjetėr e as ndėrmjetėsues, pra a nuk jeni kah mendoni! 

5. Ai ėshtė qė udhėheq ēėshtjen (e tė gjitha krijesave) prej qiellit nė tokė, pastaj ajo (ēėshtja) ngritet te Ai nė njė ditė qė sipas llogarisė suaj ėshtė sa njėmijė vjet. 

6. Ai ėshtė njohės i tė (gjitha) fshehtės dhe tė dukshmes, i gjithėfuqishmi, Mėshirėbėrėsi. 

7. Ai qė pėrsosi krijimin e ēdo sendi, e krijimin e njeriut e filloi nga balta. 

8. Pastaj bėri qė pasardhėsit e tij tė rrjedhin prej njė pike uji tė dobėt. 

9. Mandej, Ai e formėson atė (nė barkun e nėnės) dhe nga ana e vet i jep shpirt atij dhe Ai ėshtė qė juve ju pajis edhe me dėgjim, me tė parit dhe me zemėr, e pak send ėshtė ajoqė ju falėnderoni. 

10. E ata thanė: “A pasi qė ne tė tretemi nė tokė, a thua ne rishtazi do tė krijohemi?” Por (ēka ėshtė edhe mė keq) ata nuk besojnė se do tė dalin para Zotit tė tyre. 

11. Thuaj: “Engjėlli i vdekjes, i cili ėshtė caktuar pėr ju, ua merr shpirtrat, e pastaj do tė ktheheni te Zoti juaj”. 

12. E, sikur tė shihje mėkatarėt se si ukin kokat e veta pranė Zotit tė tyre: “Zoti ynė, tash pamė dhe dėgjuam, na kthe pra edhe njė herė e tė bėjmė vepra tė mira, se tash jemi tė bindur”. 13. Sikur tė kishim dėshiruar Ne, scilit do t’i jepnim udhėzimin, por fjala (vendimi) Ime ka marrė fund (definitiv) se do ta mbush Xhehennemin sė bashku me exhinė e njerėz. 

14. Prandaj shijoni kėtė (dėnim) pėr shkak se ju tė e patėt harruar takimin tuaj nė kėtė ditė, e edhe Ne tash u harruam juve, ndaj, pėr shkak tė asaj qė keni vepruar, shijoni dėnimin e pėrjetshėm. 

15. Argumentet tona, i besojnė, nė t vėrtetė, ata qė kur kėshillohen me to, bien nė fytyra (bėjnė sexhde), qė madhėrojnė Zotin e tyre nė shenjė falėnderimi dhe ata nuk bėjnė kryelartėsi, 

16. I heqen trupat e tyre prej dyshekėve, duke e lutur Zotin e tyre nga frika dhe nga shpresa dhe nga ajo qė Ne u kemi dhėnė (pasuria) atyre, ata japin. 

17. Pra, pėr ata qė kanė vepruar nuk di askush pėr atė kėnaqėsi (tė zemrės e shpirtit) qė u ėshtė caktuar atyre si shpėrblim. 

18. A mos ėshtė ai qė ishte besimtarė, sikurse ai qė ishte jasht rrugės? Jo! Kėta nuk janė tė barabartė. 

19. Pėr sa u pėrket atyre qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, ata, pėr hir tė veprave qė i bėnė, vendpritje e kanė Xhennetin. 

20. E ata qė nuk respektuan All-llahun, skutė e tyre ėshtė zjarri. Sa herė qė tė tentojnė tė dalin nga ai, kthehen nė tė dhe atyre u thuhet: “Shijoni dėnimin e zjarrit qė ju e konsideronit rrenė. 

21. Ne do t’u shijojmė atyre dėnimin mė tė shpejtė (nė dynja) para dėnimit tė madh (nė Ahiret), ndoshta do tė tėrhiqen (prej tė kėqiave). 

22. E kush ėshtė mė zullumqarė se ai qė kėshillohet me ajetet e Zotit tė vet, e pastaj u kthyen shpinėn atyre? Ne me siguri do tė hakmirremi kundėr kriminelėve. 

23. Ne i patėm dhėnė edhe Musait librin, e ti (Muhammed) mos ke dyshim nė ēka pranon (nė Kur’anin libėr qiellor si Musait), kurse atė (librin e Musait) e bėmė udhėrrėfyes pėr beni israilėt. 

24. Dhe prej tyre Ne bėmė prijės qė me urdhėrin Tonė udhėzojmė, pasi qė ata (qė i bėmė prijėsa) ishin tė durueshėm dhe ndaj argumenteve Tona ishin tė bindur. 

25. S’ka dyshim se Zoti yt ėshtė Ai qė nė ditėn e kijametit do tė gjykojė mes tyre nė atė qė ishin tė pėrēarė. 

26. A nk e kanė tė qartė ata (mekasit) se sa nga popujt para tyre i shkatėrruam, qė nėpėr ato vendbanime tė tyre janė kah kalojnė? Ështė e vėrtetė se ato (vende tė shkatėrruara) ka fakte, se nuk janė duke dėgjuar me vėmendje? 

27. Si nuk kanė parė ata se Ne e sjellim ujn nė tokėn e thatė dhe me tė nxjerrim bimė qė prej tyre ushqehen kafshėt e tyre, bile edhe ata vetė, A nuk janė duke parė (e tė kuptojnė)? 

28. E nė anėn tjetėr ata thonė: “e kur do tė jetė ai ngadhėnjim (ēlirimi i Mekės ose gjykimi i Zotit), nėse jeni tė drejtė ēka thoni. 

29. Thuaj: “Ditėn e kijametit, atyre qė kanė qenė jobesimtarė, nuk u bėn dobi besimi e as nuk u jepet afat. 

30. Andaj, ti largohu prej tyre dhe prit, edhe ata janė duke pritur. 

 

33.Suretu El Ahzab 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. O ti Pejgamber, qėndro i fortė nė besnikėri ndaj All-llahut, e mos i pėrfill jobesimtarėt dhe hipokritėt, se vėrtet All-llahu ėsht i gjithėdijshėm, i di ēėshtje nė hollėsi. 

2. Dhe ti vepro sipas asaj qė po tė shpallet nga Zoti yt; All-llahu ėshtė i njohur shumė mirė me atė qė ju veproni. 

3. E, mbėshtetu nė All-llahun, se mjafton qė All-llahu tė jetė mbrojtės yti. 

4. All-llahu nuk krijoi dy zemra nė gjoksin e asnjė njeriu e as nuk ua bėri gratė tuaja, prej tė cilave largoheni me dhihar nėna tuaja, (duke krahasuar shpinėn e gruas me atė tė nėnės), e as nuk ua bėri djem tuaj tė adoptuarit tuaj (fėmijėt e tjetėrkujt qė po i adoptoni si tė juaj). Kėto janė vetėm thėnie tuaja qė i shqiptoni me gojėt tuaja, e All-llahu e thotė atė qė ėshtė realitet, dhe Ai udhėzon nė rrugėn e drejtė. 

5. Ju thirrni (mbėshtetni) ata nė etėri e vėrtetė tė tyre, kjo ėshtė mė e drejtė te All-llahu, e nėse nuk ua dini (nuk dini se kush janė) etėrit e tyre, atėherė ata janė vėllezėrit tuaj dhe tė afėrmit tuaj nė fe. Nuk ėshė ndonjė mėkat juaji ajo pėr ēka keni gabuar, por (ėshtė mėkat) ajo qė zemrat tuaj e bėjnė qėllimisht, po All-llahu ėshtė qė falė, ėshtė mėshirues. 

6. Pejgamberi ėshtė mė i ndishėm ndaj besimtarėve se sa ata ndaj vetė vetvetes sė tyre, ndėrsa gratė e tij janė nė vend tė nėnave tė tyre. E ata (tė afėrmit) farefisi nga barku, sipas dispozitave tė All-llahut, kanė mė tepėr pėrparėsi ndaj njėri tjetėrit se sa besimtarėt e tjerė dhe se sa muhaxhirėt ( tė mėrguarit), pėrveē nėse dashamirėve tuaj doni t’u bėni ndonjė tė mirė (u lėni testament ose diē tjetėr). Kjo ėshtė e regjistruar nė librin e shquar (Lehvi mahfush, Kur’an). 

7. (pėrkujto) Kur Ne e morėm (me betim) prej pejgamberve premtimin e tyre; edhe prej teje, prej Nuhut, Ibrahimit, Musait, Isait birit tė Merjemes, pra morėm prej tyre besė tė fotrė. 

8. Pėr tė marrė nė pyetje kėta tė sinqertė pėr sinqeritetin e tyre, e pėr jobesimtarėt Ai ka pėrgatitur ndėshkim tė dhembshėm. 

9. O ju qė keni besuar, pėrkujtonie tė mirėn e All-llahut ndaj jush, kur juve u erdhi njė ushtri e Ne kundėr tyre lėshuam njė furtunė dhe ushtri qė ju nuk e shihnit, e All-llahu e shihte atė qė ju vepronit. 

10. Kur ata u erdhėn juve edhe prej sė larti edhe prej sė poshti, dhe kur shikimet u shtangėn, e zemrat arritėn nė fyt, e ju sajonit mendime tė llojllojta pėr All-llahun. 

11. Atje, nė atė vend qenė sprovuar jobesimtarėt, dhe qenė tronditur me njė dridhje tė fortė. 

12. Kur hipokritėt dhe ata qė nė zemrat e tyre kishin sėmundje, thonin: “All-llahu dhe i dėrguari Tij, nuk na premtuan tjetėr vetėm se mashtrim!” 

13. Dhe kur njė grup prej tyre thanė: “O banorė tė Jethribit, nuk ka qendresė pėr ju, ndaj kthehuni!” E njė grup prej tyre kėrkonin lejen e Pejgamberit, duke thėnė: “Shtėpitė tona janė tė pambrojtura, nė realitet ata nuk donin tjetėr por vetėm tė iknin. 

14. Dhe sikur t’u hynin atyre nga anėt e saj (Medinės) dhe prej tyre tė kėrkohej tradhėtia, ata do tė ishin tė gatshėm pėr tė dhe nuk do tė vononin aspak. (tė tradhėtonin). 

15. E, ata ishin qė i patėn dhėnė besėn All-llahut mė parė se nuk do tė kthehen prapa (nuk do tė ikin), pra premtimi i dhėnė All-llahut mban edhe pėrgjegjėsi. 

16. Thuaj: “Nėse ikėt prej vdekjes ose prej mbytjes, ikja nuk do t’ju bėjė dobi, sepse edhe atėherė nuk do tė (shpėtoni) pėrjetoni vetėm pėr pak kohė”. 

17. Thuaj: “Kush do t’ju mbrojė prej All-llahut, nėse Ai ua ka caktuar ndonjė tė keqe, ose (do t’ju godit me ndonjė tė keqe) nėse Ai ua ka caktuar ndonjė tė mirė. Po pėrveē All-llahut ata nuk do tė gjejnė pėr vete ndonjė pėrkrahės e as ndonjė ndhmėtar”. 

18. All-llahu i ka njohur shumė mirė ata qė ndėr ju pengonin dhe ata vėllezėrve tė vet u thonin: “Ejani me ne!” E ata nuk vijnė nė luftė, vetėm pakicė. 

19. Janė koprracė ndaj jush (nuk ju duan tė mirėn). E kur u vjen frika i sheh ata tė shikojnė ty, e sytė e tyre rrotullohen si tė atij nga tė fiktit para vdekjes, e kur largohet frika, ata ju shpojnė juve me gjuhė ė mprehta, lakmues pėr pasuri (pėr plaēkė -ganimet). Tė tillėt nuk kėnė besuar, andaj All-llahu ua asgėsojė verat e tyre, e kjo pėr All-llahun ėshtė lehtė. 

20. Ata mendonin se grupet aleate nde nuk kishin shkuar, dhe nėse aleatėt kthehen ehe njėherė, ata (hipokritėt) do tė dėshironin tė kishin qenė beduinė diku me arabėt dhe prej tyre tė pyesin pėr ēėshtjen tuaj, por edhe sikur tė ishin nė mesin tuaj, ata krejt pak do tė luftonin. 

21. Ju e kishit shembullin mė tė lartė nė tė dėrguarin e All-llahut, kuptohet, ai qė shpreson nė shpėrblimin e All-llahut nė botėn jetėr, ai qė atė shpresė e shoqėron duke e pėrmendur shumė shpesh All-llahun. 

22. E kur myslimanėt e panė ushtrinė aleate, thanė: “Kjo ėshtė ajo qė All-llahu dhe i dėrguari i Tij na premtuan neve, e All-llahu dhe i dėrguari i Tije thanė tė vėrtetėn. Ajo (ushtria e armikut qė e panė) vetėm ua shtoi atyre besimin dhe mbėshtetjen. 

23. Prej besimtarėve kishte burra qė vėrtetuan bsėn e dhėnė All-llahut, e disa prej tyre e realizuan premtimin duke dhėnė jetėn, dhe ka prej tyre qė janė duke pritur (ta zbatojnė) dhe ashtu nuk bėnė kurrfarė ndryshimi. 

24. Qė All-llahu t’i shpėrblejė tė vėrtetit pėr sinqeritetin e tyre e hipokritėt t’i ndėshkjė, nėse do, ose t’ua falė atyre; All-llahu ėshtė qė falė shumė, ėshtė mėshirues. 

25. Dhe All-llahu i zbrapsi ata qė nuk besuan me atė mllefin e tyre, duke mos arritur kurrnjė tė mirė. Dhe All-llahu ua largoi luftėn besimtarėve. All-llahu ėshtė i fuqishėm, ngadhėnjyes. 

26. E ata nga ithtarėt e librit (jehuditė), tė cilėt u ndihmuan atyre (idhujtarėve), Ai (All-llahu) i nxori prej kėshtjellave tė veta dhe nė zemrat e tyre u shtini frikėn, ashtu ė njė grup e mbytni, kurse grupin tjetėr e robėroni. 

27. E juve ju la trashėgim tokėn e tyre, shtėpitė e tyre, pasurinė e tyre dhe tokėn qė ende nuk e keni shkelur. All-llahu ėstė i gjithfuqishėm pėr ēdo send. 

28. O ti Pegamber, thuaju grave tuaja: “Nė qoftė se lakmoni jetėn e kėsaj bote dhe stolitė e saj, atėherė ejani: unė po ju jap furnizimin (pėr lėshim) dhe po ju lėshoj ashtu si ėshtė e rrugės. 

29. E nė qoftė se e don All-llahun, tė dėrguarin e Tij dhe botėn tjetėr, atėherė tė jeni tė sigurta se All-llahu ka pėrgatiur shpėrblim tė madh pėr ato prej jush qė bėjnė punė tė mira. 

30. O gra tė Pejgamberit, cilado prej jush qė bėn punė tė ligė ė tė shėmtuar, asaj dėnimi i shtohet dyfish e kjo pėr All-llahun ėshtė shumė lehtė. 

 

Part 22

 

31. E kush prej jush i pėrvishet adhurimit tė All-llahut dhe respektimit tė tė dėrguarit tė Tij dhe bėn punė tė mira, asaj do t’i japim shpėrblimin e dyfishtė he pėr tė kemi pėrgatitur furnizim tė kėndshėm. 

32. O gratė e Pejgamberit, ju nuk jeni si asnjė grua tjetėr, nėse keni kujdes e ruheni, andaj mos u llastoni nė tė folur e tė lakmojė ai qė ka sėmundje nė zemrėn e tij, po thuani fjalė tė matura. 

33. Dhe rrini nė shtėpitė tuaja e mos shfaqni bukurinė tuaj si shfaqej nė injorancėn e hershme, falnie namazin , lepnie zeqatin dhe respektonie All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij. All-llahu ka pėr qėllim qė nga ju o familje e shtėpisė (se Pejgamberit) tė largojė ndytėsinė e mėkateve dhe t’ju pastrojė deri nė skaj. 

34. E, pėrkujtonie atė nga ajetet e All-llahut dhe rregullat e fesė qė po u lexohen nė shtėpitė tuaja; vėrtet, All-llahu ėshtė i kujdesshėm dhe i njohur hollėsisht pėr ēdo gjė. 

35. Nuk ka dyshim se pėr myslimanet, besimtarėt e besiamtaret, adhuruesit e adhurueset, tė sinqertit dhe tė sinqertat, durimtarėt dhe durimtaret, tė pėrvuajturit dhe tė pėrvuajturat, sadakdhėnėsit dhe sadakdhėnėset, agjėruesit dhe agjėrueset, ruajtėsit e nderit dhe ruajtėset e nderit, shumė pėrmendėsit e All-llahut e shumė pėrmendėset e All-llahut , All-llahu ka pėrgatitur falje (mėkatesh) dhe shpėrblim tė madh. 

36. Kur All-llahu ka vvendosur pėr njė ēėshtje, ose i dėrguari i Tij, nuk i takon (nuk i lejohet) asnjė besimtari dhe asnjė besimtareje qė nė atė ēėshtje tė tyre personale tė bėjnė ndonjė zgjidhje tjetėrfare. E kush e kundėrshton All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, ai ėshtė larguar shumė larg sė vėrtetės. 

37. (Pėrkujto) Kur i the atij qė All-llahu e kishte shpėrblyer (me besim) e edhe ti i pate bėrė mirė: “Mbaje bashkėshorten tėnde dhe kij frikė na All-llahu!”, e ti e mbaje fshehtė nė veten tėnde atė qė All-llahu do ta zbulojė dhe u frikėsohesh njerėzve, por mė e drejtė ėshtė qė t’i friksohesh All-llahut. E pasi qė Zejdi e kishte vendosur atė qė kishte menduar ndaj saj, Ne ta kurorėzojmė ty atė, e pėr tė mos pasur besimtarėt vėshtirėsi (mėkat) nė martesė me gratė e tė adoptuarėve tė tyre, kur ata heqin dorė prej tyre. E vendimi i All-llahut ėshtė kryer. 

38. Pejgamberit nuk i pėrket kurrnjė qortim pėr atė qė All-llahu e ngarkoi me tė. Ky ishte ligj i All-llahut edhe ndėr ata qė ishin mė parė, e urdhėri i All-llahut ėshtė vendim i kryer. 

39. (ligj i All-llahut ndė) Ata, tė cilėt i kumtojnė shpalljet e All-llahut, i frikėsohen vetėm All-llahut e askujt tjetėr pos Tij, e All-llahu ėshtė mjaft tė jetė llogatitės. 

40. Muhammedi nuk ka qenė babai i asnjėrit prej burrave tuaj por ai ishte i dėrguari i All-llahut dhe vulė e tė gjithė pejgamberėve, e All-llahu ėshtė i dijshėm pėr ēdo send. 

41. O ju qė besuat, pėrkujtoni All-llahun sa mė shpesh. 

42. Dhe madhėronie Atė mėngjes e mbrėmje. 

43. Ai ju mėshiron juve e edhe engjėjt e Tij, e pėr t’ju nxjerrė juve prej errėsirave nė dritė dhe Ai ndaj besimtarėve ėshtė shumė i mėshirues. 

44. Ditėn qė e takojnė Atė (Zotin), pėrshėndetja e tyre ėshtė Selam (paqe) dhe pėr ta ka pėrgatitur shpėrblim tė mirė. 

45. O ti Pejgamber, Ne tė dėrguam ty dėshmues, lajmėtar pėrgėzues e qortues. 

46. Dhe me urdhėrin e All-llahut, thirrės pėr nė rrugėn e Tij dhe pshtarė ndriēues. 

47. E besimtarėve jepu sihariq se prej All-llahut ata kanė dhunti tė madhe. 

48. Mos i dėgjo jobesimtarėt e hipokritėt dhe mos ua vė veshin mundimeve tė tyre ndaj teje, e mbėshtetju All-llahut se All-llahu ėshtė mbrojtje e mjaftueshme. 

49. O ju qė besuat, kur tė keni lidhr kurorė me besimtaret e pastaj i lėshoni ato para se tė keni kontaktuar me to, ju nuk keni tė drejtė tė kėrkoni qė ato tė presin afatin e caktuar (iddetin), po jepniu diēka atyre dhe lironi nė mėnyrė tė njerėzishme. 

50. O ti Pejgamber, Ne tė kemi lejuar gratė, tė cilave u ke dhėnė shpėrblimin e kurorės, dhe ato qė me ndihmėn e Akkahut hynė nė posedimin tėned (robėreshat e luftės) dhe bijat e axhės tėnd, bijat e hallave tua e dajės tėnd, bijat e tezeve tua (tė janė lejuar, pos grave me nuqah dhe tė afėrtat), tė cilat kanė migruar (kanė bėrė hixhret) si ti, dhe njė grua besimtare nėse ajo ja falė veten Pejgamberit dhe nėse Pejgamberi dėshiron tė martohet me tė (njė martesė e tillė pa shpėrblim tė niqahit) duke qenė kjo (rast) vetėm pėr ty e jo edhe pėr besimtarėt. Ne e dimė se ē’u kemi bėrė atyre obligim rreth grave tė tyre dhe rrėth atyre qė i kanė nė pronėsinė e vet, ashtu qė ti tė mos keshė vėshtirėsi, e All-llahu ėshtė qė falė shumė, ėshtė mėshirues. 

51. Ti je i lirė tė lėshosh atė qė don prej tyre dhe tė mbash pranė vete atė qė don, e edhe tė kėrkosh afrimin e asaj nga e cila ke qenė larguar, dhe nuk ke mėkat. Kjo ėshtė mė sė afėrmi qė ato tė qetėsohen shpirtėrisht e tė mos brangosen dhe tė jenė tė kėnaqura me atė qė ti u ofron tė gjitha atyre. All-llahu e di ēka mbani nė zemrat e tuaja, All-llahu ėshtė mė i dijshmi, mė i buti. 

52. Prej tash e mbrapa tyr nuk tė llejohen mė gra (tė tjera) e as nė veend tė tyre tė marrėsh ndonjė tjetėr, po edhe sikur tė mahnit bukuria e tyre, pėrveē atyre qė ike nė posedim (robėreshat), All-llahu ėshtė pėrcjellės ndaj ēdo sendi. 

53. O ju qė besuat, mos hyni nė shtėpitė e Pejgamberit ndryshe vetėm se nėse u lejohet pėr ndonjė ngrėnie e duke mos pritur pėrgatitjen e saj, por kur tė thirreni, atėherė shpėrndahuni, duke mos hyrė nė bisedė me njėri tjetrin, vėrtet kėto (pritja, qėndrimi, biseda) e mundojnė Pejgamberin, por ai turpėrohet prej jush; All-llahu nuk i turpėrohet realitetit. E kur kėrkoni prej tyre (grave tė Pejgamberit) ndonjė send, atė kėrkonie pas perdės, kjo ėshtė mė e pastėr pėr zemrat tuaja dhe tė tyre. Juve nuk u takon ta mundoni tė dėrguarin e All-llahut, e as tė martoheni kurrė me gratė e tij, pas (vdekjes sė) tij. Kėto janė te All-llahu mėkat i madh. 

54. E shprehėt ju haptazi ose fshehtazi ndonjė send, s’ka dyshim se All-llahu ēdo send e di. 

55. Nuk ėshtė mėkat pėr ato (gratė e pambuluara) ndaj etėrve tė tyre, as ndaj djemve tė tyre, as ndaj djemve tė vėllezėrve tė tyre, as ndaj djemve tė motrave tė tyre, as ndaj grave tė tyre, e as ndaj robėreshave tė tyre. E, frikėsohuni (o ju gra) All-llahut, All-llahu ėshtė pranė ēdo sendi. 

56. Ështė e vėrtetė se All-llahu dhe engjėjt e Tij me madhėrim e mėshirojnė Pejgamberin. O ju qė keni besuar, madhėronie pra atė (duke rėnė salavatė) dhe pėrshėndeteni me selam. 

57. E s’ka dyshim se ata janė, tė cilėt e fyejnė All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, ata i ka mallkuar All-llahu nė Dynja e nė Ahiret dhe pėr ta ka pėrgatitur njė dėnim tė dhembshėm. 

58. E ata qė fyejnė besimtarėt dhe besimtaret, pėr ēka ata nuk janė fajtorė, ata kanė ngarkuar veten me shpifje dhe me njė mėkat shumė tė madh. 

59. O ti Pejgamber, thuaju grave tua, bijave tua dhe grave tė besimtarėve le tė vėjnė shamitė (mbulojė) e veta mbi trupin e tyre, pse kj ėshtė mė afėr qė ato tė njihen (se nuk janė rrugaēe) e tė mos ofendohen. All-llahu fal gabimet e kaluara, Ai ėshtė mėshirues. 

60. Po nėse hipokritėt dhe ata qė kanė zemra tė sėmura, dhe ata qė pėrhapin gėnjeshtra nė Medinė, nuk ndalen, Ne bėjmė qė ti tė dominosh mbi ta e pastaj ata nuk do tė jenė fqinj me ty nė tė, vetėm njė kohė tė shkurtėr. 

61. (Do tė jenė) Tė mallkuar, kudo qė tė ndeshen do tė kapen dhe do tė mbyten. 

62. (Ky ėshtė) Ligji i All-llahut edhe ndėr ata qė ishin mė parė, e nė ligjin e All-llahut nuk mund tė gjesh ndryshim. 

63. Njerėzit tė pyesin pėr kijametin (katastrofėn) e ti thuaj: “Pėr atė e di vetėm All-llahu! E, ku mund ta dish ti, ai ndoshta ėshtė afėr!” 

64. All-llahu i ka mallkuar jobesimtarėt dhe pėr ta ka pėrgatitur zjarr tė ndezur fort. 

65. Aty do tė mbesin pėrgjithmonė dhe pėr ta gjejnė kė t’i mbrojė apo t’i ndihmojė. 

66. Ditėn kur fytyrat e tyre do tė pėrmbysen nė zjarr e thonė: “Tė mjerėt ne, ta kishim adhuruar All-llahun e respektuar tė dėrguarin!” 

67. Dhe thonė: “Zoti ynė, ne i dėgjuam udhėheqėsit tanė dhe tė parėt tanė, por ata na shmangėn nga rruga e drejtė”. 

68. Zoti ynė, jepu atyre dėnim tė dyfishtė dhe mallkoj ata si ėshtė mė sė keqi! 

69. O ju qė keni besuar, mos u bėni si ata qė e ofenduan Musain, e All-llahu e pastroi atė nga ajo qė i thanė. Ai te All-llah ishte me famė. 

70. O ju besimtarė, pėmbajuni mėsimeve tė All-llahut dhe thuani fjalė tė drejta. 

71. Ai (All-llahu) iu mundėson tė bėni vepra tė mira, ju shlyen juve mėkatet tuaja, e kush respekton All-llahundhe tė dėrguarin e Tij, ai ka arritur njė sukses tė madh. 

72. Ne u ofruam emanetin (obligimet) qiejve, tokės dhe maleve, e ato nuk deshėn ta marrin pėrsipėr atė, u frikėsuan prej tij, ndėrsa njeriu atė e mori mbi vete; dhe ai i bėri padrejt vetes, dhe ishte padijshėm. 

73. (Njeriu e mori pėr sipėr) Ashtu qė All-llahu tė ndėshkojė hipokritėt dhe hipokritet, idhujtarėt dhe idhujtaret, e tu falė besimtarėve dhe besimtareve. All-llahu ėshtė Ai qė falė shumė dhe ėshtė mėshirues. 

 

34.Suretu Sebe' 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Falėnderimi i takon All-llahut, e tė cilit ėshtė ē’ka nė qiej dhe ē’ka nė tokė dhe i tėrė falėnderimi i takon Atij nė botėn tjetėr. Ai ėshtė i urti i pėrsosuri nė njohuri. 

2. Ai e di ēka vihet nė tokė dhe ēka del prej saj dhe ēka zbret prej qiellit e ēka ngrihet nė tė; Ai ėshtė Mėshiruesi, Mėkatfalėsi. 

3. E ata qė nuk besuan thanė: “Nuk do tė na vijė neve kijameti!” Thuaj: “Po. psha Zotin tim qė e di tė fshehtėn, pa tjetėr do t’ju vijė ai juve. Atij nuk mund t’i shihet as nė qiell as nė tokė sendi sa grimca, e as mė i vogėl, e as mė i madh, vetėm se janė tė regjistruar nė librin e qartė”. 

4. (Janė tė shėnuar) Qė t’i shpėrblejė ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira. Pėr tė tillėt ka falje dhe furnizim tė mirė. 

5. Ata qė u prėrpoqėn t’i mposhtin faktet Tona, ata do tė kenė njė dėnim tė keq, tė dhėmbshėm. 

6. Ndėrsa atyre qė u ėshtė dhėnė dijenia, e dinė se kjo qė tė ėshtė shpallur ty nga Zoti, shtė e vėrtetė dhe se udhėzon pėr nė rrugėn e Fuqiplotit, tė lavdishmit. 

7. Dhe ata qė nuk besuan thanė: “A doni t’ju trgojmė pėr njė njeri qė do t’ju informojė juve se si, pasi qė (tė vdisni) tė jeni tė copėtuar plotėsisht, ju do tė krijoheni rishtazi? 

8. A ėshtė duke krijuar gėnjeshtėr ndaj All-llahut, apo e ka kapur ēmendia?” Jo, por ata qė nuk besojnė botėn e ardhme, janė tė dėnuar pėrjetė, e tash nė humbje tė pambarim. 

9. A nuk e shohin qiellin e tokėn qė i ka rrethuar ata para dhe prapa? Sikur tė duam, Ne e shafitim tokėn me a ose shembin mbi ta copa nga qielli. S’ka dyshim se nė kėtė ka argumente pėr secilin njeri qė kthen mendjen te Zoti. 

10. Ne i patėm dhėnė Davudit dhuratė tė madhe nga ana e jonė: “O male dhe shpezė, lartėsoni (me tesbih) sė bashku me tė!” Ne ia zbutėm atij edhe hekurin (si brumė). 

11. (I thamė) Puno kėmisha tė plota (nga hekuri) dhe thurri me precizitet ato. Dhe bėni vepra tė mira (o familja e Davudit), se Unė vėzhgoj atė qė ju punoni. 

12. Edhe Sulejmanit ia nėnshtruam erėn qė paraditja (e udhėtimit me tė duke shkuar) ishte sa njė muaj dhe pasditja e saj (nė tė kthyer) sa njė muaj (udhėtimi). I bėmė qė atij t’i rrjedhė burim i remit dhe me urdhėrin e Zotit tė tij, ia nėnshtruam xhinėt qė punonin sipas dėshirės sė tij, e kush largohet prej tyre nga urdhėri Jonė, atij do t’ia shijojmė zjarrin e fortė. 

13. I punonin atij ēka ai dėshironte: pallate tė fortifikuara, skulptura, pjata (tė drunjėta) sikurse rezervuare, enė (kazana) tė palėvizshme. veproni duke falnderuar, o familje e Davudit, e nga robėrit e Mi, pak janė mirėnjohės. 

14. E kur ia caktuam atij vdekjen, askush tjetėr, nuk i njoftoi ata (xhinėt) pėr vdekjen e tij, pėrveē krimbit qė i brejti shkopin e tij, e kur u rrėzua ai, pėr xhinėt u bė e qartė se sikur tė ishin ata qė e dinin tė fshehtėn, nuk do tė vazhdonin tė qėndronin nė mundimin e rėndė. 

15. Populli Sebe pati njė begati nė vendbanimin e vet: kishin nga tė dy anėt kopshte, nga ana e djathtė (e luginės) dhe nga ana e majtė. Hani (u thamė) nga begatitė e Zotit tuaj dhe falėnderonju Atij. Qytet i mirė dhe Zot mėkatfalės. 

16. Po ata i kthyen shpinėn, e Ne e lėshuam kundėr tyre rrjdhėn e pendės dhe dy kopshtet e tyre i shndėrram nė dy kopshte me fruta tė idhėt, drunj tė thatė dhe diēka pak bari tė egėr. 

17. Atė dėnim ua dhamė atyre pėr shkak se nuk besuan, e Ne nuk dėnojmė, pėrveē mohuesit. 

18. Dhe, nė mes tyre dhe mes fshatrave tė bekuara (nė Sham), ju bėmė fshatra tė njėpasnjėshme dhe ju bėmė udhėtim tė parshtatshėm. Udhėtoni tė sigurt nėpėr to natėn dhe ditėn. 

19. Po ata thanė: “Zoti ynė, na i largo udhėtimet tona!” E ashtu e dėmtuan veten dhe i bėmė ata ngjarje tregimesh, i ndamė plotėsisht. Nė kėtė ka argumente pėr secilin durimtar e mirėnjohės. 

20. Nė tė vėrtetė, djalli realizoi mendimin e vet ndaj tyre, ndaj edhe e dėgjuan atė, pėrpos njė grupi besimtarėsh. 

21. E ai (djalli) nuk pati kurrfarė pushteti nda tyre, pėrveē qė (dija e Jonė t dal nė shesh) tė dihet ai qė beson nė botėn tjetėr, prej atij qė ėshtė nė dyshim pėr tė. E Zoti yt ėshtė pėrcjellės ndaj ēdo gjėje. 

22. Thuaj: “Thirrni ata, tė cilėt i menduat pėr zota pos All-llahut!” Ata nuk posedojnė sa njė grimcė as nė qiej e as nė tokė dhe as qė kanė nė to nonjė pjesė, dhe Ai nuk ka prej tyre ndonjė pėrkrahje. 

23. Dhe ndėrmjetėsimi nuk bėn dobi ek Ai, pėrveē atij tė cilit i jep leje, e kur hiqe frika nga zemrat e tyre (tė ndėrmjetėsuesve), ata thonė: “ēka tha Zoti juaj!” (rreth shefatit). Ata (engjėjt e lartė) thonė: “Tė vėrtetėn!” (u dha leje). Ai ėshtė mė i larti, mė i madhi. 

24. Thuaj: “Kush ju furnizon nga qiejt e nga toka?” Thuaj: “All-llahu”. E atėherė, ose ne ose ju jemi nė rrugė tė drejtė, po nė njė humbje tė dukshme! 

25. Thuaj: “Ju nuk jeni pėrgjegjės pėr gabimet tona, e as ne nuk pėrgjigjemi pėr atė qė veproni ju!” 

26. Thuaj: “Zoti ynė n tubon neve dhe juve, e pastaj me drejtėsi gjykon mes nesh, se Ai ėshtė gjykatės i drejtė, i dijshėm. 

27. Thuaj: “M’i tregoni ata (idhuj) qė ia shoqėroni Atij si rivalė!” Jo, kurrsesi nuk ka shok, por Ai ėshtė All-llahu, i gjithfuqishmi, i urti!” 

28. Ne nuk tė dėrguam ty ndryshe vetėm se pėr tė gjithė njerėzit, myzhdedhėnėa dh tėrheqės i vėrejtjes, por shumica e njerėzve nuk e dinė. 

29. E thonė: “Kur ėshtė ai premtim, nėse jeni tė vėrtetė?” 

30. Thuaj: “Ju keni afatin e njė dite qė pėr asnjė moment nuk do tė shtyheni pėr mė vonė, e as nuk do tė nguteni mė para. 

31. Dhe ata qė nuk besuan thanė: “Ne nuk i besojmė kėtij Kur’ani, e as atij qė idhte para tij, (librave tė tjerė)?!” E sikur t’i shihje zullumqarėt kur ė dalin para Zotit tė tyre tė ndalen, kthejnė fjalėn (fyese) njėri-tjerit, atyre qė ishin pari, u thonė: “Sikur tė mos ishit ju, ne do tė kishim qenė besimtarė!” 

32. E ata qė ishin pari, atyre qė kishin qenė tė dobėt u thonė: “A ne ju penguam prej udhėzimit tė drejtė pasi qė u pat ardhur juve? Jo, por ju vetė ishit kriminelė!” 

33. E ata qė kishin qenė tė shtypur, atyre qė ishin krerė u thonin: “Jo, por dredhia juaj natė e ditė (na largoi prej besimit), kur ju na thėrrisnit tė mos e besojmė All-llahun dhe t’i bėjmė Atij shokė. E kur e shohim dėnimin, e fshehin dėshpėrimin e vet dhe Ne u vėmė prangat nė qafat e tyre qė nuk besuan. Ata nuk dėnohen pėr tjetėr pos pėr atė qė punuan. 

34. Ne nuk dėrguam nė asnjė vendbanim ndonjė nga pejgamberėt e qė pasanikėt e tij tė mos i thonin: “Ne nuk i besojmė asaj me ēka jeni dėrguar”. 

35. Ata thoshin: “Ne kemi mė shumė pasuri e fėmijė, e ne nuk do tė jemi tė ndėshkuar”. 

36. Thuaj: “All-llahu ia shumon begatinė atij qė do, e edhe ia pakėson, por shumica e njerėzve nuk dinė”. 

37. Nuk ėshtė pasuria juaj, e as fėmijėt tuaj ajo qė ju afro pranė Nesh, ėshtė vetėm besimi dhe veprat e mira; tė tillėt shpėrblehen shumėfish pėr atė qė vepruan dhe ata janė nė dhoma tė larta tė shpėtuar. 

38. Ndėrsa, ata qė pėrpiqen t’i mposhtin argumentet Tona, tė tillėt janė tė dėnuar. 

39. Thuaj: “S’ka dyshim se Zoti im ėshtė Ai qė jep furnizim tė begatshėm atij qė do nga robėrit e vet dhe Ai ia pakėson atij, e ēkado qė tė jepni, Ai e kompenson atė dhe Ai ėshtė dhuruesi mė i madh. 

40. Dhe, (pėrkujto) ditėn kur i tubon ata tė gjithė e pastaj engjėjve u thotė: “A kėta ishin qė etėm juve u adhuronin?” 

41. Ata (engjėjt) thonė: “I pa tė meta je o i madhėruar! Ti je Zoti ynė, larg asaj qė ata thonė! Por ata kanė qenė qė adhuronin xhinėt (djajtė) dhe shumica sish u besonin atyre”. 

42. E sot pra, Nuk keni gjė nė dorė t’i bėn dobi, as dėnim njėri-tjetrit, dhe atyre qė ishin zullumqarė u themi: “Shijoni dėnimin e zjarrit, tė cilin e konsideruat gėnjeshtėr!” 

43. E kur u lexohen atyre ajetet tonaa tė qarta, ata thoshin: “Ky nuk ėshtė tjetėr vetėm se njeri, i cili dėshiron t’ju shmangė nga ajo qė adhuronin prindėrit tuaj” dhe thoshin: “Ku (Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr vetėm se gėnjeshtėr e trilluar!” Madje, ata qė nuk besuan tė vėrteėn, pasi ajo u erdhi, i thanė: “Kjo (Muhammed, feja islame, Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr vetėm se maxhi e qartė!” 

44. Po Ne nuk kemi u dhėnė atyre ndonjė libėr qė tė mėsojnė dhe as nuk dėrguam te ata ndonjė pejgamber para teje (pra ata nuk dinė si ėshtė pejgamberi as si ėshtė shpallja). 

45. Edhe ata qė ishin para kėtyre (kurejshitėve) patėn pėrgėnjeshtruar, dhe kėta nuk kanė (kurejshitėt) as njė tė dhjetėn e asaj, qė Ne u patėm dhėnė atyre, e konsideruan rrenacakė tė dėrguarit e Mi, ja si ishte dėnimi Im. 

46. Thuaj: “Unė ju kėshilloj vetėm me njė gjė: Pėr hir tė All-llahut tė angazhoheni sinqerisht dy nga dy ose njė nga njė, e pastaj tė mendoni thellė (qė ta kuptoni) se shoku juaj (Muhammedi) nuk ka ndonjė ēmendje. Ai nuk ėshtė tjetėr vetėm t’ju tėrheqė vėrejtjen pėr njė dėnim tė ashpėr (nėse nuk besoni)”. 

47. Thuaj “Unė nuk kėrkova prej jush ndonjė shpėrblim, nėse kam kėrkuar, ai le tė, mbetet juve, shpėrbilmi ėshtė vetėm prej All-llahut, e Ai ėshtė dėshmitarė pėr ēdo send”. 

48. Thuaj: “Zoti im, Njohės i tė fshehtave, sjell tė vėrtetėn”. 

49. Thuaj: “Erdhi e vėrteta, e kota u zhduk pa fillim dhe pa kthim!” 

50. Thuaj: “Nėse unė kam humbur, atėherė e keqja e humbjes ėshtė vetėm nė dėm timin, e nėse e kam gjetur tė vėrtetėn, atėherė ajo ėshtė me ndihmėn e Zotit tim; Ai ėshtė dėgjues, i afėrt!” 

51. E sikur t’i shohėsh ata kur i kap frika e nuk kanė shpėtim ehe tė kapen prej njė vendi afėr (do tė shihje tmerr tė madh). 

52. Dhe thonė: “Ne i kemi besuar atij (Kur’anit, Muhammedit)!” Po si arrijnė ata beimin prej sė largu? 

53. Kur ata mė parė e mohuan atė dhe prej sė largu thoshin me hamendje (s’ka ringjallje, s’ka pėrgjegjėsi etj. ). 

54. Dhe ndėrhyhet (ndėrhyn All-llahu) ndėrmjet tyre dhe ndėrmjet asaj qė dėshirojnė ata, ashtu sikurse ėshtė vepruar me parė me tė ngjashmit e tyre (partinė e tyre); vėrtet, ata ishin ė njė dyshim tė fortė. 

 

35.Suretu Fatir 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Falėnderimi i qoftė Allauht, Krijuesit tė qiejve e tokės Sajuesit tė engjėjve me mga dy palė, tri palė e katėr krahė, ndėrmjetsues (nė mes Tij dhe pejgamberėve). Ai shton nė krijimin atė qė do, vėrtet, All-llahu ka fuqi pėr ēdo send. 

2. Atė qė All-llahu ua dhuron njerėzve nga mėshira e Tij, nuk ka kush qė mund ta pengojnė, e atė qė Ai e ndal, nuk ka kush qė mund ta lirojė pos Tij; Ai ėshtė ngadhnjyesi, i gjithdijshmi. 

3. O ju njerėz, ruani me mirėnjohje tė mirat qė All-llahu u dhuroi! A ka ndonjė zot tjetėr qė u furnizon juve nga qielli e toka? Nuk ka zot tjetėr pėrveē Tij, e si pra, e ktheni shpinėn? 

4. Po, nėse ty tė konsiderojnė rrenacak, edhe tė dėrguarit para teje kanė qenė tė pėrgėnjeshtruar, po vetėm te All-llahu kthehen ēėshtjet. 

5. O ju njerėz, s’ka dyshim se premtimi i All-llahut ėshtė i vėrtetė, pra tė mos u mashtrojė juve jeta e kėsaj bote dhe tė mos u mashtrojė juve ndaj All-llahut ai i mashtruari (shejtani). 

6. Djalli ėshtė armik i juaji, pra edhe ju konsideronie armik, ai e thėrret atė grupin e vet, vetėm pėr t’i bėrė banues tė zjarrit. 

7. Ata qė nuk besuan, kanė njė dėnim tė ashpėr, e ata qė besuan dhe bėn vepra tė mira, ata kanė falje (tė mėkateve) dhe shpėrblilm tė madh). 

8. A atij qė vepra e vet e keqe i ėshtė hijeshuar dhe e sheh si tė mirė (a ėshtė i njejtė me atė qė i largohet asaj)? Nė tė vėrtetė, All-llahu e largon nga e vėrteta atė qė do dhe Ai e udhėzon atė qė do, andaj ti (Muhammed) mos shkatėrro veten me dėshpėrim pėr ta, All-llahu e di shumė mirė atė qė bėjnė ata. 

9. All-llahu ėshtė Ai qė i lėshon erėrat, e ato i lėkundin retė dhe Ne i derdhim ato nė njė vend tė thatė dhe me atė ujitje e ngjallim tokėn pas vdekjes sė saj. Ja, kėshtu ėshtė ringjallja. 

10. Kush e dėshiron krenarinė (le ta dijė) e tėrė krenaria i takon All-llahut (pra le tė kėrkojė prej Tij), te Ai ngritet fjala e mirė (besimi) dhe veprimi i mirė, e Ai i pranon. E ata qė pėrgatitin dredhira tė kėqia, pėr ata ėshtė njė dėnim i rėndė dhe dredhia e tyre ėshtė e zhdukur. 

11. All-llahu ju krijoi prej dheu, mandej prej njė pike uji, e pastaj ju bėri ēift. E asnjė femėr nuk bart e as nuk lind ndryshe, vetėm se me dijen e Tij, dhe nuk i jepet kujt tė jetojė gjatė ose t’i shkurtohet jeta e tij, vetėm se ajo ėshtė e shėnuar nė Libėr (Lehvi mahvudh), e kjo pėr All-llahun ėshtė e lehtė. 

12. E nuk janė tė njejtė dy dete; ky i ėmbėl shuan etjen dhe pirja e tij ėshtė e lehtė, e ky tjetri i njelmėt djeg. E prej secili ju hani mish tė freskėt, nxirrni stoli qė i bani; e, i sheh anijet se si ēajnė ujin pėr tė kėrkuar tė mirat e Tij. Ashtu qė ju falėnderoni. 

13. Ai ėshtė qė zgjat natėn nė pjesė tė ditės dhe zgjat ditėn nė pjesė tė natės, i nėnshtroi diellin dhe hėnė qė secili lėviz (udhėton) deri nė afatin e caktuar. Ky ėshtė All-llahu, Zoti juaj, i tėrė sundimin ėshtė i Tij, e ata qė i lutni nė vend tė Tij, nuk posedojnė as sa njė cipė (e hurmave, fije). 

14. Nėse ata i thėritni, ata nuk dėgjojnė thirrjen tuaj, po tė zėmė se dėgjojnė nuk mund t’ju pėrgjigjen juve nė ditėn e kijametit, ata do tė mohojnė adhurimin tuaj ndaj tyre. E kush nuk tė informon ty si i Dijshmi (All-llahu). 

15. O ju njerėz, ju keni nevojė All-llahun e All-llahu nuk ka nevojė pėr ju; Ai ėshtė i falėnderuari. 

16. Po tė dojė Ai, juve ju zhduk e sjellė krijesė tė re. 

17. E pėr All-llahun ajo nuk ėshtė e vėshtirė. 

18. dhe asnjė mėkatar nuk do tė bartė mėkatin e tjetėrit, po edhe nėse mėkatarin thėrret ndonjė pėr t’ia bartur atė, ajo nuk do t’i bartet atij, edhe nėse (ai qė thėrret) ėshtė i afėrt i tij. Ti mund t’ua tėrhequr vėrejtjen vetėm atyre qė i kanė frikėn Zotit tė tyre edhe pse nuk shohin dhe qė e falin namazin. E kush pastron veten, ai ka bėrė pastrimin pėr tė mirėn e vet, se vetėm te All-llahu ėshtė e ardhmja. 

19. Nuk janė tė barabartė i verbėri dhe ai qė sheh. 

20. Dhe as errėsirat e drita. 

21. E as hija me vapėn. 

22. E nuk janė tė njejtė as tė gjallit e tė vdekurit, All-llahu bėn tė dėgjojė atė qė do, e ti nuk mund tė bėsh tė dėgjojė ai qė ėshtė nė varr. 

23. Ti nuk je tjetėr vetėm i dėrguar qė tėrheq vėrejtjen. 

24. Ne tė dėrguam ty me atė qė ėshtė e vėrtetė, lajmgėzues e qortues, e nuk pati asnjė nga popujt qė nuk pati tė dėrguar. 

25. Edhe nėse tė pėrgėnjeshtrojnė ty, pėrgėnjeshtruan edhe ata qė ishin para tyre, qė atyre u patėn ardhur argumente tė qarta, me broshura dhe me Libėr tė ndritshėm. 

26. Pastaj (pasi refuzuan) i shkatėrrova ata qė nuk besuan, e sa i tmershėm ishte ndėshkimi Im! 

27. A nuk e sheh se All-llahu lėshon nga qielli ujė, e Ne nxjerrim me tė fruta, ngjyra e tė cilave ėshtė e ndryshme, e edhe nėpėr kodra ka vija tė bardha e tė kuqe ngjyrash tė ndryshme, e ka edhe shumė tė zeza. 

28. Edhe nga njerėzit, nga gjallesat, nga kafshėt po ashtu ka tė ngjyrave tė ndryshme. Po All-llahut ia kanė frikėn nga robėrit e Tij, vetėm dijetarėt, All-llahu ėshtė mbi gjithēka ėshtė mėkatfalės. 

29. Ata qė lexojnė librin e All-llahut, e falin namazin dhe nga begatitė qė Ne u kemi dhėnė japin fshehtazi e haptazi, ata e shpresojnė nė njė fitim qė kurrė nuk humbet. 

30. Qė Ai (All-llahu) do t’ju plotėsojė shpėrblimin e tyre, e edhe do t’ju shtojė nga mirėsia e Tij, vėrtet Ai ėshtė mėkatfalės dhe shumė dhe shumė mirėnjohės. 

31. Dhe ajo qė Ne tė shpallėm ty nga libri, ėshtė e vėrtetė e saktė, ė vėrteton edhe pėr ato qė ishin para tij. Vėetet, All-llahu ėshtė hollėsisht i njohur ndaj robėrve tė vet, isheh tė gjitha. 

32. Pastaj Ne u lamė nė trashėgim librin robėrve Tanė qė Ne i kemi zgjedhur; e prej tyre ka qė janė dėmtues tė vetėvetės, ka qė janė mesatarė, e ka prej tyre qė janė mė ndihmėn e All-llahut, tė parėt nė punė tė mira, kjo ėshtė ajo mirėsia e madhe. 

33. Xhennetet e Adnit janė qė do tė hyjnė nė to, aty do tė stollisen me rrethdorėza nga ari e margaritari, e petkat e tyre janė tė mėndafshta. 

34. E ata thonė: “Falėnderuar qoftė All-llahu qė largoi prej nesh brengat; vėrtet, Zoti ynė ėshtė qė falė shumė dhe ėshtė bamirės. 

35. I cili nga mirėsia e Tij na vendosi nė vendin e pėrjetshėm, ku nukk do tė na prekė ndonjė mundim fizik dhe ku nuk na prek ndonjė molisje. 

36. Po pėr ata qė nuk besuan ėshtė zjarri i Xhehennemit. Ata as nuk gjykohen qė tė vdesin (tė rehatohen) e as nuk u lehtėsohe ndėshkimi. Kėshtu e ndėshkojmė secilin qė ėshtė shumė i pabesim. 

37. Dhe ata do tė klithin aty: “O Zot ynė, nxirrna e tė bėjmė vepra tė mira, e jo si ato qė i bėnim!” Po a nuk u dhamė juve jetė aq sa qė ai ka dashur tė mendojė, ka mundur tė mendojė gjatė asaj kohe, madje juve u ka ardhur edhe pejgamberi, pra shijoni, se pėr zullumqarėt nuk ka ndonjė ndihmėtar. 

38. Nuk ka dyshim, se All-llahu e di tė fshehtėn e qiejve e tė tokės dhe Ai ėshtė qė e di se ēka mbajnė gjoksat. 

39. Ai ėshtė qė juve ju bėri zėvendėsues nė Tokė, e kush nuk besoi tė keqen e mosbesimit e ka kundėr vetes; dhe mosbesimi i jobesimtarėve nuk u shton tjetėr te Zoti i tyre vetėm se urrejtje tė fortė dhe jobesimtarėve nuk u shton tjetėr, mosbesimi i tyre vetėm se dėshpėrim. 

40. Thuaj: “Mė tregoni pėr zotat tuaj qė i adhuroni pos All-llahut, mė bėni tė shohė se ē’krijuan ata nė tokė; a mos kanė pjesė ata nė qiej, a mos u kemi dhėnė atyre ndonjė libėr, e ata kanė argument nė tė?” Jo, por mizorėt nuk i premtojnė njėri-tjetrit diēka tjetėr vetėm se mashtrim. 

41. All-llahu i mban qiejt dhe tokėn qė tė mos zhduken, e nėse zhduken, s’ka askush pos Tij qė mund t’i mbajė; Ai ėshtė qė nuk ngutet, ėshtė qė falė. 

42. Ata me betimin mė tė fortė tė tyre janė betuar nė All-llahun se, nėse u vjen atyre ndonjė pejgamber, do tė jenė mė tė udhėzuarit (mė besimtarėt) nga njeri i atyre popujve (jahudi ose i krishterė), e kur u erdh atyre pejgamberi, atyre nuk u shtoi tjetėr vetėm se largim. 

43. (Largim) Pėr shkak tė mendjemadhėsisė dhe dredhisė sė keqe, por dredhia e keqe nuk godit tjetėr vetėm ata qė kurdisėn. Pra ata nuk janė duke pritur tjetėr vetėm gjurmėt e tė parėve, e nė ligjin e All-llahut kurrė nuk do tė hasėsh devijim. 

44. A nuk udhėtuan ata nėpėr tokė e tė sohin se si ishte pėrfundimi i atyre qė ishin para tyre, ndonėse ata ishin edhe mė tė fuqishėm. All-llahu nuk ėshtė i tillė qė ndonjė send nė qiej e as nė tokė tė mund ta bėjė tė paaftė Atė; Ai ėshtė i dijshėm, i fuqishėm. 

45. E sikur All-llahu t’i kapte njerėzit sipas veprave (tė kėqia) tė tyre, nuk doheut asnjė gjallesė, por Ai i afatizon deri nė momentin e caktuar, e kur tė vijė afati i tyre, s’ka dyshim se All-llahu i ka parasysh robėrit e vet. 

 

36.Suretu Ja-Sin 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ja, Sinė! 

2. Pasha Kur’anin e pacenueshėm nė urtėsinė e tij tė lartė. 

3. S’ka dyshim se ti (Muhammed) je prej tė dėrguarve. 

4. Je nė njė rrugė tė drejtė. 

5. (Kur’ani ėshtė) Zbritje e plotfuqishmit, e Mėshiruesit. 

6. Pėr t’ia tėrhequr njė populli, qė tė parėt e tyre nuk u ėshtė tėrhequr, e pėr atė shkak ata janė tė hutuar. 

7. Pėr Zotin tashmė ka marrė fund (thėnia) shumicės sė tyre, andaj ata edhe nuk besojnė. 

8. Ne u kemi varė nė qafat e tyre pranga e ato u arrijnė deri nė nofulla, andaj ata mbesin me koka lart. 

9. Ne u kemi vėnė edhe para tyre pendė edhe mbrapa tyre pendė dhe ua kemi mbuluar sytė, prandaj ata nuk shohin. 

10. Dhe pėr ata ėshtė e njejtė, a ua tėrhoqe vėrejtjen a nuk ua tėrhoqe, ata nuk besojnė. 

11. Ti ia tėrheq vėrejtjen vetėm atij qė e pėrvetson Kur’anin dhe i frikėsohet Mėshiruesit dhe kur ėshtė vetėm (i papashėm prej njerėzve), pra jepi myzhde atij prė falje dhe shpėrblim tė mirė. 

12. Vėrtet, Ne i ngjallim tė vdekurit dhe i shkruajmė veprat; gjurmėt e tyre dhe ēdo gjė kemi regjistruar nė librin e ruajtur (lehvi mahvudh). 

13. Pėrmendju atyre njė shembull tė banorėve tė fshatit, kur atyre u patė ardhur tė dėrguarit. 

14. Kur Ne dėrguam te ata dy, e ata i pėrgėnjeshtruan qė tė dy, atėherė i pėrforcum me njė tė tretė dhe u thanė: “Ne jemi tė dėrguar te ju. 

15. Ata (fshatarėt) thanė: “Ju nuk jeni tjetėr, vetėm se njerėz sikurse ne dhe se All-llahu nuk u ka shpallur asgjė; ju nuk jeni tjetėr vetėm se rrenacakė. 

16. Ata thanė: “Zoti ynė e di se me tė vėrtetė ne jemi tė dėrguar te ju. 

17. Dhe nuk jemi tė aobliguar pėr tjetėr, pėrveē t’ju kumtojmė ashtu qartė. 

18. Ata (fshatarėt) thanė: “Ne parandiejmė kob me ju dhe nėse nuk tėrhiqeni, ne do t’ju gyrėzojmė dhe do tė pėrjetoni ndėshkim tė idhėt prej nesh. 

19. Ata (tė dėrguarit) thanė: “Fati i keq ėshtė i juaji, a pse u kėshilluat, a (na kėrcėnoheni)? Jo, por ju jeni popull i shfrenuar!” 

20. Dhe prej skajit mė tė largėt tė qytetit erdhi njė njeri qėngutej e tha: “O populli im, dėgjoni tė dėrguarit!” 

21. Dėgjoni atė qė nuk kėrkon prej jush ndonjė shpėrblim dhe janė udhėrrėfyes! 

22. E, ē’kam unė qė tė mos e adhuroj atė qė mė krijoi dhe, te Ai ktheheni. 

23. A mos do tė pranoj zota tjerė pos Tij, e nėse do Mėshiruesi tė mė godasė me ndonjė tė keqe, ndėrmjetėsimi i tyre nuk do tė mė vlejė asgjė,e as qė do tė mė shpėtjnė. 

24. Unė do tė jem atėherė nė njė humbje tė hapėt. 

25. Unė i kam besuar Zotit tuaj, pra mė dėgjoni!” 

26. Atij i ėshtė thėnė: “Hyn nė Xhennet! e ai tha: “Ah, sikur ta dinte populli im, 

27. pėr ēka mė fali Zoti im dhe mė bėri prej tė nderuarve!” 

 

Part 23

 

28. Pas tij, Ne nuk zbritėm ndonjė ushtri nga qieeli kundėr popullit tė tij, e as qė ishte vendimi yni tė zbresim tjetėr, 

29. pėrveē njė britmė tė tmerrshme, kur qe, ata tė ftohur (tė vdekur). 

30. O sa dėshprim i madh pėr robėrit qė nuk u erdhi ndonjė i dėrguar, vetėm se ata u tallėn me tė. 

31. A nuk e panė ata se sa gjenerata kemi zhdukur para tyre dhe ata nuk u kthyen. 

32. Dhe tė gjithė, tė tubuar, do tė paraqiten pranė Nesh. 

33. Dhe pėr ata ėshtė argument (pėr fuqinė e Zotit) toka e vdekur, tė cilėn Ne e ngjallim, nxjerrim prej saj drith nga i cili ata hanė. 

34. Dhe nė tė Ne u kemi bėrė kpshte hurmash e rrushi dhe nė tė u kemi dhėnė burime (uji). 

35. Ashtu qė ata tė hanė nga ata fruta dhe nga ēka prodhojnė vetė duart e tyre. A i gėzojnė kėto dhe nik falėnderojnė. 

36. I pastėr nga tė metat ėshtė Ai qė krijoi tė gjitha llojet (ēiftet) nga ēka mban toka, nga vetė ata dhe nga ēka ata nuk dinė. 

37. Pėr ata ėshtė argument edhe nata, prej tė cilės largojmė ditėn, kurse ata mbesin nė terr. 

38. Edhe dielli udhėton pėr nė kufirin e vet (nė cakun pėrfundimtar). Ai ėshtė (udhėtim) pėrcaktim i ngadhnjyesit, tė dijshmit. 

39. Edhe hėnės i kemi caktuar (pozicionet) derisa tė kthehet nė trajtėn e harku (rrem i hurmės sė tharė). 

40. As dielli nuk mund ta arrijė hėnėn, e as nata para ditės po secili noton nė njė galaksion. 

41. Argument pėr ta ėshtė edhe ajo se Ne pasardhėsit e tyre (tė Ademit) i vartėm nė anije tė mbushur pėrplot. 

42. Dhe ngjashėm me tė, u krijuam atyre diēka qė t’i hipin. 

43. E sikur tė duam Ne, i i pėrmbytim ata, e nuk ka efekt as lutja e tyre dhe as qė do tė shpėtonin. 

44. Pėrveē nga mėshira Jonė ndaj tyre, dhe qė tė pėrjetojnė tė mirat deri nė njė kohė tė caktuar. 

45. E kur u thuhet atyre: “Kini frikė asaj qė ngjau para jush dhe asaj ēka do t’ju ngjajė mė vonė, e qė tė mėshiroheni (ata nuk dėgjojnė). 

46. Nuk ka asnjė argument qė u erdhi atyre nga argumentet e Zotit, e qė ata nuk ia kthyen shpinėn. 

47. Dhe kur u thuhej: “Jepni nga ajo qė All-llahu u begatoi, ata qė nuk besuan, besimtarėve u thanė: “A ta ushqejmė atė qė sikur tė donte All-llahu do ta ushqente? Ju nuk jeni tjetėr vetėm se tė humbur qartė!”. 

48. Dhe thoshin: “Po qe se jeni tė vėrtetė, kur do tė jetė ai premtim?” 

49. (All-llahu u pėrgjigjet) Nuk janė duke pritur tjetėr vetėm se njė britmė qė i rrėmben ata kur janė duke u zėnė mes vete. 

50. E nuk do tė mund tė lėnė as porosi (vasijet-testament) as tė kthehen nė familjet e tyre. 

51. Dhe i fryhet Surit, kur qe, duke u ngutur prej varrezave paraqiten te Zoti i tyre. 

52. E thonė: “Tė mjerėt ne! Po kush na ngriti prej ku ishim tė shtrirė nė varre?” E, kjo ėshtė ajo qė premtoi Zoti dhe vėtetuan tė dėrguarit. 

53. Ajo nuk ėshtė tjetėr, pėrveē njė zė i fuqishėm dhe ata tė gjithė tė paraqitur para Nesh. 

54. Sot pra, akujt nuk i bėhet e padrejtė diēka dhe nuk shpėrbleheni me tjeėr vetėm pėr atė qė vepruat. 

55. Ata tė Xhennetit tash janė tė angazhuar me kėnaqėsi. 

56. Ata dhe shoqet e tyre janė nėn hijet tė mbėshtetur nė kolltukė. 

57. Aty kanė pemė dhe ēka tė duan. 

58. Kanė “Selam”, thėnie e Zotit mėshirues! 

59. E tash, ju kriminelė, ndahuni! 

60. O bijtė e Ademit (kriminelė), po a nuk u dėrgova porosinė qė tė mos e dėgjoni djallin, se me tė vėrtetė ai ėshtė armiku juaj i hapėt!? 

61. *Ju porosita) Tė mė adhuroni Mua, se kjo ėshtė rruga e sigurt! 

62. Vėrtet, ai ka humbur shumė njerėz prej jush, a nuk mblodhėt mend? 

63. Ky ėshtė Xhehennemi qė juve u premtohe. 

64. Hyni tash nė tė, pėr shkak se mohuaat ēdo tė vėrtetė! 

65. Sot Ne ua mbyllim gojėt e atyre, Neve na flasin duart e tyre, kurse kėmbėt e tyre dėshmojėn pėr atė qė punuan. 

66. E sikur tė duam Ne do t’ua verbonim ytė e tyre, e ata do ta mėsynin rrugėn, po si do tė dhihnin? 

67. Dhe sikur tė duam, do t’i kishim gjymtuar ata nė vend, e nuk do tėmund tė shkoninas para as prapa. 

68. E atij qė i japim tė jetojė gjatė, e kthejmė prapa nė krijimin e tij. A nuk janė duke menduar? 

69. Ne as nuk ia mėsuam atij (Muhammedit) poezinė, e as qė i takon ajo atij, ai (Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr vetėm se kėshillė dhe Kur’an i qartė. 

70. Pėr t’ia tėrhequr vėrejtjen ati qė ėshtė gjallė (me mend e zemėr) dhe dėnimi tė bėhet meritė pėr jobesimtarėt. 

71. A nuk e shohin ata se nga ajo qė Ne vetė e shpikėm, u krijuam atyre kafshėt qė i kanė. 

72. Dhe ua bėmė ato qė t’u biden atyre, e disave prej tyre u hipnin, ndėrsa prej disave ushqehen. 

73. Ata kanė edhe dobi tė tjera nė to, e edhe pinė (qumėsht) prej tyre. A nuk duhet falėnderojnė? 

74. Po, shkojnė e nė vend tė All-llahut adhurojnė zota tė tjerė me shpresė se do tė ndihmohen prej tyre. 

75. Ata nuk mund t’u ndihmojnė atyre, por kėta (idhujtarėt) u janė bėrė ushtri e gatshme e tyre. 

76. E ty mos tė brengosin thėniet e tyre, Ne dimė ēka mbajnė ata fshehtė dhe ēka publikojnė. 

77. A nuk mendon njeriu se Ne e krijuam atė prej njė pike uji (fare), kur qe, ai kundėrshtarė i rreptė. 

78. Ai na solli Neve shembull, e harroi krijimin e vet e tha: “Kush i ngjall eshtrat duke qenė ata tė kalbur? 

79. Thuaj: “I ngjall Ai qė i krijoi pėr herė tė parė, e Ai ėshtė shumė i dijshėm pėr ēdo krijim. 

80. Ai qė prej drurit tė gjelbėr ju bėri zjarrin, e ju prej tij ndezni. 

81. A nuk ėshtė i fuqishėm Ai, qė kerijoi qiejt e tokėn, tė krijojė njerėz sikundėr qė i krijoi ata? Po Ai ėshtė krijuesi, i dijshmi. 

82. Kur Ai dėshiron ndonjė send, urdhėri i Tij ėshtė vetėm t’i thotė: “Bėhu!” Ai menjėherė bėhet. 

83. I lartė ėshtė Ai ė nė dorėn e Tij ėshtė pushteti mbi ēdo send dhe vetėm te Ai ktheheni.

 

37.Suretu Es Safat 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha tė rradhiturit (melaiket), qė nė rreshta (safa) qėndrojnė. 

2. Dhe nxituesit, qė me nxitim shtyjnė. 

3. Dhe pasha lexuesit, qė lexojnė pėrkujtimin. 

4. Ështė e vėrtetė se Zoti juaj ėshtė vetėm Njė. 

5. Zot i qiejve dhe i tokės e ēka ka mes tyre dhe Zot i lindjeve (tė yjeve). 

6. Vėrtetė, Ne kemi stolisur qiellin mė tė afėrt (tė dynjasė) me bukurinė e yjeve. 

7. Dhe me mbrojtje prej ēdo djalli tė prishur. 

8. Ashtu qė nuk mund tė pėrgjojnė parinė mė tė lartė (engjėjt mė tė zgjedhur), pse gjuhen me shkėndija nga tė gjitha anėt. 

9. Ata janė tė pėrzėnė dhe do tė kenė njė dėnim tė pėrhershėm. 

10. Pėrveē atij qė rrėmben vrullshėm, po atė e ndjek ylli qė e djeg. 

11. Ti pra, pyeti ata (idhujtarėt): a janė ata krijesė mė e fortė, apo ēka Ne krijuam. Ne i krijuam ata prej njė balte qė ngjitet. 

12. Por ti je i habitur, e ata tallen. 

13. E kur kėshillohen, ata nuk marrin parasysh kėshillėn. 

14. E kur shohin ndonjė mrekulli, ata nxitin nė pėrqeshje. 

15. Dhe thanė: “Ky (Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr vetėmn se magji e kulluar. 

16. A, pasi tė vdesim ne, tė bėhemi dhe e eshtra tė kalbur a do tė ringjallemi? 

17. A edhe tė parėt tanė tė herėshėm? 

18. thuaj: “Po, bile ju do tė jeni tė nėnēmuar!” 

19. Ajo do tė jetė vetėm njė britmė, kur qė, ata tė ngritur shikojnė. 

20. E thonė: “O, tė mjerėt ne, kjo ėshtė dita e gjykimit!” 

21. Kjo ėshtė dita e ndasisė qė ju e konsideruat rrenė. 

22. Tuboni ata qė ishin zullumqarė, shoqėrinė e tyre dhe ata qė i adhuruan. 

23. (adhuruan) Pos All-llahut, orientoni rrugės sė xhehimit! 

24. Ndalni ata, sepse do tė merren nė pėrgjegjėsi. 

25. Çka keni qė nuk ndihmoni njėri-tjetrin? 

26. E, ata sot janė dorėzuar nė tėrėsi. 

27. E kthehen e ia hedhin pėrgjegjėsinė njėri-tjetrit. 

28. (Tė shtypurit) u thonė (atyre tė parėve): “Ju ishit qė na vinit neve nga ana e djathtė (na pengonit pre sė vėrtetės). 

29. Ata (paria) u thonė: “Jo, ju vetė nuk ishit besimtarė. 

30. Ne nuk kemi pasur ndonjė pushtet ndaj jush, por ju vetė ishit qė nuk respektuat (porositė e Zotit). 

31. E, ajo thėnia (premtimi) e Zotit tonė u vėrtetua kundėr nesh, e s’ka dyshim se ne po e shijojmė (dėnimin). 

32. Ne u ofruam juve rrugėn e humbjes, ashtu sikurse edhe vetė ishim tė humbur. 

33. Dhe atė ditė ata do tė jenė nė dėnim tė pėrbashkėt. 

34. Kėshtu Ne veprojmė me kriminelėt. 

35. Pėr arsye se kur u thuhej atyre: “Nuk ka Zottjetėr pėrveē All-llahut, ata e mbanin veten lart. 

36. Dhe thoshin: “A do t’i braktisim ne zotat tanė pėr njė poet tė ēmendur?” 

37. Jo, (nuk ėshtė ēka thonė ata) por ai u solli tė vėrtetėn dhe vėrtetoi tė dėrguarit e parė. 

38. Ju, pa tjetėr do tė pėrjetoni dėnimin mė tė ashpėr. 

39. Dhe nuk ndėshkoheni pėr tjetėr, pėrveē pėr atė qė vepruat. 

40. Me pėrjashtim tė robėve tė All-llahut qė ishin tė sinqertė, 

41. Tė tillėt janė ata qė kanė furnizim tė dalluar, 

42. Pemė tė llojllojshme, ata janė tė nderuar, 

43. Nė Xhennete tė begatshme, 

44. Tė mbėshtetur nė kolltukė me fytyrė nga njėri-tjetri, 

45. Atyre u bėhrt shėrbim me gota (me verė) nga burmi, 

46. E barshė (vera), qė ka shije pėr ata qė e pinė, 

47. Prej asaj nuk ka dhembje koke, e as qė ata do tė dehen nga ajo, 

48. E pranė tyre janė (hyritė) symėdhatė me shikim tė pėulur, 

49. Sikur ato tė jenė inxhi e paprekur (ve e ruajtur). 

50. I qasen njėri-tjetrit e bisedojnė, 

51. Prej tyre njėri flet e thotė: “Unė kam pasur njėfarė miku, 

52. thoshte: “A je ti pre atyre qė besojnė se 

53. Kur tė jemi tė vdekur, tė jemi bėrė dhe e eshtra tė kalbur, do tė jemi tė shpėrblyer pėr vepra?” 

54. Ai (besimtari nė Xhennet) thotė: “A vini ju tė shikojmė?” 

55. Ai shikon dhe e vėren atė (mikun) nė mes tė Xhehennemit. 

56. Ai thotė: “Pasha All-llahun, pėr pak mė rrėzove (nė Xhehennem) edhe mua. 

57. Dhe sikur tė mos ishte dhuntia e Zotit tim, unė do tė isha bashkė me ty nė zjarr, 

58. Dhe ne nuk do tė vdesim mė, 

59. Pėrveē asaj vdekjes sonė tė parė dhe ne nuk do tė dėnohemi mė!” 

60. Vėrtet, ky ėshtė ai suksesi i madh, 

61. Pėr njė shpėrblim tė kėtillė le tė veprojnė vepruesit! 

62. A kjo pritje (me shpėrbllim tė All-llahut) ėshtė mė e mirė, apo pema e “Zekumė-it”? 

63. Ne atė e kemi bėrė sprovė pėr zullumqarėt. 

64. Ajo ėshtė njė pemė qė mbin nė fund tė Xhehennemit. 

65. Pema (fruti) e saj ėshtė sikurse kok a dreqėrish. 

66. E ata do tė hanė nga ajo dhe do tė mbushin barqet prej saj. 

67. Pastaj, ata do tė kenė kundrejt atij ushqimi edhe ujė tė valė. 

68. Mandej kthimi i tyre ėshtė nė Xhehennem. 

69. Ata i gjetėn dhe shkuan pas prindėrve tė tyre tė humbur. 

70. Ata u ngutėn dhe shkelėn hapave tė tyre (pa menduar). 

71. Po, edhe para kėtyre (popullit tėnd) shunica e popujve tė kaluar ishin tė humbur. 

72. Ne atyre u patėm dėrguar pejgamberė. 

73. E shif se si ishte pėrfundimi i atyre, tė cilėve u qe tėrhequr vėrejtja. 

74. Me pėrjashtim tė robėve tė All-llahut qė ishin tė sinqertė. 

75. Pėr Zotin Neve na pat thirr nė ndihmė Nuhu, Ne jemi pėrgjegjės tė mirė. 

76. Dhe Ne e shpėtuam atė dhe familjen e tij prej asaj tė keqe tė madhe. 

77. E pasardhėsit e tij i bėmė ata qė vazhduan jetėn. 

78. Dhe Ne ua lamė atė kujtim pėr njrėzit e ardhshėm. 

79. Selam i qoftė Nuhut (prej All-llahut e prej krijesave) nė mbarė botėn (si kujtim ndaj tij). 

80. Ne kėshtu i shpėrblejmė tė mirėt. 

81. Vėrtet, ai ishte prej robėve tanė qė janė besimtarė. 

82. E pastaj i pėrmbytėm nė njė ujė tė tjerėt (qė nuk besuan). 

83. Edhe Ibrahimi ishte i grupit tė tij. 

84. Kur Zotit tė vet iu bind me zemėr tė pastėr. 

85. Kur babait tė vet dhe popullit tė vet i tha: “ēka ėshtė ajo qė ju adhuroni?” 

86. A nė vend tė All-llahut doni zota tė trilluar? 

87. ēka ėshtė mendimi juaj ndaj Zotit tė botėce? 

88. Dhe atėherė u lėshoi njė shikim yjeve, 

89. E tha: “Unė jam i sėmurė!” 

90. Ata u kthyen dhe u larguan prek tij. 

91. Ai u drejtua kah zotat e tyre dhe u tha: “A nuk po hani ju?” 

92. ēka keni pra, qė nuk po flitni? 

93. Iu afrua atyre ngadalė, duke u mėshuar me tė djathtėn (me fuqi). 

94. Ata (populli) iu afruan atij me tė shpejtė (sigurisht e qortuan). 

95. Ai (Ibrahimi) tha: “A adhuroni atė qė vetė e keni gdhendur?” 

96. E All-llahu ju krijoi juve edhe atė qė e punoni. 

97. Ata thanė: “Ndėrtonja atij njė vend dhe hudhne atė nė zjarr! 

98. Ata i menduan atij njė kurth, kurse Ne i mposhtėm ata tė nėnēmuar”. 

99. Ai tha: “Unė po shkoj aty ku mė urdhėroi Zoti im, e Ai mė udhėzon!” 

100. Zoti im, mė dhuro mua (njė fėmijė) prej tė mirėve! 

101. Ne e gėzuam atė me njė djalė qė do tė jetė i butė (i sjėllshėm). 

102. Dhe kur arriti ai (djalli) qė sė bashku me tė (me Ibrahimin) tė angazhohet nė punė, ai (Ibrahimi) tha: “O djalli im, unė kam parė (jam urdhėruar) nė ėndėrr tė pres ty. Shiko pra, ēka mendon ti?” Ai tha: “O babai im, punoje atė qė urdhėrohesh, e ti do tė mė gjesh mua, nėse do All-llahu, prej tė durueshmėve!” 

103. E kur ata tė dy iu dorėzuan urdhėrit tė Zotit dhe pėrmbysi atė nė fytyrė (nė ballė). 

104. Ne e thirrėm atė: “O Ibrahim!” 

105. Ti tashmė e zbatove ėndrrėn! Ne kėshtu i shpėrblejmė tė mirėt! 

106. Vėrtet, kjo ishte sprovė e qartė. 

107. Ne e shpaguam atė me njė tė therrur (kurban) tė rėndėsishėm. 

108. Dhe ndaj tij Ne lamė pėrkujtim tė mirė ndėr popujt e ardhshėm. 

109. Selam (shpėtim e paqe) pastė Ibrahimi! 

110. Kėshtu, nė kėtė mėnyrė Ne i shpėrblejmė bamirėsit. 

111. Vėrtet, ai ishte nga robėrit Tanė besimtarė. 

112. Dhe Ne e gėzuam atė me (njė djalė tjetėr) Is-hakun, pejgamber prej tė mirėve. 

113. Dhe Ne i dhuruan bekim atij dhe Is-hakut e prej pasardhėsve tė atyre dyve do tė kenė punėmirė e tė ndershėm, e edhe dėmtues t hapėt tė vetvetes. 

114. Pasha madhėrinė Tonė, Ne u dhamė tė mira Musait e Harunit. 

115. I shpėtuam ata dhe popullin e tyre prej njė mjerimi tė madh. 

116. Ne u ndihmuam atyre dhe ata ngadhėnjyen. 

117. Atyre dyve u hamė librin e pėrsosur e tė qartė. 

118. Dhe tė dy ata i udhėzuam rrugės sė drejtė. 

119. Pėrkujtim tė kėndshėm ndaj tė dyve kem lėnė nė popujt e mė vonshėm. 

120. (Pėrkujtimin) “Selamun” - qofshin tė mėshiruar Musai dhe Haruni. 

121. Kėshtu, nė kėtė mėnyrė Ne i shpėrblejmė bamirėsit. 

122. Vėrtet, ata tė dy ishin besimtarė nga robėrit Tanė. 

123. Edhe Iljasi ishte prej tė dėrguarve Tanė. 

124. Kur ai, popullit tė vet i tha: “A nuk jeni kah frikėsoheni?” 

125. A e adhuroni “Ba’ėl-in” (emėr i njė statuje) e braktisni adhurimin ndaj ė mirit qė ėshtė Krijues? 

126. All-llahun, Zotin tuaj e tė prindėrve tuaj tė hershėm!!” 

127. Ata e pėrgėnjeshtruan, andaj ata medoemos janė tė sjellė nė Xhehennem. 

128. Me pėrjashtim tė robėrve besnikė ndaj All-llahut. 

129. Edhe ndaj tij kemi lėnė pėrkujtim tė mirė nė tė ardhshmit. 

130. “Selamun” - qoftė i mėshiruar Iljasi (ose edhe besimtarėt e Iljasit). 

131. Kėshtu, nė kėtė mėnyrė Ne i shpėrblejmė bamirėsit. 

132. S’ka dyshim, ai ishte besimtar nga robėrit Tanė. 

133. Edhe Luti, pa mėdyshje ishte prej tė dėrguarve Tanė. 

134. Kur Ne e shpėtuam atė dhe tėrė familjen e tij bashkė. 

135. Pėrveē njė plake (grua e tij) qė mbeti me tė dėnuarit. 

136. Pastaj tė tjerėt i rrėnuam. 

137. E ju (mekas) me siguri kaloni atypari mėngjes (ditėn) 

138. e mbrėmje (natėn). Pra, a nuk mbildhni mend? 

139. Edhe Junusi ishte njė nga tė dėrguarit Tanė. 

140. kur iku te anija qė ishte e mbushur plot (udhėtarė). 

141. E ai mori pjesė nė short, po humbi (i ra sorti atij). 

142. Dhe atė e kafshoi (e gėlltit) peshku, zatėn ai ishte qė e meritoi qortimin. 

143. E sikur tė mos ishte ajo qė ai kishte qenė prej atyre qė shumė e pėrmendin Zotin. 

144. Ai do tė mbetej nė barkun e tij deri nė ditėn e ringjalljes. 

145. E Ne e hodhėm nė njė tokė pa bimė (shkretėtirė), ndėrsa ai ishte i sėmurė. 

146. Dhe Ne bėmė qė pėr tė tė mbijė njė bimė (t’i bėjė hije) nga kungulli. 

147. Ne (pastaj) e dėrguam atė te njėqindmijė e mė shumė. 

148. E ata i besuan, e Ne ua vazhduam atyre tė pėrjetojnė pėr deri nė njė kohė. 

149. E ti (Muhammed) pyeti ata (idhujtarėt): “A tė Zotit tėnd janė vajzat, kurse tė tyre djemtė?” 

150. Apo, Ne i krijuam endjėjt femra , e ata ishin dėshmitarė (kur Ne i krijuam engjėjt femra)?! 

151. Vini re se si ata nga trillimet e tyre thonė: 

152. “All-llahu ka lindė!” S’ka dyshim se ata janė gėnjeshtarė (kur thonė se engjėjt janė bijat e Zotit). 

153. A thua vajzat Ai i ka bėrė mė tė zgjedhura se djemt? 

154. Po ē’keni ju kėshtu, si po gjykoni ashtu? 

155. A nuk jeni duke menduar? 

156. A mos keni ju ndonjė argument tė sigurt? 

157. Sillnie pra, librin tuaj, nėse ėshtė si thoni ju! 

158. Ata (idhujtarėt) pohuan mes Tij e mes engjėjve (xhinėve) lidhmėri farefisnore, po xhinėt e dinė se ata (idhujtarėt) janė tė hedhur nė zjarr. 

159. All-llahu ėshtė i pastėr nga ajo ēka i pėrshkruanė. 

160. Ata (engjėjt) janė vetėm robėr tė sinqertė tė Zotit (ata nuk i pėrshkruajnė gjė). 

161. E, as ju dhe as ata qė i adhuroni, 

162. Nuk mund ta vini nė sprovė askė ndaj Atij (besimit nė Zotin), 

163. Pėrveē atij qė ėshtė i gjykuar pėr Xhehennem. 

164. E, nuk ka prej nesh (grupit tė engjėjve) qė nuk e ka vendin (detyrė, pozitėn) e vet tė njohur. 

165. Edhe ne (engjėjt) jemi tė rreshtuar (nė adhurim), 

166. Dhe ne jemi qė i bėjmė tesbih (mohojmė se ai ka tė meta). 

167. Po edhe pse ata ishin qė thoshin: 

168. Sikur tė gjendej te ne ndonjė libėr nga tė parėt, 

169. Ne do tė ishim robėr tė All-llahut, tė sinqertė. 

170. Po (kur u erdhi libri), ata e mohuan atė (Kur’anin), e mė vonė do tė kuptojnė. 

171. E tashmė fjala (premtimi) e jonė u ėshtė dhėnė mė parė robėrve tanė tė dėrguar, 

172. se ata, pa dyshim do tė jenė tė ndihmuar. 

173. dhe se ushtria jonė do tė jenė ata ngadhėnjyesit. 

174. Prandaj, pėr njė kohė, ti (Muhammed) hiqu tyre. 

175. E ti vėshtroji ata se edhe ata do ta shohin (ndihmėn tonė ndaj juve besimtarėve). 

176. A mos po kėrkojnė shpejtimin e ndėshkimit tonė? 

177. E kur tė vjen ai (dėnimi) nė territorin e tyre, mėngjes i shėmtuar do tė jetė pėr ata qė u ishte tėrhrqur vėrejtja. 

178. E ti largohu pėr njė kohė prej tyre, 

179. Dhe ti vėshtroi se edhe ata mė vonė do tė shohin. 

180. I Lartėsuar ėshtė Zoti yt, Zot i fuqisė nga ajo qė ia pėrshkruajnė. 

181. Qoftė paqja mbi tė dėrguarit. 

182. Dhe falėnderimi i takon All-llahut, Zotit tė botėrave!

 

38.Suretu Sad 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Sad. Pasha Kur’anin qė ėshtė pėrplot pėrkujtime (ėshtė i famshėm dhe s’ka dyshim se ėshtė mrekulli). 

2. Por ata qė nuk besuan janė nė kryeneēsi e kundėrshtim. 

3. Sa gjenerata para tyre i kemi asgjėsuar, tė cilėt lutėn pėr shpėtim, po nuk ishte koha e shpėtimit. 

4. Ata (idhujtarėt) habiten, ngase u erdhi pejgamberi nga mesi i tyre, e mosbesimtarėt thanė: “Ky ėshtė magjistar, rrenės”. 

5. A mendon ai t’i bėjė zotat Njė Zot? Vėrtet, kjo ėshtė gjė shumė e ēuditshme! 

6. Paria nga mesi i tyre shkoi duke i thėnė njėri-tjetrit: vazhdoni tė jeni tė qėndrueshėm nė adhurimin e zotave tuaj, pse kjo ėshtė njė gjė e kurdisur. 

7. Ne nuk kemi dėgjuar diēka tė kėtillė nė popullin (nė fenė) e fundit; kjo nuk ėshtė tjetėr, pos njė trillim! 

8. A mos atij, nga mesi ynė, iu zbrit Kur’ani? Jo, por ata janė nė dyshimndaj Kur’anit Tim, por pėr shkak se ende nuk e kanė shijuar dėnimin Tim. 

9. A mos ata i kanė depotė e mėshirės sė Zotit tėnd, Ngadhėnjyesit, Dhuruesit! 

10. A mos ėshtė i tyre pushteti i qiejve e i tokės dhe ēka ka ndėrmjet tyre? Pra, le tė rreken me shkaqet (deri nė qiell e tė komandojnė)! 

11. (Ata janė) Njė ushtri e grupacioneve qė ėshtė aty, ajo ėshtė e thyer. 

12. Pėrgėnjedhtruan para tyre populli i Nuhut, Adi dhe Firavni i ngrehinave tė mėdha. 

13. (Pėrgėnjeshtruan) Edhe Themudi, edhe populli i Lutit dhe banorėt e Ejkes. Ato ishin grupacione (kundėrshtare) 

14. Secili prej tyre pėrgėnjeshtroi tė dėrguarit, andaj i gjeti dėnimi Im. 

15. Po edhe kėta nuk janė duke pritur tjetėr vetėm se njė ushtimė qė nuk ka tė pėrsėritur. 

16. Ata edhe thanė: “Zoti ynė, ngutna pjesėn tonė para ditės sė pėrgjegjėsisė (tė gjykimit)!” 

17. Ti duro ndaj asaj qė thonė ata, dhe pėrkujtorobin Tonė Davudin, tė fuqishmin (nė fe e trup), vėrtet ai gjithnjė i drejtohej All-llahut. 

18. Ne ia nėnshtruam kodrat qė sė bashku qė sė bashku me tė bėnin tesbihė mbrėmje e mėngjes, 

19. Edhe shpezėt e tubuara, tė gjitha, vetėm Atij i ishin drejtuar. 

20. Ne ia forcuam edhe sundimin atij, i dhamė menēuri dhe aftėsi nė gjykime. 

21. A tė ka arritur lajmi i palėve ndėrgjykuese, kur kaluan prej sė larti nė dhomėn ku lutej. 

22. Kur hynė te Davudi, ai u frikėsua prej tyre, po ata i thanė: “Mos ke frikė, ne jemi dy palė nė kundėrshtim qė i kemi bėrė padrejtė njėri-tjetrit, ndaj gjyko me drejtėsi mes nesh e mos shmang, dhe udhėzona nė rrugė tė drejtė”. 

23. Ky miku im i ka nėntėdhjetė e nėntė dele, ndėrsa un ė kam vetėm njė dhe dhe mė ka thėnė: “Ma ler mua ta posedoj atė! “ Dhe mė rėndoi e mė mundi me fjalė!” 

24. Ai (Davudi) tha: “Ai ka bėrė padrejtė ndaj teje me kėrkimin e deles tėnde (pėr t’ia bashkuar) te delet e veta. Ështė e vėrtetė se shumica prej otakėve i bėjnė padrejtė njėri-tjetrit, me pėrjashtim tė atyre qė kanė besuar dhe punuar vepra tė mira, por tė tillė janė pak!” e Davudi mendoi se Ne kemi vėnė nė sprovė atė, andaj kėrkoi falje nga Zoti i vet, ra i pėrkulur dhe u pendua. 

25. Ne atė ia falė, atijdhe ai ėshtė i afėrt te Ne dhe ka pėrfundim (ardhmėri) tė mirė. 

26. O Davud: “Ne tė kemi bėrė sundimtar nė tokė, e ti pra gjyko me drejtėsi mes njerėzve, e mos shko pas dėshirave se ato ė shmangin prej rrugės sė All-llahu. Ata qė largohen prej rrugės sė All-llahut i pret dėnim i rėndė pėr shkak se e harruan ditėn e pėrgjegjėsisė”. 

27. Ne nuk e krijuam qiellin e as tokėn dhe ēka ka nė mes tyre, pa qėlllim (shkel e shko), ai ėshtė mendim i atyre qė nuk besuan, pra dėnimi me zjarr ėshtė mjerim pėr ata qė nuk besuan. 

28. A mos do t’i barazojmė ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira me ata qė bėnė shkatėrrime nė tokė, apo do t’i konsiderojnė njėsoj si tė ruajturit prej tė kėqiave, si ata qė janė mėkatarė? 

29. (Ky ėshtė) Libėr i begatshėm, Ne ta shpallėm ty kėtė, qė t’i studiojnė argumentet e tij dhe qė tė marrin mėsim prej tij ata qė kanė mend. 

30. Ne Davudit i falėm Sulejmanin, rob shumė i mirė dhe shumė i kthyer nga Zoti. 

31. Kur nė njė parambrėmje iu shfaqėn atij kuaj qė, kur ishin tė ndalur, rrinin gatitu nė tri kėmbė, e ishin edhe shumė tė shpejtė. 

32. E ai tha: “Unė i dhashė pėrparėsi dashurisė sė kuajve, ndaj Zotit tim, derisa (dielli) e fsheh dhe perėndoi”. 

33. “M’i ktheni ata mua!” Atėherė filloi t’u mėsjojė kėmbėve e qafave. 

34. Ne e sprovuam Sulejmanin dhe e mbajtėm nė postin e tij si njė trup, e pastaj u rikthye n gjendjen nė jendjen e parė. 

35. Tha: “Zoti im, mė fal (gabimin), mė dhuro asi pushteti qė askush pas meje nuk do tė ketė; vėrtet, Ti je dhuruesi mė i madh. 

36. Ne ia nėnshtruam erėn qė, sipas urdhėrit tė tij, ajo tė ecėn lehtė dhe nga tė dėshirojė ai. 

37. Ndėrsa djajtė (ia nėnshtruam) pėr ēdo ndėrtim dhe zhytje nė ujė. 

38. Dhe tė tjerėt (djaj) qė ishin tė lidhur nė panga. 

39. Ky ėshtė shpėrblimi Ynė, e ti dhuro ose mos dhuro, pėr kėtė nuk pėrgjigjesh. 

40. Ai vėrtet ka vend tė lartė te Ne dhe ardhmėri tė mirė. 

41. Pėrkujto edhe robin tonė Ejubin, kur me lutje iu drejtua Zotit tė vet: “Djalli mė ka goditur me mundim e dhembje!” 

42. Bjeri me kėmbėn tėnde tokės! Ky ėshtė (ujė) i ftohtė, lahesh dhe pi. 

43. E nga mėshira Jonė dhe mėsim pėr ata qė kanė menduar, Ne ia falėm familjen e tij dhe po aq sa ishin ata. 

44. E, merre me dorėn tėnde njėdeng thupra dhe bjeri me tė, e mos e thyej betimin! Vėrtet, Ne e gjetėm atė tė durueshėm. Sa rob shumė i mirė ishte ai dhe i kthyer te Zoti. 

45. Pėrkujto robėrit tanė Ibrahimin, Is-hakun, Jakubin qė ishin tė fortė nė zbatimin e detyrave dhe largpamės nė fe. 

46. ne i pajisėm ata me njė virtyt tė posaēėm, me pėrkujtim ndaj botės tjetėr. 

47. S’ka dyshim se ata ishin te Ne prej tė zgjedhurve mė tė mirė. 

48. Pėrkujto Ismajlin, Eljesan, Dhelkiflin, qė tė gjithė prej tė zgjedhurve. 

49. Ky ėshtė njė pėrkujtim. E ėshtė e sigurt se ata qė janė tė ruajtur, kanė njė ardhmėri tė mirė. 

50. Xhennetet e Adnit janė me dyer tė hapura pėr ata. 

51. Aty do tė jenė tė mbėshtetur nė kolltukė dhe tė kėrkojnė emė e pije tė llojeve tė ndryshme. 

52. Ata kanė pranė vetes (hyri) sypėrulura tė njė moshe. 

53. Kėto janė ato qė premtoheshit pėr ditėn e llogarisė. 

54. Ky ėshtė furnizimi Ynė, i cili nuk ka tė mbaruar. 

55. Kjo ėshtė kėshtu, E, sa u pėrket atyre qė nuk besuan, ata kanė njė ardhmėri shumė tė keqe, 

56. Xhehennemin qė do tė hudhen nė tė, e sa djep i shėmtuar ėshtė ai. 

57. Ky ėshtė ujė i valė dhe i ndyrė; le ta shijojnė atė! 

58. I presin edhe dėnime tė tjera tė llojllojta sikurse ai. 

59. Ky ėshtė njė grumbull qė bashkohet me ju (u thonė engjėjt parisė): “Mos paqin komoditet as mirėseardhje (thonė paria)!” Ata janė qė do tė digjen nė zjarr. 

60. Ata (tė shtypurit) thonė: “Jo, juve mos u qoftė as mirėseardhja, as komoditeti; ju jeni qė na e pėrgatitėt kėtė!” Sa vendqėndrim i keq ėshtė! 

61. O Zoti ynė, ata thonė: “Atij qė na e bėri kėtė, shtoja dyfish dėnimin nė zjarr!” 

62. Dhe thonė: “ē’ėshė qė nuk po i shohim disa burra qė ne i konsideronim prej tė kėqijve. 

63. E qė i kemi pas marrė ata ėr tallje, a mos na u ka larguar shikimi prej tyre?” 

64. Kjo armiqėsi nė mes banuesve tė zjarrit ėshtė e vėrtetė. 

65. Thuaj: “Unė jam vetėm kėshillues, e nuk ka ndonjė zot tjetėr pėrpos All-llahut Njė, Dėrmuesit. 

66. Zot i qiejve e i tokės dhe ē’ka mes tyre, i plotfuqishmi, Mėkatfalėsi”. 

67. Thusj: “Ky (Kur’ani) ėshtė njė kumtesė e madhe!” 

68. Tė cilės ju ia ktheni shpinėn. 

69. Unė nuk kam pasur kurrfarė dije pėr eliten e lartė (melaike) kur ata bėn polemikė (rreth Ademit). 

70. Mua nuk mė shpalet tjetėr vetėm se, unė nuk jam tjetėr pos njė tėrheqės i hapėt i vėrejtjes! 

71. Kur Zoti yt u tha engjėjve: “Unė po krijoi njė njeri nga balta, 

72. dhe kur ta kem pėrsosur atė dhe t’i kem dhėnė nga ana Ime shpirt, ju menjėherė pėruljunju atij (nė sexhde)”. 

73. Engjėjt, tė gjithė sė bashku iu pėrulėn, 

74. pėrveē Iblisit qė ishte kryelartė dhe qė u bė prej jobesimtarėve. 

75. (Zoti) Tha: “O Iblis, ēka tė pengoi ty t’i pėrulėsh atij qė Unė vetė e krijova? A bėre kryeneēėsi, apo ke qenė prej atyre qė shesin fodullėk?” 

76. Ai (Iblisi) tha: “Unė jam mė i miri prej tij, mua mė ke krijuar nga zjarri, e atė e krijove nga balta!” 

77. (Zoti) Tha: “dil pra prej tij (prej Xhennetit), ti je i mallkuar. 

78. Dhe largimi prej mėshirės Sime ka pėr tė pėrcjellė deri nė ditėn e gjykimit!” 

79. Ai tha: “Zoti im, mė jep afat deri nė ditėn e ringjalljes!” 

80. (Zoti) Tha: “Po, je prej atyre tė afatizuarėve, 

81. deri nė kohėn e ditės sė caktuar!” 

82. Ai tha: “Pasha madhėrinė Tėnde, kam pėr t’i shmangur pre rrugės sė drejtė qė tė gjithė, 

83. pėrveē atyre qė janė tė sinqertė nga robėrit e Tu!” 

84. (Zoti) Tha: “Pasha tė vėrtetėn, e Unė e flas vetėm tė vėrtetėn: 

85. Unė do ta mbushi Xhehennemin me ty dhe tė gjithė ata qė vijnė pas teje!” 

86. Thuaj (Muhammed): “Unė nuk kėrkoj pre jush ndonjė shpėrblim, dhe unė nuk jam prej atyre qė bėjnė trillime”. 

87. Ky (Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr vetėm se kėshillė pėr botėt. 

88. E ju gjithsesi do ta kuptoni pas pak kohe vėrtetėsinė e tij. 

 

39.Suretu Ez Zumer 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Shpallja e librit ėshtė prej All-llahut, tė gjithfuqishmit, tė urtit. 

2. Ne ta shpallėm ty librin pėr hir tė sė vėrtetės, andaj ti adhuroje All-llahun duke qenė i sinqertė nė adhurimin e Tij! 

3. Vini re! Adhurim i sinqertė ėshtė vetėm ai pėr All-llahun! Ndėrsa ata qė nė vend tė tij adhurojnė miq tė tjerė (duke thėnė): Ne nuk i adhurojmė ata pėr tjetėr, vetėm qė tė na afrojnė sa mė afėr All-llahut, s’ka dyshim se All-llahu do tė gjykojė mes tyre pėr atė qė ata ishin nė kundėrshtim. E, ėshtė e vėrtetė se All-llahu nuk udhėzon nė rrugė tė drejtė, atė qė ėshtė rrenės, jobesimtarė. 

4. Sikur tė kishte dashur All-llahu tė ketė fėmijė, do tė zgjidhte atė qė dėshiron nga ēka Ai vetė krijon. I pastėr ėshtė Ai! Ai ėshtė All-llahu, i vetmi, i fuqishmi! 

5. Ai krijoi qiejt e tokėn me qėllim tė caktuar; Ai natėn mbėshtjell (vendi tė) ditės dhe ditės ia mbėshtjell natės; Ai nėnshtroi diellin dhe hėnėn, qė ssecili lėviz deri nė njė afat tė caktuar, pra Ai ėshtė ngadhėnjyesi, mėkatfalėsi. 

6. Ai ju krijoi juve prej njė njeriu, mandej prej tij e krijoi palėn (ēiftin) e tij dhe Ai krijoi pėr juve tetė nga qiftet e kafshėve. Ai u krijoi nė barqet e nėnave tuaja, krijim (etapė) pas krijimit nė tri errėsira. Ky ėshtė All-llahu, Zoti juaj, vetėm i Tij ėshtė pushteti, nuk ka tjetėr pos Tij. E, si pra, i shmangeni (adhurimit tė Tij)? 

7. Nėse ju nuk besoni, All-llahu nuk ėshtė nevojtarė pėr ju; megjithatė, Ai nuk ėshtė i kėnaqur me mosbesimin e robėrve tė Vet, e nėse jeni mirėnjohės ndaj Tij, Ai e pėlqen atė pėr ju. Ndėrkaq, nuk do ta bartė asnjė mėkatarė barrėn e tjetrit. Pastaj, e ardhmja juaj ėshtė vetėm te Zoti juaj, e AI do t’ju njoftojė me atė qė keni vepruar. Vėrtet, Ai e di shumė mirė se ēka mbajnė zemrat. 

8. E kur e godit njeriun ndonjė e keqe (ndonjė dėm), ai e lut Zotin e vet duke kėrkuar ndihmė vetėm prej Tij, e kur nga ana e TIj i je ndonjė tė mira (ia largon tė keqen), ai e harron atė qė mė parė ėshtė lutur Atij, dhe i pėrshkruan shokė All-llahut pėr tė larguar (njerėzit) nga rruga e Tij. Thuaj: “Kėnaqu pėr pak kohė mė mosbesimin tėnd, se ti pa dyshim je nga banuesit e zjarrit!” 

9. (A jobesimtari e ka gjendjen mė tė mirė) Apo ai qė kohėn e natė e kalon nė adhurim, duke bėrėb sexhde, duke qėndruar nė kėmbė, i ruhet (dėnimit tė) botės tjetėr dhe shpreson nė mėshirėn e Zotit tė vet? Thuaj: “A janė tė barabartė ata qė dinė dhe ata qė nuk dinė?” Po, vetėm tė zotėt e mendjes marrin mėsim. 

10. Thuaj: “O robėrit e Mi qė keni besuar, kini frikė ndaj Zotit tuaj. Ata qė bėnė mirė nė kėtė jetė, kanė tė mirė tė madhe, e Toka e All-llahut ėshtė e gjėrė, ndėrsa tė durueshmive u jepet shpėrblimi i tyre pa masė!” 

11. Thuaj: “Unė jam i urdhėruar ta adhuroj All-llahun, tė jem i snqertė nė adhurimin ndaj Tij!” 

12. Dhe jam i urdhėruar tė jem i pari i myslimanėve! 

13. Thuaj: “Unė i frikėsohem dėnimit tė njė dite tė madhe, nėse kundėrshtoj Zotin tim”. 

14. thuaj: “vetėm All-llahun e adhuroj, sinqerisht ndaj Tij e bėj adhurimin tim. 

15. E ju pra , adhuroni pos Tij ēka tė doni!” Thuaj: “Tė dėshtuar nė ditėn e kijametit janė ata qė e kanė hmbur veten dhe familjen e vet. Vini re: ky ėshtė dėshtimi i njėmendėt. 

16. Se ata do tė kenė shtresa tė zjarrit edhe sipėr edhe prfundi. Me kėtė All-llahu i frikėson robėrit e Vet: “O robėrit e Mi, kinie frikė (dėnimin)!” 

17. Ndėrkaq, ata qė u larguan prej adhurimit tė idhujve dhe ju drejtuan All-llahut, ata kanė gėzim tė madh, e ti pėrgėzoj robėrit e Mi! 

18. Tė cilėt i dėgjojnė fjalėt dhe pasojnė atė mė tė mirėn prej tyre. Tė tillėt janė ata qė All-llahu i udhėzoi nė rrugėn e drejtė dhe tė tillėt janė ata tė menēurit. 

19. E, atij qė i ėshtė pėrcaktuar vendimi pėr dėnim, a mund ta shpėtosh ti prej zjarrit? 

20. Ndėrkaq, ata qė u ruajtėn pėr hir tė Zotit tė tyre, pėr ta do tė ketė dhoma tė ndėrtuara njėra mbi tjetrėn, nėn tė cilat rrjedhin lumenjtė. Premtimi i All-llahut, e All-llahu nuk e thyen premtimin. 

21. A nuk e sheh se All-llahu lėshon ujė nga qielli dhe atė e shpėrndanė nė tokė nėpėr burime, mandej me tė mbijnė bimė tė llojeve dhe tė ngjyrave tė ndryshme, pastaj ajo thahet dhe ti e sheh ata tė zverdhurar dhe pastaj e bėn atė tė llomitr. S’ka dyshim se nė kėtė ka argument pėr tė zotėt e mendjes. 

22. Atij qė All-llahu ia ka zgjruar kraharorin pėr besim islam, ai ėshtė nė njė dritė tė sigurt prej Zotit tė vet. Tė mjrėt janė ata qė nga zemėrfortėsia e tyre nuk pėrmendin All-llahun, tė tillėt janė nė humbje tė qartė. 

23. All-llahu e shpalli tė folmėn mė tė mirė, librin, tė ngjashėm nė mrekulli, tė pėrsėritur herė pas herė (me kėshilla e dispozita), qė prej (dėgjimit tė) tij rrėnqethen lėkurat dhe zemrat e tyre. Ky (libėr) ėshtė udhėzim i All-llahut, me tė udhėzon atė qė do. E atė qė All-llahu e le tė humbur, pėr tė nuk ka ndonjė udhėzues. 

24. E ai qė me fytyrėn e vet mbrohet nga dėnimi nė ditėn e kijametit (a ėshtė i njejtė me atė tė shpėtuarin)? Kur mizorėve u thuhet: “Pėrjetoni tė keqen e asaj qė punuat!” 

25. Edhe ata para tyre pėrgėnjeshtruan, por u erdhi ndėshkim nga nuk e menduan. 

26. All-llahu u bėri tė pėrjetojnė nė kėtė jetė poshėtrimin, por dėnimi i botės tjetėr ėshtė edhe mė i madh, sikur ta dinin ata. 

27. Ne u kemi sjellė njerėzve nė kėtė Kur’an shembuj nga ēdo lėmi e nevojshme, ashtu qė tė marrin pėrvojė, (mėsim), 

28. Duke qenė Kur’an arabisht qė nuk ka kundėrthėnie, me qėllim qė tė ruhen prej rrugės sė gabuar. 

29. All-llahu solli njė shembull: Njė njeri (rob) nė posedimin e tė cilit ishin ortakė pa marrėveshje mes vete dhe njėri (rob) qė ėshtė thjesht nė posedimin e njė njeriu. A janė ata tė dy tė njė lloji (tė njė gjendjeje)? Lavdėrimi i takon vetėm All-llahut, por shumica e tyre, nuk e dinė. 

30. Ti do tė jesh i vdekur, e edhe ata do tė jenė tė vdekur. 

31. E pastaj, nė ditėn e kijametit pranė Zotit tuaj do tė grindeni mes vete. 

 

Part 24

 

32. E kush ėshtė mė mėkatar se ai qė flet tė pavėrtetėn ndaj All-llahut dhe se ai qė kur i erdhi e vėrteta e pėrgėnjeshtroi? A nuk ėshtė nė Xhehennem vendqėndrimi pėr jobesimtarėt? 

33. E ai qė e solli tė vėrtetėn dhe ai qė e vėrtetoi atė, tė tillėt janė tė ruajturit. 

34. Ata te Zoti i tyre kanė ēkado qė dėshirojnė, e ai ėshtė shpėrblimi i bamirėsve. 

35. All-llahu do t’ua shlyej atyre edhe mė tė keqen qė e punuan dhe do t’u jepė shpėrblime mė tė mira pėr ata qė punuan. 

36. A nuk i mjafton All-llahu robit tė vet? E ata tė friksojnė ty me tė tjerėt pos Tij. Po atė qė e ka humbur All-llahu, pėr tė nuk ka udhėzues! 

37. Atė qė All-llahu e drejton, atė nuk ka kush e humbė; a nuk ėshtė All-llahu i gjithėfuqishėm qė ndėrmerr ndėshkime? 

38. Po nėse i pyet ata se kush i krijoi qiejt e tokėn, sigurisht ata do tė thonė: “All-llahu!” Ti thuaju: “Mė tregoni pra, pėr ata qė i adhuroni, pos All-llahut, nėse All-llahu mė godit mua me ndonjė tė keqe, a munden ta largojnė ata atė tė keqe, ose, nėse All-llahu dėshiron ndonjė tė mirė ndaj meje, a munden ta pengojnė ata tė mirėn e Tij?” Thuaju: “Mua mė mjafton All-llahu. Vetėm Atij i mbėshteten tė mbėshteturit”. 

39. Thuaj: “O populli im, veproni sipas gjendjes suaj, e edhe unė veproj sipas times e mė vonė do ta dini, 

40. se cilit do t’i vijė dėnimi qė e poshtėron dhe do ta goditė dėnim i pėrjetshėm!” 

41. Ne ta zbritėm ty librin me argumente pėr njerėz, e kush orientohet nė rrugėn e vėrtetė, ai e ka pėr vete e kush e humb, ai i bėn dėm vetėm vetes, e ti nuk je garantues i tyre. 

42. All-llahu i merr shpirtrat kur ėshtė momenti i vdekjes sė tyre (i vdekjes sė trupave tė tyre), e edhe atė qė ėshtė nė gjumė e nuk ka vdekur, e atij qė i ėshtė caktuar vdekja e mban (nuk e kthen), e atė tjetrin (qė nuk i ėshtė caktuar vdekja, por ėshtė nė gjumė), e lėshon (tė kthehet) deri nė afatin e caktuar. Vėrtet, nė kėto ka argumente pėr njė popull qė mendon. 

43. A mos kanė zgjedhur ndėrmjetėsues pėrveē All-llahut? Thuaj: “A edhe pse janė qė nuk posedojnė asgjė e as nuk kuptojnė”. 

44. Thuaj: “I tėrė shefaati (ndėrmjetėsimi) i takon vetėm All-llahut, i Tij ėshtė pushteti i qiejve dhe i tokės, e mė vonė vetėm te Ai ktheheni”. 

45. Kur pėrmendet vetėm All-llahu, zemrat e atyre qė nuk besojnė botėn tjetėr, neveriten, e kur pėrmenden, pėrveē Atij, tė tjerėt, ata gėzohen. 

46. Thuaj: “O All-llah, Krijues i qiejve e i tokės, Njohės i tė fshehtės edhe i tė dukshmės, Ti je qė gjykon mes robėrve Tu pėr atė qė ata kundėrshtoheshin”. 

47. E sikur tė ishte e atyre qė nuk besuan, e tėrė ajo ēka ka nė tokė e edhe njėherė aq, do ta jepnin kompensim pėr t’i shpėtuar dėnimit tė tmerrshėm nė ditėn e kijametit. E prej All-llahut do t’u prezentohet (lloji i dėnimit) ēka as nuk kanė mund tė mendojnė. 

48. Dhe do t’ua dalin nė shesh tė kėqiat qė i kanė punuar dhe i pėrfshin ata ajo me tė cilėn talleshin. 

49. Kur e godit njeriun ndonjė e keqe, ai na lutet Neve, e kur nga ana Jonė ia shėndėrrojmė atė nė ndonjė tė mirė, ai thotė: “Kjo mė ėshtė dhėnė nė bazė tė dijes sime!” Jo, por ajo ėshtė njė sprovė, por shumica e tyre nuk e dinė. 

50. Ashtu patėn thėnė edhe ata qė ishin para tyre, por atyre nuk u bėri dobi ajo ēka kishin fituar. 

51. Ata i goditėn tė kėqijat qė i kishin punuar. Edhe prej kėtyre, ata qė bėnė zullum, do t’i godasin tė kėqiat e veprave tė tyre dhe nuk mund t’i shpėtojnė asaj (goditjeje). 

52. A nuk e dinė ata, se All-llahu i jep furnizim tė plotė atij qė do. Edhe nė kėto ekzistojnė fakte pėr njė popull qė beson. 

53. Thuaj: “O robėrit e Mi, tė cilėt e keni ngarkuar me shumė gabime veten tuaj, mos e humbni shpresėn ndaj mėshirės sė All-llahut, pse All-llahu i falė tė gjitha mėkatet, Ai ėshtė qė shumė falė dhe ėshtė mėshirues!” 

54. Dhe, kthehuni te Zoti juaj dhe pėruljuni Atij para se t’u vijė dėnimi, se pastaj nuk do tė ketė kush t’ju ndihmojė. 

55. Dhe pėrmbajuni asaj mė tė mirės qė u ėshtė shpallur nga Zoti juaj, para se t’ju vijė dėnimi befas e ju tė mos dini. 

56. Dhe tė mos thotė ndokush: “O i mjeri unė qė kam lėnė mangu respektimin ndaj All-llahut dhe ė kam qenė prej atyre qė talleshin!” 

57. Ose tė mos thotė: “Ah, sikur tė mė kishte udhėzuar All-llahu (nė rrugė tė drejtė) e tė kisha qenė prej atyre qė janė tė ruajtur!” 

58. Apo, kur ta shohė dėnimin tė thotė: “Sikur tė isha kthyer edhe njeherė e tė isha bėrė prej atyre bamirėsve!” 

59. Jo, ty tė patėn ardhur argumentet e Mia, e ti i pėrgėnjeshtrove ato, u bėre kryeneē dhe ishe prej atyre qė nuk besuan. 

60. E ata qė bėnė gėnjeshtėr ndaj All-llahut, do t’i shohėsh nė ditėn e kijametit, fytyrat e tyre tė nxira. A nuk ėshtė nė Xhehennem vendi i Kryelartėve? 

61. Ndėrsa All-llahu do t’i shpėtojė me atė suksesin e tyre ata, qė kishin qenė tė ruajtur. Ata nuk dot’i kapė e keqja e as nuk do tė jenė tė shqetėsuar. 

62. All-llahu ėshtė krijues i ēdo sendi dhe Ai ėshė mbikėqyrės ndaj ēdo gjėje. 

63. Vetėm te Ai janė ēelėsat e qiejve dhe tokės, ndėrsa ata qė nuk i besuan argumentet e All-llahut, tė tillėt janė ata tė dėshtuarit. 

64. Thuaj: “O ju injorantė, a mos mė thirrni tė adhuroj tjetėr, nė vend tė All-llahut?” 

65. Pasha Alahun, ty tė ėshtė shpallur, e edhe atyre para teje: “Nėse i bėn shok (All-llahut), veprat tua janė tė asgjėsuara dhe ti do tė jeshė prej tė humburve. 

66. Prandaj, vetėm All-llahun adhroje dhe bėhu mirėnjohės!” 

67. Ata nuk e ēmuan All-llahun me atė madhėshtinė qė i takon, ndėrsa, nė ditėn e kijametit e tėrė toka ėshtė nė grushtin e Tij, e qiejt tė mbėshtjellė nė tė djathtėn e Tij. Ai ėshtė i pastėr nga tė metat dhe Ai ėshtė i lartė nga ēka ata i shoqėrojnė! 

68. Dhe i fryhet Surit dhe bie i vdekur ēka ka nė qiej dhe nė tokė, pėrveē atyre qė do All-llahu (tė mos vdesin), pastaj i fryhet atij herėn tjetėr, kur qe, tė gjithė aa tė ngritur e presin (urdhėrin e Zotit). 

69. Toka ėshtė ndriēuar me dritėn e Zotit tė vet, libri (shėnimet mbi veprat) ėshtė vėnė pranė dhe sillen pejgamberėt e dėshmitarėt, e kryhet mes tyre gjykimi me drejtėsi, e atyre nuk u bėhet padrejtė. 

70. Dhe, secili njeri shpėrblehet me atė qė ka vepruar, e Ai mė sė miri e di se ē’punuan. 

71. E ata qė nuk besuan sillen nė grupe te Xhehennemi, e kur arrijnė te ai, dyert e tij hapen e roja e tij u thotė atyre: “A nuk u patėn ardhur juve tė dėrguar nga mesi juaj t’ju lexojnė shpalljet e Zotit tuaj, t’ju tėrheqin vėrejtjen pėr ballafaqimin tuaj nė kėtė ditė?” Po, (na kanė ardhur. . . ) thonė ata, por fjala (vendimi) e dėnimit domosdo ėshtė bėrė realitet kundėr jobesimtarėve! 

72. U thuhet: “Hyni nėpėr dyer tė Xhehennemit, aty do tė jeni pėrgjithmonė, sa vend i keq ėshtė pėr kryelartėt!” 

73. E ata qė ishin tė devotshėm ndaj Zotit tė tyre, sillen nė grupe te Xhenneti, e kur arrijnė aty, dyert e tij i gjejnė tė hapura dhe roja e tij u thotė atyre: “Selamun alejkum” - qofshi tė shpėtuar, ishit tė pastėr, andaj hyni nė tė, aty do tė jeni pėrgjithmonė. 

74. E ata (tė Xhennetit) thanė: “Falėnderuar qoftė All-llahu, i cili premtimin e Vet e bėri realitet ndaj nesh dhe na e la nė disponim tokėn e Xhennetit qė tė vendosemi aty ku tė duam! Sa shpėrblim i mirė ėshtė i atyre qė vepruan drejtė”. 

75. E do t’i shohėsh engjėjt tė rreshtuar pėrreth Arshit, e madhėrojnė me falėnderim Zotin e vet. E nė mes tyre (njerėzve) kryhet gjykimi me drejtėsi dhe thuhet: “(prej tė gjithėve) Falėnderuar qoftė vetėm All-llahu, Zoti i botėve!” 

 

40.Suretu Gafir 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ha, Mimė. 

2. Shpallja e librit ėshtė prej All-llahut, Fuqiplotit, Gjithdijshmit. 

3. I cili fal mėkatin dhe pranon pendimin, dhe qė ėshtė ndėshkues i ashpėr, por edhe bamirės. Nuk ka zot tjetėr pėrveē Atij. Te Ai ėshtė e ardhmja e ēdokujt. 

4. Rreth argumenteve tė All-llahut nuk kundėrshton kush, pos atyre qė nuk besuan; pra ty tė mos te mashtrojė lėvizja e tyre nėpėr qytete. 

5. Populli i Nuhut dhe grupacione pas tyre patėn pėrgėnjeshtruar pėrpara kėtyre (idhujtarėve), dhe secili popull (qė pėrgėnjeshtroi), u pėrpoq ta asgjėsojė tė dėrguarin e vet dhe luftoi me ēėshtje tė kota, ashtu me ato deshi ta likuidojė tė vėrtetėn, e Unė i ndėshkova ata, e ēfarė ishte ndėshkimi Im ndaj tyre? 

6. Po ashtu, ka marrė fund vendimi i Zotit tėnd (pėr dėnim) kundėr atyre qė nuk besuan, se ata janė banues tė zjarrit. 

7. Ndėrsa ata (engjėjt) qė e bartin Arshin dhe ata qė janė pėrreth tij, lartėsojnė me falėnderim Zotin e tyre, i besojnė Atij dhe i luten Atij t’i falė ata qė besuan (duke thėnė): “Zoti yna, Ti me mėshirėn dhe me diturinė Tėnde ke pėrfshirė ēdo send, andaj falu atyre qė u penduan dhe ndoqėn rrugėn tėnde, e edhe ruaj ata nga dėnimi i Xhehennemit! 

8. Zoti ynė, shtiji nė Xhennete tė Adnit, tė cilėt ua ke premtuar, ata edhe kush ishte i mirė, prej etėrve tė tyre, grave tė tyre dhe pasardhėsve tė tyre. Vėrtet, Ti je ngadhnjesi, i urti! 

9. dhe i mbron ata prej tė kėqiave, pse atė qė Ti e mbron atė ditė prej tė kėqiave, Ti e ke mėshiruar atė, e ai ėshtė shpėtimi i madh”. 

10. S’ka dyshim e ata qė nuk besuan do tė thirren (do t’u thuhet); “Hidhėrimit i All-llahut pse u ftuat tė besoni e ju nuk besuat (nė dynja), ėshtė mė i madh se urrejtja juaj ndaj vetes”. 

11. Ata (jobesimtarėt) thonė: “Zoti ynė, na bėre tė vdesim dy herė dhe na ngjalle dy herė , e ne pranuam pėr mėkatet tona, pra a ka ndonjė rrugėdalje?” 

12. ky (dėnimi) ėshtė, pse kur bėhet thirrja pėr tė besuar All-llahun Njė, ju e mohuat, e nėse i pėrshkruhej shok Atij, ju besuat, pra i tėrė sundimi ėshtė nė duart e All-llahut, tė lartit, tė madhėruarit! 

13. Ai (All-llahu) ėshtė qė po ua dėfton juve argumentet e veta, qė ju sjell furnizim prej qiellit (shiun), por pėrveē atyre qė janė tė kthyer te Zoti, tė tjerėt nuk marrin mėsim. 

14. Pra, adhuronie All-llahun me njė adhurim tė sinqertė ndaj Tij, edhe pse jobesimtarėt e urrejnė atė (adhurimin). 

15. Ai (All-llahu) ėshtė i pozitės mė tė lartė, zoti i Arshit; Ai me urdhėrin e vet ia sjell shpirtin (shpalljen) atij qė do nga robėrit e vet, pėr t’ua tėrhequr vėrejtjen ndaj ditės sė takimit (tė kijametit). 

16. Ditės kur ata do tė dalin (prej varrezave) nė shesh, e All-llahut nuk mund t’i fshiheet asnjė gjė e tyrre. I kujt ėshtė pushteti sot? (bėhet pyetja). I All-llahut, i Atij qė ėshtė njė, i fuqiplotit (ėshtė pėrgjigjja)! 

17. Sot shpėrblehet secili njeri me atė qė ka vepruar. Sot nuk ka padrejtėsi, All-llahu llogarit shpejt. 

18. ti tėrhiqu atyre vėrejtjen pėr ditėn e kijametit,kur zemrat, tė mllefosura arrijnė nė fyt. Pėr zullumqarėt nuk ka as mik e as ndėrmjetsues qė i shkon fjala. 

19. Ai di pėr shikimin me cep tė syve, e edhe pėr atė qė e fshehin nė zemra. 

20. All-llahu gjykon me drejtėsi, ndėrsa ata qė adhuronin tjetėr po Atij, ata nuk kanė nė dorė tė gjykojnė asgjė. All-llahu ėshtė Ai qė dėgjon dhe sheh. 

21. A nuk udhėtuan ata nėpėr tokė tė shohin se si ishte pėrfundimi i atyre qė patėn qenė para tyre? Ata ishin edhe mė fuqishėm se kėta e edhe lanė mė shumė gjurmė mė tokė, po All-llahu i dėnoi pėr shkak tė mėkateve tė tyre dhe nuk patė ndonjė qė t’i mbrojė prej dėnimit tė All-llahut. 

22. E ai (dėnimi ishte) pėr arsye se ata i mohuan argumentet e qarta, tė cilat ua sillnin tė dėrguarit e tyre, andaj All-llahu i shkatėrroi. AI vėrtetė ėshtė i fuqishėm, ndėshkues i ashpėr. 

23. Ne e kemi pas dėrguar Musain me argumente e fakte tė qarta, 

24. te faraoni dhe te Hamanit e Karuni, e ata i thanė: “Magjistar e gėnjshtar!” 

25. Kur ua solli ia tė vėrtetėn nga ana Jonė, ata thanė: “Mbytni djemtė e atyre qė i besuan atij, e lini tė jetojnė gratė e tyre, por dredhitė e tyre nuk qenė tjetėr pos dėshtim”. 

26. Faraoni tha: “mė lini mua ta mbys Musain, e ia le tė thėrrasė Zotin e vet, pse unė kam frikė se po ua ndryshon fenė tuaj, ose po nxit trazira nė vend!” 

27. Musai tha: “Unė iu kam mbėshtėtur Zotit tim dhe Zotit tuaj qė tė mė mbrojė prej ēdo kryeneēi, qė nuk i beson ditės sė pėrgjrgjėsisė!” 

28. Njė njeri besimtar nga familja e faraonit qė e fshehte besimin e vet, tha: “A doni ta mbytni njė njeri vetėm pse thotė Zoti im ėshtė All-llahu, derisa prej Zotit tuaj u ka sjellė argmente? Nėse ai ėshtė rrenės, pėr vete e ka rrenėn, e nėse ėshtė i drejtė, juve do t’ju godit diēka nga ajo qė ai ju premton. S’ka dyshim se All-llahu nuk udhėzon nė rrugė atė qė e tejkalon dhe ėshtė rrenės. 

29. O populli im, sot pushteti ėshtė juaji nė vend, po kush do tė na mbrojė prej dėnimit tė All-llahut nėse ia na pėrfshin? “ Faraoni tha: “Unė nuk kam mendim tjetėr t’ju japė pos atij qė ju thashė dhe nuk jam duke ju udhėzuar tjetėr pos nė rrugėn e drejtė!” 

30. Ndėrkaq, ai qė kishte besuar tha: “O populli im, unė kam frikė pėr ju se po u gjen si i gjeti popujt e mėparshėm (grupet e mėparshme)!” 

31. Si rasti i popullit tė Nuhut, tė Adit, tė Themudit dhe tė atyre qė ishin pas. All-llahu nuk bėn pdrejtė ndaj rbėrve. 

32. O populli im, unė kam frikė pėr ju ditėn e britmės (tė mjerimit), 

33. Ditėn, kur nga frika ktheheni tė ikni, e nuk ka kush qė tė prapėsojė prej jush dėnimin e All-llahut, Atė qė All-llahu e lė tė humbur, pėr tė nuk ka ndonjė qė e drejton. 

34. Edhe Jusufi, qush herėt ju pat ardhur me argumente tė qarta e ju gjithnjė ishit nė dyshim ndaj asaj qė ju pat sjellė, derisa edhe kur vdiq ai, ju patėt thėnė: “All-llahu nuk do tė dėrgojė pas tij pejgamber!” Ashtu All-llahu e bėn tė humbur atė qė ėshtė i shfrennuar, i dyshimtė. 

35. Ata qė duke mos pasur kurrfarė fakti pranė vetes, polemizojmė rreth argumenteve tė All-llahut. Kjo (polemikė) shton urrejtje tė madhe te All-llahu dhe te ata qė kanė besuar. Po kėshtu All-llahu vulos ēdo zemėr tė arrogantit, tė zullumqarit. 

36. E faraoni tha: “O Haman, ndėrtoma njė pyrg, e ndoshta do t’i gjejė rrugėt. 

37. Rrugėt e qiejve, e ta shoh Zotin e Musait, pse unė mendoj se ai ėshtė rrenės”. Dhe ashtu, faraonit iu dukė e mirė vepra etij e keqe dhe u shmang prej rrugės sė drejtė, kėshtu qė parashikimet e faraonit ishin tė asgjėsuara. 

38. Ai qė kishte besuar tha: “O populli im, ejani pas meje, e unė t’ju udhėzoj nė rrugė tė drejtė! 

39. O populli im, kjo jetė e kėsaj bote nuk ėshtė tjetėr vetėm se njė pėrjetim i pėrkohshėm, ndėrsa bota tjetėr ėshtė ajo e pėrhershmja. 

40. Kush bėn ndonjė vepėr tė keqe, ndėshkohet vetėm pėr aq sa ėshtė ajo, e kush bėn ndonjė vepėr tė mirė, qoftė mashkull a femėr, por duke qenė besimtar, tė tillėt hyjnė nė Xhennet dhe aty shpėrblehen pa masė. 

41. Dhe, o populli im, ē’ėshtė qė unė ju thėrras nė shpėtim, e ju mė thirrni pėr nė zjarm? 

42. Mė thirrni ta mohoj All-llahun dh adhuroj atė qė nuk di asgjė pėr tė i gjithfuqishmi, mė katfalėsi! 

43. Ështė e vėrtetė se atij te icili mė thirrni ju mua, nuk i takon adhurimi as nė dynja as nė botėn tjetėr dhe se e ardhmja jonė ėshtė te All-llahu, s’ka dyshim se tė larguarit prej rrugės sė drejtė, ata janė banus tė zjarrit. 

44. Juve do t’ju bjerė ndėrmend ēka po u them, e ēėshtjen tme ia besoj All-llahut; vėrtet, All-llahu mbikėqyr robėrit!” 

45. Dhe All-llahu e shpėtoi atė (besimtarin) prej tė kėqijavė qė i kurdisėn, ndėrsa ithtarėt e faraonit i pėrfshiu dėnimi mė i keq. 

46. Ata i nėnshtroi zjarrit mėngjes e mbrėmje, ditėn e kijametit (u thuhet engjėjve): “Ithtarėt e faraonit futni nė dėnimin mė tė rėndė!” 

47. Dhe (pėrkujto) ur duke qenė nė zjarr, ata grinden nė mes vete, e tė dobėtit u thonė atyre tė mėdhenjve: “Ne kemi qenė ithtarė tuaj (nė dynja), a mund tė na largoni ndonjė pjesė tė dėnimit me zjarr?” 

48. Ata qė kishin qenė pari thonė: “Ne tė gjithė jėmi nė tė!” All-llahu ka vendosr nė mėnyrė tė prerė nė mes njerėzve”. 

49. Dhe ata, qė janė nė nė zjarr, rojės sė Xhehennemit i thonė: “Lutnie Zotin tuaj tė na e lehtėsoj dėnimin, bile njė ditė!” 

50. Ata u thonė: “A nuk u patėn arritur juve tė dėrguar tuaj me argumente tė qarta? Ata pėrgjigjen: “Po (na kanė ardhur)!” E pra, (u thotė roja) lutnu ju vetė, po lutja e jobesimtarėve ėshtė asgjė!” 

51. Ne patjetėr do tė ndihmojmė tė dėrguarit tanė nė jetėn e kėsaj bote, edhe ata qė besuan, e edhe nė ditėn e prezentimit tė dėshmive. 

52. Nė ditėn kur zullumqarėve nuk u bėn dobi arsyetimi i tyre, ata janė tė mallkuar dhe ata e kanė vendin e keq. 

53. Pėr Zotin, Ne Musait i dhamė udhėzimin, e beni israilėve u lamė nė trashėgim librin. 

54. Ua lamė (librin) udhėrrėfyes e pėrkujtues pėr tė zotėt e mendjes. 

55. Ti bėn durim, se premtimi i All-llahut ėshtė vėrtetė, kėrko falje pėr mėkatin tėnd, lartėso me falėnderim Zotin tėnd mbrėmje e mėngjes. 

56. Ata qė kundėrshtojnė shpalljen e All-llahut pa pasur argument, nuk kanė tjetėr nė zemrat e tyre vetėm se njė mendjemadhėsi, me tė cilėn nuk do t’ia arrijnė qėllimit, e ti kėrko mbrojtje te All-llahu, se Ai tė gjitha i dėgjon dhe isheh. 

57. S’ka dyshim se krijimi i qiejve dhe tokės ėshtė mė i madh se krijimi i njerėzve, por shumica e njerėzve nuk e dinė. 

58. Nuk ėshtė e barabartė i verbėri dhe ai qė sheh, e as ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, nuk janė tė barabartė me tė kėqijtė, por pak jeni duke marrė mėsim. 

59. Kijameti gjithsesi do tė vijė, aty nuk ka dyshim, por shumca e njerėzve nuk besojnė. 

60. Zoti juaj ka thėnė: “Mė thirrni Mua, Unė ju pėrgjigjem, e ata qė nga mendjemadhėsia i shmangen adhurimit i shmangeb adhurimit ndaj Meje, do tė hyjnė tė nėnēmuar nė Xhehennem”. 

61. All-llahu ėshtė Ai, qė juve ua bėri natėn tė pushoni nė tė, e ditėn tė ndritėshme. All-llahu ėhtė dhurues ndaj njerėzve, por shumica e njerėzve nuk falėnderojnė. 

62. Ky ėshtė All-llahu, Zoti , Krijuesi i ēdo sendi, nuk ka zot pos Tij, e si prapėsoheni? 

63. Kėshtu prapėsohen ata qė argumentet e All-llahut i mohojnė. 

64. All-llahu ėshtė Ai qė ua bėri tokėn vendbanim e qiellin kulm, dhe ju formėsoi, e formėn tuaj e bėri mė tė mirė dhe ju pajisi me tė mira. Ky ėshtė All-llahu, Zoti juaj, i lartė, pra ėshtė All-llahu, Zot i botėve! 

65. Ai ėshtė i pėrjetshmi, s’ka zot, vetėm Ai, pra adhuronie Atė me adhurim tė sinqertė ndaj Tij, falėnderimi i qoftė vetėm All-llahut, Zotit tė gjithėsisė. 

66. Thuaj: “Unė jam ndaluar tė adhuroj ata qė ju i adhuroni pos All-llahut, pasi mua mė kanė ardhur argumente tė qarta nga Zoti im, dhe jam urdhėruar t’i dorėzohem Zotit tė ēdo krijese”. 

67. Ai (All-llahu) ėshtė qė ju krijoi juve (tė parin tuaj) prej dheu, pastaj prej njė pike uji, pastaj prej gjakut tė ngjizur, mandej ju bėn tė lindeni si foshnjė e mė vonė tė arrini pjekurinė, e pastaj tė plakeni, e ka prej jush qė vdes mė herėt, e qė tė gjithė tė arrini afatin e caktuar dhe ashtu tė kuptoni realitetin. 

68. Ai ėshtė qė jep jetė dhe sjellė vdekje, e kur dėshiron njė gjė, Ai vetėm thotė: “bėhu”, e ajo menjėherė bėhet. 

69. A nuk i sheh ata qė kundėrshtojėn argumentet e All-llahut se si largohen nga e vėrteta? 

70. Ata janė qė pėrgėnjeshtruan librin (Kur’anin) dhe atė me ēka Ne i dėrguam tė dėrguarit tanė, e mė vonė ata do tė kuptojnė. 

72. Atyre do t’u vihen prangat dhe zingjirėt nė qafat e tyre e do tė zhyten. 

73. Mandej atyre u thuhet: “Ku janė ata qė i adhuronit, 

74. pos All-llahut?” Ata thonė: “Na kanė humbur sysh, por jo ne nuk kemi qenė qė kemi adhuruar mė parė ndonjė send!” Ja, kėshtu All-llahu i humb jobesimtarėt. 

75. Kėtė (dėnim) e keni pėr shkak se gėzoheshit padrejt nė dynja (duke bėrė mėkate etj. ) edhe pėr shkakse krenoheshit (me mendjemadhėsi). 

76. Hyni nė dyert e Xhehennemit (nėpėr shtatė dyer); aty do tė jeni pėrgjithmonė. E, sa vend i shėmtuar ėshtė ai i kryeneēėve! 

77. Ti pra, bėhu i durueshėm; premtimi i All-llahut ėshtė i vėrtetė. E Neose do tė bėjmė tė shohishdiēka nga ajo qė u premtojmė atyre, ose do ta marrim jetėn (pa parė asgjė), e ata vetėm te Ne do tė kthehen. 

78. Ne kemi dėrguar pejgamberė para teje, pėr disa tyre tė kemi njohtuar me rrėfimet e tyre, e pėr disa sish nuk tė kemi njoftuar, e asnjė pejgamberi nuk i takoi tė sjellė ndonjė argument, vetėm se me urdhėrin e All-llahut. E kru tė vijė koha e caktuar nga All-llahu, zbatohet gjykimi me drejtėsi dhe aty atėherė dėshtojnė ata tė kotit. 

79. All-llahu ėshtė Ai qė pėr ju i krijoi kafshėėt qė disave t’u hipni prej disave tė ushqeheni. 

80. Ju prej tyre keni edhe dobi tė tjera, dhe pėrmes tyre t’i plotėsoni nevojat tuaja, duke hipur nė to me anė tė anijeve barteni (udhėtoni). 

81. Dhe Ai ėshtė qė ju mundėsoi t’i shihni argumentet e Tij; e cilin, pra prej argmenteve tė All-llahut e mohoni? 

82. A nuk udhėtuan ata nėpėr tokė e tė shikojnė se si prfunduan ata qė ishin mė parė, tė cilėt ishin edhe mė tė fortė pėr nga forca e ndikimi nė tokė. por ajo qė fituan, nuk u ndihmoi asgjė. 

83. Kur u erdhėn atyre tė dėrgiarit me argumente tė qarta, ata iu gėzuan dijenisė sė vet dhe atėherė i pėrfshiu ajo qė e tallnin. 

84. E kur e panė dėnimin tonė, thanė: “Ne i kemi besuar vetėm All-llahut dhe i kemi mohuar ata qė i ia shoqėronim”. 

85. Por besimi i tyre, kur e vėrejtėn dėnimin tonė, nuk u bėri dobi. Ky ėshtė ligj i All-llahut (i kheshėm) ndaj robėrve tė Tij dhe aty, nė atė ēast pėsuan disfatė jobesimtarėt. 

 

41.Suretu Fussilet 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ha, Mimė. 

2. Zbritje prej Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit! 

3. Libėr qė ajetet e tij janė tė shkoqitura, duke qenė Kur’an arabisht pėr njė popull qė di ta kuptojė. 

4. Ështė pėrgėzues dhe qortues, po shumica e tyre ia kthyen shpinėn, andaj ata nuk dėgjojnė. 

5. Ata thanė: “Zemrat tona janė tė mbyllura nga ajo qė ti na thėrret dhe nė veshėt tanė kemi shurdhim tė rėndė, kėshtu qė nddėrmjet nesh edhe ndėrmjet teje ekziston njė perde, prandaj, ti vepro sipas tėndės e ne vazhdojmė tonėn! 

6. Thuaj: “Unė jam vetėm njeri sikurse edhe ju, mua mė shpallet se Zoti juaj ėshtė vetėm Zoti njė, pra drejtonju Atj dhe kėrkoni falje prej Tij. Pėr idhujtarėt ėshtė mjerim i madh. 

7. tė cilėt nuk ejapin zeqatin dhe mu ata e mohojnė botėn tjetėr. 

8. Nuk ka dyshim se ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, kanė shpėrblim tė pėrhershėm. 

9. thuaj: “A ju jeni ata qė nuk i besoni Atij qė e krijoi tokėn pėr dy ditė dhe Atij i pėrshkruani shok, e Ai ėshtė Zoti i botėve! 

10. Ai qė nė tė vuri kodra tė forta, ia shtoi tė mirat asaj dhe brenda katėr ditėve tė plota caktoi tė gjitha kushtet pėr tė jetuar nė tė. Pra, pėr ata qė pyesin (pėr kohėn e krijimit tė saj)” 

11. Mandej e mėsyu qiellin (krijim e qiellit) e ai ishte tym (mmjegullinė qė ishte si materie e parė) dhe atij e edhe tokės i tha: “Qasuni urdhėrit Tim me dėshirė ose me dhunė!” Ato tė dyja thanė: “Po i qasmi me dėshirė!” 

12. Dhe ata i krijoi shtatė qiej brenda dy ditėve dhe secilit qiell icaktoi atė qė i nvojitej. Qiellin mė tė afėrt (tė dynjasė) Ne e stolisė me yje ndriēuese dhe e bėmė tė mbrojtur. Ky ėshtė caktm i plotfuqishmit, i tė dijshmit. 

13. Nė qoftė se ata nuk pėrgjigjen, ti thuaj: “Unė tėrhoqa vėrejtjen e njė rufeje (dėnimi), si rrufeja e Adit dhe Themudit!” 

14. Kur atyre u erdhėn tė dėrguar nga tė gjitha anėt, i kėshilluan: “Tė mos adhroni tjetėr po vetėm All-llahun”, ata thanė: “Sikur Zoti ynė tė kishte dėshiruar (ta dėgjonim) do tė dėrgonte engjėll, e kėsaj m ēka jeni dėrguar ju, ne nuk i besojmė!” 

15. Sa i pėrket Adit, ata pa pasur kurrfarė tė drejte, u treguan mendjemdhėnj ndaj banorėve nė tokė dhe thanė: “Kush ka fuqi mė tė fortė se ne?” A nuk e diten ata se All-llahu, i cili i krijoi ka fuqi mė tė fortė se ata?! Ata mohuan argumentet tona. 

16. Andaj Ne kundėr tyre lėshuan njė erė shumė tė ftohtė gjatė disa ditėve fatzeza pėr t’u dhėnė tė pėjetojnė dėnimin nėnēmuesnė jetė e kėsaj bote, ndėrsa dėnimi nė botėn tjetėr do tė jetė edhe mė i shėmtuar dhe ata nuk do tė ndihmohen. 

17. Sa i pėrket Themudit. Ne atyre u patėm treguar rrugėn e drejtė, por ata megjithatė mė shumė e deshėn verbėrinė, andaj ata i kapi tmerri i dėnimit tė turpshėm pėr shkak tė asaj qė vepruan. 

18. Ndėrkaq, Ne ishpėtuam ata qė kishin besuar dhe qė ishin tė ruajtur. 

19. E ditėn kur armiqtė e All-llahut tubohen pėr nė zjarr dhe ata janė tė rrethuar. 

20. E derisa afrohen atij, kundėr tyre dėshmojnė: tė dėgjuarit e tyre, tė parit e tyre dhe lėkurat e tyre pėr ēdo gjė qė ata kanė punuar. 

21. Ata lėkurave tė tyre u thonė: “Pėrse dėshmuat kundėr nesh?” Ato thonė: “All-llahu qė ēdo sendi ia ka dhėnė tė folur na dha edhe neve, e Ai ėshtė qė u krijoi juve herėn e parė dhe vetėm te Ai do tė ktheheni”. 

22. Ju nuk fshiheshit (kur bėnit mėkate) se do tė dėshmojnė kundėr jush tė dėgjuarit tuaj, tė parit tuaj dhe lėkurat tuaja, bile ju menduat se All-llahu nuk di shumė gjėra qė ju bėnit. 

23. mendimi juaj i gabuar, tė cilin e patėt ndaj Zotit tuaj, ėshtė ai qė ju shkatėrroi dhe tani jeni mė tė dėshpruarit. 

24. Nėse bėjnė durim, zjarri ėshtė vend i tyre, e nėse kėrkojėn tė kthehen nė atė qė e dėshironė (nė kėnaqėsinė e Zotit), atė nuk do tė arrijnė. 

25. Ne u patėm mundėsuar atyre tė kenė asi shokėsh qė ua hijeshojnė atė qė e bėnin nė atė kohė (nė dynja) dhe atė qė do t’u vijė mė vonė dhe ashtu dėnimi ndaj tyre u bė me vend si ndaj popujve qė ishin para tyre nga xhinėt dhe njerėzit, se vėrtet ata ishin tė humbur. 

26. Ata qė nuk besuan thanė: “mos dėgjoni kėtė Kur;an dhe kur tė lexohet ai, ju bėni zhurmė (bėrtitni) ashtu qė ta pengoni!” 

27. E, Ne atyre qė nuk besuan pa tjetėr do t’u japim tė pėrjetojnė dėnim tė ashpėr dhe do t’i shpėrblejmė me mė tė keqen e asaj qė punuan. 

28. Dhe ai ndėshkim i armiqve tė All-llahut ėshtė zjarri, aty ėshtė vendi i tyre i pėrhershėm, si shpėrblim pėr shkak se ata refuzuan argumente tona. 

29. Ata qė nuk besuan thonė: “O Zoti ynė, na itrego ata tė dy nga xhinėt dhe jerėzit, tė cilėt na bėnė tė jemi tė humbur, e t’i shkelim me kėmbėt tona dhe le tė jenė prej mė tė poshtėrve!” 

30. S’ka dyshim se ata qė thanė: “Zoti ynė ėshtė All-llahu”, pastaj nuk u luhatėn, atyre u zbresin melaiket (nė prag tė vdekjes dhe u thonė): “Mos u frikėsoni dhe mos u pikėlloni, keni myzhde Xhennetin qė ju premtohej! 

31. Ne jemi miqtė e juaj nė jetėn e dunjasė dhe nė ahiret, ku do tė keni atė qė dėshironi dhe gjithēka kėrkoni. 

32. Pritje nga Falėsi, Mėshiruesi!” 

33. E kush ka fjalėn mė tė mirė prej atij qė thėrret te All-llahu, vepron (punė) tė mira dhe thotė: “Unė jam prej muslimanėve?” 

34. Nuk ėshtė e barabartė e mira dhe e keqja. Andaj, (tė keqen) ktheje me mirėsi, se atėherė ai, mes teje dhe tė cilit ka armiqėsi, do tė bėhet (si) mik i afėrt. 

35. Mirėpo, kėtė nuk e arrin kush, pos atyre tė durueshmėve, dhe nuk e arrin kush, pos atyre me virtyt tė lartė. 

36. E nėse ty tė ngacmon ndonjė ngacmim prej shejtanit, kėrko mbrojtje nė All-llahun, vėrtet Ai ėshtė Dėgjuesi, i Dijshmi! 

37. Nga faktet e madhėshtisė sė Tij janė nata, dita, dielli e hėna. Mos i bėni sexhde as diellit, as hėnės! Bėni sexhde vetėm All-llahut, i cili krijoi ato, nėse adhuroni vetėm Atė! 

38. Po nėse ata (kufarėt) janė kryeneē (e nuk bėjnė sexhde), atėherė ata qė janė pranė Zotit tėnd (engjėjt mė tė lartė), Atij i bėjnė tesbih natėn e ditėn dhe ata nuk mėrziten prej adhurimit. 

39. Nga argumentet e Tij ėshtė edhe toka qė ti e sheh atė tė thatė (shkretėtirė), e kur Ne i lėshojmė asaj shiun, ajo gjallėrohet e shtohet. E, s’ka dyshim se Ai qė e ngjalli atė, do t’i ringjallė tė vdekurit, pse Ai ka mundėsi pėr ‘do gjė. 

40. Ata qė sulmojnė argumente Tona, nuk mund tė na fshihen. Pra, a mė mirė i ka punėt ai qė do tė hudhet nė zjarr, apo ai qė nė nė ditė e kijametit vjen i sigurt? E ju pra veproni si tė dėshironi, e ta dini se Ai sheh atė qė punoni. 

41. Ata qė e mohuan Kur’anin kur u erdhi, janė tė marrė; ai ėshtė njė libėr ngadhnjyes (i pashoq). 

42. Atij nuk mund t’i mvishet e pavėrteta nga asnjė anė; ėshtė i zbritur prej tė Urtit, tė lavdishmit. 

43. Ty nuk po tė thuhet tjetėr pėrveē asaj qė u ėshtė thėnė tė dėrguarve para teje. Vėrtet, Zoti yt ėshtė ai qė falė, po ėshtė edhe Ai qė ndėshkon rėndė. 

44. Sikur Ne tabėnim Kur’anin nė gjuhė tė huaj, ata do tė thoshin: “Pėrse nuk janė ajetet e tij tė kuptueshme (tė shkoqitura), a ėshtė ai (Kur’ani) nė gjuhė tė huaj, kurse ai (pejgamberi) ėshtė arab?” Thuaj: “Ai ėshtė pėr besimtarėt udhėzues e shėrues. E ata qė nuk besojnė nė veshėt e tyre kanė shurdhim, dhe ai pėr ta ėshtė verbėrim. Tė tillėt janė sikurse thirren prej njė vendi tė largėt e nuk dėgjojnė”. 

45. Ne edhe Musait i patėm dhėnė librin, lidhur me tė cilin pati kundėrshtime. Sikur tė mos ishte vendimi mė parė prej Zotit tėnd (tė shtyhet ndėshkimi), puna mes tyre do tė kryhej, pse ata janė nė njė dyshim ndaj tij. 

46. Kush bėn mirė, ai e ka pėr vete, e kush bėn keq, ai vepron kundėr vetes, e Zoti yt nuk u bėn padrejtėsi robėrve. 

 

Part 25

 

47. Vetėm Ai e di pėr katastrofėn (pėr kijametin). Asnjė frut nuk del prej lėvozhgės sė vet dhe asnjė femėr nuk mbart e as nuk lind pa dijen e Tij. E ditėn kur Ai thėrret ata se ku janė ata qėm’i bėnit shok? Ata thonė: “Ne tė kemi njohur Ty, nuk na ndonjė prej nesh qė dėshmon se ke shok!” 

48. Dhe humb prej tyre ajo qė mė parė adhuronini, e binden se ata nuk kanė shpėtim. 

49. Njeriu nuk lodhet prej kėrkesės pėr mirė, e kur atė e godit e keqja, ai keqėsohet shumė dhe humb shpresėn. 

50. E nėse pas tė kėqiave qė e goditė, Ne i japim tė mira nga ana Jonė, ai me kėmbėngulje do tė thotė: “Kėtė e kam arritur vet (kėtė do ta kemė gjithnjė), e nuk mendoj se do tė bėhet kijameti, po, edhe nėse do tė kthehem te Zoti im, unė te Ai do tė kemė edhe mė mirė!” Ne pa tjetėr do t’i njoftjmė ata qė nuk besuan pėr atė qė punuan dhe do t’u japim tė pėrjetojnė dėnim tė rėndė. 

51. Ne kur e begatojmė njeriun, ai nuk falėnderon dhe largohet, e kur e godet e keqja, ai pėrulet dhe lutet shumė. 

52. Thuaj: “Mė tregoni, nėse ai (Kur’ani) ėshtė prej All-llahut, e ju e mohuat atė, kush ėshtė mė i humbur se ai qė ėshtė nė kundėrshtim tė fortė?” 

53. Ne do t’u bėjmė atyre tė mundshme qė tė shohin argumentet Tona nė horizonte dhe nė veten e tyre deri qė t’u bėhet e qartė se ai (Kur’ani) ėshtė i vėrtetė. A nuk mjfton qė Zoti yt ėshtė dėshmitar pėr ēdo gjė? 

54. Vini re! Ata janė nė dyshim pėr takimin me Zotin e tyre (me botėn tjetėr), e ta dini se Ai ka pėrfshirė me dijen e vet ēdo send. 

 

42.Suretu Esh Shura 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ha, Mimė. 

2. Ajn, Sinė, Kaf. 

3. All-llahu, fuqiploti, i gjithėdijshmi kėshtu (kėto ajete) tė shpall ty dhe atyre qė ishin para teje. 

4. Vetėm e Tij ėshtė ē’ka nė qiej dhe ē’ka nė tokė dhe Ai ėshtė Mbizotėruesi , i Madhėruari!

5. Qiejt e lartė mbi ta (ose qiejt njėri mbi tjetrin) gati pėlcasin (nga madhėria e Zotit ose nga thėniet e ēoroditura tė idhujtarėve). Ndėrkaq, engjėjt vazhdimisht madhėrojnė (bėjnė tesbih) duke falėnderuar Zotin e tyre dhe kėrkojnė falje tė mėkateve pėr ata (besimtarėt) qė janė nė tokė. Ta dini se All-llahu ėshtė Ai mėkatfalėsi, Mėshiruesi! 

6. All-llahu ėshtė pėrcjellės i atyre qė, pos Tij, adhurojnė zota tė tjerė. Ti (o i dėrguar), nuk je i obliguar ndaj tyre. 

7. Prandaj, Ne tė shpallėm ty Kur’an arabisht qė ta kėshillosh kryefshatin (Mekėn) dhe ata pėrreth saj, dhe t’u tėrheqih vėrejtjen pėr ditėn e tubimit (kijametit), pėr tė cilėn nuk ka dyshim. Njė grup pėr nė Xhennet, kurse nj grup pėr nė zjarr. 

8. Po sikur tė kishte dashur All-llahu, do t’i bėnte ata (njerėzit) njė popull (tė njė feje), por Ai shtie nė mėshirėn e vet atė qė do (atė qė me vullnetin e vet pranon rrugėn e drejtė), e jobesimtarėt nuk kanė mbrojtės, as ndihhmės. 

9. Pėrkundrazi, ata zgjodhėn mbrojtjės pos Atij, po vetėm All-llahu ėshtė Ai mbrojtėsi dhe Ai ngjall tė vdekurit dhe Ai ka mundėsi pėr ēdo send. 

10. Pėr ēdo send qė nuk pajtoheni, gjykimi pėr tė ėshtė te All-llahu. Ai (gjykatėsi i famshėm) ėshtė All-llahu, Zoti im, vetėm Atij i jam mbėshtetur, dhe vetėm Atij i drejtohem. 

11. Ai ėshtė krijues i qiejve e i tokės. Ai nga lloji juaj krijoi pėr ju bashkėshorte, edhe nga kafshėt krijoi ēifte, ashtu qė t’ju shumojė. Asnjė send nuk ėshtė si Ai; Ai ėshtė dėgjuesi, shikuesi. 

12. Tė Tij janė ēelėsat e qiejve e tė tokės. Ai begaton shumė atė qė do dhe nuk begaton (atė qė gjithashtu do). Ai ėshtė i gjithdijshėm pėr ēdo send. 

13. Ai u pėrcaktoi juve fe atė qė i pat pėrcaktuar Nuhut dhe atė qė Ne ta shpallėm ty dhe atė me ēka e patėm porositur Ibrahimin, Musain dhe Isain. (I porositėm) Ta praktikoni fenė e drejtė e mos u pėrēani nė tė. Pėr idhujtarėt ėshtė rėndė kjo nė ēka ju i thirrni ata. All-llahu veēon pėr tė (pėr besim tė drejtė) atė qė do dhe e udhėzon atė qė i drejtohet Atij. 

14. Po ata, vetėm pasi qė u erdhi e vėrteta, nuk u pėrēanė pėr tjetėr, por nga zilia mes tyre. e sikur tė mos ishte fjalė (vendimi) e hershme nga Zoti yt pėr deri nė njė afat tė caktuar do tė kryhej (dėnimi) me ta. Nuk ka dyshim se ata qė e trashėguan librin prej tyre (prej tė parėve) janė nė dyshim tė thellė ndaj tij (ndaj librit Tevratė e Inxhil). 

15. E pėr kėtė shkak (tė pėrēarjes sė tyre), ti thirr dhe pėrqėndrohu ashtu si tė ėshtė urdhėruar dhe mos shko pas sėshirave e thuaj: “Unė kam besuar nė librat qė i shpalli All-llahu, jam urdhėruar tė mbajė drejtėsi mes jush, All-llahu ėshtė Zoti ynė dhe Zoti juaj; Ne kemi pėrgjegjėsinė e veprave tona e ju tė veprave tuaja, nuk ka polemikė mes nesh dhe jush; All-llahu bėn tubimin mes nesh dhe vetėm te Ai ėshtė pėrfundimi. 

16. Ata qė kundėrshtojnė fenė e All-llahut pasi qė asaj i janė pėrgjigjur (njerėzit), faktet e tyre janė tė asgjėsuara te Zoti i tyre, ata janė tė pėrbuzur dhe ata do tė kenė dėnim tė rėndė. 

17. All-llahu ėshtė Ai qė e zbriti librin e vėrtetė dhe drejtėsinė. Ti nuk mund ta dish, ndishta ēasti i shkatėrrimit ėshtė afėr. 

18. Ata qė nuk i besojnė atij, kėrkojnė ngutjen e tij, ndėrsa ata qė i besojnė, i frokėsohen dhe e dinė se ajo ėshtė e vėrtetė. Ta dini se ata qė bėjnė polemikė, duke dyshuar nė momentin e katastrofės sė pėrgjithshme, janė nė njė humbje tė thellė. 

19. All-llahu ėshtė shumė bamirės pėr robėrit e vet; Ai e begaton atė qė do; Ai ėshtė i gjithfuqishmi, ngadhėnjyesi. 

20. Kush ėshtė qė dėshiron fitimin e botės tjetėr (ahiretin), Ne do t’ia shtojmė fitimin e tij, e kush e dėshiron vetėm fitimin e kėsaj bote, Ne ia japim, po nė botėn tjetėr ai nuk ka hise. 

21. A mos kanė ata ortakė (zota ose idhuj) qė u pėrcaktuan atyre fe, tė cilėn nuk e urdhėroi All-llahu? Po, sikur tė mos ishte fjala vendimtare (e All-llahut qė shpėrblimi dhe ndėshkimi tė jenė nė ahiret), dhe do tė kryhej dėnimi mbi ta, e megjithatė, mohuesit do tė kenė dėnimi tė dhembshėm. 

22. Do t’i shohėsh jobesimtarėt tė frikėsuar nga ajo qė vepruan, po, ajo do t’u ndodhė atyre, kurse ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, do tė jenė nė kopshtet e Xhenneteve dhe ata kanė te Zoti i tyre ēka tė dėshirojnė; e kjo ėshtė ajo dhuntia e madhe. 

23. Ajo (dhunti) konsistonnė atė qė All-llahu u jep myzhde robėrve tė vet, tė cilėt besuan dhe bėnė vepra tė mira. Thuaj: “Unė nuk kėrkoj prej jush ndonjė shpėrblim pėr thirrjen time vetėm respektin e dashurisė pėr hir tė farefisnisė (akraballėkut)”. Kush bėn ndonjė tė mirė, Ne ia shumėfishojmė tė mira; vėrtet, All-llahu falė mėkatet, ėshtė mirėnjohės. 

24. A mos thonė ata se ai (Muhammedi) shpifi gėnjeshtėr ndaj All-llahut, e nėse dėshiron All-llahu ta mbyllė zemrėn tėnde, pse All-llahu eliminon tė pavėrtetėn dhe me fjalė e veta e forcon tė vėrtetėn. Ai ėshtė qė e di ēka ka nė zemra. 

25. Ai ėshtė qė pranon pendimin e robėrve tė vet dhe shlyen tė kėqijat dhe e di ēka punoni. 

26. Ai ėshtė qė u pėrgjigjet (lutjeve tė) atyre qė besuan dhe bėnė punė tė mira dhe, nga mirėsia e vet, ua shton atyre tė mirat. Ndėrsa, jobesimtarėt kanė dėnim tė rreptė. 

27. Sikur All-llahu t’ua shumonte begatinė robėrve tė vet, ata do tė kalonin kufijtė, por Ai i furnizon me masė qė dėshiron, sepse Ai ėshtė i njohur hollėsisht dhe i dijshėm pėr robėrit e vet. 

28. Dhe Ai ėshtė qė e lėshon shiun, pasi qė ata t’i kenė humbur shpresat dhe Ai shtrin mėshirėn e vet; Ai ėshtė mbikėqyrėsi i lavdėruari. 

29. Nga argumentet e Tij ėshtė krijimi i qiejve dhe i tokės dhe shpėrndarja e gjallesave nė tė dyjat dhe Ai me fuqinė e Tij mund t’i bashkojė kurdo qė tė dėshirojė. 

30. ēfarėdo e keqe qė mund t’ju godasė, ajo ėshtė pasojė e veprave tuaja (tė kėqia), e pėr shumė tė tjera Ai u falė. 

31. E ju nuk mund t’i ikni (ta mposhtni) dėnimit nė tokė dhe pėrveē All-llahut nuk keni as mbrojtės e as ndihmės. 

32. Dhe nga argumentet (qė dokumentojnė fuqinė) e Tij, janė anijet lunduese nėpėr det si tė ishin kodra. 

33. Nėse do Ai, e ndal erėn dhe ato ngelin tė palėvizshme mbi sipėrfaqen e ujit. S’ka dyshim se kėto fakte ekzistojnė pėr secilin durimtarė e mirėnjohės. 

34. Ose i pėrmbyt ata pėr shkak tė asaj qė vepruan, e pėr shumė tė tjera Ai i falė. 

35. Ata qė i kontestojnė argumenetet Tona, le ta dinė se nuk kanė shpėtim (nuk mund t’i shmangin dėnimit). 

36. ēka u ėshtė dhėnė nga ndonjė send, ajo ėshtė kėnaqėsi nė kėtė botė, e ajo qė ėshtė te All-llahu ėshtė shumė mė e mirė dhe e pėrjetshme, por pė ata qė besuan dhe qė vetėm Zotit tė tyre i mbėshteten: 

37. Dhe ata qė u shmangėn mėkateve tė mėdha e tė shėmtuara, dhe kur hidhėrohen, ata falin, 

38. Edhe ata qė i pėrgjigjen thirrjes sė Zotit tė tyre dhe e falin namazin rregullisht dhe ata qė konsultohen mes vete pėr punė tė pėrbashkėta, e nga ajo qė Ne ua japim ata e shpėrndajnė, 

39. Edhe ata qė kur i godit e padrejta, i kundėrvihen. 

40. Ndėshkimi i tė keqes, bėhet nė tė njejtėn mas, e kush fal e bėn pajtim, shpėrblimi i tij ėshtė te All-llahu. Vėrtet, Ai nuk i do zullumqarėt. 

41. E kush hakmirret pėr padrejtėsitė i janė bėrė, ndaj tė tillėve nuk ka ndonjė pėrgjegjėsi. 

42. Pėrgjegjėsia (ndėshkimi) ėshtė vetėm kundėr atyre qė u bėjnė padrejtė dhe kundėr atyre qė pa farė arsye bėjnė ērregullime nė tokė. Pėr tė tillėt ėshtė njė dėnim i dhembshėm. 

43. Kush bėn durim dhe fal, s;ka dyshim se ajo ėshtė virtyti mė i lartė (i lavdishėm). 

44. Atė qė All-llahu e lė tė humbur, pėr tė nuk ka ndonjė ndihmės tjetėr, pos Tij. Do t’i shohėsh zullumqarėt qė, kur tė vėrejnė dėnimin, do tė thonė: “A ka ndonjė rrugė pėr rikthim (nė dynja)?” 

45. Do t’i shohėsh ata duke iu afruar atij (zjarrit) tė frikėsuar nga nėnshtrimi, se si e shikojnė me bisht tė syrit tinėzisht (me njė shikim tė vjedhur). Ata qė besuan do tė thonė: “Vėrtet, tė humbur nė ditėn e kijametit janė ata qė e humbėn vetveten dhe familjen e vet!” Ta dini pra, se mizorėt janė nė dėnim tė pėrjetshėm. 

46. Ata nuk kanė mbrojtės qė t’u nduhmojė, pėrveē All-llahut, sepse atė qė All-llahu e ka humbur, pėr tė nuk ka rrugėdalje (shpėtim). 

47. Pėrgjigjuni thirrjes sė Zotit tuaj para se tė vijė njė ditė, qė All-llahu nuk e kthen mė (pasi ta ketė caktuar). Atė ditė ju nuk do tė gjeni strehim dhe as nuk do tė mund t’i mohoni (mėkatet). 

48. Nėse ata (idhujtarėt) refuzojnė, Ne nuk tė kemi dėruar ty rojė tė tyre, ti ke pėr obligim vetėm komunikimin. Vėrtet, kur Ne i dhurojmė njeriut nga ana Jonė ndonjė tė mirė, ai gėzohet pėr tė, e kur i godet ndonjė e keqe, qė e ka merituar vetė, atėherė njeriu ėshtė pėrbuzės. 

49. Vetėm i All-llahut ėshtė pushteti i qiejve e i tokės; Ai krijon ēka tė dojė; Ai i falė vetėn femra atij qė do; e i falė vetėm meshkuj atij qė do. 

50. Ose u falė ēift, meshkuj e femra, por atė qė do e lė pa fėmijė (steril); Ai ėshtė i dijshėm, i fuqishėm. 

51. Nuk ka asnjė njeri qė t’i ketė folur All-llahut ndryshe, vetėm se me anėn e frymėzimit, ose pas ndonjė perdeje, ose t’i dėrgojė tė dėrguar (melek), e ai t’i shpallė me lejen e Tij atė qė do Ai. Vėrtet,Ai ėshtė mė i larti, mė i urti. 

52. Po kėshtu me urdhėrin tonė Ne te shpallėm edhe ty shpirtin (Kur’anin). Ti nuk ke ditur ēka ėshtė libri (Kur’ani) as ē’ėshtė besimi, por Ne atė e bėmė dritė me tė cilėn e vėmė nė rrugė tė drejtė atė qė dėshirojmė prej robėrve tanė. Nė tė vėrtetė, edhe ti udhėzon pėr nė rrugė tė drejtė, 

53. Nė rrugėn e All-llahut, tė cilit i takon ēka ka nė qiej dhe ēka nė tokė, e ta dini se tė gjitha ēėshtjet janė nė vullnetin e All-llahut.   

 

43.Suretu Ez Zuhruf 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ha, Mimė. 

2. Pasha librin (Kur’anin) sqarues! 

3. S’ka dyshim se Ne e bėmė atė Kur’an arabisht, nė mėnyrė qė ju ta kuptoni. 

4. Dhe se nė librin amzė (Lehvi mahfudh) te Ne, gėzon famė tė lartė dhe ėshtė plot urtėsi. 

5. A thua Ne ta lėmė kėshillimin ndaj ju e t’ju braktisim, pse ju jeni popull i shfrenuar? 

6. E, sa pejgamberė kemi dėrguar te popujt e lashtė?! 

7. Dhe nuk u erdhi atyre asnjė pejgamber, e tė mos tallen me tė. 

8. Andaj, Ne i zhdukėm ata qė ishin mė tė fuqishėm se kėta dhe shembulli i atyre tė mėparshmive ėshtė pėrmendur mė parė (nė Kur’an). 

9. Nėse ti i pyet ata: “Kush i krijoi qiejt dhe tokėn?” Me siguri do tė thonė: “Ato i krijoi i gjithfuqishmi, i dijshmi!” 

10. Ai qė tokėn e bėri djep pėr ju dhe u mundėsoi tė keni rrugė nėpėr tė, e tė mund tė orientoheni (pėr qėllimet tuaja). 

11. Dhe Ai qė lėshon nga qielli ujė (shi) me masė. Ne i japim me tė jetė njė vendi tė vdekur. Ja, kėshtu edhe ju do tė nxirreni (tė gjallė nga varrezat); 

12. Dhe Ai qė krijoi tė gjitha llojet (ēiftet) dhe ju mundėsoi tė udhėtoni hipur nė anije ose nė kafshė. 

13. Tė uleni mbi to dhe atėherė, pasi tė jeni vendosur mbi to, ta pėrkujtoni tė mirėn qė u dha Zoti juaj e tė thoni: “Falėnderuar qoftė Ai qė i nėnshtroi kėto pėr neve, sepse ne nuk do tė kishim mundėsi ta bėnim kėtė. 

14. Dhe ne me siguri do tė kthehemi te Zoti ynė!” 

15. Megjithatė (pranuan se Zoti ėshtė i vetmi krijues), ata i pėrshkruan Atij pjesė (fėmijė) nga robėrit e Tij. Njeriu i tilė njėmend ėshtė mohues i hapėt. 

16. A mos Ai nga ato qė krijoi, pėr vete pėrcaktoi vajza, kurse juve u dalloi me djem? 

17. E kur ndonjėri prej jush lajmėrohet me (lindje tė vajzės) atė qė ia pat pėrshkruar Zotit shembull, fytyra e tij, nxihet dhe i zihet fryma. 

18. A, atė qė rritet me stoli, e nė dialog ėshtė i paqartė (ia pėrshkruajnė Zotit)? 

19. Edhe engjėjt qė janė adhurues tė Zotit i quajnė femra? A prezentuan ata krijimin e tyre (melekėve)? Dėshmia e tyre do tė regjistrohet dhe ata do tė merren nė pyetje. 

20. Ata pastaj thanė: “Sikur tė kishte dashur All-llahu, ne nuk do t’i adhuronim ata (as idhujt e as melaiket). Ata nuk kanė pėr kėtė (qė thonė) ndonjė fakt, ata vetėm gėnjejnė”. 

21. A mos u kemi dhėnė ndonjė libėr para tij (para Kur’anit),e ata i pėrmbahen atij? 

22. Jo, por ata thanė: “Ne i kemi gjetur tė parėt tanė nė kėtė fe dhe vazhdojmė gjurmėve tė tyre”. 

23. Ja pra, Ne nuk kemi dėrguar para teje pejgamber nė ndonjė vendbanim, qė tė mos i ketė thėnė paria e begatshme e tij: “Ne i gjetėm tė parėt tanė nė kėtė fe dhe ne jemi tė orientuar gjurmėve tė tyre”. 

24. Ai tha: “A edhe nėse ju kam sjell rrugė mė tė mirė nga ajo qė i gjetėt tė parėt tuaj?” Ata thanė: “Ne nuk i besojmė asaj me ēka ju jeni dėrguar!” 

25. Atėherė Ne ndėrmorrėm ndėshkime kundėr tyre, e shih si ishte pėrfundimi i gėnjeshtarėve. 

26. (Pėėrkujto, o i dėrguar) Kur Ibrahimi babait tė vet dhe popullit tė tij i tha: “Unė jam i larguar prej asaj qė adhroni ju, 

27. pėrveē Atij qė mė krijoi, dhe qė Ai do tė mė drejtojė!” 

28. Dhe ai (Ibrahimi) e la tė pėrjetshme atė fjalė (besimn nė njė Zot) ndėr pasardhėsit e vet me shpresė qė ata tė kthehen prej rrugės sė gabuar nė rrugėn e drejtė. 

29. Por, Unė u dhashė mundėsi kėtyre dhe tė parėve tė tyre tė kėnaqen derisa nuk u erdhi e vėrteta dhe i dėrguari me fakte. 

30. Po, kur u erdhi atyre e vėrteta, ata thanė: “Kjo ėshtė magji dhe se ne kėsaj nuk besojmė!” 

31. Pastaj thanė: “Pėrse tė mos ketė zbritur ky Kur’an njė njeriu tė madh nga dy qytete?” 

32. A thua ata e pėrcaktojnė mėshirėn (pejgamberllėkun) e Zotit tėnd? Ne kemi pėrcaktuar ndėr ta gjendjen e jetės nė kėtė botė; Ne kemi dalluar disa nė shkallė mė tė lartė se tė tjerėt, qė tė shfrytėzojnė njėri-tjetrin pėr shėrbime. E mėshira (caktimi pėr pejgamber) e Zotit tėnd ėshtė shumė mė e dobishme se ajo qė ata grumbullojnė. 

33. E sikur tė mos ishte qė njerėzit (do tė lakmonin) tė jenė qė nuk feje (jobesimtarė), Ne atyre qė nuk e besojnė Zotin do t’ua bėnim ppulazet e shtėpive tė tyre nga argjendi si dhe shkallėt nga argjendi, mbi tė cilat ata do tė ngriteshin. 

34. E edhe dyert e shtėpive tė tyre nga argjendi edhe kolltukėt, mbi tė cilėt do tė mbėshteteshin. 

35. Edhe stoli tė ndryshme (ari etj. ). E, tė gjitha kėto nuk janė gjė tjetėr pos kėnaqėsi e jetės sė kėsaj bote, kurse bota e ardhshme te Zoti ėshtė pėr besimtarėt e ruajtur. 

36. Kush mbyll sytė para kėshillave tė Zotit, atij ia shoqėrojmė njė djall qė nuk i ndahet kurrė. 

37. E ata (djajt) do t’i shmangin nga rruga e drejtė, kurse (jobesimtarėt) mendojnė se janė duke i udhėzuar. 

38. E kur tė vijė ai (jobesimtari) para Nesh, do tė thotė: “Ah, tė kishim qenė larg mes vete sa lindja me perėndimin; sa shok i keq je ti!” 

39. Dhe sot, pėr shkak se ishit zullumqarė, shoqėrimi juaj nuk do t’ju bėjė dobi nė vuajtjet tuaja. 

40. A mos ti do ta bėsh tė dėgjojė i shurdhėti, ose ta drejtosh tė verbėrin, apo atė qė ėshtė zhytur nė humbje tė thellė? 

41. E, nėse tė tėrheqim ty (tė marrim jetėn ose tė shpėrngulim), ngase Nr kemi fuqi kundėr tyre. 

42. Ose, mund tė bėjmė qė ti ta shohėsh atė qė ne u premtuam (dėnimin), ngase Ne kemi fuqi kundėr tyre. 

43. Andaj, ti pėrmbaju asaj qė tė shap;;et, e s’ka dyshim se ti je nė rrugė tė drejtė. 

44. Dhe se ajo (shpallja) ėshtė lėvdatė e madhe pėr ty dhe pėr popullin tėnd dhe pėr kėtė (lėvdatė) mė vonė do tė pėrgjigjeni. 

45. E ti, pyeti ata tė dėrguarit qė i dėrguam para teje, a kemi lejuar qė nė vend tė All-llahut tė adhurohen zota tjerė? 

46. Ne e patėm dėrguar Musain me argumentet tona te faraoni dhe rrethi i tij, e ai tha: “Unė jam i dėrguari i Zotit tė gjithėsisė!” 

47. E kur u solli ai argumentet Tona, ata u tallėn me to. 

48. Dhe Ne nuk u treguam asnjė mreklli (ndėshkuese) qė nuk ishin tė mėdha se njėra-tjetra dhe ashtu i ndėshkuam nė mėnyrė qė tė tėrhiqeshin nga rruga qė praktikonin. 

49. De ata thanė: “O ti magjistar, lute pėr ne Zotin tėnd qė tė ka dhėnė (tė na largojė dėnimin) se ne po besojmė!” 

50. E kur ua hoqėm atyre dėnimin, qe, ata e thyen besėn. 

51. Ndėrsa, faraoni thirri popullin e vet e tha: “O popull imi, a nuk ėshtė i imi pushteti i Egjiptit (i Misirit) dhe i kėtyre lumenjve qė rrjedhin nėn pallatin tim, a nuk po shihni?” 

52. Pra, unė jam mė i mirė se ky qyqar qė mėzi flet! 

53. pėrse nuk i janė atij bylyzykė nga ari, ose tė kenė tė kenė ardhur bashkė me tė engjėjt shoqėrues? 

54. Dhe ashtu ai e frikėsoi popullin e vet, e ata e respektuan, por ata ishin vėrtet popull i shkatėrruar. 

55. Kur ata nxitėn hidhėrimin Tonė, Ne iu hakmorėm atyre dhe i pėrmbytėm tė gjithė. 

56. Dhe i bėmė ata shembull e pėrvojė pėr tė tjerėt. 

57. Kur iu pėrmend popullit tėnd si shembull biri i Merjemes, ata brohoritėn. 

58. Dhe thanė: “A janė mė tė mirė zotat tanė apo ai?” Ata nuk tė thanė atė, vetėm si polemikė, por ata janė njerėz ngatrrestarė. 

59. Ai (Isai) ka qenė vetėm njė rob, tė cilin e bėmė pejgamber dhe e bėmė shembull tė jashtėzakonshėm si pėrvojė pėr beni israilėt. 

60. Po sikur tė duam Ne, do tė bėnim prej jush engjėjt qė do t’ju zėvendėsonin nė tokė. 

61. E ai (Isai) ėshtė parashenjė e momentit (e kijametit), pra kurrsesi mos dyshoni nė tė (nė katastrofė) dhe eni pas meje kjo ėshtė rrugė e drejtė. 

62. E tė mos u pengojė djalli, se ai pėr ju ėshtė armik i hapėt. 

63. Po kur Isai erdhi me argumente tha: “Erdha te ju me pejgamberllėk dhe erfha t’ju sqaroj atė pjesė qė e kundėrshtonit, pra kini frikė All-llahun dhe mė respektoni mua! 

64. S’ka dyshim, se All-llahu ėshtė Ai Zoti juaj, andajAtė adhuronie! Kjo ėshtė rrugė e drejtė!” 

65. Dhe grupet u pėrēanė mes vete, e tė mjerėt ata qė janė zullumqarė nga dėnimi i ditės sė dhembshme. 

66. Nuk presim tjetėr ato (grupe) pėrveē katastrofė t’u vijė befas duke mos e hetuar fare. 

67. Atė ditė shokėt e ngushtė do tė jenė armiq tė njeri-tjetrit, pėrveē atyre qė ishin tė sinqertė nė miqėsi. 

68. (Atyre besimtarėve, qė ishin shoqėruar pėr hir tė Zotit, u thuhet): “O adhuruesit e Mi, sot nuk ka as frikė pėr ju, e as qė do tė jeni tė pikėlluar!” 

69. (Robėrit e Mi) tė cilėt besuan argumentet dhe ishin myslimanė. 

70. Hyni nė Xhennete, ju she gratė tuaja, tė gėzuar! 

71. Atyre u shėrbejnė me enė e gastare nga ari, aty do tė kenė ēka t’u dėshirojnė shpirti dhe t’u kėnaqet syri. Ju do tė jeni aty pėrgjithmonė. 

72. E ky ėshtė Xhenneti qė u ėshtė dhėnė pėr atė qė keni punar. 

73. Aty keni shumė pemė prej tė cilave do tė hani. 

74. Ndėrkaq, kriminelėt janė nė vuajtje tė pėrjetshme tė Xhehennemit. 

75. Atyre as nuk u lehtėsohet (vuajtja) dhe aty janė tė dėshpruar. 

76. Ne nuk u bėmė atyre padrejtėsi, por ata vetė kanė qenė horra. 

77. Dhe ata thėrrasin: “O malik, le tė nė e marrė shpirtin Zoti yt!” ai thitė: “Ju do tė jeni aty pėrgjithmonė!” 

78. Ne u patėm sjellė tė vėrteėn, por shumica prej jush ishit urrejtės tė sė vėtetės. 

79. A mos vėndosėt pėr ndonjė ēėshtje (grackė kundėr Muhammedit), por edhe Ne kemivendosur (ta ndihmojmė). 

80. A mendojnė se Ne nuk dėrguam ndjenjėn e fshehtė tė tyre dhe bisedėn mes tyre? Po, e dėgjomė dhe tė dėrguarit tonė (engjėjt pėrcjellės) qė janė pranė tyre, shkruajnė. 

81. Thuaj: “Sikurse Mėshiruesi (All-llahu) tė kishte fėmijė, unė do tė jem i pari adhurues (pse unė e di mė sė miri se ajo ėshtė gėnjeshtėr)!” 

82. Larg asaj ėshtė Zoti i qiejve e i tokės, Zoti i Arshit, nga aji qė ata i pėrshkruajnė. 

83. Po ti, lėri ata tė zhyten edhe mė thellė derisa tė arrijnė nė ditėn qė u ėshtė pėrcaktuar. 

84. AI ėshtė qė nė qiell ėshtė All-llahu dhe nė tokė All-llah, Ai ėshtė i urti, i dijshmi. 

85. I lartėsuar qoftė Ai, qė nė sundimin e qiejve e i tokės dhe ēka ka ndėrmjet tyre dhe vetėm Ai di pėr momentin e kijametit dhe te Ai ktheheni. 

86. Ata qė i adhuruan pos Tij, nuk mund tė ndėrmjetsojnė (tė bėjnė shefaat), pėrveē kush dėshmoi tė vėrtetėn, e ata e dinė. 

87. Po nėse ti i pyet: Kush i krijoi ata, me siguri do tė thonė: “All-llahu!” E si pra, ia kthejnė shpinėn? 

88. (Zoti e di) Edhe thėnien e tij (tė Muhammedit): “O Zoti im, kėta janė njė popull qė nuk beson!” 

89. (E, Zoti iu pėrgjegj): Hiqu tyre pra, thuaj: “Qofshin braktisur, e mė vonė do ta kuptojnė!”     

 

44.Suretu Ed Duhan 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ha, Mimė. 

2. Pasha librin sqarues (tė sė drejtės nga e kota)! 

3. Ne e zbritėm ate nė njė natė tė bekuar (nė natėn e begatshme tė kadrit). Ne dėshiruam t’u tėrheqim vėrejtjen,e njerėzit tė jenė tė gatshėm. 

4. Nė atė (natė) zgjidhet ēdo ēshtje nė mėnyrė tė prerė. 

5. Urdhėr i pėrcaktuar nga Vetė Ne. S’ka dyshim se Ne dėrguam tė dėrguar. 

6. (E zbeitėm) Nga Mėshira e Zotit tėnd; Ai ėshtė dėgjuesi, i dijshmi. 

7. Zoti i qiejve e i tokės dhe ēka ka ndėrmjet tyre, nėse jeni tė bindur. 

8. Nuk ka Zot tjetėr, vetėm Ai qė jep jetė dhe vdekje, Zoti juaj dhe Zoti i prindėrve tuaj tė lashtė. 

9. Por jo, ata (idhujtarėt) janė nė dyshim, janė duke luajtur. 

10. Ti pra, prite ditėn kur qielli sjell njė tym konkret. 

11. Ai (tymi) i pėrfdhinė njerėzit. Ky ėshtė njė ndėshkim i mundimshėm. 

12. (Ata thonė) Zoti ynė, largoje prej nesh dėnimin, ne do tė besojmė. 

13. Prej nga atyre ajo kėshillė (ai mėsim), kur atyre u pat ardhur pejgamber me argument (e nuk besuan)? 

14. Po ia kthyen shpinėn atij (pejgamberit) dhe thanė: “I mėsuar prej dikujt, i ēmendur”. 

15. Ne do t’ua largojmė dėnimin pėr pak kohė, por ju do t’i ktheheni kotėsisė. 

16. (Pėrkujto) Ditėn kur do t’i kapim me atė rrėmbimin Tonė tė fuqishėm e do t’u hakmerremi. 

17. Ne pėrpara tyre e vumė nė sprovė popullin e faraonit, dhe i pat ardhur i dėrguar i ndershėm. 

18. (U pat thėnė): “Tė m’i dorėzoni robėrit e All-llahut, unė sjell argument tė sigurt. 

19. E mos bėni mendjemadhėsi ndaj All-llahut, unė sjell argument tė sigurt. 

20. Unė i jam mbėshtetur Zotit tim dhe Zotit tuaj nga (Kėrcėnimi) qė tė mė gurėzoni (mė mbytni). 

21. E nėse nuk mė besoni atėherė hiqnu meje (mė lini tė lirė)!” 

22. E thirri Zotin e vet: “Kėta janė popull kriminelė”. 

23. (Ne i thamė) Tėrhiqu me robėrit e Mi natėn, se do tė jeni tė ndjekur. 

24. Dhe lėre detin ashtu tė qetė (tė hapur) se ata janė ushtri qė do tė pėrmbytet. 

25. Sa kopshte e kroje kanė lėnė! 

26. Edhe ara tė mbjella e vende tė bukura. 

27. dhe sa tė mira qė i kanė pėrjetuar. 

28. Ja, ashtu atė ua lėmė nė trashėgim njė populli tjetėr. 

29. Prė ta nuk qajtėn as qielli e as toka dhe atyre nuk iu dha afat. 

30. Ndėrsa Ne i shpėtuam beni israilėt prej vuajtjeve nėnqmuese, 

31. Prej faraonit. Vėrtet ai ishte mizor i pakufishėm. 

32. Ne i patėm zgjedhur ata (besimtarėt e beni israilėve) me vetėdije ndėr njerėzit e asaj kohe. 

33. Dhe u dhamė argumente (mrekulli) nė tė cilat patėn pėrvojė tė qartė. 

34. E kėta (populli yt) me siguri do tė thonė: 

35. “S’ka tjetėr, vetėm ajo vdekja jonė e parė dhe ne nuk do tė ringjallemi! 

36. Nėse jeni tė vėrtetė ēka thoni (u thonė Muhammedit e besimtarėve), na sillni pra (nė jetė) etėrit tanė (tė vdekur)! 

37. A janė ata (idhujtarėt) mė tė fortė, apo populli i Tubeit dhe ata qė ishin pėrpara tyre. Ne ata i zhdukėm, sepse ishin kriminelė. 

38. Ne nuk krijuam qiejt e tokėn dhe ēka ndėrmjet tyre, pa njė qėllim. 

39. Por, Ne i krijuam tė dyja me qėllim tė caktuar, mirėpo shumica e tyre nuk dinė. 

40. S’ka dyshim se dita e kijametit ku kryhet gjykimi, ėshtė e caktim i tė gjithė atyre. 

41. Nė atė ditė nuk bėn dobi asgjė miku pėr mikun, e as nuk mund tė ndihmohen. 

42. Pėrjashtim bėn ai qė e mėshiron All-llahu, se Ai ėshtė ngadhnjyesi, i mėshirshmi. 

43. Ështė e vėrtetė se pema e Zekumit, 

44. Do tė jetė ushqim i mėkatarėve. 

45. vlon si katran (si pezhgeja) nė barqet. 

46. Ashtu si vlon uji i valė. 

47. (U thuhet engjėjve pėr mėkatarin) Rrėmbene e grahne ne mes tė Xhehennemit. 

48. Dhe hudhni mbi kokėn e tij ujin e valė e shtonja mundimin. 

49. (I thuhet): Shijoje! se ti je ai forti, i autoritetshmi. 

50. E ky ėshtė ai (dėnimi) pėr tė cilin dyshonit. 

51. Vėrtet, ata qė i patėn frikė Zotit, janė nė vende tė qeta. 

52. Janė nė Xhennete e nė burime qė rrjedhin. 

53. Veshin petka nga mėndafshi e kadifeja, ulur ballė pėr ballė. 

54. Ja kėshtu, edhe e martojmė mė bardhoshe symėdha (me hyrija). 

55. aty kėrkojnė t’u sillen ēdo lloj peme dhe atyjanė tė sigurt. 

56. Aty nuk do tė pėrjetojnė vdekjen, pėrveē asaj tė parės nė dynja. Ata i shpėtoi (All-llahu) prej vuajtjeve tė Xhehennemit. 

57. (Ato tė mira) Janė dhuratė nga Zoti yt,e ai ėshtė shpėtim i madh. 

58. Ne ua bėmė tė lehtė atė (Kur’anin) nė gjuhėn tėnde ashtu qė ata tė marin mėsim. 

59. (Meqė nuk po marrim mėsim) Ti pra, prit se edhe ata janė duke pritur.     

 

45.Suretu El Xhathije 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ha, Mimė. 

2. Zbritja e librit ėshtė prej All-llahut, tė gjithėfuqishmit, tė urtit. 

3. Pėr besimtarėt ekzistojnė argumentet nė qiej dhe nė tokė. 

4. Pėr njė popull qė sinqerisht ėshtė bindur ka argumente edhe nė krijimin tuaj dhe na krijimin e shtazėve tė pėrhapura. 

5. Edhe nė ndėrrimin e natės e tė ditės, nė atė furnnizim qė All-llahu e lėshon prej qiellit dhe me te, pasi tė ketė vdekur e ngjall tokėn; edhe nė qarkullimin e erėrave pėr njė popull qė logjikon ka argumente. 

6. Kėto janė fakte tė All-llahut qė po t’i lexojmė ty nė mėnyrė tė saktė; cilės fjallė pra, pos fjalės sė All-llahut dhe argumenteve tė Tij, ata i besojnė? 

7. Ǒdo gėnjeshtar e shumė mėkatarė ėshtė i shkatėrruar. 

8. Qė i dėgjon ajetet e All-llahut, tė cilat lexohen, e pastaj vazhdo prapė si mendjemadh sikur nuk i ka dėgjuar ato. Atė lajmroje pėr njė vuajtje tė dhembshme. 

9. Edhe kur tė mėson diēka prej ajeteve Tona, ai i merr ato pėr tallje. Pėr tė tillėt pason njė dėnim shtypės. 

10. Pėrpara tyre e kanė Xhehennemin (qė i pret) dhe nuk do t’u bėjė dobi asgjė ajo qė kanė fituar, e as ndihmėsit qė i adhuruan, pos All-llahut. Ata do tė pėrjetjnė njė dėnim tė madh. 

11. Ky (Kur’ani) ėshtė njė udhėrrėfyes i plotė, e ata qė nuk i pranuan ajetet e Zotit tė tyre, i pret njė dėmim mė i mundimshėm. 

12. All-llahu ėshtė Ai, qė pėr ju e nėnshtroi detin qė me lejen e tij tė lundrojnė anijet nėpėr tė, qė tė kėrkojnė begatitė e tij; ndaj, falėderonie. 

13. Dhe pėr ju nėnshtroi gjithė ē’ka nė qie dhe ē’ka nė tokė, njėmend pėr njerėzit qė mendojnė thellė, nė to ekzistojnė argumete. 

14. Thuaju atyre qė besuan: Le t’ua falin atyre qė nuk presin ndėshkimet e All-llahut (pse nuk besojnė), ashtu qė Ai vetė ta dėnojė njė popull pėr shkak tė veprave qė bėjnė. 

15. Kush bėn vepra tė mira, bėn pėr vete, e kush bėn keq, bėn kundėr vetes, pastaj do tė ktheheni te Zoti juaj. 

16. Ne u patėm dhėnė beni israilėve librin dhe pejgamberllukn dhe aftėsi pėr tė gjykuar nė mes tė njerėzve, i patėm furnizuar ata me tė mira dhe i patėm dalluar nga njerėzit e tjerė. 

17. U patėm dhėnė edhe fakte te qarta pėr ēėshtjen e fesė. Mirėpo, pėr shkak tė zilisė qė kishin ndėrmjet vete, ata u pėrēanė vetėm atėherė kur u erdhi dija qė ta kuptojnė, s’ka dyshim se Zoti yt nė ditėn e kijametit do tė gjykojė nė mes tyre pėr shkaēet e pėrēarjes sė tyre. 

18. Pastaj, Ne tė vumė ty nė njė rrugė tė drejtė tė fesė, pra ti ndiqe atė e mos ndiq dėshirat e atyre qė nuk dinė. 

19. Ata nuk mund tė mbrojnė ty pėr asgjė te All-llahu. Zullumqarėt janė miq tė njėrit-tjetrit, kurse All-llahu ėshtė mbrojtės i besimtarėve tė devotshėm. 

20. Ky (Kur’ani) ėshtė dritė e dijes pėr njerėz, ėshtė udhėzues e mėshirė pėr njė popull qė beson bindshėm. 

21. A menduan ata, tė cilėt vepruan nė tė kėqija, se nė jetėn e tyre dhe nė vdejken e tyre do t’i bėjmė tė barabartė me ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira? Sa i shėmtuar ėshtė gjykimi ti tyre! 

22. All-llahu krijoi edhe qiejt edhe tokėn me njė drejtėsi precize, e pėr t’u shpėrblyer secilit njeri me veprat e veta, atyre nuk u bėhet e padrejtė. 

23. A e ke parė ti (Muhammed) atė qė duke e ditur, dėshirėn e vet e respekton si zot tė vetin, atė All-llahu e ka humbur, ia ka mbyllur tė dėgjuarit dhe zenrėn e tij, i ka vėnė perde mbi tė parit e tij, mė thuaj, pos All-llahut, kush mund ta udhėzojė atė? A nuk merrni mėsim? 

24. Ata edhe thanė: “Nuk ka tjetėr, vetėm se kjo jetė jona nė kėtė botė, po vdesim dhe po lindemi dhe asgjė nuk na shkatėrron tjetėr pos kohės. Ata pėr kėtė nuk dinė asjė, ata vetėm fantazojnė. 

25. E kur atyre u lexohen ajetet Tona, tė qarta ata nuk kanė fakt tjetėr, pos tė thonė: “Nese jeni tė saktė na sillni tė gjallė prindėrit tanė!” 

26. Thuaj: “All-llahu juve ju jep jetėn dhe ju bėn tė vdisni (e jo koha); mandej, do t’ju tubojė nė ditė e gjykimit pėr tė cilėn nuk ka dyshim, por shumica e njerėzve nuk dinė (pėrfuqinė e Zotit). 

27. Sundimi i qiejve e i tokės ėshtė vetėm i All-llahut, e ditėn kur ndodh kijameti, atė ditė mohuesit dėshprohen. 

28. Dhe (atė ditė) e sheh secilin popull thirret te libri i vet (shėnimet e veprave). (U thuhet): “Sot shpėrbleheni me atė qė e keni vepruar”. 

29. Ky ėshtė libri ynė (shėnimet e veprave tuaja) qė dėshmon tė vėrtetėn (tė saktėn), Ne kemi kėrkuar tė shkruhet se ē’vepronit. 

30. Sa u pėrket atyre qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, Zoti i tyre i merr ata nė mėshirėn e vet (nė Xhennet), e ai ėshtė shpėtim i madh. 

31. E, sa u pėrket atyre qė nuk besuan (u thuhet): “A nuk ju patėn lexuar argumentet e Mia; e ju bėtė mendjemadhėsi de ishit popull i zhytur nė mėkate!” 

32. Edhe kur u thuhej se premtimi i All-llahut ėshtė dhe se do tė vijė kijameti pėr tė cilin s’ka dyshim, ju thatė: “Ne nuk dimė se ē’ėshtė kijameti, e ne me dyshim menduan pėr te dhe ne nuk jemi tė bindur!” 

33. Dhe u dalin nė shesh tė kėqijat qė i kanė punuar, dhe i pėrfshinė ajo me tė cilėn talleshin. 

34. E u thuhet: “Sot po u lėmė tė harruar, ashtu sikurse ju e harruat takimin e kėsaj dite, vendi juaj ėshtė zjarri, pėr ju nuk ka ndihmėtarė”. 

35. Kėtė (dėnim) pėr shkak se ju u tallėt me ajetet e All-llahut, juve u mashtroi jeta e dynjasė. Sot, pra, nuk do tė nxirreni prej tij (zjarrit), e as nuk kėrkohet qė ata t’i kthehen pendimit tė All-llahut. 

36. Pra, falėnderimi i qoftė vetėm All-llahut, Zotit tė qiejve, Zotit tė tokės, Zotit tė gjithėsisė. 

37. Vetėm Atij i takon lartėmadhėria nė qiej e n tokė dhe Ai ėshtė ngadhėnjyesi, mė i urti.      

 

Part 26

 

46.Suretu El Ahkaf 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ha, Mimė. 

2. (Ky) Libėr i shpallur prej All-llahut, tė fuqishmit, tė urtit. 

3. Ne nuk i krijuam qiejt e tokėn dhe atė qė ekziston ndėrmjet tyre, pėrpos me qėllim dhe pėr njė afat tė caktuar, kurse ata qė nuk besuan nuk i vunė veshin asaj me ēka u tėrhiqet vėrejtja. 

4. Thuaj: “Mė thuani pėr ata qė pos All-llahut i adhuroni, mė tregoni se ēka krijuan ata nė tokė dhe a kanė pjesėmarrje nė (krijimin nė) qiejtė? Nėse e thoni tė vėrtetėn, mė sillni ndonjė libėr para kėtij ose ndonjė gjurmė tė mbetur prej diturisė”. 

5. Kush ėshtė mė i humbur se ai qė pos All-llahut lut diē qė nuk i pėrgjigjen atij deri nė kijamet, pse ata (qė luten) janė gafilė ndaj lutjes sė tyre. 

6. E kur do tė tubohen njerėzit, ata (zotat e tyre) do tė jenė armiq tė tyre (tė adhuruesve) dhe do ta mohojnė adhurimin e tyre (tė idhujtarėve). 

7. Dhe kur atyre u lexoheshin ajetet Tona tė qarta, ata tė vėrtetės (Kur’anit) qė u erdhi, i thanė: “Kjo ėshtė magji e hapėt!” 

8. Ose i thonė se ai (Muhammedi) e trilloi. Thuaj: “Nėse unė kam trilluar atė, ju nuk keni mundėsi asgjė tė mė mbroni prej All-llahut. Ai e di mė sė miri se ēka i mveshni ju atij, por mjafton qė Ai ėshtė dėshmitarė ndėrmet meje e ndėrmjet jush, Ai ėshtė mėkatfalėsi, Mėshiruesi”. 

9. Thuaj: “Unė nuk jamė risimtar prej tė dėrguarve, e nuk e di se ēka do tė bėhet me mua e as me ju, unė nuk ndjek tjetėr vetėm atė qė mė shpallet, unė nuk jam tjetėr pos i dėrguar qė ju trheq qartas”. 

10. Thuaj: “Mė tregoni mua se nėse ai (Kur’ani) ėshtė rej All-llahut, e ju e mohua (si do tė jetė puna e juaj), ndėrsa njė dėshmitar nga beni israilėt e dėshoi si tė tillė (tė zbritur prej All-llahut) dhe i besoi, kurse ju bėtė kryelartėsi (a nuk jeni zulllumqarė)?” E, s’ka dyshim se All-llahu njė popull qė ėshtė mizor, nuk e udhėzon nė rrugėn e shpėtimit. 

11. E ata qė nuk besuan, atyre qė besuani thanė: “Sikur tė ishte ai (Kur’ani - feja) ndonjė e mirė, ata nuk do ta pėrqafonin para nesh!” E dersa nuk drejtohen me tė (Kur’anin), ata do tė thonė: “Ky ėshtė trillim i kahershėm”. 

12. E para tij ishte libri i Musait, prijės dhe mėshirė, e edhe ky ėshtė libėr qė vėrteton (librin e Musait), ėshtė nė gjuhėn arabe pėr t’ia tėrhequr vėrejtjen atyre qė nuk besuan, kurse myzhde pėr besimtarėt. 

13. Ata qė thanė: “All-llahu ėshtė Zoti ynė dhe qėndruan besnikrisht, pėr ta nuk ka frikė dhe ata nuk do tė pikėllohen. 

14. Tė tillėt janė banues tė Xhennetit, aty do tė jenė pėrgjithonė, atė e kanė shpėrblim pė veprat qė i bėnė. 

15. Ne e urdhėruam njeriun t’u bėjėmirė prindėrve tė vet, ngase nėna e vet me mundim e barti dhe me vėshtirėsi e lndi, e bartja e tij dhe gjidhėnia e tij zgjat tridjetė muaj (e ai vazhdon tė jetojė) derisa tė arrijė pjekurinė e vet dhe kur t’i mbush dyzet vjet ai thotė: “Zoti im, mė inspiro mua qė tė falėnderoj pėr tė mirėn tėnde qė ma dhurove mua dhe prindėrve tė mij, qė tė bėj vepra tė mira qė i pėlqen Ti dhe m’i bėn tė mirė pasardhėsit e mij, unė pendohem te Ti dhe unė jam me myslimanėt. 

16. Tė tillėt jan ata qė Ne ua pranojmė nė mėnyrė mė tė mirė atė qė punuan, ua kapėrcejmė tė kėqijat e tyre duke rradhitur me banuesit e Xhennetit. (Ky ėshtė) Premtim i vėrtetė qė u ėshtė premtuar. 

17. E ai qė prindėrve tė vet u thotė: “Oh, pėrr ju!, a mė premtoni mua se do tė ringjallem, kur sa e sa gjenerata kanė kluar para meje (e nuk u ringjallėn)?” E ata tė dy e lusin All-llahun ta udhėzojė (duke i thėnė atij) “I mjeri ti, beso, se premtimi i All-llahut ėshtė i saktė!” po ai thotė: “Kjo nuk ėshtė tjetėr vetėm se legjendė e tė lashtėve!” 

18. Ata janė tė tillė, kundėr tė cilėve a marrė fund vendimi (tė jenė banues tė zjarrit) si nė popujt nga exhinėt dhe njerėzit qė kaluan para tyre, sepse ata ishin tė humbur. 

19. E, secilit sipas veprave qė i takon shkalla, e shpėrblimi pėr veprat e tyre do t’u plotėsohet e nuk u bėhet padrejtė. 

20. E nė ditėn kur ata qė nuk besuan paraqiten pranė zjarrit (e u thonė): ju i shfryėzuat tė mirat nė jetėn e dynjasė dhe i pėrjetuat ato, e sot, pėr shkak se keni bėrė mendjemadhėsi nė tokė pa tė drejtė dhe pėr shkak se nuk respektuan urdhėrat e Zotit, do tė shpėrbleheni me dėnim nėnēmues. 

21. Pėrkjto vėllain e Adit (Hudin) kur popullin e vet nė Ahkafė e qortoi, megjithatė qortime pati edhe para edhe pas tij, (u tha): Tė mos adhuroni tjetėr vetėm se All-llahun, pse unė i kam frikė dėnimit tuaj nė ditėn e madhe! 

22. Ata i thanė: “A ke ardhur tė na largosh prej zotave taė?! Nėse je i sigurt, na sjell atė me ēka na kėrcėnohesh. 

23. Ai tha: “VEtėm All-llahu di atė, ndėrsa unė po ju kumtoj atė pėr ēka jam i dėrguar, por unė po ju shoh se jeni popull injorant. 

24. E kur e panė tė paraqitur (renė) tė drejtuar kah luginat e tyre thanė: “Kjo re do t na sjellė shi!” jo, kjo ėshtė ajo qė ju e kėrkuat sa mė shpejt, njė erė (shtrėngatė) me njė dėnim tė dhemshėm. 

25. (Erė) qė me lejen e Zotit tė saj, rrėnon ēdo send. Dhe aguan ashtuqė nuk shihej tjetėr pėrveē banesave tė tyre. Ashtu, Ne e ndėshkojmė popullin zullumqarė. 

26. Ne u patėm mundėsuar atyre (fuqi, pasuri, jetė tė gjatė), atė qė nuk u mundėsuam juve, u patėm dhėnė tė dėgjuar, tė parė e edhe zemra (tė munduar), por atyre nuk u bėri dobi asgjė, as tė dėgjuarit e tyre, e as tė parit e tyre e as zemrat e tyre, pse ata ishin qė i mohonin argumentet e All-llahut, andaj, i pėrfshiu ajo me tė cilėn talleshin. 

27. Ne i zhdukėm disa vendbanime pėrreth jush, u pėrsėritėm argumentet ashtu qė tė kthehen (nė rrugė tė drejtė). 

28. Pėrse atyre nuk u ndihmuan zotat, tė cilėt i adhuruan pos All-llahut, nė shenjė tė afrimit me ta (te All-llahu)? Por, ata humbėn prej syve tė tyre. Ajo ishte gėnjeshtėr e tyre dhe ajo qė trillonin ata vetė. 

29. (Pėrkujto) Kur disa prej exhinėve i drejtuam te ti qė tė dėgjojnė Kur’anin dhe kur u afruan dhe e dėgjuan atė, thanė: “Heshtni!” dhe kur u krye, u kthyen te populli i vet dhe e kėshilluan. 

30. Thanė: “O populli ynė, nė dėgjuam njė libėr tė shpallur pas Musait, qė vėrteton atė para tij, qė udhėzon nė tė vėrtetėn dhe nė rrugėn drejtė!” 

31. O populli ynė, pėrjigjuni thirrėsut tė All-llahut dhe besoni atij! Ai ju falė mėkatet tuaja dhe ju shpėton prej njė dėnimi plot vuajtje. 

32. E kush nuk i pėrgjigjet atij qė thėrret nė rrugėn e All-llahut, ai nuk ėshtė i pamposhtur nė tokė dhe pos Atij, ai nuk ka mbrojtės, tė tillėt janė nė njė humbje tė hapėt!” 

33. a nuk e dinė ata se All-llahu qė krijoi qiejt dhe tokėn dhe nuk u lodh nė krijimin e tyre, Ai ka fuqi t’i ngjallė tė vdekurit. Po, Ai ėshtė i plotfuqishėm pėr ēdo send. 

34. E ditėn kur ata qė nuk besuan paraqiten pranė zjarrit (e u thuhet): “A nuk ėshtė ky (dėnimi) i vėrtetė?” Ata thonė : “Po pasha Zotin tonė!” Ai thotė: “Pėr shkak se nuk besuat, pra vuanie dėnimin!” 

35. Ti (Muahamed) duro, ashu sikurse duruan tė dėrguarit e vendosur dhe mos ėrko ngutjen e dėnimit pėr ta, sepse ditėn kur do ta pėrjetojnė atė (dėnimin) qė u ėshtė premtuar, atyre u duket sikur nuk kanė jetuar vetėm se nė njė moment tė shkurtėr tė ditės. Kumtesė e mjaftueshme! A mos shkatėrrohet kush, pos popullit tė shfrenuar.

 

47.Suretu Muhammed 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ata tė cilėt vetė nuk besuan dhe penguan edhe tė tjerėt nga rruga e All-llahut, Ai ua ka asgjesuar veprat e tyre. 

2. Ndėrsa atyre qė besuan, bėnė vepra tė mira dhe atė qė iu shpall Muhammedit e besuan, e ajo ėshtė e vėrtetė prej Zotit tė tyre, Ai atyre ua shlyen mėkatet dhe ua pėrmirėson gjendjen. 

3. Kjo ėshtė kėshtu, ngase ata qė nuk besuan ndoqėn tė pavėrtetėn, e ata qė besuan ndoqėn tė vėrtetėn qė u erdhi prej Zotit tė tyre. Kėshtu All-llahu u sjell njerėzve shebmujt e tyre. 

4. Pra, kur t’i takoni nė (luftė) ata qė nuk besuan mėshojuni nė qafė (mbytni) derisa t’i rraskapitni, atėherė lidhni, e pastaj, ose lidhni ose kėrkoni dėmshpėrblim pėrderisa lufta tė mos pushojė. Kėshtu pra, po sikur tė dojė All-llahu, Ai do tė hakmerrej ndaj tyre, por Ai dėshiron t’ju sprovojė njėrin me tjetrin. E ata qė ranė dėshmorė nė rrugėn e All-llahut, atyre kurrsesi nuk ua humb veprat (por ua shton). 

5. Ata do t’i udhėzojė dhe dp tė pėrmirėsojė gjendjen e tyre. 

6. Dhe do t’i shtie nė Xhennetin, tė cilin ua ka bėrė tė njohur atyre. 

7. O besimtarė, nėse ju ndihmoni (fenė) All-llahun, Ai u ndihmon juve dhe u forzcon kėmbėt tuaja. 

8. E atyre qė nuk besuan, ata qofshin tė pėrmbysur, Ai atyre ua ka asgjėsuar veprat. 

9. Kėtė pėr shkak se ata e urrejtėn atė qė e zbriti All-llahu, prandaj atyre ua zhduk veprat. 

10. A nuk udhėtuan ata nėpėr tokė e tė shohin se si ishte mbarimi i atyre qė ishin pėrpara tyre e qė All-llahu ata i rrėnoi, e edhe mosbesimtarėt (mekas) i pret shembulli i tyre. 

11. Kėtė ngase All-llahu ėshtė mbrojtės i atyre qė besuan, kurse pėr jobesimtarėt nuk ka mbrojtje. 

12. Ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira All-llahu do t’i shtie nė Xhennete nėpėr tė cilat rrjedhin lumenj, e ata qė nuk besuan, pėrjetojnė kėnaqėsi (nė kėtė jetė) dhe hanė ashtu si hanė kafshėt, e veni i tyre ėshrtė zjarri. 

13. Se sa (popullatė) qytetesh qė ishin shumė mė fortė se qyteti nga i cili tė dėbuam ty, Ne i kemi shkatėrruar dhe pėr ta nuk pati ndihmėtar. 

14. A ėshtė i njejtė ai, qė ėshtė i mbėhtetur nė argument tė qartė prej Zotit tė vet, si ai qė veprat e tij tė kėqia i janė hijeshuar dhe ndjekin epshet e veta? 

15. Shembulli i Xhennetit, i cili u ėshtė premtuar atyre qė janė ruajtur (tė devotshėm) nė tė cilin ka lumenju me ujė pėr pije, lumenj mga qumėshti me shije tė paprishur, lumenj nga vera e shijshme pėr njerėz, lumenj nga mjalti i kulluar, ata kanė aty edhe gjithfarė lloj pemėsh, kanė edhe falje nga Zoti i tyre (a ėshtė i njejtė) a si ai qė ėshtė pėrgjithmonė nė zjarr dhe u shuhet etja me ujė tė valė qė ua copėton zorrėt e tyre? 

16. Prej tyre ka asish qė vijnė tė dėgjojnė ty, por kur largohen prej teje, u drejtohen atyre qė kanė dije e u thonė: “ēka tha ai (Muhammedi) mė parė?” Ata janė zemrat e tė cilėve ua ka vulosur All-llahu e ata udhėhiqen pas dėshirave tė veta. 

17. Kurse ata qė e gjetėn rrugėn e drejtė, Ai atyre u shton edhe mė udhėzimin nė rrugėn e drejtė dhe u ofron mundėsi tė jenė edhe me tė matur. 

18. Po ata a presin tjetėr, pos kijametit, i cili do t’u vijė befas, e parashenjat e tij tashmė kanė ardhur. E prej nga atyre kėshillimi (pendimi) kur t’u vijė kijameti? 

19. Atėherė, dije se nuk ka Zot tjeter pos All-llahut, kėrko falje pėr mėkatin tėnd, pėr tė besimtarėve e tė besimtareve, All-llahu edi pėr lėshimet tuaja (pėr vepra) dhe pėr vendin tuaj. 

20. E ata qė besuan po thonė: “Pėrse tė mos shpallet njė sure (qė na e obligon luftėn)?” E kur u shpall sureja e qartė dhe nė tė u pėrmed lufta, i sheh ata, tė cilėt kanė zemra tė sėmura (tė dyshimta), tė shikojnė me njė shikim si tė ishin nė agoni tė vdekjes. I gjetė e keqja! 

21. Njė respekt dhe njė fjalė e mirė (do tė ishte mė e mirė pėr ta). E kur ēėshtja (e luftės) tė jetė vendosur, do tė ishte mirė pėr ata tė jenė besnik ndaj All-llahut. 

22. A pritet prej jush (hipokritėve) qė nė nėse merrni sundimin (ose zbrapseni prej fesė islame) tė bėni trazira nė tokė dhe tė ndėrpreni lidhjet e akraballėkut? 

23. Tė tillėt janė qė All-llahu i mallkoi, i bėri tė shurdhėt dhe ua verbėroi tė parit e tyre. 

24. A nuk e studiojnė me vėmendje Kur’anin? Por jo, ata janėzemra qė kanė drynat e vet! 

25. Nuk ka dyshim se ata qė u kthyen prapa (nė mosbesim) pasi qė u ishte sqaruar rruga e drejtė, djalli ua hijeshoi dhe shpresė tė rrejshme u premtoi. 

26. Kėtė ngase atyre qė e urrejtėn atė qė e shpalli All-llahu (jehudive), u than: “Ne do t’ju dėgjojmė juve pėr disa ēėshtje!” Po All-llahu i di fshehtėsitė e tyre. 

27. E si do tė jetė atėherė puna e tyre engjėjt t’ua marrin shpirtin duke i rrahur fytyrave dhe shpinave tė tyre? 

28. E atė (dėnim) pėr shkak se ata ndoqėn rrugė tė cilė All-llahu e urren, kurse e urrejtėn atė qė Ai e pėlqen, prandaj ua asgjėsoi veprat e tyre. 

29. A menduan atė qė nė zemrat e tyre kanė dyshim, se All-llahu nuk do tė zbulojė mllefin e tyre? 

30. E sikur tė kishim dashur Ne, do t’i tregonim ty se kush janė ata, e do ti njihje konkret po me siguri do t’i njohėsh pėrme mėnyrės sė fjalės sė tyre, e All-llahui di vepra tuaja. 

31. Ne do t’u sprovojmė juve, derisa t’i njohim (tė dihen konkretisht) luftėtarėt dhe ata qė ishin tė qėnrueshėm nga mesi juaj, po edhe do tė sprovojmė veprat tuaja. 

32. Ata qė nuk besuan dhe penguan tė tjerėt nga rruga e All-llahut edhe pse u ishte sqaruar rruga e drejtė, e kundėrshtuan tė dėrguarin, ata asgjė nuk mund t’i bėjnė dėm All-llahut dhe Ai do t’ua zhduk veprat e tyre. 

33. O ju besimtarė, respektonie All-llahun dhe respektonie tė dėrguarin, e mos i ēoni kot veprat tuaja! 

34. Ata qė nuk besuan dhe penguan tė tjerėt nga rruga e All-llahut, e pastaj vdiqėn duke qenė jobesimtarė, All-llahu kurrsesi nuk do t’ju falė atyre. 

35. Pra, mos u dobėsoni e tė kėrkoni pajtim (armėpushim),kur ju jeni ngadhnjyes dhe All-llahu ėshtė me ju dhe nuk u pakėson veprat tuaja. 

36. Vėrtet, jeta e kėsaj bote ėshtė vetėm lojė e dėfrim, e nėse besoni dhe ruheni prej tė kėqijave, Ai u jep shpėrblimin tuaj dhe nuk kėrkon prej jush tėrė pasurinė tuaj (por njė pjesė). 

37. Pse sikur ta kėrkojė tėrė atė dhe t’ju shtrėngojė, ju do tė bėni koprraci dhe do tė dalė nė shesh ajo qė keni nė zemra. 

38. Ja, ju jeni ata qė ftoheni pėr tė dhėnė nė rrugėn e All-llahut (pėr luftė kundėr armikut tuaj), e dikush prej jush bėn koprraci, e kush bėn koprraci, ai bėn kundėr vetės, All-llahu s’ka nevojė, e ju jeni tė varfėr (keni nevojė). Po nėse ju i ktheni shpinėn, Ai do t’ju zėvendesojė me njė popull tjetėr, qė nuk do tė jetė si ju.      

 

48.Suretu El Fet-h 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ne ty tė dhamė (vendosėm pėr) njė fitore tė sigurt. 

2. Ashtu qė All-llahu (pas fitores) tė liroi ty prej mėkateve (qė t’i mbathėn) tė mėparėshme dhe prej atyre tė mėvonshme (kur njerėzit do tė pranojnė fenė islame dhe nuk do tė jenė mė mėkatarė) dhe ashtu tė plotėson mirėsinė e Vet ndaj teje nė rrugėn e drejtė. 

3. Dhe qė All-llahu tė ndihmon ty me njė ndihmė tė fortė. 

4. Ai ėshtė qė nė zemrat ė besimtarėve dhuroi qetėsinė pėr ta shtuar ata bindjen nė besimin e vet qė kishin. Ushtritė e qiejve e tė tokės janė vetėm tė All-llahut, e All-llahut ėshtė shumė i dijshėm dhe shumė preciz. 

5. (E urdhėroi luftėn) Edhe pėr t’i shtie besimtarėt dhe besimtaret nė Xhennete nėpėr tė cilėt rrjedhin lumenj e ku do tė jenė pėrgjithmonė, dhe pėr t’u shlyer tė kėqijat e tyre, e kjo ėshtė fitore e madhe te All-llahu. 

6. E nė anėn tjetėr, pėr t’i ndėshkuar hipokritėt dhe hipokritet, idhujtarėt dhe idhujtaret, mendimi i tė cilėve ndaj All-llahut ishte mendim i keq. Atyre u raftė e keqja! All-llahu shprehu urrejtje kundėr tyre dhe i mallkoi e Xhehennemin e pėrgatiti pėr ta, qė ėshtė vednbanim i keq. 

7. Edhe ushtritė (ndėshkuese) e qiejve e tė tokės janė vetėm tė All-llahut dhe All-llahu ėshtė i fuqishėm e i urtė. 

8. Ne tė dėrguam ty (Muhammed) dėshmitar, pėrgėzues dhe qortues. 

9. Qė ju (njerėz) t’i besoni All-llahut dhė tė dėrguarit tė Tij dhe atė ta pėrkrahni e ta respeketoni, e (All-llahun) ta madhėroni pėr ēdo mngjes e mbrėmje. 

10. Ata qė tė zotohen ty, nė tė vėrtetė, ata i zotohen All-llahut, se dora e All-llahut ėshtė mbi duart e tyre. E kush e thyen (zotimin), ai e thyen vetėm nė dėm tė vetin, e kush e znaton atė qė i ėshtė zotuar All-llahut, Ai do t’i japė atij shpėrblim tė madh. 

11. Ata beduinė qė mbetėn pas (nuk erdhėn me ty) do tė thonė: “Neve na penguan pasuriė tona familjet tona, andaj ti kėrko falje pėr neve!” Ata flasin flasin me gjuhėt e veta atė qė nuk e kanė nė zemrat e tyre. Thuaj: “Kush mund ta pengojė dėshirėn e All-llahut, nėse Ai dėshiron t’ju pėrfshijė juve ngonjė dėm, ose nėse Ai dėshiron t’ju gjejė ndonjė e mirė?” Jo, por All-llahu holėsisht di pėr atė qė punoni ju. 

12. Por ju menduat se i dėrguari dhe besimtarėt kurrė nuk do tė kthehen tė familjet e veta dhe kjo (bindje) nė zemrat e tuaja duket e mirė dhe patėt mendim tė keq, ju ishit popull i shkatėrruar. 

13. E kush nuk i besoi All-llahut dhe tė dėrguarit tė Tij, Ne pra, pėr jobesimtarėt kemi pėrgatitur zjarr shumė tė fortė. 

14. Vetėm i All-llahut ėshtė pushteti i qiejve dhe i tokės, Ai falė kė tė dojė dhe ndėshkon kė tė do, All-llahu ėshtė mėkatfalės Mėshirues. 

15. Kur tė shkoni ju pėr tė mbledhur prenė e luftės, ata qė ngelėn pas, do tė thonė: “Na lejoni edhe ne tė vijmė me ju!” Ata duan ta ndryshojnė vendimin e All-llahut! Ti thuaj: “Kurrsesi, ju nuk keni pėr tė ardhur me ne, kėshtu ka thėnė mė parė All-llahu!” E ata do t’ju thonė: “Jo, por ju na keni zili!” Po ata janė qė kuptojnė pak gjė. 

16. Atyre nga beduinėt qė ngelėn pas, thuaju: “Ju do tė ftoheni te njė popull luftarak e i fuqishėm, t’i luftoni ata ose tė dorėzohen (tė pranojnė fenė islame), e nėse pėrgjigjeni (nė thirrje), All-llahu ju jep shpėrblim tė mirė, e nėse nuk dilni sikurse ngelėt pa dalė mė parė, Ai ju ndėshkon me njė dėnim tė padurueshėm”, 

17. Nuk ėshtė mėkat (tė ngelė pa dalė) pėr tė verbėrin, pėr tė ēalin, e as pėr tė sėmurin. E kush respekton All-llahun dhe tė dėruarin e Tij, Ai atė e shtie nė Xhennete ku rrjedhin lunenj, e kush ngel prapa, Ai atė e ndėshkon me njė dėnim tė dhembshėm. 

18. Vėrtet, All-llahu qe i kėnaqur me besimtarėt kur ata nėn hijen e atij druri zotoheshin ty dhe Ai e dinte se ē’kishin zemrat e tyre, andaj u dhuroi qetėsimin dhe sė shpejti i shpėrbleu me njė fitore (ēlirimin e Hajberit). 

19. Dhe me pre tė tjera tė mėdha, tė cilat i merrni, All-llahu ėshtė i gjithfuqishėm i urtė. 

20. All-llahu u premtoi juve pre tė shumta qė do t’i merrni, e kėtė (tė Hajberit) ua shpejtoi dhe pengoi duart e njerėzve kudėr jush, e qė kjo tė jetė njė shenjė e mirė pėr besimtarėt e edhe qė Ai t’ju drejtojė nė rrugėn e fortė. 

21. E edhe (pre) tė tjera, tė cilat ju nuk keni pasur fuqi t’i merrni, po All-llahu mbizotėroi atė, e All-llahu ka fuqi pėr ēdo gjė. 

22. Edhe sikur ata qė nuk besuan t’ju luftonin juve, ata do tė munden dhe do tė kthejnė prapa, pastaj nuk do tė gjejnė as mbrojtės, as ndihmės. 

23. (ky ėshtė) Ligji i All-llahut ė ėshtė i kahershėm edhe ndėr tė parėt, nė ligjin e All-llahut nuk do tė gjesh ndryshime. 

24. Dhe Ai ėshtė qė pengoi duart e tyre prej jush dhe duart e tuaja prej tyre brenda nė Mekė, pasi qė u dha fitoren kundėr tyre, e All-llahu mbikėqyr atė qė ju punoni. 

25. Ata janė qė nuk besuan, ju penguan t’i afroheni xhamisė sė shenjtė (Qabes), duke i mbajtur kurbanet tė penguar tė arrini nė vendin e vet. E sikur tė mos kishte burra besimtarė dhe gra besimtare, qė ju nuk i dinit, e t’i sulmonit duke mos ditur, dhe me mbytjen e ndonjėrit prej tyre tė turpėroheni (zoti do t’ju jepte leje tė hyni nė Mekė). (E bėri atė) Pėr tė marrė All-llahu nė mėshirėn e vet atė qė do. Dhe sikur tė ishin tė ndarė, Ne do t’i dėnonim me njė dėnim tė rėndė ata prej tyre tė cilėt nuk besuan. 

26. Kur ata qė nuk besuan ndezėn nė zemrat e tyre euforinė, dhe atė kryelartėsi injorante (pagane), po All-llahu dhuroi qetėsimin e Vet dhe ndaj tė dėrguarit tė vet dhe ndaj besimtarėve dhe pėr ata zgjodhi besimin e drejtė (fjalinė: la ilahe il lell llah), pse ata ishin mė me meritė pėr tė dhe mė tė zotėt e saj, e All-llahu ėshtė i gjithdijshėm pėr ēdo send. 

27. All-llahu ėndrrėn e tė dėrguarit tė Vet e vėrtetoi me realitet: se me vullnetin e All-llahut do tė hyni nė xhaminė e shenjtė (nė Qabe) tė siguruar, tė rruani flokėt e kokave tuaja, t’i shkurtoni e nuk do tė keni frikė! Pra Ai ka ditur atė qė ju nk e dinit, para kėsaj ju dha njė fitore tė shpejtė (Hajberin). 

28. Ai ėshtė qė e dėrgoi tė dėrguarin e Vet me udhėzim tė plotė dhe me fenė e vėrtetė, qė tė triumfojė mbi ēdo fe, e mjafton All-llahu dėshmitar. 

29. Muhammedi ėshtė i dėrguar i All-llahut, e ata qė janė me tė (sahabėt) janė tė ashpėr kundėr jobesimtarėve, janė tė mėshirshėm ndėrmjet vete, ti i shehkah pėrulen (nė rukuė), duke rėnė me fytyrė nė tokė (nė sexhde), e kėrkojnė pre All-llahut qė tė ketė mėshir dhe kėnaqėsinė e Tij ndaj tyre. Nė fytyrat e tyre shihen shenjat e gjurmės sė sexhdes. Pėrshkrimi i cilėsive tė tyre ėshtė nė Tevrat dhe po ky pėrshkrim ėshtė edhe nė Inxhil. Ata janė si njė farė e mbjellė ku mbin filizi i vet, e ai trashet, pėrforcohet dhe qėndron nė trungun e vet, ajo e mahnit mbjellėsin. (All-llahu i shumoi) Pėr t’ua shtuar me ta mllefin jobesimtarėve. All-llahu atyre qė besuan dhe bėnė vepra tė mira u premtoi falje tė mėkateve dhe shpėrblim tė madh.        

 

49.Suretu El Huxhurat 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. O besimtarė, mos bėni asgjė para (se tė orientoheni nė udhėzimet e) Zotit dhe tė dėrguarit tė Tij, keni kujdes All-llahun, se me tė vėrtetė All-llahu i dėgjon tė gjitha dhe i di tė gjitha. 

2. O ju qė keni besuar, mos ngritni zėrin tuaj mbi zėrin e Pejgamberit dhe mos iu ngėrmoni atij si i ngėrmoheni njėri-tjetrit, e tė zhduken veprat tuaja duke mos ditur ju. 

3. Ata qė ulin zėrat e tyre paranė tė dėrguarit tė All-llahut. All-llahu zemrat e tyre i ka pėrshtatur pėr devotshmėri, ata kanė falje mėkatesh dhe shpėrblim tė madh. 

4. Ata qė thėrrasin pėrtej mureve, shumica e tyre janė qė nuk kuptojnė. 

5. E sikur ata tė bėnin durim derisa tė kishe dalė ti vetė, do tė ishte mė edukative pėr ta, po All-llahu ėshtė mėkatfalės, mėshirues. 

6. O ju qė keni besuar, nėse ndonjė i pandėrgjegjshėm u sjell ndonjė lajm, ju shqyrtonie mirė, ashtu qė tė mos e goditni ndonjė popull pa e ditur realitetin, e pastaj tė pendoheni pėr atė qė keni bėrė. 

7. E, dijeni se nė mesin tuaj e keni tė dėrguarin e All-llahut. sikur ai t’ju dėgjonte juve nė shu,ė ēėshtje, ju do tė pėsonit vuajtje, por All-llahu juve ua bėri tė dashur besimin dhe ua zbukuroi atė nė zemrat tuaja, ndėrsa mosbesimin, shfrenimin dhe kundėrshtimin, ua bėri qė t’i uureni. Tė tillė janė ata qė gjetėn rrugėn e drejtė. 

8. Kjo ėshtė dhuratė dhe begati prej All-llahut, e All-llahu ėshtė i dijshėmdhe i urtė. 

9. Nėse dy grupe besimtarėsh tentojnė tė luftojnė ndėrmjet vete, ju pajtoni ata, e nė qoftė se ndonjėri prej tyre e sulmon tjetrin, atėherė luftonie atė grup qė vėrsulet me pa tė drejtė, derisa t’i bindet udhėzimit tė All-llahut, e nėse ktheheni, atėherė me drejtėsi bėni pajtimin ndėrmjet tyre, mbanie drejtėsinė, se vėrtet All-llahu i do tė drejtit. 

10. S’ka dyshim se besimtarėt janė vėllezėr, pra bėni pajtim ndėrmjet vėllezėrve tuaj dhe kinie frikė All-llahun, qė tė jeni tė mėshiruar (na Zoti). 

11. O ju qė besuat, nuk bėn tė tallet njė popull me njė popull tjetėr, meqė tė pėrqeshurit mund tė jenė mė tė mirė nga ata tė cilėt pėrqeshin dikė tjetėr, e as gratė me gratė e tjera, sepse mund tė ndodhė qė gratė e tjera tė jenė mė tė mira se ato qė pėrqeshin (duke nėnēmuar njėri-tjetrin) dhe mos etiketoni njėri-tjetrin me llagape. Pas besimit ėshtė keq tė pėrhapet llagapi i keq. E ata qė nuk pendohen, janė mizorė. 

12. O ju qė keni besuar, largohuni prej dyshimeve tė shumta, meqė disa dyshime janė mėkat dhe mos hulumtoni pėr zbulimin e tė metave tė njeri tjetrit, dhe mos pėrgjoni njėri tjetrin; a mos ndonjėri prej jush dėshiron tė hajė mishin e vėllait tė vet tė vdekur? Atė pra e urreni! Kini frikė nga ndėshkimi i All-llahut, e All-llahu ėshtė mėshrues, Ai pranon shumė pendimin. 

13. O ju njerėz, vėrtetė Ne ju krijuam ju prej njė mashkulli dhe njė femre, ju bėmė popuj e fise qė tė njiheni ndėrmjet vete, e s’ka dyshim se te All-llahu mė i ndershmi ndėr ju ėshtė ai qė mė tepėr ėshtė ruajtur (kėqijat) e All-llahu ėshtė i dijshėm dhe hollėsisht i njohur pėr ēdo gjė. 

14. Beduinėt thanė: “Ne kemi besuar!” Thuaj: “Ju nuk keni besuar ende, por thuani: ne jemi dorėzuar, e ende nuk po hyn besimi nė zemrat tuaja. E nėse e respektoni All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, Ai nuk ju pakėson asgjė nga veprat tuaja, se All-llahu ėshtė shumė mėkatfalės, shumė mėshirues”.

15. Besimtarė janė vetėm ata qė besuan All-llahut, tė dėrguarit tė Tij, e mandej nuk dyshuan dhe pėr hirė tė All-llahut luftuan me pasurinė dhe me jetėn e tyre. Tė tillė janė ata tė vėrtetit. 

16. Thuaj: “A ju ia bėni me dije All-llahut fenė tuaj (duke thėnė: ne besuam), kur All-llahu ėshtė Ai qė e di ē’ka nė qiej dhe ē’ka nė tokė dhe All-llahu ėshtė i dijshėm pėr ēdo send”. 

17. Ata tė shprehin ty mirėnjohės (ta pėrmendin) qė u bėnė myslimanė. Thuaj: “Pranimin tuaj tė fesė islame mos ma njihni (mos ma pėrmendni) mua, por nėse jeni tė sinqertė All-llahu juve ju bėri mirė, kur ju udhėzoi pėr besim”. 

18. S’ka dyshim se All-llahu e di fshehtėsinė e qiejve e tė tokės, All-llahu sheh atė qė punoni ju.       

 

50.Suretu Kaf 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Kaf, pasha Kur’anin e lavdishėm (do tė ringjalleni)! 

2. Por jo, ata u ēuditėn qė u erdhi i dėrguari (qortues) nga mesi tyre, andaj jobesimtarėt thanė: “Kjo ėshtė diēka shumė e ēuditshme. 

3. A pasi tė vdesim e tė bėhemi dhe (do tė kthehemi nė jetė)? Ai kthim ėshtė larg (mendjes e mundėsisė)!” 

4. Ne dimė se ē’pakėsohet (ē’tret) toka prej tyre. Te Ne ėshtė edhe libri qė ruan ēdo gjė (numrin e tyre, emrat, pjesėt e trupit). 

5. Ata pėrgėnjeshtruan tė vėrtetėn kur ajo u erdhi dhe ata janė nė gjendje tė luhatshme. 

6. A nuk shikojnė ata me vėmendje kah qielli se si mbi ta kemi ndėrtuar atė, e kemi zbukuruar atė duke mos pasur nė tė ndonjė zbrazėti. 

7. Edhe tokėn se si e kemi shtrirė, e nė tė kemi vendosur kodra pėrforcuese dhe kemi bėrė qė nė tė tė mbijnė gjithfarė bimėsh tė bukura. 

8. (I bėmė ashtu) Dėshmi tė dukshme dhe pėrkujtuese pėr secilin njeri qė ka drejtuar mendjen (te Zoti). 

9. Ne, nga qielli lėshuam shiun e dobishėm dhe mė tė bėmė qė tė kultivohen kopshte e drithėra tė korren. 

10. Dhe rritėm trungje tė gjata hurmash me frua tė paluara njėri mbi tjetrin. 

11. ushqim pėr njerėz, dhe me tė, Ne e ngjallėm tokėn e vdekur, e kėshtu do tė jetė edhe ringjallja. 

12. Para tyre pėrgėnjeshtruan populli i Nuhut, banorėt e Bunarit (tė pusit) dhe Themudi. 

13. Edhe Adi, edhe Faraoni dhe vėllezėrit e Lutit. 

14. Edhe banorėt e Ejkes, populli i Tubbeit. Tė gjithė i pėrgėnjeshtruan tė dėrguarit, atėherė e merituan dėnimin Tim. 

15. A mos u lodhėm Ne me krijimin e parė? Jo, por ata janė nė njė huti rreth njė krijimi tė ri. 

16. Ne e kemi krijuar njeriun dhe dimė se ē’pėshpėritė ai nė vetvete dhe Ne jemi mė afėr tij se damari (qė rrah) i qafės sė tij. 

17. Dhe se kur dy engjėjt qėndrojnė pranė tij nė tė djathtė dhe nė tė majtė. 

18. Qė ai nuk hedh ndonjė fjalė e tė mos jetė pranė tij pėrcjellėsi i gatshėm. 

19. Agonia e vdekjes i vjen me atė tė vėrtetėn (i zbulohet ēėshtja e ahiretit); kjo ėshtė ajo prej sė cilės ke ikur. 

20. Dje i fryhet surit, e ajo ėshtė dita e premtuar (pėr dėnim). 

21. E do tė vijė secili njeri bashkė me tė dhe grahėsi edhe dėshmitari. 

22. (I thuhet) Ti ishe nė njė huti nga kjo (ditė) e NE ta tėrhoqėm perdėn tėnde dhe tash ti sheh shumė mprehtė. 

23. E shoku (pėrcjellėsi) i tij do tė thotė: “Kjo qė ėshtė te unė (regjistri i veprave) ėshtė gati. 

24. Ju tė dy (engjėjt) hidhinie nė Xhehennem secilin mohues kryeneē. 

25. Secilin pengues tė veprave, mizor e tė dyshimtė nė fe. 

26. I cili All-llahut i shoqėroi Zot tjetėr , pra hidhnie atė nė vuajtjet mė tė rėnda”. 

27. E shoku i tij (djalli) thotė: “Zoti ynė, unė nuk u shmanga prej rrugės sė drejtė, por ai vetė ka qenė i humbur larg”. 

28. Ai (All-llahu) thotė: “Mos u gridni tash para Meje, se Unė mė parė ju tėrhoqa vėrejtjen. 

29. te Unė nuk ndryshon fjala (vendimi) dhe Unė nuk jam zullumqar pėr robėrit”. 

30. (Pėrkujto) Ditėn kur Ne Xhehennemit i themi: “A je mbushur?” E, ai thotė: “A ka ende?” 

31. Ndėrsa besimtarėve tė ruajtur Xhenneti u afrohet krejt afėr. 

32. Kjo ėshtė ajo qė u premtohet pėr secilin qė pendohet dhe qė e ruan besėn e dhėnė. 

33. Pėr secilin qė i ėshtė frikėsuar Zotit pa e parė dhe ka qenė i kthyer te Ai me zemėr tė sinqertė. 

34. (U thuhet) Hyni nė te, tė shpėtuar, se kjo ėshtė dita e pėrjetshme. 

35. Ata aty kanė ēka tė dėshirojnė, e te Ne ka edhe mė shumė. 

36. E sa e sa brezni para tyre kemi shkatėrruar e qė ishin mė tė fortė e mė tė shkathėt se kėta (idhujtarėt kurejshitė). Ata brodhėn andej e kėndej nėpėr tokė (pėr t’i ikur vdekjes). Por, a mos gjetėn rrugėdalje? 

37. Nė tė gjitha kėto, pėr atė qė ka mendje tė shėndoshė dhe qė i ka vėnė me vėmendje, ka argumente. 

38. Ne krijuam qiejt e tokėn dhe gjithēka ka ndėrmjet tyre brenda gjashtė ditesh dhe Ne nuk ndiem lodhje. 

39. Po ti (Mumahed) me pėrballo atė qė ata tė thonė, para lindjes sė diellit dhe para pėrendimit madhėro e falėnderim Zotin tėnd. 

40. Falu pėr tė Tij edhe nė njė pjesė tė natės edhe pas sexhdes (pas namazit farz). 

41. Dhe vėni veshin thirrėsit kur thėrret nga ndonjė vend i afėrt. 

42. Ditėn kur e dėgjojnė thirrjen pėr tė vėrtetėn (ringjalljen), e ajo ėshtė dita e daljes (prej varrezave). 

43. S’ka dyshim se Ne japim vdekje dhe vetėm te Ne ėshtė kthimi i tyre. 

44. Ditėn kur me ata hapet toka e ata nguten (pėr vendtubim), e ai ėshtė njė tubim i lehtė pėr Ne. 

45. Ne dimė mė sė miri ēka thonė ata, e ti ndaj tyre nuk je ndonjė dhunues, ti kėshilloje me kėtė Kur’an atė qė i ka frikė kėrcėnimit Tim.

 

51.Suretu Edh Dharijat 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pėr erėrat qė ngrehin dheun dhe shpėrndajnė. 

2. Pėr retė qė e bartin shiun e rėndė. 

3. Pėr anijet qė lundrojnė lehtė. 

4. Pėr engjėjt qė bėjnė ndarjen e ēėshtjeve. 

5. S’ka dyshim se ajo qe u premtohet ėshtė e vėrtetė e sigurt. 

6. Dhe se shpėrblimi (gjykimi pėr vepra) do tė ndodhė pa tjetėr. 

7. Pėr qiellin plot rrugė. 

8. Ju gjendeni nė nje thėnie kontradiktore, 

9. Nga ai (besimi) zbrapset ai qė ishte zmbrapsur. 

10. Mallkuar qofshin gėnjeshtarėt! 

11. Ata tė cilėt janė gafilė nė injorancė (nė verbėri, nė padituri). 

12. E pyesin: “Kur ėshtė dita e gjykimit?” 

13. Dita kur ata digjen nė zjarr. 

14. Pėrjetonie dėnimin tuaj, ky ėshtė ai qė kėrkonit t’ju shpejtohet. 

15. Tė devotshmit janė nė kopshte e burime. 

16. Tė kėnaqur se kanė shtėnė nė dorė atė qė u dha Zoti i tyre, ata edhe mė parė (nė dynja) ishin mirėbėrės. 

17. Ata qenė tė cilėt pak flinin natėn. 

18. Dhe nė syfyr (kah mbarimi i natės) ata kėrkonin falje pėr mėkata. 

19. Dhe nė pasurinė e tyre kishin pėrcaktuar tė drejtė pėr lypėsin dhe pėr tė ngratin (qė ka nevojė por nuk lyp). 

20. Edhe nė tokė ka argumente pėr ata tė bindurit. 

21. Po edhe nė veten tuaj. A nuk jeni kah e shihni? 

22. E nė qiell ėshtė furnizimi juaj dhe ajo qė ju premtohet. 

23. Pasha Zotin e qiellit e tė tokės, kjo ėshtė njė e vėrtetė, ashtu siē ėshtė se ju flisni. 

24. A ke arritur tė dėgjosh ti pėr rrėfimin e musafirėve tė ndershėm tė Ibrahimit? 

25. Kur patėn hyrė te Ai dhe thanė: “Tė pėrshendesin me paqe!” (E mė vete tha): “Njerėz tė panjohur!” 

26. Dhe ai pa u vėrejtur shkoi te familja e vet dhe solli njė viē tė majmė tė pjekur. 

27. Atė ua afroi atyre e tha: “Pėrse nuk po hani?” 

28. Dhe ndjeu njėfarė frike prej atyre, po ata thanė: “Mos kij frikė!” Mandej i dhanė myzhde pėr njė djalė tė dijshėm. 

29. E gruaja e tij nisi tė bėrtasė e ri ra shuplakė fyyrės sė vet e tha: “Unė jam njė plakė qė nuk lind!” 

30. Ata (engjėjt) thanė: “Keshtu ka thėnė Zoti yt, e Ai ėshtė i urti, i gjithedijshmi”. 

 

Part 27

 

31. Ai (Ibrahimi) tha: “E ē’ėshtė puna juaj, o ju tė dėrguar?” 

32. Ata thanė: “Ne jemi tė dėrguar te njė popull kriminel!” 

33. Qė tė hedhim mbi ta gurė nga balta (e pjekur)! 

34. (gurė) Tė shėnuar te Zoti yt, pėr ata qė i kaluan kufijtė (nė mėkate). 

35. Dhe kush ishte aty nga besimtarėt, Ne i nxorrėm (i larguam). 

36. Po nuk gjetėm aty pos njė shtėpie myslimane. 

37. Dhe Ne kemi lėnė aty shenjė dėnimit tė hidhur. 

38. (Kemi lėnė shenjė) Edhe nė Musain kur Ne e dėrguam te faraoni me fakte tė forta. 

39. E ai, me tėrė anėn (fuqinė) e vet, ia ktheu shpinėn dhe tha: “Ështė magjistar, ose ėshtė i ēmendur!” 

40. E Ne e kapėm atė dhe ushtrinė e tij dhe e hodhėm nė det, dhe ai e bėri veten tė jetė i sharė. 

41. Edhe nė Adin (kemi lėnė shenjė) kur Ne lėshuam kundėr tyre erėn rrėnuese, 

42. E cila nuk la send pa e shėnderruar nė mbeturinė. 

43. Edhe Themudin kur atyre iu pat thėnė: kėnaquni deri nė njė kohė . 

44. E ata nga kryelartėsia nuk respektuan urdhėrin e Zotit tė tyre, andaj i pėrfshiu rrufeja me krismė, e ata e shihnin. 

45. Dhe nuk mundėn as tė ngriten e as t’i kundėrvihen. 

46. Edhe popullin e Nuhut (e dėnuam) qė ishte mė parė. Ai ishte njė popull i prishur. 

47. Ne, me forcėn tonė e ngritėm qiellin dhe Ne e zgjėrojmė atė. 

48. Edhe tokėn Ne e kemi shtruar, sa shtrues tė mirė jemi. 

49. Dhe Ne krijuam prej ēdo sendi dy lloje (mashkull e femėr) qė ju tė pėrkujtoni (madhėshtnė e Zotit). 

50. Pra, ikni e mbėshtetuni te All-llahu, unė prej Tij jam njė qortues i hapėt. 

51. E mos i shoqėroni All-llahut edhe ndonjė zot tjetėr, edhe pėr kėtė unė jam i dėrguar prej Tij qė t’ju tėrheqė haptazi vėrejtjen. 

52. Ja, ashtu pra, edhe atyre qė ishin mė parė nuk u erdhi i dėguar e qė nuk i thanė: “Ështė magjistar ose ėshtė i ēmendur!” 

53. A mos e porositėn njėri-tjetrin me kėtė? Jo, por ata janė popull renegat. 

54. Andaj ti larohu prej tyre, ti nuk je i qoruar. 

55. Vazhdo me keshillė, sepse kėshilla besimtarėve u bėn dobi. 

56. Unė nuk i krijova xhinėt dhe njerėzit pėr tjetėr pos qė tė mė adhurojnė. 

57. Unė nuk kėrkoj prej tyre ndonjė furnizim e as dėshiroj tė mė ushqejnė ata. 

58. All-llahu ėshtė furnizues i madh, Ai fuqiforti. 

59. S’ka dyshim se atyre qė bėnė mizori u pėrket dėnimi si pjesa e dėnimit tė shokėve tė tyre, andaj, tė mos e kėrkojnė shpejtimin e tij. 

60. Tė mjerėt ata qė nuk besuan pėr atė ditėn e tyre tė premtuar!        

 

52.Suretu Et Tur

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha Turin. 

2. Dhe librin e shkruar nė rreshta. 

3. Nė lėkurė tė shtrirė. 

4. Pasha shtėpinė (Qaben) e vizituar (ose Bejti Mamurin nė qiell). 

5. Pasha kulmin e ngritur (qiellin). 

6 Pasha detin e mbushur (ose detin e ndezur flakė nė kijamet). 

7. Ështė e vėrtetė se dėnimi i Zotit tėnd pa tjetėr da tė ndodhė. 

8. Atė nuk ka kush qė mund ta largojė. 

9. Ditėn kur qielli bėn njė tronditje tė fortė. 

10. Dhe kodrat tė shkulen nga vendi e tė ecin. 

11. Atė ditė ėshtė mjerim i madh pėr gėnjeshtarėt. 

12. Tė cilėt luajnė tė zhytur nė besime tė kota

13. Ditėn kur me rrėmbim shtyhen nė zjarrin e Xhehennemit. 

14. Ky ėshtė ai zjarr, qė ju e keni pėrgėnjeshtruar. 

15. A mos ėshtė kjo ndonjė magji, apo nuk po shihni (jeni vebėruar siē u verbėruan nė dynja). 

16. Hyni nė tė! Pėr juve ėshtė njesoj, bėtė durim ose nuk bėtė. Shpėrbleheni me atė qė me veprat tuaja e merituat. 

17. Ata tė devitshmit janė nė kopshte e nė begati. 

18. Tė kėnaqur me atė qė u dha Zoti i tyre dhe qė i ruajti Zoti i tyre nga vuajtja e Xhehennemit. 

19. (U thuhet) Me tė mirėhani e pini, pėr atė qė vepruat mirė. 

20. Ata janė tė mbėshtetur nė koltukė tė renditur dhe Ne u shoqėruam atyre hyri symėdha. 

21. E ata qė vetė besuan, e edhe pasardhėsit e tyre ishin me besim,Ne atyre do t’ua shoqėrojmė pasardhsėsit e tyre dhe asgjė nuk u pakėsojmė nga veprat e tyre (prindėrve). Secili njeri ėshtė peng i asaj qė ka punuar. 

22. Ne atyre u shtojmė tė mirat me pemė e me mish qė ata e dėshirojnė. 

23. Aty njėri-tjetrit ia zgjasim gotėn, aty nuk ka fjalė tė kota e as mėkat. 

24. Aty njėri-tjetrit ia zgjasin gotėn, aty nuk ka fjalė tė kota e as mėkat. 

25. Dhe njėri-tjetrit i qasen duke i pyetur (pėr punėt e tyre nė dynja). 

26. (Kėta) Thonė: “Ne edhe kur ishim nė familjet tona, ishim ata qė frikėsoheshim. 

27. E All-llahu na dhuroi tė mira dhe na ruajti prej dėnimit tė erės (flakės) sė nxehtė tė zjarrit. 

28. Ne mė parė ishim ndėr ata qė lutėm Atė, e Ai ėshtė bamirės, meshirues”. 

29. Pra ti pėrkujto (me Kur’an) se me dhuntimė e Zotiti tėnd ti nuk je as falltor, as i ēmendur. 

30. E ata thonė: “Ai ėshtė poet, po presim kohėn ta zhdukė”. 

31. Thuaj: “Pritni, se edhe unė do tė pres me ju”. 

32. A mendjet (iluzionet) e tyre po u urdhėrojėn pėr kėtė, apo ata janė popull renegat?

33. A mo ata thonė: “Ai (Muhammedi) e trilloi!” Jo, por ata nuk besojnė. 

34. Pra, ata janė drejt, le ta sjellin njė ligjėrim si ai. 

35. A mos u krjuam prej kurgjėsė, apo ata vetė janė krijues?

36. A mos ata i krijuan qiejt e tokėn, Jo, por ata nuk janė tė bindur. 

37. A mos te ata ata janė depot e Zotit tėnd, apo ata i mbizotėrojnė?

38. A mos kanė ata shkallė tė larta qė nė to tė pėrgjojnė? Prra, pėrgjuesit e tyre le tė sjellin fakt tė sigurt!

39. A mos vajzat janė tė Atij, kurse djemtė tuaj?

40. A mos ti u kėrkon atyre shpėrblim, e ata janė tė ngarkuar mga tagri?

41. A mos te ata janė fshehtėsitė, e ata i shkruajnė?

42. A mos po tė kurdisin ndonjė kurt, po ata qė nuk beuan bijnė vetė nė kurth. 

43. A mos kanė ndonjė zot pos All-llahut? I lartė ėshtė All-llahu nga ai qė ata i shoqėrojnė. 

44. Edhe sikur ta shihnin qė u bie nga qielli ndonjė copė, ata do tė thoshin: “Ështė e re e dendur!”

45. Po ti lėri ata derisa tė ballafaqohen nė ditėn e tyre, kur do tė shtangen. 

46. Ditėn kur dredhia e tyre nuk do t’u bėjė dobi sgjė e as do tė ndihmohen. 

47. Ështė e vėrtetė se ata qė bėnė zullum, kanė njė dėnim mė tė afėrt se sa si (kijameti), por pjesa dėrmuesse e tyre nuk dinė. 

48. Ti bėn durim nė vendimin e Zotit tėnd, se ti je nėn mbikėqyrjen Tonė dhe kur tė ngrihesh madhėroje me falėnderim Zotitn tėnd!

49. Edhe gjatė natės adhuroje Atė, si dhe kur yjet nuk nuk duken mė. 

 

53.Suretu En Nexhm 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha yllin kur bie! 

2. Shoku juaj nuk ka humbur, e as qė ka devijuar 

3. Dhe ai nuk flet nga dėshira 

4. Ajo nuk ėshtė tjetėr pos shpalljes qė i shpallet 

5. Atė ia mėsoi fuqiforti (Xhibrili) 

6. Qė ka mendje precize dhe qė u pėrqėndrua nė formėn e vet 

7. Dhe ai (Xhibrili) ishte nė horizontin e lartė 

8. Pastaj u lėshua dhe iu afrua 

9. E ishte afėr sa dy harqe, apo edhe mė afėr 

10. Dhe i shpalli robit tė Tij (All-llahut) atė qė ia shpalli. 

11. Zemra nuk mohoi atė qė pa 

12. A po i bėni polemikė atij pėr atė qė ka parė? 

13. Ai e ka parė (Xhibrilin) edhe herėn tjetėr 

14. Te Sidretul Munteha 

15. Pranė sė cilės ėshtė xhennetul Me’va 

16. Atėherė kur Sidrėn e mbuloi ajo qė e mbuloi 

17. Shikimi i tij nuk lakoi e as nuk tejkaloi 

18. Ai vėrtet pa disa nga shenjat mė tė mėdha tė Zotit tė vet 

19. E ju, a shihni Latin dhe Uzanė? 

20. Dhe atė tė tretin, tė pavlefshmin? 

21. A mendoni se pėr ju janė meshkujt, e pėr Tė fe-mrat? 

22. Atėherė ajo ėshtė njė ndarje e padrejtė! 

23. Ata (qė i adhuroni) nuk janė tjetėr, vetėm se emra qė ju dhe prindėrit tuaj i emėrtuat; All-llahu nuk zbriti pėr ta ndonjė fakt. Por ata (idhujtarėt), nuk ndjekin tjetėr vetėm se paragjykime dhe ēka duan vetė, megji-thqė prej Zotit tė tyre u pat ardhur udhėzimi 

24. A mos i takon njeriut ajo qė dėshiron? 

25. E dihet se vetėm All-llahut i takon bota tjetėr dhe kjo botė 

26. E sa engjėj ka nė qiej, ndėrmjetėsimi i tė cilėve nuk bėn dobi vetėm pasi qė All-llahu tė japė leje pėr atė qė dėshiron dhe me tė cilėn ėshtė i kėnaqur 

27. Ata qė nuk e besojnė jetėn tjetėr, engjėjt i emėrto-jnė me emra femrash 

28. Ata nuk dinė asgjė pėr atė (emėrtim) dhe nuk ndjekin tjetėr vetėm paragjykime, e paragjykimi nuk ėshtė asgjė ndaj sė vėrtetės 

29. Andaj ti largohu prej atij qė ia ka kthyer shpinėn Kur’anit dhe qė nuk do tjetėr pos jetės sė kėsaj bote! 

30. Ajo ėshtė e tėrė dituria qė kanė arritur, e Zoti yt di mė sė miri pėr atė qė ėshtė larguar nga rruga e Tij dhe Ai di mė sė miri pėr atė qė ėshtė nė rrugėn e drejtė 

31. Dhe vetėm tė All-llahut janė ē’ka nė qiej dhe nė tokė - pėr t’i shpėrblyer ata qė bėnė keq me tė keqen e tyre dhe pėr t’i shpėrblyer ata qė bėnė mirė me tė mirėn e tyre 

32. Ata qė largohen prej mėkateve tė mėdha dhe prej punėve tė ndyta, pėrpos ndonjė pune tė imėt, s’ka dy-shim se Zoti yt gjerėsisht pėrfshin me falje, se Ai di mė sė miri pėr ju edhe para se t’ju krijojė, kur filloi krijimin tuaj nga dheu ndėrsa ju ishit tė fshehur nė barqet e nėnave tuaja. Pra mos lavdėroni veten, se Ai e di kush ėshtė mė i ruajtur 

33. A e ke parė atė qė u zmbrap? 

34. Qė dha pak e pastaj e ndėrpreu? 

35. A mos ka ai njohuri pėr tė fshehtėn e po e sheh? 

36. A nuk ėshtė informuar me atė qė gjendet nė fletushkat e Musait 

37. Dhe tė Ibrahimit, qė gjithnjė plotėsonte obligimet 

38. (Nė tė cilat shkruan) Se askush nuk e bartė barrėn e tjetrit 

39. Dhe se njeriut nuk i takon tjetėr pos asaj qė ka punuar 

40. Dhe se mundi i tij mė vonė do tė shihet 

41. Pastaj ai shpėrblehet ose dėnohet mė plotėsisht 

42. Dhe se kthimi pėrfundimtar ėshtė te Zoti yt 

43. Dhe se Ai jep qeshjen dhe Ai jep tė qarit 

44. Dhe se Ai jep vdekjen dhe Ai jep jetėn 

45. Dhe Ai krijon llojet - mashkullin dhe femrėn 

46. Nga pika e farės qė hidhet 

47. Dhe se Ai ringjallė 

48. Dhe se Ai jep pasurinė dhe varfėrinė 

49. Dhe se Ai ėshtė Zoti i Shi’rasė (ylli polar) 

50. Dhe Ai shkatėrroi Adin e lashtė 

51. Edhe Themudin, tė cilėt nuk i kurseu (nga dėnimi) 

52. Edhe popullin e Nuhut mė herėt, vėrtet ata ishin edhe mė shkatėrrues dhe renegatė 

53. Edhe Mu’tefikėn (venbanimin e popullit tė Lutit) e lėshoi prej sė larti 

54. E i pėrfshiu ata ajo qė i pėrfshiu 

55. Pra cilės sė mirė tė Zotit tėnd i dyshon? 

56. Ky ėshtė njė qortues i ngjashėm me qortuesit e parė 

57. E afėrta ėshtė afruar 

58. All-llahut ėshtė i vetmi qė do ta tregojė 

59. A kėtij ligjėrimi po i ēuditeni? 

60. E po qeshni dhe nuk po qani?! 

61. E madje jeni edhe tė pakujdesshėm! 

62. Pra, bini nė sexhde pėr All-llahun dhe Adhurojeni!        

 

54.Suretu El Kamer 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Momenti (i katastrofės sė pėrgjigjthshme) ėshtė afruar, e hėna ėshtė ēarė (nė dysh). 

2. Po ata (idhujtarėt) edhe nėse shohin ndonjė argument (mrekulli) zprapsen e thonė: “Kjo ėshtė magji e vazhdueshme!” 

3. Dhe pėrgėnjeshtruan, e ndoqėn dėshirat e veta, por ēdo ēėshtje arrinė cakun e fundit. 

4. Atyre u patėn ardhur aso lajmesh (tė popujve tė lashtė), ku ka mjaft qortime, (pėr ata qė kuptojnė). 

5. Urtėsi e pėrsosur (ėshtė Kur’ani)! Po sa bėjnė dobi qortimet! 

6. Pra, largohu prej tyre. ditėn kur thirrėsi (Israfili) kumton njė send tė tmerrshėm. 

7. Dalin prej varreve, e si karkaleca tė shpėrndarė e me shikim ė pėrulur. 

8. Duke shpejtuar drejt atij qė i thėrret, e, jobesimtarėt thonė: “Kjo ėshtė ditė e vėshtirė”. 

9. Populli i Nuhut qė ishte para tyre pėrgėnjeshtroi, dhe robin Tonė (Nuhun) e quajti rrenacak dhe i thanė: “I marrė!” dhe iu bė kėrcėnim. 

10. E ai iu drejtua Zotit tė vet: “Unė jam i mundur, prandaj mė ndihmo!” 

11. Atėherė Ne me njė shi tė vrullshėm i hapėm dyert e qiellit. 

12. Dhe Ne tokėn e zbėrthyem nė burime uji, kurse uji u bashkua siē ishte e caktuar. 

13. E atė (Nuhun) e bartėm nė (anije) dėrrasash e shtyllash tė gojėzuara. 

14. Qė lundronte nė mbikėqyrje Tonė. (I fundosėm) Si ndėshkim pėr atė (Nuhun) qė ishte mohuar (pėrbuzur). 

15. Atė (ngjarje) Ne e lamė kujtim, po a ka ndokush qė merr mėsim? 

16. E ēfarė ishte ndėshkimi Im dhe kėrcėnimi Im! 

17. Ne Kur’anin e bėmė tė lehtė pėr mėsim, po a ndokush qė merr mėsim? 

18. Adi pėrgėnjeshtroi, e ēfarė ishte ndėshkimi Im dhe kėrcėnimi? 

19. Atyre Nenjė ditė fatkeqe tė pėrjetshme u lėshuamnjė erė tė fortė. 

20. I ngriste njerėzit si tė ishin trupa hurmash tė shkulura. 

21. Dhe ēfarė ishte ndėshkimi Im dhe vėrejtja Ime? 

22. Ne Kur’anin e bėmė tė lehtė pėr tė kuptuar, a ka ndokush qė merr kėshillė? 

23. Themudi pėrgėnjeshtroi tė dėrguarit. 

24. E thamė: “A tė shkojmė pas njė tė vetmit njeri qė doli nga mesi ynė, po Ne atėherė do tė jemi tė humbur nė njė marrėsi!” 

25. A, atij nga mesi jonė iu dha shpallja? Jo, por ai ėshtė njė gėnjeshtar mendjemadh. 

26. Mirėpo ata nesėr do tė kuptojmė se kush ėshtė gėnjeshtari, mendjemadhi! 

27. Ne atyre do t’ua dėrgojmė deven si sprovė e ti vetėm dhe bėn durim. 

28. Dhe lajmėroji ata se uji ėshtė i ndarė pėr ta veē e veē, secili do tė paraqitet pėr tė pirė ujė nė rendin e vet. 

29. Po ata e ftuan shokun e vet, e ai mori dhe e theri atė. 

30. E ēfarė ishte ndėshkimi ndėshkimi Im dhe kėrcėnimi Im? 

31. Ne lėshuam kundėr tyre njė ushtimė , e ata u bėnė si shtrojė vathi. (Mbeturinė e ushqimit tė kafshėve qė u shtohet). 

32. Ne Kur’anin e bėmė tė lehtė pėr kėshillė, po a ka ndokush qė merr mėsim? 

33. Populli i Lutit i pėrgėnjeshtroi vėrejtjet e pejgamberit tė vet. 

34. Ne atyre, pėrveē famijes sė Lutit tė cilėn e shpėtuam para se tė agonte, u lėshuam njė erė qė solli gurė mbi ta. 

35. (Shpėtimi ishte) Njė mirėsi nga ana Jonė, ashtu Ne shpėrblejmė atė qė falėnderon. 

36. Ai (Luti) u pat tėrhequr vėrejtjen atyre pėr dėnimin Tonė tė rėndė, por ata dyshuan nė ato kėrcėnime. 

37. Ata deshėn t’u afrohen mysafirėve tė tij e Ne ua verbėruam sytė atyre, pra pėrjetoni ndėshkimin Tim dhe qortimet e Mia! 

38. E, atyre nė njė mėngjes tė hershėm u erdhi dėnimi i pėrhershėm. 

39. Pra, vuanie dėnimin Tim dhe qortimin Tim! 

40. Ne Kur’anin e bėmė tė lehtė pėr tė studiuar, a ka ndokush qė merr pėrvojė nga ai? 

41. Edhe rrethit tė faraonit i patėm ardhur shumė vėrejtje. 

42. Ata i pėrgėnjeshtruan tė gjitha argumentet Tona, prandaj Ne i dėnuam ashtu siē ėshtė dėnimi i njė ngadhėnjyesi, i njė fuqiploti. 

43. A jobesimtarėt tuaj janė mė tė vlefshėm se ata qė u pėrmendėn, apo ju keni ndonjė kontratė nė librat e qiellit? 

44. A mos po thonė: “Ne jemi njė grup ngadhėnjyes tok tė bashkuar?” 

45. Grupi do tė pėsojė disfatė dhe ata do tė kthehen prapa. 

46. Por jo, afati i tyre ėshtė kijameti, e kijameti ėshtė edhe mė i vėshtirė, edhe mė i hidhur. 

47. S’ka dyshim se idhujtarėt kriminelė, janė edhe nė njė huti edhe nė zjarr tė madh. 

48. Ditėn kur me fytyrat e tyre do tė tėrhiqen zvarrė nė zjarr. “Vuanie dėnimin Sekar”. (emėr i njė Xhehennemi). 

49. Ne ēdo send kemi krijuar me masė tė caktuar. 

50. Puna Jonė (nė krijim) ėshtė e shpejtė sa ēel e mshel sytė. 

51. Ne, ata qė ishin si ju i shkatėrruam, a ka ndokush qė merr mėsim? 

52. Dhe ēdo gjė qė ata e punuan, gjendet (e shkruar) nė shėnime. 

53. Dhe ēdo vepėr, qoftė e vogėl dhe qoftė e madhe ėshtė rradhitur (evidentuar nė Lehvi Mahfudh). 

54. Ështė e vėrtetė se tė devotshmit do tė jenė nė Xhennete e nė lumenj. 

55. Nė njė vend tė kėnaqshėm, te Sunduesi i plotfuqishėm (te All-llahu).  

 

55.Suretu Er Rrahman 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Rrahmani - Mėshiruesi (Zoti ynė), 

2. Ai ia mėsoi Kur’anin 

3. E krijoi njeriun. 

4. Ia mėsoi atij tė folurit (tė shprehurit tė shqiptuarit). 

5. Dielli dhe hėna udhėtojnė sipas njė pėrcaktimi tė saktė. 

6. Edhe yjet dhe bimėt i bėjnė pėrulje (dėshirės sė Rrahmanit). 

7. Ai e ngriti qiellin dhe Ai vuri drejtėsinė. 

8. Qė tė mos kaloni kufirin nė drejtėsi. 

9. Edhe ju mbani me drejtėsi peshojėn, e mos leni mangu nė peshojė! 

10. Ai edhe tokėn e bėri tė shtrirė pėr krijesat. 

11. Nė tė ka pemė tė llojllojta, ka edhe hurma ma shporta tė mbėshtjella. 

12. Edhe drithi me kashtėn e tij edhe bimėt aromatike (ose ushqyese). 

13. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni (ju o njerėz dhe ju o xhinė)? 

14. Ai e krijoi njeriun nga balta e terur si (enė balte) e pjekur. 

15. Dhe Ai krijoi xhinėt nga flaka (pa tym0 e zjarrit. 

16. E , cilėn begati tė Zotit tuaj e mohoni? 

17. Zot i dy lindeve dhe Zot i dy perėndimeve. 

18. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj e mohoni. 

19. Ai e lejoi dy detet tė puqen ndėrmjet vete. 

20. Ndėrmjet atyre tė dyve ėshtė njė pengues qė ata tė dy nuk kapėrcejnė. 

21. E,cilė tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

22. Prej atyre tė dyve nxirren margaritarė e diamantė. 

23. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

24. Dhe tė Atij janė anijet lundruese tė ngritura lart si kodra nė det. 

25. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

26. ēdo gjė qė ėshtė nė tė (nė tokė) ėshtė zhdukur. 

27. E dotė mbetet vetėm Zoti yt qė ėshtė i madhėruar e i nderuar! 

28. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

29. (Ai mbetet) Atij i drejtohen me lutje kush ėshtė nė qiej e nė tokė dhe Ai nė ēdo moment ėshtė i angazhuar nė ēėshtje tė reja (falė mėkate, largon brengosje, jep jetė, jep vdekje, krijon gjendje, zhduk tėtjera etj. ). 

30. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

31. Ne do tė merremi me (llogarinė pėr ju) ju , o ju dy tė rėndėsishmit (njerėz dhe xhinė). 

32. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

33. O turmė e xhinėve dhe e njerėzve, nėse keni mundėsi tė dilni pėrtej kufijve tė qiejve e tė tokės, depėrtoni pra, po nuk mundeni vetėm me ndonjė fuqi tė fortė. 

34. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

35. Juve dy grumbujve u derdhet pėrmbi flakė zjarri dhe do t’uderdhen rem i shkrirė e nuk do tė keni mundėsi tė mbroheni. 

36. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

37. E kur tė ēahet qielli e bėhet si vaji i shkrirė. 

38. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

39. Atė ditė nuk pyetet pėr mėkatin e tij, as njeriu as xhini. 

40. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohonni? 

41. Kriminelėt njhen me tiparet e tyre, andaj me rrėmbim kapen pėr flok dhe pėr kėmbėt e tyre. 

42. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj poe mohoni? 

43. Ja, ky ėshtė Xhehennemi, tė cilin kriminelėt e mohonin. 

44. Ata do tė sillen vėrdallė ndėrmjet atij (zjarrit) dhe ujit tė valė deri nė kulminacion. 

45. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e Mohoni? 

46. E, pėr atė qė i pat frikė paraqitjes para Zotit tė vet, janė dyXhennete. 

47. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

48. (Xhennete) plot degė me gjethe e pemė. 

49. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

50. Nė ata tė dy janė dy kroje qė rrjedhin. 

51. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

52. Nė ata tė dy, prej tė gjtitha pemėve ka nga dy lloje. 

53. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

54. Tė mbėshtėetur nė kolltukė qė i kanė mbulesat e kadifesė, dhe pemėt e atyre dy Xhenneteve janė krejt afėr. 

55. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e Mohoni? 

56. Aty janė ato qė pėrqėndrojnė shikimet e tyre (vetėm nė burrat e vet) e qė nuk i ka prekur kush para tyre, as njerėz, as xhin. 

57. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

58. Ato janė si xhevahiri e diamanti (tė kuqrremta nė tė bardhė0

59. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

60. A mund tė jetė shpėrblimi i veprės sė mirė diē tjetėr, pos tė sė mirės! 

61. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

62. E nėn ato dy (Xhennete) janė edhe dy Xhennete. 

63. Po cilėn tė mirė nga tė mirat e Zotit tuaj po e mohoni? 

64. Nga gjelbėrimi i shumtė duken tė mbyllura nė tė zi. 

65. E, cilėn nga tė mirat e Zotit tuaj po e mohoni? 

66. Aty janė dy burime qė gjithnjė gurgullojnė. 

67. E, cilėn tė mirė tė Zoti tuaj po e mohoni? 

68. Aty, nė ata tė dy, ka hurma dhe shegė. 

69. E cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

70. Ato janė hyri qė e kufizojnė ndejėn vetėm nė shtėpinė (tėnde). 

73. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

74. Ato nuk i ka prekur kush para tyre, as njeriu as xhini. 

75. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

76. Aty rrinė tė mbėshtetura nė mbėshtetėse tė gjelbra e shtroja tė bukura. 

77. E, cilėn tė mirė tė Zotit tuaj po e mohoni? 

78. I lartėsuar ėshtė emri i Zotit tėnd, tė madhėruar e tė nderuar! 

 

56.Suretu El Vakia 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!  

1. E kur tė ngjajė ndodhia (kijameti). 

2. Realitetin e asaj ndodhie nuk a kush qė do ta pėrgėnjeshtrojė. 

3. Ajo ėshė qė rrėzon, ėshtė qė grit (lart). 

4. (ajo ndodh) Kur toka tundet me dridhje tė forta. 

5. E kodrat shkapėrderdhėn e bėhen copė e thėrmi. 

6. E bėhen pluhur i shpėrndarė. 

7. Dhe ju tė ndaheni nė tri grupe. 

8. E ata tė djathtit, kush janė ata tė djathtit se?

9. Po tė majtit, kush janė ata tė majtit?

10. Ndėrsa tė pėrparmit janė tė dalluar (janė nė ballė). 

11. Ata pra, janė mė tė afruarit (te Zoti). 

12. Janė nė Xhennetet e begatshme. 

13. (ata janė) Shumė prej (popujve) tė hershmėve. 

14. E janė pak prej tė mėvonshmėve. 

15. Janė nė shtretėr tė qendisur me ar. 

16. Tė mbėshtetur nė to pėrballė njėri-tjetrit. 

17. Atyre u shėrbejnė djelmosha tė gjithmonshėm. 

18. Me gastare, me ibrigė dhe me gota tė mbushura plot prej burimit. 

19. Prej sė cilės pije (vere) as nuk i dhemb koka, as nuk dehen. 

20. Edhe pemė sipas dėshirės sė tyre. 

21. Edhe mish shpezėsh, cilin ta duan. 

22. Dhe (gratė e tyre janė) hyri symėdha. 

23. Si tė ishim inxhi tė ruajtura. 

24. Shpėrblim pėr atė, qė ata punuan. 

25. Aty nuk dėgjojnė fjalė tė kėqija as qė janė mėkat (gėnjeshtėr). 

26. Vetėm thėnie: selam pas selami. 

27. E pėr sa u pėrket atyre tė djathtėve, ēka ėshtė gjendja e tė djathtėve?

28. Janė nėn drunj tė pemėve pa therra (pa gjemba). 

29. Tė bananeve me fruta palė-palė. 

30. Nėn hije tė pėrhershme. 

31. Pranė ujit rrjedhės. 

32. Edhe ndėr pemė shumė llojesh. 

33. Qė as nuk ndėrprehen, as nuk janė tė ndaluara. 

34. Edhe shtretėr tė lartė (ose gra tė larta). 

35. Ne i kemi krijuar ato nė njė krijim tė ri (formė tė re). 

36. Dhe ato i kemi bėrė virgjėresha. 

37. Tė dashuruara (pėr burrat e vet), tė njė moshe. 

38. (Ato janė) pėr ata tė djathtėt. 

39. (Tė djathtėt) Janė shumė nga tė parėt (tė hershmit). 

40. Janė shmė nga mė tė vonshmit. 

41. E tė majtit, ē’ėshtė puna e tė majtėve?

42. Janė nė vapė tė zjarrit dhe nė ujė tė valė. 

43. Dhe nė errėsirė tymi. 

44. As e freskėt e as e kėndshme. 

45. Ata pėrpara kėsajkanė qenė tė dhėnė pas komoditetit (qejfeve). 

46. Dhe ata ishin vazhdimisht nė mėkatin e madh. 

47. Dhe ishin qė thonin: “A pasi tė vdesim, tė bėhemi dhe e eshtra tė kalbur, njėmend do tė ringjallemi? 

48. A edhe prindėrit tanė tė hershėm?

49. Thuaj: “Edhe tė parėt edhe tė fundit!”

50. Kemi pėr t’u tubuar nė njė ditė tė caktuar!

51. Pastaj ju, o tė humbur e gėnjeshtarė!

52. Keni pėr tė ngrėnė prej pemės Zekumė!

53. Prej saj keni pėr t’i mbushur barqet!

54. E menjėherė pas do tė pini pre ujit t vluar!

55. Do tė pini si deveja e etshme!”

56. Kjo ėshtė mirėseardhja e tyre ditėn e gjykimit. 

57. Ne u kemi krijuar juve, e pėrse nuk pranoni (ringjalljen)?

58. A mė tregoni pėr farėn qė e dredhni,

59. A ju e krijoni atė, apo Ne jemi qė e krijojmė?

60. Ne e kemi caktuar (dhe barazuar) ndėrmjet jush vdekjen dhe Ne nuk ka kush qė mund tė na pengojė. 

61. Qė t’ju zėvendėsojė me ė tjerė si ju dhe t’ju krijojmė rishtazi siē nuk dini ju. 

62. Ju e keni tė njohur zanafillėn e parė, e pėrse nuk mendoni. 

63. A nuk e shihni atė qė e mblidhni?

64. A ju e bėni tė mbijė ajo, apo Ne e bėjmė tė mbijė?

65. Sikur Ne tė dėshironim, do ta bėnim atė tė thyer (tė shkatėrruar) e ju do tė mbeteshit gjithmonė tė habitur (duke thėnė). 

66. S’ka dyshim se ne mbetėm tė dėmtuar. 

67. Po jo, ne mbetėm pa tė (tė varfėruar). 

68. A e shihni ujin qė po e pini?

69. A ju e lėshoni atė prej reve, apo Ne jemi qė e lėshojmė?

70. Sikur Ne tė dėshirojmė, e bėjmė atė tė njelmėt, pėrse nuk falėnderoni?

71. A e keni parė zjarrin qė ju e ndizni?

72. A ju krijuat drurin e tij, apo Ne jemi krijues?

73. Ne e bėmė atė si pėrkujtim (pėr zjarrin e Xhehennemit) dhe tė nevojshėm pėr ata nė vende tė pabanuara (nė shkretėrirė). 

74. Pra, ti lartėsoje emrin e Zoti tėnd tė madh. 

75. Betohem nė shuarjen (pėrėndimin) e yjeve. 

76. E ai ėshtė betim imadh, sikur ta dini!

77. Se me tė vėrtetė ai ėshtė Kur’an i famshėm. 

78. Ështė nė njė libėr tė ruajtur. 

79. Atė nuk e prek kush, vetėm tė pastrit (melaiket). 

80. Ështė i zbritur prej Zotit tė botėve. 

81. A, ndaj kėtij ligjėrimi (Kur’ani) ju jeni qė e gėnjeni. 

82. Dhe falėnderimi pėr furnizimin tuaj, ju jeni qė e gėnjeni. 

83. Pėrse, pra kur arrin shpirti nė fyt. 

84. E ju nė atė moment shikoni (se ē’po i ngjet). 

85. E Ne jemi mė afėr te se ju, por ju nuk shihni. 

86. Dhe pėrse, nėse ju nuk jeni pėrgjegjės (pėr vepra),

87. (Pėrse) Nuk e ktheni atė (shpirtin tė mos dalė). 

88. E nėse ai (i vdekuri) ėshtė prej tė afėrmėve (tė Zotit). 

89. Ai ka (te Zoti) kėnaqėsi, furnizim tė mirė dhe Xhennet tė begatshėm. 

90. Po nė qoftė se ėshtė nga tė djathtėt?

91. Pra, ty tė qoftė se selam prej tė djathtėve (i thuhet). 

92. E nė qoftė se ėshtė prej gėnjeshtarėve tė humbur,

93. Mirėseardhja e tyre ėshtė pritje me ujė tė valė. 

94. Dhe djegie nga zjarri i Xhehennemit. 

95. E s’ka dyshim se kjo ėshtė ajo e vėrteta e sigurt. 

96. Pra ti lartėso Zotin tėnd tė madhėruar

 

57.Suretu El Hadid 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!  

1. All-llahun e lartėsoi me adhurim ē’ka nė qiej e nė tokė dhe Ai ėshtė i gjithfuqishmi, i urti. 

2. I Tij ėshtė pushteti nė qiej e nė tokė, Ai jep jetė dhe Ai jep vdekje dhe Ai ka fuqi pėr ēdo send. 

3. Ai ėshtė i pari qė s’ka mbarim, i dukshmi dhe i padukshmi, dhe Ai ėshtė mė i dijshmi pėr ēdo gjė. 

4. Ai ėshtė qė krijoi qiejt dhe tokėn vetėm pėr gjashtė ditė, pastaj qėndroi mbi Arsh. Ai e di ēka futet nė tokė dhe ēka del prej saj, ēka zbret nga qielli dhe ēka ngritet nė tė, dhe Ai ėshtė me ju kudo qė tė jeni, All-llahu ėshtė pėrcjellės i asaj qė punoni. 

5. Vetėm i Tij ėshtė sundimi i qiejve dhe i tokės dhe vetėm te All-llahu kthehen tė gjitha ēėshtjet. 

6. Ai e ngėrthen (e zgjaton) natėn nė ditė dhe e ngėrthen (zgjaton) ditėn nė natė dhe Ai ėshtė qė i di tė fshehtat nė gjoksa. 

7. Besoni All-llahut dhe tė dėrguarit tė Tij dhe jepni nga ajo qė Ai u bėri trashėgues nė tė, se ata qė besuan prej jush dhanė pėr hir tė Zotit, ata kanė shpėrblim tė madh. 

8. ē’keni ju qė nuk i besoni All-llahut, kue i dėrguari i Tij ju thėrret t’i besoni Zotit tuaj dhe kur Ai ka marrė besėn tuaj, nėse jeni besimtarė (o sot o kurrė). 

9. Ai robit tė vet i shpall argumente tė qarta pėr t’iu nxjerrė juve prej errėsirave ne dritė. E, s’ka dyshim se All-llahu ėshtė i butė e i mėshirshėm ndaj jush. 

10. E, ē’keni ju qė nuk jepni pėr rrugėn e All-llahut, kur dihet se All-llahut i mbesin trashėgim qiejt dhe toka? Nuk janė tė barabartė prej jush ata qė dhanė nga pasuria e tyre dhe luftuan para ēlirimit, sepse tė tillėt kanė vlerė tė madhe nga ata qė dhanė dhe luftuan pas. Por tė gjithve All-llahu u premyoi tė mirat; All-llahu di ēka punoni. 

11. Kush ėshtė ai qė i huazon All-llahut njė hua tė mirė e qė Ai t’ia shumėfishojė atė dhe ai ka njė shpėrbllim tė mirė. 

12. (Pėrkujto) Ditėn kur i sheh besimtarėt dhe besimtaret qė drita e tyre flakėron para tyre dhe nė djathtė tė tyre. (U thuhet) Myzhde e juaj sot janė Xhennetet nėn tė cilat rrjedhin lumenj, aty do tė jeni pėrgjithmonė. E ajo ėshtė fitore e madhe. 

13. Ditėn kur hipokritėt dhe hipokritet atyre qė besuan u thonė: “Na pritni (ose na shikoni) tė ndriēoheni prej dritės suaj!” U thuhet: “Kthehuni prapa jush (nė dynja) e kėrkoni ndonjė dritė!” Atėherė vihet ndėrmjet tyre njėfarė muri qė ka njė derė, e brendia e tij ėshtė mėshirė (Xhenneti), e ana e jashtme e tij ėshtė dėnimi (zjarri). 

14. (Hipokritėt e mbetur nė errėsirė) I thėrrasin ata (besimtarėt): “A nuk kemi qenė edhe ne sė bashku me ju!? (Besimtarėt pėrgjigjen): “Po, por ju e shkatėrruat veten (me hipokrizi), ju prisnit kob tė zi pėr besimtarėt, ju dyshonit ēėshjtet e fesė dhe ju mashtruan shpresat e kota deri kur ju erdhi caktimi i All-llahut (vdekja) dhe ashtu, mashtruesi ju mashtroi. 

15. E sot, prej jush nuk pranohet ndonjė kompensim e as prej atyre qė nuk besuan, vendi juaj ėshtė zjarri, ai ėshtė ndihma e juaj: sa pėrfundim i keq ėshtė ai”. 

16. A nuk ėshtė koha qė zemrat tė zbuten me kėshillat e All-llahut dhe ne atė tė vėrtetėn qė zbriti (me Kur’an), e tė mos bėhen si ata, tė cilėve u ėshtė dhėnė libri mė parė e zhgjati koha dhe zemrat e tyre u shtangėn e shumė prej tyre janė jashtė rrugės. 

17. Dijeni se All-llahu e ngjall tokėn pas vdekjes sė saj. Ne ua kemi sqaruar argumentet ashtu qė tė kuptoni. 

18. S’ka dyshim se ata qė japin lėmoshė (sadaka) dhe sinqerisht japin pėr hirė tė All-llahut, atyre u shumėfishohet dhe ata kanė shpėrblim tė madh. 

19. Ata qė besuan All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, ata janė tė sinqertit dhe dėshmorėt te Zoti i tyre, ata kanė shpėrblimin e vet, ndėrsa ata qė e mohuan dhe pėrgėnjeshtruan faktet Tona, ata janė banues tė Xhehennemit. 

20. Ju njerėz dijeni se jeta e kėsaj bote nuk ėshtė tjetėr vetėm se lojė, kalim kohe nė argėtim, stoli, krenari mes jush dhe pėrpjekje nė shtimin e pasurisė dhe tė fėmijve, e qė ėshtė shembull i njė pėrpjekje nė shtimin e pasurisė dhe tė fėmijve, e qė ėshtė shembull i njė shiu prej tė cilit bima habit bujqit, e pastaj ajo thahet dhe e sheh atė t verdhė, mandej tė thyer e llomitur, e nė botėn tjetėr ėshtė dėnimi i rėndė, por edhe falje mėkatesh dhe dhurim i kėnaqėsisė nga All-llahu; pra jeta e kėsaj bote nuk ėshtė tjetėr vetėm se pėrjetim mashtrues. 

21. Shpejtoni nė atė qė e fitoni falje prej Zotit tuaj dhe Xhennetit qė gjėrsia e qiellit e tokės, i pėrgaditur pėr ata qė i besuan All-llahut dhe tė dėrguarve tė Tij. Ajo ėshtė dhunti e All-llahut ė ia jep kujt tė dojė, All-llahu ėshtė dhurues i madh. 

22. Nuk ndodh asnjė fatkeqėsi nė tokė e as nė trupin tuaj, e qė tė mos jetė nė shėnime (libėr - Lehvi Mahfudh) para se tė ngjajė ajo, e kjo pėr All-llahun ėshtė e lehtė. 

23. Ashtu qė tė mos dėshproheni tepėr pėr atė qė u ka kaluar, e as tė mos gėzohi tepėr me atė qė Ai u ka dhėnė, pse All-llahu nuk e do asnjė arrogant qė u lavdėrohet tė tjerėve. 

24. Tė cilėt vetė bėjnė koprraci dhe me koprraci i kėshillojnė njerzit. E kush largohet prej dhėnies, le ta dijė se All-llahu ėshtė i begatshėm, i lavdishėm. 

25. Ne i dėrguam tė dėrguarit Tonė me dokumente tė qarta dhe Ne zbritėm me ata librin dhe drejtėsinė qė t’i pėrmbahen njerėzit tė sė drejtės. Ne e kemi zbritur edhe hekurin qė nė tė ka forcė tė fortė dhe dobi pėr njerz, e edhe pėr t’u ditur te All-llahu se kush ndihmon Atė (rrugėn e Tij) dhe tė dėrguarit e Tij duke i besuar tė fshehtės. S’ka dyshim se All-llahu ėshtė furnizues, mbizotėrues. 

26. Ne Nuhun dhe Ibrahimin i zgjodhėm tė dėrguar e pasardhėsve tė atyre dyve ua dhamė pejgamberllėkun dhe librin, e disa prej tyre po shumė prej tyre mbetėn jashtė rrugės. 

27. Pastaj vazhduam pas tyre me tė dėrguarit Tanė, e pas tyre dėrguam Isain tė birin e Merjemes dhe atij ia dhamė Ingjillin, e nė zemrat e ithtarėve tė tij dhuruam butėsi e mėshirė, ndėrsa murgėsinė ata vetė e shpikėn. Ne atė nuk ua bėmė obligim atyre, mirėpo edhe pse kishin pėr qėllim me tė vetėm tė arrijnė kėnaqėsinė e All-llahut, ata nuk iu pėrmbajtėn asaj si duhet pėrmbajtur, prandaj atyre qė besuan, Ne u dhamė shpėrblimin e tyre, po shumica prej tyre janė mėkatarė (jobesimtarė). 

28. O ju qė keni besuar, kinie frikė All-llahun dhe vazhdoni me besim ndaj tė dėrguarit tė Tij, se Ai ju jep dyfish nga mėshira e tij, ju dhuron dritė qė ecni me tė, ju falė mėkatet tuaja All-llahu ėshtė mekatfalės, mėshirues. 

29. Le ta dinė ithtarėt e librit se ata nuk kanė asgjė nė dorė ng mirėsia e All-llahut dhe se tė gjithė e mira (pejgamberllėku, shpallja) ėshtė nė dorė tė All-llahut, e Ai ia jep kujt tė dojė, All-llahu ėshtė dhurues i madh. 

 

Part 28

 

58.Suretu El Muxhadele 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!  

1. Vėrtet, All-llahu dėgjoi fjalėt e asaj e cila bisedoi me ty lidhur mė burrin e vet, qė u ankua te All-llahu; prandaj All-llahu e dėgjon bisedėn tuaj, All-llahu dėgjon ēdo bisedė dhe sheh ēdo punė. 

2. Ata prej jush qė bėjnė “Dhihar” (epėrsia ime ndaj teje ėshtė haram si epėrsia ndaj nėnės sime) ndaj grave tė veta, nė tė vėrtetė ato nuk janė nėnat e tyre, nėnat e tyre janė vetėm ato qė i kanė lindur ata, ndėrsa ata janė janė duke thėnė fjalė tė irituara dhe gėnjeshtra, por All-llahu ėshtė qė lė shumė pa marrė nė pėrgjegjėsi dhe shumė falė. 

3. Ata qė krahasojnė (me nėna) dhe largohen nga gratė e veta, e pastaj zmbrapsen nga ajo qė kanė thėnė, janė tė obliguar qė para se tė kontaktojnė ndėrmjet vete ta lirojnė njė rob. Kjo ėshtė dispozitė me tė cilėn porositeni hollėsisht me atė qė ju e punoni. 

4. E kush nuk gjen (rob pėr lirim), atėherė le tė agjėrojė dy muaj rresht para se tė kontaktojnė, e kush nuk mundet, atėherė le t’i ushqejė gjashtėdhjetė tė varfėr. Kjo (dispozitė ju shėrben) pėr tė vėrtetėn ju se besoni All-llahun dhe tė gėrguarin e Tij (e jo zakonet injorante). Kėto, pra janė pėrcaktimet e All-llahut. ndėrkaq, mohuesit kanė dėnim tė rėndė. 

5. Ështė e vėrtetė se ata qė i kundėrvhen All-llahut dhe tė dėrguarit tė Tij, janė tė mposhtur, ashtu siē u mposhtėn ata pėrpara tyre. Mirėpo, Ne u kemi shpallur fakte tė qarta, e pėr mohuesit ėshtė njė dėnim i turpshėm. 

6. Nė ditėn e kur All-llahu i ringjall ata tė gjithė, i njofton me atė qė kanė punuar, pse All-llahu ka mbajtur ato shėnime, dhe pse ata i kanė harruar. All-llahu ėshtė Ai qė ēdo send esheh dhe e pėrcjell. 

7. A nuk e di ti (o dėgjues) se All-llahu di ēka nė qiej dhe ēka nė tokė?! Nuk bėhet bisedė e fshehtė mes tre vetave e tė mos jetė Ai i katėrti; e as mes pesė vetave e tė mos jetė Ai i gjashti, e as mes pak vetave dhe as nė shumė vetave, e tė mos jetė Ai me ta, kudo qė tė jenė. Pastaj, nė ditėn e kijametit i njofton ata me atė qė kanė punuar. All-llahu ka pėrshirė ēdo send nė dijen e vet. 

8. A nuk i sheh ata qė ishin tė ndaluar tė bisedojnė fshehtė, se si i kthehen pėrsėri asaj na e cila ishin tė ndaluar dhe pėshpėrisin pėr ēka ėshtė mėkat, pėr ēka ėshtė mizori ēka ėshtė nė kundėrshti tė tė dėrguarit. Ata kur vjnė tė ti, tė pėrshėnesin me atė qė All-llahu nuk tė pėrshėndet dhe vetėmevete thonė: “Pėrse All-llahu nuk na dėnon pėr kėt qė po e themi?” Por, mjaft ėshtė pėr ta Xhehennemi nė tė cilin hidhen. Sa vend i shėmtuar ėshtė ai. 

9. O ju qė keni besuar, kur bisedoni mes vete fshehurazi, mos bisedoni pėr ēka ėshtė mėkat, armiqėsi dhe kundėrshti ndaj pejgamberit, por bisedoni pėr punė tė ndershme e tė matura dhe kinia frikėn All-llahut, te i cili do tė tuboheni!

10. Bisedėn e fshehtė e nxit vetėm djalli pėr t’i shqetėsuar ata qė besuan, ndonėse ajo nuk mund t’i dėmtojė fare pa dėshirėn e All-llahut le t’i mbėshtetėn besimtarėt!

11. O ju qė besuat, kur t’ju thuhet: zgjerohuni (bėni vend) nė vend ndeje, ju zgjėrohuni, se All-llahu bėn zgjėrim pėr ju, e kur t’ju thuhet: ngrituni! Atėherė ju ngrihuni, All-llahu lartėson ata qė besuan prej jush, i lartėson nė shkallė tė lartė ata tė cilėve u ėshtė dhėnė dituri. All-llahu ėshtė i njohur mirė me atė qė punoni. 

12. O ju qė keni besuar, kur dėshironi tė bisedoni me tė dėrguarin, jepne njė sadaka para bisedės suaj. Kjo ėshtė pėr ju mė e pastėr; e nėse nuk keni ēka tė jepni, All-llahu ėshtė i njohur mirė me atė qė punoni. 

13. A u frikėsuat (varfėrisė) tė jepni lėmoshė nė prag tė bisedės suaj? E kur ju nuk e bėtė dhe All-llahu ju fali, atėherė pra, falnie namazin, jepnie zeqatin, respekonie All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, All-llahu ėshtė i njohur me punėn tuaj. 

14. A e dini pėr atė qė kanė miqėsuar njė popull qė All-llahu ka shprehur mallkim kundėr tyre? Ata nuk janė as prej jush as prej atyre dhe me vetėdije betohen rrejshėm. 

15. All-llahu pėr ta ka pėrgatitur njė ndėshkim tė ashpėr. Vėrtet, atė qė bėjnė ėshtė shumė e keqe. 

16. Ata betimin e tyre e kanė marrė si mbrojtje dhe kanė penguar prej rrugės sė All-llahut, andaj ata i pret njė dėnim dėnim poshtrues. 

17. Atyre nuk do t’u bėjė kurrfarė dobie pasuria e tyre as fėmijėt e tyre para All-llahut. Ata janė banorė tė zjarrit, aty janė pėrgjithmonė. 

18. Ditėn kur All-llahu i ringjall tė gjithė, e ata i betohen Atij, sikurse u betoheshin juve, dhe mendojnė (me atė betim) tė arrijnė diēka. Pra ta dini, se ata janė me tė vėrtetė rrenacakėt. 

19. Ata i ka nėnshtruar djalli dhe ua ka qitur nė harresė porositė e All-llahut. Ata janė shoqėri e djallit, e dinė se ithtarėt e djallit janė mė tė dėshpruarit. 

20. S’ka dyshim se ata qė e kundėrshtojnė All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, tė tillėt janė ndėr mė tė poshtėruarit. 

21. All-llahu ka pėrcaktuar (shkruar nė Levhi Mahvudh): “Unė dhe tė dėrguarit e Mi, pa tjetėr do tė ngadhnjejmė!” All-llahu ėshtė i fortė, ngadhnjyes. 

22. Nuk gjen popull qė e beson All-llahun dhe ditėn e gjykimit, e ta dojė atė qė e kundėrshton All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, edhe sikur tė jenė ata (kundėrshtarėt) prindėrit e tyre, ose fėmijėt e tyre, ose vėllezėrit e tyre, ose farefisi i tyre. Ata janė qė nė zemrat e tyre (Ai) ka skalitur besimin dhe ka forcuar me shpirt nga ana e Tij dhe ata do t’i shpjerė nė Xhennete, nėpėr tė cilin rrjedhin lumenj. Aty janė pėrgjithmonė. All-llahu ua ka pėlqyer punėn e tyre dhe ata janė tė kėnaqur me shpėrblimin e Tij. Tė tillėt janė palė (grup, parti) e All-llahut ta dini pra, se ithtarėt e All-llahut janė ata tė shpėtuarit. 

 

59.Suretu El Hashr 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!  

1. All-llahun e madhėron me tesbih (duke i mohuar ato qė nuk i takojnė atij) gjithēka ka nė tokė, e Ai ėshtė i fuqishmi, i urti. 

2. Ai ėshtė qė nė dėbimin e parė i nxoru prej shtėpive tė tyre ata nga ithtarėt e librit, tė cilėt nuk besuan. Ju nuk menduat se fortifikatat e tyre do t’i mbronin prej ndėshkimit tė All-llahut, po All-llahu u erdhi atyre nga nuk e kishin menduar dhe nė zemrat e tyre hodhi frikėn ashu qė me duart e veta dhe me duart tė besimtarėve tė rrėzonin shtėpitė e veta; pra merrni pėrvojė o ju tė zotėt e mendjes. 

3. Sikur All-llahu tė mos u kishte caktuar atyre shpėrnguljen, ata do t’i ndėshkonte nė kėtė jetė, kurse nė jetėn tjetėr ata e kanė dėnimin e zjarrit. 

4. Kėtė pėr shkak se e kundėrshtuan All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij. Pra, kush e kundėrshton All-llahun, s’ka dyshim se All-llahu ėshtė ndėshkimfortė. 

5. Ju nuk kėputėt asnjė nga hurmat e buta (fidanėt) ose atė e keni lėnė tė ngriur nė rrėnjėt e tye, vetėm se me lejen e All-llahut e pėr t’i shtypur kundėrshtarėt. 

6. E atė (Pasuri) qė prej tyre All-llahu ia ktheu tė dėrguarit tė vet, ju pėr tė nuk i keni ngarė as kuajt, as devetė, por All-llahu i bėn mbizotėruesit tė dėrguarit e vet kundėr kujt tė dojė, All-llahu ka fuqi mbi ēdo send. 

7. Atė qė All-llahu nga banorėt e vendeve (jobesimtare) ia dha pa luftė tė dėrguarit tė vet, ajo i takon All-llahut, tė dėrguarit, tė afėrmve, jetimėve, tė varfėrve, kurbetēinjve. (Kėshtu veprohet) Qė ajo tė mos ndahet ndėrrmjet pasanikėve tuaj. Çka t’ju jep i Pejgamberi, atė merrmie e ēka t’ju ndalojė, pėrmbanju dhe kinie frikė All-llahun, se All-llahu ėshtė ndėshkues i ashpėr. 

8. (Ajo pronė) U takon muhaxhirėve tė varfėr, tė cilėt u dėbuan prej shtėpive tė tyre dhe prej pasurisė sė tyre, duke kėrkuar mirasinė dhe kėnaqėainė e All-llahut, dhe qė ndihmojnė All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, tė tillėt janė ata tė sinqertit. 

9. Edhe ata qė pėrgatitėn vendin (Medinėn) dhe besimin para tyre, i duan ata qė shpėrnguleshin te ata dhe nuk ndiejnė nė gjoksat e tyre ndonjė nevojė (pėr zili a tjetėr) nga ajo qė u jepej atyre (muhaxhirėve), madje edhe sikur tė kishin vetė nevojė pėr tė, ata u jepnin pėrparėsi atyre para vetvetes. Kush ėshtė i ruajtur prej lakmisė sė vet, tė tillėt janė tė shpėtuar. 

10. Edhe ata qė kanė ardhur pas tyre e thonė: “Zoti ynė, falna ne dhe vėllezėrit tanė qė para nesh u pajisėn me besim dhe mos lejo nė zemrat farė urrejtjeje ndaj atyre qė besuan. Zoti ynė Ti je i butė, mėshirues!”

11. A nuk e ke ditur se ata qė u bėnė hipokritė, u thoshin vėllezėrve tė vet nga ithtarėt e librit qė nuk kishin besuar: nėse ju dėboheni, edhe ne do tė dalim me ju, pėr ēėshtjen tuaj, ne kurrė nuk do t’i bindemi askujt (t’ju luftojmė ose t’ju nėnshtrojmė), e nėse luftoheni prej dikujt, ne gjithqysh do t;u ndihmojmė. All-llahu dėshmon se ata janė rrenacakė!

12. Sikur tė dėbohen ata (ithtarėt e librit), nuk do tė dilnin me ta edhe sikur tė luftoheshin, nuk do t’u ndihmojnė atyre, po edhe sikur t’u ndihmonin atyre, ata do tė iknin prapa, e ata do tė mbesin pa ndihmėn e tyre. 

13. Ju (besimtarėt) nė zemrat e tyre (ta munafikėve) jeni frikė mė e fortė se All-llahu (frika nga All-llahu). Kjo pėr shkak se ata janė popull qė nuk kuptojnė. 

14. Ata tė gjithė sė bashku nuk kanė guxim t’ju luftojnė, vetėm kur gjenden nė ndonjė vend tė fortifikuar ose kur janė pas ndonjė muri. Armiqėsia ndėrmjet tyre ėshtė e ashpėr. Mund tė mendohet pėr ta se janė tė bashkuar,e nė reallitet zemrat e tyre janė tė pėrēara, sepse janė njerėz qė nuk logjikojnė. 

15. Si shembull i atyre jo fort moti qė pėrjetuan tė keqen e punės sė vet, edhe ata kanė njė dėnim tė rėndė. 

16. Ata (hipokritėt) janė shembull si djalli, kur i thotė njeriut: “Refuzo besimin!”, e kur ai tė ketė refuzuar, ai (djalli) tėrhiqet prej teje; unė i frikohem All-llahut, Zotit tė gjithėsisė!”

17. Dhe ashtu, ata tė dy do tė pėrfundojnė nė zjarr pėrgjithmonė. Ai ėshtė ndėshkim i zullumqarėve. 

18. O ju qė besuat, frikėsojuni All-llahut dhe le tė shikojė ēdonjėri se ēka ka bėrė pėr nesėr. Dhe frikėsojuni All-llahut! S’ka dyshim se All-llahu ėshtė i Njohtuar (Habir) pėr atė qė punoni!

19. E mos u bėni si ata qė harruan All-llahun, pra (All-llahu bėri qė ata) harruan vetveten! Tė tillėt janė tė Fasikėt . 

20. Nuk janė tė barabartė banorėt e Xhennetit dhe banorėt e Xhehennemit. Banorėt e Xhennetit janė tė suksesshmit (janė ata qė ia kanė arritur qėllimit). 

21. Sikur Ne ta zbritnim kėtė Kur’an mbi ndonjė kodėr, do tė shihje atė tė strukur e tė ēarė prej frikės nga All-llahu. Kėta janė shembuj qė ua sjellim njerėzve, qė ata tė mendojnė. 

22. Ai ėshtė All-llahu, nuk ka zot tjetėr pos Tij. Dijetari i tė fshehtės dhe tė dukshmes, Ai ėshtė Mėshiruesi, Mėshirėbėrėsi!

23. Ai ėshtė All-llahu, pos tė Cilit nuk ka zot tjetėr, Sunduesi, i Shenjti, i Pastėrti (prej tė metave qė i mvishen) , Siguruesi, Mbikėqyrėsi, i Plotfuqishmi, Mbizotėruesi , i Madhėrishmi. I lartėsuar ėshtė All-llahu nga ajo qė ia shoqėrojnė!

24. Ai ėshtė All-llahu, Krijuesi, Shpikėsi, Formėsuesi. Tė tij janė emrat mė tė bukur. Atė e lartėson ēka ka nė qiej e nė tokė. Dhe Ai ėshtė i Fuqishmi, i Urti!

 

60.Suretu El Mumtehinet 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!  

1. O ju qė besuat, nėse keni dalė (prej vendlindjes) pėr hirė tė luftės pėr rrugėn Time, duke kėrkuar kėnaqėsinė Time ndaj jush, mos e zini mik armikun Tim dhe armikun tuaj, duke shprehur ndaj tyre dashuri, kur dihet se ata mohuan tė vėrtetėn qė u erdhi juve. Ata e dėbojnė tė dėrguarin dhe ju, sespe i besoni All-llahut, Zotit tuaj, e ju fshehurazi u ofroni miqėsi, po Unė mė sė miri e di atė qė e keni fshehur dhe atė qė e keni publikuar. Ai qė punon ashtu nga pala juaj, ia e ka humbur rrugėn e drejtė. 

2. Nėse ata ia dalin t’ju mindin, ata do tė jenė armiq tuaj, do tė zgjasin duart e veta dhe gjuhėt e veta kundėr jush, duke ju pėrbuzur, sepse ata dėshironin tė mos besonit. 

3. Nė ditėn e kijametit All-llahu gjykon mes jush, e nuk do t’ju bėjnė dobi as tė aėrmit tuaj e as fėmijėt tuaj. All-llahu sheh atė qė punoni. 

4. Ju e keni shembullin mė tė mirė te Ibrahimi dhe ata qė ishin me tė, kur i thanė popullit tė vet: “Ne tėrhiqemi prej jush dhe prej asaj qė adhuroni, pos All-llahut, nuk besojnė tuajėn, randaj ndėrmjet nesh e jush ėshtė e hapėt armiqėsia e urrejtja derisa ta besoni vetėm All-llahun Njė!” (Nuk e kemi shembull) Me pėrjashtim tė fjalės sė Ibrahimit thėnė babait tė vet: “Unė do tė kėrkoj falje pėr ty, po unė nuk kam nė dorė asgjė pėr ty te All-llahu!” Zoti ynė, vetėm Ty tė jemi mbėshtetur, vetėm nga Ti jemi kthyer dhe vetėm te Ti ėshtė e ardhmja!

5. Zoti ynė, mos na bėn sprovė nė duar tė atyre qė nuk besuan dhe falna, Zoti ynė, Ti je ngadhėnjyesi, i urti. 

6. Vėrtet, pėr atė qė ka shpresė nė All-llahun dhe nė ditėn e gjykimit, ju keni mostėr tė mirė (te Ibrahimi dhe besimtarėt), e kush i bie prapa, le ta dijė se All-llahu ėshtė Ai i panevojshmi, i vetvetiu i lavdėruari. 

7. Pritet qė All-llahu tė verė miqėsi ndėrmjet jush dhe atyre qė kishit armiqėsi, All-llahu ėshtė i fuqishėm, All-llahu falė mėkatet, ėshtė mėshirues. 

8. All-llahu nuk ju ndalon tė bėni mirė dhe tė mbani drejtėsi me ata qė nuk ju luftuan pėr shkak tė fesė, e as nuk ju dėbuan prej shtėpive tuaja; All-llahu i do ata qė mbajnė drejtėsinė. 

9. All-llahu ju ndalon t’u afroheni vetėm atyre qė ju luftuan pėr shkak tė fesė, qė ju nxorėn prej shtėpive tuaja dhe qė ndihmuan dėbimin tuaj; ju ndalon t miqėsoheni me ta. Kush miqėsohet me ta, tė tillėt janė dėmtues tė vetvetės. 

10. O ju qė besuat, kur t’ju vijnė besimtaret e shpėrngulura (prej Mekes), provoni besnikėrinė e tyre, ndonėse All-llahu di mė sė miri pėr besimin e tyre; nėse vėrtetoni se ato janė besimtare, atėherė, mos i ktheni ato te jobesimtarėt, pse as ato nuk janė tė lejuara pėr ta e as ata nuk janė tė lejuar pėr to, e ju jepnu atyre (jobesimtarėve) atė qė kanė shpenzuar pėr to (nė emėr tė kororėzimit). Ju nuk keni pengesė tė martoheni me to, pasi t’ua jepni vlerėn e kurorės. Mos i mbani nėn kurorė, idhujtaret por kėrkoni (prej idhujtarėve mekas) atė qė keni shpenzuar pėr to, dhe ata le tė kėrkojnė (prej jush besimtarė) atė qė kanė shpenzuar. Kėto janė dispozita tė All-llahut me tė cilat Ai gjykon ndėrmjet jush; All-llahu ėshtė mė i dijshmi, mė i informuari. 

11. Nė qoftė se u humbet diēka (nga shpenzimi) i ndonjė gruaje tuaj qė ikėn te idhujtarėt, e juve u vjen rasti t’i luftoni dhe tė merrni pre tė luftės, atėherė atyre qė u kanė shkuar gratė, jepnu aq sa kanė shpenzuar; e, kinie frikė All-llahun, tė cilin ju e besoni!

12. O Pejgamber, kur tė vijnė besimtaret qė tė japin besėn se: nuk do t’i shoqėrojnė asnjė send All-llahut; se nuk do tė vjedhin; se nuk do tė bėjnė kurvėri; se nuk do t’i mbysin fėmijėt e tyre; se nuk do tė gėnjejnė me ndonjė shpifje pėr (fėmijėn e huaj qė kanė marrė) se ėshtė i tyre; dhe se nuk do tė tė kundėrshtojnė nė atė qė i urdhėron, atėherė, prano zotimin e tyre dhe lute All-llahun t’i falė ato, se All-llahu ėshtė mėkatfalės dhe mėshirues. 

13. O ju qė keni besuar, mos u miqėsoni me njė popull qė All-llahu ka shprehur hidhėrim kundėr tij, popull qė ka humbur shpresėn ndaj botės sė ardhshme, ashtu si nuk kanė shpresė jobesimtarėt prej tė vdekurve (qė do tė ngjallen) nė kėtė botė, ose nė ringjallje (nė botėn tjetėr). 

 

61.Suretu Es Saff 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. All-llahun e madhėroi ēka ka nė qiej dhe ēka ka nė tokė, e Ai ėshtė mbizotėruesi, i urti. 

2. O ju qė besuat, pse po e thoni atė qė nuk e punoni? 

3. te All-llahu ėshtė shumė e urrejtur ta thoni atė qė nuk e punoni! 

4. All-llahu i do ata qė luftojnė nė rrugėn e Tij tė rreshtuar si tė jetė ndėrtesė e fortifikuar. 

5. Dhe, (rikujto) kur Musai popullit tė vet i tha: “O populli imi, pse mė shqetėsoni kur e dini se me tė vėrtetė unė jam i dėrguar i All-llahut te ju!” E kur ata u shmangėn (nga e vėrteta), All-llahui largoi zemrat e tyre, pse All-llahu nuk vė nė rrugė tė drejtė popullin e prishur. 

6. Dhe, kur Isai, biri i Merjemes tha: “O beni israilė, unė jam i dėrguar i All-llahut te ju, jam vėrtetues i Tevratit qė ishte para meje dhe jam pėrgėzues pėr njė tė dėrguar qė do tė vijė pas meje, emri i tė cilit ėshtė Ahmed!” E kur ai u erdhi atyre me argumente tė qarta, ata thanė: “Kjo ėshtė magji e hapėt”. 

7. E kush ėshtė mė mizor se ai qė pėr All-llahun shpif gėnjeshtėr pėr fenė islame; po All-llahu nuk i ofron udhėzimin pėr nė rrugėn e drejtė popullin zullumqarė. 

8. Ata duan ta shuajnė dritėn e All-llahut me gojėt e tyre, po All-llahu e plotėson (e pėrhap) dritėn e vet, edhe pse e urrejnė jobesimtarėt. 

9. Ai (All-llahu) ėshtė qė e dėrgoi tė dėrguarin e vet me udhėzim tė qartė e fe tė vėrtetė pėr ta bėrė mbizotėrues mbi tė gjitha fetė, edhe pse idhujtarėt e urrejnė. 

10. O ju qė keni besuar, a t’ju tregoj pėr jė tregti tė bujshme qė ju shpėton prej jė dėnimi tė dhembshė: 

11. T’i besoni All-llahut dhe tė dėrguarit tė Tij, tė luftoni nė rrugėn e All-llahut me pasurinė tuaj dhe veten tuaj, e kjo ėshtė shumė mė e dobishme pėr ju, nėse jeni qė e dini. 

12. Ai (All-llahu) iu falė mėkatet tuaja, ju shpie nė Xhennete nėpėr tė cilat rrjedhin dhe nė pallate tė bukura nė Xhennetet e amshueshme, e kėto janė ai suksesi mė i madh. 

13. Edhe tė tjera qė ju i dėshironi: ndihmė prej All-llahut dhe fitore e afėrt, e pra, pėrgėzoji besimtarėt! 

14. O ju qė besuat, bėhuni ndihmėtarė tė All-llahut, si Isai biri i Merjemes havarijunėve (besimtarėve tė vet tė sinqertė) u pat thėnė: “Kush ėshtė ndihmėtarė imi pėr nė rrugėn e All-llahut?” Havarijunėt i thanė: “ne jemi ndihmėtarė tė rrugės sė All-llahut!” E njė grup prej beni israilėve besoi, e njė grup refuzoi, e Ne, ata qė besuan i pėrkrahėm kundėr armikut tė tyre dhe ashtu u bėnė ngadhėnjyes.   

 

62.Suretu El Xhum'a 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ç'farė ka nė qiej dhe ē'ka nė tokė bėn tesbih All-llahun, Sunduesin, tė Pastėrin nga ēdo e metė, tė Fuqishmin e tė Urtin. 

2. Ai ėshtė qė arabve tė pashkolluar u dėrgoi Pejgamberin nga mesi tityre qė t’ju lexojė ajetet e Tij, t’i pastrojė ata, t’ua mėsojė librin dhe sheriatin, edhe pse mė parė ata ishin nė njė humbje tė dukshme. 

3. (U dėrgoi) edhe tė tjerėve qė nuk i arritėn ata, Ai ėshtė ngadhnjyesi 

4. Kjo ėshtė mirėsi e All-llahut, qė ia jep atij qė do, e All-llahu ėshtė Zoti i dhuntisė sė pėrsosur. 

5. Shembulli i atyre, qė janė obliguar me Tevrat, dhe nuk e zbatojnė atė, ėshtė shembulli indonjė gomari qė bart libra. Shembulli i keq, ėshtė shembull i popullit qė pėrgėnjeshtroi ajetet e All-llahut, e All-llahu nuk udhėzon nė rrugė tė drejtė popullin jobesimtarė. 

6. Thuaj: “O ju qė i pėrmbaheni jehudizmit, nėse e pretendoni se jeni mė tė afėrmit e All-llahut e jo njerėzit e tjerė, atėherė kėrkonie vdekjen, po qe se jeni tė sinqertė (nė atė qė thoni)”. 

7. Po, ata nuk dėshirojnė kurrė atė, pėr shkak tė asaj qė e punuan me duart e veta, e All-llahu e di mė sė miri se kush janė mizorėt. 

8. Thuaj: “s’ka dyshim se vdekja prejsė cilės po ikni, ka pėr t’ju zėn, e mande do tė silleni te Ai qė e di tė padukshmėn dhe tė dukshėm, dhe atėherė Ai do t’ju njoftojė me atė qė keni punuar”. 

9. O ju qė besuat, kur bėhet thirrja pėr namaz, ditėn e zhumasė, ecni shpejt pėr aty ku pėrmendet All-llahu (dėgjojeni hutben, falnie namazin), e lini shitblerjen, kjo ėshtė mė e dobishme pėr ju nėse jeni qė e dini. 

10. E, kur tė kryhet namazi, atėherė shėrndanu nė tokė dhe kėrkoni begatitė e All-llahut, por edhe pėrmendni shpeshherė All-llahun, ashtu qė tė gjeni shpėtim. 

11. Po, kur ata shohin ndonjė tregti, ose ndonjė aheng mėsyhen atje, kurse ty tė lėnė nė kėmbė. Thuaju: “Ajo qė ėshtė te All-llahu ėshtė shumė mė e mira se dėfrimi dhe tregėtia, e All-llahu ėshtė furnizuesi mė i mirė!” 

 

63.Suretu El Munafikun 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Kur tė erdhėn ty hipokritėt, tė thanė: “Ne dėshmojmė se vėrtet ti je i dėrguar i All-llahut!” E, All-llahu e di se ti je i dėrguar i Tij, por All-llahu dėshmon se hipokritėt janė rrenacakė (kur thonė ashtu). 

2. Ata betimin e tyre e bėjnė pėr t’u mbrojtur, andaj ata penguan nga rruga e All-llahut. Veprimi qė ata bėnė ėshtė shumė keq. 

3. Ngase ata besuan (me gojė) e pastaj mohuan, andaj zemrat e tyre u mbyllėn dhe ata nuk kuptojnė. 

4. E kur t’i shohish ata, trupat e tyre tė mahnisin, e kur tė flasin, fjalės sė tyre i vė veshin. Po ata janė si trungujt e zgavruar e tė mbėshtetur, e ēdo zė e mendojnė se ėshtė kundėr tyre. Ata janė armiq, pra ruaju prej tyre! All-llahu i vraftė, si shmangen nga e vėrteta! 

5. E kur u thuhet: “Ejani te i dėrguari i All-llahut qė ai tė kėrkojė prej Tij falje pėr ju”, ata tundin kokat e tyre dhe i sheh se si ta kthejnė shpinėn duke e mbajtur veten tė madh. 

6. Sa u pėrket atyre, ėshtė krejt njėsoj: si kėrkove pėr ta falje, si nuk kėrkove pėr ta falje (nga Zoti), sepse All-llahu kurrsesi nuk do t’i falė dhe ėshtė e sigurt se All-llahu nuk ia ofron udhėzimin popullit arrogant. 

7. Ata janė qė u thonė (vendasve tė Medinės): “Mos u jepni atyre qė janė me tė dėrguarin e All-llahut (muhaxhirėve), ashtu qė tė shpėrndahen!. Po, te All-llahu janė pasuritė (depot) e iqejve e tė tokės, por hipokritėt nuk janė duke kuptuar”. 

8. Ata thonė: “Nėse do tė kthehemi (prej gjuhės me beni Mustalikėt) nė Medine, ai mė i forti pa tjetėr prej aty ka pėr ta pėrzėnė atė mė tė dobėtin!” (ashtu thanė) Ndėrsa e tėrė krenaria i takon All-llahut, tė dėrguarit tė Tij dhe besimtarėve, por hipokritėt kėtė nuk e dinė. 

9. O ju qė besuat, as pasuria juaj e as fėmijėt tuaj tė mos u shmangin prej adhurimit tė All-llahut, e kush bėn ashtu tė tillėt janė mu ata tė humburit. 

10. Dhe jepni nga ajo qė Ne u kemi dhėnė juve, para se ndonjėrit prej jush t’i vijė vdekja, e atėherė tė thotė: “O Zoti im, pėrse nuk mė shtyve edhe pak afatin (e vdekjes), qė tė jepja lėmoshė e tė bėhesha prej tė mira!” 

11. Po, All-llahu kurrsesi askė nuk e shtyn pėr mė vonė, kur atij t’i vijė afati i vet. All-llahu hollėsisht ėshtė i njohur me atė qė ju punoni. 

 

64.Suretu Et Tegabun 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Vetėm All-llahut i shprehin madhėrinė e lartėsimin ēka ka nė qiej dhe ēka nė tokė, dhe se vetėm e Tij ėshtė i tėrė pushteti dhe vetėm Atij i takon falėnderimi, e Ai ėshtė i gjithfuqishėm pėr ēdo send. 

2. Ai ėshtė qė u krijoi juve, e nga ju ka mohues dhe ka besimtarė. All-llahu e sheh shumė mirė atė qė e punoni. 

3. Ai krijoi qiejt dhe tokėn me urtėsi tė pėrsosur dhe Ai juve u dha formėn, e formėn tuaj e bėri tė bukur dhe vetėm te Ai ėshtė e ardhmja. 

4. Ai e di ē’ka nė qiej e nė tokė, e di atė qė e fshihni dhe atė qė e shfaqni haptazi, sepse All-llahu di edhe atė qė mbajnė nė zemrat. 

5. A nuk ju erdhi lajmi i atyre qė ishin mė parė e nuk besuan, ndaj edhe pėrjetuan barrėn e rėndė tė punės sė vet dhe ata kanė njė dėnim tė idhėt. 

6. Atė (dėnim e marrin) pėr shkak se atyre u vinin tė dėrguarit e vet me argumente tė qarta, e ata thoshin: “A njeriu i thjeshtė do tė na udhėzojė neve?” Dhe ashtu nuk besuan dhe u zmbrapsėn, po All-llahu nuk ka nevojė pėr ta; All-llahu ėshtė begatshėm, e i falėnderuar nga vetvetiu. 

7. Ata qė nuk besuan, menduan se kurrsesi nuk do tė ringjallen. Thuaj: “Po, pasha Zotin tim, pa tjetėr do tė ringjalleni dhe do tė njiheni me atė qė keni punuar, e ajo pėr All-llahun ėshtė lehtė!” 

8. Atėherė pra, pranonie All-llahun, tė dėrguarin e Tij dhe dritėn qė e zbritėm Ne. All-llahu ėshtė i njohur pėr atė qė veproni. 

9. Ditėn e kijametit, kur Ai u tubon juve, ajo ėshtė ditė e mashtrimit (ditėn e kijametit duket se kush ėshtė mashtruar). kush beson All-llahun dhe bėn vepra tė mira. Ai ia shlyen tė kėqijat e tij dhe atė e fut nė Xhennete, nėpėr tė cilat rrjedhin lumenj; aty do tė jenė pėrgjthmonė, e ai ėshtė shpėtimi i madh. 

10. E ata qė nuk besuan dhe pėrgėnjeshtruan argumentet Tona, tė tillėt janė banorėt e zjarrit; aty do tė jenė pėrgjithmonė, e ai ėshtė pėrfundim i keq. 

11. ēfarėdo e keqe qė ndodh (godet), nuk mund tė jetė ndryshe, vetėm sipas caktimit tė All-llahut, e kush i beson All-llahut, Ai ia udhėzon zemrėn e tij; All-llahu ėshtė i gjithdijshėm pėr ēdo send. 

12. Pra, respektonie All-llahun dhe respektonie tė dėrguarin, po nėse nuk e respektoni, atėherė detyrė e tė dėrguarit tonė ėshtė vetėm kumtimi i qartė. 

13. All-llahu ėshtė Ai qė pos Tij nuk ka zot tjetėr, prandaj vetėm All-llahut le t’i mbėshteten besimtarėt. 

14. O ju qė besuat, vėrtet, disa nga bashkėshortet tuaja dhe nga fėmojėt tuaj janė armiq tuaj, andaj kini kujdes ndaj tyre, e nėse nuk merrni masa, nuk ua vini veshin dhe i falni, ta dini se edhe All-llahu ėshtė mėkatfalės, mėshirues. 

15. S’ka dyshim se pasuria juaj dhe fėmijėt tuaj janė sprovė, ndėrsa ajo qė ėshtė te All-llahu, ėshtė shpėrblim i madh. 

16. Andaj, sa tė keni mundėsi ruanu prej dėnimit tė All-llahut, dėgjoni, respektoni dhe jepni pėr tė mirėn tuaj, e kush i ruhet lakmisė sė vetvetes, tė tillėt janė tė shpėtuarit. 

17. Nėse All-llahut i huazoni diēka tė mirė, Ai juve ua shumėfishon atė dhe ju falė; All-llahu ėshtė shumė mirėnjohės, i butė. 

18. Ështė i gjithdijshmi i tė fshehtės e i tė dukshmes, ėshtė ngadhėnjyesi, i urti. 

 

65.Suretu Et Talak 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. O ti pejgamber, kur t’i lėshoni gratė, lėshoni ato nė vigjilje tė fillimit tė pritjes sė tyre (nė kohėn e pastėrtisė sė tyre) dhe kohėn e pritjes mbanie mend mirė e kini frikė All-llahut, Zotit tuaj, dhe mos i nxirrni ato prej shtėpive tė tyre, e edhe ato tė mos dalin ndryshe vetėm nėse bėjnė ndonjė vepėr tė keqe tė vėrtetuar. Kėto janė dispozitat e All-llahut, e kush del jashtė dispozitave tė All-llahut, ai e ka dėmtuar vetveten. Ti nuk e di, All-llahu pas asaj mund tė tė jap diēka rishtazi. 

2. E kur t’i afrohen ato mbarimit ta afatit tė tyre, atėherė ose mbani (i ktheni nė jetėn bashkėshortore) si duhet, ose ndanu prej tyre si ėshtė e udhės, e kėtė do ta dėshmojnė dy dėshmitarė tė drejtė nga mesi juaj dhe dėshmitė zbatojeni pėr hirė tė All-llahut. Kėshtu kėshillohet ai qė i beson All-llahut dhe ditės sė fundit, e kush iu pėrmbahet dispozitave tė All-llahut, atij Ai i hap rrugė, 

3. dhe e furnizon atė prej nga nuk kujton fare. Kėshtu i mbėshtetet All-llahut, Ai i mjafton atij, All-llahu realizon dėshirėn e vet dhe All-llahu ēdo gjėje ia ka caktuar kohėn (afatin). 

4. E ato nga gratė tuaja tė cilave u ėshtė ndėrprerė cikli mujor (menstruacioni) nėse nuk e keni ditur, koha e pritjes sė tyre ėshtė tre muaj, e ashtu edhe ato qė ende nuk kanė pasur menstruacion. Ndėrkaq, pėr shtatzėnat afati i pritjes sė tyre ėshtė derisa tė lindin. E kush i frikėsohet All-llahut, Ai atij ia lehtėson punėn. 

5. Ky ėshtė vendim i All-llahut qė ua zbriti juve, e kush e ka frikė All-llahun, Ai atij ia shlyen tė kėqijat dhe ia shton shpėrblimin. 

6. Ato (gratė e lėshuara), sipas mundėsisė suaj i vendosni nė ndonjė vend ku banoni ju, e mos i ngushtoni ato pėr t’i detyruar (tė dalin). Nė qoftė se ato janė shtatzėna, atėherė furnizoni ato derisa ta heqin barrėn e tyre, e nėse ato u japin gji fėmijėve tuaj, atėherė jepnu atyre shpėrblimin qė u takon dhe kini mirėkuptim nė mes jush ashtu si duhet, e nė qoftė se hasni nė vėshtirėsi ndėr vete, atėherė le tė kėrkojnė pėr tė gjidhėnėse tjetėr. 

7. Ai qė ėshtė i pasur, le tė shpenzojė sipas mundėsisė sė vet, e ai qė ėshtė ngusht nga pasuria, le tė japė nga ajo qė i ka dhėnė All-llahu, e All-llahu nuk ngarkon askė, vetėm aq sa i ka dhėnė; mirėpo pas vėshtirėsisė All-llahu sjell ēlirim (begati). 

8. Sa shumė banorė tė fshatrave, qė ishin kryeneēė ndaj urdhėrit tė Zotit tė vet dhe ndaj tė dėrguarėve tė Tij, Ne i kemi shpėrblyer me njė llogari tė ashpėr, i kemi ndėshkuar me njė dėnim tė papėrshkrueshėm. 

9. She ata e pėrjetuan barrėn e rėndė tė punės sė vet, kėshtu qė fundi i ēėshtjes sė tyre ishte dėshtimi. 

10. All-llahu u ka pėrgatitur dėnim tė rėndė, atyre pra, kinie frikė All-llahun o ju tė zotėt e mendjes. E ju qė keni besuar, All-llahu u zbriti juve shpalljen (Kur’anin). 

11. Tė dėrguarit qė ua lexon ajetet e qarta tė All-llahut pėr t’i nxjerrė ata qė besuan dhe bėnė cepra tė mira prej errėsirave nė dritė. Kush i beson All-llahut dhe bėn vepra tė mira, Ai e shpie atė nė Xhennete nėpėr tė cilat rrjedhin lumenj; aty do tė jenė pėrgjthmonė e kurrė pakėputur. All-llahu i ka dhėnė atij furnizim tė mirė. . . 

12. All-llahu ėshtė Ai qė krijoi shtatė palė qiej dhe prej tokės aq sa ata; nė to zbatohet vendimi i Tij pėr ta ditur ju se All-llahu ka fuqi pėr ēdo send dhe qė me tė vėrtetė All-llahu ka pėrfshirė ēdo send me dijen e vet. 

 

66.Suretu Et Tahrim 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. O ti pejgamber (o ti, qė ėshtė sjellė kumtesa nga qielli),pse ndalon vetes atė qė All-llahu ta lejoni? A kėrkon me tė pajtim e grave tuaja? All-llahu ėshtė mėkatfalės, mėshirues. 

2. All-llahu u ka pėrcaktuar juve zgjidhjen e betimeve tuaj; All-llahu ėshtė kujdestari juaj; Ai ėshtė i gjithdjshmi, i urti. 

3. (Pėrkujto) kur Pejgamberi ndonjerės prej grave tė veta i kumtoi fshehurazi njė lajm, e kur ajo tregoi atė (lajm), e All-llahu (Pejgamberit) i zbuloi atij pėr tė (kallzimin e lajmit nga ajo grua), ai ia bėri me (asaj) me dije njė pjesė tė trgimit, kurse pėr pjesėn tjetėr heshti. E kur ai (pejgamberi) e njohtoi atė (gruan) me atė (qė kishte treguar), ajo tha: “E kush tė tregoi ty kėtė?” Ai tha: “Mė tregoi i gjithdijshmi, njohėsi i tė fshehtave!” 

4. Nėse ju tė dyja pendoheni te All-llahu (ėshtė mė mirė pėr ju), sepse se zemrat tuaja tanimė kanė rrėshqitur, e nėse bashkveproni kundėr tij, ta dini se All-llahu ėshtė Ai mbrojtės i tij si dhe Xhibrili dhe besimtarėt e ndershėm; e kur ėshtė kėshtu, edhe engjėjt i dalin nė ndihmė. 

5. Nėse ai u ka lėshuar juve, ėshtė detyrė e Zotit tė tij t’i bėjė zėvendsim me gra edhe mė tė mira se ju; myslimane, besmtarė, respektuese, penduese, adhuruese, emigruese qė kanė qenė tė martuara ose virgjiresha. 

6. O ju qė besuat, ruane veten dhe familjen tuaj prej zjarrit, lėnda djegėse e tė cilit janė njerėzit dhe gurėt. Atė (zjarrin) e mbikėqyrin engjėjt tė rreptė e tė ashpėr qė nuk e kndėrshtojnė All-llahun pėr asgjė qė Ai i urdhėron dhe punojnė atė qė janė tė urdhėruara. 

7. O ju qė mohuat, sot mos u arsyetoni; ju shpėrbleni veten pėr atė qė keni vepruar. 

8. O ju qė keni besuar, pendohuni te All-llahu me njė pendim tė sinqertė nė mėnyrė qė Zoti juaj t’i largojė prej jush tė kėqijat, t’u shpie nė Xhennete, nėn tė cilat rrjedhin lumenj ditėn kur All-llahu nuk e turpėron Pejgamberin e sė bashku me tė as atta qė kanė besuar. Drita e tyre ndriēon para tyre dhe nė tė djathtė tė tė tyre, e ata thonė: “Zoti ynė, vazhdona dritėn tonė, falna neve. Vėrtet, Ti je i plotfuqishėm pėr ēdo send”. 

9. O ti pejgamber, luftonju jobesimtarėt e hipokritėt dhe qėndro ashėpėr kundėr tyre; vendi i tyre ėshtė Xhehennemi qė ėshtė njė vend i shėmtuar! 

10. Atyre qė mohuan, All-llahu u sjell njė shembull gruan e Nuhut dhe gruan e Lutit. Ato tė dyja ishin nė kurorė tė dy robėrve tė mirė nga robėrit tanė, por ato tė dyja i tradhtuan (nė fe) ata tė dy dhe kėta tė dy nuk mund t’i mbrojnė ato fare te All-llahu, e atyre dyjave u thuhet: “Hyni nė zjarr sė bashku me ata qė hyjnė!” 

11. E atyre qė besuan, All-llahun u solli shembull gruan e faraonit kur ajo tha: “Zoti im, mė bėn njė vend pranė mėshirės sate nė Xhennet dhe mė shpėto prej faraonit e brutalitetit tė tij dhe mė shpėto prej popullit mizor!” 

12. Edhe Merjemen tė bijėn e Imranit, qė e ruajti nderin e vet, e Ne prej anės sonė i frymėzuam njė shpirt e ajo i besoi fjalėt e Zotit tė saj dhe librat e Tij dhe ishte e devotshme. 

 

Part 29

 

67.Suretu El Mulk 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!  

1. I madhėruar ėshtė Ai, qė nė dorėn e fuqisė sė Tij ėshtė i tėrė sundimi dhe Ai ka fuqi mbi ēdo send.  

2. Ai ėshtė qė krijoi vdekjen dhe jetėn, pėr t’ju sprovuar se cili prej jush ėshtė mė vepėrmirė. Ai ėshtė ngadhnjyesi, mėkatėfalėsi.  

3. Ai ėshtė qė krijoi shtatė qiej palė mbi palė. Nė krijimin e Mėshiruesit nuk mund tė shohėsh ndonjė kontrast, andaj, drejto shikimin se a sheh ndonjė ēarje?  

4. Mandej, herė pas here drejto shikimin, e shikimi do tė kthehet tė ti i pėrulur dhe i molisur.  

5. Ne, qiellin mė tė afėrt e kemi zbukuruar me kandila (yje ndriquese) dhe ata ikemi bėrė gjuajtės kundėr djajve, tė cilėve u kemi pėrgatitur dėnim me zjarr shumė tė madh.  

6. Dėnimi nė Xhehennem ėshtė edhe pėr ata qė nuk besuan Zotit tė tyre; sa vend i keq ėshtė ai!  

7. Kur tė hidhen nė tė, ata do t’ia dėgjojnė atij ushtimėn e ai vlon.  

8. Nga zemėrimi, ai gati copėtohet. Sa herė qė hidhet nė tė ndonjė turmė, roja i pyet: “A nuk ju pat ardhur juve ndonjė pejgamber (qortues)?”  

9. Ata thonė: “Po, na erdhi pejgamberi, por ne e pėrgėnjeshtruam dhe ne u thamė: “All-llahu nuk shpalli asgjė, e ju nukjeni tjetėr vetėm se nė njė humbje tė nadhe!”  

10. Dhe thonė: “Sikur tė kishim dėgjuar dhe pasur mend, ne nuk do tė ishim ndėr banuesit e zjarrit”.  

11. Pra, i pranojmė mėkatet e veta; banuesit e zjarrit qofshin larg mėshirės.  

12. Ata, qė pa parė i frikėsoheshin Zotit tė vet, pėr ta ka falje dhe shpėrblim tė madh.  

13. E, ju fshihnie ose thhonie fjalėn tuaj haptas; Ai s’ka dyshim se e di ēka fshehni nė zemrat tuaja.  

14. A nuk e di Ai qė ka krijuar, kur dihet se Ai dėpėrton nė thellėsi tė sekreteve, i njh hollėsitė.  

15. Ai ėshtė qė juve tokėn ua bėri tė pėrshtatshme, andaj, ecni nėpėr pjesė tė saj dhe shfrytėzoni begatitė e Tij, meqė vetėm te Ai ėshtė e ardhmja.  

16. A u garantuat j prej Atij qė ėshtė nė qiell, qė tė mos ju shafit (tė mos u lėshoj) toka kur tė dridhet.  

17. A u garantuat ju prej Atij qė ėshtė nė qiell, qė tė mos lėshojė kundėr jush ndonjė stuhi me rrebesh gurėsh. E pra, do ta kuptoni se si ėshtė ndėshkimi Im!  

18. Edhe ata qė ishin para tyre pėrgėnjeshtruan, por ēfarė ishte dėnimi Im?  

19. A nuk i shikuan ata shpezėt pėrmbi ta krahėhapur dhe kur krahėt i palojnė, ato nuk i mban nė ajėr pos Fuqiplotit. Ai ėshtė qė ēdo send e sheh dhe e di.  

20. Kush ėshtė ajo ushtėri juaja qė do t’ju ndihmojė, pos Mėshiruesit? Ështė e vėrtetė se jobesimtarėt gjenden nė njė mashtrim tė madh.  

21. Kush ėshtė ai qė ju ushqen, po qė se Ai ua ndėrpret furnizi,im e vet? Jo,askush, por ata vazhdojnė me arrogancė e kundėrvėnie.  

22. A ėshtė mė i udhėzyar ai qė ecėn i pėrmbysur me fytyrė nė tokė, apo ai qė ecėn nė pozicion qėndrues rrugės sė drejtė?  

23. Thuaj: “Ai ėshtė q ju krijoi, ju dhuroi tė dėgjuarit, tė parit dhe mendjen, kurse pak po falėnderoni”  

24. Thuaj: “Ai ėshtė qė ju krijoi e ju shumoi nė tokė dhe vetėm te Ai do tė tuboheni!”  

25. E, ata po thonė: “Kur do tė sėndertohet ky premtim, po qe se jeni tė vėrtetė?”  

26. . Thuaj: “Atė e di vetėm All-llahu, e unė jam njė qortues qė ju bėn me dije!”  

27. Kur ta shohin atė (Xhehennemin) se po u afrohet, fytyrat e atyre qė nuk besuan u shėmtohendhe u thuhet: “Ky ėshtė ai qė ju e kėrkonit sa mė shpejt!”  

28. Thuaj: “Mė tregoni pra, nėse All-llahu mė merr shpirtin mua dhe atyre qė janė me mua, ose na mėshiron, kush do t’i mbrojė jobesimtarėt prej njė dėnimi tė mundimshėm?”  

29. Thuaj: “Ai ėshtė Mėshiruesi, Atij i kemi besuar dhe vetė te Ai jemi mbėshtetur, kurse ju do takuptoni se kush njėmend ėshtė ai i humburi!”  

30. Thuaj: “Mė tregoni, nėse uji juaj humbet nė thellėsi, kush do t’ju sjell ujė mbitokėsor (burimor)?”  

 

68.Suretu El Kalem 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Nun, betohem nė pendėn dhe nė atė ēka shkruajnė! 

2. Ti, me dhuratėn pejgamber) e Zotit tėnd, nuk je i ēmendur! 

3. Dhe se ti, padyshim do tė kesh shpėrblim tė pandėrprerė! 

4. Vėrtet, ti je nė njė shkallė tė lartė morali! 

5. Mė vonė ti do tė shohėsh, edhe ata do tė shohin. 

6. Se cili prej jush ėshtė i ēmendur? 

7. S’ka dyshim se Zoti yt ėshtė Ai qė e di mė sė miri se kush ėshtė ai qė ka humbur prej rrugės sė Tij dhe Ai e di mė sė miri pėr tė udhėzuarit. 

8. Andaj, ti mos u pajto me gėnjeshtarėt! 

9. Ata kanė dėshirė qė ti tė bėsh lajka. 

10. Mos e respekto askė qė betohet shumė dhe ėshtė i poshtėr! 

11. qė ėshtė pėrgojues e ban fjalė ndėr njerėz. 

12. Shumė koprrac ndaj rrugės sė mbarė, i pafrenueshėm, mėkatarė, 

13. qė ėshtė shumė i vrazhdė, mė nė fund edhe kopil (nuk dihet baba). 

14. (Mos e respekto) Vetėm pse ka pasuri e djem! 

15. Kur atij i lexohen ajetet Tona, ai thotė: “Legjenda tė tė parėve!” 

16. Ne do ti dėmkosim atė nė turi (nė hundė). 

17. Ne i sprovuam ata (mekasit) sikurse i kemi pas sprovuar pronarėt e kopshtit. Kur u betuan se do tė vjelin atė herėt nė agim. 

18. E nuk thanė (kur u betuan): “Nė dashtė All-llahu - inshaell -llahu!” 

19. E, sa qenė ata fjetur, atė (kopshtin) e goditi njė bela nga Zoti yt. 

20. Dhe ai gdhiu si tė ishte i vjelė. 

21. Ata nė mėngjes thėrritnin njėri-tjetrin. 

22. Ngrihuni herėt te prodhimet e tuaja, nėse doni t’i vilni! 

23. Dhe ata vajtėnduke pėshpėritur nė mes vete ( tė mos i dėgjojnė kush). 

24. Tė mos lejojnė tė afrohet sot nė tė asnjė i varfėr. 

26. E kur e panė atė, thanė: “S’ka dyshim, ne kemi humbur (rrugėn)”. 

27. Jo, (ne nuk kemi humbur rrugėn) por pakemi mbetur pa tė! 

28. Ai me maturi prej tyre tha: “A nuk ju thahė pėrse nuk e pėrmendi Zotin?” 

29. Atėherė ata thanė: “I pafajshėm ėshtė Zoti ynė, ne ishim tė padrejtė” 

30. Dhe u kthyen e po e qortojėn njėri-tjetrin. 

31. Thanė: “Tė mjerėt ne, vėrtet ne ishim jashtė rrugės!” 

32. Shpresohet se Zoti yt do na zėvendsojė me ndonjė edhe mė tė mirė se ai; ne nė tė vetėm te Zoti ynė mbajmė shpresėn. 

33. Ja, kėshtu do tė jenė dėnimi (i mekasve), ndėrsa dėnimi i botės tjetėr do tė jetė shumė mė i ashpėr, sikur tė jenė qė e kuptojnė. 

34. Ështė e sigurt se pėr tė devotshmit do tė ketė te Zoti i tyre kopshte tė begatshme. 

35. A do ti bėjmė krminelėt tė barabartė me mylimanėt? 

36. ē’ėshtė me ju, si gjykoni ashtu? 

37. A mos keni ndonjė libėr, e prej saj mėsoni? 

38. E ju do tė keni atje ēka tė dėshironi? 

39. Amos keni ndonjė zotim tė fortė prej Nesh qė vazhdon deri nė kijamet, se do ta rrini atė qė dėshironi? 

40. Pyeti ata se cili ėshtė prej tyre qė u garanton atė? 

41. Apo ata kanė ortakė (zota) qė u garantojnė, pra le t’i sjellin ortakėt e vet, nėse e thonė tė vėtetėn? 

42. (Pėrkujto) Ditėn kur ashpėrsohet ēshtja deri nė kulm (nė kijamet), e ata do tė ftohen pėr tė bėrė sexhde, po nuk mundėn. 

43. Shikimet e tyre janė tė pėrulura dhe ata i kaplon poshtėrimi, kur dihet se ata kanė qenė tė ftuar tė bėjnė sexhde sa ishin tė shėndoshė (e ata - talleshin). 

44. Pra mė lė Mua dhe ata qė e mohojnė kėtė Kur’an. Ne do t’i afrojmė ata dalėngadalė te dėnimi prej nga nuk presin. 

45. Dhe atyre Unė u jap afat, sepse ndėshkimi Im ėstė shumė i fortė. 

46. A mos kėrkon ti prej tyre shpėrblim, e ata janė tė ngarkuar me dhėniet? 

47. A mos te ta ėshtė e fshehta (e Lehvi Mahfudhit), e ata prej atu trumbetojnė (se janė tė mirė)? 

48. Po ti, bėhu i durueshėm ndaj caktimit tė Zotit tėnd, e mos u bė si ai peshkut nė kohėn kur pat thirrur (Zotin) dhe ishte i mllefosur. 

49. Sikur tė mos i afrohej atij mėshirė nga Zoti i tij, do tė hidhej nė shkretėrirė i demoralizuar. 

50. Po Zoti i tij, e bėri atė tė zgjedhur prej tė mirėve. 

51. E ata qė nuk besuan gati sa tė zhdukin me shikimet e tyre, kur dėgjuan Kur’anin, e (nga inati) thanė: “Ai ėshtė i marrė!” 

52. Po ai (Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr vetėm se kėshillė pėr botėn (e njerėzve e tė xhinėve). 

 

69.Suretu El Hakka 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Momenti i katastrofės sė pėrgjithshme (kijameti). 

2. ē’ėshtė kijameti? 

3. ēka tė mėsoi ty se ē’ėshtė kijameti? 

4. Themudi dhe Adi pėrgėnjeshtruan tronditjen (kijametin). 

5. Sa i pėrket Themudit, ata u shkatėrruan me krismė tė tmerrshme. 

6. Ndėrsa Adi ėshtė shkatėrruar me njė erė tė fortė, tė pakufishme. 

7. Atė Ai e lėshoi kundėr tyre shtatė net e tetė ditė rresht, kur shihje njerėzit nė to tė rrėzuar si tė ishi trupa hurmash tė zgavėruara. 

8. A e sheh prej tyre ndonjė qė ka mbetur? 

9. Erdhi faraoni dhe ata qė ishin para tij si dhe tė pėrmbysurit (fshatrat e popullit tė Lutit), me punė tė gabuara. 

10. Ata kundėrshtuan tė dėrguarin e Zotit tė tyre, e Ai i dėnoi ata me njė dėnim edhe mė tė madh (prej dėnimeve tė mėparshėm). 

11. Pasi qė uji pat vėrshuar, Ne ju bartėm nė anije. 

12. Pėr ta bėrė atė (ngjarje) pėrkujtim pėr ju dhe pėr ta ruajtur atė veshėt qė janė pėrkujtues. 

13. E kur tė fryhet nė surė njė e fryeme. 

14. Dhe tė ngrihen toka e kodrat e t’i mėshojnė njėra-tjetrės me njė tė goditur. 

15. Nė aė kohė ndodh e vėrteta (kijameti). 

16. E qielli ēahet, pse ai atė ditė ėshtė i raskapitur. 

17. Dhe engjėjt qėndrojnė nė skajet (anėt) e tij, e atė ditė, tetė (engjėj) e bartin mbi vete Arshin e Zotit tėnd. 

18. Atė ditė ju do tė ekspozoheni (para Zotit), duke mos mbetur fshehtė asnjė sekret juaji. 

19. Kujt t’i jepet libri i vet nga e djathta e tij, ai do tė thotė: “O ju, qe, lexonie librin tim!” 

20. Unė kam qenė i bindur se do tė jap llogarinė time. 

21. Dhe ai atėherė ėshtė nė njė jetė tė kėnaqshme. 

22. Nė njė Xhennet tė lartė. 

23. Pemėt e tij i ka krejt afėr. 

24. (E thuhet) Hani e pini shijshėm, ngase nė ditėt e kaluara ju e pėrgatitėt kėtė. 

25. Ndėrkaq, kujt i jepen librat e veta nga e majta, ai thotė: “O i mjeri unė, tė mos mė jepej fare libri im. 

26. Dhe tė mos dijsha fare se ēka ėshtė llogaria ime. 

27. Ah, sikur tė kishte qenė ajo (vdekja e parė) mbarim i amshueshėm pėr mua. 

28. Pasuria ime nuk mė bėri fare dobi. 

29. U hoq prej meje ēdo kompetencė imja. 

30. U thuhet zebanive: Kapnie atė, vėnja prangat! 

31. Pastaj atė shtinie nė Xhehennem. . . 

32. Mandej, lidhne atė me njė zingjirė tė gjatė shtatėdhjetė kutė. 

33. Pse ai ka qenė qė nuk besoi All-llahun e madhėruar. 

34. Ai nuk nxiste pėr t’i ushqyer tė varfėrit. 

35. Ai sot nuk ka kėtu ndonjė mik. 

36. As ushqim tjetėr pėrveē tė tė shplarave. 

37. Qė atė nuk e ha kush, pos mėkatarėve. 

38. Pra Unė betohem nė atė qė e shihni! 

39. Edhe nė atė qė nuk e shihni! 

40. Se me tė vėrtetė ai (Kur’ani) ėshtė fjalė (e Zotit) qė e lexon i dėrguari i ndershėm. 

41. Ai nuk ėshtė fjalė e ndonjė poeti, po ju nuk besoni. 

42. Nuk ėshtė as fjalė e ndonji falltori, po ju nuk besoni. 

43. Ështė zbritje prej Zotit tė botėve! 

44. Sikur tė trillonte ai (Muhammedi) pėr Ne ndonjė fjalė! 

45. Ne do ta kapim atė me fuqinė Tonė. 

46. E pastaj do t’ia kėputnim atij arterien e zemrės. 

47. Askush prej jush nuk do tė mund tė ndėrhynte pėr mbrojtjen e tij. 

48. Ai (kur’ani) ėshtė kėshillė pėr tė ruajturit. 

49. S’ka dyshim se Ne dijmė qė prej jush ka qe e pėrgėnjeshtrojnė. 

50. Ai (Kur’ani) njėmend do tė jetė dėshprim pėr jobesimtarėt. 

51. Ai ėshtė e vėrtetė bindėse! 

52. Andaj, ti lartėsoje nga tė metat Zotin tėnd tė madhėruar! 

 

70.Suretu El Me'arixh 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Njė lutės e kerkoi dėnimin e pashmangshėm, 

2. pėr jobesimtarėt. Atė (dėnim) s’ka kush qė mund ta ndalė. 

3. Ai dėnim vjen nga All-llahu, pronari ishkallėve tė larta (nė qiej). 

4. Atje ngjiten engjėjt dhe shpirti (Xhibrili) nė njė ditė qė zgjatė pesėdhjetė mijė vjet (ose lartėsia e atyre shkallėve ėshtė pesėdhjetė mijė vjet). 

5. Ti, pra, duro me njė durim pa ankesė (tė mirė). 

6. Atyre u duket ai larg, 

7. Kurse Neve ai na duket afėr. 

8. Dita kur qielli tė bėhet si kallaji i shkrirė. 

9. Kodrat tė bėhen si leshi i lėnurur. 

10. Dhe asnjė mik nuk pyet pėr mikun. 

11. Edhe pse ata shihen ndėrmjet vete (edhe njihen, por ikin prej njėri-tjetrit). Krimineli dėshiron sikur tė kishte paguar dėnimin e asaj dite me bijtė e vet. 

12. Dhe me gruan e vet dhe me vėllain e vet. 

13. Edhe me tė afėrmit e tij qė ai te ata mbėshtetej. 

14. Edhe me krejt ēka ka nė tokė, e vetėm tė kishte shpėtuar! 

15. Jo, kurrsesi, ajo (para) ėshtė Ledhdha - flaka (emėr i Xhehennemit). 

16. Ështė qė heq kapakėt e kokės. 

17. Qė e thėrret (tėrheq prej vetes) atė qė ėshtė zbbrapsur e larguar (prej besimit). 

18. Dhe qė ka tubuar (pasuri) dhe e ka ruajtur (fshehur). 

19. Ështė e vėrtetė se njeriu ėshtė i prirur tė jetė i padurueshėm. 

20. Pse kur e godit ndonjė e keqe, ai ankohet sė tepėrmi. 

21. Ndėrkaq, kur e gjen e mira, ai bėhet tepėr koprac. 

22. Pėrveē atyre qė falen, 

23. tė cilėt janė tė rregullt nė faljen e namazit tė tyre. 

24. Dhe ata qė nė pasurinė e vet kanė ndarė nė njė pjesė tė caktuar. 

25. Pėr lypėsin dhe pėr nevojtarin qė nuk lyp. 

26. Edhe ata qė e besojnė bindshėm ditėn e gjykimit. 

27. Edhe ata qė i frikėsohen dėnimit nga Zoti i tyre. 

28. Sepse ėshtė e vėrtetė qė nuk ka shpėtim prej dėnimit nga Zoti i tyre. 

29. Edhe ata qė janė ruajtur prej punėve tė ndyra (amorale). 

30. Me pėrjashtim ndaj grave tė veta dhe ndaj robėreshave qė i kanė nė posedim, ata nuk qortohen pėr to. 

31. E kush kėrkon pėrveē tyre, tė tillėt janė tė shfrenuar (meritojnė dėnim). 

32. Edhe ata qė janė besnikė ndaj amanetit qė u ėshtė besuar dhe ndaj premtimit tė dhėnė. 

33. Edhe ata qė dėshminė e vet e zbatojnė (nuk e mohojnė, nuk e fshehin). 

34. Edhe ata qė janė tė kujdesshėm ndaj rregullave tė namazit tė tyre. 

35. Tė tillėt janė nė Xhennete dhe janė tė nderuar. 

36. ē’ėshtė me ata qė nuk besuan dhe zgjasin qafat nga ti? 

37. Ulėn nė grupe nė tė djathtė e nė tė majtė teje? 

38. A dėshiron secili prej tyre tė hyjė nė Xhennetin r begatshėm? 

39. Kurrsesi! Ne i krijuam ata nga ajo ēka ata e dinė. 

40. Pra betohem nė Zotin e lindjeve e tė perėndimeve, se Ne kemi fuqi. 

41. tė zėvendėsojmė me mė tė mirė se ata dhe Ne nuk mund tė na dalė kush para. 

42. Po ti lėri ata tė zhyten edhe mė thellė nė tė kota dhe tė dėfrehen deri qė tė ballafaqohen nė ditėn e tyre qė po u premtohet. 

43. Ditėn kur duke u ngutur dalin prej varreve, sikur nguteshin te idhujt, 

44. Me shikimet e tyre tė pėrulura i ka kapluar poshtėrimi. Ajo ėshtė dita qė ka qenė premtuar. 

 

71.Suretu Nuh 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ne e dėrguam Nuhun e populli i vet (dhe i thamė): “Tėrhiqja vėrejtjen popullit tėnd para se ata t’i godasė dėnimi i rėndė!” 

2. Ai tha: “O populli im, unė jam i dėruar te ju, jam i qartė. 

3. Adhuronie All-llahun, kini frikė prej Tij dhe mua mė dėgjoni. 

4. Ai u falė juve nga mėkatet tuaja dhe ua vazhdon jetėn deri nė njė afat tė caktuar (pa u dėnuar), e kur tė vijė afati i caktuar prej All-llahut, ai nuk shtyhet pėr mė vonė, nėse jeni qė e dini”. 

5. Ai tha: “O Zoti im, unė e thirra popullin tim natėn e ditėn. 

6. Por thirrja ime vetėm ua shtoi ikjen. 

7. Dhe sa herė qė unė i thirritja ata pėr t’u falur Ti mėkatet, ata i vėnin gishtat e tyre nė veshė dhe e mbulonin kokat me teshat e tyre dhe vazhdonin nė atė tė tyren me njė mendjemadhėsi tė fortė. 

8. Pastaj, unė i kam thirrur ata haptazi. 

9. Pastaj unė thirrjen ua drejtoja atyre haptazi, e shumė herė edhe fshehurazi”. 

10. Unė u thashė: “Kėrkoni falje Zotit tuaj, se Ai vėrtet falė shumė; 

11. Ai ju lėshon nga qielli shi me bollėk, 

12. Ju shumon pasurinė dhe fėmijėt, ju bėn tė keni kopshte dhe ju jep lumenj. 

13. ē’ėshtė me ju qė All-llahut nuk i shprehni madhėrinė qė e meriton? 

14. Kur Ai ju krijoi nė disa etapa. 

15. A nuk e keni parė se si All-llahu krijoi shtatė palė qiej (nė kate). 

16. Dhe nė ta hėnėn e bėri dritė, diellin e bėri ndriēues. 

17. Dhe All-llahu u shpiku juve prej tokės si bimė. 

18. Pastaj ju kthen nė tė pa dyshim ju nxjerr sėrish. 

19. All-llahu juve ua bėri tokėn tė sheshtė. 

20. Qė nėpėr tė tė ecni rrugėve tė gjera”. 

21. Nuhu tha: “Zoti im, ata mė kundėrshtuan, ata shkuan pas atyre (pasanikėve), tė cilėve pasuria dhe fėmijėt e tyre vetėm ua shtuan dėshpėrimin. 

22. Dhe ata (pasanikėt) u kurdisėn atyre kurthe shumė tė mėdha”. 

23. Dhe u thanė: Mos braktisni zotat tuaj kurrsesi, mos braktisni Vedda-nė, as Suvva-nė, e Jeguth-in, Jeukė-n e Nesre-n. 

24. Dhe ata i bėnė tė humbur shumė sish, e Ti zullumqarėve mos u jep tjetėr, por vetėm humbje. 

25. Pėr shkak tė mėkateve tė tyre ata u pėrmbytėn dhe menjėherė u futėn nė zjarr dhe ata, pėrveē All-llahut, nuk gjetėn ndihmėtarė. 

26. E Nuhu tha: “O Zoti im, mos lė mbi tokė asnjė nga jobesimtarėt! 

27. Sepse, nėse Ti i lė ata, robėrit Tu do t’i humbin dhe prej tyre nuk lind tjetėr, vetėm tė prishur e jobesimtarė. 

28. Zoti im, mė falė mua dhe prindėrit e mi, dhe ata qė hynė nė shtėpinė time, duke qenė besimtarė. edhe besimtarėt e besimtaret, ndėrsa jobesimtarėve mos u shto tjetėr, vetėm dėshpėrim”. 

 

72.Suretu El Xhinn 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Thuaj: “Mua mė shpalllet se njė grup i vogėl nga xhinėt i vuri veshin dhe dėgjoi (Kur’anin) dhe (kur u kthyen te tė vetėt) thanė: “Ne kemi dėgjuar njė Kur’an qė mahnit, 

2. qė udhėzon nė tė vėrtetėn, andaj ne i besuam atij dhe Zotit tonė, kurrsesi nuk do t’ia shoqėrojmė mė akė” 

3. Dhe se latėsua e madhėruar e Zotit tonė, nuk ėshtė qė ka as grua , as fėmijė. 

4. S’ka dshim se ai mendjelehti jonė fliste tė pavėrteta ndaj All-llahut. 

5. Ndėrsa, ne kemi pas menduar se as njerėzit, as xhinėt nuk flasin gėnjeshtra pėrkitazi me All-llahun, 

6. Dhe se ka pasur burra prej njerėzve, qė kėrkonin ndihmė prej disa xhinėve dhe ashtu ua shtonin atyre edhe mė shumė arrogancėn. 

7. Dhe se ata (njerėzit) kanė menduar, siē keni menduar edhe ju, se All-llahu nuk ka pėr tė ringjallur askė. 

8. Dhe vėrtet, ne kemi hulumtuar ta arrijnė qiellin, po atė e gjetėm pėrplot roje tė forta dhe me shkėndija (zjarri qė djeg), 

9. Dhe ne mė parė hulumtonim nė vendėvėshtrim pėr tė dėgjuar, e kush pėrpiqet tė dėgjojė tash, ai has nė pusinė e shkėndijės sė zjarrtė. 

10. Ne nuk e dimė se me kėtė (pėrgaditje tė qiellit) ėshtė pėr qėllim ndonjė e keqe pėr ata qė janė nė tokė, apo Zoti i tyre dėshiron qė ata t’i udhėzojė. 

11. Ështė e vėrtetė se prej nesh ka tė mirė, por ka edhe qė nuk janė aq tė mirė, sepse ne kemi qenė nė drejtime tė ndryshme. 

12. Dhe ne kemi qenė tė bindur se All-llahut nuk mund t’i shmangeni nė tokė e as nuk mund t’i shpėtojmė Atij duke ikur. 

13. Dhe ne, sapo e dėgjuam udhėzimin (Kur’anin), i besuam atij, e kush e beson Zotit tė vet, ai nuk i frikėsohet ndonjė dėnimi e as ndonjė padrejtėsie. 

14. Ështė e vėrtetė se prej nesh ka besimtarė (myslimanė) dhe prej nesh ka qė janė jashtė rrugės (jobesimtarė), e kush e pranoi islamin, tė tillėt mėsynė rrugėn e shpėtimit. 

15. Ndėrsa, ata qė lėshuan rrugėn, ata u bėnė lėndė e Xhehennemit! 

16. sikur ata (idhujtarėt) t’i pėrmbaheshin rrugės sė drejtė, Ne do t’iu lėshonim atyre ujė me bollėk, 

17. Pėr tė sprovuar me tė. E kush ia kthen shpinėn adhurimit ndaj Zotit tė vet, Ai e shpie atė nė vuajtje tė padurueshme. 

18. Dhe (mua mė shpallet) e vėrtetė xhamitė janė veēant pėr tė adhuruar All-llahun, e mos adhuroni nė to askė tjetėr me All-llahun! 

19. Dhe se kur u ngrit robi i All-llahut ta adhurojė Atė, ata (xhinėt ose idhujtarėt) gati hipnin njėri mbi tjetėrin pėr tė dagjuar. 

20. Thuaj: “Unė dėshiroj vetėm Zotin tim dhe Atij nuk i bėj asnjė shok!” 

21. Thuaj: “Unė nuk kam nė dorė qė t’ju largojė dėmin, as t’ju sjell dobi!” 

22. Thuaj: “Ështė e vėrtetė se mua nuk mė mbron askush prej (dėnimit) tė All-llahut dhe pėrveē Tij, unė nuk gjej mbėshtetje”. 

23. (Nuk kam nė dorė tjetėr), pėrveē kumtimin prej All-llahut dhe pėrveē shpalljeve tė Tij. Kush e kundėrshton All-llahun dhe tė dėrguarin e tij, i tij ėshtė zjarri i Xhehennemit, aty do tė jenė pėrgjithmonė, pambarim. 

24. Derisa kur ta shohin atė qė u premtohet, atėherė do tė kuptojnė se kush ėshtė mė i dobėt nė ndihmė dhe mė i vogėl nė numėr. 

25. Thuaj: “Unė nuk e di a do tė jetė afėr ajo qė u premtohet, apo Zoti im do ta vonojė atė shumė?” 

26. Ai ėshtė qė e di tė fshehtėn, por fshehtėsinė e vet nuk ia zbulon askujt. 

27. Me pėrjashtim tė ndonjė tė dėrguari qė Ai do. Atėbotė Ai vė roje para edhe prapa tij (kur i shpall fshehtėsinė), 

28. Pėr ta ditur (pėr t’u dukur) se ata kanė kumtuar shpalljet e Zotit tė tyre, dhe se Ai ka pėrfshi atė te ata, dhe Ai e di sasinė e ēdo gjėje qė ekziston. 

 

73.Suretu El Muzemmil 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. O ti i mbėshtjellė! 

2. Ngrihu pėr falje natėn, pėrveē njė pjese tė vogėl tė saj. 

3. Gjysmėn e saj ose diē mė pak se gjysmėn. 

4. Ose shto diē prej saj dhe Kur’anin lexoje me vėmendje. 

5. Ne do tė shpallim ty fjalė tė rėndė (tė madhe). 

6. E s’ka dyshim se akiviteti i natės ėshtė fuqizues dhe fjlė mė e qartė. 

7. Vėrtet, Ti gjatė ditės ke angazhim tė gjatė (tė madh). 

8. Po ti pėrmende Zotin tėnd dhe plotėsisht pėrkushtoju Atij! 

9. Zot i lindjes dhe i perėndimit, nuk ka zot tjetėr vetėm Ai, pra Atė merrė pėr mbėshtetje. 

10. Dhe kij durim ndaj asaj qė tė thonė dhe largohu atyre i matur. 

11. Dhe mė lė Mua pėr ata gėnjeshtarėt pasanikė, dhe jepu atyre pak afat. 

12. Se me tė vėrtetė te Ne ka pranga e zjarr. 

13. Edhe ushqim qė nuk gėlltitet edhe dėnim tė dhembshėm. 

14. Atė ditė kur toka e kodrat tė dridhen, e kodrat bėhen rėrė rrėshqitėse. 

15. Ne dėrguam te ju tė dėrguar qė dėshmon kundėr jush, ashtu siē patėm dėrguar edhe te faraoni tė dėrguar. 

16. E faraoni e kundėrshtoi tė dėrguarin, andaj Ne i dhamė atij njė dėnim tė rėndė. 

17. Nėse ju mohoni, si do tė mbroheni nė njė ditė qė fėmijėt do t’i bėjė pleq? 

18. Atė ditė qielli do tė ēahet dhe premtimi i Tij do tė realizohet. 

19. Kėto janė njė pėrkujtim qortues, e kush do, ai e zgjedh rrugėn pėr te Zoti i vet. 

20. Zoti yt e di se ti dhe njė grup i atyre qė janė me ty, kaloni nė adhurim mė pak se dy tė tretat e natės ose gjysmėn e saj a njė tė tretėn e saj. All-llahu e di gjatėsinė e natės dhe tė ditės dhe Ai e diti qė ju nuk do mund t’i pėrmbaheni asaj, andaj u lehtėsoi juve, pra falnu duke lexuar Kur’an sa t’ju vijė mė lehtė prej namazit. Ai e diti se nga ju do tė ketė tė sėmurė dhe tė tjerėt qė gjallėrojnė nėpėr tokė dke kėrkuar nga begatitė e All-llahut, e dhe tė tjerė qė luftojnė nė rrugėn e All-llahut, pra falnu dhe lexoni sa tė jetė mė lehtė pėr tij dhe kryene me rregull faljen, jepne zeqatin, huazoni (jepni sadaka) pėr hir tė All-llahut hua tė mirė, se ēka tė pėrgatitni pėr veten tuaj prej tė mirave, atė do ta gjeni te All-llahu edhe mė tė mirė, dhe shpėrblim mė tė madh, e kėrkoni falje prej All-llahut, se All-llahu ėshtė mėkatfalės, mėshirues!  

 

74.Suretu El Mudeththir 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. O ti i mbuluar! 

2. Ngrihu dhe tėrhiqu vėrejtjen (duke i thirrur). 

3. Dhe madhėroje Zotin tėnd! 

4. Dhe rrobat tua pastroji! 

5. Dhe tė keqės sė ndyrė largohu! 

6. Dhe mos u mburr me atė qė jep e tė duket shumė! 

7. Dhe pėr hir tė Zotit tėnd duro! 

8. E,kur tė fryhet nė Sur, 

9. Atėherė ajo ėshtė ditė e vėshtirė. 

10. Pėr jobesimtarėt ėshtė jo e lehtė. 

11. Ti, mė le Mua dhe atė qė e krijova tė vetmuar. 

12. Dhe bėra kėtė pasuri tė madhe. 

13. E bėra edhe me djem qė i ka me vete. 

14. Dhe Unė i lash nė disponim tė gjitha mundėsitė. 

15. E ai lakmon qė t’i shtoj edhe mė tepėr. 

16. E jo, se ai vėrtet ishte mohues i fakteve tona! 

17. Atė do ta ndrydhi me njė dėnim tė rėndė e tė padurueshėm. 

18. Pse ai shumė mendonte, radhitte e pėrgatiste (pėr Kur’anin). 

19. Qoftė i shkatėrruar, po si pėrceptonte? 

20. Prapė qoftė i shkatėrruar, po si pėrceptonte? 

21. Ai sėrish thellohej nė mendime. 

22. Pastaj mrrolej dhe bėhej edhe i vrazhdė. 

23. Pastaj ktheu shpinėn me mendjemadhėsi. 

24. E tha: “Ky (Kur’ani) nuk ėshtė tjetėr, vetėm se magji qė pėrcillet prej tė tjerėve. 

25. Ky nuk ėshtė tjetėr, pėrveē fjalė njerėzish!” 

26. E Unė atė do ta hedhė nė Sekar! 

27. E, ku e di ti se ēka ėshtė Sekar? 

28. Ai nuk lė send tė mbetet pa e djegur. 

29. Ai ėshtė qė ua prish dhe ua nxin lėkurat. 

30. Mbikėqyrės mbi tė janė nėntėmbėdhjetė. 

31. E mbiqėkyrės tė zjarrit, Ne nuk bėjmė tjetėr, pėrveē engjėjve dhe numrin e tyre (tė pėrmendur nė Kur’an) nuk e bėmė pėr tjetėr, por vetėm si sprovė pėr ata qė nuk besuan, e qė tė binden ata qė u ėshtė dhėnė libri, e atyre qė besuan t’u shtohet besimi, e atyre qė u ėshtė dhėmė libri dhe besimtarėt tė mos kenė dyshim, dhe ata qė zemrat i kanė tė sėmura dhe jobesimtarėt tė thonė: “ēka dashti All-llahu me kėtė shembull?” Ja ashtu, All-llahu e lė tė humbur atė qė do, e ushtrinė e Zotit tėnd nuk e di kush pos Atij, e ai (Sekari), nuk ėshtė tjetėr vetėm se njė pėrkujtim pėr njerėz. 

32. Jo, nuk ėshtė ashtu, Pasha hėnėn! 

33. Edhe natėn kur tėrhiqet! 

34. Edhe agimin kur agon! 

35. S’ka dyshim se ai (Sekari) ėshtė njė nga belatė mė tė mėdha. 

36. Ështė vėrejtje pėr njerėz! 

37. Pėr atė nga mesi juaj qė dėshiron tė pėrparojė (nė tė mira) apo tė ngecė. 

38. Secili njeri ėshtė pengė i veprės sė vet. 

39. Pėrveē atyre tė djathtėve. 

40. Qė janė nė Xhennete e i bėjnė pyetje njėri-tjetrit, 

41. Pėrkitazi me kriminelėt (e u thonė): 

42. “ēka u solli juve nė Sekar?” 

43. Ata thonė: “Nuk kemi qenė prej atyre qė faleshin ( qė bėnin namaz); 

44. Nuk kemi qenė qė ushqyenim tė varfėrit; 

45. Dhe kemi qenė qė pėrziheshim me tė tjerėt nė punė tė kota. 

46. Dhe kemi qenė qė nuk e besonim ditėn e gjykimit. 

47. Derisa na erdhi e vėrteta (vdekja)!” 

48. E tanimė, atyre nuk u bėn dobi ndėrmjetėsimi i ndėrmjetėsuesve, 

49. Po ēka kishin ata qė largohesin prej kėshillės (Kur’ait)? 

50. Ata ishin si gomarė tė trembur (tė egėr). 

51. Qė ikin prej luanit (ose prej gjahtarit). 

52. Veē kėsaj, secili prej tyre dėshironte t’i jepej libėr i posaēėm (i hapėt, i qartė). 

53. E jo! Por ata janė qė nuk frikėsohen botės tjetėr. 

54. Dhe jo! Se ai (Kur’ani) ėshtė kėshillė e lartė. 

55. E kush do, kėshillohet me tė. 

56. Po ata nuk mund tė marrin mėsim prej tij, vetėm nėse All-llahu di, Ai ėshtė i denjė pėr t’iu ruajtur dhe i denjė pėr falje mėkatesh! 

 

75.Suretu El Kijame 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Betohem nė ditėn e kijametit; 

2. Betohem nė shpirtin qė ėshtė shumė qortues! 

3. A mendon njeriu se nuk do t’i tubojmė eshtrat e tij? 

4. Po, do t’ia tubojmė! Duke qenė se Ne jemi tė zotėt t’ia rikrijojmė si kanė qenė edhe majat e gishtave tė tij! 

5. Por, njeriu dėshiron tė vazhdojė edhe mėtej nė mėkate. 

6. Andaj edhe pyet: “Kur ėshtė dita e kijametit?” 

7. E, kur tė merren sytė (tė parėt)? 

8. E tė zėhet hėna (errėsohet), 

9. Dhe tė bashkohet dielli e hėna. 

10. Atė ditė njeriu do tė thotė: “Nga tė iket!” 

11. Jo, nuk ka strehim! 

12. Atė ditė vetėm te Zoti yt ėshtė caku! 

13. Atė ditė njeriu do tė njihet me atė qė ēoi para dhe me atė qė la prapa. 

14. Po njeriu ėshtė dėshmitar i vetvetes. 

15. Edhe nėse i paraqet arsyetimet e veta. 

16. Ti (Muhammed) mos shqipto atė (Kur’anin) me gjuhėn tėnde pėr ta nxėnė atė me tė shpejtė! 

17. Sepse Ne e kemi pėr detyrė tubimin dhe leximin e tij! 

18. E kur ta lexojnė atė ty, ti pėrcille me tė dėgjuar leximin e tij. 

19. Dhe pastaj ėshtė obligim i yni qė ta shkoqisim atė. 

20. Jo, nuk ėshtė ashtu! Por ju jeni qė e doni tė ngutshmen (dynjanė). 

21. Dhe e lini pas shpine atė tė ardhmen (ahiretin). 

22. Atė ditė do tė ketė fytyra tė shkėlqyera (tė gėzuara). 

23. Qė Zotin e tyre e shikojnė. 

24. Atė ditė ka fytyra edhe tė vrazhda. 

25. Qė presin t’u thyhet kurrizi (tė shkatėrrohen). 

26. Jo dhe Jo! Po kur tė arrijė (shpirti) nė gropė tė fytit (tė gjoksit), 

27. Dhe thuhet (nga familja e tė afėrmit): “Kush do ta shėrojė?” 

28. Dhe ai bindet se ai po ndahet. 

29. E t’i puqet kofsha pėr kofshe (t’i vėshtirėsohet gjendja). 

30. Atė ditė vetėm te Zoti yt shkohet. 

31. E ai as nuk vėrtetoi atė qė duhej, as nuk u falė. 

32. Por pėrgėnjeshtroi dhe ktheu shpinėn. 

33. Dhe shkonte te familja e tij me fodullėk. 

34. Tė ėshtė afruar ty e keqja e t’u afroftė! (ose i mjeri ti i mjeri). 

35. Edhe nje herė t’u afrua ty e keqja; t’u afroftė! 

36. A mos mendon njeriu se do tė lihet duke mos zėnė asgjė (pa kurrfarė pėrgjegjėsie). 

37. A nuk ka qenė ai nė njė pikė ujė qė derdhet. 

38. E pastaj u bė gjak i trashė, e Ai e krijoi dhe e pėrsosi? 

39. Dhe prej tij Ai i bėri dy lloje: mashkullin dhe femrėn. 

40. A nuk ėshtė Ai (Zot) i fuqishėm qė i ngjall tė vdekurit? 

 

76.Suretu El Insan 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Vėrtetė ka kaluar njė periudhė kohore, qė njeriu nuk ekzistonnte fare si njė diēka i pėrmendur. 

2. Ne e krijuam prej njė uji tė bashkėdyzuar pėr tė sprovuar atė, andaj e bėmė tė dėgjojė e tė shohė. 

3. Ne e udhėzuam atė nė rrugėn tė drejtė, e ai do tė jetė: mirėnjohės ose pėrbuzės. 

4. Ne pėr jobesimtėrėt kemi pėrgatitur zinxhirė, pranga e zjarr. 

5. S’ka dyshim se tė devotshmit do tė pijnė nga gota qė pėrziejra brenda saj ėshtė nga kafuri (aromatik). 

6. Ështė njė burim prej tė cilit pijnė robėrit e All-llahut dhe e bartin atė ku tė duan. 

7. Ata janė qė zbatojnė premtimet e tyre dhe i frikėsohen njė dite dėmi i sė cilės ka pėrmasa tė mėdha. 

8. Ata janė qė pėr hir tė Tij u japin ushqim tė varvfėrve, jetimmėve dhe tė zėnėve robėr. 

9. Ne po ju ushqejmė vetėm pėr hir tė All-llahut dhe prej jush nuk kėrkojmė ndonjė shpėrblim e as falėnderim. 

10. Ne i frikėsohemi (dėnimit) Zotit tonė nė njė ditė qė fytyrat i bėn tė zymta dhe ėshtė sshumė vėshtirė. 

11. Po All-llahu i ruajti ata prej sherrit tė asaj dite dhe u dhuroi shkėlqim nė fytyra e gėzim tė madh. 

12. Dhe pėr shkak se ata duran, i shpėrbleu me Xhennet dhe me petka mėndafshi. 

13. Aty janė tė mbėshtetur nė koltukė dh aty nk shohin as diell (vapė) e as tė ftohtė. 

14. Hijet e tyre (tė pemėve) janė afėr mbi ta dhe kalaveshėt e pemėve janė tė qaur shumė afėr. 

15. Dhe atyre u bėhet shėrbim me enė dhe me gota tė tejdukshme. 

16. Tė tejdukshme nga argjenti qė ata (shėrbėtorėt) i pėrcaktuan tė jenė sa duhet (tė mėdha o tė vogla). 

17. Dhe u jepet tė pijnė aty gota tė verės tė pėrzier zenxhebilė (bimė aromatike). 

18. (nga) burimi aty qė queht selsebil (i lehtė nė tė pimė). 

19. Dhe atyre u sillen pėr shėrbim djelmosha qė pėrherė janė tė tillė sa qė kur t’i kundrosh tė duken si margairtarė tė dėrdhur. 

20. Dhe kur tė shikosh sty, sheh begati tė mėdha e zotėrim (pronė, pauri) tė madh. 

21. Kanė tė veshura petka mėndafshi tė hollė e tė gjelbėr (atllas) dhe tė mėndafshit tė trashė (brokat); janė tė stoliur me bylyzykė tė argjentė dhe Zoti i tyre ujep tė pijnė pije tė pastėr. 

22. Ky ėshtė shpėrblimi juaji, sepse angazhimi juaji ka qenė i pranishėm. 

23. Ne tė shpallėm ty Kur’anin nė intervale (pjesė-pjesė). 

24. Andaj ti bėhu i durueshėm deri nė vendimin e Zotit tėnd e mos dėgjo as mėkatarė, as jobesimtarė. 

25. Adhuroje Zotin tėnd mėngjes e mbrėmje. 

26. Dhe falu pėr hirė tė Tij nė njė kohė tė natės, mandej adhuroje Atė edhe natėn mė gjatė. 

27. Vėrtet, ata (idhujtarėt) e duan shumė kėtė jetė dhe e zėnė asgjė ditėn e rėndė qė i pret. 

28. Ne i krijuam ata dhe Ne e pėrsosėm krijimin e tyre, e sikur tė duam, Ne i zhdukim ata e sjellim tė tjerė mė tė mirė se ata. 

29. Vėrtet, kėto janė njė kėshillė, e kush do e merr rrugėn qė e ēon te Zoti i tij. 

30. Po ju nuk mund tė doni gjė, pos nėse do All-llahu, e All-llahu ėshtė shumė i dijshėm, shumė i urtė. 

31. Ai atė qė do, e shtie nė mėshirėn e Vet, kurse pėr zullumqarėt ka pėrgatitur dėnim tė dhembshėm. 

 

77.Suretu El Murselat 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha erėrat qė fryejnė njėpasnjė (pandėrprerė)! 

2. Qė janė shumė tė stuhishme e shkaktojnė furtunė. 

3. Pasha engjėjt qė u ėshtė besuar shpėrndarja e reve dhe qė i shpėrndajnė. 

4. Dhe qė ndajnė qartė (tė vėrtetėn nga e pavėrteta). 

5. Dhe ata qė sjellin shpallje (libra tė Zotit, te pejgamberėt). 

6. Si arsyetim ose si vėrejtje. 

7. S’ka dyshim se ajo qė premtoheni ka pėr tė ndodh pa tjetėr. 

8. Kur yjet tė shuhen. 

9. Dhe kur qielli tė hapet, 

10. Dhe kur kodrat tė copėtohen, 

11. Dhe kur tė dėrguarve u ėshtė caktuar koha? 

12. E pėr cilėn ditė atyre u ėshtė caktuar koha? 

13. Pėr ditėn e gjykimit (kur drejtėsia e Zotit ndan tė mirėn nga e keqja). 

14. E ku e di ti se ēka ėshtė dita e gjykimit? 

15. Atė ditė ėshtė shkatėrrim pėr ata qė pėrgėnjeshtruan. 

16. A nuk i kemi ėshtė shkatėrrim Ne popujt mė tė hershėm? 

17. Dhe pastaj pas tyre ua shoqėruam tė tjerė mė tė vonshėm. 

18. Ne ashtu bėjmė me kriminelėt. 

19. Atė ditė ėshtė mjerim i madh pėr ata qė pėrgėnjeshtruan. 

20. A nuk u kemi krijuar juve nga njė lėng i dobėt? 

21. Dhe atė e vendosėm nė njė vend tė sigurt. 

22. Pėr deri nė njė kohė tė caktuar. 

23. Dhe Ne bėmė pėrcaktimin e krijimit. Sa pėrcaktues tė mirė jemi! 

24. Atė ditė ėshtė shkatėrrim pėr ata qė nuk e njohėn fuqinė tonė. 

25. A nuk e bėmė Ne tokėn qė nė gjirin e vet mban, 

26. Tė gjallė dhe tė vdekur? 

27. Dhe nė tė kemi vėnė kodra tė forta e tė larta dhe ju dhamė tė pini ujė qė ua shuan etjen. 

28. Atė ditė ėshtė mjerim pėr ata qė pėrgėnjeshtruan,. 

29. (u thuhet) Shkoni te ai (Xhehennemi) qė ju e konsuderuat rrenė. 

30. Shkoni te ajo hije (mjegull) qė ka tri degėzime. 

31. Qė nuk bėn as hije, as nuk mbron prej flakės. 

32. Ai (Xhehennemi) hedh gaca tė mėdha si ndonjė kėshtjellė. 

33. E qė janė si tė ishin deve tė verdha (shumė tė shpejta). 

34. Atė ditė ėshtė shkatėrrim pėr mohuesit. 

35. Kjo ėshtė njė ditė qė ata nuk flasin. 

36. Atyre as nuk u lejohet qė tė arsyetohen. 

37. Atė ditė, mjerė ata qė pėrgėnjeshtruan! 

38. Kjo ėshtė dita e gjykimit, u kemi tubuar juve dhe tė mėparshmit. 

39. Dhe nėse keni ndonjė dredhi, atėherė bėni dredhira! 

40. Atė ditė ėshtė shkatėrrim pėr ata qė nuk besuan. 

41. Dhe, nuk ka dyshim se tė devotshmit do tė jenė nėn hije pranė burimeve, 

42. Dhe kanė pemė ēfarė tė dėshirojnė. 

43. Hani e pini shijshėm e me ėndje, pėr atė e keni vepruar. 

44. Ne kėshtu i shpėrblejmė mirėbėrėsit. 

45. Atė ditė ėshtė mjerim pėr pėrgėnjeshtuesit. 

46. Ju (jobesimtarė nė dynja) hani e kėnaquni pėrpak kohė, sepse vėrtet ju jeni rrebelė. 

47. Atė ditė ėshtė mjerim pėr ata qė mohuan tė mirat e Zotit. 

48. Dhe kur atyre u thuhej: “Pėrkuluni!”, ata nuk pėrkuleshin. 

49. Atė ditė ėshtė mjerim pėr ata qė pėrgėnjeshtuan. 

50. Pra, cilės fjale (libėr) pas kėtij (Kur’anit) i besojnė?

 

Part 30

 

78.Suretu En Nebe' 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pėr ēka ata i bėjnė pyetje njėri-tjetri? 

2. Pėr lajmin e madh e tronditės. 

3. Nė tė cilin ata janė nė kundėrshti. 

4. Jo, tė mos pyesin, sepse ata do ta kuptojnė! 

5. Pėrsėri Jo, se ata do ta kuptojnė! 

6. A nuk e bėmė Ne tokėn tė pėrshtatshme (pėr jetė), 

7. Ndėrsa kodrat shtylla? 

8. Dhe Ne u krijuam juve nė ēifte. 

9. Dhe gjumin tuaj ua bėmė pėr pushim. 

10. Dhe natėn ua bėmė mbulesė (si rrobet). 

11. Ndėrsa ditėn e bėmė pėr gjallėrim. 

12. Dhe Ne kemi ndėrtuar mbi ju njė shtatėshe tė fortė. 

13. Dhe kemi vėnė ndriēuesin qė flakėron. 

14. Dhe prej reve tė shtrydhura kemi lėshuar shi tė madh. 

15. Qė me tė tė rrisim drithėra e bimė. 

16. Edhe kopshte tė dendura palė mbi palė. 

17. S’ka dyshim se dita e gjykimit ėshtė caktuar. 

18. Ështė dita qė i fryhet surit, e ju vini grupe-grupe. 

19. Dhe qielli hapet e bėhet dyer-dyer. 

20. Dhe kodrat shkulen dhe bėhen pluhur (si valė rrezesh). 

21. E Xhehennemi ėshtė nė pritė (nė pusi). 

22. Ështė vendstrehim i arrogantėve. 

23. Aty do tė mbesin pėr tėrė kohėn (pa mbarim). 

24. Aty nuk do tė shijojnė as freskim, as ndonjė pije. 

25. Pėrveē ujė tė valė e kalbėsirė. 

26. Si ndėshkim i merituar. 

27. Ata ishin qė nuk pritnin se do tė jepin llogari. 

28. Dhe argumentet Tona i pėrgėnjeshtruan mė kėmbėngulje. 

29. Ndėrsa Ne ēdo send e kemi ruajtur me shkrim tė saktė. 

30. E ju pra, vuani, se Ne nuk do t’u shtojmė tjetėr vetėm se vuajtje. 

31. S’ka dyshim se tė devotshmit kanė fitime tė mėdha. 

32. Kopshte e vreshta rrushi. 

33. Edhe vasha tė njė moshe. 

34. Edhe gota tė mbushura plot verė. 

35. Aty nuk dėgjojnė fjalė tė kota, as gėnjeshtra. 

36. Shpėrblime e dhurata tė shumta dhėnė nga Zoti yt. 

37. Zoti i qiejve e i tokės, dhe ēka ka ndėrmjet tyre, qė ėshtė mėshirues, tė cilit nuk kanė tė drejtė t’i bėjnė vėrejtje. 

38. Atė ditė Xibrili dhe engjėjt qėndrojnė tė rreshtuar, askush nuk flet pos atij qė e lejon Mėshiruesi, dhe i cili e thotė tė vėrtetėn. 

39. Ajo ėshtė dita e vėrtetė, e kush dėshiron le tė kthehet rrugės te Zoti i vet. 

40. Ne ua tėrhoqėm juve (idhujtarėve) vėrejtjen pėr njė dėnim tė afėrt, nė ditėn kur njeriu (besimtar) shikon se ēka i kanė sjellė duart e veta, e jobesimtari thotė: “Ah, sa mirė do tė ishte pėr mua sikur tė isha dhe"!

 

79.Suretu En Nazi'at 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha ata (engjėj) qė marrin shpirtrat me rrėmbim (pėrmbytshėm)! 

2. Dhe ata qė marrin shpirtra me lehtėsim! 

3. Dhe ata qė notojnė me shpejtėsi! 

4. Dhe nxitėsit tė cilėt me shpejtėsi nė vendin e vet i ēojnė! 

5. Dhe pasha ata qė ēdo ēėshtje rregullojnė! 

6. Ditėn qė vrullshėm bėhet dridhja. 

7. Qė pas saj pason tjetra. 

8. Atė ditė zemrat janė tė tronditura. 

9. Shikimet e tyre janė tė poshtruara (frikėsuara). 

10. Ata (idhujtarėt nė dynja) thonė: “A thua do tė bėhemi pėrsėri kėshtu si jemi?” 

11. A edhe pasi tė jemi bėrė eshtra tė kalbur?” 

12. Ata thanė: “Atėherė, ai kthim do tė jetė dėshpėrues pėr ne!” 

13. Po ajo (ringjallja) nuk do tė jetė tjetėr pos njė thirrje (klithje). 

14. Dhe ja, ata mbi sipėrfaqen e tokės. 

15. A tė ka ardhur ty rrėfimi i Musait? 

16. Kur Zoti i tij e pat thirrur nė luginėn e bekuar Tuva (rrėnzė kodrės Turi Sina). 

17. Shko te faraoni se vėrtet ai e ka tepruar. 

18. Dhe thuaj: “E ke ndėr mend tė pastrohesh?” 

19. Unė tė udhėzoi te Zoti yt e ti t’ia keshė frikėn Atij! 

20. Dhe ai ia tregoi mrekullinė e madhe. 

21. Po ai e pėrgėnjeshtroi dhe e kundėrshtoi. 

22. Pastaj u kthye prapa dhe iku me tė shpejtė. 

23. I tuboi (tė gjithė tė vetėt) dhe u mbajti fjalim. 

24. E u tha: “Unė jam zoti juaj mė i lartė!” 

25. Atėherė tmerrshėm e dėnoi atė, pėr kėtė tė fundit dhe pėr atė tė parėn. 

26. Nė kėtė ndėshkim ka pėrvojė mėsimi pėr atė qė frikėsohet. 

27. A ėshtė mė i rėndė rėndė krijimi juaj apo ai i qiellit? E Ai e ngriti atė! 

28. Ngriti kuoėn e tij dhe e pėrsosi atė. 

29. Natėn ia errėsoi e ditėn ia ndriēoi. 

30. E pastaj tokėn e sheshoi. 

31. Dhe prej saj nxori ujin e saj dhe kullosat e saj. 

32. Kurse kodrat ia pėrforcoi. 

33. Si furnizim pėr ju dhe pėr kafshėt tuaja. 

34. E kur tė vijė vala e madhe (kijameti), 

35. Atė ditė njeriu pėrkujton se ēka ka punuar. 

36. E Xhehennemi shfaqet sheshazi pėr atė qė e sheh. 

37. E pėr sa u pėrket atij qė ka tepruar. 

38. Dhe i dha pėrparėsi jetės sė kėsaj bote, 

39. Xhehennemi do tė jetė vendi i tij. 

40. E kush iu frikėsua paraqitjes para Zotit tė vet dhe ndaloi veten prej epsheve, 

41. Xhenneti ėshtė vendi i tij. 

42. Ty tė pyesin pėr kijametin: “Kur do tė ndodhė ai?!” 

43. Po, nė ēfarė gjendje je ti t’ua pėrkutosh atė? 

44. Vetėm te Zoti yt ėshtė dijenia pėr tė. 

45. Ti je vetėm qortues i atij qė ia ka frikėn Atij. 

46. Ditėn kur ta pėrjetojnė atė, atyre (idhujtarėve) do t’u duket sikur nuk kan jetuar mė tepėr se njė mbrėmje ose njė mėngjes tė saj. 

 

80.Suretu 'Abese 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ai vrenjti (fytyrėn) dhe u kthye. 

2. Ngase atij i erdh i verbėri. 

3. E ku mund ta dish ti, ndoshta ai do tė pastrohet. 

4. Apo do tė kėshillohet dhe kėshilla do t’i bėjė dobi! 

5. E ai qė nuk ndien nevojė (pėr Zotin) pse ka pasuri, 

6. Ti atij i vė veshin (i drejtohesh)! 

7. Po ti nuk ke pėrgjegjėsi, pse ai nuk pastrohet. 

8. Ndėrsa ai qė nxiton dhe vjen te ti, 

9. Dhe meqė ai frikėsohet, 

10. E ti nuk e zė asgjė (dhe nuk ia vė veshin fjalės sė tij), 

11. Jo ashtu! Nė tė vėrtetė kėto janė kėshilla. 

12. Kush do merr mesim nga kjo (nga Kur’ani). 

13. Ështė kėshillė nė flet tė ēmueshme. 

14. Me vlerė tė lartė e tė ruajtur. 

15. Nė duar tė udhėtuesve (engjėjve udhėtues mes All-llahut e njerėzve). 

16. Tė nderuar e tė ruajtur. 

17. Qoftė mallkuar njeriu, sa mohues i fortė ėshtė ai! 

18. Po prej ēkafi e krijoi Ai atė? 

19. Atė e krijoi prej njė pike uji dhe e pėrgatiti. 

20. Pastaj atij ia lehtėsoi rrugėn. 

21. Mandej atė e bėri tė vdesė dhe atij i bėri varr (tė varrosėt). 

22. Pastaj kur tė dojė Ai e ringjallė atė. 

23. Jo! Ai nuk zbatoi atė qė urdhėroi Ai. 

24. Njeriu le tė shikoje ushqimin e vet. 

25. Ne lėshuam shi tė mjaftueshėm. 

26. Pastaj e ēamė tokėn sipas nevojės sė bimės, 

27. Dhe bėmė qė nė tė tė mbijnė drithėra 

28. Edhe rrush e perime, 

29. Edhe ullinj e hurma, 

30. Edhe kopshte tė dendura, 

31. Dhe pemė e kullosa, 

32. Si mjete gjallėrimi pėr ju dhe pėr bagėtinė tuaj. 

33. E kur tė vijė ushtima (krisma e kijametit); 

34. Atė ditė njeriu ikėn prej vėllait tė vet, 

35. Prej nėnės dhe prej babait tė vet, 

36. Prej gruas dhe prej fėmjėve tė vet. 

37. Atė ditė secilit njeri i mjafton ēėshtja e vet. 

38. Atė ditė do tė ketė fytyra tė shndritura, 

39. Tė buzėqeshura e tė gėzuara. 

40. Atė ditė do tė ketė edhe fytyra tė pluhėruara, 

41. Qė i ka mbuluar errėsira e zezė, 

42. E tė tillėt janė ata mohuesit, mėkatarėt. 

 

81.Suretu Et Tekvir 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Kur dielli tė jetė mbėshtjellur (dhe errėsohet), 

2. Dhe kur yjet tė kenė rėnė (e shkapėrderdhur), 

3. Dhe kur kodrat tė kenė udhėtuar (e bėrė pluhur nė ajėr), 

4. Dhe kur devetė e shtrenjta tė lihen pa bari nė fushė, 

5. Dhe kur egėrsirat tė jenė bashkuar (tubuar). 

6. Dhe kur detet tė vlojnė si zjarr i flakruar, 

7. Dhe kur shpirtrat tė jenė bashkuar. 

8. Dhe kur tė pyeten ato vajza tė varrosura tė gjalla, 

9. Pėr ēfarė mėkati ato janė mbytur, 

10. Dhe kur fletushkat tė jenė shpaluar, 

11. Dhe kur qielli tė jetė hequr, 

12. Dhe kur Xhehennemi tė jetė ndezur fort, 

13. Dhe kur Xhenneti tė jetė afruar, 

14. Atėbotė njeriu do tė dijė se ēka ka ofruar (tė mirė ose tė keqe). 

15. Betohem fuqimisht nė yjet qė tėrhiqen (ditėn, e ndriēojnė natėn), 

16. Qė udhėtojnė e fshihen (si dreni nė strofkė), 

17. Pasha natėn kur ajo ia beh me errėsirė. 

18. Pasha agimin kur ia shkrep! 

19. S’ka dyshim se ai (Kur’ani) ėshtė thėnie e tė dėrguarit fisnik (qė e pranoi prej Zotit). 

20. Qė ėshtė i fortė dhe qė ka vend tė lartė te Zoti i Arshit. 

21. Qė ėshtė i respektuar atje (nė mesin e engjėjve) dhe besnik. 

22. Nuk ėshtė i marrė shoku juaj (Muhammedi)! 

23. Dhe se ai e pat parė atė (Xhibrilin) nė horizontin e qartė lindor. 

24. Dhe ai nuk ėshtė qė nė tė fshehtėn (shpalljen) ka dyshim (ose ua lė mangu). 

25. Dhe ai (Kur’ani) nuk ėshtė thėnie e djallit tė mallkuar! 

26. Pra, ku jeni, kah shkoni? 

27. Ai (Kur’ani) s’ėshtė tjetėr pos kėshillė pėr njerėzit! 

28. Pėr atė nga mesi juaj qė dėshiron tė gjendet nė tė vėrtetėn. 

29. Po ju nuk mundeni, por vetėm nėse dėshiron All-llahu, Zoti i botėve!   

 

82.Suretu El Infitar 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. E kur tė ēahet qielli. 

2. Dhe kur tė shkapėrderdhen yjet. 

3. Dhe kur tė pėrzihen detet. 

4. Dhe kur tė trazohen varret. 

5. Atėbotė secili njeri e din se ēka punuar dhe ēka ka lėnė prapa! 

6. O ti njeri po ē’tė mashtroi ty kundrejt Zotit tėnd qė ėshtė bujar e i urtė? 

7. I cili tė krijoi, tė pėrsosi dhe tė drejtoi. 

8. Tė formėsoi nė formėn qė Ai dėshiroi! 

9. Jo, nuk ėshtė ashtu. Ju pėrgėnjeshtroni ditėn e pėrgjegjėsisė. 

10. Kurse ndaj jush janė pėrcjellėsit! 

11. Janė shkrues tė ndershėm te All-llahu. 

12. Ata e dinė se ēka punoni. 

13. E s’ka dyshim se tė mirėt janė nė kėnaqėsinė e pėrjetimeve (nė Xhennet). 

14. Dhe se mėkatarėt janė nė Xhehennem. 

15. Aty futen ata ditėn e gjykimit (tė cilėn nuk e besonin). 

16. Dhe nuk kanė tė larguar prej tij. 

17. E ē’tė mėsoi ty se ē’ėshtė dita e gjykimit? 

18. Pėrsėri, ē’tė mėsoi ty se ē’ėshtė dita e gjykimit? 

19. Ështė dita kur askush, askujt nuk do tė mund t’i ndihmojė asgjė; atė ditė e tėrė ēėshtja i takon vetėm All-llahut! 

 

83.Suretu El Mutaffifin 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Tė mjerėt ata qė masin e peshojnė. 

2. Ata qė kur matin prej njerėzve prej njerėzve, pėr vete e plotėsojnė, 

3. E kur u matin tė tjerėve ose u peshojnė, u lėnė mangu. 

4. A nuk e donė tė tillėt se kanė pėr t’u ringjallur? 

5. Nė njė ditė tė madhe, 

6. Nė ditėn kur njerėzit ngriten (prej varrezave) pėr tė dalė para Zotit tė botėve. 

7. Jo, tė mos rrinė gafil! Se shėnimet e veprave tė mėkatarėve janė nė Sixhin (nė njė libėr shėnimesh tė tė kėqijave mė tė dėmshme). 

8. E, ku e di ti se ē’ėshtė sixhini? 

9. Ai ėshtė njė libėr i qendisur (nė njė qeli nė fund tė burgut). 

10. Atė ditė ėshtė shkatėrrimi pėr gėnjeshtarėt. 

11. Tė cilėt nuk e besojnė ditėn e pėrgjegjėsisė. 

12. E atė ditė nuk e mohon kush, pėrveē atij qė ka sharruar tepėr nė mosbesim e nė punė tė kėqija. 

13. E qė kur i lexohen atij argumentet Tona, thonė: “Legjenda tė tė parėve!” 

14. Jo, nuk ėshtė ashtu! Por tė kėqijat qė i punuan, zemrat e tyre ua mbuluan. 

15. Jo dhe Jo! Atė ditė do tė jenė tė penguar prej (ta shohin) Zotit tė tyre. 

16. Pastaj ata do tė hyjnė nė Xhehennem. 

17. Dhe do t’u thuhet: “Ky ėshtė ai tė cilin e keni pėrgėnjeshtruar!” 

18. Jo, nuk janė tė njejtė! Se libri i tė mirave gjendet nė Il-lijjinė! 

19. E ku e di ti se ēka ėshtė Ilijunė? 

20. Ështė njė llibėr i qendisur qartė. 

21. Tė cilin e dėshmojnė engjėjt qė janė mė tė tė afėrmit. 

22. E s’ka dyshim se vepėrmirėt janė nė pėrjetime e kėnaqėsi (Xhennet). 

23. Tė mbėshtetur nė kolltukė vėshtrojnė. 

24. Nė fytyrat e tyre mund tė kuptosh kėnaqėsinė e pėrjetimeve. 

25. U jepet tė pijnė pije nė enė tė mbyllura. 

26. Pije qė nė fund asaj i vjen era misk! E pėr shpėrblim tė tillė le tė garojnė ata qė lakmojnė tė mirėn. 

27. Dhe pėrzierja e asaj pije ėshtė nė tensim (uji mė i mirė). 

28. Krua nga i cili do tė pijnė mė tė afėrmit e Zotit. 

29. Mėkatarėt ishin ata tė cilėt i pėrqeshnin ata qė besuan. 

30. Dhe kur kalonin (besimtarėt) pranė (idhujtarėve), ata ia bėnin me sy njėri-tjetrit. 

31. E kur ktheheshin te familjet e veta, ktheheshin tė kėnaqur. 

32. Dhe kur i shihnin ata (besimtarėt) janė tė humbur!” 

33. Po Ne, nuk i caktuam ata (idhujtarėt) si rojė tė atyre (besimtarėve). 

34. E sot, (nė ditėn e gjykimit), ata qė besuan do tė tallen me jobesimtarėt. 

35. Duke qėndruar tė mbėshtetur (besimtarėt) nė kolltukė e duke shikuar. 

36. A thua a u shpėrblyen jobesimtarėt pėr atė qė punuan? (Po) 

 

84.Suretu El Inshikak 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Kur tė pėlcet qielli. 

2. T’i bindet urdhėrit tė Zotit tė vet, ashtu si takoi. 

3. Dhe kur toka tė shtrihet nė gjerėsinė e saj. 

4. E tė nxjerr ēka ka brenda e tė ēlirohet, 

5. Dhe t’i bindet Zotit tė saj, ashtu si takoi. 

6. O ti njeri, vėrtet ti pėrpiqesh me njė pėrpjekje tė madhe qė ēon te Zoti yt, e atė (pėrpjekje) do ta gjesh. 

7. E pėrsa i pėrket atij qė libri i vet i jepet nga e djathta, 

8. Ai do tė llogaritet me njė llogari tė lehtė, 

9. Do tė kthehet te familja e vet i gėzuar. 

10. E pėrsa i pėrket atij qė libri i vet i jepet pas shpinės, 

11. Ai do t’i ndjellė vetes shkatėrrim, 

12. Dhe do tė hyjė nė zjarr tė ndezur fort. 

13. Ai ka qenė i gėzuar nė familjen e vet, 

14. Dhe ka menduar se nuk ka pėr t’u kthyer. 

15. Po, se, vėrtet Zoti i tij gjithnjė e ka parė atė. 

16. Betohem nė kuqėrrimin e horizontit pas perėndimit, 

17. Dhe nė natėn dhe ēka ajo tubon, 

18. Dhe nė hėnėn kur ajo ėshtė e plotė. 

19. Ju patjetėr do tė pėrjetoni gjendje pas gjendjeje. 

20. E, ēka kanė ata qė nuk besojnė? 

21. Dhe kur u lexohet atyre Kur’ani, nuk pėrulen (nuk bien nė sexhde)? 

22. Pėrkundrazi, ata qė nuk besuan edhe pėrgėnjeshtrojnė? 

23. E All-llahu e di mė sė miri se ēka mbajnė fshehtė ata! 

24. Lajmėroji, pra me njė dėnim tė dhembshėm. 

25. Me pėrjashtim tė atyre qė besuan e bėnė vepra tė mira, tė cilėt kanė shpėrblim tė vazhdueshėm! 

 

85.Suretu El Buruxh 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha qiellin me plot yje, 

2. Pasha ditėn e premtuar, 

3. Pasha atė qė dėshmon dhe atė qė dėshmohet! 

4. Mallkuar qofshin ata tė zotėt e hendeqeve, 

5. Tė zjarrit mė plot lėndė djegėse, 

6. Kur ata rrinin ulur rreth tij, 

7. Dhe dėshmonin atė qė bėnin me besimtarėt. 

8. E nuk patėn pse t’i urrejė, pėrveē qė e besuan All-llahun, ngadhėnjyesin, tė lavdėruarin, 

9. Tė cilit i takon sundimi i qiejve e i tokės;, e All-llahu ėshtė dėshmitar i ēdo sendi. 

10. Ështė i sigurt se ata qė i sprovuan besimtarėt dhe besimtaret dhe nuk u penduan; ata kanė dėnimin e Xhehennemit dhe dėnimin e djegies. 

11. Ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, ata kanė Xhennete nėn tė cilėt burojnė lumenj. e ai ėshtė suksesi mė i madh. 

12. Ështė e vėrtetė se goditja e Zotit tėnd ėshtė e fortė. 

13. Nė tė vėrtetė, Ai ėshtė qė e fillon (krijimin) dhe e rikthen. 

14. Ai ėshtė qė falė mėkatet, ėshtė i dashur. 

15. Ështė i zoti i Arshit, tė madhėruar! 

16. E punon atė qė dėshiron. 

17. A tė ka ardhur ty lajmi i ushtrive, 

18. Tė faraonit dhe tė Thmeudit? 

19. Por, kėta qė mohuan (idhujtarėt), vazhdojnė me gėnjeshtėr. 

20. Po All-llahu ata i ka rrethuar (nuk mund t’i shpėtojnė)! 

21. Pėrkundrazi, (ata qė gėnjejnė), ai ėshtė Kur’an i famshėm. 

22. Nė njė pllakė tė ruajtur mirė (nė Levhi Mahfudhė). 

 

86.Suretu Et Tarik 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha qiellin dhe yllin ndriēues (tė natės)! 

2. E ku e di tise ēka ėshtė tariku - trokitėsi? 

3. Ai ėshtė ylli qė shpon (errėsirėn me dritė). 

4. Nuk ka asnjėri njeri qė ndaj tij tė mos ketė pėrcjellės. 

5. Le tė shikojė njeriu se prej ēkahit ėshtė krijuar? 

6. Ai ėshtė krijuar prej njė uji qė hidhet fuqishėm, 

7. E qė del nga kurrizi i shpinės dhe dėrrasa e gjoksit. 

8. E s’ka dyshim se Ai ka fuqi ta rikthejė nė jetė atė. 

9. Ditėn kur do tė gjurmohen tė fshehtat. 

10. E ai (njeriu) nuk ka forcė as ndihmėtarė. 

11. Pasha qiellin qė kohė pas kohe kthehet me shi. 

12. Edhe kohėn qė qahet pėr bimė. 

13. Ështė e vėrtetė se ai (Kur’ani) ėshtė fjalė qė dallon - gjykon. 

14. Nuk ėshtė ai i parėndėsishėm (lojė e kotė)! 

15. Ata vėrtetė bėjnė kurtha. 

16. Po edhe Unė pėrgatis dėshtimin e kurtheve tė tyre! 

17. E ti jobesimtarėt jepju afat, afatizoi ata pak.  

 

87.Suretu El A'la 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Madhėroje emrin e Zotin tėnd tė Lartė! 

2. I cili krijoi dhe pėrsosi, 

3. Dhe i cili pėrcaktoi e orientoi, 

4. Dhe i cili mundėsoi mbirjen e kullosės; 

5. E pastaj atė e bėri mbeturinė tė zezė. 

6. Ne do tė lexojmė ty e nuk do tė harrosh (Kur’anin). 

7. Pėrveē asaj qė All-llahu dėshiron. Ai e di tė haptėn e tė fshehtėn. 

8. Dhe Ne do ta lehtėsojmė ty mė tė lehtėn. 

9. Pra kėshillo aty ku kėshilla bėn dobi. 

10. Do tė kėshillohet ai qė ka frikė, 

11. Ndėrsa do tė shmanget mė i keqi, 

12. I cili do tė hyjė nė zjarrin e madh. 

13. Pastaj nuk do tė vdesė nė tė, por as nuk do tė jetojė. 

14. Ka shpėtuar ai qė ėshtė patruar. 

15. Qė e pėrkujton emrin e Zotit tė vet dhe falet. 

16. Po ju i jepni pėrparėsi jetės sė dunjasė, 

17. Ndėrsa ahireti (amshimi) ėshtė mė i mirė dhe e pėrjetshėm. 

18. Vėrtet kjo ishte nė broshurat e lashta: 

19. nė broshurat e Ibrahimit dhe tė Musait. 

 

88.Suretu El Gashije 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. A tė erdhi ty lajmi pėr belanė qė kaplon (kijameti)? 

2. Atė ditė sheh fytyra tė pėrulura, 

3. Tė lodhura e tė rraskapitura (nga mundimi). 

4. Ato hyjnė nė zjarrin tė ndezur fort, 

5. U jepet tė pijnė prej njė kroi tė valė. 

6. Ata kanė ushqim tjetėr pos njė barishte me ferra helmuese. 

7. Qė as nuk jep fuqi, as nuk largon uri. 

8. Atė ditė dheh fytyra tė ndritshme, 

9. Tė kėnaqura pėr veprimet e veta, 

10. Nė Xhennet tė shkallės sė lartė, 

11. Aty nuk dėgjojnė fjalė tė pakėndshme, 

12. Aty ka kroje qė rrjedhin, 

13. Aty kanė shtretėr tė lartė, 

15. Edhe jastekė tė renduar pėr mbėshtetje, 

16. Edhe qilima tė shtruar. 

17. A nuk i shikojnė devet se si janė krijuar? 

18. Edhe qiellin se si ėshtė ngritur lart! 

19. Edhe kodrat se si janė venduar! 

20. Edhe tokėn se si ėshtė shtruar! 

21. E ti pra, kėshillo, se je vetėm pėrkujtues, 

22. Ti ndaj tyre nuk je mbizotėrues! 

23. Pėrveē atij zbrapset e nuk beson, 

24. All-llahu atė me vuajtje e dėnon. 

25. Vetėm te Ne kthimin e kanė. 

26. Dhe vetėm detyrė Jona ėshtė llogaira e tyre.

 

89.Suretu El Fexhr 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha agimin! 

2. Pasha dhjetė netėt! 

3. Pasha ēiftin dhe pasha tekun! 

4. Pasha natėn qė shkon! 

5. A janė kėto betime pėr tė menēurin? 

6. A nuk e i ti se ē’bėri Zoti yt me Ad-in? 

7. Me banorėt e Iremit me ndėrtesa tė larta? 

8. Qė si ata (populli Ad) nuk ėshtė krijuar askush nė tokė! 

9. Dhe me Themudin, tė cilėt shpuan shkėmbinj nė luginėn (kura), 

10. Dhe me faraonin i fortifikuar me tenda (ushtarake)! 

11. Tė cilėt e tepruan me krime nė tokė. 

12. Dhe nė tė shtuan shkatėrrimin. 

13. E All-llahu kundėr tyre lėshoi lloj-lloj dėnimesh. 

14. Pse Zoti yt ėshtė qė pėrcjell (u rri nė pritė). 

15. E njeriu, kur e sprovon Zoti i tij, e nderon dhe e begaton, ai thotė: “Zoti im mė ka nderuar!” 

16. Por, kur pėr ta sprovuar ia pakėson furnizimin (e varfėron), ai thotė: “Zoti im mė ka nėnēmuar!” 

17. Jo, nuk ėshtė ashtu! Por (punoni edhe mė zi) ju nuk pėrfillnit bonjakun, 

18. Nuk cytni njėri-tjetrin pėr ta ushqyer tė varfėrin, 

19. Dhe ju e hani me tė madhe trashėgimin (padrejtė). 

20. Dhe pasurinė e doni sė tepėrmi. 

21. Jo, mosni ashtu! Kur tė dridhet toka njėpasnjėshėm! 

22. Dhe kur tė vijė Zoti yt dhe engjėjt qėndrojnė rradhė-rradhė! 

23. Dhe atė ditė sillet Xhehennemi, ditėn kur pėrkujtohet njeriu, e ē’dobi i bėn atij pėrkujtimi? 

24. Thotė: “O, i gjori unė, sikur tė isha i parapėrgatitur pėr jetėn time!” 

25. Pra, ditėn kur nuk dėnon si Ai askush. 

26. Dhe nuk do tė farkojė pranga si Ai askush. 

27. O shpirt i qetėsuar! 

28. Kthehu te Zoti yt i kėnaqur (pėr vehte) e kėnaqės (pėr Zotin)! 

29. Hyr mes robėrve tė Mi! 

30. Dhe hyr nė Xhennetin Tim! 

 

90.Suretu El Beled 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Betohem nė kėtė qytet! 

2. E ti je qė gjendesh nė kėtė qytet! 

3. Betohem nė prindin dhe nė atė qė lind prej tij! 

4. Vėrtet, Ne e krijuam njeriun nė vėshtirėsi tė njėpasnjėshme. 

5. A mendon ai, se atė nuk mund ta mposhtė askush? 

6. E thotė: “Unė kam shpenzuar shumė pasuri!” 

7. A mendon ai se atė askush nuk e ka parė? 

8. A nuk i dhamė Ne atij dy sy? 

9. Edhe gjuhė e dy buzė? 

10. Dhe i sqaruam atij pėr tė dy rrugėt. 

11. E ai nuk u hodh nė pėrpjetėzen (rrugė e vėshtirė - qafėmalit). 

12. E ē’gjė tė mėsoi ty se ē’ėshtė Akabe (rruga e vėshtirė)? 

13. Ështė lirimi i njė skllavi, 

14. Ose dhėnia e ushqimit nė kohėn kur mbretėron uria: 

15. Ndonjė jetimi qė ėshtė i afėrt, 

16. Ose ndonjė tė varfėri qė e ka molisur varfėria. 

17. E pastaj tė bėhej prej atyre qė besuan, qė kėshilluan njėri-tjetrin pėr durim dhe qė kėshillluan pėr mėshirė (pėr ndihmė). 

18. Tė tillėt janė tė zotėt e anės sė djathtė. 

19. Ndėrsa ata qė nuk i besuan argumentet Tona, ata jaanė tė tė majtės. 

20. Kundėr tyre ėshtė zjarri i mbyllur. 

 

91.Suretu Esh Shems 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha diellin dhe dritėn e tij! 

2. Pasha hėnėn kur vjen pas tij! 

3. Pasha ditėn kur ai (dielli) e shndrit! 

4. Pasha natėn kur ajo e mbulon atė (dritėn e diellit)! 

5. Pasha qiellin dhe Atė qė e ndėrtoi atė! 

6. Pasha tokėn dhe Atė qė e shtriu atė (e sheshoi)! 

7. Pasha njeriun dhe Atė qė e krijoi atė! 

8. Dhe ia mėsoi se cilat janė tė kėqijat dhe tė mirat e tij. 

9. Pra, ka shpėtuar ai qė e pastroi vetveten. 

10. E ka dėshtuar ai qė e poshtėroi vetveten. 

11. Themudi pėrgėnjeshtroi pėr shkak tė arrogancės sė vet. 

12. Kur mė i keqi i tyre u ngrit me tė shpejtė. 

13. e Pejgamberi atyre u pat thėnė: “Kinie kujdes devenė e All-llahut dhe ndaj pengimit tė saj qė tė pijė ujė. 

14. Ata nuk i besuan atij dhe atė (devenė) e therrėn dhe Zoti i tyre pėr shkak tė mėkatit tė tyre ua rreshtoi ndėshkimet dhe i rrafshoi, 

15. Duke mos iu frikėsuar prapavisė sė atij (ndėshkimi). 

 

92.Suretu El Lejl 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha natėn qė me errėsirė mbulon gjithėsinė! 

2. Pasha ditėn kur ajo shkrepėtin! 

3. Pasha Atė qė krijoi mashkullin e femrėn! 

4. Vėrtet, veprimi juaj ėshtė i lloj-llojtė. 

5. E sa i pėrket atij qė jep dhe ruhet, 

6. Dhe vėrteton bindshėm pėr mė tė mirėn, 

7. Ne do ta pėrgatisim atė pėr mė tė lehtėn. 

8. E sa i pėrket atij qė bėn koprraci dhe ndien veten tė pavarur (nga Zoti), 

9. Dhe qė mohon atė mė tė mirėn, 

10. Ne do ta pėrgatisim pėr mė tė vėshtirėn. 

11. E pasuria e tij nuk do t’i bėjė dobi, kur ai tė zhduket. 

12. Detyrė e jonė ėshtė vetėm tė udhėzojmė. 

13. Dhe vetėm e Jona ėshtė bota tjetėr si dhe kjo. 

14. Unė ua kam tėrhequr vėrejtjen pėr zjarrin tė ndezur fort. 

15. Qė aty nuk hyn tjėtėrkush, pos atij qė ėshtė mė i prishuri. 

16. I cili pėrgėnjeshtroi dhe u zmbraps. 

17. Ndėrsa ai qė ėshtė mė i devotshėm do tė jetė larg tij. 

18. Ai qė e jep pasurinė e vet e pastrohet, 

19. E jo pėr ta shpėrblyer ndokė qė i ka bėrė mirė mė parė. 

20. Por vetėm pėr tė fituar kėnaqėsinė e Zotit tė vet, mė tė lartit, 

21. Pėr Zotin, ai do tė gėzojė atė kėnaqėsi! 

 

93.Suretu Ed Duha 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha paraditėn! 

2. Pasha natėn kur shtrinė errėsirėn! 

3. Zoti yt nuk tė ka lėnė, as nuk tė ka pėrbuzur. 

4. Dhe se bota e ardhshme ėshtė shumė mė e mirė pėr ty se e para. 

5. E Zoti yt do tė jepė ty, e ti do tė kėnaqesh. 

6. A nuk tė gjeti ty jetim, e Ai tė bėri vend (tė dha pėrkrahje). 

7. Dhe tė gjeti tė paudhėzuar e Ai tė udhėzojė. 

8. dhe tė gjeti tė varfėr, e Ai tė begatoi. 

9. Pra, mos e pėrul jetimin! 

10. As lypėsin mos e pėrzė! 

11. E me tė mirat qė tė dha Zoti yt, trego (udhėzo njerėz)! 

 

94.Suretu El Inshirah 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. A nuk ta hapėm ne gjoksin tėnd? 

2. Dhe Ne hoqėm prej teje barrėn tėnde, 

3. E cila shtypte shpinėn tėnde. 

4. Dhe Ne, ta ngritėm lartė famėn tėnde? 

5. E, pa dyshim se pas vėshtirėsisė ėshtė lehtėsimi. 

6. Vėrtet, pas vėshtirėsisė vjen lehtėsimi. 

7. E kur ta kryesh (obligimin), atėbotė mundohu me adhurim (All-llahut). 

8. Dhe, vetėm te Zoti yt pėrqėndro synimin!  

 

95.Suretu Et Tin 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha fikun dhe ullirin! 

2. Dhe (kodrėn) Turi Sina-en! 

3. Dhe kėtė qytet tė sigurisė! 

4. Vėrtet, Ne e krijuam njerin nė formėn mė tė bukur. 

5. Pastaj e zbritėm atė nė mė tė ultin e tė ultėve. 

6. Pėrveē atyre qė besuan dhe bėnė vepra tė mira; ata kanė shpėrblim tė pandėrprerė. 

7. E pas gjithė kėsaj, ē’tė shtyri tė pėrgėnjeshtrosh ditėn e shpėrblimit (pėrgjegjėsisė)? 

8. A nuk ėshtė All-llahu mė i urti gjykuesve? 

 

96.Suretu El 'Alak 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Lexo me emrin e Zotit tėnd, i cili krijoi. 

2. Krijoi njeriun prej gjakut tė ngjizur. 

3. Lexo pėr Zotin tėnd Bujar! 

4. Ështė Ai qė ua mėsoi pendėn. 

5. Ia mėsoi njeriut atė qė nuk e dinte. 

6. Jo, ėshtė e vėrtetė se ai i kalon kufintė, 

7. Pėr shkak se e ndien veten tė pavarur. 

8. Po kthimi ėshtė vetėm te Zoti yt. 

9. A mė tregon atė qė pengon, 

10. njė rob kur ai falet? 

11. ē’mendon kur ai (robi) ėshtė nė rrugė tė drejtė? 

12. Ose ai (rob) urdhėroi pėr sinqeritet. 

13. A mė trego nėse ai pėrgėnjeshtron dhe zmbrapset (nga besimi)? 

14. A nuk e di ai se All-llahu e sheh? 

15. Jo, Jo! Nėse nuk tėrhiqet, vėrtet do ta kapim pėr flokėsh mbi ballin. 

16. Floku rrenacak, mėkatar. 

17. E ai le t’i thėrret ata tė vetėt. 

18. Ne do t’i thėrrasim zebanitė. 

19. Jo, Jo! Ti mos iu bind atij, vazhdo me sexhde dhe afroju Zotit me tė. 

 

97.Suretu El Kadr 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ne e zbritėm atė (Kur’anin) nė natėn e Kadrit. 

2. E ē’tė bėri ty tė dijsh se ē’ėshtė nata e Kadrit? 

3. Nata e Kadrit ėshtė mė e rėndėsishme se njė mijė muaj! 

4. Me lejen e Zotit tė tyre nė (atė natė) tė zbresin engjėj dhe shpirti (Xhibrili) pėr secilėn ēėshtje. 

5. Ajo (qė pėrcakton Zoti) ėshtė paqe deri nė agim tė mėngjesit. 

 

98.Suretu El Bejjine 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ata nga ithtarėt e librit dhe idhujtarėt, tė cilėt nuk besuan, nuk iu ndanė (besimit tė tyre) derisa atyre u erdhi argumenti i qartė, 

2. I dėrguari prej All-llahut, qė lexon fletė tė pastra, 

3. Nė tė cilat ka vetėm dispozita tė drejta. 

4. Dhe ata tė cilėve u ėshtė dhėnė libri, nuk u ndanė vetėm pasi qė u erdhi argumenti. 

5. E duke qenė se ata nuk ishin tė urdhėruar me tjetėr, pos qė ta adhuronin All-llahun me njė adhurim tė sinqertė ndaj Tij, qė tė largohen prej ēdo besimi tė kotė, ta falin namazin, tė japin zeqatin, se ajo ėshtė feja e drejtė. 

6. S’ka dyshim se ata, tė cilėt nuk besuan nga ithtarėt e librit dhe nga idhujtarėt, do tė jenė nė zjarrin e Xhehennemit, aty do tė jenė pėrgjithmonė. Tė tilėt janė krijesa mė e dėmshme. 

7. Ndėrsa, ata qė besuan dhe bėnė vepra tė mira, tė tillėt janė krijesa mė e dobishme. 

8. Shpėrblimi pėr ta te Zoti i tyre janė: vendet ne Xhennete nėpėr tė cilėt burojnė lumenj, e aty janė pėrgjithmonė, pakėputur. All-llahu ėshtė i kėnaqur ndaj tyre, e edhe ata tė kėnaqur prej Tij. E ky ėshtė pėr atė, qė i ka pasur frikėn Zotit tė vet. 

 

99.Suretu El Zelzele 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Kur tė dridhet toka me dridhjen e saj tė fuqishme, 

2. Dhe tė nxjerrė toka atė qė ka nė mbrendinė e saj (barrėn nga brenda), 

3. Dhe njeriu tė thotė: “ē’ka kjo (qė bėn kėtė dridhje)?” 

4. Atė ditė, ajo i rrėfen tregimet e veta, 

5. Ngase Zoti yt e ka urdhėruar atė. 

6. Atė ditė njerėzit shfaqen tė ndarė nė grupe qė tė shpėrblehen pėr veprat e tyre. 

7. E kushe punoi ndonjė tė mirė, qė pėshon sa grimca, atė do ta gjejė. 

8. Dhe kush punoi ndonjė tė keqe sa grimca, atė do ta gjejė. 

 

100.Suretu El 'Adijat 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha vrapuesit e shpejtė (kuajt) qė hingėllojnė! 

2. E qė me thundrat e tyre nxjerrin xixėllima zjarri nga gurėt, 

3. Dhe tė cilėt vėrsulen herėt nė agim. 

4. E me tė (vėrsulje) atėherė ēojnė pluhur. 

5. Dhe ashtu hidhen nė mesin e grumbullit (tė armikut). 

6. Vėrtet, njeriu ėshtė pėrbuzės ndaj Zotit tė vet. 

7. Edhe vetė ėshtė dėshmues i asaj (pėrbuzje). 

8. Dhe ai ėshtė qė shumė e do pasurinė. 

9. A nuk e di ai se kur tė nxirret ēka ėstė nė varreza? 

10. Dhe tė tubohet (tė dalė nė shesh) ajo qė ishte nė gjoksa. 

11. E atė ditė, pa dyshim Zoti i tyre ėshtė i njohur pėr punėn e tyre. 

 

101.Suretu El Karia 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Krisma e kijametit. 

2. Ç'ka ėshtė krisma? 

3. Dhe ē’tė mėsoi ty se ē’ėshtė krisma? 

4. Ajo ėshtė ditė kur njerėzit bėhen si insekte tė shpėrndara. 

5. Dhe kodrat bėhen si leshi i shprishur. 

6. E sa i pėrket atij qė i rėndohet peshoja e veprave tė tij, 

7. Ai ėshtė nė njė jetė tė kėndshme. 

8. Ndėrsa, atij qė ka peshojėn e lehtė tė veprave tė tij, 

9. Vendi i tij do tė jetė nė Havije. 

10. E ē’ėshtė ajo qė tė njoftoi ē’ėshtė ai (Havije)? 

11. Ështė zjarri me nxehtėsi shumė tė lartė. 

 

102.Suretu Et Tekathur 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Juve u preokupoi pėrpjekja pėr shumimin (e pasurirė, tė fėmijve, tė pozitės)! 

2. Derisa tė mos vizitoni varrezat (tė bėheni banues tė tyre - tė vdisni). 

3. Jo, nuk ėshtė ashtu! Gjithsesi kėtė do ta kuptoni mė vonė! 

4. Pėrsėri jo, jeni gabim! Mė vonė do ta kuptoni! 

5. Jo, pse, sikur ta dinit me njė dije tė sigurt (nuk do tė bėnit ashtu). 

6. Ju pa tjetėr do ta shihni Xhehennemin. 

7. Madje atė do ta shihni tė bindur plotėsisht. 

8. Pastaj nė atė ditė do tė pyeteni pėr tė mirat (e dynjas). 

 

103.Suretu El 'Asr 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pasha kohėn! 

2. Nuk ka dyshim njeriu ėshtė nė njė humbje tė sigurt. 

3. Me pėrjashtim tė atyre qė besuan, qė bėnė vepra tė mira, qė porositėn njėri-tjetrin 

t’i pėrmbahen tė vėrtetės dhe qė kėshilluan njėri-tjetrin tė jenė tė durueshėm. 

 

104.Suretu El Humeze 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Mjerė pėr secilin qė e ofendon e pėrqesh (njerėzit), 

2. Qė ka tubuar pasuri dhe qė atė e ruan tė mos i pakėsohet. 

3. E mendon se pasuria e tij do tė bėjė tė pėrjetshėm. 

4. Jo, tė mos medojė ashtu! Se ai pa tjetėr do tė hidhet nė Hutame. 

5. E ēka dini ti se ē’ėshtė Hutame? 

6. Ështė zjarri i All-llahut i ndezur fort. 

7. Qė depėrton deri nė loēkė tė zemrės. 

8. Ai i mbyll ata, ua zė frymėn. 

9. Ata janė tė lidhur nė pranga 

 

105.Suretu El Fil 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. A nuk e ke parė se ē’bėri Zoti yt me poseduesi e elefantit? 

2. A nuk ua bėri pėrpjekjen e tyre tė dėshtuar? 

3. Dhe Ai kundėr tyre lėshoi shpendė qė vinin tufė-tufė! 

4. Dhe i gjuanin ata me gurė nga balta e gurėzuar! 

5. Dhe ata i bėri si gjeth i grimcuar (i pėrtypur)! 

 

106.Suretu Kurejsh 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Pėr hirė tė garantimit qė e gėzojnė kurejshitėt! 

2. Garantimin e udhėtimit tė tyre tė lirė dimėrit dhe verės! 

3. Pra, le ta adhurojnė Zotin e kėsaj shtėpie, 

4. I cili i ushqeu pas urisė dhe i siguroi prej ēdo frike! 

 

107.Suretu El Ma'un 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. A e ke parė ti (a e sheh) atė, qė pėrgėnjeshtron pėrgjegjėsinė dhe llogarinėnė botėn tjetėr? 

2. Po ai ėshtė qė e pėrzė nė mėnyrė tė vrazhdė bonjakun. 

3. Dhe qė nuk nxit pėr tė ushqyer tė varfėrin. 

4. Pra shkatėrrim ėshtė pėr ata qė falen, 

5. tė cilėt ndaj namazit tė tyre janė tė pakujdesshėm. 

6. Ata qė vetėm shtiren (sa pėr sy e faqe). 

7. Dhe nuk japin as sendin mė tė vogėl (as hua).

 

108.Suretu El Ke'uther 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Ne, vėrtet, tė dhamė ty shumė mira. 

2. Andaj, ti falu dhe prej kurban pėr hurė tė Zotit tėnd! 

3. E s’ka dyshim se urrejtėsi yt ėshtė farėsosur. 

 

109.Suretu El Kafirun 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Thuaj: “O ju jobesimtarė! 

2. Unė nuk adhuroj atė qė ju e adhuroni! 

3. As ju nuk jeni adhurues tė Atij qė unė e adhuroj! 

4. Dhe unė kurr nuk do tė jem adhurues i asaj qė ju adhuroni! 

5. Por edhe ju nuk do tė jeni adhurues tė Atij qė unė adhuroj! 

6. Ju keni fenė tuaj (qė i pėrmbaheni), e unė kam fenė time (qė i pėrmbahem)!

 

110.Suretu En Nasr 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Kur erdhi ndihma e All-llahut dhe ēlirimi (ngadhėnjimi), 

2. Dhe i pe njerėzit qė po hyjnė turma-turma nė fenė e All-llahut. 

3. Ti, pra, lartėsoje Zotin tėnd duke falėnderuar dhe kėrko nga Ai falje.

Ai vėrtet pranon shumė pendimin. 

 

111.Suretu El Mesed 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Qoftė i shkatėrruar Ebi Lehebi, e ai mė ėshtė shkatėrruar! 

2. Atij nuk i bėri dobi pasuria e vet, as ajo ēka fitoi! 

3. Ai do tė hyjė nė njė zjarr tė ndezur flakė. 

4. E edhe gruaja e tij, ajo qė barti dru (ferra), 

5. E nė qafėn e saj ajo ka njė litar tė pėrdredhur.

 

112.Suretu El Ihlas 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Thuaj: Ai, All-llahu ėshtė Njė! 

2. All-llahu ėshtė mbėshtetja (Atij i mbėshtetet ēdo krijesė). 

3. As s’ka lindur kė, as nuk ėshtė i lindur. 

4. Dhe Atij askush nuk i ėshtė i barabartė. 

 

113.Suretu El Felek 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Thuaj: I mbėshtetem Zotit tė agimit, 

2. Prej dėmit tė ēdo krijese, qė Ai e krijoi. 

3. Dhe prej errėsirės sė natės kur ngryset plotėsisht. 

4. Dhe prej dėmit tė atyre qė lidhin dhe fryejnė nyja. 

5. Edhe prej dėmit tė smirėkeqit kur sipas smirės vepron. 

 

114.Suretu En Nas 

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

1. Thuaj: “Mbėshtetem nė Zotin e njerėzve! 

2. Sunduesin e njerėzve, 

3. Tė adhuruarin e njerėzve, 

4. Prej tė keqes sė cytėsit qė fshihet. 

5. I cili hedh dyshime nė zemrat e njerėzve, 

6. Qoftė ai nga xhinėt ose nga njerėzit”.